ตอนที่36 ห้ามไม่ได้แล้ว(Nc++)

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

เสียงตอกอัดเข้าออกรุนแรงอย่างดิบเถื่อน จนร่างเล็กโยกโคลงตามแรงกระแทกนั้น เธอต้องเอามือขึ้นเกาะบ่าเขาไว้ เล็บจิกเกร็งตรงผิวเนื้อเขาจนเลือดซิบ ใบหน้าสวยเหยเก หลับตาคราญครางเสียงดังด้วยความเสียวซ่าน

ทุกจังหวะการกระแทกที่เพิ่มระดับความแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามความกระสันที่พุ่งสูงขึ้น เหงื่อเม็ดโตผุดพลายบนใบหน้าหล่อเหลา กรามหนาขบเข้าหากันแน่นทุกครั้งที่ร่องรักของเธอตอดรัดเอ็นร้อนของเขาแรง ๆ รัว ๆ

“อ๊าสส ตอดแรง พี่เสียวหัวมากเลยครับ”

เสียงทุ้มครางกระเส่า พร้อมคำพูดหวานหู ที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ยิ่งมาพูดเวลานี้ ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านขึ้นถึงขีดสุด ร่างหนายังคงขยับโยกไปมาอย่างไม่ลดระดับความแรง มือหนาเอื้อมไปบีบเค้นอกอวบของเธอไปด้วย

“มิลไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ~ อ๊าสส”

มิลลิสะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ร้องครางเสียงดัง ก่อนที่เธอจะกระตุกตัวเกร็งปลดปล่อยออกมาทันที

“อร้ายย”เมื่อเห็นเธอเสร็จแล้ว ยีนส์ก็เร่งความเร็วถึงขีดสุด กระแทกเข้าออกถี่ ๆ แรง ๆ ก่อนที่เขาจะแตกพร่า ฉีดอัดน้ำรักเข้าไปในร่องรักของมิลลิจนหมด

“อึก อ๊าส”ครวญครางออกมาอย่างสุขสม ยีนส์แช่เอ็นร้อนเอาไว้ ไม่ได้ถอดออกในทันที ทิ้งตัวลงนอนบนตัวเธอที่มีเหงื่อชุ่ม

“ดีชิบ!!!”

ใบหน้าสวยที่ยังคงหลับตาพริ้ม ถึงจะไม่ได้ใช้แรงเท่าเขา แต่เธอกลับเหงื่อออกไปทั้งตัว

"อยากอาบน้ำหรือเปล่า"

"ค่ะ มิลเหนียวตัวมากเลย"

คนตัวสูงถอดแก่นกายออกจากร่องรัก จนน้ำขาวขุ่นไหลย้อนออกมา เขาเอานิ้วปาดมันแล้วยกขึ้นให้เธอดู"ดูสิ น้ำมิลกับน้ำพี่รวมกันจนล้นออกมาเลย"

มิลลิยกมือทุบแขนเขาเบา ๆ อย่างไม่จริงจังนัก เหมือนว่าพอเขาได้สารภาพความรู้สึกกับเธอ เขาจะกลายเป็นคนละคนกับเมื่อก่อนไปเลย

"ทุบพี่ทำไมครับ"

"มันสกปรกค่ะ"

"หึ สกปรกที่ไหน มิลก็กินของพี่ แล้วพี่ก็กินของมิล แล้วเราก็จูบแลกลิ้นกันอีก"

เขาเอ่ยหยอกล้อเธอ ยิ่งเห็นเธออายเขาก็ยิ่งอยากแกล้ง

"หน้าแดงแจ๋เลย"นิ้วเรียวจิ้มลงบนแก้มเธอเบา ๆ

"จะอาบน้ำไม่ใช่เหรอคะ"

ถึงจะยกตัวเธอขึ้นแนบอก แล้วพาเดินเข้าห้องน้ำ แต่แววตาคมก็ยังมองล้อเลียนเธออยู่

"มิลยังเขินพี่อีกเหรอครับ"เขาวางเธอลงตรงเคาน์เตอร์อ่างล่างหน้า ขยับขาเล็กให้กว้าง ก่อนที่เขาจะแทรกตัวเข้าไปยืนในหว่างขาเธอ

"มิลไม่ใช่พี่นะคะ เปลี่ยนเป็นคนละคนกันเลยกับเมื่อก่อน"

เขาเลิกคิ้วอย่างสงสัยกับคำพูดของเธอ"คนละคนยังไง?"

"ก็เมื่อก่อนหน้าตาพี่ราวกับคนแบกโลกไว้ทั้งใบอย่างนั้นแหละ ขนาดมิลยิ้มให้พี่ ไม่เห็นจะเคยยิ้มตอบมิลบ้างเลย"

"แล้วตอนนี้ล่ะ พี่เป็นยังไง"

"ดีขึ้นค่ะ ดูพี่จะเป็นคนขี้เล่นด้วย เป็นแบบนี้มิลชอบกว่าตอนนั้นตั้งเยอะ"

"แบบนี้...มิลก็หลงพี่ตายเลยนะสิ"

"....."

ใบหน้าสวยทำหน้างงกับคำพูดของเขา

"ก็เพราะพี่จะเป็นแบบนี้ทุกวัน มิลเตรียมใจไว้ให้ดีนะครับ"

เขาจงใจเน้นย้ำคำลงท้ายให้เธอยิ่งเขินหนักไปอีก ผู้หญิงอะไรน่าแกล้งเป็นบ้า

"งั้นพี่ก็ต้องเตรียมใจเหมือนกันเพราะ..."

เธอเอามือลงไปบีบแก่นกายของเขา จนมันค่อย ๆ ตั้งลำแข็งขึ้นมาอีกครั้ง

"มิลก็จะทำให้พี่หลงมิลมากเหมือนกัน"

พูดจบมิลลิก็จับมันยัดเข้ามาในร่องรักของเธอทันที และเป็นฝ่ายขยับสะโพกเข้าหาเขาอย่างยั่วยวน

คนตัวสูงยืนมองการกระทำของเธออยู่ เขาสูดปากระบายความเสียว ก้มมองแก่นกายใหญ่ที่ผลุบเข้าผลุบออกร่องรัก ที่ขมิบตอดรัดแก่นกายเขาไม่หยุด และหลังจากนั้นบทรักในห้องน้ำก็เกิดขึ้นอีกสามรอบติด

กริ๊ง! กริ๊ง!

เสียงโทรศัพท์ของมิลลิดังขึ้นในเวลาหนึ่งทุ่ม ตอนที่เธอกับยีนส์นั่งกินข้าว ดูหนัง กันอยู่ที่โซฟา ไม่ต้องดูชื่อก็รู้ว่าใครเป็นคนโทรมา เพราะก่อนหน้าเธอได้รับข้อความจากคนเป็นพี่ชายแล้วว่าให้กลับคอนโดก่อนสองทุ่ม ไม่งั้นจะตามเธอมาที่นี่

“ไม่ต้องไปสนใจมัน”ยีนส์เหวี่ยงโทรศัพท์เธอไปอีกทางหนึ่ง

“ไม่ได้ค่ะ ถ้ามิลไม่รับ ทีหลังพี่โซลไม่ยอมให้มิลมาอีกนะคะ”

“ไม่ต้องกลัวมันหรอก พี่จัดการเอง”

มิลลิยิ้มขบขันออกมา หรี่ตามองบาดแผลจากหมัดของพี่ชายเธอ คนที่เขาบอกไม่ต้องกลัว“หน้าพี่ยังไม่หายเลยนะคะ จะเอาแผลเพิ่มอีกเหรอ”

“พี่ไม่ต่อยมันกลับ เพราะเห็นว่าตัวเองผิดหรอก แต่ถ้ามันห้ามเรื่องมิลกับพี่อีก พี่ไม่ยอมแน่คราวนี้”

“พี่โซลยังไม่น่ากลัวเท่าพ่อมิลนะคะ ไหนจะพี่ฟรินท์อีก”

ยีนส์นิ่งคิด เขารู้ว่าครอบครัวเธอหวงเธอมากขนาดไหน เมื่อก่อนเขาเคยไปบ้านเธอหลายครั้ง เคยเจอว่าที่พ่อตาแล้วยอมรับว่าเป็นคนน่ากลัวอยู่พอสมควร

“พ่อมิลมีปืนหรือเปล่า?”

“ฮ่า ฮ่า พี่กลัวเหรอคะ”

“อย่าหัวเราะนะมิล ถ้าพี่โดนพ่อมิลยิงทำไงอ่ะ”

“มิลไม่แน่ใจหรอกค่ะ แต่เรื่องของเรา มิลจะบอกแม่ก่อนนะคะ”

“เมื่อไหร่?”

“เร็ว ๆ นี้แหละค่ะ มิลไม่อยากต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ อีก อยากเดินควงพี่ในมหาลัยบ้างอ่ะ”

คนตัวสูงเอื้อมมือมาลูบหัวเธอเบา ๆ อย่างเอ็นดู“คลั่งรักเหรอเราอ่ะ”

“ค่ะ มิลคลั่งรักพี่ ไม่อยากให้ผู้หญิงคนไหนมองพี่เลย มิลอยากแสดงตัวให้ทุกคนรู้ว่ามิลคือแฟนพี่”

เป็นเรื่องจริงที่เธอคิดแบบนั้น แล้วพอนึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ เธอก็แบมือออก“ขอโทรศัพท์พี่หน่อยค่ะ”

ยีนส์ส่งโทรศัพท์ให้เธออย่างงง ๆ ก่อนเขาจะเห็นเธอเปิดเข้าช่องแชทของจูเน่ ที่มีข้อความไม่ได้อ่านสามข้อความล่าสุด

“ทำไมแฟนเก่าถึงยังส่งข้อความหาพี่อยู่ค่ะ”

มิลลิเปิดอ่านข้อความล่าสุดแล้วอยากจะอ้วก ไม่อยากเชื่อว่าข้อความพวกนี้ส่งมาจากคนที่มีสถานะเป็นแค่แฟนเก่า ทั้ง ๆ ที่ตัวเองทำผิดต่อเขาแท้ ๆ แต่ยังมีหน้าทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอเกลียดผู้หญิงประเภทนี้ที่สุด

“ต่อให้เขามาหาพี่ ระหว่างพี่กับเขาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

“เมื่อก่อนพี่รักเขามากนี่คะ ไม่หลงเหลือความรู้สึกดี ๆ เลยเหรอคะ”

ก็ไม่อยากจะทำตัวงี่เง่าหรอก แต่มันก็อดคิดถึงเรื่องที่เขาทำกับเธอไม่ได้ ทีกับเธอไม่เห็นเขาจะทำแบบนั้นบ้าง แล้วบอกว่ารักเธอตั้งแต่แรกได้ยังไง ในเมื่อตอนนั้นเขายังใจร้ายกับเธออยู่เลย

“อย่าเป็นแบบนี้นะมิล”ยีนส์ดึงเธอมานั่งบนตัก เขาเอามือจับคางเล็กให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา“พี่ไม่คิดอะไรกับเขาแล้วจริง ๆ ลืมไปตั้งนานแล้ว”

“มิลเชื่อว่าพี่ไม่คิดอะไร แต่ทำไมเขาถึงยังเอาแต่ส่งข้อความมาหาพี่แบบนี้ บล็อคไปได้ไหมคะ มิลไม่ชอบเลย”

คนตัวสูงหัวเราะออกมาเบา ๆ ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะหึงเขากับแฟนเก่าขนาดนี้ ใจหนึ่งมันก็ดีใจมากที่เธอรักเขาขนาดนี้ แต่อีกใจก็กลัวเราจะทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้บ่อย ๆ มันเป็นเพียงเรื่องในอดีตที่เขากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ไม่อยากให้มันมาเป็นปัญหาในปัจจุบันและในอนาคตของเขากับเธอ

“มิลอยากให้พี่ทำอะไร พี่ทำหมดเลย แต่สัญญากับพี่ได้หรือเปล่า”

“…..”

“สัญญาว่าจะไม่เอาเรื่องนี้มาทะเลาะกับพี่ มันเป็นแค่อดีตไปแล้วนะ”

มิลลิก้มหน้าไม่ตอบ เธอไม่มีอดีตของตัวเอง เลยไม่เข้าใจว่าคนเป็นแฟนเก่ากัน ที่บอกว่าตัดได้แล้วคือตัดได้จริง ๆ หรือเปล่า“แล้วทำไมพี่ถึงยังแก้แค้นพี่ชายมิลล่ะคะ ถ้าไม่ได้คิดอะไรกับเขาแล้ว”

“มันเป็นความรู้สึกของผู้ชายแค่นั้น ที่ทำแบบนี้ก็เพราะคิดไปว่าจะทำให้พี่ชายมิลเจ็บปวดเหมือนพี่ตอนนั้นบ้าง ไม่ได้หมายความว่าพี่ยังรักแฟนเก่าเสียหน่อย”

“มิลเชื่อพี่ได้ใช่ไหมคะ”

ยีนส์พยักหน้าอย่างจริงจัง แววตาคมที่ส่งมาก็ไม่ได้มีแววล้อเล่นเลย เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ ที่เขาจะมาพูดมั่ว ๆ ได้ เขาเองก็ไม่อยากมีปัญหากับเธอเพราะเรื่องนี้ไปตลอดเหมือนกัน

ติ้ง!

เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์มิลลิดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เธอหยิบมาเปิดดูเป็นพี่ชายของเธอที่บอกว่ารออยู่ด้านล่างคอนโดของยีนส์แล้ว ให้รีบลงไป

“พี่โซลมารับมิลแล้วค่ะ”

“หึ ไอ้เพื่อนเวร มันแกล้งพี่มิลเห็นหรือเปล่า”

“แกล้งอะไรคะ? ก็พี่บอกไม่ให้มิลรับโทรศัพท์พี่โซล เป็นไงคะ มาถึงที่เลย”

“แล้วเมื่อไหร่มันจะปล่อยให้มิลนอนกับพี่บ้าง”

“แค่นี้ก็ดีแล้วค่ะ รอให้มิลบอกแม่มิลก่อนนะคะ”