ไม่อาจเลี่ยงได้ 1.1

ไม่อาจเลี่ยงได้

โจวหยางหลงรู้ดีว่าหลินซูหนานมีสติปัญญา และความเฉลียวฉลาดที่ไม่สามารถมองข้ามได้ แม้เขาจะมีอำนาจในการควบคุมสถานการณ์และอาจจะใช้วิธีการต่าง ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้นางรายงานต่อฮ่องเต้

แต่เขาเชื่อว่านางยังมีวิธีอื่นที่จะสามารถทำได้ เขารู้ดีว่าการข่มขู่หรือกดดันนางเวลานี้ อาจไม่เป็นผลดีต่อตนเอง จึงต้องยอมรับข้อเสนอของนางไว้ก่อน เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงความยุ่งยากที่อาจเกิดขึ้น

“ได้ ข้าจะไม่แต่งตั้งชายารอง หรือใครอื่นเข้ามาเทียบเทียมเจ้า”

โจวหยางหลงตอบด้วยความไม่เต็มใจ และมีท่าทีกดดันอย่างเห็นได้ชัด ความจริงแล้วเขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทำตามสัญญาเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่ตอบรับเพื่อให้เรื่องมันผ่านเลยไปก่อนเท่านั้น

หลินซูหนานรู้ว่าคำตอบขององค์รัชทายาทนั้นไม่ได้สะท้อนถึงความเต็มใจที่จะปฏิบัติตามคำสัญญาอย่างแท้จริง แต่การที่เขายอมรับข้อเสนอของนาง ก็ยังถือเป็นชัยชนะที่สำคัญ

นางรู้ว่าการต่อรองครั้งนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการเผชิญหน้ากับความท้าทายที่ยิ่งใหญ่กว่าในอนาคต แล้วหากถามว่าเหตุใดนางถึงไม่นำเรื่องนี้ไปกราบทูลฮ่องเต้ในยามนี้ นั่นก็เพราะรู้ดีว่าฮ่องเต้จะทรงไม่เปลี่ยนพระทัยในเรื่องสมรสของนางอย่างแน่นอน ดีไม่ดีฝ่าบาทอาจจะไม่ทรงเชื่อ แล้วตระกูลหลินของนางอาจจะเกิดเรื่องไปด้วย

“เช่นนั้น วันนี้หม่อมฉันขอทูลลาเพคะ”

เมื่อจบเรื่องแล้ว หลินซูหนานก็กล่าวคำลา แล้วเดินออกจากวังบูรพาด้วยสีหน้าที่สว่างไสวขึ้นเล็กน้อย

หลังจากการเจรจาที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดและความกังวลใจจบลง นางรู้สึกว่าตนเองสามารถรักษาศักดิ์ศรีและความต้องการของตนเองได้สำเร็จ ความหวังที่นางได้รับในวันนี้ ทำให้นางรู้สึกว่าน่ามีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง ที่อาจจะเป็นสิ่งที่ดีในภายภาคหน้า

ในขณะเดียวกันนั้นเอง โจวหยางหลงก็เตรียมแผนการที่ซับซ้อนเอาไว้แล้ว เขาตั้งใจที่จะใช้การแต่งงานครั้งนี้เพื่อบรรลุเป้าหมายส่วนตัวของตน และเมื่อไรที่หลินซูหนานแต่งเข้าวังบูรพาแล้ว เขาจะจัดการกับนางตามที่ได้วางแผนไว้ ขอเพียงแค่ตอนนี้นางตอบรับการแต่งงานเป็นพอ

“หึ! อย่าคิดว่าเจ้าจะเอาชนะข้าได้ รอให้งานสมรสพระราชทานผ่านไปก่อนเถอะ เจ้าจะรู้จักข้ามากกว่านี้ หลินซูหนาน” โจวหยางหลงเอ่ยออกมาอย่างอาฆาตและมุ่งร้ายคนที่เดินจากไป

 สุดท้ายแล้วหลินซูหนานก็ต้องแต่งเข้าวังบูรพาในฐานะพระชายาเอกขององค์รัชทายาทโจวหยางหลง แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความกังวลและความไม่พอใจ แต่หน้าที่ของนางในฐานะสตรีจากสกุลหลิน ทำให้ไม่สามารถล้มเลิกความรับผิดชอบที่มีได้

นางทำหน้าที่พระชายาเอกได้อย่างเต็มที่ โดยไม่มีข้อบกพร่องเลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างที่นางทำล้วนมีเป้าหมายทั้งสิ้น นั่นก็เพื่อรักษาศักดิ์ศรีของสกุลหลินเอาไว้

วันนี้เป็นวันก่อนวันฉูซี หลินซูหนานมีหน้าที่สำคัญในการจัดเตรียมของขวัญสำหรับตำหนักต่าง ๆ ในวังหลวง นางตั้งใจเตรียมของขวัญอย่างดี เลือกทุกชิ้นด้วยมือของนางเอง เพื่อให้เหล่าเหนียงเหนียงในวังพึงพอใจมากที่สุด

ภายในห้องโถงใหญ่ นางกำนัลหลายคนกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมของขวัญตามคำสั่งของหลินซูหนาน นางกำนัลเหล่านี้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและมีระเบียบ สมกับที่ได้ถูกอบรมมาจากหมัวมัวที่เข้มงวด

“ผิงเอ๋อร์ นำผ้าไหมเหล่านี้ไปจัดเรียงให้เรียบร้อย และตรวจสอบว่ามีความเสียหายหรือไม่” หลินซูหนานสั่งด้วยเสียงที่นุ่มนวลแต่เฉียบขาด

“เพคะ พระชายา” ผิงเอ๋อร์ตอบรับอย่างรวดเร็ว ก่อนจะนำผ้าไหมที่ถูกพับไว้อย่างประณีตไปตรวจสอบ

“หลิงหยา เจ้านำชาดหอมนี้ไปบรรจุใส่กล่องให้เรียบร้อย”

“เพคะ พระชายา” หลิงหยารีบทำตามคำสั่งโดยไม่รอช้า นางนำชาดหอมที่คัดเลือกมาอย่างดีบรรจุใส่กล่องไม้สวยงาม