Masuk“กันต์...ฉันว่าพาฉันกลับเถอะ...นะ”
เสียงลัลน์ลลิตกระซิบ เธอรู้สึกได้ในทันที ว่าคุณหญิงกานต์รวีไม่ต้อนรับเธอ เพราะเธอสัมผัสได้ว่ารังสีอำมหิตมันแผ่ซ่านรอบตัวไปหมดจนขนลุกซู่
“แม่ถามว่าหนูพราวมุกไปไหน แม่ไม่ได้อยากรู้จักใคร”
คุณหญิงนราวดี คือเพื่อนสนิทของเธอ และลูกสาวของนราวดี ก็คือคุณหนูพราวมุกที่กานต์รวีถามถึงนั่นเอง เพื่อนรักต้องการให้ลูกชายกับลูกสาวของตัวเองได้ลงเอยกัน
“พราวมุกไม่ได้อยากติวหนังสือครับคุณแม่ เอาเป็นว่า วันนี้ผมพาเพื่อนของผมมาทำความรู้จักกับคุณแม่แล้วนะครับ ไปเถอะเนย์...ฉันจะพาแกไปห้องของฉัน”
กันต์ธีร์เอื้อมมือไปกุมมือบางอันเย็นเฉียบของเพื่อนสาวให้เดินตามมาด้วยกัน
“กันต์! หยุดเดี๋ยวนี้ แล้วนี่อะไร! จับมือถือแขนกันทำไม และนังเด็กนี่มันเป็นใคร ทำไมลูกจะต้องเอามันเข้ามาในบ้านนี้ด้วย”
กานต์รวีร้อนเป็นไฟ เมื่อเห็นท่าทีของบุตรชายกับนังเด็กผู้หญิงนั่น ลูกชายของเธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน และไม่เคยพาใครมา แล้วจู่ๆ วันนี้ทำไมถึงพานังเด็กคนนี้มาได้
“ผมบอกคุณแม่ไปแล้วครับ แต่คุณแม่ไม่สนใจนี่ครับ เนย์คือเพื่อนสนิทของผมครับแม่”
กันต์ธีร์รู้ได้ในทันที ว่าแม่ของเขาไม่ชอบลัลน์ลลิต คนที่แม่เขาชอบนั้น ก็เห็นจะมีเพียงคนเดียว ‘ชรินทร์ทิพย์ หรือ พราวมุก’เท่านั้น
“นี่! ตากันต์! เดี๋ยวนี้เรายอกย้อนแม่แล้วเหรอ ลูกไม่เคยเป็นแบบนี้ เพราะคบเพื่อนคนนี้หรือเปล่า ทำให้เราพูดจาแบบนี้กับแม่”
คุณหญิงกานต์รวีใช้สายตาพิฆาตจิกไปที่คนต้นเรื่องทันที ลูกชายของเธอเป็นเด็กดีมาตลอด นังเด็กคนนี้มันเป็นใคร กล้าดียังไงถึงมาปั่นลูกชายของเธอแบบนี้
“ผมก็เหมือนเดิมครับ แค่คุณแม่ไม่พอใจสิ่งที่ผมทำ คุณแม่ต้องการให้ผมคบกับพราวมุก ผมบอกไปหลายครั้งแล้วนี่ครับ ว่าผมไม่ได้ชอบพราวมุก และจะไม่มีวันแต่งงานตามที่คุณแม่ต้องการครับ”
“ไม่เด็ดขาด! ไม่ว่าจะยังไงลูกก็ต้องแต่งงานกับหนูพราวมุก กำหนดการหมั้นจะเกิดขึ้นหลังจากลูกเรียนจบ นี่ก็เหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนแล้ว ผู้ใหญ่ทั้งสองฝั่งคุยกันเรียบร้อยแล้ว ลูกไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ นี่ถ้าพ่อของลูกรู้เข้าล่ะก็ ต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่นอน รีบเอานังเด็กนี่ออกไปจากบ้านเราเดี๋ยวนี้!”
คุณหญิงกานต์รวีใช้สายตาเหยียดมองไปที่เจ้าตัวปัญหา เธอไม่สนใจว่าเด็กคนนี้จะมีหน้าตาสะสวยมากแค่ไหน คนที่เธอเลือกเป็นลูกสะใภ้มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น ผู้หญิงอื่นกานต์รวีไม่สนใจ
“คุณแม่คะ...เกิดอะไรขึ้นคะ”
เสียงของ ‘กัญญ์วรา’ หรือ ‘กิม’เอ่ยขึ้นแทรก เมื่อเธอได้ยินเสียงดังเอะอะโวยวาย
“ลูกมาก็ดีแล้วกิม ช่วยมาพูดกับน้องลูกหน่อย และช่วยไล่อีเด็กนี่ออกจากบ้านเราไปเดี๋ยวนี้”
กานต์รวีหันไปสั่งบุตรสาวซึ่งเป็นบุตรคนโต กานต์รวีมีลูกสาวกับลูกชายสองคน ห่างกันสองปี
“พี่กิมครับ...นี่เนย์ครับ เพื่อนสนิทของกันต์ครับ”
กันต์ธีร์หันไปแนะนำเพื่อนสนิทให้พี่สาวตัวเอง ซึ่งเขาเชื่อว่า พี่ของเขาน่าจะมีเหตุผลกว่าแม่ของเขาแน่นอน
“สวัสดีค่ะคุณกิม”
ลัลน์ลลิตยกมือไหว้ด้วยความมึนงงในดงของกลุ่มคนไฮโซ ‘นี่นายเอาฉันมาเชือดหรือไงกันต์!’
“สวัสดีจ้า”
กัญญ์วรารับไหว้ทันที และแปลกใจกับการกระทำครั้งนี้ของน้องชายเธอมากๆ ปกติกันต์ธีร์ไม่เคยพาสาวคนไหนเข้าบ้าน แม้แต่ชรินทร์ทิพย์คู่หมายของน้องชายเธอ ก็ไม่เคยเลย เด็กสาวหน้าตาน่ารักคนนี้ คงเป็นคนพิเศษสำหรับน้องชายของเธอแน่นอน
“แม่บอกให้แกมาห้ามน้อง ไม่ใช่ให้แกมาต้อนรับมัน ได้ยินมั้ยยัยกิม!”
น้ำเสียงอันดุดันกระชากใส่บุตรสาวคนโตทันที ลูกคนนี้ไม่ได้ดั่งใจเธอเลยสักครั้ง ตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน
“แต่แม่คะ” กัญญ์วรารู้สึกตื่นกลัวน้ำเสียงแม่ของเธอทันที ตั้งแต่เล็กจนโต แม่ของเธอจะคอยบงการเธอทุกอย่าง จะทำอะไร หรือเลือกเรียนสาขาไหน แม่ของเธอก็จะคอยจัดการทุกครั้ง ความฝันของเธอคือการเป็นหมอ ทั้งที่กัญญ์วราอยากเรียนหมอ แต่แม่ของเธอก็ไม่เคยเห็นด้วย กลับบังคับให้เธอเรียนบริหาร เพื่อมาสืบทอดกิจการของพ่อเธอ
“คุณแม่ครับ ถ้าคุณแม่ไม่พอใจผมที่พาเพื่อนมา ให้มาลงที่ผมครับ ไม่ใช่แม่มาลงที่พี่กิมแบบนี้นะครับ”
กันต์ธีร์ยังไม่ยอมแพ้แม่เขาเช่นกัน ทุกๆ ครั้งที่เขาไม่พูดหรือไม่ต่อต้าน นั่นก็เป็นเพราะเขาไม่อยากขัดใจผู้เป็นแม่ แต่สำหรับครั้งนี้ กันต์ธีร์ยอมไม่ได้จริงๆ
“กันต์ แกพาฉันกลับเถอะ...นะ”
ลัลน์ลลิตกระซิบข้างหู ไม่คิดว่าเหตุการณ์มันน่ากลัวขนาดนี้ คุณหญิงกานต์รวียังขนาดนี้ ถ้าเป็น ‘คุณเกริกวิทย์’ พ่อของกันต์ธีร์จะขนาดไหนกันเชียว ลัลน์ลลิตเคยเห็นแต่ในหน้าข่าวสังคม ไม่เคยเห็นตัวเป็นๆ สักครั้ง
“อืม ได้เนย์ ฉันขอโทษแกด้วยนะ”
มือใหญ่บีบกระชับมือเล็กอันเย็นเฉียบเบาๆ เพื่อต้องการสื่อความรู้สึกนั้นออกมา และรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก ที่เขาพาเธอมาพบเรื่องเลวร้ายแบบนี้
“กันต์! ปล่อยนังเด็กนั่นเดี๋ยวนี้! ถ้าไม่ปล่อยแม่จะให้คนมาลากนังนี่ออกไป!”
คนอย่างคุณหญิงกานต์รวี ไม่มีอะไรที่จะมาขัดใจเธอได้ทั้งนั้น ในเมื่อลูกชายตัวดีของเธออยากเอาชนะ ก็คงจะไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
“ไม่ครับ...คุณแม่จะทำอะไรเนย์ไม่ได้ทั้งนั้น เนย์...คือคนที่ผมรัก...และไม่ว่าใครก็ตามที่จะมาทำร้ายเนย์ ผมไม่ยอมแน่!”
เสียงอันดุดันบวกกับคำสารภาพบางอย่างโพล่งออกไปอย่างลืมตัว คำพูดของกันต์ธีร์ทำให้ผู้อยู่ในเหตุการณ์ตื่นตะลึงไปทันที โดยเฉพาะลัลน์ลลิต!
“อะไรนะ! ลูกบอกว่านังเด็กนี่มันคือเพื่อนสนิท แล้วลูกไปรักมันได้ยังไงกันต์ ลูกไม่มีสิทธิ์รักใคร นอกจากหนูพราวมุกเท่านั้น!”
ความโกรธระดับสิบสุมเข้าไปในอกของคุณหญิงกานต์รวี แทบจะระเบิดออกมา เมื่อได้เห็นท่าทีต่อต้านของลูกชายเธอ กันต์ธีร์ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เธอจะต้องกำจัดนังเด็กนี่เสียแล้ว
“กันต์ แกพอเถอะ พะ-พาฉันกลับบ้าน ฉันขอร้อง...นะ ได้โปรดแกเชื่อฉันสักครั้งนะ”
ลัลน์ลลิตมึนงงกับเหตุการณ์นี้ มันก็มากพอแล้ว แต่เธอยังเจอคำสารภาพของเพื่อนเธออีก ‘ไม่มีทาง เธอจะคบกับกันต์ธีร์ไม่ได้เด็ดขาด’
“แกต้องออกไปเอง ไม่ต้องอ้อนลูกของฉันไปส่งแกหรอก ออกไปเดี๋ยวนี้! ออกไป! ไอ้สมหมาย! อยู่ไหน! ลากอีนังนี่ออกไป!”
เสียงเกรี้ยวกราดของคุณหญิงกานต์รวีดังขึ้น ทำให้เหล่าบรรดาคนรับใช้ต่างกรูเข้ามา
“ไปเถอะเนย์”
มือใหญ่คว้ามือบางและเดินออกไปโดยไม่สนใจแม่ของเขาอีกเลย ทิ้งให้ผู้เป็นแม่เต้นเร่าอยู่กลางห้อง
“กันต์! กลับมาเดี๋ยวนี้นะ! กันต์!”
“คุณแม่คะ...ปล่อยน้องไปเถอะค่ะ”
“แกก็อีกคน...ไม่ห้ามน้อง!”
คุณหญิงกานต์รวีหันมาตะคอกใส่ลูกสาวทันที ความโกรธและความโมโหของเธอ ไม่ว่าใครก็ไม่อาจหยุดยั้งเธอได้ คอยดูนะ ‘นังเด็กนั่น! แกต้องย่อยยับแน่นอน!’
ต่อให้ชรินทร์ทิพย์จะต้องเดิมพันด้วยชีวิต เธอก็ยอม ไม่มีวันที่เธอจะยอมให้ศัตรูหัวใจของเธอได้สมหวังแน่นอน เมื่อก่อนเธออาจจะใจดีกับมันเกินไป แต่ตอนนี้ชรินทร์ทิพย์จะไม่ยอมเด็ดขาด! “จะให้เรย์ทำยังไงครับ ว่ามาเลย” “จัดการกับมัน! ด้วยวิธีการของเรย์” “วิธีของเรย์ ระดับไหนล่ะครับ” “จัดหาผู้ชายไปข่มขืนมัน ทำให้มันอับอาย และอย่าลืมอัดคลิปมันมาเพื่อประจานมันด้วยค่ะ” “โอ๊ะ! ทำไมโหดร้ายจังเลยครับคุณผู้หญิง งานขนาดนี้คุกเลยนะครับ...ถ้าจะทำ งั้นเรย์ขอเบิกค่าจ้างล่วงหน้าก่อนเลยล่ะกัน” “เท่าไหร่ ว่ามาได้เลยค่ะ พราวมุกพร้อมจ่าย” “แน่ใจนะครับ ว่าพร้อมจ่าย” “แน่ใจค่ะ ขอให้อีนังนั่นมันออกจากชีวิตของกันต์ได้พราวมุกยอมทุกอย่างค่ะเรย์” “อืม ไม่อ้อมค้อมเลยล่ะกัน เรย์ขอพราวมุกสักคืน แลกกับงานครั้งนี้” “ห๊ะ! อะไรนะ หนึ่งคืน! เรย์หมายความว่ายังไงคะ?” “หนึ่งคืน! และเป็นคืนนี้ด้วย พราวมุกมาหาเรย์ที่โรงแรมภายในคืนนี้ แลกกับที่เรย์จะทำงานให้ ถ้าไม่ตกลง ก็ไม่เป็นไรครับ” “นี่! เรย์ มันจะมากเกินไปแล้ว
[คฤหาสน์กิจธนะวรกุล] เพี้ยะ! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่น! จากห้องโถง ทำให้เหล่าบรรดาสาวใช้ที่แอบดูเหตุการณ์อยู่ก่อนแล้ว รีบเอามืออุดปากตัวเองไม่ให้เปล่งเสียงร้องอันตกใจออกมา “อุ้ย! มะ-แม่คะ!” กัญญ์วราร้องอย่างตกใจ มือบางกุมไปที่แก้มนวลทันที “แกไปพูดอะไรกับตากริช ห๊า! ยัยกิม!”คุณหญิงกานต์รวีทราบเรื่องจากว่าที่ลูกเขยของเธอ ว่าต้องการยกเลิกเรื่องงานแต่งงาน เหตุผลให้เธอมาถามความจาก ลูกสาวของเธอเอง กานต์รวีร้อนเป็นไฟ เพราะนี่เป็นครั้งที่สองแล้ว ที่ลูกสาวตัวดีของเธอทำแบบนี้ “หนูไม่ได้พูดอะไรค่ะแม่” “ไม่พูด! แล้วตากริชขอยกเลิกงานแต่งกับแกทำไม! บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นวันนี้ฉันเอาแกตายแน่!” “หนูแค่บอกให้เขา เลื่อนงานแต่งไปสักสามเดือนค่ะ ไม่ได้ยกเลิกนี่คะ”กัญญ์วรารู้เรื่องราวของเขาผ่านเพื่อนของเธอ ว่าคมกริชคู่หมั้นของเธอนั้น มีพฤติกรรมอันฉาวโฉ่ ในเรื่องเพศสัมพันธ์ เขามักจะมีพฤติกรรมที่รุนแรง ทรมานคู่นอน อีกทั้งยังเป็นคนมักมากในเรื่องนี้อีกด้วย กัญญ์วรากลัวเป็นอย่างมาก เลยตัดสินใจเจรจาเพื่อขอเลื่อนงานแต่งไปก่อน โดยเธอไม่คิดว่าเรื
เสียงครางของกันต์ธีร์ดังอย่างต่อเนื่อง เพราะช่วงล่างคับแคบของเธอและบีบรัดแก่นกายใหญ่เขาเอาไว้แน่น แท่งเหล็กแกร่งชนเข้ากับผนังด้านในของโพรงอุ่นนุ่มในร่องกุหลาบอันคับแน่น “กะ-กันต์ ฉะ-ฉัน อ๊า!” เสียงคนตัวเล็กครวญครางระงมเมื่อความเสียวซ่านไต่ไปถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ มือบางดึงทึ้งผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น ปลายเท้าจิกเกร็ง หัวใจสูบฉีดเต้นรัว “อึ้ม เนย์ โอ๊ะ!”ความเสียวซ่านทะยานไปที่ปลายกระบอกแท่งร้อนที่ถูกตอดรัดเอาอย่างระรัว ร่างกำยำสั่นสะท้าน ยิ่งเร่งความเร็วมากเท่าไหร่ร่องรักของเธอยิ่งบีบรัดดุ้นใหญ่เอาไว้แน่น!“อ๊า! อ๊ะ! ฉันไม่ไหวแล้วกะ-กันต์ อ๊า! อ๊ะ! อร๊ายยยย์!”เสียงกรีดร้องแห่งความสุขสม ความเสียวกระสันที่ไม่อาจอดกลั้นไว้ได้ เมื่อแท่งใหญ่ขับเคลื่อน ในกายโถมกระหน่ำเข้าออกถี่ยิบติดๆ จนทำให้หยาดหยดของความปรารถนาแตะถึงจุดสุขสม ร่างบางกระตุกเกร็งเบื้องล่างตอดรัดอย่างระรัว... “โอวว์ แกชอบมั้ย นะ-เนย์ โอ๊ะ!”แท่งเหล็กร้อนเร่งเครื่องเดินหน้ากระแทกอย่างดุเดือดเมื่อส่งหญิงสาวถึงปลายทางฝั่งฝัน ชายหนุ่มเร่งขยับสะโพกอย่างเร็วและแรงอย่างไม่ยั้งกระแทกกระทั้นเข้ากับร่องกุหลาบอ
“ฉันอายนะ แกจะบ้าเหรอ” “งั้น...ฉันถอดเป็นเพื่อนแกละกัน”สิ้นประโยคชายหนุ่มก็ทึ้งเสื้อผ้าพันธนาการของตัวเอง ในระหว่างที่เขากำลังปลดกระดุมเสื้อนั้น สายตาคมจับจ้องไปที่ร่างอันงดงามตลอดเวลา ใครจะมองว่ากันต์ธีร์เป็นคนเห็นแก่ตัว เขาก็ยอมและไม่สนใจ ขอให้เขาได้ทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจก็พอ เรื่องที่เขาอุปโลกน์ขึ้นมาก่อนหน้านั้นเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น ความจริงกันต์ธีร์มีแผนที่จะผูกมัดเธอไว้กับเขาตลอดกาลต่างหาก “กันต์...แกต้องป้องกันนะ”ลัลน์ลลิตย้ำเตือนชายหนุ่มขึ้นมาทันที เมื่อเธอเหลือบมองเห็นบางสิ่งที่กำลังผงาดชูชัน ใบหน้าสวยร้อนจัด ‘ถึงเธอจะเคยเห็นและลองมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ลัลน์ลลิตก็ไม่ชินอยู่ดี’ “อึ้ม...” เสียงทุ้มแหบพร่าครางอย่างเจ็บปวดกับภาพที่อยู่ตรงหน้า ครั้งนี้เธอจะไม่มีโอกาสหลุดเงื้อมือของเขาไปได้ ต่อให้มันเป็นวิธีสกปรกขนาดไหน กันต์ธีร์ก็จะทำ “กันต์...” เสียงคนตัวเล็กร้องเรียก เมื่อร่างกำยำทับทาบลงบนร่างบางอีกครั้ง ปากบางถูกปิดเพื่อลิ้มลองรสหวานในโพรงปากนุ่ม ปลายลิ้นดูดดูนไปมาอย่างดุเดือด ประกอบกับนิ้วเรียวแกร่งสะกิดตะขอบราที่ห่อหุ้มอกอวบ เต
“...” ลัลน์ลลิตตกตะลึงยืนตัวแข็งทื่อ เธอไม่คิดว่าคนอย่างกันต์ธีร์ เพื่อนที่เคยแสนดีกับเธอมาตลอด จะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ความลับของเธอ มันจะไม่เป็นความลับอีกต่อไปงั้นหรือ เรื่องนี้แม้แต่นิชาภัทรเอง เธอก็ไม่เคยปริปากบอกเลยด้วยซ้ำ แล้วถ้าเพื่อนของเธอรู้เรื่องนี้ขึ้นมาล่ะ “อ่าว เนย์ แกกับกันต์กินข้าวเสร็จแล้วเหรอ แล้วนี่ยังไง ทำไมกันต์มันออกไปก่อนล่ะ”นิชาภัทรยิงคำถามเพื่อนทันที เมื่อเธอเห็นกันต์ธีร์เดินออกจากร้านไป “อือ ไม่กินแล้ว ฉันกับกันต์ทะเลาะกันหลิว”ลัลน์ลลิตทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรง เธอกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก กันต์ธีร์ทิ้งบอมม์ให้เธอแล้วจากไป ลัลน์ลลิตจะทำอย่างไรดี “ห๊ะ แกทะเลาะอะไรกัน มิน่าล่ะ ไอ้กันต์มันถึงเดินหน้าบูดออกไป ฉันทักก็ไม่ตอบ ฉันล่ะตามอารมณ์มันไม่ทันเลยจริงๆ” “เรื่องเก่าๆ หลิว กันต์มันคงแค้นฉันมาก เรื่องที่ฉันไปคบกับเรย์ไม่เลือกมันน่ะ” “ฉันว่ากันต์มันบ้าไปแล้ว สี่ปีที่มันไปเรียนต่อ มันคงไม่เคยเสพข่าวคราวเพื่อนฝูงเลยสิ ถึงไม่รู้ว่า ระหว่างแกกับไอ้เรย์ ไม่ได้คบกันอย่างที่มันคิดเลย” “แกก็รู้อยู่ว่ากันต์มันเป็นคน
“ในเมื่อคุณจำผมได้แล้ว คุณก็ต้องจำได้สินะ ว่าคุณเคยทำอะไรไว้กับผมบ้าง” “เลิกแทนตัวเองแบบนั้นซะที ฉันฟังแล้วมันเหมือนไม่ใช่ตัวแกเลย กันต์”ลัลน์ลลิตรู้สึกหมั่นไส้ผู้ชายตรงหน้าเธอเต็มแก่ ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้ ถ้าอยากเลิกความเป็นเพื่อนกับเธอก็พูดให้ชัดเจน หรือมีปัญหาคาใจกับเธอเรื่องอะไร ก็พูดกับเธอได้ ไม่ใช่มาเล่นสงครามประสาทกับเธอแบบนี้ “จะให้ผมแทนตัวเองว่าไงครับ สถานะไหนดี เพื่อน หรือว่า อดีตคนเคยมีอะไรกัน! อืม...เรียกว่าอะไรนะ คู่นอน หรือว่าผัวเมียดี ล่ะ หรือว่าจะแค่เอากันฟรีๆ ดีนะ” “ไอ่กันต์! แก!” ลัลน์ลลิตอารมณ์ขึ้นสูงปรี๊ดทันที “อะไรครับ คุณลัลน์ลลิต ผมพูดไม่ตรงใจ หรือขัดใจคุณตรงไหนถึงดูเหมือนไม่พอใจผมครับ อย่าลืมนะครับ ว่าตอนนี้คุณเป็นดาราตัวท็อปของเมืองไทย ไม่ได้เป็นสาวนั่งดริ้งก์เหมือนเมื่อก่อนแล้ว” กันต์ธีร์ยังคงยียวนกวนอารมณ์ของเธอต่อ “โอเค งั้น ฉันขอตัวก่อนแล้วกัน ธุระของแกมีแค่นี้ใช่มั้ย”ลัลน์ลลิตเลี่ยงที่จะไม่ปะทะ เธอรู้ว่ากันต์ธีร์แค่ต้องการเอาคืนจากเธอเท่านั้น “อืม ยังสิ ฉันยังมีเรื่องที่ต







