Masuk“เนย์...ฉันขอโทษแกด้วยนะ ฉันไม่น่าพาแกมา ทำให้แกโดนแบบนี้เลย ฉันขอโทษจริงๆ นะ”
“อืม...แกขอโทษฉันเป็นร้อยครั้งแล้ว ตั้งแต่ฉันขึ้นรถมา แกไม่ต้องรู้สึกผิดอะไรขนาดนั้นหรอกกันต์ ฉันเข้าใจแก และฉันก็เข้าใจแม่ของแกด้วย ฉันไม่โกรธแม่ของแกหรอก...พาฉันกลับบ้านก็พอ”
น้ำเสียงอันแผ่วเบาเจือความรู้สึกหนักอึ้งอยู่ภายในจิตใจของลัลน์ลลิตเอ่ยกับเพื่อนของเธอแบบเหนื่อยๆ ราวกับปลงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“เนย์...”
“หือ?”
“ฉันรักแกนะ ที่ฉันพูดไปเมื่อกี้มันคือความรู้สึกของฉันจริงๆ ฉันไม่ได้ประชดแม่ของฉันหรอกนะ”
กันต์ธีร์ต้องใช้จังหวะนี้แหละเผยความในใจของเขาออกไป ทั้งที่เขาอยากให้มันเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุด
“ขอบใจนะกันต์ ที่แกรักฉัน...แต่ว่า...ฉันไม่ได้รักแก ต้องขอโทษด้วยที่ฉันไม่ได้รู้สึกอย่างแก เราเป็นเพื่อนกัน ฉันรู้สึกกับแกแค่เพื่อนเท่านั้น...”
คำพูดของลัลน์ลลิตอาจจะดูใจร้ายมากๆ แต่เธอก็เลือกที่จะทำแบบนี้ ลัลน์ลลิตไม่คู่ควรกับกันต์ธีร์เลยสักนิด เพราะเหตุการณ์วันนี้ มันก็ชัดเจนอยู่แล้ว
“แกยังรักไอ่เรย์ใช่มั้ย...เนย์”
ความเร็วของรถสปอร์ตถูกเร่งขึ้นตามอารมณ์ของเจ้าของ สันกรามอันแข็งแกร่งขบกันแน่น กันต์ธีร์มีอะไรที่ด้วยกว่าเพื่อนของเขางั้นเหรอ
“ไม่เกี่ยวกับเรย์ ฉันบอกแกไปแล้วไง ว่าระหว่างฉันกับเรย์เราเป็นเพื่อนกัน ก็เหมือนฉันกับแก...”
ดวงตากลมโตจ้องไปยังด้านข้างของชายหนุ่ม คนที่พึ่งจะสารภาพรักกับเธอ ‘เพราะว่าฉันรักแกไม่ได้กันต์’
“ทำไมแกปฏิเสธฉันแบบนี้เนย์...แกควรจะกลับไปคิดก่อน แล้วค่อยให้คำตอบฉันก็ได้ ฉันรอแกได้นะเนย์...”
แม้ความเจ็บปวดนั้นจะกระแทกเข้ามากลางอกของกันต์ธีร์มากเพียงใด แต่เขาก็ยังพยายามที่จะโน้มน้าวใจเธอให้ได้ ‘ลัลน์ลลิต’ คือผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่กันต์ธีร์รัก ระยะเวลาเกือบยี่สิบปี เขามีเธอมาตลอด ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนเลยนอกจาก ‘เธอ’ ความรักในวัยเด็กสู่วัยหนุ่มสาวของกันต์ธีร์นั้นไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยสักครั้ง
“ฉันจะไม่พูดเรื่องนี้อีกนะกันต์ เอาเป็นว่าเราเป็นแบบเดิมไปเถอะนะ แกไม่ต้องมาบอกรักฉันหรอก ฉันก็คือเนย์คนเดิมของแก อย่าคิดมากนะ พรุ่งนี้แกก็ยังเจอฉันเหมือนเดิม เราอายุแค่ 22 เองนะ ฉันต้องทำอะไรอีกตั้งหลายอย่าง เรื่องความรักของฉันตอนนี้ ฉันวางมันไว้เป็นเรื่องสุดท้าย ความลำบากที่เกิดขึ้น มันทำให้ฉันไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย...กันต์”
“อืม...งั้นแกอย่ามีใครนะเนย์...ถ้าแกจะมีใคร ฉันต้องรู้คนแรก...แกเข้าใจมั้ย”
จริงอย่างที่ลัลน์ลลิตพูด อายุของเขาและเธอยังน้อยนิด ยังมีเวลาอีกมากมายที่จะเรียนรู้กัน อีกอย่างกันต์ธีร์เองก็ยังต้องกลับไปเคลียร์เรื่องของตัวเองอีก
“โอเค...ฉันไม่มีใครหรอกกันต์ ฉันสัญญา”
“แกสัญญาแล้วนะ...เนย์”
“อือ...ฉันไม่ผิดสัญญาหรอกน่ากันต์”
“...”
[ณ บ้านเช่า]
“อ้าวเนย์...ทำไมไม่ชวนกันต์เข้าบ้านล่ะลูก แม่เห็นกันต์มาส่งลูกนี่...”กุลทิพย์เอ่ยถามบุตรสาวของตน ปกติเพื่อนของลูกสาวจะแวะเข้ามาทักทาย และอยู่ทานขนมของเธอ ทำไมวันนี้ดูแปลกไป
“กันต์มีธุระค่ะแม่...เอ่อ แล้วพ่อเป็นยังไงบ้างคะ วันนี้ไปหาหมอมา แล้วหมอบอกว่ายังไงบ้างคะแม่”
“เนย์...” กุลทิพย์จะบอกลูกสาวของเธออย่างไรดี เงินก้อนโตที่ต้องใช้ในการผ่าตัดสามีของเธอนั้น มันจะต้องใช้เร็วๆ นี้แล้ว หมอบอกรอต่อไปอาจจะไม่ทันการณ์
“คะ? แม่”
“พ่อของลูกจะต้องผ่าตัดอาทิตย์หน้าแล้ว หมอบอกว่าเรารอไม่ได้แล้ว อาการของพ่อจะแย่ลง แม่จะทำยังไงดีเนย์...ค่าผ่าตัดเรายังเก็บไม่ครบเลย ไหนจะค่าเทอมน้องของเราอีกที่แม่เจียดเอาเงินที่สะสมไว้เป็นค่าผ่าตัดของพ่อลูกไปจ่ายก่อน”
กุลทิพย์ไม่คิดว่าชีวิตครอบครัวของเธอจะเลวร้ายถึงเพียงนี้ สามีของเธอรู้สึกผิดตลอดเวลา ไม่ยอมรักษาโดยหวังว่าจะใช้เงินมากมายนี้ไว้สานฝันของบุตรชายของเขาให้ถึงเป้าหมาย
“เรายังขาดอีกเท่าไหร่คะแม่”
“สามแสน” กุลทิพย์รู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ เงินมากมายขนาดนั้นเธอและลูกจะหามาจากไหนในเวลาอันจำกัดแบบนี้
“งั้นพรุ่งนี้แม่ตอบตกลงหมอได้เลยนะคะ เนย์จะไปหาเงินสามแสนนั้นมาเองค่ะแม่”
หนทางของลัลน์ลลิตที่จะหาเงินนั้นมาได้ ก็คือความช่วยเหลือจากเพื่อนของเธอเท่านั้น ถึงแม้มันจะต้องแลกด้วยศักดิ์ศรีของเธอก็ตาม ลัลน์ลลิตไม่มีทางเลือกแล้ว
“เนย์ จะไปเอาเงินมากมายนั่นมาจากไหนลูก”
กุลทิพย์ตกใจกับคำบอกของลูกสาว เธอทำงานมาเกือบสี่ปี ยังหาไม่ได้ขนาดนั้นเลย ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน
“มีค่ะแม่...ไม่ต้องห่วงค่ะ เนย์ไม่ไปขโมยใครมาแน่นอนค่ะ แม่ไปพบหมอพรุ่งนี้ และไม่ต้องบอกพ่อนะคะ ถ้าพ่อรู้ เนย์เชื่อว่าพ่อต้องไม่ยอมแน่นอนค่ะแม่ ให้พ่อรู้อีกทีตอนจะผ่าตัดก็พอค่ะ”
“เนย์...บอกแม่ได้มั้ย ว่าลูกจะไปหาเงินมากมายนั่นมาจากไหน แม่ไม่สบายใจเลยลูก”
“เนย์...จะขอยืมเรย์ค่ะแม่ และค่อยไปทำงานใช้เรย์ทีหลัง ครอบครัวของเรย์มีเงินค่ะ และที่บ้านของเรย์ทำธุรกิจหลายอย่าง เปิดไนต์คลับด้วยค่ะแม่ เนย์คิดว่าจะไปทำงานในคลับของเรย์เพื่อใช้หนี้เรย์ค่ะ วันนี้เนย์ก็ไปเจอเพื่อนๆมา เรย์ก็ยังชวนเนย์ไปทำงานนะคะแม่”
ลัลน์ลลิตคิดว่านราวิชญ์คงไม่ปฏิเสธเธอแน่นอน ทำไมเธอถึงไม่คิดจะให้กันต์ธีร์ช่วย เพียงแค่เธอเอ่ยปากกันต์ธีร์ก็พร้อมที่จะช่วยเธออยู่แล้ว ลัลน์ลลิตไม่อยากเอาตัวเข้าไปเกี่ยวข้องกับกันต์ธีร์ของเธออีกแล้ว เหตุการณ์วันนี้มันทำให้เธอมั่นใจว่า ต่อไปนี้เธอไม่ควรที่จะสนิทสนมกับกันต์ธีร์อีกต่อไป
“แล้วกันต์ล่ะลูก ทำไมเนย์ถึงไม่ขอความช่วยเหลือจากกันต์”
กุลทิพย์รู้จักเพื่อนสนิทของลูกสาวเธอเป็นอย่างดี เธอมองแปลบเดียวก็พอจะรู้ได้ทันที ว่าพ่อหนุ่มคนนี้ชอบลูกสาวของเธอ
“เรย์เขาเองก็พร้อมที่จะช่วยเนย์ค่ะแม่”
ลัลน์ลลิตเลือกที่จะไม่บอกความจริงกับแม่ของเธอ ว่าวันนี้เธอไปเจออะไรมาบ้าง ลัลน์ลลิตไม่อยากให้แม่ของเธอต้องทุกข์ใจเพิ่มอีก เรื่องทุกอย่างให้มันอยู่ที่เธอคนเดียวก็พอ...
ต่อให้ชรินทร์ทิพย์จะต้องเดิมพันด้วยชีวิต เธอก็ยอม ไม่มีวันที่เธอจะยอมให้ศัตรูหัวใจของเธอได้สมหวังแน่นอน เมื่อก่อนเธออาจจะใจดีกับมันเกินไป แต่ตอนนี้ชรินทร์ทิพย์จะไม่ยอมเด็ดขาด! “จะให้เรย์ทำยังไงครับ ว่ามาเลย” “จัดการกับมัน! ด้วยวิธีการของเรย์” “วิธีของเรย์ ระดับไหนล่ะครับ” “จัดหาผู้ชายไปข่มขืนมัน ทำให้มันอับอาย และอย่าลืมอัดคลิปมันมาเพื่อประจานมันด้วยค่ะ” “โอ๊ะ! ทำไมโหดร้ายจังเลยครับคุณผู้หญิง งานขนาดนี้คุกเลยนะครับ...ถ้าจะทำ งั้นเรย์ขอเบิกค่าจ้างล่วงหน้าก่อนเลยล่ะกัน” “เท่าไหร่ ว่ามาได้เลยค่ะ พราวมุกพร้อมจ่าย” “แน่ใจนะครับ ว่าพร้อมจ่าย” “แน่ใจค่ะ ขอให้อีนังนั่นมันออกจากชีวิตของกันต์ได้พราวมุกยอมทุกอย่างค่ะเรย์” “อืม ไม่อ้อมค้อมเลยล่ะกัน เรย์ขอพราวมุกสักคืน แลกกับงานครั้งนี้” “ห๊ะ! อะไรนะ หนึ่งคืน! เรย์หมายความว่ายังไงคะ?” “หนึ่งคืน! และเป็นคืนนี้ด้วย พราวมุกมาหาเรย์ที่โรงแรมภายในคืนนี้ แลกกับที่เรย์จะทำงานให้ ถ้าไม่ตกลง ก็ไม่เป็นไรครับ” “นี่! เรย์ มันจะมากเกินไปแล้ว
[คฤหาสน์กิจธนะวรกุล] เพี้ยะ! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่น! จากห้องโถง ทำให้เหล่าบรรดาสาวใช้ที่แอบดูเหตุการณ์อยู่ก่อนแล้ว รีบเอามืออุดปากตัวเองไม่ให้เปล่งเสียงร้องอันตกใจออกมา “อุ้ย! มะ-แม่คะ!” กัญญ์วราร้องอย่างตกใจ มือบางกุมไปที่แก้มนวลทันที “แกไปพูดอะไรกับตากริช ห๊า! ยัยกิม!”คุณหญิงกานต์รวีทราบเรื่องจากว่าที่ลูกเขยของเธอ ว่าต้องการยกเลิกเรื่องงานแต่งงาน เหตุผลให้เธอมาถามความจาก ลูกสาวของเธอเอง กานต์รวีร้อนเป็นไฟ เพราะนี่เป็นครั้งที่สองแล้ว ที่ลูกสาวตัวดีของเธอทำแบบนี้ “หนูไม่ได้พูดอะไรค่ะแม่” “ไม่พูด! แล้วตากริชขอยกเลิกงานแต่งกับแกทำไม! บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นวันนี้ฉันเอาแกตายแน่!” “หนูแค่บอกให้เขา เลื่อนงานแต่งไปสักสามเดือนค่ะ ไม่ได้ยกเลิกนี่คะ”กัญญ์วรารู้เรื่องราวของเขาผ่านเพื่อนของเธอ ว่าคมกริชคู่หมั้นของเธอนั้น มีพฤติกรรมอันฉาวโฉ่ ในเรื่องเพศสัมพันธ์ เขามักจะมีพฤติกรรมที่รุนแรง ทรมานคู่นอน อีกทั้งยังเป็นคนมักมากในเรื่องนี้อีกด้วย กัญญ์วรากลัวเป็นอย่างมาก เลยตัดสินใจเจรจาเพื่อขอเลื่อนงานแต่งไปก่อน โดยเธอไม่คิดว่าเรื
เสียงครางของกันต์ธีร์ดังอย่างต่อเนื่อง เพราะช่วงล่างคับแคบของเธอและบีบรัดแก่นกายใหญ่เขาเอาไว้แน่น แท่งเหล็กแกร่งชนเข้ากับผนังด้านในของโพรงอุ่นนุ่มในร่องกุหลาบอันคับแน่น “กะ-กันต์ ฉะ-ฉัน อ๊า!” เสียงคนตัวเล็กครวญครางระงมเมื่อความเสียวซ่านไต่ไปถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ มือบางดึงทึ้งผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น ปลายเท้าจิกเกร็ง หัวใจสูบฉีดเต้นรัว “อึ้ม เนย์ โอ๊ะ!”ความเสียวซ่านทะยานไปที่ปลายกระบอกแท่งร้อนที่ถูกตอดรัดเอาอย่างระรัว ร่างกำยำสั่นสะท้าน ยิ่งเร่งความเร็วมากเท่าไหร่ร่องรักของเธอยิ่งบีบรัดดุ้นใหญ่เอาไว้แน่น!“อ๊า! อ๊ะ! ฉันไม่ไหวแล้วกะ-กันต์ อ๊า! อ๊ะ! อร๊ายยยย์!”เสียงกรีดร้องแห่งความสุขสม ความเสียวกระสันที่ไม่อาจอดกลั้นไว้ได้ เมื่อแท่งใหญ่ขับเคลื่อน ในกายโถมกระหน่ำเข้าออกถี่ยิบติดๆ จนทำให้หยาดหยดของความปรารถนาแตะถึงจุดสุขสม ร่างบางกระตุกเกร็งเบื้องล่างตอดรัดอย่างระรัว... “โอวว์ แกชอบมั้ย นะ-เนย์ โอ๊ะ!”แท่งเหล็กร้อนเร่งเครื่องเดินหน้ากระแทกอย่างดุเดือดเมื่อส่งหญิงสาวถึงปลายทางฝั่งฝัน ชายหนุ่มเร่งขยับสะโพกอย่างเร็วและแรงอย่างไม่ยั้งกระแทกกระทั้นเข้ากับร่องกุหลาบอ
“ฉันอายนะ แกจะบ้าเหรอ” “งั้น...ฉันถอดเป็นเพื่อนแกละกัน”สิ้นประโยคชายหนุ่มก็ทึ้งเสื้อผ้าพันธนาการของตัวเอง ในระหว่างที่เขากำลังปลดกระดุมเสื้อนั้น สายตาคมจับจ้องไปที่ร่างอันงดงามตลอดเวลา ใครจะมองว่ากันต์ธีร์เป็นคนเห็นแก่ตัว เขาก็ยอมและไม่สนใจ ขอให้เขาได้ทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจก็พอ เรื่องที่เขาอุปโลกน์ขึ้นมาก่อนหน้านั้นเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น ความจริงกันต์ธีร์มีแผนที่จะผูกมัดเธอไว้กับเขาตลอดกาลต่างหาก “กันต์...แกต้องป้องกันนะ”ลัลน์ลลิตย้ำเตือนชายหนุ่มขึ้นมาทันที เมื่อเธอเหลือบมองเห็นบางสิ่งที่กำลังผงาดชูชัน ใบหน้าสวยร้อนจัด ‘ถึงเธอจะเคยเห็นและลองมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ลัลน์ลลิตก็ไม่ชินอยู่ดี’ “อึ้ม...” เสียงทุ้มแหบพร่าครางอย่างเจ็บปวดกับภาพที่อยู่ตรงหน้า ครั้งนี้เธอจะไม่มีโอกาสหลุดเงื้อมือของเขาไปได้ ต่อให้มันเป็นวิธีสกปรกขนาดไหน กันต์ธีร์ก็จะทำ “กันต์...” เสียงคนตัวเล็กร้องเรียก เมื่อร่างกำยำทับทาบลงบนร่างบางอีกครั้ง ปากบางถูกปิดเพื่อลิ้มลองรสหวานในโพรงปากนุ่ม ปลายลิ้นดูดดูนไปมาอย่างดุเดือด ประกอบกับนิ้วเรียวแกร่งสะกิดตะขอบราที่ห่อหุ้มอกอวบ เต
“...” ลัลน์ลลิตตกตะลึงยืนตัวแข็งทื่อ เธอไม่คิดว่าคนอย่างกันต์ธีร์ เพื่อนที่เคยแสนดีกับเธอมาตลอด จะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ความลับของเธอ มันจะไม่เป็นความลับอีกต่อไปงั้นหรือ เรื่องนี้แม้แต่นิชาภัทรเอง เธอก็ไม่เคยปริปากบอกเลยด้วยซ้ำ แล้วถ้าเพื่อนของเธอรู้เรื่องนี้ขึ้นมาล่ะ “อ่าว เนย์ แกกับกันต์กินข้าวเสร็จแล้วเหรอ แล้วนี่ยังไง ทำไมกันต์มันออกไปก่อนล่ะ”นิชาภัทรยิงคำถามเพื่อนทันที เมื่อเธอเห็นกันต์ธีร์เดินออกจากร้านไป “อือ ไม่กินแล้ว ฉันกับกันต์ทะเลาะกันหลิว”ลัลน์ลลิตทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรง เธอกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก กันต์ธีร์ทิ้งบอมม์ให้เธอแล้วจากไป ลัลน์ลลิตจะทำอย่างไรดี “ห๊ะ แกทะเลาะอะไรกัน มิน่าล่ะ ไอ้กันต์มันถึงเดินหน้าบูดออกไป ฉันทักก็ไม่ตอบ ฉันล่ะตามอารมณ์มันไม่ทันเลยจริงๆ” “เรื่องเก่าๆ หลิว กันต์มันคงแค้นฉันมาก เรื่องที่ฉันไปคบกับเรย์ไม่เลือกมันน่ะ” “ฉันว่ากันต์มันบ้าไปแล้ว สี่ปีที่มันไปเรียนต่อ มันคงไม่เคยเสพข่าวคราวเพื่อนฝูงเลยสิ ถึงไม่รู้ว่า ระหว่างแกกับไอ้เรย์ ไม่ได้คบกันอย่างที่มันคิดเลย” “แกก็รู้อยู่ว่ากันต์มันเป็นคน
“ในเมื่อคุณจำผมได้แล้ว คุณก็ต้องจำได้สินะ ว่าคุณเคยทำอะไรไว้กับผมบ้าง” “เลิกแทนตัวเองแบบนั้นซะที ฉันฟังแล้วมันเหมือนไม่ใช่ตัวแกเลย กันต์”ลัลน์ลลิตรู้สึกหมั่นไส้ผู้ชายตรงหน้าเธอเต็มแก่ ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้ ถ้าอยากเลิกความเป็นเพื่อนกับเธอก็พูดให้ชัดเจน หรือมีปัญหาคาใจกับเธอเรื่องอะไร ก็พูดกับเธอได้ ไม่ใช่มาเล่นสงครามประสาทกับเธอแบบนี้ “จะให้ผมแทนตัวเองว่าไงครับ สถานะไหนดี เพื่อน หรือว่า อดีตคนเคยมีอะไรกัน! อืม...เรียกว่าอะไรนะ คู่นอน หรือว่าผัวเมียดี ล่ะ หรือว่าจะแค่เอากันฟรีๆ ดีนะ” “ไอ่กันต์! แก!” ลัลน์ลลิตอารมณ์ขึ้นสูงปรี๊ดทันที “อะไรครับ คุณลัลน์ลลิต ผมพูดไม่ตรงใจ หรือขัดใจคุณตรงไหนถึงดูเหมือนไม่พอใจผมครับ อย่าลืมนะครับ ว่าตอนนี้คุณเป็นดาราตัวท็อปของเมืองไทย ไม่ได้เป็นสาวนั่งดริ้งก์เหมือนเมื่อก่อนแล้ว” กันต์ธีร์ยังคงยียวนกวนอารมณ์ของเธอต่อ “โอเค งั้น ฉันขอตัวก่อนแล้วกัน ธุระของแกมีแค่นี้ใช่มั้ย”ลัลน์ลลิตเลี่ยงที่จะไม่ปะทะ เธอรู้ว่ากันต์ธีร์แค่ต้องการเอาคืนจากเธอเท่านั้น “อืม ยังสิ ฉันยังมีเรื่องที่ต







