ตอนที่​ 1.4​ ความสวยเป็นเหตุ

"คุณเจ้าสมุทร.. คุณไม่ควรมายุ่งเรื่องของผมกับคนของผม" เจนตพลพูดขึ้นอย่างหัวเสียเมื่อหันหน้ามาเจอใบหน้านิ่งสายตาคมดุเหมือนหมาป่าที่พร้อมจะล่าเหยื่อตลอดเวลา

"จากท่าทางของผู้หญิง เธอไม่ได้เต็มใจ"

เจ้าสมุทรหันหน้ามองใบหน้าหวานนิ่ง เพราะตอนรี้เหมือนเธอจะเริ่มยืนไม่นิ่ง

ธนัชชา รู้สึกร้อนมีอาการร้อนวูบวาบไปทั้งตัว เธอต้องกลับคอนโดให้เร็วที่สุด

วันก่อน อาริตาเล่าเรื่องเพื่อนของในวงการ ถูกวางยา แล้วเไปช่วยได้ทัน จึงเอามาเตือนเธอเวลาจะรับน้ำหรือเครื่องดื่มจากใคร ควรที่จะระมัดระวังให้ดีแต่วันนี้เธอพลาดพลั้ง ความประมาทเลินเล่อกำลังก่อให้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวง

" คุณจะรู้ได้ยังไง น้องแทน กำลังงอนผมอยู่ "

" ไม่... ช่วยด้วย... ฉันไม่รู้จักเขา " ธนัชชาไม่รู้ว่าอะไรดลใจ แต่ความรู้สึกเธอบอกว่า เขาจะสามารถช่วยเธอออกจากเงื้อมมือ ของขุมนรกนี้ได้ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอได้จ้องตาสีน้ำตาลนุ่มลึกคู่นี้ ตอนอยู่ภายในร้าน

"น้องแทน จะโกรธพี่อีกนานเท่าไหร่ พี่บอกแล้วไงว่าพี่ขอโทษ " การเล่นละครของผู้ชายที่จับแขนเธออยู่ ทำให้เธอรู้สึกขยะแขยง ถ้าหลุดพ้นจากเหตุการณ์นี้ไปได้ สัญญากับตัวเองว่า จะไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลอีกเลย

" แทน.. พริมกับคุณพี เดินตามหาแทนจนทั่วร้าน" พริมาเดินนำหน้าพีระมา ท่าทางของเพื่อนร่วมอาชีพคือเธอดูเป็นห่วงเธอจริงๆ แต่ตอนนี้ธนัชชาอยากออกไปจากสถานที่แห่งนี้ เธอรู้สึกไม่ปลอดภัย

" คุณ.." พีระหันไปมองหน้าเจนตพล ที่ตอนนี้ทำหน้าเลิกลั่ก เหมือนกลัวความผิดเขารู้จักผู้ชายตรงหน้าดี พีระเป็นลูกชายของเจ้าสัวสื่อสิ่งพิมพ์ที่ออกสื่อบ่อยๆ

ความร่ำรวยอู้ฟู่ของคนตรงหน้าแพร่ขยายมาถึงเขา แต่เจ้าตัวดันไม่รู้จักเจ้าสมุทร เพราะเขาไม่ชอบออกสื่อ

" พอดีน้องแทนเดินหลงทาง ผมกำลังจะเดินไปส่ง "

เจ้าสมุทรยืนมองเหตุการณ์ตรงหน้า โดยที่ไม่ได้พูดเอ่ยอะไรออกมา สถานการณ์ตรงหน้ามันทำให้วันที่น่าเบื่อของเขา ดูสนุกขึ้นอีกวัน ธนัชชามองหน้าพีระที่ตอนนี้สายตาของเขานั้นเหมือนจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว

" แทน.. จะกลับแล้ว"

" ให้พี่ไปส่งไหม ยืนรอคุณปลายเป็นเพื่อนก็ได้ พี่จะได้อุ่นใจ ว่าแทนกลับถึงบ้านจริงๆ"

" ให้คุณพีเขาไปส่งเถอะแทน มันอันตรายนะตอนนี้มันดึกมากแล้ว " อาการร้อนวูบวาบในตัวทำให้มือเล็กต้องยกขึ้นลูบแขนตัวเอง ใบหน้าหวานแดงเถือก เจ้าสมุทรสังเกตอาการเธอตลอดเวลา เขาสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ

เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกัน นอกจากการแสดงอำนาจความเป็นเจ้าถิ่นแล้ว ยังสงบนิ่งเพื่อสังเกตท่าทางของอีกฝ่าย การสังเกตดูคู่ต่อสู้ย่อมเป็นผลดี พีระรู้จักตระกูลภาริพงษ์เป็นอย่างดี

ยิ่งพอรวมระหว่างภาริพงษ์กับบารอนยิ่งแสดงถึงอำนาจมากขึ้นกว่าเดิม

บุตรชายคนโตของคุณแพรพิชชา กับสามีชาวต่างชาติ คริสโตเฟอร์ บารอน รักสัษโดษ ไม่ชอบออกสื่อ ออกงานสังคมบ้างปะปราย

คนตรงหน้าได้รับฉายา ราชสีห์ในแวดวงนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ที่แสนร้ายกาจ มีเลห์เหลี่ยมทางธุรกิจอย่างเฉียบคม ความสุขุม เยือกเย็น

หลังจากที่เข้ามาดูแลบริษัทในเคลือกลุ่มธุรกิจของครอบครัว คลุมบังเหียนของภาริพงษ์โดยมี เจ้าคุณน้องชายคนรองดูแลงานฝั่งของบิดา ยิ่งกระจายอำนาจและความเจริญรุ่งเรืองมากขึ้นกว่าเดิม

ผลกำไรที่เพิ่มมากขึ้นธุรกิจแขนงต่างๆ ครอบคลุมมากขึ้นกว่าเดิม เจ้าสมุทรเทคโอเวอร์รีเซ็ตระบบ กิจการระดับกลางถึงสูงที่กำลังล้มละลาย ปรับเปลี่ยนกลยุทธ์เชิงรุก จนประสบความสำเร็จ

คนตรงหน้าคือคู่ต่อสู้ทางธุรกิจที่น่ากลัว พีระได้รู้ประวัติของเขาจากเลขาของพ่อของเขา เพราะครอบครัวของพีระ ก็ทำธุรกิจร่วมกับภาริพงษ์

"เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ได้เจอคุณเจ้าตัวเป็นๆ ปกติเห็นแต่ในหัวข้อข่าว ตามบทความหรือสื่อเกี่ยวกับธุรกิจ"

พีระยื่นมือออกมาทำความรู้จัก ใครจะไม่อยากรู้จักคนตรงหน้า

"ผมก็ได้ยินเรื่องของคุณพีระ จากคุณพ่อเหมือนกันว่าแต่.. " ชายหนุ่มหันหน้ามองไปทางธนัชชา เขาก็รู้ลึกถึงความไม่ปกติของคนตรงหน้าด้วย

ภายใต้ใบหน้าหล่อสุขุมแบบผู้ดี ซ่อนสัตว์ร้ายในคราบเทพบุตรไว้จนมิด ปกติเขาก็ไม่ได้อย่างยุ่งเกี่ยวเรื่องส่วนตัวของใคร

เพียงแค่ตอนนั้น เขาเผลอสบตาเธอ แล้วอะไรดลใจ ให้เขาเดินตามมา

สายตาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ ตัดเพ้อเมื่อเขาไม่ไหวติง และมันเกี่ยวอะไรกับเขากัน

แต่จะคิดได้ตอนนี้มันก็สายไปแล้วเมื่อเจาได้ก้าวขาเข้ามายุ่งเกี่ยวแล้ว

" วันนี้ผมมาปาร์ตี้ ของซีรีส์ที่น้องแทนรับบทนำ พึ่งออนแอร์แล้วกระแสตอบรับดีครับ วันก่อนจีนพึ่งได้ซื้อลิขสิทธิ์ไปฉายที่นั้น"

" ดีใจด้วยนะครับ " เจ้าสมุทรพูดกับพีระก่อนที่หันมาพูดกับธนัชชา

" เดินตามหาตั้งนาน มาอยู่ที่นี่เอง " แล้วปราบดาก็เดินมาสมทบ

"คนกันเองทั้งนั้น "

" แทน.. ขอเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ " ธนัชชาหาทางหลบหลีก เพื่อที่จะได้โทรขอกปลายฟ้า ให้ส่งคนมารับ ตอนนี้เธออยากกลับคอนโดให้เร็วที่สุด

" งั้นพี่เดินไปส่งพริมที่โต๊ะก่อนนะ เดี๋ยวผมออกไปส่งแทนที่คอนโดเอง "

ธนัชชาพยักหน้าก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำ ดวงตากลมโตสวย เผลอมองสบตาของคนร่างสูง ที่ยืนอยู่ใกล้ทางเข้าห้องน้ำ เธอจะรีบไปล้างหน้า แล้วรีบซิ่งหลบหนีพีระ

ร่างเล็กพยุงตัวเอง เข้ามานั่งในชักโครก ห้องข้างในสุด ก่อนจะเข้ามานั่งข้างใน ธนัชชาล้างหน้า แล้วเอาน้ำลูบตามแขนเรียวของตัวเอง

แต่อาการร้อนวูบวาบจากข้างใน ที่มันเกิดขึ้นเป็นระลอก ใบหน้าเล็กแดง เธอกัดริมฝีปากล่างของตัวเองเพื่อสงบสติอารมณ์ สติที่ยังมีหลงเหลืออยู่ทำให้เธอตัดสินใจโทรหาผู้จัดการส่วนตัว

มือเรียวเล็กกดโทรออกตั้งหลายครั้งแต่ปลายทางไม่มีคนรับสาย ธนัชชาจึงเลือกโทร

เพราะตอนนี้คงเป็นเวลาใกล้จะเที่ยงคืนเข้าให้แล้ว เธอจะถามว่าผู้จัดการสาวออกมารับเธอหรือยัง ทั้งที่ก่อนหน้าปลายฟ้าพึ่งส่งข้อความมาบอกว่ากำลังออกจากโรงพยาบาลเพื่อที่มารับเธอ

ความจริงตอนแรกปลายฟ้าจะมางานนี้ด้วย แต่แม่ของเธอดันเข้าโรงพยาบาลก่อน เธอจึงมาพร้อมอาริตา

ใบหน้าหล่อเหลาสายตาคมดุ แต่แฝงไว้ด้วยความนุ่มลึก นั้นดันโผล่เข้ามาในหัวเธอ

" ริต้า.. ช่วยแทนด้วย "

" แทนเป็นอะไร ทำไมน้ำเสียงเป็นอย่างนั่น "

อาริตาที่ตอนนี้อยู่คอนโดของแฟนหนุ่ม เธอกำลังโกรธเขามาก ที่หึงหวงเธอเกินใช่เหตุ จนต้องรีบกลับมาก่อน และตอนนี้พี่วินท์คงกำลังยืนคอตกอยู่หน้าห้อง

" แทน.. กวนริต้าไหม "

" พี่ปลายไม่รับสายแทนอีกแล้วใช่ไหม ไม่สิน้ำเสียงของแทนต้องมีเรื่องมากกว่านั้น" อาริตาเปิดประตูออกมาแล้วเจอแฟนหนุ่มยืนอยู่หน้าห้องจริงๆ

" งั้นริต้า จะให้คนของพี่ไวท์ ไปรับแทนที่คลับเพาท์ รับรองความปลอดภัย"

" แทนไม่รู้จะขอบคุณริต้ายังไง "

ธนัชขาจิกเล็บ เข้ากับมือตัวเอง เพื่อดึงสติตัวเอง เธอไม่เคยคิดว่า เธอจะมาเจออะไรแบบนี้

ทั้งที่พี่ปลาย พยายามเตือนเธอตลอด ว่าอย่ารับเครื่องดื่มจากคนแปลกหน้ามั่วซั่ว แต่ทุกคนก็ดืมแต่ไม่เป็นอะไร

ธนัชชาโล่งอก เมื่ออาริตาส่งข้อความมาบอกว่า คนของพี่วินท์ กำลังมาถึงภายในสามสิบนาที พร้อมทั้งบอกยี่ห้อของรถ สีและทะเบียน

" รอพี่นานไหมครับ" พีระเดินมายืนขวางหน้าธนัชาไว้

" คุณพี พอดีพี่ปลายจะมารับ ขอบคุณคุณพีมากนะคะ" มือหนาของพีระยื่นมาจับแขนเธอแล้วจะดึงเธอเดินไปอีกทาง

"แทนกลับเองได้ค่ะ" ร่างเล็กก้าวถอยหลังออกมาอย่างตกใจ

น้ำเสียงแผ่วเบาราวกระซิบ เธอพยามรั้งตัวเองไว้ อาการร้อนวูบวาบตรงที่พีระจับทำให้ขนในกายเธอลุกชัน เธอชอบสัมผัสเขาหรอ มันไม่ใช่เธอไม่ได้ชอบเขา