LOGINShare
ตอนที่ 2.3 ความต้องการ
Last Updated:
2025-07-04 23:34:24"พอเจอตัวเป็นๆ แม่งสวยจนอยากหยุดหายใจว่ะ เฟิร์ส" เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น แล้วหัวเราะออกมา
ทั้งหมดน่าจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยกันแล้ว แต่ตัวดันสูงจนปิดบังเธอจนมิด " ขนาดปลายเส้นผม ยังละมุนเลยว่ะ" ผู้ชายอีกคน ที่ยืนอยู่ด้านซ้ายก้มหน้า มาสบตาเธอแล้ว หัวเราะออกมาอีกคน "อาการเหมือน โดนยามาเลยว่ะ พวกเรามาช่วยเธอดีกว่า" ผู้ชายที่ชื่อเฟิร์สขยับเข้ามาใกล้เอามือมาลูบแขนเธอ ทั้งที่เธอพึ่งจะหนีจากพีระมาได้ดันมาเจอวัยรุ่นกลุ่มนี้อีก น้ำตาคลอเบ้าเจียนจะไหลออกมา เจ้าสมุทรมองดูเหตุการณ์อยู่ในรถ เขามีน้ำใจจะไปส่งเธอ แต่เธอนั้นเลือกที่จะปฏิเสธแล้วมายืนรอคนมารับ ในสถานที่แบบนี้คนเดียว การให้บทเรียนคงพอแล้ว สำหรับการดื้อพยศของเธอ เจ้าสมุทรให้สัญญาณให้คนขับรถบีบแตรไล่เด็กหนุ่มกลุ่มนั้น เพราะสังเกตเห็นว่า เธอกำลังขวัญกระเจิงอีกครั้ง ตัวเองจะเอาตัวไม่รอดยังอวดดี "ขึ้นมา อย่าให้ฉันต้องพูดอีกครั้ง คิดยังไงถึงมายืนตรงนี้คนเดียว" มือเล็กสั่นเทารีบเปิดประตูขึ้นไปนั่งแล้วนั่งชิดประตูอีกฝั่ง ธนัชชาพยายามสงบสติอารมณ์ได้สักพัก ในร่างกายเธอก็ตีวนกลับมาอีกครั้ง วัยรุ่นกลุ่มนั้นจึงแตกตื่นและรีบเดินหนีหายไป เจ้าสมุทรส่งสัญญาณ ให้คนขับรถขับไปส่งที่คอนโดเขา ก่อนที่จะกดปิดฉากกลั้นระหว่างตัวเองกับคนขับรถ เจ้าสมุทรหันหลังหยิบเสื้อคลุม ที่เขาถอดไว้ด้านข้างไปคลุมขาให้เธอ เพราะชุดที่เธอสวมใส่กระโปรงมันรั้งขึ้นมา จนจะกองบนเอวเธอแล้ว " อ่า... ช่วยแทนด้วย" แขนเล็กเผลอยกขึ้นกอดแขนหนาไว้แน่น เมื่อเขาเผลอเสียดสีหน้าอกอวบของเธอ ที่มันขยับขึ้นลงด้วยความอดสู่ ร่างเล็กขยับมานั่งกอดแขนเจ้าสมุทร พร้อมทั้งเอาหน้าอกหน้าใจ ถูเข้ากับแขนของเขา แก้มเนียนนุ่มก็ถูไถแขนเขาไปด้วย ยิ่งเสียดสีใกล้ชิดเท่าไหร่ ยิ่งทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมากแค่นั้น "ช่วยแทน... ช่วยแทน อึกๆ" เรียวขาเล็กบดเบียดเข้าหากัน ใจกลางร่างสาวยิ่งร้อนรุ่ม จนเธออยากจะเอามือเรียวของตัวเองไปลูบคลำสัมผัสมัน "ตั้งสติหน่อยสิธนัชชา หายใจเข้าลึกๆ" แก้มทั้งสองข้างเธอแดงภายใต้ไฟ ยิ่งทำให้เธอดูน่ามองมากกว่าเดิม เจ้าสมุทรเพียงแค่มองการกระทำของร่างเล็ก ความนุ่มนิ่มทำให้เจ้าสมุทรไม่กล้าสะบัดแขนออก อายุของเธอคงไล่เลี่ยกันกับภาริตาน้องสาวของเขา การถูกยั่วยวนมากเข้าการควบคุมตัวเองของเขาเริ่มที่จะควบคุมไม่อยู่ ทั้งใบหน้าเล็กออดอ้อนไม่หยุด แถมยังดึงแขนเขาให้เสียดสีหน้าอกตัวเองอีก ถึงความรู้สึกของเขาจะแสนคุ้นเคยแต่เขาก็คิดไม่ออกว่าเคยเจอเธอมาก่อน เขาเพียงเห็นดวงตากลมโตคู่นี้จิตใต้สำนึกมันดันบอกว่าให้เขาช่วยเธอออกมา "แทนทรมาน.." ขาเรียวทั้งสองข้างบดเบียดกันไปมา จนทำให้ชายกระโปรงรั้งขึ้นสูงมากกว่าเดิม จนจะเห็นขอบแพตตี้อยู่แล้ว ผิวขาวเนียนละเอียดขาวผ่องทำให้รีบเงยขึ้นมามองหน้า "ขยับตัวออกไป ธนัชชา" เจ้าสมุทรพูดออกมา จ้องนิ่งไปในนัยน์ตาสวย ที่เขาสะดุดตาตั้งแต่สบตาเธอครั้งแรก หน้าอกอวบเบียดเข้ามาเจียนจวนจะสิงร่างเขาให้แล้ว กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ที่โชยมาเป็นช่วงๆ ในตอนที่ร่างเล็กหายใจหอม และตอนนี้เธอกำลังจะปีนขึ้นมาบนตักเขาแล้วให้ตายเถอะ " ไม่... แทน" ร่างเล็กนุ่มนิ่ม ตอนแรกเขามองว่าเธอรูปร่างผอมไปหน่อยในความรู้สึกเขา แต่ด้วยอาชีพหน้าที่การงานของเธอ คงจากการพักผ่อนที่ไม่ตรงต่อเวลาด้วย แต่พอเธอบดเบียดทั้งตัวมาที่ตัวเขานั้น มันกลับให้ความรู้สึกดีอย่างแปลกประหลาด "ตัวคุณอุ่นมาก" ธนัชชาปีนขึ้นมาบนตักแกร่ง ขาเรียวยาวสวยเหมือนลำเทียนนั่งคร่อมที่ตักหนา ด้วยความอยากใกล้ชิดร่างโตมากกว่านี้ ร่างเล็กจึงโน้มตัวบดเบียดเข้าไปอีก แขนเรียวยกขึ้นกอดคอหนาพร้อมทั้งขยับตัวเบาๆ กางเกงยีนส์สีเข้มของเจ้าสมุทร ที่ขวางกลั้นสัมผัสโดยตรงจากร่างเล็ก มือเรียวสวยรวบชายกระโปรงขึ้นมาวางบนเอว ความอุ่นวาบจากร่างสูงทำให้ธนัชชารู้สึกดี ถึงมันยังไม่มากพอแต่มันก็ยังดี อยากจะดึงร่างเล็กให้ลงจากตัวเขา แต่พอเห็นดวงตากลมโตที่ดูเหมือนจะร้องไห้ ถ้าเขาไม่ตามใจ แขนเรียวเล็กกอดคอเขาแน่น บดเบียดเอวเล็กไม่หยุดจนมือหนาต้องประคองก้นเล็กไว้ " คิดดีแล้วใช่.. ไหมที่ทำแบบนี้" แล้วใบหน้าเล็กก็ซบไปที่หน้าอกของเจ้าสมุทร แถมยังถูไถจมูกสวยไปกับหน้าอกหนาของเขาด้วย กลิ่นหอมอ่อนบริสุทธิ์ เหมือนกลิ่นดอกไม้ในเมืองหนาว ทำให้เจ้าสมุทรเผลอยกมือหนาขึ้นลูบหลังเล็กเนียนสวย ธนัชชาอยู่ในชุดสายเดี่ยวสีดำ ที่ตอนแรกมีเสื้อคลุมไหล่ แต่ตอนที่เธอวิ่งพีระมันคงหล่นหายไปไหนสักที่ " ช่วยจับแทน.. ช่วยแทน" แขนเรียวสวยเกาะเกี่ยวลำคอหนา เจ้าสมุทรเกาะโอบกอดสะโพกเล็กไว้กลัวเธอตก น้ำเสียงเล็กครางสะอึกสะอื้นร้องไห้อย่างทรมาน เขาเห็นแล้วนึกสงสาร ดูแล้วตัวยาที่เธอโดนคงจะแรงมากเลยทีเดียว ลิ้นเล็กสีชมพู ยื่นออกมาเลียลำคอหนาของเจ้าสมุทร ด้วยความกระหายอยาก แถมยังขบเม้มด้วย เจ้าสมุทรขนกายรุกเกียว ยิ่งมังกรยักษ์ที่มันหลับใหลตื่นผงาดเหยียดยาว ทำให้เขาเริ่มนั่งลำบาก เพียงแค่ลิ้นนุ่มเผลอแตะที่ลำคอหนา "อ่ะ.." ความใหญ่โตของช่วงล่าง ที่ตอนนี้เอวเล็กนั่งทาบทับอยู่ เอวเล็กขยับมันไปมา ปากเล็กเผลอครางออกมา มือเล็กสอดเข้าไปในเสื้อเชิ้ตของคนตัวโตลูบอกแกร่งจนร่างหนา เพียงแค่เธอเล้าโลมเขาแค่นี้พร้อมทั้งกลิ่นกายอ่อนๆ ทำไมเขาถึงมีความต้องการมากมายขนาดนี้ จนร่างกายเขาตื่นตัวเต็มที่ เจ้าสมุทรมองการกระทำของคนตัวเล็กที่เขามองแค่ปราดเดียวก็รู้ว่าเธอนั้นยังบริสุทธิ์ เขาคิดว่าเขาจะควบคุมสถานการณ์นี้ได้แต่เธอกลับทำให้เขาเริ่มจะขาดสติ รูปร่างสูงใหญ่แบบลูกครึ่ง มัดกล้ามเนื้อเรียงตัวสวยจากการดูแลเอาใจใส่ เรียกความร้อนในกายให้ร่างเล็กอย่างมาก เธออยากสัมผัสตัวตนของเขา ก้นสวยถูกมือหนาบีบเค้นอยากลืมตัว การสัมผัสอย่างเงอะงะ เหมือนเธอพึ่งเคยทำมันครั้งแรก เรียกความตื่นตัวและเต้นเต้นให้เขาได้อย่างมากเลยทีเดียว มือเรียวเล็กลูบไล้ตัวเขา แล้วครางออกมาด้วยหวาดเสียวแค่สัมผัสเพียงภายนอก ในจังหวะที่เอวเล็กขยับที่ตักเขาอย่างเป็นจังหวะ ภาพตรงหน้าทำให้เจ้าสมุทรต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เลือดในกายพุ่งพล่านอยากปลดปล่อย ส่วนเว้าส่วนโค้งที่ฉายชัด ผิวขาวเนียนละเอียด แก้มทั้งสองข้างแดง หยาดเหงื่อเกาะพราวที่หน้าผากเล็ก ผมสีดำยาวสยายถึงกลางหลัง จากที่เขาบอกว่าเธอก็ไม่ได้สวยมากมายขนาดนั้น ตอนนี้เขาของเปลี่ยนคำพูด ณ ตอนนี้เธอเหมาะสมกับคำว่างามล้มเมืองของจริง มือหนาบีบเค้นก้นงามงอนแล้วช่วยเธอขยับอย่างรุนแรงและรัวเร็ว เสียงครางหวานหูทำให้ลำคอเขาแห้งผาก อยากกดเธอลงบนพื้นแล้วครอบครองเธอทุกท่วงท่าที่เขาอยากทำ " ทำไม.. ถึงน่าเอา.. อย่างนี้วะ! " เจ้าสมุทรคำรามอออกมา ห้องในรถโดยสารกักเก็บเสียง รถยนต์ส่วนบุคคลโยกสั่นคลอน สักพักธนัชชาวิ่งไล่ล่าผีเสื้อตัวนั้นในจิตนาการของเธอ ใกล้แล้วเธอใกล้ที่จะจับมันได้แล้ว ปากเล็กอ้าปากครางหวานออกมา
Latest chapter
กับดักร้าย... พ่ายรักเสน่หา(NC25+) ตอนพิเศษ 4
ธนัชชามองมือตัวเองอาการตกใจเมื่อสักครู่เริ่มจะดีขึ้น นี่เธอเป็นลมไปเพราะแพ้ท้องหรอกหรือ นี่ลูกของเธอมาอยู่ในท้องเธอแล้วใช่ไหม ธนัชชาก้มมองหน้าท้องแบนราบของตัวเอง ก่อนจะมองหน้าท้องของอาริตา “ใคร... ท้อง แทนงง” ธนินท์เห็นใบหน้าลูกสาวซีดเซียวตกใจ เขายิ่งเจ็บปวดหัวใจ คิดว่าลูกสาวไม่อยากเก็บเด็กไว้ ธนัชชายังเรียนไม่จบคงยังไม่พร้อม “ไม่เป็นไรนะ ถ้าแทนตัดสินใจยังไง พ่อก็ตามใจหนูทุกอย่าง เอาออกก่อน..” ธนินท์กำลังจะพูดแต่กลับได้ยิน “ตัดสินใจอะไรครับ นั้นลูกของผม” เรื่องแรกยังไม่หายตกใจ แค่คราวนี้ร่างเล็กคือตกใจมากกว่าเดิม เจ้าสมุทรมรอยู่ที่นี่ได้ยังไง ไหนว่าเขาไปคุยงานที่ญี่ปุ่น แต่ประโยคสุดท้ายลูกเขากับใคร เขาพูดกับเธอหรอ “ขอเวลาส่วนตัว ผมขอคุยกับแม่ของลูกสองคน เรามีเรื่องต้องคุยกัน “ เจ้าสมุทรรีบตรงดิ่งมาที่โรงพยายาบาลภายใน 30 นาที เขาตื่นเต้นจนดีแลนด์ก็นั่งไม่ติดไปด้วยเช่นกัน ธนินท์จำเป็นต้องถอยออกมาด้วยความไม่เต็มใจ รวมทั้งธาวินท์ด้วย เจ้าสมุทรนั่งลงบนเตียง ก่อนที่แขนหนาจะยกร่างเล็กมานั่งบนตัก พร้อมด้วย
กับดักร้าย... พ่ายรักเสน่หา(NC25+) ตอนพิเศษ 3
เจ้าสมุทรจรดปลายปากกาเซ็นชื่อทำสัญญาให้มันจบภายในไม่กี่วินาที ยิ่งเจ้าสมุทรจ้องใบหน้าเขาไม่วางตา เหงื่อไคลจึงหลั่งไหลออกมาเต็มหลัง ทั้งที่แอร์เย็นเฉียบมือหนายื่นสัญญาให้คู่ค้า ที่แทบจะร้องไห้กว่าจะนัดเจ้าสมุทรได้นั้นยากเย็นแสนเข็ญ แถมได้สัญญาระยะยาว 5 ปียิ่งดีใจขอบคุณไม่หยุด “มึงควรบอกกูว่า แทนแพ้ท้อง ก่อนที่มึง จะร่ายยาวเรื่องเธอเป็นลม” เจ้าสมุทรหยุดเดิน แล้วยกขาเตะหน้าแข้งของดีแลนด์อย่างแรงด้วยความโมโห “โอ้ย! เจ้านายครับผมเจ็บนะ” ดีแลนด์ร้องใคร่ควรไม่หยุด แต่ต้องรีบเดินก่อนที่เจ้าสมุทรจะย้อนกลับมา เตะหน้าแข้งเขาอีกครั้ง ธนัชชาหลับไปเกือบชั่วโมง ก่อนที่ปลายฟ้าจะมาปลุกร่างเล็กขึ้นมาแต่งหน้าทำผม เพื่อจะได้เตรียมตัวเข้าฉาก นักแสดงร่วมถ่ายเร็จแล้วเรียบร้อย เหลือตัวหลักนั้นคือธนัชชา ธนัชชาเริ่มรู้สึกว่าตัวเองมึนศรีษะ จนต้องใช้แขนเรียวพยุงตัวเองไว้ พอได้กลิ่นน้ำหอมในฉาก ร่างเล็กเริ่มหายใจไม่ออกหน้ามืดตาลาย จนแขนขาอ่อนแรงก้าวขาไม่ออก แขนขาหมดแรงก้าวเดิน ร่างบางทรุดฮวบเป็นลมลงไปที่พื้น แต่บังเอิญช่างกล้องที่เดินตามหลังร่างเล
กับดักร้าย... พ่ายรักเสน่หา(NC25+) ตอนพิเศษ 2
“ว่าไงไงไอ้เสือ” สายตาคมดุมองนิ่งสำรวจตรวจตรา มองดูเด็กสาวที่เดินมากับหลานชายคนโตของเขา การแต่งตัวเหมือนเด็กกะโปโลนั้น เรียกสายตาเรียบนิ่ง ที่เย็นเฉียบให้จ้องมอง เอริคมองดูแฟนของหลายชายของเขา ที่ถ้าไม่รู้มาก่อนแฟนของหลานชายอายุ 23 ปี เอริคคงคิดว่ายังไม่พ้นวัยเด็กด้วยซ้ำ เด็กคนนี้หรอจะเอาหลานชายที่แสนดื้อรั้นและเอาแต่ใจอย่างเจ้าสมุทรอยู่หมัด คริสโตเฟอร์ก็ยืนอยู่กับคนเป็นพ่อตัวเอง เขาทำตัวเหมือนผู้ชมคนที่หนึ่ง “คุณเอริค ให้เกียรติมารอรับแขกขนาดนี้เลย” เจ้าสมุทรเดินไปกอดเอริค ด้วยความคิดถึง ปู่ของเขาอายุ 65 ปี แต่เพราะดูแลตัวเองอย่างดี จึงทำให้ดูไม่แก่มาก เอริคจ้องมองใบหน้าเล็กของธนัชชา จนร่างเล็กยืนเก้ๆกังๆไม่รู้จะยืนตรงไหน “ปู่เลิกแกล้งเมียผมได้แล้ว เห็นไหมเธอจะร้องไห้แล้ว” เจ้าสมุทรดึงแขนเล็กมาใกล้เอริค ก่อนที่ปู่ของเขาจะยืนจ้องหน้านิ่งขรึม จนธนัชชารู้สึกประหม่าไม่กล้าสบตามอง “อายุเท่าไหร่แล้ว หวังว่าแอสตันมัน ไม่ได้บังคับขืนใจหนูใช่ไหม” ความอ่อนโยนของผู้หญิงตรงหน้า คงเรียกอาการอยากปกป้องของหลานชายเขาพุ่งขึ้
กับดักร้าย... พ่ายรักเสน่หา(NC25+) ตอนพิเศษ 1
เจ้าสมุทรพาธนัชชามาเยี่ยมนิชาดาที่โรงพยาบาล ตอนนี้ร่างเล็กนั่งคุยกับมารดาไม่หยุด ทั้งที่ก่อนหน้ากว่าเขาจะปลุกเธอให้ลุกขึ้นมาล้างหน้า ออกมาหามารดาของเธอ นั้นยากเย็นแสนเข็ญ ตอนนี้ที่แคลิฟอร์เนียกำลังจะเข้าฤดูหนาว เจ้าสมุทรกลัวที่สุดว่าร่างเล็กจะไม่สบาย การผ่าตัดเล็กเอาแท่งยาคุมกำเนิดที่ใต้แขนออกให้เธอนั้น มีร่าได้จัดการนัดอาจารย์หมอไว้แล้วเรียบร้อย “หนูผอมไปหรือเปล่าลูกน้องแทน ก่อนที่แม่จะมาอเมริกา ทำไมเราอ้วนกว่านี้” นิชาดาลูบตามตัวของลูกสาว ที่ตอนนี้ร่างเล็กกำลังนั่งปลอกผลไม้ให้เธออยู่ “ก็หนูอยากทำงาน แต่คุณเจ้าห้ามเยอะไปหมด” เจ้าสมุทรเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินคนตัวเล็กพูดถึงเขา ดวงตากลมโตคู่นั้นแอบชำเลืองมองดูเขา แต่ดันสบตาเข้ากับสายตาคมดุของเขาเข้าพอดี นิชาดาเผลอหลุดหัวเราะออกมาจนเผลอไอตามมา “คุณแม่อย่าออกแรงเยอะ เดี๋ยวก็โดนลุงหมอดุอีกนะคะ” มือเล็กวางองุ่นไว้บนจานให้มารดาอย่างรักและเป็นห่วง ถึงเธอจะเคยโกรธ และไม่เข้าใจนิชาดาว่าทำไมถึงไม่กลับมาหาเธอเลยตอนเด็กๆ แต่พอเอาเข้าจริงแล้วนะ
กับดักร้าย... พ่ายรักเสน่หา(NC25+) ตอนที่ 25.6 ความจริงและสองเรา
ก่อนที่ร่างเล็กจะผุดลุกขึ้นแล้วดิ้นออกจากอ้อมกอดเขา ก็ว่าอยู่ทำไมทุกครั้งที่มองหน้าเจ้าสมุทร เธอถึงรู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน ตั้งแต่เจอดวงตาคู่นี้ครั้งแรกแล้ว ถ้างั้นเธอจะกล้าขอความช่วยเหลือจากเขาหรือไง “จำได้ แล้วใช่ไหม” เจ้าสมุทรเผลอยิ้มออกมา ก่อนที่จะจ้องดวงตาคู่สวยคู่นี้นิ่ง ร่างเล็กโผล่เข้ากอดเขาเต็มแรง แขนเรียวเล็กกอดคอเขาแน่น “ทำไมคุณไม่บอกหนู.. หนูคิดว่า... คิดว่าคุณตายไปแล้ว คุณรู้ไหมหนูกลับไปพร้อมกลับยายแล้วเอาขนมกลับมาให้คุณ แล้วเจอเลือดเต็มไปหมด…คิดว่าคุณตายแล้ว.. อื้ออ” คืออะไรนี่เธอร้องไห้เลยหรอ เจ้าสมุทรจึงดึงร่างเล็กมากอดแล้วเพิ่มแรงรัดร่างเล็กแน่นกว่าเดิม พร้อมทั้งโยกตัวไปมาเหมือนเด็กน้อย เพื่อให้เธอหายเศร้าใจ “แต่ฉันกลับมาหาเราอีกครั้ง คนแถวนั้นบอกว่าเราย้ายบ้านไปแล้ว ตอนนั้นมาดามแพรพิชชาถึงขนาด จะรับเรามาเป็นลูกสาวบุญธรรมด้วยซ้ำ เกือบแล้ว... เกือบได้เป็นน้องสาวก่อนเป็นเมีย” ธนัชชาเผลอยกมือตีแขนเขาแรงด้วยความมันเขี้ยว อารมณ์อย่างนี้ยังมาเล่นอีก ตอนนั้นยายเธอเสียพอดี น้านิอรจึงรับเธอไปดูแลต่
กับดักร้าย... พ่ายรักเสน่หา(NC25+) ตอนที่ 25.5 ความจริงและสองเรา
“ถ้า.. งั้นหนู..” ธนัชชาไม่กล้าพูดออกมาว่า เธอไม่คุมกำเนิดแล้วก็ได้ ถ้าเขามาช่วงนี้และหลังเรียนจบ 1 ปี ที่เธอเคยวางแผนว่าจะพักก่อนที่จะต่อปริญญาโท ถ้าเขามาก็ดี “ไม่ต้องเครียด เรามานอนพักกันไม่ต้องพับแล้วผ้า อีกห้องมีแต่เสื้อผ้าเราฉันเตรียมไว้จนหมดแล้ว” เจ้าสมุทรได้แจ้งมีร่าโทรไปนัดอาจารย์หมอ เรื่องการผ่าตัดเอายาคุมที่ฝังอยู่ต้นแขนเล็กออก เขาเคยจะพาเธอไปเอาออกตั้งแต่รู้ความจริง แต่แพลนที่วางไว้คงต้องพับเก็บ เมื่อร่างเล็กยังไม่พร้อมเจ้าสมุทรก็ไม่อยากบีบบังคับเธอ “ถ้าอย่างนั้นเราไปโรงพยาบาลกัน” เจ้าสมุทรก็ยังคงนิ่งเขาเข้าใจ ในสิ่งที่เธอบอก ผ่านไปเกือบสามนาที ที่เจ้าสมุทรพยายามรักษาสีหน้าให้นิ่ง เพราะความตื่นเต้นมากเกินไป จึงดีดตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วมองใบหน้าเล็ก ก่อนที่จะก้มลงจูบที่เปลือกตาเธออย่างแผ่วเบา แล้วลามมาที่ปลายจมูกเล็กอย่างรักใคร่ “ไม่เจ็บหรอกฉันสัญญา มีร่านัดอาจารย์หมอให้แล้ว” ธนัชชาจ้องหน้าคนตัวโตนิ่ง ก่อนที่จะทำปากยื่นออกมา ทุกอย่างดูเตรียมพร้อม นี่เขารู้อยู่แล้วใช่ไหมว่
You may also like
บ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย46.4K viewsน้องเมีย (Secret)
ลำเจียก23.6K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน303.4K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี59.4K viewsคนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก
อาภาลดา464 viewsFake Friend เพื่อนเล่น (ต้อง) เล่นเพื่อน
Sherlina4.6K viewsบังเอิญ(คืนนั้น)One Night
Siesta103 viewsเพื่อนที่แปลว่าเมีย
ขนมปังรสหวาน2.2K views
