ตอนที่​ ​2.3​ ความต้องการ

"พอเจอตัวเป็นๆ แม่งสวยจนอยากหยุดหายใจว่ะ เฟิร์ส" เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น แล้วหัวเราะออกมา

ทั้งหมดน่าจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยกันแล้ว แต่ตัวดันสูงจนปิดบังเธอจนมิด

" ขนาดปลายเส้นผม ยังละมุนเลยว่ะ" ผู้ชายอีกคน ที่ยืนอยู่ด้านซ้ายก้มหน้า มาสบตาเธอแล้ว หัวเราะออกมาอีกคน

"อาการเหมือน โดนยามาเลยว่ะ พวกเรามาช่วยเธอดีกว่า" ผู้ชายที่ชื่อเฟิร์สขยับเข้ามาใกล้เอามือมาลูบแขนเธอ

ทั้งที่เธอพึ่งจะหนีจากพีระมาได้ดันมาเจอวัยรุ่นกลุ่มนี้อีก น้ำตาคลอเบ้าเจียนจะไหลออกมา

เจ้าสมุทรมองดูเหตุการณ์อยู่ในรถ เขามีน้ำใจจะไปส่งเธอ แต่เธอนั้นเลือกที่จะปฏิเสธแล้วมายืนรอคนมารับ ในสถานที่แบบนี้คนเดียว

การให้บทเรียนคงพอแล้ว สำหรับการดื้อพยศของเธอ เจ้าสมุทรให้สัญญาณให้คนขับรถบีบแตรไล่เด็กหนุ่มกลุ่มนั้น เพราะสังเกตเห็นว่า เธอกำลังขวัญกระเจิงอีกครั้ง ตัวเองจะเอาตัวไม่รอดยังอวดดี

"ขึ้นมา อย่าให้ฉันต้องพูดอีกครั้ง คิดยังไงถึงมายืนตรงนี้คนเดียว" มือเล็กสั่นเทารีบเปิดประตูขึ้นไปนั่งแล้วนั่งชิดประตูอีกฝั่ง

ธนัชชาพยายามสงบสติอารมณ์ได้สักพัก ในร่างกายเธอก็ตีวนกลับมาอีกครั้ง วัยรุ่นกลุ่มนั้นจึงแตกตื่นและรีบเดินหนีหายไป

เจ้าสมุทรส่งสัญญาณ ให้คนขับรถขับไปส่งที่คอนโดเขา ก่อนที่จะกดปิดฉากกลั้นระหว่างตัวเองกับคนขับรถ

เจ้าสมุทรหันหลังหยิบเสื้อคลุม ที่เขาถอดไว้ด้านข้างไปคลุมขาให้เธอ เพราะชุดที่เธอสวมใส่กระโปรงมันรั้งขึ้นมา จนจะกองบนเอวเธอแล้ว

" อ่า... ช่วยแทนด้วย" แขนเล็กเผลอยกขึ้นกอดแขนหนาไว้แน่น เมื่อเขาเผลอเสียดสีหน้าอกอวบของเธอ ที่มันขยับขึ้นลงด้วยความอดสู่

ร่างเล็กขยับมานั่งกอดแขนเจ้าสมุทร พร้อมทั้งเอาหน้าอกหน้าใจ ถูเข้ากับแขนของเขา แก้มเนียนนุ่มก็ถูไถแขนเขาไปด้วย ยิ่งเสียดสีใกล้ชิดเท่าไหร่ ยิ่งทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมากแค่นั้น

"ช่วยแทน... ช่วยแทน อึกๆ"

เรียวขาเล็กบดเบียดเข้าหากัน ใจกลางร่างสาวยิ่งร้อนรุ่ม จนเธออยากจะเอามือเรียวของตัวเองไปลูบคลำสัมผัสมัน

"ตั้งสติหน่อยสิธนัชชา หายใจเข้าลึกๆ" แก้มทั้งสองข้างเธอแดงภายใต้ไฟ ยื่งทำให้เธอดูน่ามองมากกว่าเดิม

เจ้าสมุทรเพียงแค่มองการกระทำของร่างเล็ก ความนุ่มนิ่มทำให้เจ้าสมุทรไม่กล้าสะบัดแขนออก อายุของเธอคงไล่เลี่ยกัน​กับภาริตาน้องสาวของเขา

การถูกยั่วยวนมากเข้าการควบคุมตัวเองของเขาเริ่มที่จะควบคุมไม่อยู่ ทั้งใบหน้าเล็กออดอ้อน​ไม่หยุด แถมยังดึงแขนเขาให้เสียดสีหน้าอกตัวเองอีก

ถึงความรู้สึกของเขาจะแสนคุ้นเคย​แต่เขาก็คิดไม่ออกว่าเคยเจอเธอมาก่อน เขาเพียงเห็นดวงตากลมโตคู่นี้จิตใต้สำนึกมันดันบอกว่าให้เขาช่วยเธอออกมา

"แทนทรมาน.."

ขาเรียวทั้งสองข้างบดเบียดกันไปมา จนทำให้ชายกระโปรงรั้งขึ้นสูงมากกว่าเดิม จนจะเห็นขอบแพตตี้อยู่แล้ว

ผิวขาวเนียนละเอียดขาวผ่องทำให้รีบเงยขึ้นมามองหน้า

"ขยับตัวออกไป ธนัชชา" เจ้าสมุทรพูดออกมา จ้องนิ่งไปในนัยน์ตาสวย ที่เขาสะดุดตาตั้งแต่สบตาเธอครั้งแรก หน้าอกอวบเบียดเข้ามาเจียนจวนจะสิงร่างเขาให้แล้ว

กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ที่โชยมาเป็นช่วงๆ ในตอนที่ร่างเล็กหายใจหอม และตอนนี้เธอกำลังจะปีนขึ้นมาบนตักเขาแล้วให้ตายเถอะ

" ไม่... แทน"

ร่างเล็กนุ่มนิ่ม ตอนแรกเขามองว่าเธอรูปร่างผอมไปหน่อยในความรู้สึกเขา แต่ด้วยอาชีพหน้าที่การงานของเธอ คงจากการพักผ่อนที่ไม่ตรงต่อเวลาด้วย แต่พอเธอบดเบียดทั้งตัวมาที่ตัวเขานั้น มันกลับให้ความรู้สึกดีอย่างแปลกประหลาด

"ตัวคุณอุ่นมาก"

ธนัชชาปีนขึ้นมาบนตักแกร่ง ขาเรียวยาวสวยเหมือนลำเทียนนั่งคล่อมที่ตักหนา ด้วยความอยากใกล้ชิดร่างโตมากกว่านี้ ร่างเล็กจึงโน้มตัวบดเบียดเข้าไปอีก แขนเรียวยกขึ้นกอดคอหนาพร้อมทั้งขยับตัวเบาๆ

กางเกงยีนส์สีเข้มของเจ้าสมุทร ที่ขวางกลั้นสัมผัสโดยตรงจากร่างเล็ก มือเรียวสวยรวบชายกระโปรงขึ้นมาวางบนเอว ความอุ่นวาบจากร่างสูงทำให้ธนัชชารู้สึกดี ถึงมันยังไม่มากพอแต่มันก็ยังดี

อยากจะดึงร่างเล็กให้ลงจากตัวเขา แต่พอเห็นดวงตากลมโตที่ดูเหมือนจะร้องให้ ถ้าเขาไม่ตามใจ แขนเรียวเล็กกอดคอเขาแน่น บดเบียดเอวเล็กไม่หยุดจนมือหนาต้องประคองก้นเล็กไว้

" คิดดีแล้วใช่.. ไหมที่ทำแบบนี้"

แล้วใบหน้าเล็กก็ซบไปที่หน้าอกของเจ้าสมุทร แถมยังถูไถจมูกสวยไปกับหน้าอกหนาของเขาด้วย

กลิ่นหอมอ่อนบริสุทธิ์ เหมือนกลิ่นดอกไม้ในเมืองหนาว ทำให้เจ้าสมุทรเผลอยกมือหนาขึ้นลูบหลังเล็กเนียนสวย

ธนัชชาอยู่ในชุดสายเดี่ยวสีดำ ที่ตอนแรกมีเสื้อคลุมไหล่ แต่ตอนที่เธอวิ่งพีระมันคงหล่นหายไปไหนสักที่

" ช่วยจับแทน.. ช่วยแทน"

แขนเรียวสวยเกาะเกี่ยวลำคอหนา เจ้าสมุทรเกาะโอบกอดสะโพกเล็กไว้กลัวเธอตก น้ำเสียงเล็กครางสะอึกสะอื้นร้องให้อย่างทรมาน เขาเห็นแล้วนึกสงสาร ดูแล้วตัวยาที่เธอโดนคงจะแรงมากเลยทีเดียว

ลิ้นเล็กสีชมพู ยื่นออกมาเลียลำคอหนาของเจ้าสมุทร ด้วยความกระหายอยาก แถมยังขบเม้มด้วย เจ้าสมุทรขนกายรุกเกียว ยิ่งมังกรยักษ์ที่มันหลับไหลตื่นผงาดเหยียด​ยาว ทำให้เขาเริ่มนั่งลำบาก เพียงแค่ลิ้นนุ่มเผลอแตะที่ลำคอหนา

"อ่ะ.."

ความใญ่โตของช่วงล่าง ที่ตอนนี้เอวเล็กนั่งทาบทับอยู่ เอวเล็กขยับมันไปมา ปากเล็กเผลอครางออกมา มือเล็กสอดเข้าไปในเสื้อเซิ้ตของคนตัวโตลูบอกแกร่งจนร่างหนา เพียงแค่เธอเล้าโลมเขาแค่นี้พร้อมทั้งกลิ่นกายอ่อนๆ ทำไมเขาถึงมีความต้องการ​มากมายขนาดนี้ จนร่างกายเขาตื่นตัวเต็มที่

เจ้าสมุทรมองการกระทำของคนตัวเล็กที่เขามองแค่ปราดเดียวก็รู้ว่าเธอนั้นยังบริสุทธิ์​ เขาคิดว่าเขาจะควบคุมสถานการณ์​นี้ได้แต่เธอกลับทำให้เขาเริ่มจะขาดสติ

รูปร่างสูงใหญ่แบบลูกครึ่ง มัดกล้ามเนื้อเรียงตัวสวยจากการดูแลเอาใจใส่ เรียกความร้อนในกายให้ร่างเล็กอย่างมาก เธออยากสัมผัสตัวตนของเขา

ก้นสวยถูกมือหนาบีบเค้นอยากลืมตัว การสัมผัสอย่างเงอะงะ เหมือนเธอพึ่งเคยทำมันครั้งแรก เรียกความตื่นตัวและเต้นเต้นให้เขาได้อย่างมากเลยทีเดียว

มือเรียวเล็กลูบไล้ตัวเขา แล้วครางออกมาด้วยหวาดเสียวแค่สัมผัสเพียงภายนอก ในจังหวะที่เอวเล็กขยับที่ตักเขาอย่างเป็นจังหวะ

ความอ่อนนุ่มตรงนั้นของเธออุ่นร้อนเสียดสีกับความใหญ่โตของเขา ที่ตอนนี้มันกำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่

ถ้าธนัชชาไม่ถ่วงเวลารอให้คนมารับ แล้วยอมให้เขาไปส่งตั้งแต่แรก ตัวยาที่เธอที่เธอดื่มเข้าไป ตอนนี้อาจถูกเขาจับร่างเล็กแช่ในอ่างอาบน้ำแล้วก็เป็นได้

ตอนนี้เธออาจจะนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำที่เย็นเฉียบ ความร้อนรุ่มในกายอาจถูกบรรเทา ไม่ใช่มันออกฤิทธิ​์แรงในสถานที่คับแคบบนรถแบบนี้ แต่ถ้าเขามาช้ากว่านี้วัยรุ่นกลุ่มนั้นจะทำอะไรเธอ

"หนู..ร้อน."

เมื่อความร้อนรุ่มจากใจกลางความสาว เสียดสีกับแท่งลำยาวใหญ่ผ่านเนื้อกางเกงยีนราคาแพง โดยที่เธอใส่แพตตี้สีดำเข้ากับชุด กระโปรงที่เลิกขึ้นมาที่เอว โชว์​เรียวขายาวสวย

ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นหลับตาพลิ้ม รับความหฤหรรษ์ เงยหน้าไปด้านหลังแอ่นโค้ง แต่ก็ยังไม่ถึงใจเธอ มือเรียวจึงยกขึ้นมากอบกุมหน้าอกตัวเองแล้วบีบเค้นนวดคลึงช่วย

ถาพตรงหน้าที่เห็น ความสวยงามสะพรั่ง นิ้วเรียวยาวขาวเหมือนลำเทียนที่กำลังบีบเค้นหน้าอกตัวเองผ่านเนื้อผ้าสีดำ หน้าอกอวบขาวโผล่พ้นออกมาจากชุดที่เธอสวมใส่ บางส่วนหลุดรอดออกมาตามนิ้วมือ ที่เธอกำลังกอบกุม ผิวเธอแดงไปทั้งตัว นี่มันนางมารน้อยชัดๆ และจากที่ดูเหมือนจะเอาเรื่องมากด้วย ดูจากความกล้าที่ปีนขึ้นตักเขา ทั้งที่เขายังไม่เอ่ยอนุญาต

ภาพตรงหน้าทำให้เจ้าสมุทรต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เลือดในกายพุ่งพล่าน​อนากปลดปล่อย​

ส่วนเว้าส่วนโค้งที่ฉายชัด ผิวขาวเนียนละเอียด แก้มทั้งสองข้างแดง หยาดเหงื่อเกาะพราวที่หน้าผากเล็ก ผมสีดำยาวสยายถึงกลางหลัง จากที่เขาบอกว่าเธอก็ไม่ได้สวยมากมายขนาดนั้น ตอนนี้เขาของเปลี่ยนคำพูด ณ ตอนนี้เธอเหมาะสมกับคำว่างามล้มเมืองของจริง

มือหนาบีบเค้นก้นงามงอนแล้วช่วยเธอขยับอย่างรุนแรงและรัวเร็ว เสียงครางหวานหูทำให้ลำคอเขาแห้งผาก อยากกดเธอลงบนพื้นแล้วครอบครองเธอทุกท่วงท่าที่เขาอยากทำ

" ทำไม.. ถึงน่าเอา.. อย่างนี้วะ! "

เจ้าสมุทรคำรามอออกมา ห้องในรถโดยสารกักเก็บเสียง รถยนต์ส่วนบุคคลโยกสั่นครอน สักพักธนัชชาวิ่งไล่ล่าผีเสื้อตัวนั้นในจิตนาการของเธอ ใกล้แล้วเธอใกล้ที่จะจับมันได้แล้ว ปากเล็กอ้าปากครางหวานออกมา