Главная / โรแมนติก / กุหลาบพันร้าย / บทที่ 5 ตบมาตบกลับไม่โกง

Share

บทที่ 5 ตบมาตบกลับไม่โกง

last update Последнее обновление: 2025-04-09 13:24:31

บทที่ 5 ตบมาตบกลับไม่โกง

“โห่ ไม่แรงไปหน่อยเหรอ พวกฉันไม่ดีตรงไหน” เพื่อนคนเดิมของเธอที่สนใจพี่ชายเธอยังคงถามต่อ

“ถามว่ามีดีตรงไหน น่าจะตอบง่ายกว่านะ”​ โรสตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มจริงใจให้

“ฉันชอบเธอก็ตรงความจริงใจนี่แหละ ไม่ตอแหล ไหนๆ ก็ไม่ได้สองคนข้างบนแล้ว งั้นคนที่นั่งมองเธออยู่ข้างหลังละเป็นไง จัดการให้ได้มั้ย”

โรสหันไปมองตามที่เพื่อนของเธอบอก ชายหนุ่มที่นั่งโต๊ะข้างหลังเธอกำลังมองมาที่เธอจริงๆ ทันทีที่เธอหันไปมองเขาก็ยิ้มให้เธอพร้อมกับยกแก้วชนกลางอากาศ เธอเบะปากให้เขาก่อนจะหันกลับมาอย่างไม่สนใจ

“เป็นไงได้มั้ย”

“เธอไม่กลัวเมียหมอนั่นตบเอาเหรอ”

“เมีย หมอนั่นมีเมียแล้วเหรอ”

“ไม่เห็นผู้หญิงที่นั่งข้างหมอนั่นเหรอ จ้องตาแทบจะหลุดขนาดนั้น” โรสไม่ชอบคนแบบนี้เลยเธอออกจะรู้สึกขยะแขยงด้วยซ้ำ มีแฟนอยู่แล้วแท้ๆ ยังจะมาเล่นหูเล่นตาใส่คนอื่นอีก

“สรุปวันนี้ฉันจะได้กินผู้ชายมั้ยเนี่ย”

“พวกเธอก็หยุดบ้างเถอะจะกินอะไรทุกวี่ทุกวัน​ แล้วก็กินไม่ซ้ำหน้าเลย”​

“ไม่ซ้ำอะไร ถ้าใครเด็ดพวกฉันก็กินซ้ำ แต่ถ้าไม่เด็ดจะทนกินของเดิมไปทำไมเซ็กส์เท่ากับสุขนะเคยได้ยินมั้ย”

“ฉันไม่คุยกับพวกเธอแล้ว ไปเข้าห้องน้ำดีกว่า” โรสลุกขึ้นเดินออกไปทันที แต่ระหว่างที่เธอกำลังจะลุกเธอดันไปสบตากับผู้ชายโต๊ะข้างหลังที่มองเธอพอดี แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำต่อ โดยที่ไม่รู้ว่ามีใครเดินตามหลังเธอไป

โรสใช้เวลาในห้องน้ำสักพัก ก่อนจะเดินออกมา แต่เธอไม่สามารถเดินออกนอกประตูได้เพราะมีคนยืนขวางทางเธอไว้ เธอเลยเงยหน้ามองคนที่ขวางทาง เธอใช้เวลาคิดนิดหน่อยว่าเคยเจอผู้หญิงคนนี้ที่ไหน แล้วเธอก็นึกออกผู้หญิงคนนี้คือคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ไอ้ผู้ชายน่าขยะแขยงนั่นนี่เอง อย่าบอกนะว่าที่มาขวางเธอไว้แบบนี้เพราะอยากจะมีเรื่องกับเธอ เธอถอนหายใจเบาๆ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเจอเหตุการณ์แบบนี้

“ถอยไป” โรสพูดด้วยเสียงนิ่งปกติ แต่ดูเหมือนคนฟังจะไม่ได้คิดแบบนั้น ผู้หญิงคนนั้นเดินไล่ต้อนให้โรสถอยกลับเข้ามาในห้องน้ำ ก่อนจะปิดประตู

“เธอจะทำอะไร คิดดีแล้วเหรอที่จะทำแบบนี้ฉันไม่ได้อยากมีเรื่องนะ” เธอเอ่ยเตือนให้ผู้หญิงคนนั้นคิดให้ดีๆ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจ

“ไม่อยากมีเรื่องเหรอ ไม่อยากมีเรื่องแล้วแกอ่อยผัวฉันทำไม” ผู้หญิงคนนั้นยังคงเดินเข้าหาเธอไม่หยุด

โรสถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย เธอไม่อยากมีเรื่องเลยเดินหลบเธอคนนั้นเพื่อจะไปให้พ้นสถานการณ์น่าเบื่อนี้ แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ยอมให้เธอได้จากไปง่ายๆ เธออาศัยจังหวะที่โรสเดินผ่านแล้วไม่ทันระวังตัวจับไหล่ของโรสไว้ ก่อนจะออกแรงดึงให้เธอหันกลับมาแล้วฟาดมือเข้าที่แก้มซ้ายของโรสเต็มแรง ความแรงของฝ่ามือทำเอาโรสรู้สึกชาที่แก้มซ้ายทันทีและเธอยังรับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดภายในปากของเธอ

“ฝันไปเถอะว่าฉันจะปล่อยแกไปง่ายๆ อีหน้าด้านชอบยุ่งกับผัวชาวบ้าน”​ ผู้หญิงคนนั้นด่าเธอแล้วยกมือเพื่อที่จะตบเธออีกรอบ

แต่รอบนี้โรสไม่มีทางที่จะให้เธอได้ทำอะไรแบบนั้นอีกแล้ว เธอขว้าข้อมือของผู้หญิงคนนั้นไว้ก่อนจะฟาดมือกลับไปแก้มของเธอคนนั้นแทน และมันแรงกว่าที่ผู้หญิงคนนั้นทำกับเธอแน่นอนเพราะหล่อนถึงกับล้มไปกองที่พื้น เลือดที่ไหลออกมาจากมุมปากของหล่อนก็มากกว่าที่เธอได้รับเป็นเท่าตัว แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นโรสก็ยังไม่หยุด เธอเดินไปที่ผู้หญิงคนนั้นก่อนจะใช้มือดึงผมของหล่อนจนหน้าหงายไปตามแรงดึง

“ฉันเตือนเธอแล้วนะว่าฉันไม่อยากมีเรื่อง แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้อ่อยผัวเธอ” พูดจบโรสก็ฟาดมือไปที่แก้มอีกด้านของเธอคนนั้นทั้งที่มือยังจิกที่ผมของเธอ จนผู้หญิงคนนั้นกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

“นี่คือผลของการที่ไม่ฟังคำเตือนของฉัน” โรสกระชากผมของผู้หญิงคนนั้นไปข้างหลังด้วยความแรง

“โอ๊ย ฉันขอโทษ ปล่อยฉันเถอะนะฉันเจ็บ” เธอคนนั้นยกมือไหว้อ้อนวอนขอให้โรสปล่อย แต่หญิงสาวก็ยังไม่ยอมปล่อย จะให้เธอปล่อยคนที่ทำให้เธอเจ็บตัวไปง่ายๆ งั้นเหรอไม่มีทางหรอก เพราะใครที่กล้าทำเธอเจ็บมันต้องเจ็บกว่า

แต่ก่อนที่โรสจะได้ทำอะไรไปมากกว่านั้นประตูห้องน้ำที่ถูกผู้หญิงคนนั้นปิดไว้ ก็ถูกเปิดออกโดยฝีมือของคนที่ได้รับหน้าที่ให้ดูแลเธอ

ไฟสังเกตเห็นว่าคุณหนูตัวแสบหายไปเข้าห้องน้ำนานจนผิดสังเกต และลางสังหรณ์ของเขาบอกให้เขาตามไปดูเธอคนนั้น เขาเลยรีบไปตามหาเธอเพราะกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับหญิงสาว แต่พอเขาเดินเข้าใกล้ห้องน้ำเขากลับได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิง ไฟรีบตรงไปทางเสียงนั้นทันทีด้วยความเป็นห่วงโรส แต่ภาพที่เขาเห็นคือผู้หญิงที่เขาเป็นห่วงกำลังใช้มือจิกผมของผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าตามีสภาพยับเยินจากการถูกทำร้าย เขารีบเรียกพนักงานแถวนั้นให้ไปตามผู้จัดการร้าน ส่วนเขาก็รีบพังประตูห้องน้ำที่ถูกล็อคไว้ทันที ทันทีที่เข้าไปในห้องน้ำได้เขาก็ดึงตัวคุณหนูตัวแสบของเขาออกแล้วรีบเข้าไปดูอาการผู้หญิงคนนั้นทันที

“เป็นบ้าเหรอ ถึงได้ทำร้ายคนอื่นแบบนี้” ไฟถามเสียงดังด้วยความโมโห

โรสมองคนดูแลของเธออย่างอึ้งๆ นี้เขาต่อว่าเธอทั้งๆ ที่ไม่ถามเธอเลยเหรอว่าเหตุการณ์เป็นมายังไง นี่เขาตัดสินเธอไปแล้วใช่มั้ยว่าเธอผิด

“หึ” โรสหัวเราะให้กับตัวเอง ในสายตาของเขาเธอคงเลวร้ายมาสินะ

ไฟส่งผู้หญิงคนนั้นให้กับซินที่เป็นผู้จัดการร้าน ก่อนเธอจะพาคนเจ็บออกไป ตอนนี้ในห้องเลยเหลือแค่เขากับเธอ เขาลุกขึ้นแล้วเดินมาตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะถามเธออีกครั้ง

“ฉันถามว่าเธอเป็นบ้าอะไร” เขาตะคอกถามเธอเสียงดัง

“แล้วนายคิดว่ายังไงละ” ส่วนเธอก็ตอบเขาด้วยน้ำเสียงยียวน

“ฉันถามเธอก็แค่ตอบ”

“ก็ไม่มีอะไร ฉันอยากได้ผู้ชายของยัยนั่นก็เลยขอแต่เธอไม่ยอมให้ ฉันเลยต้องจัดการไง นี่ใช่มั้ยคำตอบที่นายอยากได้ยิน” โรสโกหกเขาไป เพราะต่อให้เธอพูดความจริง เขาที่ตัดสินไปแล้วว่าเธอเป็นคนผิดก็ไม่มีทางเชื่อเธอหรอก

“นี้เธออยากได้ผู้ชายขนาดนั้นเลยเหรอ แม้แต่คนที่มีแฟนแล้วเธอก็ไม่เว้น ฉันถามจริงเถอะเธอคันมากเลบใช่มั้ย”

“คันสิก็ที่ผ่านมานายไม่ช่วยฉันเกาเลย ฉันก็ต้องหาคนเกาให้ไง” เธอพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยวนตามสไตส์เธอ

“ได้ ในเมื่อเธอคันมากงั้นฉันจะช่วยเกาให้ก็แล้วกัน” พูดจบเขาก็จับข้อมือของหญิงสาวก่อนจะออกแรงดึงให้เธอเดินตามเขา แต่เธอก็ขืนตัวไว้ไม่ยอมเดินตามเขาแต่โดยดี เขาเลยกระชากเธอแรงๆ จนเธอเซเกือบล้ม แต่เขาก็ยังไม่หยุดเดินเธอเลยต้องกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามเขาไปรถถึงลานจอดรถ

“นายทำบ้าอะไร จะพาฉันไปไหน ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ” เธอทั้งยื้อ ทั้งตีเขาแต่เขาก็ยังคงจับแขนเธอแน่นไม่ยอมปล่อย จนมาถึงที่จอดรถของเขา

“ก็ไปหาที่เกาให้เธอไง” เขาเปิดประตูรถก่อนจะดันให้เธอเขาไปในรถ เขาผลักเธอเขาไปในรถด้วยความแรงจงหลังเธอกระแทกกับคอนโซลตรงกลางรถจนเจ็บก่อนจะปิดประตูเสียงดัง กว่าเธอจะตั้งหลักได้เขาก็ใช้ขายาวๆ เดินอ้อมมาขึ้นรถฝั่งคนขับก่อนจะขับรถออกไปด้วยความเร็ว

“จอดรถ” เธอออกคำสั่งเสียงดัง แต่เขาก็ไม่ฟังยังคงขับรถต่อไปด้วยความเร็ว “หูหนวกหรือไงฉันบอกให้จอดรถ ถ้านายไม่จอดฉันจะกระโดดลงไป”

โรสขู่แต่ไฟก็ยังไม่สนใจอยู่ดี เธอเลยหันไปทางประตูและจะเปิดมันจริงๆ ไฟที่เห็นว่าโรสไม่ได้พูดเล่นเลยหักรถเข้าข้างทางก่อนจะจอด โรสที่ได้โอกาสที่รถจอดเลยเปิดประตูเพื่อจะหนี แต่เธอก็ยังไม่เร็วพอ ไฟคว้าทั้งตัวเธอและประตูรถไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะมีโอกาสได้เปิดมันซะอีก

“ทำบ้าอะไรอยากตายเหรอ” เขาตะคอกเธอเสียงดัง โชคดีที่ตอนนี้ดึกมากแล้วบนถนนเลยไม่ค่อยมีรถนานๆ ทีจะมีสักคันไม่งั้นตอนที่เขาปาดรถเพื่อจอดข้างทางอาจจะเกิดอุบัติเหตุไปแล้วก็ได้

“บางทีตายก็ยังดีกว่าไปกับนาย ปล่อย ฉันจะลง” เธอพยามบิดข้อมือของเธอจากมือของเขาแต่เขาก็จับมันแน่นจนไม่ยอมหลุดแม้ว่าเธอจะพยายามเอาออกจนเจ็บไปหมดแล้วก็ตาม

“ไม่อยากให้ฉันช่วยเกาแล้วเหรอ คันมากไม่ใช่หรือไง” เขากระชากตัวเธอเข้ามาใกล้ก่อนจะถาม

“ไม่จำเป็น  มีคนอยากช่วยฉันเกาเยอะแยะ”

“หึ โดยเฉพาะผัวของคนอื่นใช่มั้ย”

“หึ นายไม่คิดว่ามันน่าตื่นเต้นดีเหรอ” ทันทีที่ได้ไฟยินคำตอบของโรสความโมโหของเขาก็พุ่งเกินที่เขาจะควบคุมได้

“ชอบความตื่นเต้นเหรอ งั้นลองข้างถนนหน่อยเป็นไง ฉันว่าน่าจะตื่นเต้นกว่าผัวชาวบ้านนะ”​

พูดจบไฟก็เกี่ยวเอวหญิงสาวเข้าหาตัวก่อนจะประกบริมฝีปากลงมาอย่างรุนแรง โรสพยายามเอนตัวหลบแต่เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอได้หนี ไม่ว่าเธอจะทุบหรือผลักแต่เขาก็ไม่แม้แต่จะหยุดแต่กลับยิ่งจูบเธอรุนแรงขึ้น เขาใช้มือบีบที่แก้มของเธอเพื่อพยายามดันปากของเธอให้เปิดออก แต่เธอก็พยายามฝืนไว้จนทนความเจ็บเพราะแรงบีบไม่ไหวในที่สุดปากของเธอก็เปิดทำให้เขาสามารถล่วงล้ำเขาไปได้

แต่ทันทีที่ไฟเข้าไปสำรวจในปากของโรสเขาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือดจากภายในปาก ไม่ใช่แค่กลิ่นคาวเลือดเขายังรับรู้รสชาติของเลือดได้ด้วย นี่เธอบาดเจ็บเหรอ ทันทีที่คิดได้ ไฟก็ถอนริมฝีปากออก แล้วเอื้อมมือไปเปิดไฟที่หลังคารถทันที

เขามองสำรวจใบหน้าของหญิงสาวในระยะใกล้ ถึงแม้ว่าโรสพยายามจะหันหน้าหนีไม่ให้เขาสำรวจก็ตามแต่เขาก็จับหน้าเธอไว้ แล้วเขาก็พบรอยแดงที่แก้มซ้ายของเธอ ในตอนแรกเขาคิดว่ารอยแดงนี้คือฝีมือของเขาที่พยายามบีบเธอเมื่อสักครู่หรือเปล่า แต่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะรอยนี้มันใหญ่กว่าที่เขาบีบมาก แล้วยังรอยช้ำจางๆ ที่มุมปากอีก เธอไปได้แผลนี้มาจากตอนไหนหรือว่าก่อนที่เขาจะไปเห็นมันเกิดอะไรขึ้น

“เธอไปได้รอยแดงที่แก้มมายังไง” ไฟถามแต่โรสไม่ตอบเธอกลับสะบัดหน้าหนีไปอีกทางแล้วเอาแต่เงียบ “ฉันถามเธอไปได้รอยแดงนี้มายังไง โรสตอบมา”​ ไฟยังคงถามแต่เขาก็ยังคงได้คำตอบเป็นความเงียบ

นี่เป็นครั้งแรกสินะที่เขาเรียกชื่อของเธอ แต่เธอก็ยังไม่มีอารมณ์จะพูดกับเขาอยู่ดี เธอเลยทำเป็นไม่สนใจเขาโดยการหลับตาลง เธอได้ยินเสียเขาถอนหายใจก่อนร่างกายจะรู้สึกอุ่น เธอมองดูสาเหตุที่ทำให้เธอรู้สึกแบบนั้น เป็นเสื้อสูทของเขาที่เขาคลุมให้กับเธอ ก่อนที่เขาจะออกรถด้วยความนุ่มนวน เขาคิดว่าการทำแบบนี้จะทำให้เธอลืมเรื่องที่เขาทำกับเธอเหรอ เธอหลับตาลงอีกครั้งและเผลอหลับไปเพราะความเหนื่อย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 57 เรื่องที่เธอไม่รู้

    ตอนที่ 57เรื่องที่เธอไม่รู้แสงแดดยามบ่ายทอดผ่านหน้าต่างกระจกบานสูงในห้องรับรองของบ้าน บ้านพ่อของเธอ และบ้านของเธอก่อนที่เธอจะไปอยู่กับไฟโรสยืนนิ่งอยู่หน้าประตูไม้บานใหญ่ หัวใจเธอเต้นแรงเหมือนในวันนั้น…วันที่เธอร้องไห้สุดเสียง แต่ไม่มีใครเชื่อ ไม่มีใครปกป้องเธอมือเรียวกำแน่นอยู่ข้างตัวขณะที่ไฟเดินมายืนข้าง ๆ เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ส่งสายตาอุ่น ๆ ให้เธอ เหมือนจะบอกกับเธอว่า “เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”เธอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแล้วเคาะประตู“เข้ามาได้เลย” เสียงของอนุวัตรดังลอดออกมา จากในห้องเมื่อโรสเปิดประตูเข้าไป เธอเห็นชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานเงย เขาหน้าขึ้นทันทีที่เห็นลูกสาว เขาอึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นยืนช้า ๆ“โรส…” เขาเรียกเธอด้วยน้ำเสียงดีใจ“พ่อมีเรื่องที่ยังไม่ได้เล่าให้หนูฟังใช่ไหม?” โรสเอ่ยขึ้นทันที น้ำเสียงไม่ได้แข็งกร้าว แต่ก็ไม่ได้อ่อนโยนไฟยืนอยู่ข้างหลัง เขาไม่ก้าวล้ำ แต่ยังอยู่ในตำแหน่งที่ให้เธอรู้ว่าเขาอยู่ไม่ไปไหนอนุวัตรถอนหายใจ เขาพยักหน้าช้า ๆ ก่อนจะผายมือเชิญให้เธอนั่งลง“พ่อจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง…ทุกอย่างที่ควรจะพูดตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน”เงียบงันครู่

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 56 ความจริงที่เธอควรจะรู้

    ตอนที่ 56ความจริงที่เธอควรจะรู้บริษัทของอนุวัตร ห้องทำงานส่วนตัวเสียงนาฬิกาติดผนังเดินอย่างช้า ๆ ในห้องทำงานที่ตกแต่งเรียบหรู ไฟนั่งตรงข้ามกับอนุวัตรด้วยสีหน้าครุ่นคิด หลังจากเขาได้รับข้อความด่วนเรียกตัวให้มาที่บริษัทโดยทันที“คุณเรียกผมมาเพราะมีเรื่องด่วน มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ?” ไฟเปิดบทสนทนาทันทีอนุวัตรไม่ได้ตอบในทันที เขานิ่งเงียบอยู่อึดใจ ราวกับกำลังเรียบเรียงคำพูดในใจ ก่อนจะเลื่อนแฟ้มเอกสารบางอย่างมาตรงหน้าไฟ“ทศ…ออกจากคุกแล้ว” น้ำเสียงของเขาหนักแน่นแต่แฝงด้วยความกังวลอย่างชัดเจนไฟชะงัก หัวใจเต้นแรงขึ้นทันทีเมื่อได้ยินชื่อที่เขาเพิ่งรับรู้ว่ามีความเกี่ยวข้องกับโรสในอดีต“ผมรู้แล้วครับ ลูกน้องผมรายงานมาเมื่อเช้า และ…เขาหายตัวไปพร้อมกับพงศ์”“ใช่ ฉันก็เพิ่งได้รับรายงานเหมือนกัน” อนุวัตรตอบพลางพิงเก้าอี้ มองไฟด้วยสายตานิ่งลึก“ผมจะดูแลโรสให้ดีครับ” ไฟรีบพูดทันที ดวงตาแน่วแน่ “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะไม่ให้ใครเข้าใกล้เธออีก โดยเฉพาะคนอย่างทศ”“โรสรู้ไหม?” อนุวัตรถามขึ้นเสียงเรียบ“เรื่องที่ทศออกจากคุกหรือครับ?” ไฟเลิกคิ้ว “ไม่ครับ ผมยังไม่ได้บอก เธอยังไม่รู้ว่าเขา…เคยติดคุก

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 55 อดีตกำลังกลับมา

    ตอนที่ 55อดีตกำลังกลับมาโรสนั่งนิ่งอยู่บนตักของไฟ แผ่นหลังเธอแนบกับอกเขา อ้อมแขนอบอุ่นโอบล้อมรอบเอวเธอไว้แน่นหนา ราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปจากตรงนั้นเธอเคยชอบความเงียบแบบนี้ของเขา…มันให้ความรู้สึกปลอดภัย แต่วันนี้มันต่างออกไป เพราะความเงียบของเขามันมาพร้อมความกดดันที่เธอสัมผัสได้“ไฟ…” โรสเอ่ยเรียกเขาเบา ๆ ขณะวางมือบนต้นแขนของเขาอย่างแผ่วเบา“หืม?” เขาขานรับแต่ไม่ขยับเธอหันมามองแค่ครึ่งหน้า สบตากับดวงตาคมเข้มที่ตอนนี้หม่นลงราวกับซ่อนบางอย่างไว้ในเงาลึก“ที่นายดูเงียบ ๆ ตั้งแต่เดินออกมาจากห้องประชุม…เรื่องที่นายกังวลใช่เรื่องฉันหรือเปล่า” โรสพูดเบา ๆ ริมฝีปากยกยิ้มจาง ๆ เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขากำลังกังวลเรื่องอะไรเกี่ยวกับ เธอ แต่เธอมั่นใจ ว่ามันเป้นเรื่องเธอแน่ๆแต่ไฟก็ยังนิ่ง เขาไม่ได้ตอบปฏิเสธ…แต่ก็ไม่ได้ยอมรับ เขาเพียงแค่ก้มหน้าลงแนบไหล่เธอเหมือนเดิม“แต่ไม่เป็นไร” โรสพูดต่อ “ฉันจะไม่ถาม…ถ้านายยังไม่พร้อมจะพูด”เธอเลื่อนมือขึ้นไปลูบเรือนผมเขาเบา ๆ ด้วยจังหวะที่สม่ำเสมอ อย่างเข้าใจเขา“แค่รู้ไว้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ ถ้านายอยากพูดเมื่อไหร่ ฉันก็จะรับฟัง…และฉันก็จะไม่กลัว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 54 ข่าวร้าย

    ตอนที่ 54 ข่าวร้ายหลังจากโรสตั้งใจทำอาหารเช้าให้ไฟ เธอเห็นรอยยิ้มละมุนบนใบหน้าของเขาขณะกิน มันทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงกว่าทุกเช้า การได้เห็นเขากินของที่เธอทำ มันมีความสุขมากกว่าที่เธอคิดไว้เยอะ…หลังจากนั้น ทั้งสองก็ออกจากบ้านด้วยกัน มุ่งตรงไปยังสำนักงานทนายความของไฟ สถานที่ที่โรสเริ่มคุ้นเคยจนรู้จักมุมโซฟา มุมกาแฟ และแม้แต่เสียงของพนักงานในแต่ละแผนกโรสทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาหนังสีดำสนิทตามปกติ มือถือในมือเปิดหน้าแอปฯ ช็อปปิ้งออนไลน์ เธอพลิกดูนั่นนี่อย่างเพลิน ๆ ขณะขาเรียวไขว่ห้างเบา ๆ อย่างเคยชินไฟนั่งทำงานอยู่ไม่ไกล แต่อยู่ในตำแหน่งที่มองเธอได้ชัดเจน เขาเริ่มรู้สึกชินตาที่เห็นเธอนั่งอยู่ที่ตรงนั้นในทุกวันแต่ไม่นานนัก ลูกน้องคนสนิทของไฟก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับแฟ้มในมือ สีหน้าเขาดูจริงจังอย่างชัดเจน“คุณไฟครับ มีเรื่องสำคัญต้องแจ้งครับ”ไฟละสายตาจากเอกสารตรงหน้า แล้วเหลือบมองไปยังโรสที่กำลังนั่งหัวเราะกับคลิปวิดีโอแมวในโทรศัพท์ หญิงสาวดูสบายใจจนเขาไม่อยากรบกวน“ไปคุยที่ห้องประชุม” เขาบอกกับลูกน้องเบา ๆลูกน้องเขาพยักหน้ารับก่อนจะเดินนำออกไป ไฟลุกขึ้นจากโต๊ะ แต่ก่อนจะก้าวออกจากห้องไ

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 53 เริ่มต้นเช้าวันใหม่ที่วุ่นวาย

    ตอนที่ 53เริ่มต้นเช้าวันใหม่ที่วุ่นวายแสงแดดยามเช้าส่องลอดผ้าม่านบางในห้องนอนของไฟ โรสค่อย ๆ ขยับตัวลุกจากเตียงอย่างเงียบเชียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ วันนี้เธอตื่นเช้ากว่าไฟ เพราะมีภารกิจเล็ก ๆ อยู่ในใจปกติแม่ของไฟจะเป็นคนลงมือทำอาหารเช้าให้ทุกคนในบ้านเสมอ แต่ช่วงนี้ท่านไม่อยู่ไปไฟบอกว่าท่านไปปฏิบัติธรรมที่ไหนสักที่นี่แหละ ไฟจึงรับหน้าที่นั้นแทนมาตลอดแต่เมื่อวานเขาดูเหนื่อยเหลือเกินทั้งสีหน้า ท่าทาง และแววตาที่โรสจำได้ไม่ลืม…แววตาที่แบกบางอย่างไว้เงียบ ๆ จนเธอเองยังรู้สึกหนักอึ้งไปด้วยเพราะแบบนั้น วันนี้…เธออยากทำอะไรให้เขาสักหน่อย แม้จะเป็นเรื่องเล็ก ๆ อย่างการทำอาหารเช้าเธอเดินลงบันไดไปอย่างเบามือ เปิดไฟห้องครัวอย่างแผ่วเบา ก่อนจะหยิบผ้ากันเปื้อนของแม่ไฟขึ้นมาสวม“โอเค…เริ่มจากของง่ายที่สุด” โรสพึมพำกับตัวเอง พลางหยิบเบคอนกับไข่ออกมาวางบนเคาน์เตอร์ที่ผ่านมาเธอฝึกฝีมือการเข้าครัวมาบ้างแล้วจากแม่ของไฟ ถึงจะยังทำอาหารเก่งไม่ได้ แต่อย่างน้อย…เธอก็ทอดไข่ดาวกับเบคอนได้แล้วไฟในเตาถูกจุดขึ้น เบคอนถูกวางลงบนกระทะตามด้วยเสียงฉ่าร้อน ๆ ที่ดังทันที กลิ่นหอมเริ่มลอยตลบไปทั่วห้องครัว โรสตั้ง

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 52 ความสงบก่อนพายุลูกใหญ่

    ตอนที่ 52 ความสงบก่อนพายุลูกใหญ่ที่บริษัทของอนุวัตร ไฟเข้ามาตามปกติเพื่อรายงานความคืบหน้าของงานให้เขาฟังในห้องทำงานที่เงียบและเต็มไปด้วยแสงแดดอ่อนที่ส่องผ่านกระจกบานใหญ่ ไฟนั่งลงตรงข้ามผู้เป็นเจ้านายและในอีกสถานะหนึ่ง…คือพ่อของผู้หญิงที่เขารักหลังจากรายงานเรื่องเอกสาร การประชุม และความคืบหน้าในคดีต่าง ๆ ที่ภูเก็ตเสร็จเรียบร้อย อนุวัตรก็เอนตัวพิงพนักเก้าอี้ แล้วถอนหายใจอย่างหนัก“แล้วโรสล่ะ…ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง” เขาถามเสียงเบา น้ำเสียงนั้นเจือด้วยความห่วงใยที่แฝงอยู่ใต้ความเงียบมานานไฟมองเขานิ่ง ๆ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงมั่นคง“เธอสบายดีครับ”อนุวัตรพยักหน้าเบา ๆ แววตาที่เคยแข็งกร้าวกลับดูอ่อนแรงลงชั่วขณะ“ช่วยดูแลเธอด้วยนะไฟ…ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันขอแค่นั้น”“ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุดครับ” ไฟตอบหนักแน่น “ไม่ใช่เพราะคุณขอ…แต่เพราะเธอคือคนที่ผมรัก”คำตอบนั้นทำให้อนุวัตรเงียบไปอึดใจ ก่อนจะพยักหน้าอย่างช้า ๆ ราวกับคำพูดนั้นเป็นทั้งคำสัญญาและการยอมรับกลาย ๆไฟมองเขาอีกครั้ง ก่อนจะถามออกไปตรง ๆ“คุณไม่คิดจะคุยกับเธอบ้างเหรอครับ?”อนุวัตรชะงักเล็กน้อย ดวงตาไหววูบ“ฉันอยากคุย…แต่ไม่รู้จะเริ่มจ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status