Share

85

last update Last Updated: 2025-10-16 01:29:10

“ฉันไม่ได้เหม็นเนื้อแกะ แต่ฉันเหม็นเครื่องเทศของมัน กลิ่นผักนั่นก็เหม็น” อินทิรากดฝาอาหารไว้แน่น ไม่ยอมให้อีกฝ่ายเปิดออก

          “ถ้าอย่างนั้นลองทานไก่สะเต๊ะนะคะ” ไลลาไม่กล้าเปิดอาหารจานนั้นแต่ก็บอกให้หญิงสาวรู้ “ฉันเปิดนะคะ”

          อินทิราพยักหน้ารับ มองไก่สะเต๊ะที่ถูกย่างมาจนเหลืองน่ากิน มันมีส่วนผสมของขมิ้นเหมือนกันแต่เธอก็ไม่ได้กลิ่นอะไร บางทีเธออาจจะเหม็นผักย่างในจานนั้นก็ได้ จึงหยิบขึ้นมาหนึ่งไม้ จิ้มน้ำจิ้มแล้วส่งเข้าปาก แต่ก็ต้องเปลี่ยนใจวางมันลง รีบหยิบกระดาษทิชชูมาคายอาหารในปากทิ้ง แล้วดื่มน้ำตามแทบจะหมดแก้วเพื่อล้างกลิ่นในปาก

          “อันนี้ก็เหม็น เอาออกไปเถอะ ก่อนที่ฉันจะอาเจียนออกมา”

          “ค่ะคุณผู้หญิง” ไลลารีบปิดฝาอาหารเพื่อกำจัดกลิ่น “คุณอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ ฉันจะสั่งแม่ครัวให้&rd

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • กุหลาบร้ายพ่ายรัก   95

    “ไปเอายาแก้แพ้ให้ฉันหน่อยสิไลลา” อินทิราบอกกับหญิงสาวที่คอยดูแลอยู่ใกล้ ๆ“นอนพักสักหน่อยดีกว่าไหมคะ”“ไม่เป็นไร แค่เอายามาให้ฉันก็พอ” เพราะเธออยากให้พ่อกับลูกได้มีโอกาสอยู่ด้วยกันนาน ๆ จึงยอมฝืนสังขารตนเอง“คุณเป็นอะไรทำไมต้องทานยาด้วยล่ะ” ยัสซันเดินเข้ามาได้ยินพอดีจึงถามด้วยความเป็นห่วง “คุณแพ้อะไรเหรอครับคุณป่าน” เขาถามย้ำอีกครั้งเมื่อทั้งสองคนไม่ยอมตอบคำถาม ได้แต่มองหน้ากัน“คุณยังไม่ได้บอกท่านอีกเหรอคะ” ไลลาถามอย่างแปลกใจต่อหน้าชายหนุ่ม“คุณบอกผมแทนเธอก็ได้” เขาหันไปซักไซ้กับไลลาแทนเมื่อได้ยินดังนั้น รู้สึกใจคอไม่ดีเอาเสียเลย“ป่านไม่ได้เป็นอะไร แค่แพ้ผงขมิ้นแต่ก็ไม่ได้รุนแรงมาก กินยาก็หาย” อินทิราบอกกับคนรักพร้อมรอยยิ้มเนือย ๆ ส่งสายตาให้ไลลารีบออกไป “กลับไปหาพ่อคุณเถอะค่ะ ท่านคงนั่งคอยเราอยู่”“ผมว่าคุณน่าจะกลับไปพักก่อนนะ สีหน้าคุณดูไม่ดีเลย”“ป่านสบายดีค่ะ กินยาเดี๋ยวก็หาย ไปกันเถอะค่ะ” เธอคล้องแขนเขาเดินออกจากห้องน้ำไปด้วยกัน“คุณแพ้ขมิ้นก็น่าจะบอกผม ผมจะได้ไม่ให้คุณกินเนื้อแกะ เพราะเครื่องเทศที่ใช้หมักมีส่วนผสมของขมิ้นอยู่ด้วย” เขายังรู้สึกกังวลกับอาการของเธอ“ไม่เป็นไรหรอก

  • กุหลาบร้ายพ่ายรัก   94

    “ลูกต้องลืมเขาให้ได้เท่านั้น” ชีคคาริมโอบกอดลูกสาวด้วยความสงสารจับใจ ยิ่งเธอร้องไห้มากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งเจ็บปวดใจมากขึ้น“ลูกอยากแก้แค้นมันค่ะพ่อ ที่บังอาจมาแย่งเขาไปจากลูก” เธอหมายถึงอินทิรา“อย่าทำนะลูก การแก้แค้นไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ดีหรอกนะ มันจะกลายเป็นบาปที่ติดตัวเราไปตลอดชีวิตเลยนะลูก” ชีคอัมรานเอ่ยเตือนเสียงเครียด“ลูกไม่คิดจะฆ่ามันหรอกค่ะ ก็แค่เอาให้เจ็บเท่ากับที่ลูกเจ็บอยู่ตอนนี้เท่านั้น”“ความเจ็บของลูกไม่สามารถทดแทนได้ด้วยการทำร้ายคนอื่นหรอก ต่อให้ฆ่าเธอตายลูกก็ยังเจ็บเหมือนเดิมถ้าลูกไม่ยอมทำใจ”“ทำไมพ่อต้องเข้าข้างนางผู้หญิงคนนั้นด้วยคะ ลูกเป็นลูกสาวของท่านพ่อนะคะ ท่านพ่อต้องเข้าข้างลูกสิ” ฟารีดาเริ่มไม่พอใจบิดา“พ่อยอมรับว่าเข้าข้างเธอ แต่ที่พ่อทำแบบนี้ก็เพื่อต้องการปกป้องลูกสาวของพ่อเท่านั้น”“ยิ่งท่านพ่อทำแบบนี้ ลูกก็ยิ่งอยากแก้แค้นมันค่ะ”“ถ้าลูกทำร้ายเธอ ชีคอัมรานต้องตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลเราแน่ ความรักความเอ็นดูที่ท่านมีให้ลูกก็คงจะไม่เหลือแม้เศษเสี้ยว”“ไม่จริงค่ะ ท่านพ่ออย่ามาขู่ให้ลูกกลัวเลยค่ะ ถึงยังไงคุณลุงก็รักลูกมากกว่านางผู้หญิงคนนั้นแน่”“ระหว่างลูกของเ

  • กุหลาบร้ายพ่ายรัก   93

    “ทางนี้ค่ะท่าน” หัวหน้าแม่บ้านผายมือนำทางแขกผู้มาเยือนอย่างนอบน้อมจนไปถึงหน้าห้องทำงานของผู้เป็นเจ้านาย“ส่งของนั่นมาให้เรา เราจะเข้าไปหาเขาเอง” ชีคอัมรานรับตะกร้าของฝากคืนมาจากหัวหน้าแม่บ้านเขารอให้หัวหน้าแม่บ้านเดินจากไป ทำใจอยู่สักพักแล้วจึงเคาะประตูให้สัญญาณคนที่อยู่ข้างในก๊อก ๆ ๆชีคอัมรานเปิดประตูเข้าไป ส่งยิ้มให้สหายรักที่มองมา “สหายรักมาหาถึงบ้านทั้งที ทำไมเจ้าของบ้านถึงไม่ยอมออกไปต้อนรับเหมือนทุกครั้งล่ะ” วางของฝากลงบนโต๊ะรับแขกแล้วนั่งลงโดยไม่ต้องรอคำเชื้อเชิญ“เพราะเราต้องปลอบใจลูกสาวที่เอาแต่ร้องไห้ จึงไม่มีอารมณ์ไปต้อนรับใครทั้งนั้น” ชีคคาริมโต้กลับไม่ไว้หน้า“...นายพูดแบบนี้ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกลำบากใจนะ นายก็รู้ว่าฉันไม่ได้อยากให้มันลงเอยแบบนี้” หลังจากอ้ำอึ้งอยู่สักพักเขาก็พูดออกไปอย่างสำนึกผิด“ลูกชายนายมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย ลูกผู้ชายเขาไม่ทำให้ผู้หญิงต้องเสียน้ำตาแบบนี้หรอก”“อย่ามาว่าลูกชายฉันแบบนั้นนะคาริม ลูกชายของฉันเป็

  • กุหลาบร้ายพ่ายรัก   92

    “เธอมันคนเห็นแก่ตัว เธอมันคนใจแคบ เธอก็รู้ว่าผู้ชายประเทศนี้มีเมียได้หลายคน แต่เธอก็ยังไม่ยอมรับ” ฟารีดาเริ่มพาลเมื่อไม่สมหวังดั่งใจ“ทำไมฉันต้องยอมรับในสิ่งที่ฝืนใจตัวเองด้วยล่ะ ขนาดคุณยังทำตามใจตัวเองเลย เราก็เห็นแก่ตัวไม่ต่างกันหรอกค่ะคุณฟารีดา แล้วฉันก็ให้เขาเป็นคนตัดสินใจเองตั้งแต่แรกคุณก็เห็น คุณจะมาต่อว่าฉันว่าใจแคบก็ไม่ถูกนะคะ”“แต่ต้นเหตุที่ทำให้เป็นแบบนี้คือเธอ ถ้าไม่มีเธอเขาคงเลือกฉันไปแล้ว”“ต่อให้ไม่มีคุณป่านคำตอบของฉันก็ยังเหมือนเดิมฟารีดา” ยัสซันออกโรงปกป้องคนรัก “หยุดพูดเรื่องนี้กันได้แล้ว นับตั้งแต่วินาทีนี้ขอให้เธอลืมฉันซะ ถ้าเธอลืมไม่ได้ก็ขอให้เธอเกลียดฉันไปเลยก็ได้”“พอได้แล้วฟารีดา ลุงไม่ต้องการให้หนูแต่งงานกับยัสซันอีกแล้ว ลุงจะไปคุยเรื่องนี้กับพ่อแม่ของหนูเอง ลุงจะขอให้หนูแต่งงานกับบันติแทน”“ไม่ค่ะ! ได้โปรดอย่าทำอย่างนั้นนะคะคุณลุง” ฟารีดาส่ายหน้าปฏิเสธเสียงดังลั่น สติค่อย ๆ ลางเลือน ทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น“คุณฟารีดา” อินทิ

  • กุหลาบร้ายพ่ายรัก   91

    “อย่าร้องไห้เลยนะฟารีดา เพราะร้องให้ตายก็เปลี่ยนใจผมไม่ได้หรอก” ต่อให้เขาสงสารเธอมากแค่ไหนมันก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจเขาได้ จำใจต้องพูดตัดรอนออกไปเพื่อให้เธอตัดใจ“เมื่อคุณมีความรู้สึกแบบนี้กับใครไปแล้ว คุณสามารถหยุดมันได้ง่าย ๆ เหรอคะยัสซัน ฉันทำไม่ได้หรอก ต่อให้คุณเกลียดฉัน ฉันก็เลิกรักคุณไม่ได้ ฮือ ๆ ๆ”ฟารีดาร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร ไม่มีใครปลอบโยนและไม่มีใครปริปากพูดนอกจากนิ่งเงียบ เหมือนต้องการให้เธอได้ระบายความอัดอั้นออกมาให้หมด“คุณรักเธอมากใช่ไหมยัสซัน”“ใช่ ผมรักคุณป่าน”“คุณแบ่งความรักที่มีให้เธอมาให้ฉันบ้างสักนิดไม่ได้เหรอ ฉันขอแค่เศษเสี้ยวเล็ก ๆ ของหัวใจคุณเท่านั้น คุณให้ฉันได้ไหม”“ในใจของผมตอนนี้มีผู้หญิงอยู่เพียงสองคนเท่านั้น คนแรกคือแม่ของผม และคนที่สองก็คือเธอคนนี้ สี่ห้องหัวใจของผม ต่อให้แบ่งย่อยออกไปเป็นร้อยห้องพันห้อง แต่ละห้องก็มีเพียงผู้หญิงสองคนนี้เท่านั้นที่เข้าไปได้ ผมยกให้คุณไม่ได้แม้แต่ห้องเดียว ขอโทษด้วยนะที่ต้องพูดตรง ๆ แบบนี้ฟารีดา”เจ็บปว

  • กุหลาบร้ายพ่ายรัก   90

    “ไม่ใช่นะหนู” ชีคอัมรานรีบปฏิเสธก่อนที่เธอจะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ด้วยเสียงที่นุ่มนวล “ใครให้เธอออกมาที่นี่ ทำไมไม่อยู่ในที่ของเธอ” แล้วจึงหันไปต่อว่าหญิงสาวที่กำลังได้รับการปลอบโยนจากลูกชายเสียงเครียดอินทิราผละออกจากอ้อมกอดของคนรัก หันไปมองชีคอัมรานด้วยสายตาไม่พอใจ นึกอยากจะเดินเข้าไปขู่ใกล้ ๆ ว่าทำอะไรกับเธอไว้บ้าง อยากให้ลูกชายรู้ใช่ไหม“ถ้าไม่อยากเห็นหน้าฉันก็ส่งฉันกลับไปสิคะ” เธอหมายถึงที่ประเทศเวียดนาม“ผมจะพาคุณป่านกลับไปเดี๋ยวนี้ ถ้าเธอทำให้ท่านไม่พอใจ” ยัสซันก็ไม่พอใจการกระทำของบิดาเหมือนกัน ที่พูดดีกับฟารีดาแต่มาตำหนิคนรักของเขาทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้ทำผิดอะไร“อย่ามาพูดจาแบบนี้ใส่พ่อ เพียงเพราะอยากปกป้องผู้หญิงคนนั้น” ชีคอัมรานเดินเข้าไปหาลูกชายด้วยสีหน้าบึ้งตึง เพราะโกรธที่เขาเห็นเธอสำคัญกว่าตนอินทิราเห็นบุรุษสูงวัยย่างเท้าเข้ามาด้วยท่าทางน่ากลัว ก็รีบขยับเท้าเอาตัวเข้าไปยืนบังคนรักเอาไว้อย่างต้องการปกป้อง เพราะกลัวเขาจะถูกตบหน้าเหมือนที่ตัวเองเคยโดน“อย่านะ” ฉั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status