LOGINShare
2.9 เจียนตาย NC
Last Updated:
2025-05-08 00:38:05
Latest chapter
ก็บอกว่าไม่เอาบทบาทนักบุญหญิงไงล่ะ 2.19 เธอจะได้อะไร
“ไม่ใช่เพียงความงดงามเท่านั้นแต่ท่านจานีคน่ะ ทั้งเก่งกาจและมีความสามารถมากเลยนะครับ ท่านไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ และลูกที่มองเห็นประกายไฟในดวงตาคู่นั้นก็อดที่จะรู้สึกชื่นชมไม่ได้เลย..ลูกคิดว่าท่านแม่เองก็คงจะชอบท่านจานีคเหมือนกันใช่ไหมครับ..”ไมเนอร์เอ่ยถามมารดาของเขาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม หลังจากมื้ออาหาร มาไคพาท่านจานีคไปพัก ส่วนเขามานั่งคุยกับท่านแม่ที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือน“...อืม ในความคิดของแม่นั้น แม่ตามใจลูกเสมอเลยนะไมเนอร์ เพราะลูกคือดวงใจของแม่..”ท่านหญิงเฮเลนยกมือขึ้นมาลูบผมของลูกชายเบาๆ ด้วยความรักใคร่“ลูกรักใครแม่ก็รักด้วยทั้งนั้น..”ไมเนอร์เผยรอยยิ้มกว้างจนมองเห็นฟันขาวที่เรียงกัน เขาโผกอดท่านแม่เอาไว้แน่น“ลูกคิดเอาไว้แล้วว่าท่านแม่จะต้องชอบท่านจานีคอย่างแน่นอน ขอบคุณที่เข้าใจลูกนะครับ”ลูกชายแสนน่ารักทั้งสองคนที่เธอเลี้ยงมาด้วยมือของตัวเอง ลูกทั้งสองที่เป็นดั่งแก้วตาและดวงใจ ในชีวิตของเธอนั้นไม่หลงเหลือสิ่งใดอีกแล้วนอกจากลูกชายทั้งสองคนนี้ เงินทองและคฤหาสน์หลังใหญ่ ท่านหญิงเฮเลนไม่ต้องการมันเลยแม้แต่นิดเดียว เธอต้องการให้ไมเนอร์เจิดจรัสอยู่เสมอ ราวกับดวงดาวที่ส่องสกาวอยู่บน
ก็บอกว่าไม่เอาบทบาทนักบุญหญิงไงล่ะ 2.18 ครอบครัวแสนอบอุ่น
ความสัมพันธ์แม่ลูกของพวกเขา ทำให้จานีคอดยิ้มออกมาไม่ได้เลย ไม่บ่อยนักที่จะเห็นลูกชายสนิมกับแม่ขนาดนี้ แสดงว่าท่านแม่ของพวกเขาจะต้องใจดีมากแน่ๆ เลย“นี่คือท่านนักบุญหญิงจานีคครับ..”จานีคย่อตัวลงเพื่อทำความเคารพท่านหญิงเฮเลน มารดาของท่านไมเนอร์และท่านมาไค“..งดงามเช่นนี้นี่เอง ถึงทำให้มาไคไม่เคยเขียนจดหมายมาหาแม่สักครั้งเลย เพราะลูกต้องดูแลสตรีที่เปราะบางราวกับดอกไม้ล้ำค่าเช่นนี้..ยินดีที่ได้พบค่ะท่านนักบุญ ช่วงเวลาที่อยู่ที่นี่ท่านก็พักผ่อนให้สบายนะคะ”รอยยิ้มบนใบหน้าของท่านหญิงเฮเลนมันดูแปลกมากกว่าปกติ เพราะมันไม่ได้มาจากหัวใจรึเปล่านะ..มันถึงได้ทำให้เธอรู้สึกกดดันมากขนาดนี้“ขอบคุณที่เมตตาค่ะท่านหญิง..”มาไคยื่นมือไปจับมือของท่านจานีคเอาไว้ เขาส่งยิ้มให้เธอตลอดเวลา และรอยยิ้มนั่นมันเต็มไปด้วยความยินดีอย่างถึงที่สุด..ที่เธอได้ก้าวเข้ามาอยู่ในบ้านของเขา“....”จานีคเริ่มรู้สึกว่า หรือตัวปัญหาที่แท้จริงมันคือเธอกันนะ ทำไมเธอถึงไม่เคยพบเจอสถานที่ไหนที่อยู่ได้อย่างสบายใจสักที“แม่เตรียมอาหารที่ลูกชอบเอาไว้เยอะแยะเลย เดินทางมาเหนื่อยๆไปเปลี่ยนชุดกันก่อนสิ แล้วลงมาทานมื้อเย็นกันนะ”จานีคนั
ก็บอกว่าไม่เอาบทบาทนักบุญหญิงไงล่ะ 2.17 คาดหวัง
จานีคหลับตาในอ้อมแขนนั้นราวกับว่ามันคือพื้นที่ปลอดภัย ใจจริงเธอไม่ได้อยากจะออกไปทำอะไรที่เสี่ยงอันตรายอะไรแบบนั้นเลย แต่เพราะเธออยากทำเควสพิเศษให้ผ่าน..อยากได้ทั้งค่าเสน่ห์ที่เพิ่มขึ้นและความสามารถในการอ่านใจถึงแม้ว่าจะแค่สองครั้งก็ตามทีเธออยากจะเก็บการอ่านใจนั้นเอาไว้..ใช้ในช่วงเวลาที่เธอต้องพิชิตใจท่านคาดินันแซลัส อยากจะรู้ว่าในใจของเขามันทำด้วยหินรึไง ทำไมถึงใจร้ายใจดำขนาดนั้นกัน“เช่นนั้นเจ้าอยู่ที่นี่กับท่านจานีคไปก่อนนะ ข้าจะส่งจดหมายไปหาท่านแม่สักหน่อย ท่านจะต้องดีใจอย่างแน่นอนที่เราเดินทางกลับไป..”มาไคบอกกล่าวกับพี่ชายก่อนที่เขาจะเดินออกมาจากห้องพักของท่านนักบุญหญิง และเมื่อเขาเปิดประตูออกมาสิ่งที่มาไคเห็นคือมีข้ารับใช้มากมายเดินวนเวียนอยู่ที่ด้านหน้าประตูด้วยความอยากรู้อยากเห็น“ท่านนักบุญหญิงต้องการช่วงเวลาส่วนตัว.ฉะนั้นแล้วอย่าให้ใครหน้าไหนมาเดินเพ่นพ่านที่หน้าห้องนี้อีก..”เขาสั่งทหารที่เฝ้าหน้าห้องก่อนจะเดินออกไปยังตึกข่าวสารในทันที...อีธานนอนไม่หลับ เพียงแค่หลับตาใบหน้าที่แสนงดงามนั้นก็ผุดขึ้นมาก่อกวนใจเขาอยู่ร่ำไป เธอกล่าวออกมาราวกับรู้จักเขาดีนักหนา ราวกับว่าเธออ
ก็บอกว่าไม่เอาบทบาทนักบุญหญิงไงล่ะ 2.16 ความลับ
ฉันรู้..ฉันรู้ดีว่าในทุกความสัมพันธ์มันจะไม่ยั่งยืนอย่างแน่นอน เมื่อมันถูกเริ่มต้นด้วยการโกหก..จานีคลดสายตามองมือตัวเองที่กำลังถูไปมาเงียบๆ ..เธอหลงลืมไปชั่วขณะว่าในตอนนี้เธอกำลังอยู่ในเกม ท่านไมเนอร์และท่านมาไค ล้วนแล้วแต่เป็นหนึ่งในตัวละครของเกมนี้ทั้งนั้น ทว่าในใจมิได้คิดเช่นนั้น เธอมองว่าพวกเขาคือคนสำคัญ..คือเพื่อนคนแรกหรือแม้กระทั่งคือคนที่สามารถไว้ใจได้มากที่สุดในจักรวรรดิแห่งนี้และจานีคไม่คิดจะโกหกพวกเขาเลย ผลจะออกมาเป็นอย่างไรนั่นคือเรื่องของอนาคตแต่ตอนนี้เธอพ่นคำโกหกออกมาเพื่อหลอกลวงพวกเขาไม่ได้หรอก“เดิมทีที่ตรงนี้ควรจะเป็นของท่านพี่จามิกาค่ะ ข้าเป็นบุตรสาวคนรองที่ไม่มีอะไรโดดเด่นสักอย่างเดียว..”น้ำเสียงที่เริ่มเล่าออกมานั้นฟังคล้ายว่าผู้เล่ากำลังเจ็บปวด“ข้าไม่มีพลังศักดิ์สิทธิ์ค่ะ ในร่างกายนี้ไม่มีของอะไรแบบนั้นหรอก..ข้ามาที่นี่เพราะจะต้องมีใครสักคนมาที่นี่เพื่อทำหน้าที่ที่ท่านพ่อตกปากรับคำเอาไว้..”น้ำเสียงขมขื่นที่กำลังระบายความในใจพลอยให้มาไครู้สึกเจ็บปวดไปด้วย เขานั่งลงข้างๆ เธอก่อนจะจับมือของจานีคเอาไว้แน่น“ไม่มีใครโทษท่านเรื่องนั้นหรอกนะครับที่เราทั้งคู่เอ่ยถามมั
ก็บอกว่าไม่เอาบทบาทนักบุญหญิงไงล่ะ 2.15 พลังศักดิ์สิทธิ์
อีธานรีบดันตัวของเขาขึ้นมาในทันทีก่อนจะยกมือขึ้นมากุมใบหน้าส่วนล่างเอาไว้ และในวินาทีต่อมาประตูก็ถูกเปิดออก พร้อมกับใบหน้าที่ตื่นตกใจของท่านพี่มาไคและท่านพี่ไมเนอร์มาไคได้ยินเสียงร้องของท่านจานีคและนั่นทำให้เขารีบพุ่งตัวเข้ามาในทันที และภาพที่เห็นคือองค์รัชทายาทที่กำลังยืนหันหลังให้ ส่วนท่านจานีคกำลังล้มลง บนข้อเท้าของท่านมีเลือดสีแดงสดไหลซึมออกมาและข้างๆ กันนั้นคือเศษของแจกันที่กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นไมเนอร์เดินเข้าไปทุบที่หลังของอีธาน อย่างแรงจนเขาเผลอร้องออกมา“ข้าไม่ได้ทำนะพี่ นางล้มของนางเอง หากพี่ไม่เชื่อก็ถามนางสิ ข้าไม่เคยทำร้ายสตรีอยู่แล้ว..นี่พี่เห็นข้าเป็นคนแบบไหนเนี่ย!!”อีธานเอ่ยปากเถียงในทันที เขารีบปรับสีหน้าให้กลับมาเป็นปกติเพื่อไม่ให้ถูกสงสัยมาไคอุ้มจานีคขึ้นมาในอ้อมแขน เธอหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะพยักหน้า“องค์รัชทายาทมิได้ทำร้ายข้านะคะ..ข้าล้มเองจริงๆ”“เชื่อเถอะว่าสาเหตุที่ล้มคงหนีไม่พ้นเศษแก้วที่กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นนี้แน่ๆ มาไคเจ้าพาท่านจานีคไปพักก่อนเถิด ข้าจะจัดการอบรมเจ้าเด็กที่ไม่รู้จักโตนี่สักหน่อย!!”มาไครีบพาท่านจานีคเดินออกไปในทันที หลังจากนี้ดูเหมือนว่
ก็บอกว่าไม่เอาบทบาทนักบุญหญิงไงล่ะ 2.14 ฉากโรแมนติก
ตั้งแต่เกิดมาอีธานไม่เคยถูกปฏิบัติเช่นนี้มาก่อนเลย เขากำลังถูกสตรีผู้หนึ่งมองทะลุปรุโปร่งไปถึงด้านในของจิตใจแบบนี้ไม่ได้นะ นี่มันอันตรายมากเกินไป!!“หม่อมฉันก็ไม่มีเพคะ ไม่มีท่านแม่ที่คอยโอบกอดและเล่านิทานก่อนนอน..”ชีวิตของจานีคไม่มีแม่แถมพ่อของเธอก็ยังขายเธอให้กับวิหารอีก ส่วนชีวิตที่แท้จริงของฉัน พ่อกับแม่ของฉันแยกทางกัน..ต่างคนต่างไป ต่างคนต่างอยู่และการนำพาลูกสาวที่เกิดมาจากความผิดพลาดไปด้วยมันคือตัวถ่วงของชีวิตท่านทั้งสองฉันถูกทิ้งเอาไว้ที่ห้องเช่าเก่าๆ ตอนอายุสิบห้า พร้อมกับเงินในบัญชีสองหมื่นบาทนั่นคือเรื่องตลกร้ายที่สุดในชีวิตเลย ฉันมารู้ตัวว่าตัวเองถูกทิ้งก็ตอนที่กลับมาจากโรงเรียนแล้วไม่เห็นใคร เสื้อผ้าของพ่อและแม่หายไป ของใช้ที่มีค่าและมีราคาถูกขนย้ายไปจนหมด ไม่มีแม้กระทั่งหม้อหุงข้าวกับเด็กสาวที่ยังไม่ประสีประสา..โลกมันโหดร้ายมาทีเดียวกับชีวิตในวัยเด็กของตัวเองเพราะแบบนั้นฉันจึงเข้าใจองค์รัชทายาทนะ เขาไม่ได้ถูกทิ้งแต่แม่ตายจากและพ่อล้มป่วยอย่างหนัก มองไปทางไหนก็ไม่เห็นใครทั้งนั้น เห็นเพียงเงาสะท้อนใบหน้าของตัวเองผ่านทางกระจก แล้วยิ่งต้องมาพบเจอพวกบรรดาพี่ชายน้องชายที่กร
ก็บอกว่าไม่เอาบทบาทนักบุญหญิงไงล่ะ 2.13 ไม่มีใครยอมใคร
องค์รัชทายาทอีธานปรายสายตามองหน้าของจานีคอีกครั้งหนึ่ง“ข้ายังคงอยากจะถามเจ้าในคำถามเดิมที่ข้าถามไปอยู่ดี เจ้าคิดอย่างไรกับคาดินัน อัมโบรเซอร์..”อีกฝ่ายเปิดประเด็นในทันทีที่ท่านมาไคและท่านไมเนอร์เดินออกไป บอกตามตรงว่าจานีคไม่ได้รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย เธอมองเขาด้วยสายตานิ่งๆ ไม่หวั่นไหวหรือหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย อาจจะเพราะว่าที่ผ่านมาเธอเคยเจอบุรุษที่ตอนแรกพบเจอกันก็ทำเรื่องหนักหนาสาหัสมากกว่าองค์รัชทายาทละมั้ง การเอ่ยถามอย่างไร้มารยาทเช่นนี้ไม่นับว่าเป็นอะไรเลย“หม่อมฉันตอบตามตรงๆได้เลยใช่ไหมเพคะ แน่นอนว่าท่าคาดินันอัมโบรเซอร์นั้นรูปงามมากทีเดียว เพียงแค่มองเห็นท่านไกลๆ ยังต้องยอมรับถึงบรรยากาศที่สูงศักดิ์และน่านับถือของท่าน ยิ่งในยามที่หม่อมฉันอยู่ใกล้กับท่านคาดินัน..การหักห้ามใจเพื่อไม่ให้ถูกใบหน้าเช่นนั้นล่อลวงถือเป็นเรื่องที่ตึงมือมากเหมือนกันเพคะ”อีธานขยับรอยยิ้มพราย เขาส่ายหน้าเบาๆ ราวกับว่านั่นคือคำตอบที่เขาคาดการณ์เอาไว้แล้ว สตรีใดกันจะต้านทานคาดินันผู้นั้นได้..“แล้วเหตุใดถึงเลือกมาที่นี่แทนที่จะอยู่ที่วิหารเพื่อมองดูใบหน้าที่ชวนให้รู้สึกหลงใหลล่ะ การกระทำของเจ้ามันช่างย้อนแย้
ก็บอกว่าไม่เอาบทบาทนักบุญหญิงไงล่ะ 2.12 เด็กเอาแต่ใจ
ก่อนหน้านี้จานีคเคยได้ยินเรื่องราวขององค์รัชทายาทมาจากท่านมาไคบ้าง พระองค์คือองค์ชายเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่เกิดจากจักรพรรดินี ส่วนองค์ชายพระองค์อื่นๆ เกิดจากพระสนม หรือไม่ก็เป็นบุตรนอกสมรสขององค์จักรพรรดิ เนื่องจากองค์จักรพรรดิล้มป่วยในช่วงเวลาที่องค์รัชทายาทมีพระชันษาเพียงแค่สิบสี่เท่านั้น ทรงยังคงเป็นเด็กที่ไร้พิษสงและเรื่องการต่อสู้นับเป็นศูนย์ จานีคไม่รู้ว่ามีคำสัญญาอะไรระหว่างท่านมาไคและราชวงศ์ ทั้งท่านมาไคและท่านไมเนอร์จึงทุ่มเทสุดแรงกายและแรงใจเพื่อผลักดันให้องค์รัชทายาทขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิ ท่ามกลางเหล่าองค์ชายองค์อื่นที่คอยจ้องมองบัลลังก์ทองนั้น“ทรงเอาแต่ใจนิดหน่อย แค่นิดหน่อยเท่านั้นครับ เนื่องจากยังทรงเป็นเด็กอายุสิบแปด จึงยังขาดวุฒิภาวะอะไรอีกหลายๆ อย่าง จักรพรรดินีทรงสิ้นพระชนม์ไปตั้งแต่องค์รัชทายาทยังไม่ทันได้สองขวบดี เพราะฉะนั้นในเรื่องมารยาทและการแสดงออกของพระองค์จึงดูเหมือนว่าพระองค์จะเอาแต่ใจไปสักหน่อย แต่..ภายใต้ความเอาแต่ใจและอารมณ์ร้ายนั้นพระองค์คือเด็กน้อยที่แสนอ่อนโยนครับ”..ท่านมาไคบอกว่าเขาเป็นเด็กน้อย บอกเล่าว่าองค์รัชทายาทยังคงเป็นเด็กแต่เขากลับตัวสูงมาก
ก็บอกว่าไม่เอาบทบาทนักบุญหญิงไงล่ะ 2.11 ทวงสัญญา
มีคนเคยบอกกับเขาว่าการพบเจอกันนั้นมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ต้องรอคอยจนกว่าดวงดาวจะทำการหมุนเวียนอีกรอบ เราถึงจะได้พบเจอกัน..คราแรกลีออนมั่นใจว่าเขาไม่เชื่อ แต่ในยามนี้ดูเหมือนคำกล่าวนั้นมันจะเป็นความจริงซะแล้วละสิการพบเจอกับสตรีที่มีเส้นผมสีเงินผู้นี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอนแต่ทว่ามันคือโชคชะตา และเขา..จะไม่รอคอยให้ดวงดาวหมุนเวียนมาบรรจบเพื่อที่เขาจะได้ครอบครองเธออีกครั้งหรอกนะ“ขอบคุณท่านเจ้าของหอคอยมากๆนะครับ ที่ดูแลท่านนักบุญหญิงเป็นอย่างดี”มาไคก้มหน้าให้เขาหลายครั้งเพื่อเป็นการขอบคุณ ส่วนเขาทำได้เพียงส่งยิ้มเท่านั้น เป็นรอยยิ้มที่ว่างเปล่าเหมือนกับทุกครั้งที่เขายกยิ้มขึ้นมา“ข้าสัญญากับท่านนักบุญแล้วว่าจะไปส่งที่พระราชวัง พวกเจ้าเอง..กว่าจะเดินทางมาที่นี่ก็ท่าจะเหนื่อยน่าดูเลยให้ข้าช่วยเถอะนะครับ”เขาอาสาเพื่อจะพาเราไปส่งที่พระราชวัง และไมเนอร์คิดว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เสียหายอะไรเลย อีกทั้งท่านนักบุญหญิงจานีคก็ไม่ได้มีอาการผิดปกติตรงไหนเลย อาการป่วยก่อนหน้านี้หายดีเป็นปลิดทิ้งด้วยการรักษาของท่านเจ้าของหอคอยเวทมนตร์“ไม่ได้มีอะไรแปลกๆ ใช่ไหมครับ..เมื่อคืนนี้ท่านจานีคนอนหลับสบาย
You may also like
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย
rasita_suin434 viewsเมื่อฉันติดอยู่ในเกมฮาเร็มที่ไม่ตรงปก
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า257 viewsขังรักมังกรไร้ปีก
นางเฉื่อยเหมียวเหมียว279 viewsสาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง
เซเรีย148 viewsสายน้ำในความทรงจำ
อาภัสร์265 viewsอดีตอัศวินผันตัวเป็นนักผจญภัย
Abyssgloom97 viewsจิ้งจอกเก้าหาง
ต้าเหนิง92 viewsปีศาจสาวและเหล่าฮาเร็มของนาง
ซูเมี่ยวหลิง103 views
