Home / โรแมนติก / ก็รักไปแล้วให้ทำไง / ตอนที่ 5 ตามที่ใจปรารถนา

Share

ตอนที่ 5 ตามที่ใจปรารถนา

last update Last Updated: 2024-11-14 19:57:36

ตอนที่ 5 ตามที่ใจปรารถนา

รถอาวดี้คันหรูแล่นไปตามท้องถนนเมืองหลวงที่ค่อนข้างโล่งกว่าทุกวันจนกระทั่งมาจอดสนิทที่หน้าคอนโดหรู

“พี่เกมส์ ทำไมพี่ไม่ไปส่งหนูที่คอนโดคะ” ดวงตาคู่สวยฉ่ำปรือมองตึกสูงข้างหน้าไม่ว่ามุมไหน ก็ไม่ใช่คอนโดเธอ

“ก็พี่ถามเราแล้วว่าเราอยู่ที่ไหน แต่เราไม่ตอบพี่”

“ถามตอนไหน หนูไม่เห็นได้ยินเลย”

กรภัคเกาหัวแล้วเสยผมขึ้นแรงๆอยากจะเอาหัวตัวเองทุ่มใส่พวงมาลัยสักทีสองที เพราะก่อนหน้านี้เธอหลับมาตลอดทาง เขาทั้งเรียก ทั้งสะกิดถาม แต่สิ่งที่ได้มาคือความเงียบ

“ไหนๆก็มาถึงแล้วนอนที่นี่ไปก่อนแล้วกัน พรุ่งนี้ค่อยกลับ”

“ให้หนูนอนกับพี่ หนูไม่ปลอดภัยแน่นอน ไม่เอาหนูจะกลับห้อง”

“อย่าดื้อได้ไหม แล้วตอนนี้พี่ก็ง่วงแล้วด้วย”

“แล้วถ้าหนูปล้ำพี่จะทำไงล่ะ”

“เออ เดี๋ยวพี่ขัดขืนเอง ลงมาก่อน”

“อื้อ” รมย์รวินท์พยักหน้ารับ แล้วเปิดประตูก้าวขาลงจากรถ เดินเซไปมาจนคนที่แอบมองอยู่ด้านหลังช้อนตัวขึ้นอุ้ม

“พี่เกมส์”

“ง่วงก็นอนเลย เดี๋ยวพี่อุ้มขึ้นไปเอง”

“อือ”

ดวงตาคู่สวยปิดสนิทอีกครั้งแล้วหันหน้าซุกอยู่กับอกแกร่งกำยำ ปกติเธอค่อนข้างเป็นคนนอนหลับยากมาก ต่อให้กินเหล้าเมามากขนาดไหนก็ไม่เคยหลับสนิทสักครั้ง แต่พอได้กลิ่นกายบุรุษแสนหอมเธอก็เผลอหลับอย่างง่ายดาย

เมื่อขึ้นมาถึงคอนโดชั้นสูงสุดผมค่อยๆวางร่างเล็กลงบนเตียงนอนอย่างเบามือเพราะกลัวเด็กขี้เมาจะตื่นขึ้นมาโวยวายอีกครั้ง ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำแล้วออกมาด้วยกางเกงนอนขายาวสีกรมเข้มเพียงตัวเดียวเปลือยท่อนอกนอนเหมือนกับทุกๆครั้ง

“เอาไงดีล่ะ นอนตรงไหนดีวะกู”

ร่างสูงยืนพูดอยู่คนเดียวข้างเตียงที่มีคนตัวเล็กนอนกอดหมอนข้างหลับตาพริ้ม แพขนตาเรียงตัวสวย จมูกโด่งทรงหยดน้ำ ปากอวบอิ่มเป็นกระจับดูน่ารัก

“หลับไปแล้ว คงไม่คึกตื่นขึ้นมาปล้ำแบบที่เธอบอกหรอกมั้ง”

เมื่อหาคำตอบให้กับตัวเองผมก็เดินไปปิดไฟแล้วอ้อมมาอีกฝั่งก่อนจะก้าวขาขึ้นไปนอนบนเตียง พร้อมดึงผ้าห่มขึ้นคลุมอกแล้วหันหลังนอนชิดขอบเตียงเพื่อเว้นระยะห่าง

หมับ!

เมื่อเคลิ้มๆกำลังจะหลับแขนเรียวเล็กพาดมากอดที่เอวหนาพร้อมกับซุกใบหน้ากับแผ่นหลัง ผมจึงปล่อยเลยตามเลยโดยไม่สนใจเพราะคิดว่าเธอละเมอ แต่แล้วผมก็รู้สึกว่ามีปลายนิ้วกำลังลากวนรอบสะดือของผมจนทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง แล้วรีบตะครุบมือเล็กเอาไว้เมื่อมือนั้นกำลังเลื่อนลงที่กลางกายที่มีเจ้ายักษ์ตัวใหญ่นอนสงบนิ่งอยู่ แต่มันจะตื่นก็เพราะมือเล็กที่อยู่ไม่สุขนี่แหละ ลูบไล้จนขนในกายลุกซู่ ทำให้ความปรารถนาที่เก็บซ้อนอยู่ภายในร่างกายของผมปะทุขึ้นมาอย่างง่ายดาย

ผมพลิกหันกลับมามองเล็กน้อย ปรากฏว่าเธอลืมตามองด้วยแววตาหยาดเยิ้มก่อนจะใช้ช่วงที่ผมกำลังเผลอพลิกกายขึ้นคร่อมทันที

“พี่เกมส์ขา”

“กอบัว เราลงมานอนดีๆ”

“กอบัวจะปล้ำพี่เกมส์ล่ะนะ”

“ลงมานอนดีๆ เดี๋ยวนี้ แล้วก็เลิกพูดจาก๋ากั่นได้แล้ว” ผมสั่งเสียงเข้มเมื่อเห็นแววตาแพรวพราวของคนตัวเล็กที่นั่งทับเจ้ายักษ์ตัวใหญ่

“ไม่”

เมาแล้วน่ากลัวเป็นบ้า ถ้ายัยเด็กนี่เมาแล้วไปไล่ปล้ำคนอื่น ผมคงปวดใจน่าดู แล้วมึงจะไปปวดใจเขาทำสากกะเบืออะไรวะไอ้เกมส์ มึงไม่ได้เป็นอะไรกับเขานี่หว่า แล้วยัยเด็กนี่ก็ไม่มีอะไรตรงสเปคมึงสักอย่าง

“อ๊ะ!”

ระหว่างที่ผมนอนคิดอะไรอยู่คนเดียวก็เผลอครางเสียงต่ำในลำคอเมื่อถูกปากอวบอิ่มก้มจูบที่ยอดอกสีชมพู

“กอบัว”

“ตัวพี่เกมส์หอมจัง หอมมาก จนหนูอยากกลืนกินพี่ทั้งตัวเลย”

“หยุดเลย ลงมานอนดีๆ”

“พี่เกมส์ก็นอนเฉยๆสิ เดี๋ยวหนูทำเอง” เมื่อพูดจบร่างเล็กก็ขยับคลานเข่าถอยหลังไปนอนแทรกกลางท่อนขากำยำอย่างกับคนเจนสนาม จนหน้าอกอวบที่ซุกอยู่ในเสื้อห้อยลงมาตามแรงโน้มถ่วงจนเห็นร่องอกอวบอิ่ม จนพาให้ใจผมเต้นแรงหายใจติดขัด จนเผลอกลืนน้ำลายลงไปอึกใหญ่

“ถ้าความต้องการเราตรงกัน พี่ก็แค่ปล่อยใจจอยๆสิคะ” เสียงหวานราวกับมีมนตร์สะกดให้ตกอยู่ในภวังค์ของแม่มดร้ายขี้ยั่ว ก่อนที่เจ้าตัวจะเลื่อนตัวลงจนใบหน้าเสมอกับเจ้ายักษ์ที่กำลังพองขยายจนดันกางเกงขึ้นมา

“อือ หือ”

พรึ่บ!

“พี่เกมส์!”

ผมดึงร่างบางขึ้นมานอนเกยบนอกพร้อมกอดไว้แน่น แล้วพลิกกายขึ้นคร่อมทับร่างบาง จนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหวีดร้องจนเสียงหลง

“ว้าย พะ พี่เกมส์ จะเป็นฝ่ายรุกเองหรอคะ”

“เมาก็หลับ ก่อนที่พี่จะอดทนไม่ไหว”

“กอบัวไม่อยากให้พี่ทนนี่คะ” เสียงหวานเย้ายวนก่อนที่จะยกมือเล็กขึ้นลูบแก้มเขาอย่างแผ่วเบาก่อนจะไล้ปลายนิ้วไปตามท้ายทอยแล้วกดลงมาประกบปากจูบทันที

“อื้อ”

ปากนุ่มประกบจูบมาที่ปากผม ถึงคำพูดเธอจะดูก๋ากั่นแต่การกระทำเทียบเท่ากับเด็กอนุบาลที่ไม่ประสีประสาก่อนที่ผมจะผลักเธอออกห่าง จูบโคตรเด็กน้อยเลยยัยเด็กขี้เมานี่!

“ไม่เคยเหรอ” ผมถามออกไปอย่างที่ใจคิด

“อือ ไม่เคย” รมย์รวินท์สายหน้าไปมาจนเส้นผมสีน้ำตาลลอนมาม่าสยายไปมาเต็มที่นอน

“แล้วยังจะอ่อยเก่ง”

“กอบัวไม่รู้ทำไมพอเป็นพี่ กอบัวถึงเป็นแบบนี้ พี่ดีดน้ำมันพรายใส่กอบัวหรือเปล่าเนี่ย”

“เราไม่ใช่สเปคพี่เลย จะดีดใส่ทำไม”

“พี่พูดแบบนี้ ยิ่งกระตุ้นหนูนะ จนหนูอยากเอา...”

“เอาอะไร” ผมถามขึ้นทันควันชอบพูดจาสองแง่สองง่ามมันน่าจับฟาดสักทีสองที

“เอาชนะพี่ไง คิดลึกอยู่อ่ะดิ”

“อย่าไปทำแบบนี้กับคนอื่นนะ รู้ไหมมันอันตราย”

“อือ”

“งั้นนอนนะ แล้วพรุ่งนี้พี่จะไปส่ง ฝันดีนะครับ” ผมกดจูบที่หน้าผากอย่างอ่อนโยนแล้วนอนลงข้างๆจนคนตัวเล็กมองตาม คิ้วได้รูปขมวดเป็นปม

“นอนได้แล้ว งง อะไรอีก หืม”

“เปล่า”

“นอนได้แล้ว”

“แต่กอบัวนอนไม่หลับ”

“จะให้พี่ทำไง”

“ทำแบบนี้ไง”

ร่างบางดันตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนแล้วประกบจูบที่ปากหยักได้รูปแล้วบดขยี้เบาๆ จนเขาเผลออ้างปากเธอจึงสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากอย่างเงอะงะ ดูไม่ประสีประสา

“อื้อ อืม”

รมย์รวินท์ครางออกมาเสียงแผ่วเมื่อลิ้นที่สอดเข้าไปถูกเขาดูดดึงจนปวดกราม ซ้ำยังยอกเย้าไปมาจนคนไร้ประสบการณ์มัวเมา จนหลงใหล

ความยับยั้งชั่งใจเขาพังทลาย เมื่อเธอกดจูบลงมาอีกครั้ง กลิ่นกายแสนหอม และเนื้อตัวที่นุ่มนิ่ม กับความนุ่มนวลของกลีบปากทำให้เขาจูบเด็กขี้เมากลับอย่างเร้าร้อนจนเธอครางอยู่ในลำคออย่างไม่เป็นประสาเขาจึงพลิกกายขึ้นคร่อม

“จะเอาแบบนี้ใช่ไหม” ผมถามขึ้นเสียงเรียบ

“อือ”

“พี่ไม่รับผิดชอบนะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้”

“กอบัวก็ไม่ต้องการความรับผิดชอบอยู่แล้ว”

สิ้นเสียงหวานผมประกบจูบอีกครั้ง ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากพลางยอกเย้าลิ้นเล็กที่พลิกหลบไปมาแล้วดูดดึงด้วยความหิวกระหาย ไม่เคยมีใครปลุกอารมณ์ผมได้มากขนาดนี้ คงจะมีแค่เด็กขี้เมาชอบอ่อยนี่ ที่กำลังทำให้ผมก้าวข้ามเส้นที่ตัวเองขีดไว้

ไม่ชอบเด็ก แต่ผมกลับจูบเด็กอย่างร้อนแรงจนเกิดเสียงดังในลำคอ ความปรารถนาก็ยิ่งลุกโชนราวกับใครเติมเชื้อไฟ

“อืม”

ร่างสูงถอนจูบแล้วเลื่อนต่ำลงมาที่ลำคอระหง พร้อมจูบไปตามไหล่เล็กจนขึ้นรอยสีกุหลาบ

“อยากให้พี่หยุดไหม”

“ไม่ค่ะ”

มือหนารั้งเสื้อตัวเล็กออกจากร่างบางจนเห็นอกอวบที่มีแผ่นซิลิโคนสีเนื้อปิดปลายยอดอยู่ เขาจึงใช้ปากดึงออกอย่างไม่ใยดีแล้วอ้าปากครอบครองส่วนปลายสีหวานพร้อมตวัดลิ้นหมุนเป็นวงกลมอย่างช่ำชองพลางสลับข้างไปมาอย่างเท่าเทียมข้างไหนที่ว่างก็ถูกมือหนาบีบเคล้นจนขึ้นรอยแดง

“อ๊ะ อื้อ พี่เกมส์ขา”

เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อถูกเขาดูดหน้าอกอย่างมูมมาม ฟันคมครูดผิวเนียน แล้วเผลอกัดที่ปลายยอดอย่างมั่นเขี้ยวจนเธอสะดุ้งเจ็บแปรบแต่ก็เต็มไปด้วยความเสียวซ่านแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน จนเผลอแอ่นอกขึ้นให้เขาเชยชมจนหน้าอกทั้งสองข้างฉ่ำไปด้วยน้ำลาย

ในเวลาเดียวกันมือหนาที่บีบเคล้นอกอวบได้เลื่อนลงมาที่กลางกายแล้วแหวกแพนตี้ตัวจิ๋วพร้อมสอดนิ้วไปตามรอยแยกกลางดอกไม้ช้าๆจนร่างเล็กผวาเฮือกด้วยความเจ็บ แม้จะมีน้ำหวานไหลเคลือบปลายนิ้วอยู่จำนวนมากก็ตาม ก่อนจะรั้งท่อนขาเรียวให้แยกออกจากกัน

กรภัคเอื้อมมือควานหาถุงยางอนามัยที่เขามักซื้อเก็บไว้ที่โต๊ะข้างหัวเตียงมาสวมใส่อย่างรวดเร็วแล้วจับเจ้ายักษ์ตัวใหญ่ที่กำลังชูคอผงาดจ่อที่กลางดอกไม้แสนสวยช้าๆ

“อ๊ะ พี่เกมส์” ใบหน้าสวยเหยเก เม็ดเหงื่อเม็ดเล็กๆขึ้นตามไรผมเธอหอบหายใจกระเส่าเพราะรสสัมผัสที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน

“ทำไม หืม”

“จะ เจ็บ”

“นิดเดียวนะเชื่อพี่ ซักพักเราจะไม่เจ็บ” เพราะเขาเดินหน้ามาไกล จนถอยหลังกลับไม่ทันแล้ว ก่อนจะโน้มตัวจูบที่ปากนุ่มอีกครั้ง พอเธอเผลอจึงดันเจ้ายักษ์ฝ่าเนื้อนุ่มคับแน่นเข้าไปทีเดียวจนสุดความยาว

“อ๊ะ อือ พี่เกมส์ หนู จะ เจ็บ”

รมย์รวินท์หันหน้าหนีจากจูบแสนหวานหวีดร้องครางเสียงหลง ใบหน้าเล็กชื้นไปด้วยเหงื่อ

“พี่ขอโทษนะ เราอย่าเกร็งสิเด็กดี” ผมจูบที่หน้าผากอย่างอ่อนโยน เพราะตอนนี้เขาก็เจ็บไม่ต่างจากเธอเมื่อถูกบีบรัดแน่นจนแทบหายใจไม่ออก

“เราไม่เคยเหรอ”

“อือ”

“ทำไมไม่บอกพี่”

“หนูบอกพี่แล้ว”

นั่นสิเธอบอกแล้วแต่ผมไม่เชื่อเองเพราะคิดว่าเธอคงโกหกเหมือนกับคู่ขาที่ผ่านๆมา ไหนจะความก๋ากั่น ขี้ยั่ว ทั้งยังชอบอ่อยแต่หยดเลือดสีน้ำตาลบางส่วนที่ติดเจ้ายักษ์ยืนยันได้ดีว่าคนตรงหน้าคือผู้หญิงบริสุทธิ์

“เจ็บมากไหม”

“อือ เจ็บ”

“พี่จะค่อยๆขยับนะ อย่าเกร็ง ถ้าเจ็บบอกพี่นะ”

พอคนใต้ร่างพยักหน้ารับผมจึงโน้มตัวไปจูบกลีบปากนุ่มที่บวมเจ่อเล็กน้อยพร้อมกับขยับสะโพกเข้าออกช้าๆ

ความเจ็บที่มีเริ่มจางหายไป แทนที่ด้วยความเสียวซ่านจนจมดิ่งไปกับบทรักแสนเร้าร้อน นี่ขนาดครั้งแรกของเธอเขายังขยับโพกตอกอัดความแข็งแรงเข้าหาจนสุดความยาวจนร่างบางสั่นสะท้านโยกไหวไปตามจังหวะ

“ซี๊ด อ๊ะๆๆ อ่า”

“หายเจ็บหรือยัง”

“หะ หายแล้ว แต่ว่ามัน...อื้อ”

“มันเสียวใช่ไหม” เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหู ลมหายใจอุ่นๆเป่ารดต้นคอก็ยิ่งลุ่มหลงไปกับสัมผัสหวาบหวาม

“อือ”

“นี่แค่ธรรมดา เตรียมตัวเจอของจริงได้เลย” เพราะรู้ตัวว่าเป็นคนกินจุ และร้อนแรง บอกเลยว่าครั้งเดียวไม่ใช่ไอ้เกมส์คนนี้

มือหนาดันท่อนขาเรียวขึ้นชิดอกอวบแล้วกระแทกสะโพกเข้าหาเนื้อนุ่ม จากที่อ่อนโยนบทรักก็เริ่มดุเดือดร้อนแรงขึ้น

พี่เกมส์ขา อ๊ะ อ่า”

รมย์รวินท์เรียกเขาไม่ขาดปากเมื่อถูกไฟรักที่เขาสร้างขึ้นแผดเผาจนร้อนลุ่มไปทั้งตัวไม่ว่าเขาจะจับพลิกอยู่ในท่วงท่าไหนก็คล้อยตามอย่างง่ายดาย เห็นหล่อๆ นิ่งๆ กวนตีนไม่คิดว่าลีลารักจะเร้าร้อนมากขนาดนี้

ท่อนขาเรียวถูกจับพาดที่บ่ากำยำสองมือบีบเคล้นอกอวบแล้วกระแทกกระทั้นเจ้ายักษ์เข้าหาอย่างรัวเร็ว จนคนใต้ร่างครางเสียงดังลั่นห้อง ผสานไปกับเสียงเนื้อกระทบกันต่อเนื่องยาวนานจนเกือบเช้า

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ก็รักไปแล้วให้ทำไง   ตอนที่ 43 คู่หมั้น (จบ)

    ตอนที่ 43 คู่หมั้นสามเดือนต่อมา@บ้านเพชรปกรณ์บ้านทรงไทยประยุกต์สองชั้นหลังใหญ่ผสานไปกับสไตล์โมเดิร์น อย่างลงตัว ผนังข้างนอกตกแต่งด้วยโทนสีขาวสลับกับโทนสีน้ำตาล ให้บรรยากาศที่อบอุ่น บริเวณหน้าบ้านปลูกดอกไม้ประดับที่ออกดอกชูช่ออวดความสวยบานสะพรั่งราวกับต้อนรับแขกผู้มาเยือนในวันสำคัญของลูกสาวเพียงคนเดียวของเจ้าของสวนทุเรียนที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดพิธีหมั้นถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายมีเพียงแขก ญาติและเพื่อนสนิทเท่านั้นแต่งานก็ถูกจัดขึ้นอย่างสมเกรียติ สมหน้าสมตาทั้งสองฝ่าย เมื่อเศรษฐีนีเจ้าของตลาดวัฒนาขนเงิน ขนทองคำแท่ง ทองรูปพรรณ แหวนเพชรสิบกระรัตและที่ดินมาหมั้นว่าที่สะใภ้ในอนาคตให้กับลูกชายเพียงคนเดียว“ว่าที่คู่หมั้นมาแล้วค่ะ” ตังเมและพราวฟ้าเอ่ยบอกขณะพา รมย์รวินท์อยู่ในชุดเดรสคอวีขาวผ้าชีฟองอัดพลีส ยาวคลุมข้อเท้าเดินลงมาจากชั้นสองของบ้านกรภัคยกยิ้มให้อย่างอ่อนโยนขณะเดินไปจูงมือคู่หมั้นเดินเข้ามาในห้องรับแขก“วันนี้หนูสวยมาก พี่คิดว่านางฟ้าที่ไหนลงมาเดินเล่น”รมย์รวินท์หลุดหัวเราะออกมาเมื่อเจอคำพูดหวานเลียน ยืนยิ้มหน้าแดงด้วยความเขินอายเมื่อเขาจูบที่แก้มแล้วผละออกอย่างรวมเร็วเพราะกลั

  • ก็รักไปแล้วให้ทำไง   ตอนที่ 42 งอนอยู่นะ

    ตอนที่ 42 งอนอยู่นะ“พี่เมฆา พี่เมฆา”“...”“เมฆา”“ครับ คุณเกมส์” เมฆาที่เดินกลับมาถึงโต๊ะทำงานได้ยินเสียงผู้บริหารหนุ่มโวยวายเสียงดังจึงรีบเข้ามาในห้องทำงาน"ไปไหนมา"“ผมปวดหนัก ผมขอโทษนะครับ”เมฆาเอ่ยบอกอย่างสำนึกผิดเมื่อปล่อยเจ้านายสัมภาษณ์งานเลขาคนใหม่เพียงลำพัง“คราวหน้าผมไม่เอาแล้วนะเลขาผู้หญิงอ่า เอาผู้ชายเท่านั้น ผู้ชายเท่านั้นนะพี่”“ครับผม แล้วเธอ...ทำอะไรคุณหรือเปล่าครับ”“ผมเกือบโดนสวบแล้วไหมล่ะ”“อาบน้ำก่อนไหมครับ กลิ่นน้ำหอมเธอแรงมาก ถ้าไปรับคุณกอบัวในสภาพนี้ คุณเกมส์จะโดนโกรธเอาได้นะครับ”“ก็คงโดนอยู่แล้ว เพราะผมต้องเล่าให้เธอฟังทุกเรื่อง”“อนาคตไม่มีโอกาสเป็นพ่อบ้านใจกล้านะครับคุณเกมส์”“ยังไง?”“กลัวเมีย”“เขาเรียกให้เกียรติครับ และที่สำคัญผมไม่พูดโกหก”“ครับๆ” เมฆายกยิ้มให้เจ้านายก่อนจะเดินออกมา อยากจะแซวคนกลัวเมียให้นานกว่านี้ แต่เขายังไม่พร้อมหางานใหม่หลังจากร

  • ก็รักไปแล้วให้ทำไง   ตอนที่ 41 เอาแต่ใจ

    ตอนที่ 41 เอาแต่ใจ2 ปีต่อมา@มหาลัยรถอาวดี้คันหรูจอดสนิทข้างตึกคณะวิศวกรรมก่อนจะดึงร่างบางมาสวมกอดแล้วหอมแก้มนุ่มอย่างเช่นทุกวัน“ตั้งใจเรียนนะ เดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับ”“โอเคค่ะ”“พี่เกมส์ก็ตั้งใจทำงานนะคะ” รมย์รวินท์โน้มตัวไปหอมที่แก้มเขากลับคืนแล้วก้าวลงจากรถแต่ถูกเขาดึงไว้อีกครั้ง“คะ พี่เกมส์”“ฝึกงานเมื่อไหร่”“อีกสองเดือนค่ะ”“พี่ว่าหนู...”“ค่อยคุยกันเรื่องนี้ได้ไหมคะพี่เกมส์” รมย์รวินท์เอ่ยแทรกขึ้นมาเมื่อเขาถามเรื่องฝึกงานอีกครั้ง คุยกันทีไรจบด้วยการเถียงกันและงอนกันทุกครั้งไป“โอเคครับ หวังว่าตอนเย็นพี่มารับหนูจะมีคำตอบให้พี่นะ”“รับทราบค่ะ”ฟู่ว!รมย์รวินท์ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกแล้วเดินไปหาเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่ในโรงอาหาร“เป็นอะไรกอบัว”“เครียด เรื่องฝึกงาน”“มีปัญหาหรอ เรื่องเกรดหรือติดกิจกรรมล่ะ ไปปรึกษาอาจารย์ไหม เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อน”

  • ก็รักไปแล้วให้ทำไง   ตอนที่ 40 คบกันนะ

    ตอนที่ 40 คบกันนะหลังจากเรื่องราวทุกอย่างเคลียร์จบเรียบร้อย ผมจึงพาเธอกลับมาที่คอนโดเพื่อเปลี่ยนชุด ก่อนจะพามาที่ร้านอาหารบนตึกสูงใจกลางเมืองรมย์รวินท์ในชุดเดรสสายเดี่ยวสีชมพูพิ้งค์โกลด์สั้นเหนือเข่าเดินเคียงข้างเขาในชุดสูทสีดำไม่ทางการ พอมองไปที่มือนุ่มก็ถูกเขากุมไว้ตลอดเวลาจนเธอต้องสลับมองหน้าเขาด้วยแววตาเป็นประกาย“มองแบบนี้พี่เขินนะ”“ก็พี่หล่อนี่คะ”“ไปเอาความปากหวานมาจากไหนหนอ”“พี่มุกกับพี่ชะเอมเคยบอกไว้ค่ะ ว่าพี่ชอบคนอ้อนๆ”“ไปเชื่อพวกมันสองคน โดยต้มจนเปื่อยแล้วมั้ง”“อ้าวไม่ชอบหรอคะ” รมย์รวินท์เอียงคอถามอย่างน่ารักจนกรภัคหลุดหัวเราะเมื่อเห็นสีหน้าเหวอของคนตัวเล็กกว่าแล้วโอบเอวดึงเธอมากอดแนบชิด“ชอบ แต่คนที่อ้อนพี่ ต้องเป็นเราเท่านั้นนะ ถ้าเป็นคนอื่นพี่ไม่ชอบ”“ไม่คุยด้วยแล้ว” รมย์รวินท์หันหน้าหนีซ่อนรอยยิ้ม แต่ลืมไปว่าเป็นกระจกซึ่งเห็นเงาที่สะท้อนออกมาเห็นเขายืนกลั้นขำจนหน้าแดง“อยากยิ้มก็ยิ้ม ไม่ต้องแอบหรอก พอโดนเอาคืนบ้าง ไปไม่เป็นเลยนะเรา”

  • ก็รักไปแล้วให้ทำไง   ตอนที่ 39 คืนเกิดเหตุ

    ตอนที่ 39 คืนเกิดเหตุตึกคณะบริหารจีจี้เดินเล่นโทรศัพท์ลงมาจากตึกในช่วงห้าโมงเย็น ก่อนจะเดินไปนั่งรอคนขับรถที่บ้านมารับ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเจอร่างสูงใบหน้าหล่อที่ทำท่าถมึงทึง คนที่เธอพยายามพาตัวเองไปอยู่ใกล้ๆและตามจีบมานานนับเดือน แต่วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธออยากวิ่งหนีไปให้ไกลๆ ถ้ามีวิชาหายตัวได้ก็คงจะดี“หยุดเลยนะจีจี้”“พี่เกมส์” จีจี้พูดเสียงสลดใบหน้าสวยซีดเผือด “จีจี้ขอโทษ”“รู้ไหมว่าสิ่งที่จีจี้ทำมันทำให้พี่วุ่นวายมากแค่ไหน”“แต่หมอบอกว่าพี่ไม่ถึงตายนะคะ แพ้แต่ไม่รุนแรง แล้วจีจี้ก็ไม่ได้ตั้งใจ จีจี้ขอโทษ”“ใครว่าพี่ไม่ตาย”“นี่จีจี้คุยกับวิญญาณพี่หรอคะ ฮือ จีจี้ขอโทษนะคะขนาดตายไปแล้วยังเป็นผีมาหลอกมาหลอนจีจี้อีก” จีจี้ตีโพยตีพายยกมือปิดหน้าปิดตาร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความกลัว แถวนี้ยิ่งไม่มีคนอยู่ด้วย“พี่ยังไม่ตาย แต่ที่บอกตายเพราะพี่ทรมานใจที่จีจี้ก่อเรื่องจนทำให้พี่กับกอบัวผิดใจกันต่างหาก”“อึกฮือ”“จีจี้ตั้งสติก่อน เลิกร

  • ก็รักไปแล้วให้ทำไง   ตอนที่ 38 หวานต่อไม่รอแล้วนะ

    ตอนที่ 38 หวานต่อไม่รอแล้วนะไม่นานรถอาวดี้คันหรูจอดสนิทที่หน้าร้านอาหารริมชายหาด ภายในตกแต่งสไตล์โมเดิร์นกรุกระจกล้อมรอบ และยังมีโซนด้านนอกริมหาดที่ตกแต่งด้วยไฟสีเหลืองนวล และเสียงเพลงจากนักร้องยิ่งทำให้บรรยากาศโดยรวมช่างโรแมนติก“นั่งตรงไหนดี หืม” กรภัคโอบไหล่คนตัวเล็กแล้วโน้มมาถามด้วยน้ำเสียงเอ็นดู“ตรงโซนริมหาดดีกว่าค่ะ บรรยากาศกำลังดีเลย” สายลมพัดเอื่อยๆพัดกลิ่นอายทะเลขึ้นมาจนทำให้ร่างบางที่หน้าบึ้งตึงยิ้มกว้างออกมา นี่สินะกลิ่นอายทะเลบ้านเกิดที่ไม่ได้สัมผัสมานานหลังจากที่ย้ายไปเรียนในเมืองหลวง“ชอบไหม” ผมเอ่ยถามเสียงนุ่มพร้อมกับเกลี่ยปอยผมที่ปลิวไปตามแรงลมขึ้นทัดหูให้อย่างอ่อนโยน“ชอบมากค่ะ”“เห็นเรายิ้มได้พี่ก็ดีใจแล้ว”“ไม่ได้หลอกว่าอะไรหนูอยู่ใช่ไหมคะ”“เปล๊า ใครจะกล้า แล้วเราอยากกินอะไร สั่งเลยนะ วันนี้ป๋าเลี้ยงไม่อั้น” กรภัคเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเอ็นดูแววตายามมองคนตรงหน้าก็เปี่ยมไปด้วยรัก“จะเอาให้ขนหน้าแข้งป๋าร่วงเลย”“คงยากหน่อยนะ เพราะพี่รวยมาก”“จ้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status