ตอนที่ 34 ป่วยจริงหรือเปล่า

ซูหวินซียืนลูบหลังให้กับคนตัวสูงด้วยความห่วงใย ที่เขาเอาแต่อาเจียนออกมาอย่างเดียวจนหมดแรง นางใช้ผ้าผืนเล็กเช็ดมุมปากให้กับเขาที่ยืนพิงอยู่ริมระเบียง

" รบกวนใต้เท้าเสี่ยว ไปตามท่านหมอให้มาดูท่านแม่ทัพที "

" ขอรับฮูหยิน "

เสี่ยวฮัวที่ได้ยินเสียงแปลก ๆ จึงได้เดินมาดู และเห็นว่าท่านแม่ทัพกำลังยืนพิงราวระเบียงอยู่ด้วยท่าทางอ่อนแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาจึงออกมาตามท่านหมอตามคำขอของฮูหยินในทันที

ไป๋มู่จินมองเสี้ยวหน้าหวานที่อยู่ใกล้ ๆ คนตัวเล็กนางกำลังใช้ผ้าชุบน้ำมาเช็ดให้หน้าให้เขาอยู่ ด้วยสีหน้าเป็นกังวล

" ตัวก็ไม่ร้อน .... ท่านรู้สึกดีขึ้นบ้างหรือไม่ "

นางเอ่ยถามเขา ทั้งที่มีเรียวก็ยกขึ้นมาอิงหน้าผากหนาไปด้วย เขายิ้มมุมปากเล็กน้อยที่เห็นท่าทางห่วงใยของนางเช่นนี้

" เจ้าขยับเข้ามาอีกหน่อยสิ "

ถึงจะสงสัย แต่คนตัวเล็กก็ขยับเข้าไปหาเค้าอย่างว่าง่าย มือหนารั้งเอวบางเข้ามาแนบชิดลำตัว ก่อนที่จะซบหน้าลงกับบ่าเล็ก ๆ ของนาง กลิ่นกายหอม ๆ ทำให้เค