LOGINShare
ตอนที่ 4 ขอให้คนในบ้านใจดีกับเธอ
Last Updated:
2025-11-22 22:09:38@วันต่อมา
@16.00น.
สองผัวเมียมาที่โรงพยาบาลเพื่อรับผู้ป่วยกลับบ้าน มีเสื้อผ้าของน้ำหนึ่งที่เอาติดมือมาด้วย กะด้วยสายตาน่าจะใส่ได้อยู่
พลอยไพลินรีบยกมือไหว้คนทั้งคู่เมื่อเจอหน้า
“พ่อกับแม่มารับหนูกลับบ้านจ้ะ” หมออนุญาตให้พลอยไพลินออกจากโรงพยาบาลได้ในช่วงเย็น ทำให้พวกเธอรีบปิด ‘ร้านภาคินค้าวัสดุก่อสร้างและของตกแต่งบ้าน’ เร็วหนึ่งวัน
เด็กสาวพยักหน้า ก่อนจะรับชุดแล้วเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ ไม่นานก็มีพยาบาลนำยาและใบเสร็จเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายมาส่ง
น้ำหนึ่งเซ็นชื่อให้เรียบร้อย ก่อนที่สามีเธอจะเป็นฝ่ายเข็นพลอยไพลินที่นั่งอยู่บนวีลแชร์ลงไปยังรถที่จอดรอ
เปิดประตูให้อีกฝ่ายขึ้นไปนั่งด้านหลัง ส่วนสองผัวเมียนั่งด้านหน้า แล้วเดินทางไปยังบ้านของพวกเธอที่อยู่ในตัวอำเภอคันคาย
พลอยไพลินมองบ้านสีขาวสองชั้นหลังใหญ่พอประมาณ ตั้งอยู่ภายในรั้วสีขาวขนาดใหญ่ บ่งบอกว่าคนทั้งคู่คงจะรวยน่าดู
ไม่นานรถก็เคลื่อนเข้าไปหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน
น้ำหนึ่งก้าวลงจากรถ เดินไปเปิดประตูที่นั่งด้านหลังออก
“ลงมาเลย ถึงแล้วจ้ะ”
พลอยไพลินรีบกระเถิบตัวลงจากรถ แล้วกวาดสายตามองบ้านหลังใหญ่โต ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ใบหน้าของผู้มีพระคุณ
“เข้าบ้านกันจ้ะ” น้ำหนึ่งบอกอย่างเป็นมิตร แล้วเดินประคองคนตัวเล็กที่ยังไม่หายป่วยดีเข้าบ้าน ส่วนสามีเธอเอารถไปเก็บ
“มากันแล้วเหรอค๊า!!!” ‘พยู’ แม่บ้านจากประเทศเพื่อนบ้านเพียงหนึ่งเดียวของที่นี่ เอ่ยออกมาด้วยความดีใจ
อยู่มาตั้งแต่คุณภาคิน กับคุณน้ำหนึ่งแต่งงานกันใหม่ ๆ จนเลิกกันไป และกลับมาคบกันใหม่อีกที เธอก็ยังอยู่ที่นี่
ใช่ คุณภาคินกับคุณน้ำหนึ่งเคยเลิกกันไปแล้วหลังจากแต่งงานกันได้ไม่นาน สาเหตุเพราะแม่สามีไม่ชอบลูกสะใภ้
แต่พอคุณผู้หญิงตายไป คุณน้ำหนึ่งจึงรีบกลับมาหาสามี และง้ออีกฝ่ายอยู่นาน เพราะคุณภาคินเข้าใจผิดคิดว่าคุณน้ำหนึ่งจงใจมาหลอกแต่งงานเอาค่าสินสอดแล้วหนีกลับบ้าน
ตอนนั้นคุณน้ำหนึ่งน่าสงสารมาก ร้องห่มร้องไห้ไม่เว้นวัน
ส่วนคุณภาคินนั้น ทั้งด่าทั้งไล่สารพัด แต่ท้ายที่สุด ก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับหัวโจ้**ย เอ๊ย! หัวใจตัวเองจนได้
“พลอย นี่อาพยู เป็นแม่บ้านของที่นี่จ้ะ”
“สวัสดีค่ะ” พลอยไพลินรีบยกมือไหว้ ฝั่งนั้นก็รีบรับไหว้ทันที
“สวัสดีค่ะ”
“พยู นี่พลอยไพลินที่ฉันเคยเล่าให้ฟัง เป็นไง น่ารักไหม”
พยูพยักหน้ารัว ๆ ผิวขาว ดวงตากลมโต ขนตาแพงอน ผมสีน้ำตาลเงาสลวย ความยาวเพียงอก ติดกิ๊บเปิดใบหน้าจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตาก็ไม่ปาน ไม่เกินจากที่คุณน้ำหนึ่งเคยเล่าให้ฟังว่าน่ารักขนาดไหน
สมใจคุณน้ำหนึ่งแล้วสิ บ่นอยากมีลูกสาวมาตลอด แต่ลูกชายคนเดียวกลับไม่ยอมให้พ่อกับแม่มีน้องสักที เพราะเกรงว่าน้องจะมาแย่งความรักไป
สองผัวเมียเลยต้องทำใจ แล้วปิดพับโครงการที่วาดฝันไว้ และไม่เอ่ยถึงเรื่องนี้อีก เพราะมันกระทบต่อจิตใจลูกชายคนเดียวมาก ๆ
หากเปิดประเด็นเรื่องนี้ขึ้นมาเมื่อไหร่ นาวินก็จะงอนพ่อกับแม่นานเป็นเดือน
“ห้องนอนเรียบร้อยใช่ไหมพยู” น้ำหนึ่งถามถึงสิ่งที่ให้เตรียม เธอจะให้พลอยไพลินมาอยู่ที่นี่ในฐานะ ‘ลูก’ เพราะฉะนั้น นาวินได้อยู่ในที่แบบไหน พลอยไพลินก็ต้องได้ไม่ต่างกัน
“เรียบร้อยค่ะ”
“ปะ งั้นเราขึ้นไปดูห้องกัน”
พลอยไพลินพยักหน้า ก่อนจะเดินตามหลังคนที่จูงแขนเธอขึ้นบันไดบ้าน และไปหยุดลงที่หน้าห้องแห่งหนึ่ง
“ห้องนี้เป็นห้องนอนของหนูจ้ะ” บอกก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ทำเอาพลอยไพลินที่ได้เห็นบรรยากาศภายในตกตะลึงในความสวยของห้องแห่งนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างดูสวยหรู และดูใหม่หมด
มีห้องรับแขกด้วย เปิดประตูเข้าไปอีกเป็นห้องนอน เตียงนอนขนาดใหญ่ก็ดูหนานุ่มน่านอน
ลึกเข้าไปเป็นโซนแต่งตัว มีตู้เสื้อผ้า โต๊ะเครื่องแป้ง อยู่ติดกันกับโซนแต่งตัวคือห้องน้ำ ด้านในมีอ่างอาบน้ำสีขาวด้วย
ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าตัวเองจะมีโมเมนต์นี้ จนอยากขอบคุณคนที่ช่วยเหลือ
หญิงสาวหันกลับมา แล้วเขยิบเข้าไปสวมกอดอีกฝ่าย น้ำตาเม็ดเล็กไหลรินออกมา เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ
“ขอบคุณที่ดีกับพลอยขนาดนี้นะคะ”
น้ำหนึ่งฉีกยิ้ม แล้วเอามือกอดกลับ ลูบแผ่นหลังอีกฝ่ายเบา ๆ
“แม่บอกแล้วไง ว่าแม่จะดูแลเราเหมือนลูกอีกคน แค่นี้เล็กน้อยมาก”
พลอยไพลินพยักหน้า
“พักผ่อนเถอะจ้ะ เดี๋ยวสักประมาณหกโมงครึ่ง หนูค่อยลงไปกินข้าวนะ” ส่วนเธอจะลงไปทำอาหารรอลูกชาย อีกไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง นาวินคงกลับมาถึงบ้าน จะได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน
“ค่ะ” พลอยไพลินพยักหน้า แล้วเดินไปส่งเจ้าของบ้านกับอาพยูที่หน้าประตู ก่อนจะเดินกลับเข้ามาอีกที
เธอเหนียวตัวมากอยากอาบน้ำ เพราะอยู่ที่โรงพยาบาล ทำได้เพียงแค่เช็ดตัว
เปิดตู้เสื้อผ้าออกดู ว่ามีอะไรอยู่ในนี้บ้าง ก็เห็นมีชุดอยู่สี่ห้าชุด คงเป็นชุดของเจ้าของบ้านที่เตรียมไว้ให้เธอ
พลอยไพลินจับเชิ้ตแขนยาวสีฟ้าอ่อนมาทาบตัว แล้วเดินไปหยุดตรงหน้ากระจก พบว่ามันมีขนาดใหญ่กว่าเธอเล็กน้อย แต่ไม่เป็นไร เธอใส่ได้
ไม่คิดไม่ฝันว่า จากเหตุการณ์ที่เกือบเอาชีวิตไม่รอดในวันนั้น จะทำให้เธอได้มาพบกับผู้ใจบุญ ขอภาวนาว่า ให้ทุกคนในบ้านหลังนี้ใจดีกับเธอด้วย
ไม่ได้หมายถึงเพียงเจ้าของบ้านทั้งสอง และอาพยู แต่หมายถึงคนที่เธอยังไม่เคยเจอหน้าต่างหาก
‘พี่นาวิน’ คนที่แม่บอกข้อมูลของอีกฝ่ายมาตลอดทาง เมื่อเราอยู่บนรถกัน
ขอเพียงให้พี่เขายินดีให้เธออยู่อาศัยในบ้านหลังนี้ด้วยเท่านั้น นอกจากนั้น เธอไม่ขออะไรอีกเลย
Latest chapter
ของหวงพี่ชายแสนร้าย ตอนพิเศษ
“ออสตินครับ ออสตินหลานปู่” ภาคินเรียกหลานชายที่เพิ่งคลอด นอนดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาอยู่เบาะ ว่าแล้วว่า เขาต้องได้หลานชายเลือดพวกเขามันแรง! เขาไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะได้หลานสาวน้ำหนึ่งเอามือขึ้นนวดขมับ ตอนที่ได้ข่าวว่าลูกสะใภ้ได้หลานชาย เธอสตั๊นไปรอบหนึ่งแล้ว แต่พอเห็นหน้าหลาน แทบเอาตีนก่ายหน้าผากหน้าอะไรจะเหมือนพ่อกับปู่ขนาดนั้น! ได้แม่สักนิดสักหน่อยก็ไม่ได้นี่อะไร ได้พ่อยันความยาวของนิ้วเท้า อีน้ำหนึ่งกลุ้มใจไว้รอเลยนี่ไม่ใช่ว่าโตขึ้น จะนิสัยเหมือนพ่อกับปู่อีกหรอกนะ เพราะถ้าเป็นแบบนั้น อีน้ำหนึ่งขอลาก่องงงง@สามปีต่อมา“ตินไม่อยากมีน้อง!” เอามือกอดอกแล้วเมินหน้าไปทางอื่น ก็บอกว่าไม่อยากมี ไม่อยากมี คุณย่ายังมากล่อมอยู่นั่นแหละ“แต่น้องผู้หญิงน่ารักนะลูก” น้ำหนึ่งพยายามเกลี้ยกล่อมหลาน ขอเถอะ ให้เธอมีหลานสาวสักคน เพื่อที่ว่า พี่ออสตินจะได้เป็นคนอ่อนโยนขึ้นมาบ้างออสตินเดินไปจับหมอนอิงหลัง แล้วปามันทิ้งลงด้านล่าง ก่อนจะเตะซ้ำจนมันปลิว แล้วเมินหน้าไปทางอื่นน้ำหนึ่งอ้าปากค้าง ก่อนที่สองมือกำเข้าหากันแน่น แล้วทำท่าจะทุบหลานแต่พอฝ่ายนั้นหันขวับมา เธอกลับรีบฉีกยิ้มหวานให้ทันที“ออสตินเซ็งคุณ
ของหวงพี่ชายแสนร้าย ตอนจบ 60 เหมือนที่พ่อดูแลแม่
@หนึ่งเดือนต่อมาร้านค้าวัสดุก่อสร้างหยุดทำการหนึ่งวัน เนื่องด้วยลูกชายคนเดียวของเถ้าแก่ภาคินและคุณนายน้ำหนึ่งแต่งงานบริเวณพื้นที่กว่าเจ็ดไร่ กลายเป็นพื้นที่สำหรับจัดงานเลี้ยงแทบทั้งหมด และผู้คนที่มาในงาน ก็ค่อนข้างล้นหลามเถ้าแก่ภาคินเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง แจกซองครั้งนี้ นับพันซองมีมหรสพให้ชมตอนกลางคืนคือหมอลำซิ่ง เลือกมาเองกับมือโดยแม่เจ้าบ่าว ซึ่งขณะนี้ ยืนทักทายแขกข้าง ๆ สามีด้านเจ้าสาวอย่างพลอยไพลิน อยู่ในชุดแต่งงานสีขาวแบบเกาะอก นั่งรับน้ำสังข์ข้าง ๆ เจ้าบ่าว รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย เพราะมันเป็นงานของเธอเองถึงผู้คนจะมาเยอะมาก แต่เธอแทบไม่รู้จักใครเลย ผิดกับพี่วิน รู้จักคนเยอะแยะไปหมด‘ยินดีด้วยนะวิน’“ขอบคุณครับ”‘ยินดีด้วยครับเถ้าแก่นาวิน’“ขอบคุณครับ”‘ยินดีด้วยครับเสี่ยวิน’“ขอบคุณครับ”พลอยไพลินพลอยรู้สึกภูมิใจในตัวสามี วาสนาของเธอจริง ๆ ที่ได้เป็นเมียพี่เขาอีกทั้งใครต่อใครยังเรียกเธอว่า ‘ลูกสะใภ้ร้านค้า’ ด้วย เขินเป็นบ้าเลย“ยัยพลอยฮือ ๆ”พลอยไพลินเงยหน้าขวับเมื่อได้ยินเสียงคุ้นเคย ก็พบว่าเป็น...“นี่แกมีผัวแล้วจริง ๆ เหรอ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย!” มีนาน้ำตาอาบแก้มสองข
ของหวงพี่ชายแสนร้าย ตอนที่ 59 หลาน
“หยุดเดินได้แล้วยัยแม่มด!”ภาคินเอามือนวดขมับ ตั้งแต่ลูกกลับมาถึงจนถึงป่านนี้ นับได้ก็หนึ่งชั่วโมง เมียเขายังไม่เลิกเดินสวนสนามเลย“จะให้หนึ่งนั่งนิ่งได้ยังไงคะ คุณไม่ได้ยินเหรอ คำที่ลูกเราพูด นาวินบอกว่า เดี๋ยวตกลงไปตายทั้งแม่ทั้งลูก หมายความว่าเรากำลังจะมีหลานกันใช่ไหมคะ”“ก็ใช่ไง”“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด”ภาคินเอามืออุดหู กูว่าแล้วไง ยัยน้ำหนึ่ง ยัยแม่มดเอ๊ย!“หนึ่งดีใจจังเลยค่ะคุณคิน หนึ่งจะได้อุ้มหลานแล้ว” เดินมานั่งข้างสามี แล้วเอาใบหน้าซบอก พลางเอาแขนกอดเอวอีกฝ่ายแน่น“คุณไม่ดีใจเหรอคะ” ผละใบหน้าออกมองสามี เมื่อไม่เห็นว่าอีกฝ่ายมีอาการอย่างเธอ นี่เรากำลังจะมีหลานกันเลยนะ“จะให้กรี๊ดแบบเธอมั้ยล่ะ”“ไม่ต้องค่ะ ฮ่า ๆ ให้หนึ่งกรี๊ดคนเดียวก็พอค่ะ”“ดีใจสิ ดีใจมาก” ภาคินเอ่ยออกมาก่อนจะอมยิ้ม แล้วรั้งเมียเข้ามากอด ในที่สุด เขากับเมียก็จะมีหลานกันสักทีไม่มีลูกคนเล็ก แต่มีหลานก็ยังดี นึกถึงตอนที่เลี้ยงนาวินวัยแบเบาะแล้วเอ็นดูมาก“เธอว่า เราตั้งชื่อหลานว่าอะไรดี ‘ออสติน’ ดีไหม” ภาคิน นาวิน ออสติน คล้องจองทั้งเขาและลูกชายเลย“คุณคินขา...เรายังไม่รู้เลยนะคะ ว่าหลานจะเป็นผู้หญิง หรือผู้ชาย” ไม่
ของหวงพี่ชายแสนร้าย ตอนที่ 58 ไม่มีตำราไหนบอก
“พี่วิน พลอยเดินเองได้ค่ะ” ก่อนมาที่นี่ เขาพาเธอแวะไปที่หอพัก อุ้มเธอขึ้นบันไดไปเก็บเสื้อผ้า ก่อนจะอุ้มเธอลงมานั่งรอที่รถส่วนพี่เขา เดินขึ้นไปถือกระเป๋ากว่าหลายใบลงมาอีกรอบกลับมาถึงบ้าน ก็ยังมาอุ้มเธออีกแล้วนั่น พ่อกับแม่กำลังมองมา ทำไมถึงไม่เกรงใจท่านทั้งสองบ้างเลย“อย่าดิ้น เดี๋ยวก็ตกลงไปตายทั้งแม่ทั้งลูก” ตำหนิคนบนแขนไม่จริงจังมากนัก เพราะช่วงนี้ พลอยไพลินค่อนข้างอ่อนไหว พูดแรงไม่ได้หญิงสาวเงียบปาก เพราะกลัวตกลงไปตาย จำยอมให้พี่วินอุ้มเดินขึ้นบนบ้านทว่า...เขากลับอุ้มเธอเดินผ่านห้องของตัวเองไป“พะ...พี่วิน ทำไมไม่ไปส่งพลอยที่ห้องคะ”“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอจะย้ายมาอยู่ที่นี่ เราอยู่ห้องนี้ด้วยกัน”“แต่พลอย...”“ดื้อเหรอ”นาวินวางอีกคนลงบนเตียงนอน แล้วคลานไปคร่อม จนใบหน้าของเราทั้งคู่ใกล้ชิดกัน จมูกโด่งถูไถไปกับจมูกเชิดรั้นเบา ๆพลอยไพลินเบี่ยงหน้าไปทางอื่น เพราะรู้สึกเขิน ทำไมพี่วินถึงได้อ่อนโยนขนาดนี้ หรือพี่เขาจะไม่สบายนาวินหอมแก้มนิ่มเบา ๆ ขณะเดียวกันสองมือก็สอดประสานกันกับมือเรียวเข้าด้วยกัน แล้วกดมันลงไปกับที่นอนพลอยไพลินรู้เลยว่าอีกคนจะทำอะไร จึงรีบห้าม“พะ...พลอยท้อ
ของหวงพี่ชายแสนร้าย ตอนที่ 57 โกรธแทนเมีย
นาวินลากแขนพลอยไพลินเดินออกจากห้องตรวจ พาขึ้นรถแล้วขับกลับบ้านระหว่างทาง หญิงสาวร้องไห้สะอึกสะอื้นมาตลอด จนทนขับรถต่อไปไม่ไหวเทียบรถจอดที่ข้างทาง ก่อนจะอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมานั่งบนตัก แล้วรั้งเธอเข้ามากอด อีกคนยิ่งร้องไห้เข้าไปใหญ่มือหนาลูบแผ่นหลังปลอบ เขารู้ว่าพลอยไพลินเสียใจกับเรื่องนี้ผิดจากเขา ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นสักนิด เพราะวัยของเขามันพร้อมทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องเมีย หรือเรื่องลูก เขาไม่ได้ตกใจเลย ที่พลอยไพลินมีลูกกลับกันดีใจด้วยซ้ำ และคนที่ต้องดีใจกว่าเขา คือพ่อกับแม่แน่นอนสองผัวเมียบ่นอยู่ตลอด ว่าเขาไม่มีแฟนสักที อยากอุ้มหลานจะแย่พลอยไพลินร้องจนไม่มีน้ำตาออกมา ในที่สุดก็นิ่งไป เหลือเพียงเสียงสูดน้ำมูกค่อย ๆ ผละออกจากคอคนพี่ แล้วทำท่าจะลงจากตัก เพื่อให้พี่เขาได้ขับรถต่อ แต่นาวินยังไม่ยอมให้ไป“คุยกันก่อน”“...”“ทำไมถึงปล่อยให้ยัยนั่นพูดอยู่คนเดียว ทำไมไม่เถียงกลับบ้าง ทีเวลาต่อปากต่อคำกับผัว ทำไมดูเก่งกว่านี้หืม”“...”“อย่าให้คนอื่นมันมาว่าเราได้สิ ว่าผัวเธอไม่เลี้ยงดู บอกออกไปสิ ว่าฉันรวยมาก รวยจนเธอไม่ต้องทำงานไปสิบชาติยังได้เลย!”“...”“จำที่แม่ฉันเคยบอกไม่ได
ของหวงพี่ชายแสนร้าย ตอนที่ 56 พ่อของเด็ก
“ชื่ออะไรคะ” ถามพร้อมขณะที่ดูประวัติในหน้าจอคอมไปด้วย อยากแน่ใจว่าตรงกับคนไข้ที่เข้ามารับบริการจริง ๆ“พลอยไพลินค่ะ”“อายุสิบแปดปี?” เหลือบมองหน้าอีกคนเล็กน้อยอย่างขอคำตอบ ว่าเธอดูไม่ผิดจริง ๆ หรือข้อมูลไม่ได้ตกหล่น“ค่ะ”“ผลตรวจค่ะ” บอกพร้อมยื่นเอกสารผลตรวจให้ดู พลอยไพลินจึงหยิบมันมาไล่สายตาดูเอกสาร ก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงด้านล่าง“ตั้งครรภ์ค่ะ”พลอยไพลินใจเต้นแรงเมื่อได้ยินคุณหมอบอกอย่างนั้น ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เธออ่านผลตรวจพอดีสรุปว่า เธอท้องจริง ๆ“คุณแม่วัยใสอีกแล้วสินะ” หมอสาวทิ้งแผ่นหลังลงไปกับพนักพิงเก้าอี้ พลางเอามือกอดอก มองหน้าคนไข้ ก่อนจะส่ายหัวออกมาไม่ใช่คนแรกที่เธอเจอ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะชิน ทำหน้าแบบนี้กันทั้งนั้นคิดไม่ถึง?ไม่คิดว่าตัวเองจะท้อง?แต่อยากถามมาก ถ้าไม่อยากท้อง ทำไมถึงไม่ป้องกันแต่แรกยาคุมอันไม่กี่สิบบาท ทำไมไม่ซื้อมากิน!พลอยไพลินเม้มปากเมื่อได้ยินคุณหมอบอกอย่างนั้น ไม่ผิดที่อีกฝ่ายจะเข้าใจว่าเธอเป็นคุณแม่วัยใส เพราะเธออายุสิบแปดปีเองถึงเดือนหน้า เธอจะสิบเก้าปีเต็มแล้วก็ตาม แต่คงให้ความรู้สึกไม่ต่างกันมากนักหรอกเธอเรียนจบแค่ม.6 งานการเป็นหลักเป็นแห
You may also like
เมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์81.7K viewsลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข58.8K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ56.4K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ36.0K viewsLOVE IMAGINE ตามล่าหัวใจนายมาดนิ่ง
ดาวแคระ (miss.mk)232 viewsของตายดิ้นได้
ชนิตร์นันท์1.1K viewsโซ่คล้องใจให้กลับมารัก
Sun Su265 viewsอยากเป็นแฟนหมอ ( NC 18+ )
กาแฟหอมกรุ่น28.2K views
