Home / มาเฟีย / ของเล่นคนใจร้าย / ตอนที่ 5 กูจัดการเอง

Share

ตอนที่ 5 กูจัดการเอง

Author: Philipnana
last update Last Updated: 2025-10-01 11:05:05

“ทำไมช้าจังเลยล่ะ หวานรอคุณตั้งนาน”

“อย่าพูดมาก รีบถอดเสื้อผ้าออกซะ” หญิงสาวทำตามคำสั่งร่างสูงตรงหน้าอย่างว่าง่าย และนี่คือสาเหตุที่ไมเนอร์ไม่กลับไปหาเพื่อนตัวเองที่รออยู่กับสองสาว เมื่อเจอเหยื่อที่ถูกใจจะให้ปล่อยไปมันก็ใช่เรื่อง จากนั้นคงไม่ต้องบอกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทั้งสองพุ่งใส่กันพร้อมกับเสียงครวญครางของหญิงสาวที่ดังไปถึงด้านนอก ทำเอาลูกน้องที่ยืนเฝ้าบริเวณนั้นอยู่มองหน้ากันเลิ่กลั่ก

เวลาต่อมา..

ไมเนอร์กลับมาที่โต๊ะ ครูซหรี่ตามองเพื่อนอย่างจับผิดแต่แล้วเขาก็ต้องนิ่งไปเมื่อเห็นสภาพของเพื่อน เดาได้ไม่ยากว่าไมเนอร์ไปทำอะไรมา

“สบายตัวเลยสิมึง” เขาก็นึกว่าหายไปไหนตั้งนาน ที่แท้ก็แอบไปเอาสาวมานี่เอง ปล่อยให้เขาสู้รบกับหญิงสาวอยู่ตามลำพัง

“เสือก”

“แม่งเมาคู่เลยว่ะ” ไมเนอร์มองไปยังสองสาวที่เลื้อยเป็นงูนั่งไม่ติดเก้าอี้ เขาไปแค่แป๊บเดียวพอกลับมาทั้งสองก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว ร่างสูงขยับสายตาไปมองเครื่องดื่มบนโต๊ะก็ทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าสาเหตุเกิดมาจากอะไร

“มึงเอาเหล้าน้องกูให้พวกเธอกิน?” เพราะขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะเป็นเหล้าตัวแรงที่สุดในร้าน ทั้งยังเป็นเหล้าตัวโปรดของน้องชายเขาอีกด้วย ทว่าครูซกลับเอามาให้หญิงสาวดื่มจนเมาหัวราน้ำแบบนี้

“เออ ยังไงน้องมึงก็ไม่ได้มาอยู่แล้ว” คนผิดตอบอย่างไม่ใส่ใจ

“สัส” ดีที่เขาเก็บไว้บนห้องขวดหนึ่ง ไม่งั้นได้สั่งลูกน้องไปซื้อมาให้ใหม่อีกแน่นอน เพราะเหล้าตัวนี้ไม่มีขายที่ไทย มีแค่ต่างประเทศเท่านั้น

“เมาหนักเลยว่ะ”

“มึงนั่นแหละไอ้เวรเอาเหล้าตัวแรงให้พวกเธอกิน” แล้วจะทำยังล่ะทีนี้ ใครจะเป็นคนพาพวกเธอกลับ อีกอย่างเขาเองก็ไม่รู้ที่อยู่ด้วยจะให้ไปส่งก็คงไม่สะดวกเท่าไหร่ เขามีงานมีการต้องทำคงไม่มานั่งเสียเวลากับอะไรแบบนี้เด็ดขาด

“กูก็นึกว่าจะคอแข็ง” เห็นใยไหมกินเหมือนคนไม่กลัวเหล้าก็นึกว่าจะไหว พอเอามาให้กินสภาพก็เป็นอย่างที่เห็นเลย เละ..

“มาเต้นด้วยกันไหม~” ร่างโซซัดโซเซของใยไหมเข้าไปเกาะแขนครูซพร้อมกับเอ่ยชวนให้ไปเต้นด้วยกัน สภาพเธอยืนยังไม่นิ่งแต่มาชวนเพื่อนเขาไปเต้นด้วยทั้งที่ตัวเองยังจะเอาไม่รอดเลย แต่พอหันไปมองที่หญิงสาวอีกคนทำเอาไมเกรนแทบขึ้น ฝันดีกำลังจะปีนขึ้นเวทีโดยมีเสียงเชียร์จากคนที่มาเที่ยวอยู่ด้านล่าง คนตัวเล็กพยายามพาตัวเองขึ้นไปให้ได้ ไมเนอร์ทนดูไม่ไหวจึงรีบก้าวยาว ๆ ไปเอาตัวเธอลงมา

“ลงมายัยบ้า” เขาคว้ามือไปจับตัวเธอแล้วดึงให้ลงมา ทว่าฝันดีกลับยื้อตัวเองเอาไว้

“ฉานจะไปเต้น อึก!”

“อายคนบ้างเถอะ”

“นายครับ”

“มาช่วยกูดิ” ทันทีที่ลูกน้องเข้ามาเขาก็สั่งให้ช่วยดึงหญิงสาวลงมาจากเวที

“จะให้ผมพาไปไหนครับนาย” อคินถามผู้เป็นนายขณะที่พยุงตัวฝันดีไว้ด้วยมือข้างเดียว

“ไปดูกวางกันเล้ย!!” เธอโพล่งขึ้นเสียงดังทำไมเนอร์นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยกับลูกน้องตัวเอง

“กูจัดการเอง”

พรึ่บ! ร่างสูงช้อนตัวหญิงสาวขึ้นในท่าเจ้าหญิง เขาปรายตามองไปยังครูซก็เห็นว่าเพื่อนนั้นก็เจอศึกหนักไม่ต่างกัน เขาจึงสั่งให้ลูกน้องไปช่วยครูซอีกแรง ส่วนตัวเองก็พาคนในอ้อมกอดเดินออกจากร้านมุ่งตรงไปที่รถทันที

ตึก

ตึก

ปัง! (เสียงปิดประตูรถ)

“หนักฉิบ” เสียงทุ้มบ่นหลังจากที่ยัดหญิงสาวเข้าไปในตัวรถ ไมเนอร์อ้อมไปฝั่งคนขับด้วยความเร่งรีบก่อนจะขึ้นไปนั่งบนรถ

“กวาง~” เสียงละเมอครางในลำคอ ไมเนอร์ทำเพียงปรายตามองเธอเท่านั้น เขายังคงนิ่งไม่ยอมขับรถออกไปจากลาดจอด

“อยากเห็นขนาดนั้นเลยหรือไง” แม้ปากจะบ่นพึมพำแต่เขาก็ไม่ลืมที่จะคาดสายเบลท์ให้เธอเพื่อความปลอดภัย

“จะอ้วก อึก!”

“เฮ้ย! ใจเย็นก่อนดิวะ” พอเธอพูดคำนั้นออกมาเขารีบหาอะไรเพื่อมารองรับอ้วกของเธอทันที ไม่งั้นรถเขาได้อบอวลไปด้วยกลิ่นอ้วกของเธอแน่นอน แต่ในขณะนั้นเอง..

ก๊อก ก๊อก

ขวับ! ใบหน้าดูดีหันขวับไปมองยังด้านหลังตัวเองเมื่อมีคนมาเคาะกระจกฝั่งคนขับ มือหนาเลื่อนไปกดปุ่มลดกระจกลงเพื่อให้เห็นใบหน้าของกันและกัน

“นายมีอะไรผมช่วยไหม” แล้วคนที่มาเคาะกระจกก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นวาคินลูกน้องอีกคนของเขาเอง วาคินคือแฝดคนพี่ของอคิน

“ไม่มี”

“นายจะกลับบ้านเหรอครับ”

“อืม”

“งั้นผมไม่กวนแล้ว”

“ไม่ต้องให้คนตามกู”

“ครับ” เขาตอบรับพร้อมกับถอยห่างออกไป ไมเนอร์กลับมาสนใจที่หญิงสาวอีกครั้ง ร่างสูงพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด นี่เขาทำอะไรลงไปวะถึงพาเธอมานั่งอยู่ตรงนี้ เมื่อเห็นว่าคนข้าง ๆ นิ่งสงบไปแล้วเขาจึงรีบสตาร์ทแล้วขับออกไปด้วยความรวดเร็ว

อีกด้าน

“ไอ้ฟินิกซ์” เจ้าของชื่อขยับสายตามองไปยังเจ้าของเสียงเรียกทันที

“....” ฟินิกซ์มองเพื่อนที่เดินมาหยุดข้างตัวเอง

“มายืนทำอะไรตรงนี้”

“เปล่า”

“มองใครวะ” เขาเห็นเพื่อนมองรถคันหนึ่งขับออกไปจนสุดสายตา มองเหมือนกับว่ารู้จักกัน

“เข้าร้านเถอะ” ฟินิกซ์เปลี่ยนเรื่องชวนเพื่อนเข้าไปข้างในแทน แผ่นดินเลิกสนใจแล้วก้าวตามเพื่อนไปติด ๆ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ของเล่นคนใจร้าย   ตอนที่ 15 เธออาจชอบลีลาฉัน

    คอนโดไมเนอร์ร่างสูงเปิดประตูลงจากรถ พร้อมกับเดินอ้อมไปเปิดฝั่งที่หญิงสาวนั่งอยู่ ฝันดีนั่งกอดอกตัวเองไม่ยอมลงแต่อย่างใด ทำให้ไมเนอร์เริ่มหงุดหงิดกระชากตัวเธอลงจากรถอย่างแรง หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวจึงล้มลงไปที่พื้นจนเข่าเธอกระแทกไปกับพื้นปูนทำให้ถลอกแล้วมีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย“อ๊ะ!” ปากเล็กร้องออกมาด้วยความรู้เจ็บจี๊ดบริเวณหัวเข่า เธอเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงที่เอาแต่นิ่งมองมายังเธอเช่นเดียวกันก่อนที่เขาจะเอ่ย“จะเลิกอวดดีได้หรือยัง” เขาถามโดยไม่สนว่าตอนนี้เธอกำลังเจ็บอยู่หรือเปล่า“แล้วคุณเป็นบ้าอะไรลากฉันมาด้วย!” ฝันดีเองก็เริ่มจะหมดความอดทนกับผู้ชายคนนี้แล้วเหมือนกัน ไม่เข้าใจว่าเขาจะลากเธอมาด้วยทำไม“ลากมาสั่งสอนไง สั่งสอนให้รู้ว่าอย่าอวดเก่งกับฉัน” เขาเอ่ยเสียงเย็น เธอพยศใส่เขาเกินไป อายุเขาและเธอก็ห่างกันพอสมควรแต่หญิงสาวกลับทำตัวปีนเกลียวไม่เลิก“อย่าลืมสิว่าคุณกับฉันไม่ได้เป็นอะไรกัน อีกอย่างเรื่องคืนนั้นฉันก็แค่อยากลองเฉย ๆ ไม่ได้อยากจริงจังด้วยสักหน่อย การที่คุณทำแบบนี้ มันเหมือนว่าคุณนั่นแหละที่ติดใจฉัน” แม้จะเจ็บสักแค่ไหนแต่เธอก็จะไม่ทำตัวอ่อนแอต่อหน้าผู้ชายคนนี้เด็ดขาด คนอย่างเ

  • ของเล่นคนใจร้าย   ตอนที่ 14 สิทธิ์ของผัวคนแรก

    คนตัวเล็กเดินตรงไปยังสถานที่หนึ่ง ในมือมีช่อดอกไม้ที่เธอมักซื้อติดมือมาทุกครั้งที่มาที่นี่ เดินไปเรื่อย ๆ กระทั่งถึงเจดีย์ใส่อัฐิพ่อของเธอ..“เป็นยังไงบ้างคะ สบายดีไหม” เอ่ยถามเสียงเบาหวิวพลางยื่นมือสัมผัสรูปที่แปะติดอยู่หน้าเจดีย์อัฐิอย่างเบามือ ดวงตาสองข้างเริ่มแดงก่ำ ฝันดีจะลางานมาหาพ่อของเธอในทุก ๆ ปี จนมันกลายเป็นวันหยุดประจำตัวของเธอไปแล้ว“...”“คิดถึงหนูกับแม่ไหม”“...”“ทำไมหนูคิดถึงพ่อจังเลย ฮึก~” เธอก้มหน้าปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา แม้จะเข้มแข็งสักแค่ไหนก็ใช่ว่าเธอจะไม่มีมุมอ่อนแอเหมือนคนอื่น เธอมันพวกแข็งนอกอ่อนในต่างหาก“....”“ยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะ” คิดถึงรอยยิ้มของพ่อที่เคยยิ้มให้ คิดถึงอ้อมกอดที่เคยได้รับ คิดถึงคำสอนที่พ่อเคยบอกเอาไว้ คิดถึงทุกอย่างที่เป็นท่าน“...”“หนูกลัว~ ฮึก!” ตั้งแต่สูญเสียพ่อไปฝันดีก็กลายเป็นคนขี้กลัวโดยไปเลย ไม่ใช้กลัวอย่างที่ทุกคนเข้าใจ แต่เธอกลัวการสูญเสียคนที่รักไปอีกครั้ง เธอคงทำใจไม่ได้หากแม่ต้องจากไปอีกคน ไม่มีทางรู้ได้เลยว่าอนาคตชีวิตจะเป็นยังไง วันนี้อาจนั่งคุยกันอย่างมีความสุข พรุ่งนี้เขาอาจจะไม่อยู่แล้วก็ได้ใครจะรู้ ทุกคนมองว่าเธอเป็นผู้

  • ของเล่นคนใจร้าย   ตอนที่ 13 ขอนั่งด้วยสิ

    หนึ่งอาทิตย์ต่อมา“แกนะแก ถ้าเป็นแบบนี้อีกฉันจะทุบให้หลังหักเลยคอยดู” ใยไหมบ่นให้เพื่อนตัวดีที่หายไปโดยไม่บอกไม่กล่าว เธอก็เป็นห่วงแทบตายกลัวคนจะหลอกเพื่อนไปฆ่า ฝันดีเพิ่งติดต่อเธอกลับวันที่ไปเที่ยวทะเล แล้วนี่ก็เป็นวันแรกที่หญิงสาวกลับมาทำงานตามปกติ เลยต้องมานั่งฟังเพื่อนใยไหมบ่นอยู่แบบนี้กลางศูนย์อาหารในบริษัท“ขอโทษ”“ต่อไปนี้จะไม่พาไปเที่ยวอีกแล้วถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ฉันก็เป็นห่วงแทบตาย” ถ้าแม่ฝันดีไม่บอกก่อนว่าเจอเพื่อนแล้วเธอจะไปแจ้งความจริง ๆ“ฉันก็กลับมาแล้วไง ไม่เป็นอะไรด้วยเห็นไหม”“ยังจะมีหน้ามายิ้มอีก”“อย่าบ่นเยอะสิตีนกาขึ้นเลยเห็นไหมน่ะ” ตอนนี้เป็นเวลาพักกลางวัน ทั้งสองไม่ได้ออกไปทานข้าวข้างนอกแต่ลงมานั่งทานที่ศูนย์อาหาร วันนี้รู้สึกว่าคนเยอะแปลก ๆ ทั้งที่ปกติคนชอบออกไปข้างนอกกันมากกว่าเพราะอาหารที่บริษัทรู้สึกว่าจะไม่ค่อยถูกปากเท่าไหร่ คนเลยไม่นิยมมาทานกัน แต่วันนี้เหมือนว่าทุกคนจะอยู่กันเยอะกว่าทุกวันซึ่งไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่แล้วทั้งสองก็ต้องเงียบแล้วหันมองไปยังเสียงเอะอะโวยวายที่กำลังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ“เขามุงดูอะไรกัน” ใยไหมหรี่ตามองกลุ่มสาว ๆ ที่ยืนชะเง้อเหมือนกำล

  • ของเล่นคนใจร้าย   ตอนที่ 12 ก็แค่เอา

    เขากระชากคนตัวเล็กเข้าหาอย่างแรง ไมเนอร์ไม่พอใจอย่างยิ่งที่เธอปากเก่งกล้าพยศใส่เขา ผู้หญิงกี่คนต่อกี่คนไม่มีใครกล้าเดินหนี ถือว่าเธอกล้ามากที่ทำมัน แบบนี้ต้องสั่งสอนให้หลาบจำ ทั้งที่ได้เขาเป็นผัวแต่เธอยังกล้าทำตัวกระหายผู้ชายไม่เลิก“คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน”“ทำไม หรือฉันทำให้ไม่ถึงใจถึงได้วิ่งตามผู้ชายมาถึงที่นี่”“ทุเรศ” เธอพ่นคำด่าหยาบคายใส่หน้าเข้าเต็ม ๆ“ว่าไงนะ?”“คุณมันทุเรศที่สุด”“จะด่าอะไรก็ระวังปากหน่อย อีกอย่างเรื่องเมื่อคืนฉันก็ไม่ได้เป็นคนร้องขอนะอย่าลืม” เธออนุญาตให้เขาทำเอง เขาไม่ผิดสักหน่อย ไหน ๆ ก็เคยได้แล้วถ้าได้อีกครั้งคงไม่เป็นไรหรอกมั้งว่าไหม?“ฉันไม่น่าพลาดให้คุณเลย”“อันนั้นฉันก็ช่วยไม่ได้” เขาตอบกลับอย่างไม่ยี่หระ เธอเสนอเขาก็แค่สนอง วิน ๆ กันทั้งคู่“ปล่อย” ฝันดีพยายามบิดข้อมือออกจากการเกาะกุมของอีกคน“ไหน ๆ ก็เจอแล้วฉันว่าเรา..”“ไปตายซะ”“เหอะ!” ไมเนอร์ดันลิ้นเข้าหากระพุ้งแก้มด้วยความหงุดหงิด เธอกำลังทำให้เขาหมดความอดทน ไปตายงั้นเหรอ..“ปล่อย”“....”“ฉันบอกให้ปล่อยไง!”“เพ้อเจ้ออะไรอยู่”“จะไม่ปล่อยใช่ไหม”“เธอเป็นใครทำไมฉันต้องเชื่อฟัง” ไมเนอร์ลอยห

  • ของเล่นคนใจร้าย   ตอนที่ 11 ไม่ควรอวดดีกับฉัน

    ขวับ! ทั้งไมเนอร์และฝันดีหันขวับไปมองยังที่มาของเสียงอย่างพร้อมเพรียง ร่างสูงของใครบางคนเดินยิ้มมาหยุดตรงหน้าคนตัวเล็ก ซึ่งเป็นคนที่เธอนั้นรู้จักเป็นอย่างดี ส่วนไมเนอร์นั้น...มันเป็นใคร?“คุณแผ่นดิน?” เสียงหวานเอ่ยเรียกคนมาใหม่ด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าจะมาเจออีกคนที่นี่ แม้จะอดสงสัยไม่ได้แต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป“มาคุณอะไรกัน” แผ่นดินดีดนิ้วลงที่หน้าผากมนเบา ๆ อย่างไม่แรงนัก บอกหลายครั้งแล้วแต่เธอก็ไม่เคยจำว่าอยู่ข้างนอกให้เรียกเขายังไง“แหะ~ พี่แผ่นดิน” แผ่นดินเคยบอกกับเธอไว้ตั้งเจอกันช่วงแรก ๆ เขาขอให้เธอเรียกพี่แทนเรียกคุณ ฝันดีได้ยินแบบนั้นก็ปฏิเสธทันที แผ่นดินคือเพื่อนสนิทของฟินิกซ์ คนที่เป็นถึงประธานบริษัทเจ้านายเธอเลยนะ จะให้มาเรียกเหมือนคนสนิทกันมันคงจะเป็นไปไม่ได้ แผ่นดินเห็นหญิงสาวมีท่าทีลำบากใจจึงยื่นข้อเสนอใหม่ให้นั่นก็คือ.. เวลาอยู่ข้างนอกให้เรียกเขาพี่ตามที่บอกไปตอนแรก ส่วนคุณให้เรียกเฉพาะตอนที่อยู่ในที่ทำงานเท่านั้น ฝันดีคิดจะค้านแต่สุดท้ายก็ต้องรับปากในที่สุดเมื่อเขาใช้ไม้เด็ด“แล้วนี่มาเที่ยวเหรอ” เขามองดูเธอก่อนที่สายตาจะไปสะดุดเข้ากับรอยแดงบริเวณลำคอหญิงสาว แม้มัน

  • ของเล่นคนใจร้าย   ตอนที่ 10 บังเอิญเจอ

    วันต่อมา “นี่ค่ารถค่ะ” ฉันยื่นค่าโดยสารให้ลุงคนขับ “ไม่เป็นไรยัยหนู ลุงไม่คิดเงิน” ได้ไงอะ จุดที่ฉันลงรถมาถึงที่พักไม่ใช่ใกล้ ๆ เลยนะ ฉันเองก็ไม่ยอมเหมือนกัน ฉันพยายามยัดเงินใส่มือคุณลุงทว่าลุงแกก็ยังปฏิเสธเหมือนเดิม “ไม่ได้นะคะ” ค่าน้ำมันค่าเสียเวลาอีก แบบนี้ฉันไม่โอเคหรอกนะถ้าจะให้ฉันนั่งมาฟรี ๆ รู้แหละว่าคุณลุงคงไม่คิดอะไรมากแต่ฉันไม่ไง มันรู้สึกผิดยังไงไม่รู้ "ลุงเห็นว่าเราเป็นลูกกตัญญูพาแม่มาเที่ยว เอาไปเถอะบ้านลุงอยู่แถวนี้พอดี" "แต่คุณลุงคะ.." ทำไมถึงใจดีขนาดนี้ล่ะ "ลุงไปละ เที่ยวให้สนุกนะยัยหนู" ว่าจบลุงสามล้อก็ขับรถออกไปทันที ฉันกับแม่มองตามรถลุงไปจนสุดสายตาก่อนจะหันสบตากันนิ่ง "คุณลุงใจดีมากเลย" ฉันพูดขึ้นพลางเก็บเงินไว้ในกระเป๋าเหมือนเดิม "นั่นสิ" "เราเข้าไปเช็คอินกันเถอะ" ทุกอย่างมันปุ๊บปั๊บไปหมด แล้วโรมแรมนี้ว่างพอดีฉันเลยทำการจองทันที ฉันเข้าไปติดต่อพนักงานเพื่อเข้าพัก หลังจากชำระค่าอะไรเรียบร้อยก็เดินไปหาแม่ที่นั่งรออยู่ "ปะ" รับกระเป๋ามาถือพร้อมกับเดินไปขึ้นลิฟต์ โรมแรมที่ฉันมาพักมันก็ไม่ได้แย่นะทุกคนถือว่าดีเลยแหละ ทั้งวิวทั้งราคาทุกอย่างโอเคหมดเลย ระหว่างที

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status