LOGINShare
ตอนที่ 7 เข้าตรงจุด
Last Updated:
2025-11-05 14:59:03เจโรมนั่งดื่มอยู่คนเดียวที่เคาน์เตอร์บาร์ในห้องพักของโรงแรมหรูระหว่างรอรับสายจากเหมือนแพรและเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเขาก็รีบกดรับสายเพราะอยากรู้ว่าแผนที่วางไว้เป็นไปตามที่คิดหรือเปล่า
“แพรเองนะคะคุณเจโรม”
“ครับ เป็นไงบ้างได้เจอพ่อไหม” เขาถามอย่างร้อนใจ
“ค่ะ แพรจอดรถตามจุดที่คุณบอก พอรถท่านผ่านท่านก็จอดแล้วลงมาทักทาย”
เหมือนแพรเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้เจโรมฟังอย่างละเอียดเพราะนั่นหมายถึงเงินที่เธอจะได้จากเจโรมด้วย
“คุณเก่งมากครับ คุณคิดว่ามีโอกาสที่พ่อผมจะล้มเลิกงานแต่งไหม”
“ตอนนี้แพรยังตอบไม่ได้หรอกค่ะ แต่แพรจะพยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดนะคะ”
“ถ้าแผนเราไปได้สวยและทุกอย่างสำเร็จผมจะให้เงินโบนัสคุณด้วยนะ”
“ขอบคุณมากนะคะแต่ตอนนี้แพรมีเรื่องหนักใจอย่างหนึ่งค่ะ”
“เรื่องอะไรครับ”
“ก็คุณอนันต์ชวนแพรให้ไปทำงานเป็นผู้ช่วยเลขาของท่านค่ะ แต่แพรไม่เคยทำงานพวกนี้มาเลย แพรเคยทำแต่ประชาสัมพันธ์ค่ะหรือแพรจะปฏิเสธดีคะ”
“ไม่นะครับ เรื่องนี้ผมช่วยคุณได้” เจโรมเห็นเป็นโอกาสดีที่เหมือนแพรจะได้ใกล้ชิดกับบิดาของเขา
“แต่แพรกลัวจะทำงานได้ไม่ดี”
“คุณอยากทำงานนี้ไหมล่ะครับ เงินน่าจะดีกว่างานเดิมนะครับ”
“อยากสิคะ”
“ไม่ต้องกังวลครับ คุณบอกพ่อผมว่าขอเวลาเพื่อเตรียมตัวสักหนึ่งอาทิตย์ระหว่างนี้ผมจะให้คุณเรียนรู้งานเลขา คุณคิดว่ายังไงล่ะ”
“ถ้ามีคนสอนฉันก็คิดว่าตัวเองน่าจะทำได้ค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ตกลงตามนี้ แต่ระหว่างนี้คุณก็ต้องติดต่อพ่อผมตลอดนะ อย่าเว้นช่วง”
“จะเป็นอะไรไหมคะ ถ้าหากว่าพรุ่งนี้ แพรจะแวะไปบอกเรื่องนี้กับท่านและถือโอกาสขอบคุณที่ท่านช่วยไว้เมื่อวาน”
“ดีมากครับคุณแพร ไปตอนใกล้เวลาพักนะครับ จะได้ชวนท่านออกมาทานอาหาร”
“คุณว่าท่านจะว่างไหมคะ”
“เรื่องนั้นผมจัดการเองครับ คุณแค่แต่งตัวสวยๆ ไปชวนท่านก็พอ พ่อผมชอบทาอาหารจีนนะครับ”
“แพรจะลองหาข้อมูลดูนะคะว่ามีร้านอาหารจีนที่ไหนละเมนูไหนน่าสนใจบ้าง”
“เยี่ยมไปเลยครับ ขอบคุณนะครับที่โทรมาแจ้งข่าว”
“ก็คุณเป็นเจ้านายนี่คะ คุณมีอะไรจะถามหรือบอกแพรเกี่ยวกับพ่อของคุณอีกไหมคะ”
“ตอนนี้ไม่มีครับ ผมขอวางสายก่อนนะครับคุณจะได้พัก”
“ค่ะคุณเจโรม”
ชายหนุ่มยิ้มหลังจากเหมือนแพรวางสายไปแล้ว แผนของเขากำลังก้าวหน้าไปอีกขั้น เขารู้ว่าผู้หญิงอย่างเหมือนแพรนั้นควบคุมได้ด้วยเงิน เมื่อวันที่แผนสำเร็จและบิดายกเลิกงานแต่งเหมือนแพรอาจจะเข้ามาแทนที่ศศิภัทรและเขาก็คงจะไม่ขัดขวางเพราะอย่างน้อยเหมือนแพรก็อายุพอๆ กับเขา
ชายหนุ่มเชื่อว่าถ้าเหมือนแพรไปวนเวียนอยู่ใกล้ๆ บิดาของเขาบ่อยๆ ศศิภัทรก็คงจะเริ่มไม่พอใจและอาจจะยอมถอยไปเอง
วันต่อมาเหมือนแพรไปหาคุณอนันต์ที่บริษัทส่งออก เธอสวมเดรสเข้ารูปสีครีมดูสวยสง่าแต่ก็แฝงไปด้วยความเซ็กซี่เพราะกระโปรงที่ยาวคลุมเข่านั้นมันแหวกขึ้นสูงเหนือต้นขา
ใบหน้าของเธอยิ้มแย้มเมื่อเดินมายังหน้าห้องทำงานของคุณอนันต์ประธานบริษัทส่งออกรายใหญ่ของเมืองไทย
“สวัสดีค่ะ ฉันมาคุณอนันต์ค่ะ” เหมือนแพรทักทายเลขาหน้าห้องที่คิดว่าอีกไม่นานคงจะได้ร่วมงานกัน
“สวัสดีค่ะ คุณนัดไว้หรือเปล่าคะ”
“ไม่ได้นัดค่ะ แต่คุณอนันต์บอกว่าถ้ามาแล้วก็เข้าพบท่านได้เลย ฉันชื่อเหมือนแพรค่ะ ไม่รู้ว่าท่านได้แจ้งไว้หรือเปล่า” หญิงสาวถามอย่างสุภาพ
“ถ้าเป็นคุณเหมือนแพรท่านสั่งไว้แล้วค่ะ ฉันขอแจ้งท่านก่อนนะคะ”
เลขาของคุณอนันต์ต่อสายตรงถึงท่านเมื่อวางสายแล้วก็ยิ้มให้กับเหมือนแพร
“คุณเข้าไปพบท่านได้เลยค่ะ”
“ขอบคุณนะคะ” เหมือนแพรกล่าวของคุณก่อนจะเดินไปหน้าห้องเคาะประตูเพื่อเป็นมารยาทก่อนจะเปิดเข้าไป
“สวัสดีค่ะ แพรมารบกวนเวลาคุณหรือเปล่าคะ” หญิงสาวทักทายด้วยรอยยิ้มหวาน
“ไม่เลยครับ วันนี้งานผมไม่ยุ่งเท่าไหร่ เชิญนั่งโซฟาดีกว่านะครับ” คุณอนันต์ลุกจากเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานแล้วผายมือให้หญิงสาวไปนั่งที่มุมห้องที่จัดไว้เป็นมุมรับแขกเล็กๆ
“ขอบคุณค่ะ”
“คุณแพรมาหาผมที่นี่มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ”
“แพรจะมาขอบคุณเรื่องเมื่อวานค่ะ”
“เรื่องแค่นั้นเองคุณไม่ต้องมาขอบคุณถึงนี่ก็ได้”
“คุณอนันต์ทำเหมือนไม่อยากเจอแพร แพรต้องขอโทษด้วยนะคะ แพรทำให้คุณไม่พอใจใช่ไหม” เธอถามด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ คุณแพรอย่าเพิ่งเข้าใจผมผิด ผมแค่ไม่อยากให้คุณเสียเวลา อีกอย่างเรื่องเมื่อวานมันก็เป็นเรื่องเล็กน้อย คุณโทรมาก็ได้”
“แต่แพรอยากมาขอบคุณด้วยตัวเองค่ะ”
“เอางั้นก็ได้ครับ แล้วรถคุณซ่อมเสร็จหรือยังครับ”
“ช่างบอกว่าน่าจะอีกหลายวันค่ะ”
“แล้วคุณแพรมายังไงครับ”
“แพรนั่งแท็กซี่มาคะ”
“โธ่...ไม่น่าลำบากเลยนะครับ”
“ไม่ลำบากเลยค่ะ ที่แพรมาวันนี้ก็อยากจะมาคุยเรื่องงานที่คุณอนันต์บอกแพรเมื่อวานด้วยค่ะ”
“คุณตกลงไหมครับ”
“ตกลงค่ะ แต่แพรขอเวลาสักอาทิตย์หนึ่งได้ไหมคะ ถึงตอนนั้นรถของแพรก็คงซ่อมเสร็จพอดี”
“ได้สิครับ คุณพร้อมเมื่อไหร่ก็บอกผมได้เลย ผมจะสั่งสาธิตผู้ช่วยของผมไว้นะครับ เขาจะเป็นคนจัดการเรื่องเอกสารและประสานงานกับฝ่ายบุคคลให้ ส่วนเรื่องเอกสารต่างๆ เดี๋ยวผมจะให้เขาติดต่อคุณแพรอีกที”
“ได้ค่ะ แพรขอบคุณมากๆ นะคะ นี่ก็ใกล้จะเที่ยงแล้วคุณอนันต์ไปทานอาหารกับแพรหน่อยได้ไหมคะ แพรอยากเลี้ยงขอบคุณที่คุณช่วยแพรและยังให้แพรได้ทำงานที่นี่ด้วย”
“ผมเองก็กำลังหาเพื่อนทานอาหารอยู่พอดี”
“เดี๋ยวนะคะ แพรลืมไปค่ะ แพรว่าแพรไม่ชวนคุณดีกว่า”
“ทำไมล่ะครับ”
“แพรกลัวคุณจะมีปัญหากับแฟน”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ซีซีเธอเข้าใจและไม่ขี้หึงครับ”
“แน่นะคะ”
“แน่สิครับ ว่าแต่คุณแพรอยากไปทานร้านไหนล่ะครับ”
“แพรอยากไปทานอาหารจีนค่ะ แถวนี้มีร้านที่เปิดมานานแล้ว แต่แพรยังไม่เคยไปทานเลยค่ะเพื่อนๆ ของแพรไม่ค่อยชอบทานอาหารจีนเท่าไหร่ แพรจะไปนั่งทานคนเดียวก็รู้สึกแปลกๆ ค่ะ”
“คุณแพรชอบทานอาหารจีนเหรอครับ”
“ใช่ค่ะ คุณอนันต์ชอบไหมคะ”
“ชอบสิครับ”
“ดีจังเลยค่ะที่คุณชอบ”
“ถ้างั้นเราไปกันเลยไหมครับคุณแพร”
“เอ่อ...คุณอนันต์เรียกว่าแพรๆ เฉยๆ ก็ค่ะ คุณเป็นผู้ใหญ่กว่าแพรนะคะ แล้วอีกไม่นานแพรก็จะมาเป็นลูกน้องของคุณด้วยค่ะ”
“ก็ได้ครับแพร” คุณอนันต์ตอบด้วยรอยยิ้มอบอุ่น เขาดีใจที่จะมีเพื่อนไปทานอาหารจีนด้วยกันเพราะที่ผ่านมาผู้หญิงที่เขาคบด้วยนั้นมักไม่ชอบและบ่นว่าอาหารเลี่ยนไม่ถูกปาก
การได้ไปทานอาหารที่ชอบกับผู้หญิงที่สวยและเซ็กซี่แบบนี้ก็ทำให้เขาอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
Latest chapter
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 28 จะหนีดีไหม
เช้าวันรุ่งขึ้นเจโรมและศศิภัทรก็ทานอาหารเช้าพร้อมกันจากนั้นเขาก็เตรียมตัวออกเดินทาง“ขอไปส่งคุณที่ท่าเรือได้ไหมคะ” ศศิภัทรยืนรอชายหนุ่มที่หน้าประตูเตรียมพร้อมจะเดินไปส่ง“แต่คุณต้องเดินกลับมาที่บ้านคนเดียวนะซีซี ไม่กลัวเหรอ”“นี่มันตอนกลางวันนะคะคุณเจโรม ซีซีไม่กลัวหรอกค่ะ”เจโรมยิ้มก่อนจะยื่นมือให้ศศิภัทรจับแล้วพากันเดินไปยังท่าเรือ“ผมจะรีบกลับมานะ”“ค่ะ”“ถึงแล้วจะโทรบอกได้ไหมคะ”“ได้สิ ผมจะโทรรายงานตลอดว่ากำลังจะทำอะไรดีไหม”“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ แค่บอกว่าถึงแล้วก็พอ”“เป็นห่วงผมเหรอ”ศศิภัทรยิ้มให้แทนคำตอบแล้วเธอก็หยุดเดินเมื่อมาถึงท่าเรือ“ซีซี ดูแลตัวเองด้วยนะ”“ค่ะ คุณก็เหมือนกันนะคะ”“ผมไปล่ะ จะคิดถึงคุณนะ” เขาขยับเข้ามากอดแล้วหอบแก้มศศิภัทรทั้งสองข้าง“เดินทางปลอดภัยนะคะ”“ครับ ผมไปนะ ถ้าคุณถึงบ้านแล้วไลน์มาบอกด้วยผมน่าจะยังอยู่บนเรือคุยคงไม่สะดวก”“ได้ค่ะ” หญิงสาวโบกมือให้กับเขาจากนั้นเธอก็ยืนรอจนกระทั่งเรือแล่นออกไปจากเกาะศศิภัทรเดินลัดเลาะตามชายหาดเมื่อมาถึงบ้านก็ไลน์บอกเจโรมจากนั้นหญิงสาวก็รีบเข้าห้องเพื่อเก็บของที่จำเป็นลงกระเป๋าเธอคิดจะใช้โอกาสนี้หนีไปจากที่นี่ก่อนท
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 27 ความทรงจำที่ดี
เมื่อรู้ว่าจะมีโอกาสอยู่ใกล้ชิดกันอีกเพียงไม่กี่วันทั้งเจโรมได้ศศิภัทรก็เลิกจะเก็บความทรงจำและความรู้สึกดีๆ ไว้ เจโรมไม่พูดถึงเรื่องของเธอกับบิดาส่วนหญิงสาวก็ทำตัวน่ารักและ ไม่เคยทำให้เขารู้สึกลำบากใจเลยสักนิดความสัมพันธ์มันดีขึ้นแต่ในใจของทั้งสองกลับรู้สึกใจหาย“ซีซีคุณทำอะไรอยู่” เจโรมที่เพิ่งทำงานเสร็จเดินออกมาจากห้องทำงานก็เห็นหญิงสาวนั่งยิ้มอยู่กับโทรศัพท์อยู่บนโซฟาในห้องรับแขก“ซีซีคุยกับเพื่อนค่ะ คุณเจโรมทำงานเสร็จแล้วเหรอคะ”“เสร็จแล้วว่าจะชวนเธอไปเดินเล่นอยากไปไหม”“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาววางโทรศัพท์ลงแล้วยิ้มก่อนจะจับมือของเจโรมที่ยื่นลงมาฉุดให้เธอลุกขึ้น ศศิภัทรรู้สึกอบอุ่นกับมือใหญ่ที่กุมมือเล็กของตนเองไว้ทั้งเดินลัดเลาะมาตามหาดทรายสีขาว เท้าเปล่าเหยียบลงบนผืนทรายให้คลื่นกระทบครั้งแล้วครั้งเล่า บรรยากาศราวกับคู่รักแต่ต่างก็รู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้“ซีซีถ้าต้องอยู่ที่นี่คนเดียวคิดว่าอยู่ได้ไหม” เจโรมถามขึ้นเมื่อเดินมาได้สักพัก“อยู่คนเดียวเหรอคะแล้วคุณเจโรมจะไปไหน ซีซีไปด้วยได้หรือเปล่า” หญิงสาวคิดว่าถ้าต้องอยู่ที่นี่โดยที่เจโรมไม่อยู่ด้วยก็ต้องเหงาและว้าเหว่มากๆ“ผมมีธุระต้อง
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 26 คำสัญญาที่ไม่รู้จะทำได้ไหม nc
ศศิภัทรก้มหน้ามองแล้วใช้มือยันผนังไว้แน่น สะโพกสั่นเกร็งไปกับการปรนเปรอที่ไม่เคยได้รับแบบนี้มาก่อน เจโรมดูดรวบเกสรเสียวและกลีบเนื้อสาวเข้าปากราวกับอาหารจานโปรด ทำซ้ำไปทำมาไม่นานนักเธอก็กรีดร้องลั่นห้องน้ำ“หวานมากซีซี”เขากระซิบก่อนจะเงยหน้ามองศศิภัทรที่ตอนนี้ใบหน้าเธอแดงซ่านเพราะความสุขสมที่เขามอบให้ ชายหนุ่มค่อยๆ วางขาของหญิงสาวลงจากนั้นเขาจับมือเล็กๆ ของเธอให้จับไปบนท่อนเอ็นของเขา“เจโรม...มันใหญ่”“เดี๋ยวมันก็เล็กจับให้อีกนิดได้ไหม”เขาประคองมือเล็กแล้วจับให้เธอรูดท่อนเอ็นของตนเองขึ้นลงเบาๆ จนรู้สึกว่ามันแข็งชูชันอย่างเต็มที่“แบบนี้ใช่ไหม”“อ่า....ถูกแล้วซีซี ช้าๆ...อ้า...”ชายหนุ่มครางสะท้านเมื่อมือเล็กทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย“ชอบไหม”“ชอบมากแต่พอก่อนนะซีซี คุณใช้มือเก่งแล้ววันต่อไปผมจะใช้ผมจะสอนให้คุณใช้อย่างอื่น แต่วันนี้ขอเข้าไปในตัวคุณก่อนแล้วกันผมเสียวสุดจะทนแล้ว”ศศิภัทรเข้าใจดีว่าสิ่งที่เจโรมพูดนั้นมันหมายถึงอะไรและถ้าหากวันนั้นเขาให้เธอทำแบบนั้นจริงๆ เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำได้หรือเปล่า แต่หญิงสาวก็ไม่อยากจะคิดอะไรไปล่วงหน้าเพราะเรื่องมันยังไม่เกิด แต่สิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 25 ความสุขอยู่ทุกที่ nc
กลับมาจากภูเก็ตแล้วศศิภัทรก็เก็บของที่ซื้อมาเขาที่ เธอมองชุดว่ายน้ำก่อนจะตัดสินใจเลือกใส่ชุดสีขาวและรอเวลาให้พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าก่อนสวมชุดคลุมแล้วเดินออกมาจากห้องก็เห็นเจโรมกำลังนั่งหน้าเครียดสายตาจ้องไปยังจอแท็ปเล็ต“จะไปเล่นน้ำแล้วเหรอซีซี”“ค่ะแดดไม่มีแล้ว”“แล้วรอผมหน่อยสิผมจะไปเล่นด้วย”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะซีซีไปเล่นคนเดียวก็ได้คุณทำงานเถอะ”“ผมทำงานมาทั้งวันก็เครียดเหมือนกันนะ ได้ไปเล่นน้ำบ้างก็คงดีรอห้านาทีได้ไหมขอไปเปลี่ยนกางเกงก่อน”“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาวนั่งรอในห้องรับแขกขณะที่เจโรมก็รีบเดินกลับไปเปลี่ยนกางเกงเขาเดินออกมาจากห้องแล้วสวมแค่กางเกงว่ายน้ำและมีผ้าเช็ดตัวพาดอยู่บนบ่า“คุณจะใส่กางเกงว่ายน้ำลงไปตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอคะ” หญิงสาวถามแต่สายตาหันมองไปทางอื่น“ทำไมล่ะนี่มันบ้านผม ชายหาดมันก็ส่วนตัวนะ ผมไม่เห็นต้องอายใครเลยหรือที่เพราะคุณกลัวว่าจะหลงเสน่ห์ผมกันล่ะ” เขาหัวเราะเมื่อเห็นหญิงสาวมองไปทางอื่นแต่ใบหน้านั้นแดงระเรื่อ“ไม่อายก็ตามใจค่ะ ไปกันเถอะซีซีอยากเล่นน้ำแล้ว”ทั้งสองคนพากันมาเล่นน้ำบริเวณชายหาดเสียงหัวเราะสดใสของศศิภัทรทำให้เจโรมรู้สึกสบายใจ เขาไม่เคยได้เล่นน้ำแบบนี้
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 24 เส้นขนาน
หลังจากทางอาหารค่ำแล้วเจโรมก็พาศศิภัทรมายังผับแห่งหนึ่งเขาเลือกโต๊ะที่ติดกระจกมองออกไปเห็นท้องทะเลกว้าง จากนั้นจึงสั่งเครื่องดื่มมาสองแก้วเสียงดนตรีคลาสสิกคลอเบาๆ ในบรรยากาศที่อบอุ่น เจโรมมองใบหน้าของศศิภัทรที่มองออกไปด้านนอกอย่างเหม่อลอย“ถ้าผมจะชวนคุณไปที่สิงคโปร์อยากไปไหม” เจโรมชวนคุยเรื่องที่ค้างอยู่เมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไปนาน“น่าสนใจนะคะ แต่คิดว่าไม่ดีกว่าคะ” ศศิภัทรหันมาตอบก่อนจะมองออกด้านนอกต่อ“อ้าวทำไมล่ะ ยังเหลือเวลาอีกตั้งหลายวันเลยนะ”“ข้อแรกก็คือฉันไม่มีพาสปอร์ตส่วนอีกข้อหนึ่งก็คือฉันไม่อยากให้เราสองคนสนิทกันมากค่ะ”“ทำไมถึงไม่อยากสนิทกับผมล่ะหรือเพราะยังคิดเรื่องพ่อของผมอยู่”“เปล่าค่ะซีซีไม่ได้คิดเรื่องนั้นแล้วแต่ซีซีคิดว่าเราสองคนไม่ควรจะไปไหนมาไหนด้วยกัน ถ้าพ่อคุณรู้คุณอาจจะมีปัญหากับพ่อได้”“เรื่องนั้นไม่เป็นปัญหาหรอกพ่อผมเป็นคนรักใครรักจริงแต่พอท่านตัดใจแล้วท่านก็คงไม่คิดอะไรเรื่องของเราหรอกมั้ง” เจโรมเองก็ไม่รู้ว่าถ้าบิดารู้ท่านจะโกรธเขาหรือเปล่า“เห็นไหมคุณยังไม่มั่นใจเลยว่าพ่อของคุณจะคิดอะไรไหม”“มันก็จริงอย่างที่คุณพูดนั่นแหละซีซี ผมไม่รู้เลยว่าพ่อจะโกรธผมมากแค
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 23 สงบศึก
เจโรมเคลียร์งานตรงหน้าเสร็จหลังจากผ่านไปเกือบชั่วโมง พอเงยหน้าขึ้นมาก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าคนที่นั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บนโซฟาตอนนี้หลับไปแล้วเขาเดินมาใกล้ๆ แล้วมองใบหน้าสวยของหญิงสาวก่อนจะยิ้ม ความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันบนเกาะหลายวัน ศศิภัทรพยายามจะหนีและเขาก็รั้งเธอไว้เพราะไม่อยากให้เธอไปยุ่งวุ่นวายกับงานแต่งงานของบิดาแต่ลึกๆ ในใจเป็นตัวเขาเองมากกว่าที่อยากจะรั้งเธอไว้ใกล้ๆ เจโรมต้องส่ายศีรษะสลัดความคิดของตัวเองออกเพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่ตนเองกับศศิภัทรจะคบหากันถ้าบิดารู้ก็คงจะโกรธมากที่เขาทำให้ว่าที่เจ้าสาวของทานกลายมาเป็นภรรยาของเขาเจโรมหวังว่าบิดาจะเข้าใจว่าที่เขาทำทุกอย่างก็เพราะไม่อยากให้ท่านมีภรรยาอายุน้อยขนาดนี้“ซีซีตื่นได้แล้ว” ชายหนุ่มนั่งลงข้างๆ ก่อนจะเรียกเธอเบาๆหญิงสาวก่อนจะขยี้ตาและตกใจรีบขยับหนีเมื่อเห็นว่าตอนนี้เจโรมนั่งใกล้เธอมาก“กลัวผมขนาดนั้นเลยเหรอ” เขาถามแล้วหัวเราะ“ไม่ได้กลัวสักหน่อยก็แค่ตกใจ คุณทำงานเสร็จแล้วใช่ไหม”“เสร็จแล้วไปซื้อของกันดีกว่านะ จะไปล้างหน้าก่อนไหม”“ไม่เป็นไรค่ะไปเลยก็ได้”เจโรมพาเธอมายังห้างสรรพสินค้าที่มีสินค
You may also like
แต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI56.5K views(ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE
ลำเจียก107.9K viewsเด็กเสี่ย NC-25
C85.5K viewsเมื่อรักต้องลับ ( 18+)
หญิงเพียว29.4K viewsทวงคืน เมียเก่า
โอชิม่อน588 viewsสะดุดรักคุณป้าข้างห้อง
หยาดลดา93 viewsยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+)
หญิงเพียว2.0K viewsBAD CONCUBINE บำเรอ•รัก•
Badstyle_2.2K views
