LOGINShare
ตอนที่ 6 แผนลวงตา
Last Updated:
2025-11-05 14:58:40เจโรมกลับมาที่โรงแรมและเริ่มคิดแผนอีกครั้งในเมื่อแผนการแรกไม่ได้ผลก็ต้องใช้แผนที่สอง และเมื่อแผนที่สองก็ยังไม่ได้ผล ก็ต้องใช้แผนที่สาม เขาคิดว่าศศิภัทรเป็นผู้หญิงที่เดาใจยากกว่าที่คิด เธอไม่ยอมแพ้แต่เขาก็จะทำให้เธอแพ้ให้ได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม
เพราะเป็นคนชอบเอาชนะเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเมื่อได้มาเจอคู่แข่งแบบนี้ก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกท้าทายมากขึ้น เขาจะให้เวลาตัวเองได้เล่นเกมกับเธออีกสักหน่อยและถ้าวันไหนเบื่อที่จะเล่นเจโรมก็จะใช้แผนสุดท้ายที่คิดว่ายังไงศศิภัทรก็คงต้องแพ้อย่างแน่นอน
เมื่อคิดแผนได้เจโรมโทรศัพท์หาเหมือนแพรทันทีเพื่อเริ่มแผนขั้นต่อไปในเย็นนี้ทันที
เจโรมให้เหมือนแพรขับรถไปใกล้บ้านบิดาของเขา จากนั้นก็แกล้งทำเป็นรถเสียกะเวลาให้รถของบิดาขับผ่านซึ่งเขาถามจากคนขับรถแล้วว่าท่านจะกลับบ้านเวลาไหน
หลังจากประชุมตลอดบ่ายคุณอนันต์ก็นั่งรถออกจากบริษัทของตนเองเพื่อกลับมาที่บ้าน วันนี้เขาเหนื่อยเกินกว่าจะออกไปทานข้าวข้างนอกกับศศิภัทรว่าที่ภรรยาสาว
“ซีซีเข้าใจค่ะ วันนี้ซีซีเองก็เหนื่อยค่ะ คุณอารีบกลับบ้านไปพักผ่อนนะคะ” น้ำเสียงที่ตอบกลับทางโทรศัพท์อ่อนหวานและไม่เคยแสดงความโกรธหรือไม่พอใจเลยสักครั้งที่เขาผิดนัด
“ขอบใจนะซีซีที่เข้าใจอานะ”
“ซีซีรู้ว่าคุณอาทำงานเหนื่อยแค่ไหน สุขภาพของคุณอาต้องมาก่อน แต่ซีซีหวังว่าวันที่เรานัดไปดูชุดแต่งงานคุณอาจะว่างนะคะ” ศศิภัทรอ้อนเสียงหวาน
“แน่นอน อาไม่มีทางลืมวันสำคัญหรอกนะ”
“ขอบคุณนะคะคุณอาที่ไม่ลืมเรื่องสำคัญของเรา วันนี้คุณอาพักผ่อนนะคะ ซีซีก็จะรีบพักเหมือนกันค่ะ”
คุณอนันต์วางสายจากศศิภัทรแล้วก็ยิ้มอย่างอย่างมีความสุข ตั้งแต่ได้รู้จักกับหญิงสาวเขาก็รู้สึกมีชีวิตชีวามากขึ้น
เขาเป็นผู้ชายที่กำลังจะก้าวเข้าสูงคำว่าสูงวัยแต่หัวใจกลับกระชุ่มกระชวย ศศิภัทรเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนใคร ตั้งแต่รู้จักกันมาหลายเดือนเธอไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเขาเลยแม้แต่อย่างเดียว แม้เขาจะพยายามเสนอแต่เธอก็ปฏิเสธ มันเลยทำให้คุณอนันต์รู้สึกประทับใจและติดต่อกับเธอบ่อยมากขึ้น
หญิงสาวห่วงใยในสุขภาพของเขาและคอยแนะนำอยู่ตลอด แม้รู้ว่าเธออาจจะทำเพราะหน้าที่แต่ก็ไม่เคยมีใครใส่ใจเขาเท่ากับศศิภัทรมาก่อน จนในที่สุดเขาก็ขอคบกับเธออย่างจริงจัง
ในวันนั้นคุณอนันต์รู้สึกกังวลเพราะกลัวเธอปฏิเสธเนื่องจากเขาอายุมากแล้ว แต่เธอกลับตกลงและขอเขาหนึ่งข้อถ้าอยากจะคบกับเธอ นั่นก็คือการแต่งงานซึ่งมันไม่ใช่เรื่องยากเลยเพราะเขาผ่านการแต่งงานมาแล้วถึงสี่ครั้ง ถ้าจะมีครั้งที่ห้ามันก็คงไม่แปลกและตอนนี้เขาก็รอคอยให้วันนั้นมาถึง
ระหว่างนั่งใช้ความคิดมาตลอด รถยนต์คันหรูก็แล่นเข้ามาในซอย เขามองออกไปนอกประตูและเห็นรถยนต์คันหนึ่งจอดอยู่ คุณอนันต์จำได้ทันทีว่าคนที่ยืนอยู่ด้านหลังรถคันนั้นคือใคร
“จอดก่อนวินัย” คุณอนันต์บอกคนขับรถ
“ครับ” วินัยชะลอความเร็วของรถแล้วจอดริมทางถัดจากรถที่จอดอยู่ไปเพียงนิด
เหมือนแพรยิ้มเมื่อเห็นรถของคุณอนันต์จอดลงเพราะมันเป็นไปตามแผนที่เจโรมวางเอาไว้
“สวัสดีครับคุณแพรรถเป็นอะไรเหรอครับ” เขาทักทายเธอไปก่อน
“สวัสดีค่ะ รถแพรเสียคะ”
“เรียกช่างหรือยังครับ ให้ผมช่วยอะไรไหม”
“เรียกแล้วค่ะ แต่คงอีกสักพักทางอู่ถึงจะมาดูให้ คุณอนันต์มาทำอะไรแถวนี้เหรอคะ”
“บ้านผมอยู่ถัดจากตรงนี้ไปอีกนิดเดียวคุณแพรไปรอในบ้านก่อนดีไหม ตอนนี้ก็เริ่มจะค่ำแล้วผมว่าอยู่ตรงนี้คนเดียวมันอันตรายนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ แพรเกรงใจ”
“จะต้องเกรงใจอะไรกันล่ะครับ ไปเถอะ ถ้าทางอู่มาแล้วไม่เจอเขาก็คงโทรตามคุณแพรเอง”
“ขอบคุณค่ะ”
เหมือนแพรขึ้นมานั่งบนรถก่อนที่วินัยจะขับมายังบ้านหลังใหญ่
“บ้านน่าอยู่มากเลยนะคะ”
“ขอบคุณครับ”
เหมือนแพรเดินตามเขามายังห้องรับแขกและมองไปรอบๆ บ้านที่ตกแต่งอย่างหรูหรา เธอยิ้มให้กับสาวใช้ที่เอาน้ำและของว่างมาเสิร์ฟ
“คุณแพรพักอยู่แถวนี้เหรอครับ”
“เปล่าหรอกค่ะ แพรมาทำธุระแถวนี้ค่ะ”
คุณอนันต์ยังไม่ทันที่จะถามอะไรต่อเสียงโทรศัพท์ของเหมือนแพรก็ดังขึ้นเสียก่อน
“แพรขอรับสายก่อนนะคะน่าจะเป็นสายจากช่างค่ะ” เหมือนแพรเดินออกมาหน้าบ้านและตรงไปที่รถของตนเองตกลงกับช่างนิดหน่อยก่อนจะเดินกลับเข้ามาที่ห้องรับแขกอีกครั้ง
“ช่างว่ายังไงบ้างครับ”
“รถมีปัญหานิดหน่อย ช่างจะเอารถมาลากไปที่อู่” หญิงสาวถอนหายใจสีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
“แย่เลยนะครับ”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะที่ให้แพรเข้ามานั่งรอ แต่ตอนนี้แพรคงต้องขอตัวกลับก่อนที่จะค่ำไปกว่านี้”
“แล้วคุณแพรจะกลับยังไงครับ”
“เรียกบริการรับส่งค่ะ” หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าแอปพลิเคชันและเรียกบริการรถรับส่ง
“เดี๋ยวครับคุณแพร”
“มีอะไรคะ”
“ไม่ต้องเรียกหรอกครับ เดี๋ยวผมให้คนขับรถไปส่งคุณเอง”
“ขอบคุณนะคะ แต่แพรเกรงใจค่ะ แค่มานั่งรอที่นี่ก็ทำให้คุณเสียเวลามากแล้ว” หญิงสาวกล่าวอย่างเกรงใจ
“ไม่ต้องเกรงใจเลย ไหนๆ คุณก็มาถึงบ้านผมแล้ว ทานข้าวเป็นเพื่อนผมหน่อยได้ไหม วันนี้ผมไม่อยากทานข้าวคนเดียว”
“คุณอนันต์อยู่คนเดียวเหรอคะ”
“ครับ ผมอยู่คนเดียว”
“แต่มันจะดีเหรอคะ ถ้าคุณซีซีเธอรู้คงไม่ดีแน่ที่คุณทานข้าวกับผู้หญิงคนอื่น”
“ซีซีเธอเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายครับ หรือที่คุณปฏิเสธเพราะไม่อยากทานข้าวกับคนแก่”
“ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ คุณแก่ที่ไหนกันล่ะ แบบนี้เขาเรียกวัยผู้ใหญ่ค่ะ” เธอพูดพร้อมกับยิ้มกว้าง
“ตกลงคุณแพรอยู่ทานข้าวกับผมนะครับ”
“ได้ค่ะ”
เหมือนแพรพยายามชวนคุณอนันต์คุยตลอดการทานอาหารค่ำบรรยากาศบนโต๊ะอาหารดูเป็นกันเองและผ่อนคลาย คุณอนันต์รู้สึกถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้มากและเมื่อรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังหางานทำเขาก็รีบเสนอ
“สนใจมาทำงานกับผมไหมล่ะ อย่าตอบว่าเกรงใจอีกนะ”
“แต่แพรเกรงใจจริงๆ นี่คะ”
“ตอนนี้เลขาของผมกำลังอยากได้ผู้ช่วยพอดีเลยครับ ถ้าได้คุณแพรมาช่วยก็คงดี”
“คนอื่นคงจะมองว่าแพรเป็นเด็กเส้นนะคะ ให้แพรไปสมัครที่ฝ่ายบุคคลก่อนไหม”
“ไม่มีใครกล้าว่าหรอกครับ ตกลงไหม”
“แพรขอคิดดูก่อนนะคะ”
“ถ้าตัดสินใจได้แล้วไปหาผมที่บริษัทนะครับ ผมจะแจ้งเลขาไว้ว่าให้คุณเข้าพบผมได้ตลอด”
“ขอบคุณมากค่ะ”
“ผมหวังว่าเราจะได้ทำงานร่วมกัน” คุณอนันต์ยิ้มเจ้าเล่ห์เพราะถ้ามีผู้หญิงสวยๆ อยู่ที่บริษัทด้วยเขาก็คงอยากจะไปทำงานทุกวัน
Latest chapter
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 28 จะหนีดีไหม
เช้าวันรุ่งขึ้นเจโรมและศศิภัทรก็ทานอาหารเช้าพร้อมกันจากนั้นเขาก็เตรียมตัวออกเดินทาง“ขอไปส่งคุณที่ท่าเรือได้ไหมคะ” ศศิภัทรยืนรอชายหนุ่มที่หน้าประตูเตรียมพร้อมจะเดินไปส่ง“แต่คุณต้องเดินกลับมาที่บ้านคนเดียวนะซีซี ไม่กลัวเหรอ”“นี่มันตอนกลางวันนะคะคุณเจโรม ซีซีไม่กลัวหรอกค่ะ”เจโรมยิ้มก่อนจะยื่นมือให้ศศิภัทรจับแล้วพากันเดินไปยังท่าเรือ“ผมจะรีบกลับมานะ”“ค่ะ”“ถึงแล้วจะโทรบอกได้ไหมคะ”“ได้สิ ผมจะโทรรายงานตลอดว่ากำลังจะทำอะไรดีไหม”“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ แค่บอกว่าถึงแล้วก็พอ”“เป็นห่วงผมเหรอ”ศศิภัทรยิ้มให้แทนคำตอบแล้วเธอก็หยุดเดินเมื่อมาถึงท่าเรือ“ซีซี ดูแลตัวเองด้วยนะ”“ค่ะ คุณก็เหมือนกันนะคะ”“ผมไปล่ะ จะคิดถึงคุณนะ” เขาขยับเข้ามากอดแล้วหอบแก้มศศิภัทรทั้งสองข้าง“เดินทางปลอดภัยนะคะ”“ครับ ผมไปนะ ถ้าคุณถึงบ้านแล้วไลน์มาบอกด้วยผมน่าจะยังอยู่บนเรือคุยคงไม่สะดวก”“ได้ค่ะ” หญิงสาวโบกมือให้กับเขาจากนั้นเธอก็ยืนรอจนกระทั่งเรือแล่นออกไปจากเกาะศศิภัทรเดินลัดเลาะตามชายหาดเมื่อมาถึงบ้านก็ไลน์บอกเจโรมจากนั้นหญิงสาวก็รีบเข้าห้องเพื่อเก็บของที่จำเป็นลงกระเป๋าเธอคิดจะใช้โอกาสนี้หนีไปจากที่นี่ก่อนท
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 27 ความทรงจำที่ดี
เมื่อรู้ว่าจะมีโอกาสอยู่ใกล้ชิดกันอีกเพียงไม่กี่วันทั้งเจโรมได้ศศิภัทรก็เลิกจะเก็บความทรงจำและความรู้สึกดีๆ ไว้ เจโรมไม่พูดถึงเรื่องของเธอกับบิดาส่วนหญิงสาวก็ทำตัวน่ารักและ ไม่เคยทำให้เขารู้สึกลำบากใจเลยสักนิดความสัมพันธ์มันดีขึ้นแต่ในใจของทั้งสองกลับรู้สึกใจหาย“ซีซีคุณทำอะไรอยู่” เจโรมที่เพิ่งทำงานเสร็จเดินออกมาจากห้องทำงานก็เห็นหญิงสาวนั่งยิ้มอยู่กับโทรศัพท์อยู่บนโซฟาในห้องรับแขก“ซีซีคุยกับเพื่อนค่ะ คุณเจโรมทำงานเสร็จแล้วเหรอคะ”“เสร็จแล้วว่าจะชวนเธอไปเดินเล่นอยากไปไหม”“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาววางโทรศัพท์ลงแล้วยิ้มก่อนจะจับมือของเจโรมที่ยื่นลงมาฉุดให้เธอลุกขึ้น ศศิภัทรรู้สึกอบอุ่นกับมือใหญ่ที่กุมมือเล็กของตนเองไว้ทั้งเดินลัดเลาะมาตามหาดทรายสีขาว เท้าเปล่าเหยียบลงบนผืนทรายให้คลื่นกระทบครั้งแล้วครั้งเล่า บรรยากาศราวกับคู่รักแต่ต่างก็รู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้“ซีซีถ้าต้องอยู่ที่นี่คนเดียวคิดว่าอยู่ได้ไหม” เจโรมถามขึ้นเมื่อเดินมาได้สักพัก“อยู่คนเดียวเหรอคะแล้วคุณเจโรมจะไปไหน ซีซีไปด้วยได้หรือเปล่า” หญิงสาวคิดว่าถ้าต้องอยู่ที่นี่โดยที่เจโรมไม่อยู่ด้วยก็ต้องเหงาและว้าเหว่มากๆ“ผมมีธุระต้อง
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 26 คำสัญญาที่ไม่รู้จะทำได้ไหม nc
ศศิภัทรก้มหน้ามองแล้วใช้มือยันผนังไว้แน่น สะโพกสั่นเกร็งไปกับการปรนเปรอที่ไม่เคยได้รับแบบนี้มาก่อน เจโรมดูดรวบเกสรเสียวและกลีบเนื้อสาวเข้าปากราวกับอาหารจานโปรด ทำซ้ำไปทำมาไม่นานนักเธอก็กรีดร้องลั่นห้องน้ำ“หวานมากซีซี”เขากระซิบก่อนจะเงยหน้ามองศศิภัทรที่ตอนนี้ใบหน้าเธอแดงซ่านเพราะความสุขสมที่เขามอบให้ ชายหนุ่มค่อยๆ วางขาของหญิงสาวลงจากนั้นเขาจับมือเล็กๆ ของเธอให้จับไปบนท่อนเอ็นของเขา“เจโรม...มันใหญ่”“เดี๋ยวมันก็เล็กจับให้อีกนิดได้ไหม”เขาประคองมือเล็กแล้วจับให้เธอรูดท่อนเอ็นของตนเองขึ้นลงเบาๆ จนรู้สึกว่ามันแข็งชูชันอย่างเต็มที่“แบบนี้ใช่ไหม”“อ่า....ถูกแล้วซีซี ช้าๆ...อ้า...”ชายหนุ่มครางสะท้านเมื่อมือเล็กทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย“ชอบไหม”“ชอบมากแต่พอก่อนนะซีซี คุณใช้มือเก่งแล้ววันต่อไปผมจะใช้ผมจะสอนให้คุณใช้อย่างอื่น แต่วันนี้ขอเข้าไปในตัวคุณก่อนแล้วกันผมเสียวสุดจะทนแล้ว”ศศิภัทรเข้าใจดีว่าสิ่งที่เจโรมพูดนั้นมันหมายถึงอะไรและถ้าหากวันนั้นเขาให้เธอทำแบบนั้นจริงๆ เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำได้หรือเปล่า แต่หญิงสาวก็ไม่อยากจะคิดอะไรไปล่วงหน้าเพราะเรื่องมันยังไม่เกิด แต่สิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 25 ความสุขอยู่ทุกที่ nc
กลับมาจากภูเก็ตแล้วศศิภัทรก็เก็บของที่ซื้อมาเขาที่ เธอมองชุดว่ายน้ำก่อนจะตัดสินใจเลือกใส่ชุดสีขาวและรอเวลาให้พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าก่อนสวมชุดคลุมแล้วเดินออกมาจากห้องก็เห็นเจโรมกำลังนั่งหน้าเครียดสายตาจ้องไปยังจอแท็ปเล็ต“จะไปเล่นน้ำแล้วเหรอซีซี”“ค่ะแดดไม่มีแล้ว”“แล้วรอผมหน่อยสิผมจะไปเล่นด้วย”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะซีซีไปเล่นคนเดียวก็ได้คุณทำงานเถอะ”“ผมทำงานมาทั้งวันก็เครียดเหมือนกันนะ ได้ไปเล่นน้ำบ้างก็คงดีรอห้านาทีได้ไหมขอไปเปลี่ยนกางเกงก่อน”“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาวนั่งรอในห้องรับแขกขณะที่เจโรมก็รีบเดินกลับไปเปลี่ยนกางเกงเขาเดินออกมาจากห้องแล้วสวมแค่กางเกงว่ายน้ำและมีผ้าเช็ดตัวพาดอยู่บนบ่า“คุณจะใส่กางเกงว่ายน้ำลงไปตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอคะ” หญิงสาวถามแต่สายตาหันมองไปทางอื่น“ทำไมล่ะนี่มันบ้านผม ชายหาดมันก็ส่วนตัวนะ ผมไม่เห็นต้องอายใครเลยหรือที่เพราะคุณกลัวว่าจะหลงเสน่ห์ผมกันล่ะ” เขาหัวเราะเมื่อเห็นหญิงสาวมองไปทางอื่นแต่ใบหน้านั้นแดงระเรื่อ“ไม่อายก็ตามใจค่ะ ไปกันเถอะซีซีอยากเล่นน้ำแล้ว”ทั้งสองคนพากันมาเล่นน้ำบริเวณชายหาดเสียงหัวเราะสดใสของศศิภัทรทำให้เจโรมรู้สึกสบายใจ เขาไม่เคยได้เล่นน้ำแบบนี้
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 24 เส้นขนาน
หลังจากทางอาหารค่ำแล้วเจโรมก็พาศศิภัทรมายังผับแห่งหนึ่งเขาเลือกโต๊ะที่ติดกระจกมองออกไปเห็นท้องทะเลกว้าง จากนั้นจึงสั่งเครื่องดื่มมาสองแก้วเสียงดนตรีคลาสสิกคลอเบาๆ ในบรรยากาศที่อบอุ่น เจโรมมองใบหน้าของศศิภัทรที่มองออกไปด้านนอกอย่างเหม่อลอย“ถ้าผมจะชวนคุณไปที่สิงคโปร์อยากไปไหม” เจโรมชวนคุยเรื่องที่ค้างอยู่เมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไปนาน“น่าสนใจนะคะ แต่คิดว่าไม่ดีกว่าคะ” ศศิภัทรหันมาตอบก่อนจะมองออกด้านนอกต่อ“อ้าวทำไมล่ะ ยังเหลือเวลาอีกตั้งหลายวันเลยนะ”“ข้อแรกก็คือฉันไม่มีพาสปอร์ตส่วนอีกข้อหนึ่งก็คือฉันไม่อยากให้เราสองคนสนิทกันมากค่ะ”“ทำไมถึงไม่อยากสนิทกับผมล่ะหรือเพราะยังคิดเรื่องพ่อของผมอยู่”“เปล่าค่ะซีซีไม่ได้คิดเรื่องนั้นแล้วแต่ซีซีคิดว่าเราสองคนไม่ควรจะไปไหนมาไหนด้วยกัน ถ้าพ่อคุณรู้คุณอาจจะมีปัญหากับพ่อได้”“เรื่องนั้นไม่เป็นปัญหาหรอกพ่อผมเป็นคนรักใครรักจริงแต่พอท่านตัดใจแล้วท่านก็คงไม่คิดอะไรเรื่องของเราหรอกมั้ง” เจโรมเองก็ไม่รู้ว่าถ้าบิดารู้ท่านจะโกรธเขาหรือเปล่า“เห็นไหมคุณยังไม่มั่นใจเลยว่าพ่อของคุณจะคิดอะไรไหม”“มันก็จริงอย่างที่คุณพูดนั่นแหละซีซี ผมไม่รู้เลยว่าพ่อจะโกรธผมมากแค
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 23 สงบศึก
เจโรมเคลียร์งานตรงหน้าเสร็จหลังจากผ่านไปเกือบชั่วโมง พอเงยหน้าขึ้นมาก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าคนที่นั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บนโซฟาตอนนี้หลับไปแล้วเขาเดินมาใกล้ๆ แล้วมองใบหน้าสวยของหญิงสาวก่อนจะยิ้ม ความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันบนเกาะหลายวัน ศศิภัทรพยายามจะหนีและเขาก็รั้งเธอไว้เพราะไม่อยากให้เธอไปยุ่งวุ่นวายกับงานแต่งงานของบิดาแต่ลึกๆ ในใจเป็นตัวเขาเองมากกว่าที่อยากจะรั้งเธอไว้ใกล้ๆ เจโรมต้องส่ายศีรษะสลัดความคิดของตัวเองออกเพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่ตนเองกับศศิภัทรจะคบหากันถ้าบิดารู้ก็คงจะโกรธมากที่เขาทำให้ว่าที่เจ้าสาวของทานกลายมาเป็นภรรยาของเขาเจโรมหวังว่าบิดาจะเข้าใจว่าที่เขาทำทุกอย่างก็เพราะไม่อยากให้ท่านมีภรรยาอายุน้อยขนาดนี้“ซีซีตื่นได้แล้ว” ชายหนุ่มนั่งลงข้างๆ ก่อนจะเรียกเธอเบาๆหญิงสาวก่อนจะขยี้ตาและตกใจรีบขยับหนีเมื่อเห็นว่าตอนนี้เจโรมนั่งใกล้เธอมาก“กลัวผมขนาดนั้นเลยเหรอ” เขาถามแล้วหัวเราะ“ไม่ได้กลัวสักหน่อยก็แค่ตกใจ คุณทำงานเสร็จแล้วใช่ไหม”“เสร็จแล้วไปซื้อของกันดีกว่านะ จะไปล้างหน้าก่อนไหม”“ไม่เป็นไรค่ะไปเลยก็ได้”เจโรมพาเธอมายังห้างสรรพสินค้าที่มีสินค
You may also like
ภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์261.5K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.32.2K viewsวิศวะร้อนรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์73.1K viewsเรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C67.6K viewsนางร้ายอย่างข้าขออยู่คนเดียวเงียบ ๆ เถอะ
จิตอักษร2.7K viewsหม้ายสาวสุดแซ่บ กับนาย ม.ปลาย
ศานิชล611 viewsเมียซ่อนที่(ไม่)รัก
พันธกา มัสญาภา มัสยาปลา183 viewsLOST IN LOVE พ่ายรักท่านประธานลูกติด
ดาวแคระ (miss.mk)1.1K views
