ขุนศึกทะลุมิติ ตอนที่ 2. แปลกใจ

“เอามันสวมคอซะ” เธอพูดออกมาคราวนี้ชายหนุ่มกลับฟังเข้าใจทุกคำ

“อะไรนะ” เขาถามซ้ำและขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ

“เอาสวมคอหรือจะถือมันไว้ตลอดก็ได้ จะทำให้เจ้าพูดภาษาเดียวกับพวกเราได้” ลิโป้เอาสร้อยมาสวมคอ

“เอาล่ะเจ้าเป็นใครกันแน่” โฮเซ่ถามทันที  เขาขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ

“เจ้าล้อเล่นหรือเปล่าในใต้หล้ายังมีคนไม่รู้จักข้าหรือข้าคือ ลิโป้[1] ! ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า !” เหล่าทหารและโฮเซ่หัวเราะเหมือนกับมีเรื่องตลกอยู่ตรงหน้า

“เจ้าขำบ้าอะไร” ลิโป้ถามด้วยความโกรธ

“ชื่อแกไง คนบ้าอะไรวะชื่อ ริมโบ้” เจ้าชายโฮเซ่ยังคงหัวเราะต่อไป เขากัดฟันกรอด รวมพลังไปที่เท้า

“กระทบปฐพี” เมื่อเขากระทืบพื้นลงไปแรงสะเทือนทำให้ทุกคนแทบจะยืนไม่อยู่  จึงหยุดหัวเราะ

“ข้าชื่อลิโป้ ไม่ใช่ริมโบ้โวย ! ลิโป้เข้าใจมั้ย แล้วเจ้าเป็นใครที่นี่ที่ไหน ข้ามาอยู่นี่ได้ยังไงกัน” คราวนี้โฮเซ่กลับเป็นฝ่ายงงซะเอง

“เจ้าอย่าล้อข้าเล่นเหรอ นี่ไปอยู่ในรูไหนมา ข้าคือ โฮเซ่บุตรแห่งโฮกัส รัชทายาทแห่งไวโอเล็ตโรส” คราวนี้ลิโป้กลับเป็นฝ่ายขำบ้าง

“ขำหาอะไรวะ” โฮเซ่ตะคอกใส่เขา ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครหน้าไหนมาหัวเราะใส่เขาแบบนี้

“ก็ขำชื่อแกแล้วทำไมต้องบอกด้วยว่า พ่อชื่ออะไร” โฮเซ่กำดาบแน่ เตรียมจะไปเอาเรื่อง

“ใจเย็น ๆ นี่ไม่ใช่เวลามาทะเลาะกันเอง พวกเจ้าที่เหลือกลับไปที่เมืองของเจ้าก่อน เดี๋ยวทางนี้ข้าจัดเอง”วีโต้ห้ามทั้งสองคนและหันไปออกคำสั่งกับหกคนที่เหลือ

“แต่” ธีโอดอร์กำลังจะเถียง วีโต้ยกมือเป็นเชิงห้ามและบอกว่า

ตอนนี้ดินแดนของพวกเจ้าต้องการพวกเจ้าที่สุด รีบไปเร็ว” คนที่เหลืออีกหกคนรีบไปทันทีวีโต้  บอกกับคนที่เหลือว่า

“ตามข้ามา”  

โฮเซ่หันไปทางผู้หญิงทั้งสองคน คนผมสีแดงพยักหน้ารับรู้และพาเด็กหญิงเดินตามไป ลิโป้ยืนนิ่งสักพัก การเดินตามคนตาบอดไม่ใช่เรื่องที่จะน่าทำตามนัก แต่ว่าตอนนี้เขาก็ไม่มีทางอื่นแล้ว เลยตัดสินใจเดินตาม วีโต้พาทุกคนมาถึงทางตัน

“นี่เล่นตลกอะไรหาไอ้แก่ !” ลิโป้ไม่พอใจมาก โฮเซ่หันมาทางลิโป้แล้วบอกว่า

“ไม่รู้อะไรเงียบไปดีกว่า”

ชายชราเอาไม้เท้าเคาะกำแพงหิน มันเปิดออกราวกับว่าเป็นประตู เขานำทุกคนเข้าไป เมื่อเข้าไปถึงกำแพงก็ปิดเหมือนเดิน และห้องก็สว่างราวกับกลางวัน เป็นห้องเล็ก ๆ มีเพียงโต๊ะเก้าอี้ และผลไม้วางอยู่เต็มโต๊ะ ที่ผนังมีภาพวาดแปลก ๆ ติดอยู่ ลิโป้ไม่เคยอะไรแบบนี้แต่ก็พอจะเดา ๆ ได้ว่านี่เป็นแผนที่

เขาเห็นภาพสะท้อนจากกระจกเงาบานหนึ่ง เขามองราวกับว่าไม่เคยเห็นตัวเองมาก่อน ลิโป้คล้ำที่คอของตน

“คงจะแปลกใจน่ะสิ คาถาอัญเชิญจะนำคนที่มา ในสภาพที่ดีที่สุด ข้าชื่อ วีโต้ จอมเวทย์แห่งไวโอเล็ตโรส โฮเซ่เจ้าคงรู้จักแล้ว แม่ผมสีแดงนี่คือ เซน่าลูกบุญธรรมขององค์ราชาโฮกัส แม่สาวน้อยนั่นคือ ลูน่ารัชทายาทอันดับสอง” วีโต้พูดขึ้นมา ทำให้ลิโป้หลุดจากภวังค์ ทำหน้าแปลกใจ แม้ว่าชายตรงหน้าจะตาบอดเขาก็รู้ว่าลิโป้กำลังคิดอะไรอยู่

“เจ้าคงจะงงนะลิโป้ว่ามานี่ได้ไง ข้าจะอธิบายให้ฟัง ที่นี่คือทวีป  อาร์ก็องเซียล มันแบ่งออกเป็นเจ็ดอาณาจักรมีเหล่าจอมเวทย์ดูแลอยู่ ที่เจ้าเจอเมื่อครู่นี่ล่ะ เราอัญเชิญเจ้ามาจากดินแดนของเจ้าเพื่อช่วยเรา” ลิโป้ขมวดคิ้วแล้วถามว่า

“ช่วยอะไร”

“จู่ ๆ ก็มีกลุ่มปีศาจ พวกมันเรียกตัวเองว่ากลุ่มไคจู นำโดยราชาอนันโจมตีพวกเรา ศึกครั้งนี้มันหนักเกินไป” วีโต้ยังพูดไม่ทันจบ โฮเซ่ก็แทรกขึ้นมา

“ถ้าท่านเสกอาวุธดี ๆ ให้กับข้าพวกเราก็อาจชนะ” วีโต้ยกมือเป็นเชิงห้ามไม่ให้เขาพูดอะไรอีก และพูดต่อไป

“เราเลยใช้คาถาอัญเชิญ เรียกนักรบมา ก็ไม่คิดว่าจะได้เจ้ามานะ เอาหากเจ้าช่วยเรากำจัดราชาอนันพอภารกิจสำเร็จเราจะได้ส่งเจ้ากลับบ้านของเจ้า”

ลิโป้นิ่งไปชั่วครู่ เขายังมีบ้านให้กลับได้หรือ เขานึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมา ลิโป้อยู่กลางวงล้อมของข้าศึกนับร้อย เขาสวมเกราะสีแดง มีรูปสิงโตจีนสลักอยู่บนเสื้อเกราะ แต่ไม่ได้สวมหมวกเกราะ มีเพียงเครื่องประดับผมติดพู่หมวกยาวสองอัน ปลิวไสวเมื่อยามต้องลม ในมือกำทวนยาวมีคมมีดเสี้ยวจันทร์ติดอยู่ หากแต่หน้าตาของเขาไม่ได้เหมือนตอนนี้ ดูมีอายุและทรุดโทรม

“มันอึดเหมือนกันนะพี่ใหญ่” ชายร่างท้วมไว้หนวดเคราพูดขึ้นมาขึ้นมา เขาคือ แฮหัวเฮี๋ยน[2] ขุนศึกของโจโฉ[3] เขากำลังพูดกับชายร่างสูงใหญ่มีผ้าปิดตาไว้ข้างหนึ่ง เขาคือ แฮหัวตุ้น[4]พี่ชายของแฮหัวเฮี๋ยนขุนศึกคู่บารมีของโจโฉ เขาคล้ำตาข้างที่เสียแล้วบอกว่า

“นี่มันลิโป้ไม่ใช่หมูให้เราจับง่าย ๆ หรอกแต่มันก็อ่อนแรงลงแล้ว จัดการเลย” แฮหัวเฮี๋ยนส่งสัญญาณ เรียกหน่วยโซ่มารุมจับลิโป้ตอนนี้เขาดิ้นไม่หลุดถูกมัดอย่างแน่นหนา สองพี่น้องแฮหัวเดินมาดูหน้าของลิโป้ แฮหัวตุ้นพูดขึ้นมาว่า

“ขุนศึกผู้ยิ่งใหญ่ก็มีวันนี้เหมือนกัน” ลิโป้พยายามดิ้นรนแต่ก็ดิ้นไม่หลุด ในเวลาปัจจุบันเขาคล้ำที่คอของตัวเอง

“ถ้าจะส่งข้ากลับบ้านไม่ต้องหรอก ข้าไม่มีบ้านให้กลับแล้วล่ะ แล้วถ้าจะข้าช่วยเจ้าลองเสนอข้อตกลงอื่นมาสิ” ด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่หยิ่งยโส  วีโต้ทำหน้าไม่ถูก เจ้าคนนี้กำลังต่อรองกับเขาอยู่  โฮเซ่โกรธมาก เขาไม่ได้ชอบหน้าของลิโป้ตั้งแต่แรกเห็นแล้ว ยิ่งเห็นท่าทางหยิ่งยโสแบบนี้ยิ่งทำให้หงุดหงิดมากขึ้น

...........

[1] ขุนศึกในยุคสามก๊ก เป็นขุนศึกที่ได้รับการยกย่องว่าแข็งแกร่งที่สุด โดย มีคำกล่าวว่า ยอดคนต้องลิโป้ ยอดอาชาต้องม้าเซ็กเทา ม้าคู่ใจของเขา

[2] แฮหัวเอี๋ยน ขุนศึกคู่บารมีของโจโฉ อยู่กับโจโฉตั้งแต่สมัยที่โจโฉนำทัพปราบโจรโพกผ้าเหลือง จัดเป็นญาติคนหนึ่งของโจโฉ เพราะเดิมพ่อของโจโฉ แซ่แฮหัว แต่พอเป็นลูกบุญธรรมของขันทีแซ่โจ จึงเปลี่ยนแซ่

[3] โจโฉเป็นผู้นำแห่งวุยก๊ก จัดเป็นผู้มีอำนาจมากที่สุดในแผ่นในยุคสามก๊ก

[4] แฮหัวตุ้น พี่ชายของแฮหัวเอี๋ยน เป็นทหารเอกของโจโฉ อยู่กับโจโฉตั้งแต่สมัยที่โจโฉนำทัพปราบโจรโพกผ้าเหลือง มีตาเพียงข้างเดียว เพราะการรบกับฝ่ายลิโป้ทำให้ถูกธนูตาบอด จึงกลืนดวงตาลงท้องเพราะว่า ดวงตาได้จากพ่อแม่ทิ้งไม่ได้