Mag-log inShare
บทที่ 195 : ใครมันไปทำเรือล่มไว้ตรงนั้นหรือเปล่า
Huling Na-update:
2025-08-03 01:04:56บทที่ 195 : ใครมันไปทำเรือล่มไว้ตรงนั้นหรือเปล่า
“นางสามารถไปแจ้งทางการได้ แต่นางเลือกมาขโมยความลับของทหาร อย่างไรก็ไม่สามารถปล่อยไปได้จริง ๆ”
เรื่องนี้แย้งไม่ได้ด้วยสิ รุ่ยอ๋องไม่อ่อนข้อให้เลยจริง ๆ หลินลู่ฉีมองแผนที่ดินเหนียวบนโต๊ะ สลับกับมองรุ่ยอ๋อง ก่อนหันไปทางซุนอี้หาน
“พี่อี้หานท่านว่าข้าควรทำอย่างไรดี”
“อุ๊บ !” ซุนอี้หานแทบสำลักน้ำชาที่กำลังดื่มอยู่
รุ่ยอ๋องหันไปมองเขาอีกคน คำรามเบา ๆ ว่า “ซุนอี้หานเจ้ารู้จักนางด้วยรึ”
“พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง ข้ากับนางรู้จักกันมาก่อน” ซุนอี้หานตอบได้ประหยัดคำพูดมาก
หลินลู่ฉีมองเหยียดหยามเขา เจ้าจะหนีเอาตัวรอดคนเด
Pinakabagong kabanata
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 196 : พวกเราติดหนี้บุญคุณนางอีกแล้ว
บทที่ 196 : พวกเราติดหนี้บุญคุณนางอีกแล้ว เมื่อรุ่ยอ๋องตอบตกลงแล้ว หลินลู่ฉีจึงพาฉีเฟินเยว่กับเจียงฮุ่ยชิว เตรียมตัวออกจากค่ายทหาร โดยขอให้พวกเขาคืนรถขนผักของพวกนางมา นำกระดาษที่ถูกวาดขึ้นใหม่แบบผิด ๆ ให้ฉีเฟินเยว่นำกลับไปแลกตัวกับคนในครอบครัว “ฉีฉีมันจะได้ผลไหม ครอบครัวของข้าจะปลอดภัยหรือไม่” “ไม่ต้องกลัวข้าจะตามไปห่าง ๆ ระหว่างที่เจ้าเจรจากับพวกมัน ข้าจะลอบเข้าไปปล่อยคนเอง” “แค่เจ้าคนเดียวหรือ” “ไม่หรอกเดี๋ยวก็มีคนตามมาช่วยเอง” นางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เป็นอย่างที่นางเอ่ยจริง ๆ หยวนฉีหมิงนำกำลังคนตามหลังนางไปติด ๆ ซุนอี้หานกับหวงจื่อถงก็ไม่สามารถปล่อยให้หลินลู่ฉีเกิดอันตรายได้ ทั้งคู่ควบม้าตามหลังไปด้วย
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 195 : ใครมันไปทำเรือล่มไว้ตรงนั้นหรือเปล่า
บทที่ 195 : ใครมันไปทำเรือล่มไว้ตรงนั้นหรือเปล่า “นางสามารถไปแจ้งทางการได้ แต่นางเลือกมาขโมยความลับของทหาร อย่างไรก็ไม่สามารถปล่อยไปได้จริง ๆ” เรื่องนี้แย้งไม่ได้ด้วยสิ รุ่ยอ๋องไม่อ่อนข้อให้เลยจริง ๆ หลินลู่ฉีมองแผนที่ดินเหนียวบนโต๊ะ สลับกับมองรุ่ยอ๋อง ก่อนหันไปทางซุนอี้หาน “พี่อี้หานท่านว่าข้าควรทำอย่างไรดี” “อุ๊บ !” ซุนอี้หานแทบสำลักน้ำชาที่กำลังดื่มอยู่ รุ่ยอ๋องหันไปมองเขาอีกคน คำรามเบา ๆ ว่า “ซุนอี้หานเจ้ารู้จักนางด้วยรึ” “พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง ข้ากับนางรู้จักกันมาก่อน” ซุนอี้หานตอบได้ประหยัดคำพูดมาก หลินลู่ฉีมองเหยียดหยามเขา เจ้าจะหนีเอาตัวรอดคนเด
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 194 : สูตรดินปืนนี้ขาดอยู่หนึ่งอย่าง นั่นคือดินประสิว
บทที่ 194 : สูตรดินปืนนี้ขาดอยู่หนึ่งอย่าง นั่นคือดินประสิว แม่ทัพหยวนดวงตาแข็งกร้าวขึ้น ก้าวออกมาตรงหน้ารุ่ยอ๋อง “เรียนท่านอ๋อง ปล่อยขโมยสองคนนี้ กับท่านหมอหลินไปไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ” ความตึงเครียดกลับมาอีกครั้ง ซุนอี้หานกับหวงจื่อถงกำหมัดตนเองแน่น มีลอบสบสายตากันเล็กน้อย ราวกับว่าหากฝ่าออกไปได้ก็ต้องทำ หลินลู่ฉีถึงขั้นขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ “ท่านแม่ทัพหยวนอยากฆ่าข้า เพื่อสูตรดินปืนที่ไม่สมประกอบ กับหน้าไม้ที่ยิงได้แค่ลูกเดียวนี่นะ” แม่ทัพหยวนหันไปมองหน้ารุ่ยอ๋องในทันที เหตุใดท่านหมอหลินผู้นี้ถึงได้ดูแคลนของล้ำค่าเหล่านี้ได้ “เอาล่ะ ๆ เรื่องนี้เอาไว้ก่อนข้าจะให้คำตอบแก่พวกท่าน ขอถามที่มาที่ไปของพวกนางก่อน” หลินลู่ฉีหันไปทางฉีเฟินเยว่กับเจียงฮุ่ยชิว&nbs
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 193 : เยว่เยว่เจ้าขโมยอะไรไป
บทที่ 193 : เยว่เยว่เจ้าขโมยอะไรไป หลินลู่ฉียื่นมือออกไปรับ เอ่ย “ขอบคุณท่านหมอเก่อ เช่นนั้นข้าไม่รบกวนท่านแล้ว เชิญท่านทำงานของท่านต่อเถอะ” “ข้าเองก็จะไปหาท่านหมอคนอื่น ๆ อยู่เหมือนกัน” เขาจะต้องหารือเรื่องเย็บแผลกับพวกเขา เพื่อที่วันข้างหน้าจะได้รักษาได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น เมื่อมีป้ายเข้าออกทุกด่าน นางจึงสามารถเดินไปไหนมาไหนก็ได้ นางเดินไปที่ลานฝึกซ้อม แต่ดูเหมือนสายตาของเหล่าทหารทำให้นางรู้สึกอึดอัดใจ หมุนตัวเดินไปด้านหลังของค่าย ทิวทัศน์ของทะเลสาบแห่งนี้งดงามจริง ๆ นั่งพิงหลังตรงโคนต้นไม้แล้วเผลอหลับไป ภายในกระโจมของเหล่าผู้บัญชาการ กำลังหารือเรื่องสำคัญกันอย่างเคร่งเครียด นอกจากนั้นยังมีคนสำคัญของรุ่ยอ๋องเข้าร่วมหารือ พวกเขากำลังระดมกำลังทุกฝ่ายในครั้งนี้ “ไปพาตัวขโมยสองคนนั้นม
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 192 : นับว่ารุ่ยอ๋องซื้อใจหวงจื่อถงได้แล้ว
บทที่ 192 : นับว่ารุ่ยอ๋องซื้อใจหวงจื่อถงได้แล้ว ปรากฏว่าคืนนี้คนร้ายได้บุกเข้าโจมตีกระโจมของรุ่ยอ๋องจริง ๆ แต่หวงจื่อถงสับเปลี่ยนคนเจ็บไปอยู่อีกกระโจม ใช้ห่อผ้าทำเป็นคนนอนลวงตาคนร้าย หลินลู่ฉีพยายามทำตัวเงียบที่สุด นางอยู่ในฐานะท่านหมอไม่ใช่นักสู้ฝีมือกล้า มองออกไปในกลุ่มคนร้าย ทักษะการต่อสู้ของพวกเขาไม่ธรรมดาจริง ๆ เมื่อเห็นคนของรุ่ยอ๋องกำลังเพลี่ยงพล้ำ นางจึงปล่อยอาวุธออกไปช่วยพวกเขา คนร้ายที่ต่อสู้อยู่ดี ๆ กลับเกิดอาการอ่อนแรงลงฉับพลัน ทำให้ถูกทหารสังหารในทันที แม้อยากเหลือไว้สักคนเพื่อเค้นเอาความจริง แต่คนร้ายเมื่อรู้ตัวว่ากำลังพ่ายแพ้ ชิงกัดยาพิษในฟันฆ่าตัวตายไปก่อน “หัวหน้าท่านดูนี่” หวงจื่อถงเปิดข้อมือคนร้ายให้หานจื้อหงหัวหน้ากองของตนเองดู บนนั้นมีรอยสักรูปพระจันทร์เสี้ยวอยู่ “เป็นพวกนอกรีตที่ถูกว่าจ้างมาอีกที คนพวกนี้ยอมตายดีกว่าขายความจริ
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 191 : ยังไม่ถึงเนื้อหัวใจสามารถดึงออกได้เลย
บทที่ 191 : ยังไม่ถึงเนื้อหัวใจสามารถดึงออกได้เลย เมื่อนางเจียงรู้เรื่องปลาต้มผักกาดดอง นางก็มาบอกให้บ้านรองแบ่งปันสูตรให้บ้านใหญ่ นำออกไปค้าขายด้วยกัน หวงเต๋อไม่ใช่คนโง่ เขายืนกรานว่าสูตรนี้ได้มาจากผู้มีพระคุณ ห้ามมอบให้คนอื่นเด็ดขาด ในเมื่อแยกเรือนกันแล้วก็ไม่สามารถแบ่งปันได้ อีกอย่างบ้านใหญ่มีบุตรชายเป็นซิ่วไฉถึงสองคน ล้วนแต่มีความสามารถทั้งนั้น ไม่ควรมาเบียดเบียนการค้าขายบ้านรอง หวงจื้อได้ยินก็พาลโกรธและเสียหน้า กำชับมารดาไม่ให้ไปขอสูตรที่บ้านรองอีก ตอนนี้เขาสามารถหางานทำในเมืองหลวงได้แล้ว เป็นผู้ดูแลโรงเตี๊ยมเก่า ๆ แห่งหนึ่ง หวงหลินอี้ได้งานเป็นผู้ดูแลร้านขายอุปกรณ์การเรียนแห่งหนึ่ง ตอนนี้ได้งานอะไรก็ทำไปก่อน จากนั้นค่อยขยับขยายไปทางอื่น หวงชุนฟงถูกบ้านเดิมภรรยาบังคับให้หย่าขาด ลูกสาวคนเดียวก็เอาไปด้วย ตอนนี้เขายังหางานทำไม่ได้ กลายเป็นภาระของบ้านใหญ่ไป เมื่อหว
Maaari mong magustuhan
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด99.4K viewsเสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน104.8K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น16.3K viewsจากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ
ประตูฟ้ายั่งยืน10.8K viewsห้วงฝันใต้แสงจันทรา
MACARONI/1Millionmilesaway648 viewsวาสนาดอกเหมยงาม
องค์หญิงโนเนม1.9K viewsข้ามภพมาเป็นเมียหลวงยืนหนึ่ง
ไป๋เหลียนฮวา1.1K viewsมารเร้นกายดับแสงดารา
MACARONI/1Millionmilesaway476 views
