นั่นเป็นเรื่องราวของเจ้าของร่างที่ทำให้ผู้มาใหม่ถึงกับกุมขมับ นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้ตนมาอยู่ในที่แห่งนี้ นางนั่งสงบจิตสงบใจอยู่พักใหญ่หลังจากที่ฟื้นคืนสติกลับมาอีกครั้ง สายตาก็จ้องมองร่างเล็กๆ ที่ขดตัวอยู่มุมห้อง เด็กน้อยผู้นั้นได้หลับไปแล้ว นางนั่งมองก้อนกลมๆ ก้อนนั้นอย่างเวทนา ชีวิตเด็กคนนี้เหตุใดจึงได้น่าสงสารขนาดนี้กัน
คนเรานี่ก็แปลกนัก คนที่เขาอยากจะมีลูกพยายามแทบตาย หมดเงินหมดทองไปมากก็ไม่อาจสมหวัง แต่คนที่ไม่อยากจะมี ไม่พร้อมที่จะมี กลับมองไม่เห็นคุณค่าของชีวิตเล็กๆ นี้ เมื่อรู้ว่าเขามีค่ามากแค่ไหน ตอนนั้นก็สายเกินไปเสียแล้ว
นางมองเด็กน้อยตรงหน้า สงสารอีกฝ่ายจับใจ หัวใจดวงน้อยๆ ของเขาจะบอบช้ำมากเพียงใดกัน แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นก้อนซาลาเปาสีขุ่นที่วางอยู่ใกล้ๆ กับที่เด็กน้อยผู้นั้นนอนอยู่ นางยิ่งรู้สึกขมพร่าในลำคอ ดูก็รู้ว่าซาลาเปาก้อนนั้นไม่อาจที่จะกินได้อีก แต่เพราะความหิวเด็กน้อยจึงต้องกินมัน
ร่างผอมบางจึงสูดลมเข้าปอดอึกใหญ่อย่างฮึดสู้
เอาวะ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว คงต้องลองดูกันสักตั้ง ถือเสียว่าสวรรค์ท่านประทานพรให้ตามคำขอของนาง ให้ตามคำขอทุกประการเสียด้วย นางได้เกิดเป็นหญิงสมใจ ไหนจะบุตรผู้น่าสงสาร และสามีผู้นั้น คิดแล้วก็ให้รู้สึกกลัดกลุ้มใจ หากอีกฝ่ายกลับมาแล้วเห็นบุตรของเขาอยู่ในสภาพเช่นนี้ นางคงได้ตกตายอีกรอบเป็นแน่
เฮ่อ รอให้อีกฝ่ายกลับมาเสียก่อนแล้วค่อยดูกันอีกทีก็แล้วกัน ต่อไปนางจะเป็นเฉินหลี่เจินคนใหม่ เป็นมารดาที่แสนดีของบุตรตัวน้อย นางใฝ่ฝันอยากที่จะมีบุตรมานาน วันนี้ในที่สุดนางก็มีสมใจ
เฉินหลี่เจินนางขยับกายลงจากเตียงอย่างแผ่วเบา แต่เพราะเตียงไม้หลังนี้เก่าเต็มทีจึงทำให้เกิดเสียง หากนางขยับแรงกว่านี้เห็นทีว่ามันคงจะพังครืนลงมาเป็นแน่ ดูท่าแล้วการใช้ชีวิตของนางหลังจากนี้คงจะมีสีสันอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว
สิ่งแรกที่นางต้องทำเห็นทีว่าจะเริ่มจากร่างกายนี้ เหม็นขนาดนี้เฉินหลี่เจินคนเก่าทนไปได้อย่างไรกัน เหตุใดจึงได้ซกมกขนาดนี้ นางได้กลิ่นแล้วพานให้รู้สึกวิงเวียนขึ้นมาอีกรอบ จึงคว้าเอาชุดที่วางพาดอยู่ตรงปลายเตียง แม้จะดูเก่าแต่ก็สะอาดกว่าชุดที่นางสวมอยู่รีบพาตัวเองออกไปด้านนอก โดยไม่ทำให้เจ้าตัวเล็กนั้นตื่น
เมื่อได้ออกมาสูดอากาศด้านนอก ทำให้นางรู้สึกดีขึ้นมาก ก่อนจะพาตัวเองไปยังลำธารด้านหลังของเรือนหลังนี้ เห็นสายน้ำเย็นฉ่ำเบื้องหน้าแล้วให้รู้สึกสดชื่นยิ่งนัก จึงรีบพากายที่เหนียวเหนอะหนะและเหม็นสาบลงไปแช่ นางคงต้องทำความสะอาดครั้งใหญ่เลยทีเดียว น้ำในลำธารแห่งนี้เย็นสบายและใสมาก น่าแปลกที่เจ้าของร่างเดิมไม่เคยคิดที่จะมาอาบน้ำที่ลำธารแห่งนี้ แต่เลือกให้สามีคืนเดียวของนางหาบน้ำใส่ถังให้นางอาบ แต่ถึงจะอย่างนั้นอีกฝ่ายก็ไม่เคยบ่น ว่าไปแล้วเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากมายเลย ออกจะตามใจเจ้าของร่างเดิมเสียด้วยซ้ำ เฉินหลี่เจินหนอเฉินหลี่เจิน เหตุใดเจ้าถึงได้มองไม่เห็นกันนะว่าชายผู้นั้นก็มีใจให้เจ้าอยู่ไม่น้อย เพียงแค่ยอมรับในชะตา ชีวิตของสตรีนางนั้นคงจะมีความสุข
หลี่เจินนางใช้เวลาในการขยี้เส้นผมที่แข็งกระด้างและพันกันจนยุ่งเหยิงอยู่นาน ก่อนจะค่อยๆ สางมันด้วยปลายนิ้วจนผมยาวดำขลับดูดีขึ้นมาก แม้จะไม่นุ่มสลวยแต่ก็สะอาดกว่าในตอนแรก นางคิดถึงแชมพูและครีมนวดกลิ่นหอมๆ เหลือเกิน การอาบน้ำของนางในครั้งนี้ช่างทรหดยิ่งนัก นางนำหินที่เก็บจากใต้น้ำมาถูตามเนื้อตัวจนรู้สึกแสบไปหมด ก่อนจะฉีกชายผ้ามาขัดถูขี้ไคลที่เกาะตามเนื้อตัวอีกทีจนสะอาดสะอ้าน ครั้งหน้านางจะไม่ยอมทนแสบเนื้อเช่นนี้อีก ในยุคนี้ไม่รู้ว่าเขาใช้สิ่งใดมาทำความสะอาดร่างกายกัน แต่นางต้องหาซื้อมันหรือไม่ก็หาวิธีผลิตสิ่งเหล่านั้นขึ้นมา หากจะอาบเช่นนี้ทุกครั้งคงจะไม่ไหว
หลังจากชำระกายจนสะอาดก็รู้สึกสบายตัวยิ่งนัก ศีรษะของนางดูจะโล่งโปร่งสบายขึ้น แม้จะไม่นุ่มลื่น ไม่มีกลิ่นหอมให้รู้สึกสดชื่น แต่ก็ไม่มีกลิ่นเหม็นน่าวิงเวียนเช่นในตอนแรก นางจึงเดินกลับเรือนด้วยใบหน้าที่เบิกบานขึ้น ระหว่างทางก็มองสำรวจรอบๆ ไปด้วย ที่นี่บรรยากาศดีมาก ธรรมชาติก็ยังสมบูรณ์ไม่เหมือนกับที่ที่นางจากมา อากาศบริสุทธิ์เช่นนี้หาได้ยากมาก เมื่อเดินกลับมาถึงเรือนที่เมื่อครู่นางไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก ก็ถึงกับเหงื่อออกอีกรอบ ตรงหน้าของนางเรียกว่าบ้านอย่างนั้นหรือ เหตุใดจึงได้ดูรกร้างและทรุดโทรมดึงเพียงนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ทำความสะอาดมานานเลยทีเดียว
มาอยู่ที่นี่วันแรกก็เจอกับงานหินเลยหรือ หลี่เจินระบายลมหายใจออกมายืดยาว นางคงต้องซ่อมแซมทั้งคนและเรือนหลังนี้
เมื่อเดินเข้ามาในเรือน สภาพภายในก็ไม่ต่างกันมีฝุ่นเกาะหนาไปหมด ภายในเรือนก็อึมครึมเหม็นอับจนรู้สึกอึดอัด จึงต้องเดินไปเปิดหน้าต่างทุกบานให้อากาศได้ถ่ายเท แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาทำให้เห็นฝุ่นละอองลอยฟุ้งเต็มไปหมด ถ้วยชามหม้อไหก็ตั้งระเกะระกะแล้วยังไม่ได้ล้างอีกด้วย หลี่เจินนางระบายลมหายใจออกมาอีกครา มาอยู่ที่นี่เพียงวันเดียวนางรู้สึกว่าใช้ลมหายใจสิ้นเปลืองเหลือเกิน แล้วจึงก้มลงหยิบเอาตะเกียบอันหนึ่งที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาเช็ดทำความสะอาด ก่อนจะใช้มือขมวดผมยาวของตนที่เริ่มจะหมาด ตวัดมืออย่างชำนาญ ไม่นานผมยาวนั้นก็ม้วนกลมเป็นทรงสวยอยู่บนศีรษะ แล้วนางจึงใช้ตะเกียบเสียบยึดเอาไว้ จากนั้นจึงเริ่มเก็บข้าวของเครื่องใช้ทั้งหมดมากองรวมกัน แล้วลงมือล้างทำความสะอาด การที่นางลงมือทำความสะอาดห้องครัวก่อนเพราะตอนนี้ท้องไส้ของนางเริ่มจะประท้วงแล้ว และหากเด็กน้อยผู้นั้นตื่นขึ้นมาเขาก็คงจะหิวเหมือนกัน
เสียงเปิดปิดประตูดังขึ้นอย่างแผ่วเบา ก่อนร่างสูงของบุรุษเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้มีหนวดเคราบางเบาส่งให้เขายิ่งดูหล่อคมมีเสน่ห์น่าหลงใหลซานตงก้าวเดินเข้ามาอย่างแผ่วเบาแล้วหยุดอยู่ตรงด้านหน้าเตียงนอนหลังใหญ่ที่มีร่างอวบอิ่มของภรรยาที่กำลังนอนตะแคงด้านข้างขดกายอย่างน่าเอ็นดู ตอนนี้อายุครรภ์ของนางย่างเข้าเดือนที่เจ็ดแล้วอีกเพียงไม่นานบุตรของเขาก็จะออกมาลืมตาดูโลกเขาจ้องมองใบหน้างดงามของภรรยาที่หลับตาพริ้ม ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นเล็กน้อยดูมีความสุขราวกับตอนนี้นางกำลังหลับฝันดี แม้นางจะกำลังตั้งครรภ์แต่ก็ยังงดงามเย้ายวนอย่างที่สุด จนคนแอบมองใจกระตุกสั่นไหว เขาอยากจะทักทายเจ้าก้อนแป้งอีกแล้วมือหนาจึงค่อยๆ ปลดอาภรณ์ออกจากเรือนกายแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามจนเหลือเพียงกางเกงตัวในบางเบา เคลื่อนกายหนาเข้าไปนอนซ้อนแผ่นหลังเล็กแผ่วเบาหลี่เจินที่รับรู้ถึงสัมผัสแผ่วเบาของมือใหญ่ที่ลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของนาง ศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยเส้นผมดกดำเงางามกับกลิ่นหอมอันคุ้นเคยกำลังซุกไซ้ดอมดมไปทั่วซอกคอและลาดไหล่ขาวนวลที่ไม่รู้ว่าเปล่าเปลือยไปตั้งแต่เมื่อไหร่"ท่านพี่ อ่า"มือเล็กที่ตั้งใจจะยกขึ้นดันศ
แล้วในที่สุดวันมงคลของคุณหนูฉีหลานเฟิ่งและท่านแม่ทัพต้วนฝูชิงก็มาถึง เจ้าสาวในวันนี้นั้นงดงามเป็นอย่างมาก จนผู้ที่มีส่วนในความสำเร็จครั้งนี้นั้นยิ้มแก้มปริ หลี่เจินรู้สึกยินดีกับเด็กสาวผู้นั้นเป็นอย่างมากที่นางจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเสียที เรื่องราวของคุณหนูฉีหลานเฟิ่งและคนรัก ดูเหมือนว่าจะลงเอยกันได้ด้วยดี ดูได้จากสีหน้าของเจ้าบ่าวที่อิ่มเอิบแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข แต่ได้ยินมาว่ากว่าจะปรับความเข้าใจกันได้แม่ทัพต้วนฝูชิงผู้ยิ่งใหญ่แทบจะหลั่งน้ำตากันเลยทีเดียว ต่อจากนี้ไปนางได้แต่อวยพรให้ชีวิตคู่ของทั้งสองมีแต่ความสุข ครองรักกันไปจนแก่เฒ่าวันเวลาผันผ่าน ผู้คนต่างใช้ชีวิตดำเนินไปตามวิถีทางของตัวเอง มีเรื่องราวผ่านมามากมาย รวมไปถึงข่าวคราวจากชายแดนที่ร่ำลือกันอย่างหนาหู ผู้คนที่แวะเวียนเข้ามาใช้บริการในหอเหม่ยฮวาต่างก็กล่าวถึงเรื่องนี้ ข่าวที่ได้รับฟังมานั้นทำให้หลี่เจินตกตะลึงอยู่ไม่น้อย ว่ากันว่าในค่ายทหารรักษาชายแดนมีหญิงงามผู้เป็นนางคณิกาที่ลือเลื่องถึงความร้อนแรง สามารถสร้างความเกษมสำราญให้บรรดาเหล่าทหารกลัดมันจนเลี่ยงชื่อไปทั้งค่าย ใช้เวลาเพียงไม่นานก็ปีนป่ายเป็นนางคณ
เช้าวันรุ่งขึ้นผู้คนต่างโจษจันเกี่ยวกับเรื่องราวในตระกูลเฉินที่ในตอนนี้จวนนายอำเภอถูกปิดเงียบ ไร้เงาของคนภายในจวนไม่เว้นแม้แต่บ่าวไพร่ เฉินอวี่จูถูกสามีหย่าขาดในข้อหาคบชู้สู่ชาย สร้างความอับอายให้แก่ตระกูลเป็นอย่างมาก เดิมทีโทษของนางคือห้าม้าแยกร่าง แต่ด้วยความเมตตาของท่านเจ้าเมืองและเห็นแก่หน้าบิดาของลูกสะใภ้ จึงเพียงเนรเทศนางออกจากเมืองซีโจวไปยังชายแดนทุรกันดาร หลังจากเฉินอวี่จูถูกเนรเทศออกไป ต่อมาก็มีข่าวการแต่งเข้าไปเป็นอนุภรรยาจวนตระกูลฮวนของเฉินอี้ซินผู้เป็นน้องสาวต่างมารดาของเฉินอวี่จู และนั่นก็เป็นที่กล่าวถึงของผู้คนอีกครั้งจนไม่มีผู้ใดที่ไม่รู้เกี่ยวกับถึงเรื่องนี้แม้แต่แม่ทัพตระกูลต้วน ต้วนฝูชิง บุรุษที่ผู้คนต่างรับรู้ว่าเขาคือคนรักของเฉินอี้ซิน ที่มีข่าวคราวรักสามเส้าออกมาให้ได้ยินอยู่บ่อยครั้ง คนผู้นั้นคงโศกเศร้าอยู่เป็นแน่แต่เปล่าเลย ตอนนี้ผู้ที่ทุกคนต่างคิดว่าเขาคงกำลังเศร้าโศกเสียใจที่สตรีคนรักกลายเป็นภรรยาของผู้อื่นกลับกำลังนั่งดื่มด่ำกับสุรารสเลิศบนชั้นสามของโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งอย่างสบายอกสบายใจ ข่าวนี้ช่างเป็นข่าวที่น่ายินดีที่สุดในรอบปี เขารู้สึกโล่งใจและยินดีเป็น
จบสิ้นกันเสียทีหลี่เจินมองบ่าวไพร่ที่ลากเอาคนทั้งสองไปคุมขังเอาไว้ก่อนตามคำสั่งของเจ้าของจวนเพื่อรอคำตัดสินในวันรุ่งขึ้น กลิ่นอายและคราบความใคร่ที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้ทำให้หลี่เจินรู้สึกพะอืดพะอมใบหน้าของนางประเดี๋ยวซีดขาวประเดี๋ยวแดงก่ำ จนต้องรีบหันกายเร่งฝีเท้าตามทุกคนออกไประหว่างที่ทุกคนกำลังพากันออกไปยังห้องโถงกลางเพื่อหารือเรื่องการตัดสินโทษของเฉินอวี่จูที่ได้กระทำการทุกอย่าง หยางซานตงที่เห็นว่าใบหน้างามของภรรยานั้นแดงก่ำจึงคิดขึ้นได้ว่านางนั้นก็อาจจะโดนพิษยาปลุกกำหนัดด้วยเช่นกัน จึงโน้มใบหน้าลงมากระซิบชิดใบหูเล็ก"เจินเอ๋อ ให้พี่ขับพิษกำหนัดให้ก่อนดีหรือไม่ ยังพอจะมีเวลานะ"คำของผู้เป็นสามีทำให้หลี่เจินตัวแข็ง มองอีกฝ่ายอย่างไม่อยากจะเชื่อ สายตาพราวระยับที่สื่อความนัยนั้นทำให้นางสะบัดร้อนสะบัดหนาว สถานการณ์เช่นนี้เขายังมีอารมณ์คิดเรื่องอย่างว่า"นี่ท่าน...ข้ามิได้ถูกพิษกำหนัดเสียหน่อย"หลี่เจินฟาดฝ่ามือลงบนบ่าแกร่งของบุรุษบ้าตัณหาเต็มแรง ก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินตามทุกคนไปยังห้องโถงไม่อาจที่จะทนมองหน้าอีกฝ่ายที่หื่นไม่ดูเวล่ำเวลาหยางซานตงยิ้มให้กับท่าทางเขินอายของภรรยาตัวน้อย ก่อนคิ้
หลี่เจินเดินตามหญิงรับใช้นางนั้นมาจนถึงห้องห้องหนึ่ง เมื่อส่งนางถึงที่หมายหญิงรับใช้ผู้นั้นก็ปลีกตัวออกไปในทันที นางยืนชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะผลักบานประตูเข้าไป หลังประตูบานนั้นสตรีที่นางต้องการเจอตัวกำลังนั่งด้วยท่าทางเกียจคร้านละเลียดจิบสุราในมือด้วยใบหน้ามีความสุขยิ่ง สายตาที่ใช้จ้องมองนางวาววับดูไม่น่าไว้ใจแม้แต่น้อย"เจ้าต้องการอะไร มีสิ่งใดก็พูดมา"หลี่เจินเอ่ยถามอีกฝ่าย สายตานั้นจ้องมองสตรีจิตวิปลาสตรงหน้าอย่างระมัดระวัง"ใจร้อนเหมือนเดิมเลยนะเจ้าคะ พี่สาว"เสียงอ่อนหวานของเฉินอวี่จูนั้นฟังดูช่างเยือกเย็น ริมฝีปากที่แต้มชาดสีสดนั้นแสยะยิ้มที่ทำให้คนมองนึกถึงฆาตกรโรคจิต สตรีนางนี้เกินเยียวยาแล้วจริงๆ"เจ้ามิต้องกล่าวให้มากความ ถุงหอมใบนี้ไปอยู่กับเจ้าได้เช่นไร"หลี่เจินกดข่มความหวาดผวาที่ชวนให้หนาวเยือกเอ่ยถามอีกฝ่ายราวกับกำลังควบคุมโทสะ ท่าทางของนางทำให้สตรีตรงหน้าหัวเราะขึ้นมาราวกับกำลังเจอเรื่องตลกขบขัน"เอ...ข้าเอาถุงหอมใบนี้มาได้เช่นไรนะ เจ้าอยากรู้จริงๆ น่ะหรือ พี่สาว"เฉินอวี่จูเอ่ยกับสตรีหน้าโง่ตรงหน้าด้วยรอยยิ้มยั่วเย้า นางรู้สึกสมเพชเวทนาอีกฝ่ายยิ่งนัก เพียงนางให้บ่า
แล้วงานเลี้ยงฉลองครบรอบวันเกิดของท่านนายอำเภอเฉินก็มาถึง ผู้คนในอาภรณ์งดงามหรูหราต่างหลั่งไหลเข้ามาร่วมอวยพรให้กับเจ้าของงานเลี้ยงผู้เป็นใหญ่ในอำเภอซีซาแห่งนี้ ผู้ที่มาร่วมงานต่างเป็นคนใหญ่คนโตและมีหน้ามีตาในสังคมชั้นสูงทั้งสิ้น และในครั้งนี้ดูท่าว่าจะจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่กว่าในทุกปี คาดว่าคงมีสิ่งพิเศษเป็นแน่เฉินอวี่จูในอาภรณ์งดงามหรูหรา ใบหน้าหวานนั้นถูกแต่งแต้มจนงามล้ำต่างได้รับคำชื่นชมและความสนใจจากผู้คนที่มาร่วมงาน นางหยัดยิ้มกว้างเคียงคู่มากับบุรุษรูปร่างสูงโปร่งใบหน้าหล่อเหลาคล้ายดังบัณฑิตผู้ทรงภูมิที่เหล่าสตรียังไม่ออกเรือนต่างชม้ายชายตามอง แม้ข้างกายของเขานั้นจะมีฮูหยินเช่นนางเคียงกายอนิจจาสายตาชื่นชมระคนอิจฉาเหล่านั้นหาได้ทำให้นางรู้สึกพอใจไม่ อันว่ามนุษย์นั้นมิรู้จักพอย่อมจะเป็นคำกล่าวที่มิได้เกินจริงแม้แต่น้อย รัก โลภ โกรธ หลง หากมันจะมีอย่างพอดีก็คงมิมีอันใดผิด แต่หากทะเยอทะยาน อยากได้ อยากมีมากจนเกินไปก็สามารถสร้างหายนะให้แก่ชีวิต แต่ดูเหมือนจิตใจของนางจะมืดบอดเกินกว่าจะมองเห็นเสียแล้ว ภายในจิตใจยังครุ่นคิดถึงแต่ชายอื่น ผู้ซึ่งมีฐานะเป็นสามีของพี่สาวต่างมารดา สายตาหวานน