เคธี่ สาวสองที่ทุ่มเทให้กับความรัก เป็นคนมีความสามารถรอบด้าน ไม่ว่าสิ่งใดที่สตรีที่ดีพร้อมสมควรจะมี นางมีหมด งานบ้านงานเรือน เย็บปักถักร้อย นางล้วนทำทุกอย่างอย่างตั้งใจ ทุกอย่างนั้นนางล้วนทำเพื่อชายคนรัก เพียงแค่ชายคนรักเอ่ยปาก แต่ชีวิตที่กำลังรุ่งโรจน์ของนางต้องพังลง เมื่อเกิดโรคระบาดขึ้น ร้านเสริมสวยของนางจำต้องปิดตัวลง การใช้ชีวิตเข้าสู่ยุคข้าวยากหมากแพง บิดาที่รักยิ่งก็มาจากไปเพราะโรคระบาด จนรู้สึกเคว้งคว้างไปหมด คนรักที่คิดพึ่งพิงก็กลับมาทอดทิ้งในวันที่หมดสิ้นทุกอย่าง โดยข้ออ้างที่ชายผู้นั้นใช้เพื่อจะทิ้งนางไปคือการที่นางมีลูกให้กับเขาไม่ได้ นางท้อแท้ในชะตาชีวิตจนเลือกทางผิด เพราะอารมณ์ชั่ววูบจึงเลือกที่จะจบชีวิตตัวเองลง ก่อนตายก็พร่ำภาวนาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หากเทพยาดามีจริง ชาติหน้าลูกขอให้เกิดมาเป็นหญิงแท้ มีบุรุษที่รักมั่น มีบุตรให้อุ้มชู แต่นึกไม่ถึงว่าคำขอของนางจะเป็นจริงและรวดเร็วถึงเพียงนี้ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในร่างของสตรีแต่เป็นสตรีที่ตัวเหม็นมาก และนางยังมีบุตรชายที่มอมแมมราวกับลูกแมวจรจัด ส่วนสามีน่ะหรือ นางมีสามีเป็นชายเก็บฟืน
View MoreKENNETH ENRIQUEZ:
"Bitch!" Sambit ni Ken sa kaulyaw nyang si Alice. Pumunta ito sa opisina nya para makikipag meeting. Pero ito ang meeting na ibig nyang sabihin. "Mating" pala. Isa lang si Alice sa mga babae nya pero wala cyang girlfriend na matatawag sa isa man sa kanila. "Ohhh shit Ken come on fvck me! fvck me more!!!.." Sambit nito sarap na sarap sa ginagawa nya. Naka pwesto ito patalikod sa kanya habang pinapaligaya nya.. Pagod sana cya sa araw na iyon pero ang palay ang lumapit sa kanya para tukain... sino ba naman cya para hindian ang grasya ng langit. Nasa kasarapan sila ng pag-niniig ng biglang nagbukas ang pinto... Pumasok ang secretary nyang si Jonie... Naka yuko ito habang nakatingin sa dalang mga papel na papa-pirmahan sa kanya, kinakagat-kagat pa nito ang dulo ng ballpen kaya hindi sila napansin ng dalaga. "Sir, may meeting kayo with Ms. Alice today..." "I'm already here bitch!" sagot ni Alice habang sarap na sarap sa ginagawa niya. Hinahawakan nya ang balakang nito para sagad na sagad ang pag labas masok nya sa perlas nito. "ahhh.. ahhh... ahhhh..." "Ay kabayo!!! Napatalon sa gulat si Jonie ng makita silang nagba-babakbakan ni Alice. Naitapon nito pataas ang mga hawak na papel dahilan kaya nagkalat ang mga iyon sa buong opisina nya. Dali daling pinulot iyon isa-isa ni Jonie. Lihim cya napangiti.... hindi kasi muna kumakatok bago pumasok....ayan tuloy! sambit nya sa isip "Sorry Sir, I don’t know na andito na pala si Ms Alice.." sambit ng secretarya nya habang patuloy sa pag pulot ng mga papel. Hindi ito tumitingin sa kanila, napako ang tingin nito sa sahig habang pinupulot isa-isa ang mga papel. Hindi cya nagpatinag kahit pa andiyan ang secretarya nya, hindi nya tinitigil ang pag kady*t kay Alice kaya patuloy din ito sa pag ungol.. "ahhh fvck it Ken.." Napako ang tingin nya sa sekretarya, naaliw kasi sya sa ekspresyon ng mukha nito... habang umuungol si Alice ay napapangiwi ang mukha ito sa mga narinig mula sa kanila, tila nandidiri. Sumasabay ang pag-ngiwi ng mukha nito sa mga ungol ni Alice. Gusto nyang humalakhak.... ang cute kasi tingnan ng sekretarya nya. Halos pagapang na ang posisyon nito para lang mapulot ang lahat ng mga papel sa sahig. Tila hingal na hingal sa ginagawa eh nagpupulot lang naman! Natatawa cya sa isip. Maya-maya pa ay humarap ito sa banda nya pero nakatutok pa din ang atensyon sa sahig kaya wala ito sa sarili na nakikitaan nya na ito ng panty dahil sa igsi ng palda nito. Black ang panty ni Jonie at sumilip ang perlas ng silangan. "Ahh shit!" sambit nya.... Lalo cyang ginanahan, pero hindi dahil kay Alice. "Come on Ken fuck me moreee!" Patuloy sya sa pag galaw sa puwitan ni Alice pero ang mata nya ay nakatingin sa perlas ni Jonie, hindi pa din nito alam na nasisilapan nya na ito, patuloy ito sa pagpulot ng papel. Sana hindi maubos ang papel sa bandang harapan nya. Mas gusto nya ang view doon. Bahagyang pang nalaylay ang blouse nito at sumisilip din ang malulusog na boobs ng dalaga. Napapikit nalang cya ng mata. Anu ba yan!... Si Alice ang ka-niig nya pero si Jonie ang nasa isip nya! Nang matapos mapulot ang mga papel ay patakbong lumabas si Jonie ng office at sinara ang pinto. "Shit baby, come inside me, I want more of you. I want you desperately!!!" Sambit ni Alice. Bumalik ang atensyon nya kay Alice nang makalabas na si Jonie. "Ahhh... ooh shit baby, you're so big, I want more of you. ahhh ahhh. aahhh" Parang nawalan na tuloy sya ng gana sa ingay ng babae, parang p**n star ito kung maka ungol, dagdag pa na pagod cya... humugot muna sya ng malalim na hininga saka tinapos nya na agad ang pagpapaligaya sa dalaga. "Ahhhhhh.. mahabang ungol ni Alice ng nilabasan na cya. "Ang galing mo talaga Ken.." tumayo si Alice at inayos ang palda nito. "Next time ulit ha.... Bye!" Nag flying kiss pa ito sa kanya bago lumabas "Bitch!" Sambit nya sa utak. Kinuha nya ang condom sa ari nya at tinapon iyon sa basurahan. Kahit ilang babae pa ang lumapit sa kanya ay kaya nya yan.... ang importante ay nagpa-practice sya ng safe sex. Inayos nya ang pantalon at umupo sa sofa. Napagod cya sa ginawa nila ni Alice. Masyado kasi itong wild. Bakit kasi ganito ang papel nya sa mundo? Ang magpaligaya ng mga babaeng tigang! Natawa cya sa mga naiisip. Naalala nya ang mukha ng sekretarya nya kanina. Aliw na aliw cya habang pinagmamasdan itong pinupulot ang lahat ng papel na naka-kalat, hindi na nito alam kung ano ang uunahing gagawin. Natawa sya Nakita nya din ang panty nito, kakaiba ang naramdaman nya kanina ng masilip ang panty ng dalaga. Madami naman cyang nakitang pussy pero bakit parang ang pussy ng sekretarya nya ang gusto nyang makita? Saka ang boobs nitong tayo-tayo!... parang hindi pa nalamas ng lalaki... Ah shit! Bigla cyang nakaramdam ng init... Panty palang ang nakita nya pero bakit ang lakas na ng epekto nito sa kanya? Maganda din ang sekretarya nyang si Jonie, fresh graduate ito, halatang wala pang karanasan sa pag-ibig. Sa tantiya nya ay 24 palang ito. Four months palang ang dalaga bilang sekretary nya at masasabi nyang very efficient ito sa work. Dati nilang OJT si Jonie. Inabsorb ng kompanya nga ang dalaga dahil Summa cum Laude ito nung grumaduate sa college. Kung bibitawan pa nya ay siguradong pag aagawan ito ng ibang kompanya. Ibang-iba din ito sa mga naging sekretarya nya dati. Lahat kasi ng naging sekretarya nya ay inaakit cya. Isa sa mga gusto nyang maging sekretarya ay maganda, mestiza at sexy. Gusto nyang maganda lagi ang nakikita habang nagta-trabaho, mas ginaganahan cya kapag ganun... at pasok na pasok si Jonie sa mga requirements nya na yun. Ang pinagkaiba lang ni Jonie sa mga naging sekretarya nya ay matalino ito. Ang iba kasi ay puro katawan lang at walang utak. Hindi rin ito nagpapakita ng ano mang pagka gusto sa kanya. Pure work lang ang dalaga kaya feeling nya ay wala itong interes sa kanya. Ito lang ata ang babaeng hindi nahuhumaling sa kagwapuhan nya. Alam nya iyon kasi hindi man lang ito kinikilig habang kausap cya. Bagkus ay parang takot pa nga ito sa kanya. Ahhh! bakit nga ba si Jonie ang iniisip nya eh kakatapos nya lang makikipag-niig kay Alice? Sumilay ang ngiti sa labi nya. Parang gusto nya tuloy tuksuhin si Jonie. May naisip cyang kalokohan... Naaaliw cya habang inaalala ang mukha nito kanina. Ang cute kasi ng dalaga. Tumayo sya at pumunta sa desk nya. Tinawagan nya ito sa intercom. "S-sir may kailangan po kayo?" Nag-aalangang sagot ng dalaga. Parang may takot na naman sa boses nito. "Pasok ka sa office ko..." Utos nya. Seryoso ang boses nya habang kausap ang dalaga. "Shit!" Narinig pa nyang pabulong na sambit ng dalaga. Lalong natawa sya sa isip. Maya-maya pa ay kumatok ito ng dalawang beses. "Pasok!" Sigaw nya. Pagpasok ng dalaga ay hindi ito makatingin sa mata nya, nakayuko lang ito. "Ahm Sir my kailangan po ba kayo?" tanong ni Jonie habang hawak ang ballpen na halos mabali na sa kakalapirot nito... hindi ito mapakali. "Itatanong ko lang kung bakit kanina hindi ka kumatok kung marunong ka naman pala kumatok?" Seryosong tanong nya kay Jonie. Gusto nyang makita ang expresyon ng mukha nito. "Ah eh Sir, hindi ko po kasi akalain na andito ba si Ms. Alice sa loob ng opisina nyo" Mukhang takot na takot na naman ito sa kanya. Hindi ito tumitingin sa mata nya. Patuloy lang itong naka yuko. Gusto nya nang tumawa ng malakas. Aliw na aliw cya sa dalaga... napaka inosente nito. "Hmmm...." tumango lang cya bilang sagot sa dalaga. "So kamusta naman ang performance ko kanina?" "Sir???" Napangiti sya sa reaksyon ni Jonie. Nagulat ito sa tanong nya. Ang cute talaga ng pagka inosente ni Jonie "Wala.. next time kumatok ka muna para hindi ka maalangan palagi." "Y-yes sir... May iuutos po ba kayo?" "Wala naman..." "S-sige po Sir labas na ako." Sinundan nya ng tingin ang paglabas nito sa opisina nya. Halos madapa na ito sa kakamadali makalabas lang doon. Napahalakhak cya ng wala na si Jonie. Mas natutuwa pa ata cya kay Jonie kesa sa ginawa nila ni Alice.เสียงเปิดปิดประตูดังขึ้นอย่างแผ่วเบา ก่อนร่างสูงของบุรุษเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้มีหนวดเคราบางเบาส่งให้เขายิ่งดูหล่อคมมีเสน่ห์น่าหลงใหลซานตงก้าวเดินเข้ามาอย่างแผ่วเบาแล้วหยุดอยู่ตรงด้านหน้าเตียงนอนหลังใหญ่ที่มีร่างอวบอิ่มของภรรยาที่กำลังนอนตะแคงด้านข้างขดกายอย่างน่าเอ็นดู ตอนนี้อายุครรภ์ของนางย่างเข้าเดือนที่เจ็ดแล้วอีกเพียงไม่นานบุตรของเขาก็จะออกมาลืมตาดูโลกเขาจ้องมองใบหน้างดงามของภรรยาที่หลับตาพริ้ม ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นเล็กน้อยดูมีความสุขราวกับตอนนี้นางกำลังหลับฝันดี แม้นางจะกำลังตั้งครรภ์แต่ก็ยังงดงามเย้ายวนอย่างที่สุด จนคนแอบมองใจกระตุกสั่นไหว เขาอยากจะทักทายเจ้าก้อนแป้งอีกแล้วมือหนาจึงค่อยๆ ปลดอาภรณ์ออกจากเรือนกายแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามจนเหลือเพียงกางเกงตัวในบางเบา เคลื่อนกายหนาเข้าไปนอนซ้อนแผ่นหลังเล็กแผ่วเบาหลี่เจินที่รับรู้ถึงสัมผัสแผ่วเบาของมือใหญ่ที่ลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของนาง ศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยเส้นผมดกดำเงางามกับกลิ่นหอมอันคุ้นเคยกำลังซุกไซ้ดอมดมไปทั่วซอกคอและลาดไหล่ขาวนวลที่ไม่รู้ว่าเปล่าเปลือยไปตั้งแต่เมื่อไหร่"ท่านพี่ อ่า"มือเล็กที่ตั้งใจจะยกขึ้นดันศ
แล้วในที่สุดวันมงคลของคุณหนูฉีหลานเฟิ่งและท่านแม่ทัพต้วนฝูชิงก็มาถึง เจ้าสาวในวันนี้นั้นงดงามเป็นอย่างมาก จนผู้ที่มีส่วนในความสำเร็จครั้งนี้นั้นยิ้มแก้มปริ หลี่เจินรู้สึกยินดีกับเด็กสาวผู้นั้นเป็นอย่างมากที่นางจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเสียที เรื่องราวของคุณหนูฉีหลานเฟิ่งและคนรัก ดูเหมือนว่าจะลงเอยกันได้ด้วยดี ดูได้จากสีหน้าของเจ้าบ่าวที่อิ่มเอิบแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข แต่ได้ยินมาว่ากว่าจะปรับความเข้าใจกันได้แม่ทัพต้วนฝูชิงผู้ยิ่งใหญ่แทบจะหลั่งน้ำตากันเลยทีเดียว ต่อจากนี้ไปนางได้แต่อวยพรให้ชีวิตคู่ของทั้งสองมีแต่ความสุข ครองรักกันไปจนแก่เฒ่าวันเวลาผันผ่าน ผู้คนต่างใช้ชีวิตดำเนินไปตามวิถีทางของตัวเอง มีเรื่องราวผ่านมามากมาย รวมไปถึงข่าวคราวจากชายแดนที่ร่ำลือกันอย่างหนาหู ผู้คนที่แวะเวียนเข้ามาใช้บริการในหอเหม่ยฮวาต่างก็กล่าวถึงเรื่องนี้ ข่าวที่ได้รับฟังมานั้นทำให้หลี่เจินตกตะลึงอยู่ไม่น้อย ว่ากันว่าในค่ายทหารรักษาชายแดนมีหญิงงามผู้เป็นนางคณิกาที่ลือเลื่องถึงความร้อนแรง สามารถสร้างความเกษมสำราญให้บรรดาเหล่าทหารกลัดมันจนเลี่ยงชื่อไปทั้งค่าย ใช้เวลาเพียงไม่นานก็ปีนป่ายเป็นนางคณ
เช้าวันรุ่งขึ้นผู้คนต่างโจษจันเกี่ยวกับเรื่องราวในตระกูลเฉินที่ในตอนนี้จวนนายอำเภอถูกปิดเงียบ ไร้เงาของคนภายในจวนไม่เว้นแม้แต่บ่าวไพร่ เฉินอวี่จูถูกสามีหย่าขาดในข้อหาคบชู้สู่ชาย สร้างความอับอายให้แก่ตระกูลเป็นอย่างมาก เดิมทีโทษของนางคือห้าม้าแยกร่าง แต่ด้วยความเมตตาของท่านเจ้าเมืองและเห็นแก่หน้าบิดาของลูกสะใภ้ จึงเพียงเนรเทศนางออกจากเมืองซีโจวไปยังชายแดนทุรกันดาร หลังจากเฉินอวี่จูถูกเนรเทศออกไป ต่อมาก็มีข่าวการแต่งเข้าไปเป็นอนุภรรยาจวนตระกูลฮวนของเฉินอี้ซินผู้เป็นน้องสาวต่างมารดาของเฉินอวี่จู และนั่นก็เป็นที่กล่าวถึงของผู้คนอีกครั้งจนไม่มีผู้ใดที่ไม่รู้เกี่ยวกับถึงเรื่องนี้แม้แต่แม่ทัพตระกูลต้วน ต้วนฝูชิง บุรุษที่ผู้คนต่างรับรู้ว่าเขาคือคนรักของเฉินอี้ซิน ที่มีข่าวคราวรักสามเส้าออกมาให้ได้ยินอยู่บ่อยครั้ง คนผู้นั้นคงโศกเศร้าอยู่เป็นแน่แต่เปล่าเลย ตอนนี้ผู้ที่ทุกคนต่างคิดว่าเขาคงกำลังเศร้าโศกเสียใจที่สตรีคนรักกลายเป็นภรรยาของผู้อื่นกลับกำลังนั่งดื่มด่ำกับสุรารสเลิศบนชั้นสามของโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งอย่างสบายอกสบายใจ ข่าวนี้ช่างเป็นข่าวที่น่ายินดีที่สุดในรอบปี เขารู้สึกโล่งใจและยินดีเป็น
จบสิ้นกันเสียทีหลี่เจินมองบ่าวไพร่ที่ลากเอาคนทั้งสองไปคุมขังเอาไว้ก่อนตามคำสั่งของเจ้าของจวนเพื่อรอคำตัดสินในวันรุ่งขึ้น กลิ่นอายและคราบความใคร่ที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้ทำให้หลี่เจินรู้สึกพะอืดพะอมใบหน้าของนางประเดี๋ยวซีดขาวประเดี๋ยวแดงก่ำ จนต้องรีบหันกายเร่งฝีเท้าตามทุกคนออกไประหว่างที่ทุกคนกำลังพากันออกไปยังห้องโถงกลางเพื่อหารือเรื่องการตัดสินโทษของเฉินอวี่จูที่ได้กระทำการทุกอย่าง หยางซานตงที่เห็นว่าใบหน้างามของภรรยานั้นแดงก่ำจึงคิดขึ้นได้ว่านางนั้นก็อาจจะโดนพิษยาปลุกกำหนัดด้วยเช่นกัน จึงโน้มใบหน้าลงมากระซิบชิดใบหูเล็ก"เจินเอ๋อ ให้พี่ขับพิษกำหนัดให้ก่อนดีหรือไม่ ยังพอจะมีเวลานะ"คำของผู้เป็นสามีทำให้หลี่เจินตัวแข็ง มองอีกฝ่ายอย่างไม่อยากจะเชื่อ สายตาพราวระยับที่สื่อความนัยนั้นทำให้นางสะบัดร้อนสะบัดหนาว สถานการณ์เช่นนี้เขายังมีอารมณ์คิดเรื่องอย่างว่า"นี่ท่าน...ข้ามิได้ถูกพิษกำหนัดเสียหน่อย"หลี่เจินฟาดฝ่ามือลงบนบ่าแกร่งของบุรุษบ้าตัณหาเต็มแรง ก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินตามทุกคนไปยังห้องโถงไม่อาจที่จะทนมองหน้าอีกฝ่ายที่หื่นไม่ดูเวล่ำเวลาหยางซานตงยิ้มให้กับท่าทางเขินอายของภรรยาตัวน้อย ก่อนคิ้
หลี่เจินเดินตามหญิงรับใช้นางนั้นมาจนถึงห้องห้องหนึ่ง เมื่อส่งนางถึงที่หมายหญิงรับใช้ผู้นั้นก็ปลีกตัวออกไปในทันที นางยืนชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะผลักบานประตูเข้าไป หลังประตูบานนั้นสตรีที่นางต้องการเจอตัวกำลังนั่งด้วยท่าทางเกียจคร้านละเลียดจิบสุราในมือด้วยใบหน้ามีความสุขยิ่ง สายตาที่ใช้จ้องมองนางวาววับดูไม่น่าไว้ใจแม้แต่น้อย"เจ้าต้องการอะไร มีสิ่งใดก็พูดมา"หลี่เจินเอ่ยถามอีกฝ่าย สายตานั้นจ้องมองสตรีจิตวิปลาสตรงหน้าอย่างระมัดระวัง"ใจร้อนเหมือนเดิมเลยนะเจ้าคะ พี่สาว"เสียงอ่อนหวานของเฉินอวี่จูนั้นฟังดูช่างเยือกเย็น ริมฝีปากที่แต้มชาดสีสดนั้นแสยะยิ้มที่ทำให้คนมองนึกถึงฆาตกรโรคจิต สตรีนางนี้เกินเยียวยาแล้วจริงๆ"เจ้ามิต้องกล่าวให้มากความ ถุงหอมใบนี้ไปอยู่กับเจ้าได้เช่นไร"หลี่เจินกดข่มความหวาดผวาที่ชวนให้หนาวเยือกเอ่ยถามอีกฝ่ายราวกับกำลังควบคุมโทสะ ท่าทางของนางทำให้สตรีตรงหน้าหัวเราะขึ้นมาราวกับกำลังเจอเรื่องตลกขบขัน"เอ...ข้าเอาถุงหอมใบนี้มาได้เช่นไรนะ เจ้าอยากรู้จริงๆ น่ะหรือ พี่สาว"เฉินอวี่จูเอ่ยกับสตรีหน้าโง่ตรงหน้าด้วยรอยยิ้มยั่วเย้า นางรู้สึกสมเพชเวทนาอีกฝ่ายยิ่งนัก เพียงนางให้บ่า
แล้วงานเลี้ยงฉลองครบรอบวันเกิดของท่านนายอำเภอเฉินก็มาถึง ผู้คนในอาภรณ์งดงามหรูหราต่างหลั่งไหลเข้ามาร่วมอวยพรให้กับเจ้าของงานเลี้ยงผู้เป็นใหญ่ในอำเภอซีซาแห่งนี้ ผู้ที่มาร่วมงานต่างเป็นคนใหญ่คนโตและมีหน้ามีตาในสังคมชั้นสูงทั้งสิ้น และในครั้งนี้ดูท่าว่าจะจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่กว่าในทุกปี คาดว่าคงมีสิ่งพิเศษเป็นแน่เฉินอวี่จูในอาภรณ์งดงามหรูหรา ใบหน้าหวานนั้นถูกแต่งแต้มจนงามล้ำต่างได้รับคำชื่นชมและความสนใจจากผู้คนที่มาร่วมงาน นางหยัดยิ้มกว้างเคียงคู่มากับบุรุษรูปร่างสูงโปร่งใบหน้าหล่อเหลาคล้ายดังบัณฑิตผู้ทรงภูมิที่เหล่าสตรียังไม่ออกเรือนต่างชม้ายชายตามอง แม้ข้างกายของเขานั้นจะมีฮูหยินเช่นนางเคียงกายอนิจจาสายตาชื่นชมระคนอิจฉาเหล่านั้นหาได้ทำให้นางรู้สึกพอใจไม่ อันว่ามนุษย์นั้นมิรู้จักพอย่อมจะเป็นคำกล่าวที่มิได้เกินจริงแม้แต่น้อย รัก โลภ โกรธ หลง หากมันจะมีอย่างพอดีก็คงมิมีอันใดผิด แต่หากทะเยอทะยาน อยากได้ อยากมีมากจนเกินไปก็สามารถสร้างหายนะให้แก่ชีวิต แต่ดูเหมือนจิตใจของนางจะมืดบอดเกินกว่าจะมองเห็นเสียแล้ว ภายในจิตใจยังครุ่นคิดถึงแต่ชายอื่น ผู้ซึ่งมีฐานะเป็นสามีของพี่สาวต่างมารดา สายตาหวานน
ร่างบอบบางของสตรีนางหนึ่งที่นอนคว่ำหน้าเปลือยแผ่นหลังและสะโพกมนอยู่บนตั่งเตียง ปล่อยให้บ่าวรับใช้ทายาลงบนร่องรอยฟกช้ำตรงสะโพกงามงอนและแผ่นหลัง ยังมีรอยขีดข่วนตรงเรียวขาขาวที่ทำให้ผิวเนื้อนวลมีตำหนิไม่น่ามอง สองมือของสตรีนางนั้นสั่นเทาดึงขย่ำระบายความเจ็บปวดลงบนผ้าปูเตียงจนยับย่น แต่ไหนเลยเจ็บปวดกายจะเท่าความเจ็บปวดที่ใจ ดวงตาหวานบัดนี้นั้นแดงก่ำเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำแห่งความคับแค้น ความเจ็บแค้นอัดแน่นภายในอก ไม่เคยมีใครทำเช่นนี้กับนางมาก่อน บุรุษผู้นั้นไม่เพียงกล้าเมินนาง แต่กลับทำร้ายนางโดยไม่กะพริบตาเฉินอวี่จูคิดอย่างคับแค้นใจ น้ำตาอุ่นร้อนหลั่งไหลอาบแก้ม เหตุใดนังเฉินหลี่เจินจึงได้ครอบครองบุรุษผู้นั้น เหตุใดชีวิตของมันถึงได้ดูมีความสุขและเพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง มันยังคงชูคออยู่เหนือนาง ทุกอย่างมันกลับตาลปัตรไปหมด บุรุษที่นางมองอย่างสมเพชในกาลก่อน กลับรูปงามสมชายชาตรี แต่เขากลับไม่แม้แต่จะชายตามองนาง แต่ยิ่งไม่อาจครอบครองอีกฝ่ายดังใจ นางยิ่งรู้สึกปรารถนา เพียงแค่หลับตาใบหน้าคร้ามคมและกลิ่นกายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความแข็งแกร่งของบุรุษเพศที่ได้สัมผัสเพียงชั่วครู่นั้น ทำให้นางยิ่งเกิดควา
ดวงตาวาววับของภรรยาที่จ้องมองมา ทำให้ลำคอของหยางซานตงแห้งผาก มองริมฝีปากอวบอิ่มที่เม้มเข้าหากันแน่นแล้วคลายออกแต่ทว่ามันกลับเริ่มสั่นระริก ดวงตาที่เมื่อครู่นั้นดูกราดเกรี้ยว เมื่อเห็นว่าเขาไม่ยอมเอ่ยปากเสียทีบัดนี้มันดูรวดร้าว"ไม่เป็นไรในเมื่อท่านไม่อยากเอ่ยก็ไม่เป็นไร"น้ำเสียงแหบเครือเอ่ยขึ้นก่อนร่างบอบบางจะลุกออกจากตักของเขา"เจินเอ๋อ อย่าโกรธพี่เลยนะ เป็นสตรีไร้ยางอายนางนั้นต่างหาก"หยางซานตงกอดกระชับร่างบางเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยนางออกจากอ้อมแขน เพียงเห็นดวงตาหม่นหมองนั้นดวงใจของเขาก็แทบร้าวราน เขากลืนน้ำลายลงคอแล้วเอ่ยถึงเหตุการณ์น่าโมโหนั้นจนหมดเปลือก ไม่คิดปิดบังแม้แต่น้อย สายตาคมมองใบหน้างดงามที่มืดครึ้มลงเรื่อยๆ ของภรรยาเมื่อเขานั้นเอ่ยถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น มองนางด้วยสายตาละห้อย"พี่สาบานได้ ว่าไม่ได้ล่วงเกินหรือเกินเลยกับนางแม้แต่น้อย"ตบท้ายด้วยการยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเอง ไม่ว่าสตรีคนใดก็ไม่อาจที่จะทำให้เขาหวั่นไหวได้อีกแล้ว หัวใจและร่างกายของเขามันตอบสนองเพียงสัมผัสจากภรรยาเท่านั้นหลี่เจินหรี่ตามองผู้เป็นสามี สายตานั้นไล่มองเขาจนคนถูกมองใจไม่ดี นางไม่เชื่อเขาหรือ แล
ภายในห้องทำงานของนายหญิงเจ้าของหอเหม่ยฮวา สตรีสองนางนั้นกำลังนั่งสบตากันอยู่ ก่อนที่ผู้เป็นเจ้าของหอจะกล่าวขึ้น"หากข้าจะบอกเจ้าว่าข้าคือคุณหนูใหญ่ของตระกูลเฉินเล่า เจ้าจะว่าอย่างไร"หลี่เจินเอ่ยกับคุณหนูฉีหลานเฟิ่งอย่างตรงไปตรงมา จนใบหน้าของสตรีตรงหน้าดูตื่นตะลึงอย่างเห็นได้ชัด ฉีหลานเฟิ่งมองใบหน้างดงามด้วยดวงตาสั่นไหว เหตุเพราะบนใบหน้านางนั้นอัปลักษณ์มีตุ่มหนองจึงหมกตัวอยู่เพียงในเรือนไม่ออกไปเที่ยวเล่นเช่นดังเด็กสาวในวัยเดียวกัน จึงทำให้นางไม่มีสหายที่จะคบค้าสมาคมด้วยและไม่เคยรับรู้ความเป็นไปด้านนอกจวนมากนัก แต่นางก็ไม่เคยเห็นสตรีนางนี้มาก่อน ตระกูลเฉินนั้นเป็นตระกูลของผู้ปกครองอำเภอแห่งนี้ผู้คนต่างรับรู้ว่านายอำเภอเฉินมีบุตรีสามนางที่เลอโฉม ทั้งสามนางนั้นก็เคยพบหน้ามาก่อน หรือนางจะเป็นคุณหนูเฉินหลี่เจินที่มีเรื่องอื้อฉาวเมื่อหลายปีก่อน ในตอนนั้นใบหน้าของนางยังเป็นเพียงตุ่มเล็กๆ มิได้ช้ำเลือดช้ำหนองเช่นตอนนี้ จึงพอจะรับรู้ข่าวมาบ้าง"ท่านคือคุณหนูใหญ่เฉินหลี่เจินหรือ"น้ำเสียงของสตรีนางนั้นฟังดูแหบแห้งจนน่าสงสารอยู่ไม่น้อยเฉินอี้ซิน คือสตรีที่บุรุษที่ฉีหลานเฟิ่งรักปรารถนา นางงดงา
Comments