เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่2.อย่าทำในสิ่งที่ข้าไม่ได้สั่ง
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-13 15:23:59องค์ชายซ่งเทียนมาที่หอบุปผาก็เรียกหาดาวเด่นของหอคณิกาไปรับใช้ที่ห้องพิเศษ
ในขณะที่เจียลี่ สตรีที่งดงามที่สุดในหอแห่งนี้กำลังเล้าโลมเรือนกายกำยำขององค์ชายอย่างเต็มที่ จู่ ๆ ก็ถูกเขากระชากรวงผมจนเงยหน้ามาสบตาเขา
พลึ่บ!!
“อย่าทำในสิ่งที่ข้าไม่ได้สั่ง”
เขามองนางด้วยสายตาดุดัน กล้าดียังไงมาทำรอยเอาไว้บนตัวของเขา
เจียลี่มองเขาด้วยความกลัว แล้วรีบอ้อนอย่างยั่วเย้า
“ท่อนมังกรขององค์ชายมันน่าดูดนี่เจ้าคะ..จ๊วบ..จ๊วบ”
นางโลมอันดับหนึ่งใช้เล่ห์มารยา ด้วยร่างกายเปลือยเปล่าที่ยั่วยวน นางนั่งอยู่หว่างขาของบุรุษหล่อเหลา ใจนางนั้นอยากจะทำให้นานกว่านี้ สร้างอารมณ์ให้มันซาบซ่านก็เท่านั้น แต่โดนดึงตัวขึ้นมาซะก่อน
“อย่าพูดมาก รีบ ๆ ช่วยข้าปลดปล่อยให้หายหงุดหงิด” ซ่งเทียนสั่งเสียงเข้ม
“เจ้าค่ะ”
เจียลี่ทำตาเยิ้ม ใครมันไม่อยากทำล่ะ เขาเป็นถึงองค์ชายใหญ่มีสิทธิ์ได้นั่งครองบัลลังก์ หากนางปรนนิบัติเขาดี ๆ บางทีอาจถูกเรียกไปเป็นสนมก็เป็นได้ นางจึงรีบขึ้นคร่อมตัวของซ่งเทียน มือเล็กจับแท่งมังกรร้อนอย่างรู้งาน
ซ่งเทียนเอนตัวลงนอนลงไปให้เจียลี่ช่วยดับอารมณ์เขาที่มันหงุดหงิดอยู่ให้คลายลงบ้าง
“อ๊ะ.. อะ องค์ชาย แท่งมังกรของท่านใหญ่มาก ข้าเสียวจังเลย..อะ อื้อ..~~”
ร่างบางขึ้นขย่มแท่งมังกรใหญ่ของซ่งเทียนอย่างเร่าร้อน มือหนาจับประคองก้นสวยเอาไว้เพื่อไม่ให้คนข้างบนรีบร้อนจนเกินไป ริมฝีปากหนาเม้มแน่น เกร็ง เขาเด้งสวนแท่งมังกรเข้าออกอย่างไม่คิดว่าคนด้านบนจะรู้สึกยังไง
มือเล็กดันหน้าท้องเขาไว้เพื่อพยุงตัวสำหรับออกแรงขย่ม พลางส่งสายตายั่วยวนบุรุษหนุ่มสุดๆ องค์ชายผู้นี้ช่างรูปงามมากจริงๆ หากนางทำให้เขาดีๆ คงได้ใช้เงินอย่างสุขสบายไปทั้งชีวิต
“อ๊ะ..อื้อ..องค์ชายซ่ง..อา~~~”
“ฮึ้ม…ซี้ดดด..อา~~~~”
ตับ! ตับ! ตับ!
มือหนารั้งเอวหญิงสาวกระแทกแท่งมังกรเข้าออกไม่หยุด ก่อนจะจับเปลี่ยนท่าให้นางมาอยู่ในท่าคลาน
ซ่งเทียนจับขาข้างหนึ่งของเจียลี่ยกขึ้น ก่อนจะจับแท่งมังกรแทงเข้าร่องสวยเข้าไปจนสุด เสียงครางของสตรีสาวร้องออกมาไม่หยุด เมื่อซ่งเทียนกระหน่ำแทงเข้าไม่ให้นางพัก เขาจับร่างบางเปลี่ยนท่าจนมาถึงช่วงเวลาสุดท้าย เจียลี่ก็มานอนอยู่ที่เตียงกว้าง บุรุษหนุ่มจับนางอ้าขาจนกว้างแล้วยังคงชำแรกแท่งร้อนเข้าออกไม่หยุดพัก
“อ๊ะ ๆ..อื้อ..คุณซ่งเทียน.. อ๊ะ..อ๊ะ..อ้าห์~~~”
เสียงครางลั่นห้องพร้อมกับร่างสั่นสะท้านไปทั้งตัว แต่บุรุษด้านบนก็ยังกระแทกใส่ไม่หยุด
“ฮึ้มมม…ซี้ดดด….อ้าห์~~~”
แล้วสุดท้ายโอรสสวรรค์ก็ปลดปล่อยน้ำมังกรสีขาวขุ่นออกมา อารมณ์หงุดหงิดมันไม่ได้ลดน้อยลงเลยสักนิด แต่จะทำต่อก็หมดอารมณ์กับคนตรงหน้าแล้วจริงๆ เขาขยับสะโพกชำแรกเข้าสองสามครั้ง เมื่อมั่นใจว่ารีดน้ำออกจนหมด เขาก็พลิกตัวออกจากร่างกายนั้น
เจียลี่เห็นใบหน้าของเขายังคงบึ้งตึงจึงเอ่ยปากถาม “ข้าปรนนิบัติองค์ชายไม่ดีหรือเจ้าคะ”
“ไม่เกี่ยวกับเจ้า”
ซ่งเทียนตอบเสียงแข็งพลางลุกขึ้น คว้าเอาอาภรณ์ขึ้นมาสวม
นางโลมอันดับหนึ่งเห็นเช่นนั้นก็เข้าไปเอาใจ โดยการลุกไปช่วยเขาสวมเสื้อผ้า พลางเอ่ยถามต่อไปว่า “มีเรื่องทุกข์ใจอันใดก็ระบายออกมาเถิด เผื่อว่าองค์ชายจะหายหงุดหงิด”
เจียลี่ขยับตัวเปล่าเล่าเปลือยเข้าใกล้เขา สองแขนสวมกอดทางด้านหลังเพื่อจะอ้อน
“เดือนหน้าข้าต้องเข้าพิธีอภิเษกกับลูกสาวแม่ทัพ ข้าไม่ได้รักนาง ข้ามีคนที่ข้ารักอยู่แล้ว”
“บุรุษจะมีภรรยากี่คนได้ เหตุใดท่านไม่ตกแต่งสตรีที่ท่านรักไปเป็นภรรยาด้วยอีกคนเล่า”
“ก็เพราะว่าข้ารักนาง ข้าจึงอยากทะนุถนอมนาง ให้นางเป็นที่หนึ่งในจวน อีกอย่าง ข้าไม่รู้ว่า บุตรสาวแม่ทัพนั้นจะร้ายกาจแค่ไหน ข้าไม่อยากให้สตรีอื่นมารักแกคนที่ข้ารักหรอกนะ”
เจียลี่ได้ยินองค์ชายใหญ่รักและเถิดทูลสตรีอื่นเช่นนั้น ก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมา ลอบเบ้ปาก แล้วปั้นหน้าแย้มยิ้มเอ่ยต่อว่า
“เช่นนั้น เมื่อแต่งแล้วก็หาทางหย่าให้เร็วที่สุด”
“ข้าก็คิดเช่นนั้น แต่ว่าข้าไม่แน่ใจว่าจะทำให้นางหย่ากับข้าให้เร็วที่สุดได้อย่างไร”
นางคณิกาอันดับเห็นสบโอกาสจึงเสนอเขาไปว่า “สตรีมีเรื่องเดียวที่ทนไม่ได้ คือ สามีรับอนุภรรยา แล้วช้ำใจมากที่สุดเมื่อเห็นว่าท่านรักสตรีอีกคนมากกว่า หากองค์ชายไม่รังเกียจ ข้ายอมแกล้งเป็นอนุภรรยาของท่าน เพื่อไปสร้างความวุ่นวายใจให้ลูกสาวแม่ทัพอยู่ในจวนท่านอย่าไม่เป็นสุข รับรอง... ไม่เกินสามเดือน นางต้องขอหย่ากับท่านแน่”
ซ่งเทียนยิ้มที่มุมปาก “สมแล้วที่เจ้าเป็นสตรีอันดับหนึ่งแห่งขอบุปผา ทั้งงดงาม และเฉลียวฉลาด”
เจียลี่ยิ้มยั่ว “หากองค์ชายตกลงทำตามแผนของข้า เมื่อท่านหย่ากับลูกสาวแม่ทัพแล้ว ข้าก็จะออกจากจวนท่าน ให้ท่านกับสตรีที่ท่านรักครองคู่กัน ท่านว่าดีหรือไม่”
“ดี ข้าตกลง เจ้าเตรียมตัวไว้เถิด หลังพิธีอภิเษกสมรส 3 วันข้าจะส่งเกี้ยวมารับตัวเจ้าไปเป็นอนุ”
“ขอบคุณ.. องค์ชายที่เมตตาข้าเจ้าค่ะ”
บทล่าสุด
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่64 ใบหน้าบึ้งตึง
หลายวันต่อมา“องค์หญิง อาหารเช้ามาแล้วเพคะ”หมี่ชิงยกสำหรับอาหารมาเข้ามา พร้อมกับใบหน้าขะมุกขะมอมไป่อิงเดินมานั่งที่โต๊ะอาหาร เห็นมือของนางกำนัลข้างกายเต็มไปด้วยรอยแดงพุพองคล้ายถูกของร้อน ก็อดเอ่ยปากด้วยความสงสารจับใจมิได้ว่า“หมี่ชิง หลายวันมานี้ลำบากเจ้าแล้ว วันนี้เจ้าก็พักที่เรือนเถิด ข้าจะทำงานแทนเจ้าเอง”ตั้งแต่วันที่องค์ชายรัชทายาทออกจากตำหนักไปรบที่ชายแดนใต้ บ่าวไพร่ทุกคนในจวนก็ทำราวกับว่าพวกนางไม่มีตัวตน ไม่มีข้ารับใช้เหมือนอย่างเคย ดังนั้น หมี่ชิงจึงต้องทำงานบ้านงานเรือนทุกอย่างคนเดียว“ไม่เป็นไร หม่อมฉันยังทำไหวเพคะ”หมี่ชิงรีบหดมือกลับ ก้มหน้าลงซ่อนน้ำตาไว้ ทุกอย่างเป็นอย่างที่นางคิดไว้ไม่มีผิด ทันทีที่องค์รัชทายาทไม่อยู่ที่ตำหนัก บ่าวไพร่ของแคว้นโจวต่างก็สุมหัวกันกลั่นแกล้งนางกับองค์หญิง อีกทั้ง ยังกล้าด่านางตรง ๆ ว่านางทาสเชลยศึกทุกครั้งที่นางเข้าไปที่โรงครัวเพื่อปรุงอาหารให้องค์หญิง แม่ครัวก็มักจะหยิบเอาเศษอาหารเหลือ ๆ มาโยนให้ราวกับว่าพวกตนเป็นพวกขอทาน นางอดไม่ไหวจึงลงมือตบตีกับแม่ครัวเหล่านั้น“หมี่ชิง นั่นแก้มเจ้าไปโดนอะไรมา”ไป่อิงแตะปลายนิ้วลงไปที่รอยแดงบนแก้มของน
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่63 ใกล้ล่วงเวลาเข้าสู่ยามห้าย
ใกล้ล่วงเวลาเข้าสู่ยามห้าย ยามนี้ทั่วทั้งตำหนักตงกงเงียบสงัด และปกคลุมด้วยความมืด เป็นช่วงเวลาที่ทุกคนล้วนอยู่ในห้องของตน แต่ซีเฉินกลับนอนไม่หลับ เขาออกมายืนรับลมอยู่ที่ระเบียงทางเดิน หันหน้าไปยังเรือนรับรองดวงตาคมกริบของเขาจ้องไปที่ประตูห้องนั้น คล้ายกำลังเพ่งมองให้ทะลุเพื่อให้เห็นใครคนนั้นที่อยู่ภายในเขาอยากรู้ว่านางกำลังทำอะไรอยู่ หลายวันที่ไม่ได้เจอหน้ากัน นางจะรู้สึกโหยหาเขาบ้างหรือไม่ จะรู้สึกทุรนทุรายเหมือนกับที่เขาเป็นอยู่บ้างไหมหนอความจริงแล้วเพียงแค่เขาสั่งคำเดียว นางก็ย่อมต้องมาปรนนิบัติเขาถึงเตียง แต่เขาไม่อยากให้นางรู้สึกว่าเป็นนางบำเรอ ไม่อยากฝืนใจนาง จึงต้องหักห้ามใจทรมานตนเองอยู่เช่นนี้เขาจะพิสูจน์ให้นางเห็นว่า เขารักและให้เกียรตินางด้วยความบริสุทธิ์ใจโดยจะแต่งตั้งให้นางเป็นพระชายาอย่างถูกต้องตามประเพณีให้ได้ และเมื่อถึงวันนั้น เขาก็หวังว่านางจะรักและมอบกายใจให้เขาอย่างเต็มใจจริง ๆพรุ่งนี้เขาจักต้องนำทัพไปปราบกบฏที่ทางใต้แล้ว กว่าจะจบสิ้นสงครามคงจะร่วมเดือนจึงจะได้พบกัน เขาอยากเอ่ยคำร่ำลากับนางเหลือเกินในจังหวะที่เขาหันกายหมายจะมุ่งหน้าไปที่เรือนรับรอง ก็พบไป่อิ
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่62 ระวัง!
ณ ท้องพระโรงฮ่องเต้ทรงมีพระราชโองการเรียกขุนนางให้เข้าประชุมด่วน เนื่องจาก ตอนเช้าตรู่มีม้าเร็วส่งสารมาจากทางใต้ ระบุว่า - แคว้นอู่ก่อกบฏ -เมื่อขุนนางฝ่ายต่าง ๆ มากันจวนจะครบแล้ว แต่ผู้ที่สำคัญที่สุดในการประชุมครั้งนี้กลับยังไม่ปรากฏตัว ฮ่องเต้จึงตรัสถามขึ้นว่า“แม่ทัพใหญ่ห่าวเฉินเหตุใดยังไม่มา”ทั่วทั้งท้องพระโรงเงียบกริบ เป็นครั้งแรกที่แม่ทัพใหญ่เข้าประชุมสาย เพราะทุกครั้งที่มีการเข้าประชุม เขามักจะมาก่อนใครเสมอและในช่วงเวลานั้นเอง รองแม่ทัพจิ้งฉางก็ก้าวเข้ามาในท้องพระโรง น้อมประสานมือรายงานขึ้นว่า“ทูลฝ่าบาท แม่ทัพใหญ่ห่าวเฉินล้มป่วยกะทันหัน ไม่สามารถเข้าร่วมประชุมได้พ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้ได้ยินเช่นนั้นก็ถอนหายใจออกมา พร้อมกับยกมือขึ้นนวดคลึงที่ขมับ กองทัพของแคว้นโจวเพิ่งจะไปปราบปรามแคว้นซีทูได้สำเร็จ ทางใต้ก็มีข่าวว่าแคว้นอู่เริ่มกระด้างกระเดื่อง แล้วไยแม่ทัพใหญ่อย่างห่าวเฉินต้องมาป่วยเอาเวลานี้“ข้าได้รับสารจากทางใต้รายงานมาว่า แคว้นอู่ยกทัพบุกเข้ารุกล้ำในเขตของเราแล้ว แต่ตอนนี้ห่าวเฉินไม่สบาย ไม่สามารถยกทัพไปปราบกบฏได้ พวกท่านเห็นควรจะแก้ไขปัญหานี้อย่างไร”พระองค์ทรงโยนปัญหาไปที่
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่61 ณ จวนแม่ทัพใหญ่
ณ จวนแม่ทัพใหญ่ห่าวเฉินกระดกเหล้าเข้าปาก จอกแล้วจอกเล่าราวกับว่าสิ่งนั้นเป็นน้ำเปล่า จิ้งฉางเห็นดังนั้นก็อดเป็นห่วงมิได้จึงได้เอ่ยปากขึ้นว่า“ท่านแม่ทัพ ท่านดื่มไปแบบนี้ ร่างกายของท่านจะย่ำแย่เอาได้”“แย่แล้วอย่างไร มีใครเห็นหัวข้าบ้าง !”ตวาดเสร็จเขาก็วางจอกสุราลง แล้วหันไปคว้าเอากาสุราขึ้นกรอกปาก“ท่านแม่ทัพ สุรามิได้ทำให้ปัญหาในใจของท่านหมดไป ท่านทุกข์ใจเรื่องใดโปรดบอกข้าเถิด เผื่อข้าจะช่วยแบ่งเบาความทุกข์ท่านได้บ้าง”“ความทุกข์ใจเหรอ... ปัญหาเหรอ.... ข้าแค่ไม่เข้าใจว่าเหตุใดสวรรค์จึงลำเอียงเช่นนี้ เป็นข้าที่เป็นโอรสองค์โตใช่หรือไม่”ห่าวเฉินกระชากคอเสื้อรองแม่ทัพข้างกายเข้ามาถามด้วยเสียงอ้อแอ้“ใช่ขอรับ”จิ้งฉางตอบ ข้อนี้คนทั่วทั้งแคว้นมีใครไม่รู้บ้าง“โอรสองค์โตแล้วอย่างไร แต่ตำแหน่งรัชทายาทกลับไม่ใช่ของข้า !”ห่าวเฉินตวาดออกมาอย่างสุดเสียง แล้วปล่อยคอเสื้อของอีกฝ่าย เพื่อฉวยเอากาสุราขึ้นกรอกปากอีกหน“........”รองแม่ทัพได้แต่เฝ้ามองอย่างอับจนปัญญา ปัญหานี้เรื้อรังมาเนิ่นนาน ไม่ว่าเขากับท่านแม่ทัพจะพยายามลิดรอนอำนาจทางการเมืองของซีเฉินมากแค่ไหน แต่ตำแหน่งองค์ชายรัชทายาทก็ยังไม่เ
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่60 เจ็บ!
เมื่อนางเดินเข้าไปใกล้ในระยะเอื้อมถึงศีรษะของเขาแล้ว ก็หยิบขันตักน้ำสะอาดจากอีกถัง มือหนึ่งช้อนประคองเข้าใต้ศีรษะ อีกมือกำลังจะเทน้ำ แต่กลับถูกฝ่ามือแกร่งจับไว้หมับ !ซีเฉินรู้สึกถึงมือเรียวนุ่มของสตรีสอดเข้ามาที่ท้ายทอย ก็รู้สึกตกใจ เพราะห้องบรรทมของเขาไม่เคยอนุญาตให้สตรีอย่างกรายเข้ามา จึงรีบลืมตาขึ้น จับมือข้างนั้นเอาไว้ แล้วพลิกหันหลังกลับไปอย่างว่องไว“โอ๊ย ! เจ็บเพคะ”ไป่อิงอุทานออกมา ทั้งตกใจ ทั้งเจ็บที่ถูกบิดข้อมือเมื่อเห็นว่าเป็นสตรีที่เขารัก เขาจึงรีบคลายมือออก“ข้าขอโทษ ข้าไม่คิดว่าเป็นเจ้า เจ้าเข้ามาได้อย่างไร”“คือ... หม่อมฉันนำน้ำแกงกระดูกแพะมาถวายเพคะ” นางพยายามใช้คำราชาศัพท์กับเขา ตามที่หัวหน้านางกำนัลบอก “แต่ได้ยินพระองค์รับสั่งให้มาสระพระเกศาให้ก็เลย...”“ไป่อิง... หากอยู่ด้วยกันเพียงลำพัง เจ้าไม่ต้องใช้คำประดิดประดอยเหล่านั้นกับข้าหรอก พูดเหมือนอย่างที่เจ้าเคยพูดเถิด”ซีเฉินยิ้มให้นางอย่างเอ็นดู เขาได้สั่งให้หลิวเซียงคอยสอนกฎระเบียบของวังหลวงแคว้นโจวให้นาง รวมถึงกิริยามารยาทต่าง ๆ เพื่อเตรียมตัวเป็นพระชายาของเขาในอนาคตข้างหน้า“เพคะ...”ไป่อิงตอบรับเสียงเบา ที่แคว
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่59 ตั้งแต่วันนั้น
หลายวันต่อมาหลังจากที่ท่านหญิงจิ้งหว่านบุกเข้ามาทำร้ายองค์ไป่อิงถึงในตำหนักตงกงเมื่อวาน ทำให้ซีเฉินตระหนักว่า บ่าวรับใช้ในตำหนักล้วนเกรงกลัวอำนาจของท่านหญิงจิ้งหว่าน ไม่มีใครกล้ายื่นมือเข้าไปช่วยไป่อิงสักคนเดียวอีกทั้ง ในแต่ละวันเขายังต้องไปที่ห้องทรงงาน เพื่อช่วยฮ่องเต้ตรวจฎีกา และถวายความคิดเห็น จึงไม่อาจอยู่ดูแลไป่อิงได้ตลอดเวลาดังนั้น เขาจึงสั่งให้จิ่วลู่ลูกน้องคนสนิท ซึ่งเป็นหัวหน้าทหารอารักขาประจำตัวเขา ช่วยไปหาเชลยศึกจากแคว้นซีทูที่เคยเป็นข้ารับใช้ในวังหลวงมาก่อน เพื่อมาเป็นสาวใช้ประจำตัวขององค์หญิงไป่อิง“หมี่ชิง !”ไป่อิงสาวเท้าเข้ามาหาสตรีที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น ใบหน้าของหมี่ชิงเต็มไปด้วยคราบฝุ่น เสื้อผ้าเก่า และขาดหลุดลุ่ย ร่างกายเต็มไปด้วยรอยแส้เฆี่ยนตี“องค์หญิง”หมี่ชิงปล่อยโหออกมาจนสุดจะกลั้น ไป่อิงรีบเข้าไปสวมกอดนางอย่างไม่รังเกียจเรือนร่างที่เต็มไปด้วยคราบสกปรกนั้นหลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จ นางกำนัลผู้หนึ่งก็นำทางไป่อิงมาที่ห้องโถง คาดไม่ถึงว่าจะได้พบหมี่ชิง ซึ่งเคยเป็นนางกำนัลประจำตัวของนางซีเฉิน สบตากับจิ่วลู่แล้วพยักหน้าให้ ฝ่ายนั้นประสานมือ แล้วโค้งศีรษ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ23.6K viewsข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก
เด็กน้อยคว้าฝัน8.6K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง57.3K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ24.2K viewsชุยเหมยฮวานางร้ายกลับใจ (ยุค80)
sanvittayam2.0K viewsหนีร้ายมาพ่ายรักท่านอ๋องขี้หวง
ชาไทยเย็น979 viewsเป็นตัวประกอบก็ต้องคู่กับตัวประกอบเท่านั้น
suniki101 viewsพระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่148.8K views
