คืนแรกในแดนเหนือลู่ชิงเข้าไปนอนในมิติกับเสี่ยวไป๋ไป๋ และให้ก้งเยว่นอนพักผ่อนในห้องอย่างเต็มที่ ลู่เสียนก็หลับสนิท จากความเหนื่อยล้า แม้จะมีน้ำจากบ่อวิเศษคอยช่วย แต่อย่างไรก็ต้องให้ร่างกายได้พักผ่อนส่วนบุรุษทั้งหลายที่พักในกระโจมหลังใหญ่ แบ่งหน้าที่เดินเวรยามโดยหลี่เหลียงและหลี่เมิ่ง รับอาสาก่อนในว
“ข้าจะคุยเรื่องการจ้างงานกับพวกเขาเองขอรับ ข้ากับทุกคนจะไปรอที่สวนนะขอรับ”“อีกประเดี๋ยวข้าจะพาพวกเขาไปพบคุณชายรองขอรับ”เมื่อออกจากบ้านของเหมิงกุ่ยหรานไม่ถึงหนึ่งจิบชา ก็พบกับกำแพงที่สูงใหญ่ล้อมที่ดินกว้างสุดลูกหูลูกตา ไหนจะที่ดินข้าง ๆ ที่เพิ่งสร้างกำแพงเสร็จและมีประตูอยู่ด้านใน สามารถเปิดเชื่อมถึ
“ขอบคุณคุณชายรองและคุณหนูขอรับ ที่ให้โอกาสพวกข้าได้ทำงานนี้ พวกข้าทุกคนจะทำสุดความสามารถขอรับ”“ไม่เป็นไรขอรับ เช่นนั้นข้ากับน้องสาวขอตัวก่อน ท่านอาเยวี๋ยนยังมาไม่ถึงอาจจะติดปัญหาบางอย่าง ข้าต้องไปดูเสียหน่อย”“รีบไปกันเถิดเจ้าค่ะพี่รอง ข้าหิวจะแย่พวกเราแวะไปที่ร้านด้วยนะเจ้าคะ”“อืม พี่เต๋อหลินพวกเ
ไม่ทราบว่าคนในเมืองเป่ยเปียงรู้เรื่องนี้ของท่านหรือไม่ ถ้าเรื่องนี้รู้ไปถึงหูของจวิ้นอ๋อง น้องสาวของท่านที่เป็นพระชายา คงรักษาตำแหน่งไว้ได้ยากนะ ท่านคิดเหมือนข้าไหมนายท่านเหริน” หลี่เหลียงกับหลี่เมิ่งเคยไปสืบข่าวในแคว้นเป่ยเยี่ยน และตระเวนไปทั่วทุกเมืองสืบเรื่องของเชื้อพระวงศ์ ไปจนถึงพ่อค้าคหบดีเพื่
“มัดพวกนางรวมกันไว้ก่อน เพราะคนแรกที่ข้าจะลงมือคือผู้นำตระกูลเหรินผู้นี้ เอาล่ะยาสมุนไพรของสหายข้า มีฤทธิ์แรงอยู่บ้างแต่มันจะช่วยให้เจ้าไม่เจ็บ แต่เมื่อหมดฤทธิ์ของยาเจ้าก็อดทนหน่อย อย่างน้อยพ่อบ้านก็คงตามหมอ มาช่วยรักษาบรรเท่าความเจ็บปวดได้ เสียเวลามามากพอถึงเวลาเริ่มทำรอยยิ้มเสียที”อึก ๆ ๆ แค่ก ๆ
หลี่เมิ่งที่ออกตามหาเยวี๋ยนจิ้งห้าว เขาตามมาพบร่างสูงนอนอยู่ในตรอกแห่งหนึ่ง ที่มักจะมีขอทานมาใช้เป็นที่พัก สภาพร่างกายมีบาดแผลจากการถูกรุมทำร้าย การขยับตัวดูลำบากเล็กน้อย หลี่เมิ่งเข้าไปสอบถามอาการเบื้องต้น เยวี๋ยนจิ้งห้าวมีอาการกระดูกซี่โครงร้าว เขาจึงรีบแบกขึ้นหลังไปโรงหมอ จากนั้นค่อยกลับไปรายงานล
“ถ้าเป็นอย่างที่คุณหนูพูดมา อีกไม่นานแดนเหนือแห่งนี้จะยิ่งคึกคักมากกว่าเดิม และการค้าขายก็จะเพิ่มมากขึ้น การเก็บภาษีคงได้มากกว่าเดิม คนที่ว่างงานก็จะมีงานทำ มันจะเป็นเช่นนั้นใช่ไหมขอรับคุณหนู” หลี่เหลียงผู้คิดตาม และลองจินตนาการภาพตามก็อดจะดีใจไม่ได้“แน่นอนสิเจ้าคะ แต่คนที่จะได้ทำงานต้องเป็นคนขยัน
“ต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้วเจ้าค่ะ เพราะนี่เป็นร้านค้าขนาดใหญ่ของตระกูลสวี และเป็นการสร้างร้านที่ใหญ่เป็นครั้งแรกด้วย พวกเราต้องมาทำพิธีเปิดพร้อมหน้าพร้อมตาสิเจ้าคะ แต่อย่าลืมเก็บเอาไว้ส่งไปเมืองหลวงนะเจ้าคะ หลังจากกลับไปข้าต้องเดินทางต่อ เพื่อไปช่วยเล่อเล่อเปิดร้านใหม่ที่เมืองหลวง ตอนนี้คงสร้างไปเกิน
เป๊าะ!! “ยินดีต้อนรับแขกที่มาเยือนยามวิกาล ไม่ทราบว่าพวกเจ้ามีกิจธุระอันใดที่นี่หรือ ถึงได้พาคนมาเยอะแยะถึงเพียงนี้”“พวกข้าจะมีกิจธุระหรือไม่ไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า หลีกไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว พวกข้าแค่ต้องการพาคนไปจากที่นี่เท่านั้น ไม่ต้องการทำร้ายใคร”“อ้ออ คนที่เจ้าต้องการคงจะเป็นเยี่ยเกาจงนั่นกระมัง คน
“ท่านแม่ทัพข้าน้อยเสียงอวิ๋นขอรับ”“เสียงอวิ๋น เข้ามาแล้วปิดประตูซะ”“ขอรับ” แอ๊ดด กึก“มีเรื่องอันใด ยามนี้เจ้าต้องดูแลการฝึกอยู่ที่ค่ายทหารมิใช่หรือ ถ้าเกิดปัญหาแค่ส่งทหารมาแจ้งให้ข้าทราบก็พอกระมัง”“เมื่อยามเว่ยข้าน้อยได้รับจดหมายที่มาจากใต้เท้าเยี่ย จึงนำมันมาให้ท่านแม่ทัพโดยตรง เรื่องนี้ข้าน้อย
ขุนนางฉ้อฉลถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง ซึ่งเป็นตำแหน่งขุนนางขั้นสูง ขุนนางบางกลุ่มที่เพิ่งจะรวมตัว และคิดจะสร้างอำนาจให้ตนเอง จำต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ทันที เมื่อการประหารเจ็ดชั่วโคตรของตระกูลฉุนเกิดขึ้นต่อจากตระกูลเหลียวกลุ่มอำนาจตระกูลใหญ่ยังถูกตรวจสอบ เพื่อค้นหาหลักฐานที่ซุกซ่อนไว้ออกมาจนได้ แล้วพวกตนท
ฉุนจิ้งหานและคนในตระกูลเดินพ้นประตูมาได้ไม่เท่าไหร่ ทั้งก้อนหิน ผักเน่า ๆ ต่างลอยมากระทบตามร่างกายทันที เพราะชาวบ้านที่ได้ยินการประกาศถึงความผิดของฉุนจิ้งหาน ทำให้พวกเขารับไม่ได้กับเรื่องที่สนับสนุนให้มีการก่อกบฏโป๊ะ โป๊กก โอ๊ยยย“ขุนนางชั่วคิดจะทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนกันหมด แต่ตนเองกับครอบครัวอยู
“กระหม่อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ไปจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเถิด ในที่สุดขุนนางชั่วในราชสำนักก็ถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง เจ้าเองก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเล่า เกิดเจ็บป่วยขึ้นมาประเดี๋ยวงานที่ยังค้างอยู่จะไม่เสร็จเอาได้”“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมทูลลา”ซ่งจูเก๋อที่ถูกคนสนิทปลุกขึ้นมากลางดึก ย่อมตกใจระคนแปลกใจที่ชิ
“ขอรับท่านพ่อ”“รับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“ฉุนจิ้งหาน เจ้ามันร้ายเงียบจริง ๆ แม้แต่เปิ่นหวางยังมองข้ามเจ้า หลังจากนี้คงต้องตรวจสอบให้ถี่ถ้วนมากกว่าเดิมเสียแล้ว”ชุนชานกับปาเซี่ยไม่อยู่เฝ้าเฉย ๆ พวกเขาช่วยกันแยกของมีค่า ที่เป็นของเก่าแก่ของราชวงศ์แยกไว้ต่างหากกับทองคำแท่ง เซียวหนิงหลงไปพบแม่ทัพเสวี่ยบอกเล่า
จนสะดุดตาเข้ากับกล่องไม้ใบที่วางอยู่บนชั้นข้างผนังห้อง มันมีแม่กุญแจล็อคไว้อย่างดี ชุนชานจึงถือออกมารอให้ชินอ๋องมาถึง ค่อยให้เจ้านายเปิดด้วยตนเอง จากนั้นจึงได้สำรวจดูเครื่องประดับและของตกแต่งอีกหลายอย่าง ที่ควรจะอยู่ในวังหลวงมากกว่าอยู่ที่นี่อีกหลายชิ้น ปาเซี่ยที่ใช้ความเร็วจนรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย
ชุนชานกับปาเซี่ยคอยติดตามจับตาดู การกระทำในแต่ละวันของฉุนจิ้งหาน ว่าไปที่ใด นัดเจอกับผู้ใดบ้างหรือไม่ หรือแม้กระทั่งยามที่ทำงานอยู่ ได้เรียกใครเข้าไปพบเป็นการส่วนตัวไหม ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาฉุนจิ้งหานยังคงทำเช่นเดิมไม่มีสิ่งใดผิดปกติแต่ในเย็นวันหนึ่งในยามซวี ฉุนจิ้งหานได้ออกจากจวนตรงไปยังร้านขา
“ลูกพี่ท่านจะเสียงสั่นไปทำไม ก็แค่เด็กหนุ่มหน้านิ่งเพิ่งจะเริ่มฝึกวรยุทธ์กระมัง ที่แม่ทัพหลู่พูดเช่นนั้นเพราะเกรงใจ ที่เป็นบุตรชายของชินอ๋องก็เท่านั้น ถ้าอายุน้อยเท่านี้ฝีมือเก่งกว่าระดับแม่ทัพ คงสังหารคนได้มากมายแค่เพียงกระพริบตาแล้วล่ะ ลูกพี่อย่าไปเชื่อข่าวลือให้มากจะดะ ฉัวะ!! อ่ะ มะ ไม่จริง ตุบ”