หน้าหลัก / โรแมนติก / ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ / บทที่ 1 ที่ปรึกษาด้านความเสียว

แชร์

ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ
ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ
ผู้แต่ง: องค์หญิงโนเนม

บทที่ 1 ที่ปรึกษาด้านความเสียว

ผู้เขียน: องค์หญิงโนเนม
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-30 15:00:03

"คุณสาวน้อยกินกล้วยคะ ดิฉันถอดชุดของเขาออกจนหมดแล้วค่ะ ต่อไปต้องทำอย่างไรต่อคะ?"

เสียงปลายสายดังเข้ามาเป็นระยะด้วยน้ำเสียงแหบพร่าปนความเสียวซ่าน หนิงเจียวยกยิ้มมุมปากก่อนจะเอ่ยตอบปลายสายไปด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานชวนให้ผู้ฟังคล้อยตาม

"คุณลูกค้าค่อย ๆ โน้มใบหน้าเข้าไปจูบคุณสามีเลยค่ะ ค่อย ๆ จูบอย่างช้า ๆ ดูดดื่มความหอมหวานจากริมฝีปากของเขา ก่อนที่จะค่อย ๆ สอดลิ้นเข้าไปค่ะ ให้สามีของคุณเคลิบเคลิ้มอ่อนระทวย หลังจากนั้นค่อย ๆ พรมจูบลงมาที่ซอกคอของเขา ใช้ลิ้นอันร้อนแรงของคุณลูกค้าค่อย ๆ เลียที่ยอดทับทิมสีชมพูของสามีคุณ มือก็ลูบไล้แผงอกบึกบึนของเขาไปด้วย หลังจากนั้นเคลื่อนกายให้ต่ำลงมาค่ะคุณลูกค้า ค่อย ๆ จับแท่งสวรรค์ของสามีคุณขึ้นมา แล้วโลมเลียดูดดื่มราวกับแท่งไอศกรีมอันหอมหวานที่คุณปรารถนา"

"โอววว ซี้ดดดด!"

ไม่นานนักก็ปรากฏเสียงครางกระเส่าของชายหนุ่มและหญิงสาวสลับไปมากับเสียง ตับ ๆ ๆ ราวกับเสียงบรรเลงดนตรีแห่งความปรารถนาที่ร้อนแรงไม่มีที่สิ้นสุด เสียงร้องครวญครางของทั้งคู่ทำให้ หนิงเจียว ยิ้มตาหยี

ภารกิจกระชับรักระหว่างคู่สามีภรรยาสำเร็จไปอีกหนึ่งเคส

ติ้ง!!!

มียอดโอนเข้าบัญชี 15,000 บาท เมื่อวันที่ xx เดือน xx เวลา xx.xx

หนิงเจียวมองยอดเงินในบัญชีก่อนจะฮัมเพลงด้วยอารมณ์ที่ดีไม่น้อย

หนิงเจียว เป็นผู้ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องบนเตียงของคู่รัก อาชีพนี้เป็นอาชีพลับ ๆ เธอใช้นามแฝงว่า สาวน้อยกินกล้วย

คงไม่ต้องบรรยายให้ละเอียดกันละมั้ง? คำว่ากล้วยมันก็คือ... คิก ๆ ๆ ๆ

หนิงเจียวในวัย 25 ปี เธอเป็นแม่ม่ายที่ถูกสามีขอหย่า ทั้งที่เรื่องบนเตียงของเธอก็ร้อนแรงแซ่บสะท้านทรวง แต่สุดท้ายเขากลับขอหย่ากับเธอเพื่อไปอยู่กับผู้หญิงคนใหม่

หลังจากหย่าขาดกับสามี หนิงเจียวก็ได้เงินมาก้อนหนึ่ง เธอยังคิดไม่ออกว่าจะเอามันมาต่อยอดทำอะไรดี สุดท้ายเธอก็ผุดไอเดียหนึ่งขึ้นมาได้

เธอเปิดเพจโดยใช้นามแฝงว่าสาวน้อยกินกล้วย ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการเอาใจสามีให้อยู่หมัด (ทั้งที่ตนเองเพิ่งถูกขอหย่า) เพื่อให้เหล่าสามีรู้สึกถึงความร้อนแรงและเร่าร้อนของภรรยา

เริ่มแรกก็แทบจะไม่มีคนมาสนใจ แต่เวลาผ่านไปเพียงหนึ่งปี หนิงเจียวก็มีชื่อเสียงโด่งดังในโลกออนไลน์ด้วยสถานะที่ปรึกษาด้านความเสียว

มีลูกค้ามากมายโทรเข้ามาสอบถาม และผลปรากฏว่าได้รับการตอบรับที่ดีเยี่ยม ด้วยกลเม็ดเด็ดพรายที่หนิงเจียวสอนไปทำให้คู่รักบางคู่ถึงกับต้องกลับมาใช้บริการซ้ำ รายได้ต่อเดือนถือว่าหลักแสนอัป สร้างความยินดีปรีดาต่อหนิงเจียวเป็นอย่างยิ่ง

ก๊อก ก๊อก

หนิงเจียวที่กำลังเริงร่าอยู่กับยอดเงินในบัญชีพลันหยุดชะงัก เธอปิดหน้าจอมือถือ ก่อนจะเดินไปดูที่หน้าประตู

หนิงเจียวพักอาศัยอยู่ที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง เธอสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติ เพราะในโลกความเป็นจริงเธอคือคุณหมอสูตินรีเวช ไม่มีใครล่วงรู้ว่าอาชีพในด้านดำมืดของเธอคือที่ปรึกษาด้านความเสียวของคู่สามีภรรยา

หนิงเจียวขมวดคิ้วมองผ่านช่องตาแมว แต่กลับไม่พบร่องรอยของใครเลย เธอชั่งใจว่าจะเปิดมันออกไปดูดีหรือไม่?

กริ๊งงงง

เสียงมือถือที่ดังขึ้นทำให้หนิงเจียวละสายตาจากประตู ก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน เบอร์โทรนี้เธอใช้มันสำหรับรับสายจากลูกค้าโดยเฉพาะ

"สวัสดีค่ะ ที่ปรึกษาด้านความเสียวยินดีให้บริการค่ะ"

หนิงเจียวพยายามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติ

"สวัสดีค่ะคุณสาวน้อยกินกล้วย ดิฉันมีเรื่องอยากปรึกษาน่ะค่ะ"

"เชิญพูดมาได้เลยค่ะ"

"คือ เอ่อ!!! ดิฉันกำลังนั่งทับอยู่บนตัวสามีน่ะค่ะ แต่ เอ่อ?"

"คุณลูกค้าขยับขึ้นลงไม่เป็น ดิฉันพูดถูกใช่มั้ยคะ?"

"อ่า!!! ใช่ค่ะ"

เสียงปลายสายมีน้ำเสียงเขินอายไม่น้อย

"จ่ายสด 15,000 ธนาคาร xxx แจ้งเวลาโอน แล้วดิฉันจะเริ่มคอร์สทันทีค่ะ"

"ตอนนี้เลยเหรอคะ?"

"ใช่ค่ะ ระหว่างโอนฝึกขยับขึ้นลงไปเบา ๆ ด้วยก็ดีนะคะ"

หนิงเจียวมองยอดเงินแจ้งเตือนเข้ามาในบัญชี ก่อนจะหันไปคุยกับปลายสายต่อ

"คุณลูกค้านึกถึงเกียร์รถยนต์เอาไว้นะคะ"

"แล้วยังไงต่อคะ?"

"ค่อย ๆ ขยับขึ้นลงช้า ๆ ค่ะ จากนั้นลองขยับเอวหมุนเป็นวงกลม จินตนาการว่าเรากำลังควบคุมเกียร์รถอยู่ค่ะ มือก็ค่อย ๆ ลูบไล้ไปบนแผ่นอกกว้างของสามีคุณให้เขาเสียวซ่านมากยิ่งขึ้นค่ะ"

"โอว์ เสียวมากเลยค่ะคุณสาวน้อยกินกล้วย อ่าห์!!!"

"เยี่ยมมากค่ะ ค่อย ๆ เร่งจังหวะขึ้นลงช้า ๆ สลับกับหมุนสะโพกโยกบั้นท้ายไปด้วยค่ะ"

"อ๊าห์!!!"

"เร่งอีกค่ะ ค่อย ๆ แรงขึ้น แรงขึ้น!!!"

"อ๊าาาาห์!!! เสียว อื้อ!!!"

ปลายสายตัดไปแล้วพร้อมกับเสียงครางที่เร่าร้อน หนิงเจียวถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยล้า วันนี้เธอรับลูกค้าหลายเคสจนเหนื่อยเหลือเกิน

กริ๊ง!!!

เสียงมือถือดังขึ้นมาอีกครั้ง แต่มาจากเครื่องประจำที่เธอใช้อยู่ หนิงเจียวยกปลายสายขึ้นมาดู ก่อนจะพบว่าเป็นเบอร์โทรของพี่สาวเธอ

"ว่าไงคะพี่?"

"หนิงเจียวแกอยู่ที่ไหน?"

"คอนโด มีไรอะ?"

"แกรีบหาทางหนีออกมาเร็วเข้า ฉันดูข่าวเมื่อกี้อะ มันบอกว่าคอนโดแกมีโจรไปปล้น มันยิงคนในคอนโดแกตายไปหลายคนแล้ว!!!"

"หา!!!"

ปัง!!!

ยังไม่ทันที่หนิงเจียวจะได้เตรียมตัวและหาทางหนีทีไล่ เสียงปืนก็ดังรัวอยู่ที่หน้าประตูของเธอ หนิงเจียวตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว

จะมาจบชีวิตลงแบบนี้จริง ๆ เหรอเนี่ย?

"หนิงเจียว!!!"

"พี่!!! มันเข้ามาในห้องฉันแล้ว"

"ฮือออ หนิงเจียว!!!"

หนิงเจียวมองไปตรงประตูด้านหน้าที่ถูกพังลงด้วยสายตาตื่นตระหนก ก่อนจะปรากฏร่างของชายกำยำ สวมชุดปิดบังใบหน้า ถือปืนจ่อเล็งมาที่เธอ

สายตาที่มันมองเธอดูเจ้าเล่ห์จนหนิงเจียวรับรู้ได้ถึงลางสังหรณ์ไม่ดีที่กำลังจะเกิดขึ้น

"ดูสิลูกพี่ เจ้าของห้องนี้สวยมากด้วย เล่นสนุกกับมันก่อนแล้วค่อยฆ่าทิ้งเถอะ"

พวกมันเดินเข้ามาใกล้หนิงเจียวเรื่อย ๆ เธอเองก็ขยับเท้าถอยหลังหนีตามสัญชาตญาณ

"พี่ หากฉันตายไป เงินในบัญชีทั้งหมดฝากพี่เอาไว้ดูแลแม่ด้วยนะ เงินประกันของฉันพี่ก็ไปเอามาเก็บไว้ ฉันรักพี่กับแม่มากนะ"

"หนิงเจียว ฮือ แกอย่าพูดแบบนี้สิ!!!"

"ลาก่อนนะพี่"

หนิงเจียวหันหลังรีบวิ่งกระโดดออกทางหน้าต่างทันที ด้วยความสูงของตึกสิบชั้น ทำให้ร่างของหนิงเจียวที่ร่วงลงมาบนพื้นสิ้นใจตายทันที

จวนตระกูลหนิง

"สวีจิ้งเทียน ท่านจะรับผิดชอบต่อหนิงเจียวบุตรสาวของข้าเช่นไร?"

สวีจิ้งเทียนปรายตามองหนิงเจียว บุตรสาวคนรองของท่านราชเลขาที่นอนหลับไม่ได้สติด้วยสายตาเหยียดหยาม

เขาเป็นคุณชายใหญ่แห่งจวนท่านเสนาบดี นามว่าสวีจิ้งเทียน มีพี่น้องร่วมมารดาหนึ่งคนนามว่า สวีหลงเยียน และน้องชายที่เกิดจากภรรยารองของท่านพ่ออีกหนึ่งคนนามว่า สวีเจ๋ออวี้

เดิมทีเขามาที่นี่เพื่อนำของหมั้นหมายมามอบให้กับหนิงเซียน คู่หมั้นของเขา ซึ่งเป็นพี่สาวต่างมารดาของหนิงเจียว

หนิงเซียนเป็นบุตรสาวของฮูหยินใหญ่ ส่วนหนิงเจียวเป็นบุตรสาวของฮูหยินรอง จวนตระกูลหนิงมีบุตรสาวเพียงสองคนเท่านั้น

เขากับหนิงเซียนหมั้นหมายกันมาตั้งแต่วัยเยาว์ เขาเองก็รู้สึกผูกพันกับนางไม่น้อย แต่ทว่า...

หลังจากที่เขานั่งดื่มชาอยู่กับหนิงเซียนที่ศาลาริมน้ำ ก็รู้สึกง่วงอย่างไม่ทราบสาเหตุ จากนั้นเขาก็หมดสติลง เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าเขากับหนิงเจียวกำลังนอนกอดกันอยู่ที่เรือนเล็กท้ายจวนตระกูลหนิงด้วยร่างกายเปลือยเปล่า

เขาเชื่อว่านี่ต้องเป็นฝีมือของหนิงเจียวเป็นแน่

หนิงเจียวเป็นสตรีที่มีใจอิจฉาริษยาเหมือนดั่งมารดาของนาง ฮูหยินรองก็ปีนป่ายจากการเป็นเพียงอนุ จนเป็นที่ถูกอกถูกใจท่านราชเลขาจึงได้รับความโปรดปรานให้ได้เป็นฮูหยินรอง

"สวีจิ้งเทียน!!!?"

ท่านราชเลขานามว่า หนิงซาน จ้องมองสวีจิ้งเทียนด้วยสายตาไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง เขาคาดไม่ถึงว่าสวีจิ้งเทียนจะทำเช่นนี้ เขาอุตส่าห์หมายมั่นให้หนิงเซียนได้แต่งเข้าไปเป็นฮูหยินใหญ่ในจวนเสนาบดี แต่กลับกลายเป็นว่า สวีจิ้งเทียนกลับกล้ามาร่วมหลับนอนกับหนิงเจียวบุตรสาวคนรองของเขาถึงในเรือนเล็กท้ายจวน ช่างน่าอับอายยิ่งนัก

"ขออภัยท่านราชเลขา ข้า..."

"ท่านราชเลขาแย่แล้วขอรับ!!! คุณหนูหนิงเซียนผูกคอตายภายในเรือน ตอนนี้สิ้นใจแล้วขอรับ!!!"

สวีจิ้งเทียนรีบลุกขึ้นยืน ก่อนจะวิ่งไปที่เรือนของหนิงเซียน ภาพตรงหน้าทำให้เขาเจ็บปวดหัวใจจนแทบจะทนไม่ไหว

"หนิงเซียน!!!"

ฮูหยินใหญ่เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้าก็เป็นลมล้มลงหมดสติไปทันที

หนิงเซียนผูกคอตายห้อยไปมาอยู่ที่กลางเรือน ในมือกำจดหมายเอาไว้ฉบับหนึ่ง หลังจากคนรับใช้ในเรือนนำร่างของนางลงมา ก็นำจดหมายส่งให้ท่านราชเลขาหนิงซาน เขาอ่านมันด้วยดวงตาที่เอ่อคลอไปด้วยหยดน้ำตา ก่อนจะส่งจดหมายฉบับนั้นให้แก่สวีจิ้งเทียน

"จิ้งเทียน ชาตินี้ข้าไร้วาสนาต่อท่านแล้ว ข้าทำผิดต่อท่านยิ่งนัก ข้าลอบมีความสัมพันธ์กับชายอื่นจนตั้งครรภ์แต่ชายผู้นั้นกลับปฏิเสธที่จะรับข้าเป็นภรรยา ข้าไม่อาจสู้หน้าท่านได้ ขอท่านได้โปรดอภัยให้ข้าด้วย แม้ข้ากับท่านจะไร้ซึ่งวาสนาต่อกัน แต่ข้าจะขอฝากหนิงเจียวไว้กับท่าน นางรักท่านมาเนิ่นนาน น้องสาวของข้าผู้นี้ไร้เดียงสายิ่งนัก ไม่ใช่ความผิดของนาง ข้าเป็นคนวางยาท่านกับหนิงเจียวด้วยตนเอง ขอให้ท่านกับหนิงเจียวครองคู่กันตราบฟ้าดินสลาย"

สวีจิ้งเทียนกำจดหมายในมือไว้แน่น นี่น่ะหรือสตรีที่เขารักและยอมมอบให้ได้แม้กระทั่งชีวิต แต่นางกลับทรยศเขาด้วยการลอบมีสัมพันธ์กับชายอื่นจนตั้งครรภ์ แล้วยังวางแผนลอบวางยายัดเยียดน้องสาวมาให้แก่เขาอีก

เขาเกลียดพี่น้องตระกูลหนิงยิ่งนัก รังเกียจจนแทบไม่อยากจะหายใจร่วมโลกเดียวกันกับพวกนาง

เขาไม่ได้รักหนิงเจียวและไม่มีวันที่จะรักนางได้ ในเมื่อนี่เป็นความต้องการของหนิงเซียน เขาก็จะรับเอาไว้ ให้นางที่อยู่ในปรโลกได้มองเห็นถึงความทุกข์ทรมานที่น้องสาวของนางต้องชดใช้แทนนางไปชั่วชีวิต

สวีจิ้งเทียนหันไปมองท่านราชเลขาหนิงซาน ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก

"ข้ายินดีแต่งหนิงเจียวเข้าไปเป็นภรรยาเอกขอรับ"

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 2 สวีจิ้งเทียนกับความลับหน้ากระจก

    หนิงเจียวลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่ปวดร้าวบริเวณใบหน้าเป็นอย่างยิ่ง นางค่อย ๆ ลุกขึ้นมานั่งก่อนจะมองไปรอบ ๆ ด้วยสายตามึนงงที่นี่ที่ไหนกันนะ ดูแล้วไม่ใช่ที่โรงพยาบาล หรือว่าพวกโจรมันจะลักพาตัวเธอมาไว้ที่นอกเมือง"เจียวเอ๋อร์ลูกรักของแม่!!! เจ้าฟื้นแล้ว"หนิงเจียวหันไปมองก่อนจะพบกับสตรีวัยกลางคนผู้หนึ่ง สวมชุดลวดลายสีสันงดงามตา ริมฝีปากสีแดงสด ใบหน้าที่ดูงดงามแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มกำลังเดินเข้ามาหานางด้วยท่าทางดีอกดีใจลูก? ลูกใครอะ?ฮูหยินรองลูบผมของหนิงเจียวด้วยความรักและเอ็นดู ก่อนจะสำรวจดูตามร่างกายของนางด้วยความเป็นห่วงเป็นใย"โชคดีที่เจ้าปลอดภัย หนิงเซียนก็ช่างรนหาที่ยิ่งนัก นางวางยาเจ้ากับสวีจิ้งเทียน หวังให้เจ้าไปแต่งงานแทน เพื่อลบล้างความชั่วช้าที่นางก่อเอาไว้!!!""แต่งงาน?""จ้ะลูก""แต่งกับใครคะ?""สวีจิ้งเทียน ชายหนุ่มในดวงใจของเจ้าอย่างไรเล่า"หนิงเจียวเริ่มรู้สึกปวดที่ศีรษะอย่างรุนแรง ภาพความทรงจำของร่างเดิม ปรากฏขึ้นมาในหัวของนางไม่หยุด"เจียวเอ๋อร์เจ้าต้องช่วยพี่ แต่งงานแทนพี่ด้วย!!!""เจียวเอ๋อร์ เจ้าต้องล้างแค้นให้พี่ ตามหาคุณชาย...ให้พบ แล้วพาเขามาหมอบกราบที่หลุมฝ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-30
  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 3 ให้ดูแต่ไม่ให้จับ

    จวนตระกูลหนิงและจวนตระกูลสวี ต่างประดับประดาด้วยผ้าสีแดง นั่นเพราะกำลังจะมีงานมงคลของทั้งสองตระกูลเกิดขึ้นหนิงเจียวถูกปลุกให้ลุกขึ้นมาแต่งตัวรอตั้งแต่เช้าตรู่ นางยังคงรู้สึกงัวเงียและง่วงนอนเป็นอย่างยิ่ง ทั้งฮูหยินใหญ่และฮูหยินรองต่างช่วยกันตระเตรียมชุดแต่งงานให้หนิงเจียว อีกทั้งยังช่วยผัดแป้งแต่งหน้าให้นางอีกด้วยหนิงเจียวในวัยสิบแปดปี ใบหน้าดูงดงามอ่อนหวาน ดวงตาเรียวระหง พวงแก้มสีชมพูอ่อน ริมฝีปากแดงระเรื่อ ช่างดูงดงามชวนหลงใหลสมกับสาววัยแรกแย้ม นางมีอายุน้อยกว่าหนิงเซียนเพียงหนึ่งปี ท่านแม่ใหญ่บอกกับนางว่า เพราะสวีจิ้งเทียนต้องไปทำศึกที่ชายแดน ทำให้ต้องเลื่อนงานแต่งงานเรื่อยมา จนกระทั่งหนิงเซียนมีอายุสิบเก้าปีราชเลขาหนิงซานรักลูกสาวทั้งสองเป็นอย่างยิ่ง เขาไม่เคยเร่งรัดให้บุตรสาวทั้งสองต้องรีบออกเรือนแต่งงาน ตระกูลหนิงร่ำรวยมหาศาล และเขาเองก็ไม่ได้หัวโบราณจนเกินไป จึงคิดว่าหากลูกสาวไร้สามี อย่างไรเสียสมบัติที่เขามีก็สามารถเลี้ยงดูพวกนางไปจนแก่เฒ่าได้เพิ่งจะข้ามเวลามาเกิดใหม่ ก็ถูกจับให้แต่งงานเสียแล้ว ช่วงซวยซ้ำซวยซ้อนเสียจริง แม้แต่เจ้าบ่าวก็ยังไม่เคยเห็นหน้าด้วยซ้ำ หนิงเจียว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-30
  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 4 ความอึ๋มเป็นเหตุ

    หลังจากสวีจิ้งเทียนออกไปแล้ว หนิงเจียวก็ไปที่ห้องครัวใหญ่ เพื่อทำน้ำขิงหอม ๆ กับขนมเปี๊ยะแป้งบาง นำไปให้คนในจวนได้ลองทานกันดูหนิงเจียวเป็นคนที่ชอบกินมาก นางจึงชอบทำอาหารไปในตัวด้วย ทั้งขนม ของคาวหวาน อาหารต่าง ๆ นางก็ทำได้หมด เพราะมันคือความชอบของนาง"ฮูหยินผู้เฒ่าเจ้าคะ ฮูหยินน้อยขอเข้าพบเจ้าค่ะ""ให้นางเข้ามาเถิด"ไม่นานหนิงเจียวก็เดินเข้ามาพร้อมกับไป๋เฉียน"คารวะท่านย่า คารวะท่านแม่เจ้าค่ะ"หนิงเจียวเพิ่งสังเกตเห็นว่าฮูหยินใหญ่สวีก็อยู่ที่นี่ด้วย นางจึงพยักหน้าให้ไป๋เฉียนนำน้ำขิงกับขนมเปี๊ยะแป้งนิ่มไปมอบให้ทั้งสองท่านฮูหยินผู้เฒ่ายกถ้วยน้ำขิงขึ้นจิบเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ฮูหยินใหญ่สวีเองก็ยิ่งชมชอบลูกสะใภ้มากขึ้นไปอีก"มานั่งข้างย่าเร็ว"หนิงเจียวพยักหน้า ก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างกายของฮูหยินผู้เฒ่า"เป็นวาสนาของจิ้งเอ๋อร์ที่ได้แต่งเจ้าเป็นภรรยา เห็นเจ้าใส่ใจคนในจวนเช่นนี้ย่าก็วางใจ จริงหรือไม่ฮูหยินใหญ่สวี""เจ้าค่ะท่านแม่ จิ้งเอ๋อร์โตเป็นหนุ่มเต็มตัวแล้วแต่ห่วงงานในวังเป็นอย่างยิ่ง มิยอมแต่งงานเสียที ข้าเองก็หนักใจ วันนี้เห็นเขามีภรรยาที่ดี ใส่ใจคนในจวนเช่นนี้ก็วางใจไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-30
  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 5 อนุเฉียว

    สวีจิ้งเทียนที่ถูกหนิงเจียวปลุกให้ตื่น เขาลืมตาขึ้นมาด้วยลมหายใจที่เหนื่อยหอบ หัวใจสั่นระรัว ก่อนจะหันไปพบกับหนิงเจียวที่นั่งมองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า"เหตุใดเจ้าจึงใส่เสื้อผ้าเร็วยิ่งนัก?"หนิงเจียวขมวดคิ้วมองสวีจิ้งเทียนด้วยความหวาดกลัวในจิตใจ โรคจิตกำเริบหรืออย่างไร อยู่ดีดีมาถามว่าทำไมนางถึงใส่เสื้อผ้าเร็ว นางก็ใส่อยู่ไม่ได้ถอดมันออกเสียหน่อย!!!"ข้าก็ใส่มันอยู่ตลอด เหตุใดท่านจึงถามเช่นนี้เล่าเจ้าคะ!?"สวีจิ้งเทียนรีบตั้งสติ เขาปัดมือของหนิงเจียวที่จับไหล่ของเขาเอาไว้ออกด้วยความรังเกียจ ก่อนจะมองสำรวจร่างกายตนเองอย่างถี่ถ้วนให้ตายสิ!!! ฝันหรอกหรือ ช่างฝันอุบาทว์เสียจริง!!!"สวีจิ้งเทียน ท่านจะรับสำรับเช้าเลยหรือไม่เจ้าคะ?"หนิงเจียวยื่นหน้ามาถามสวีจิ้งเทียน เขาที่กำลังตื่นนอนยังอยู่ในอาการงัวเงียจึงหันมามองนางก่อนจะพบกับ เนินอกอวบอิ่มที่ล้นทะลักใหญ่มหึมานั้นอีกครั้ง"ข้าอยากรับนม""นม? นมอะไรเจ้าคะ?""นมจากเต้า?!!! หุบปากเดี๋ยวนี้นะ ไสหัวไปสตรีไร้มารยาท!!!"สวีจิ้งเทียนที่รู้ตัวว่าตนเองพูดสิ่งใดออกไปนั้น ก็รู้สึกกระดากอายเป็นอย่างยิ่ง เขาจึงตะคอกใส่หนิงเจียวเพื่อระบายอารมณ์เก้อเขิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-30
  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 6 ให้เล่นได้หนึ่งคืนนะจ๊ะเบบี๋

    หนิงเจียวเริ่มควบคุมสติตนเองไม่ได้ อารมณ์แห่งความปรารถนาเริ่มจู่โจมนางอย่างหยุดยั้งเอาไว้ไม่อยู่ มือขาวราวหยกงามค่อย ๆ ยื่นไปสัมผัสกับแผงอกที่แน่นบึกบึนของคนร่างใหญ่ที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนจะค่อย ๆ ลูบไล้จนต่ำลง ต่ำลง อุ๊ย!!! อุ๊ย ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ มันช่าง? มันช่าง ใหญ่เสียเหลือเกิน ใหญ่เสียจนมือน้อย ๆ ของนางยังกำได้ไม่รอบสวีจิ้งเทียนหรี่ตามองมือขาวเนียนของหนิงเจียวที่กำลังลูบ ๆ คลำ ๆ อยู่ที่หว่างขาของเขาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาผละออกจากริมฝีปากของหนิงเจียว ก่อนจะผลักนางให้ล้มลงไปนอนบนเตียงสวีจิ้งเทียนปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออกจนหมด ก่อนจะเดินตรงมาที่หนิงเจียว แท่งมังกรผงาดที่ถูกปลุกขึ้นมา กำลังชี้โด่เด่มาที่ใบหน้าของหนิงเจียวเอื๊อก!!!หนิงเจียวลอบกลืนน้ำลาย แต่ยังคงไม่ไว้วางใจ นี่เขากำลังคิดจะหลอกให้นางเกิดความต้องการ แล้วก็หันไปช่วยตนเองที่หน้ากระจกต่อใช่หรือไม่?สวีจิ้งเทียนมองหนิงเจียวด้วยแววตาราวกับหมาป่าเจ้าเล่ห์ที่จ้องมองแกะน้อยผู้ตกเป็นเหยื่อ"วันนี้เจ้าค่อนข้างควบคุมอารมณ์ต่อหน้าบ่าวไพร่ได้ดี คืนนี้ข้าจะให้รางวัลเจ้า ให้เจ้าเล่นกับมันได้ทั้งคืน"หนิงเจียวยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย แต่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-30
  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 7 สวีจิ้งเทียนผู้แพ้นมภรรยา

    “คุณชายใหญ่สวี ข้าอยากกินอันนั้นเจ้าค่ะ"หนิงเจียวยื่นมือชี้ไปที่เกาลัดคั่วน้ำตาล ก่อนจะวิ่งไปด้วยท่าทางตื่นเต้น"เถ้าแก่ เอาถุงหนึ่ง""ได้ขอรับ"สวีจิ้งเทียนคอยเดินตามหลังจ่ายเงินให้นาง เขามองนางด้วยสายตาที่อ่อนโยนลงบ้างเล็กน้อยคล้ายมีบางอย่างในตัวนางที่เปลี่ยนไป แต่เขาเองก็ไม่รู้ว่ามันมีอะไรที่เปลี่ยนไปกันแน่?"ใจคอเจ้าจะแวะร้านของกินทุกร้านเลยหรือไร?""อีกร้านเดียวเจ้าค่ะ ข้าจะไปกินบะหมี่ตรงนั้น โอ๊ะ!!!"หนิงเจียวเดินนำสวีจิ้งเทียนไปที่ร้านบะหมี่ แต่นางกลับวิ่งไปชนกับใครคนหนึ่งเข้า"โอ๊ะ!!! แม่นาง เจ้าเป็นอะไรหรือไม่?""ไม่เจ้าค่ะ""คุณชายเหยากวง""อ้าว คุณชายสวี ท่านมาเดินตลาดหรือ?"สวีจิ้งเทียนมองหนิงเจียวที่ถูกเหยากวงประคองเอาไว้ด้วยสายตาไม่พอใจ เมื่อได้เห็นเนินอกที่ล้นทะลักของนาง ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดมากขึ้นไปอีกเสื้อผ้าดีดีไม่มีใส่หรือไร!!! ใส่เสื้อผ้าตัวเล็ก ๆ จะโชว์ให้ใครดูกัน!!!"ข้าพาภรรยามาซื้อของ"ไม่พูดเปล่า สวีจิ้งเทียนดึงแขนหนิงเจียวให้เข้ามาหาเขา ก่อนจะสอดมือเข้าไปโอบกอดที่เอวบางระหงของนาง เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ"อ้อ ที่แท้ก็ฮูหยินน้อยของท่านนี่เอง ช่างงามเหลือเก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-30
  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 8 เมาแล้วก็ต้องจัด

    หนิงเจียวเดินกลับมาที่เรือนด้วยความเหนื่อยล้า นางทิ้งตัวลงนอนบนเตียงไม่สนใจสิ่งใดแม้แต่น้อย สวีจิ้งเทียนที่เดินตามเข้ามา เขาคิดจะถามนางเรื่องการทำคลอดเมื่อครู่ ก็ต้องหยุดความคิดเอาไว้ เมื่อได้เห็นนาง กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนเขาเดินเข้าไปทิ้งกายนั่งลงที่ข้างเตียง มองดูนางกำลังนอนหลับตาพริ้มด้วยสายตาที่ล้ำลึกใบหน้าขาวนวลเนียน กำลังหลับใหลอย่างไม่รับรู้สิ่งใด สวีจิ้งเทียนค่อย ๆ โน้มใบหน้าลงไป แต่สตรีตรงหน้ากลับพลิกตัวหันหลังให้เขาเสียก่อนสองวันต่อมา เป็นวันที่สวีจิ้งเทียนและหนิงเจียวจะต้องกลับไปเยี่ยมจวนตระกูลหนิงหลังจากแต่งงานกันแล้ว และเตรียมของขวัญไปมอบให้แก่ผู้อาวุโสที่จวนด้วย"เจ้าไปเรียนรู้วิธีทำคลอดสตรีมาจากที่ใดกัน?"สวีจิ้งเทียนเอ่ยถามหนิงเจียว ในขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งอยู่บนรถม้า เพื่อเดินทางไปจวนตระกูลหนิง"ข้าเคยอ่านเจอในตำราน่ะเจ้าค่ะ จึงลองทำดู ปรากฏว่าได้ผลจริง ๆ"หนิงเจียวเอ่ยตอบไปด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยเช่นเดิม นางเป็นถึงหมอสูตินรีเวช ทำคลอดให้หญิงสาวมาตั้งมากมาย เหตุใดนางจะทำคลอดให้ท่านแม่ของสวีอวี้ไม่ได้กันเล่าแต่เรื่องนี้คงไม่สามารถอธิบายให้คนสมองกลวงอย่างเขาเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-30
  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 9 เมาแล้วก็ต้องจัด

    สวีจิ้งเทียนยกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ เมื่อได้ยินหนิงเจียวเอ่ยร้องขอเขาด้วยสายตาที่ปรารถนา น้ำเสียงที่หวานหยาดเยิ้ม ทำให้เขาราวกับตกอยู่ในไฟสวาทที่แผดเผาเขาโน้มใบหน้าลงไปบดบี้กับริมฝีปากสีแดงสดของนางอีกครั้งอย่างดูดดื่ม ก่อนจะใช้มือแยกขาเรียวงามของนางออกจากกัน แล้วค่อย ๆ สอดใส่ท่อนเอ็นร้อนแทรกเข้าไปในร่องสวาทของนาง"อื้อ!!! เจ็บเจ้าค่ะ!!!"ความรู้สึกเจ็บเจียนขาดใจแต่ปนความเสียวซ่านนี้ ทำให้หนิงเจียวลืมสังเกตไปว่าใบหน้าของนางได้กลับคืนสู่ความปกติดังเดิมแล้วใบหน้าของนางบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด สวีจิ้งเทียนมองกลีบดอกไม้สีชมพูฉ่ำแฉะที่ค่อย ๆ ผลิดอกจนบานสะพรั่งด้วยสายตาที่เร่าร้อน"โอว!!! ซี้ดส์!!! ช่างแน่นเหลือเกิน!!!"อ่าห์!!! อะ อะ ๆ!!!"สวีจิ้งเทียนค่อย ๆ ขยับแก่นกายเข้าออกอย่างช้า ๆ เนิบนาบ ก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นมาเรื่อย ๆ จนหนิงเจียวร่างกายขยับขึ้นลงตามแรงกระแทกกระทั้นของเขา"เรียกชื่อข้า โอว์!!! เรียกชื่อของข้า!!!""อื้ออ!!! จิ้ง!!! อ๊าห์!!! เทียน!!!"ตับตับตับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะตามแรงกระแทกของสวีจิ้งเทียน แก่นกายขยับเข้าออกพร้อมกับมือหนาใหญ่ที่บีบขยำเคล้นคลึ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-30

บทล่าสุด

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   ตอนพิเศษ 1-2 หวงลูก

    วันคืนล่วงเลยผ่านมานานเป็นเวลาสิบกว่าปี จนกระทั่งลูก ๆ ของทั้งคู่เริ่มโตขึ้นมาในวัยหนุ่มสาวกันหมดแล้วอาเหยาเจริญรอยตามผู้เป็นบิดา เขาเป็นถึงท่านรองแม่ทัพผู้สง่างามและเก่งกาจ และเขายังมีงานอดิเรกที่สวีจิ้งเทียนและหนิงเจียวเพิ่งจะค้นพบ นั่นก็คืออาเหยาชอบช่วยตนเองหน้ากระจก!!!หนิงเจียวส่ายหน้าไปมาอย่างช้า ๆ ก่อนจะคิดในใจช่างเหมือนกับสวีจิ้งเทียนไม่มีผิด นางจำคืนเข้าหอครั้งแรกได้ขึ้นใจให้ดูแต่ไม่ให้จับ โอว์ ซี้ดดด!!!สวีฟง เป็นบัณฑิตหนุ่มรูปงาม เขาชอบศึกษาตำราและท่องเที่ยวไปในสถานที่ต่าง ๆ งานอดิเรกของเขาคือการชวนสวีหลานน้องชายคนเล็กไปดูเนินนมของสาวคณิกาที่หอนางโลมส่วนบุตรสาวทั้งสองของนางนั้น สวีชิงชิง เป็นสตรีที่เรียบร้อย ใบหน้างดงามคล้ายหนิงเจียวเป็นอย่างมาก เป็นสตรีที่บุรุษต่างหมายปอง นางมีฝีมือเย็บปักถักร้อยงดงามเช่นเดียวกับหนิงเจียวและบุตรสาวคนที่สอง สวีหมิงลี่สวีหมิงลี่นั้น นับวันยิ่งโตขึ้น ใบหน้าก็ยิ่งละม้ายคล้ายกับหนิงเซียนไม่มีผิดเพี้ยน อีกทั้งยังมีความสามารถที่เก่งกาจในทุก ๆ ด้าน เป็นสตรีอันดับหนึ่งของเมืองหลวง เป็นที่หมายตาของบุรุษทั้งหลายหนิงเจียวยิ้มปริ่มในใจ นางเชื่อ

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   ตอนพิเศษ คุณพ่อลูกดก

    ท้องที่สามของหนิงเจียวนั้นนางได้บุตรสาว สร้างความยินดีต่อคนในจวนตระกูลสวีอีกครั้ง นี่เป็นบุตรคนที่สี่ของพวกเขา ชื่อว่า สวีหมิงลี่หนิงเจียวเองก็ได้พักรักษาตัวจนหายดีหลังจากคลอดบุตรแล้ว คงเพราะว่าให้กำเนิดบุตรติดต่อกันถี่เกินไป ร่างกายนางจึงอ่อนล้าไม่น้อย"เจียวจ๋า ได้เวลาดื่มยาบำรุงแล้วจ้ะ"หนิงเจียวหันไปมองสวีจิ้งเทียนที่กำลังถือถ้วยยาบำรุงตรงเข้ามาหานางด้วยท่าทีกระตือรือร้น"ขอบคุณเจ้าค่ะ""เจ้ารีบรักษาตัวให้หายดีเถิด ข้าอยากจะได้บุตรชายอีกสักคนพรวดดดหนิงเจียวพ่นยาที่กำลังกินในปากใส่ใบหน้าของสวีจิ้งเทียนเต็ม ๆ ใบหน้าของสวีจิ้งเทียนตอนนี้จึงมียาเปื้อนเลอะเต็มใบหน้า"หนิงเจียว เหตุใดเจ้าจึงทำเช่นนี้?""ข้าจะมีแค่สี่คนก็พอเจ้าค่ะ ข้าเหนื่อยแล้ว""แต่ข้าอยากได้อีกคนนี่นา!!!"หนิงเจียวปรายตามองสวีจิ้งเทียนด้วยสายตาอำมหิต จนสวีจิ้งเทียนต้องก้มหน้างุด ก่อนจะยื่นมือไปบีบนวดตามลำตัวให้ภรรยาที่รัก"ท่านต้องดื่มน้ำแกงคุมกำเนิด ห้ามหยุดกินหากไม่ได้รับคำสั่งจากข้า!!!""โธ่!!! เจียวจ๋า""ท่านเป็นพวกหื่นกาม ควบคุมอารมณ์ตนเองไม่อยู่ ท่านจะผลิตลูกมาสร้างทีมเตะลูกหนังหรือเจ้าคะ?""ก็ได้ ก็ได้ ข้าพอ

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 25 The End

    หนิงเจียวรู้สึกปวดเมื่อยตามเนื้อตัวไปหมด สวีจิ้งเทียนพักนี้ชอบนัวเนียอยู่กับนางตลอดเวลา จนนางรู้สึกราวกับมีวิญญาณมาสิงสู่ ตามติดจนบางครั้งนางเองก็รู้สึกเบื่อหน่ายเขาไม่น้อยจึก จึก!!!หนิงเจียวหันไปมองสวีจิ้งเทียนที่ยื่นนิ้วชี้หนาใหญ่ของเขามาจิ้มที่ท่อนแขนเรียวงามของนางด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ หนิงเจียวลอบสบถด่าทอสวีจิ้งเทียนในใจอีกครั้ง"เจียวจ๋าาา!!!""ท่านไม่ปวดเอวบ้างหรือเจ้าคะ นี่รอบที่สามแล้วนะเจ้าคะ ข้าปวดร้าวที่เอวไปหมดแล้ว""ครั้งนี้ข้าจะค่อย ๆ กระแทก""ท่านไปทำงานเถิดเจ้าค่ะ เห็นว่าฮ่องเต้ทรงมีรับสั่งให้กลับเข้าวังหลวงแล้วไม่ใช่หรือ?""เจ้าไล่ข้าหรือ?"สวีจิ้งเทียนทำหน้างอง้ำ ก่อนจะหันหลังให้นางด้วยความโกรธเคือง เขาอุตส่าห์ตามใจนาง นางอยากได้สิ่งใดเขาก็หามาให้ แต่นางกลับผลักไสให้เขาไปที่อื่น"จิ้งเทียน""......""จะหันมาดีดีหรือจะให้ข้าถีบท่านตกเตียงเจ้าคะ?"สวีจิ้งเทียนหันกลับมามองหนิงเจียวด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม ก่อนจะซุกใบหน้าลงไปที่ซอกอกอวบอิ่มของนางด้วยความรักใคร่สามวันก่อน ฮ่องเต้ทรงมีพระราชโองการให้เขากลับเข้าไปรับราชการในวังหลวง แต่เขายังคงครุ่นคิดอยู่ไม่น้อย ช่วงเวลาที่เขา

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 24 ของหวานที่แซ่บที่สุด

    เถ้ากระดูกของหนิงเซียนถูกขุดย้ายกลับเข้ามาฝังในศาลบรรพชน เพราะนางไม่ได้ทำเรื่องน่าอับอายที่ผิดต่อตระกูลหนิงอีกแล้ว หนิงเจียวเองยืนจับมือแม่ใหญ่ที่ร้องไห้จนหมดเรี่ยวแรงด้วยความสงสารจับใจ"ท่านพี่ไร้มลทินแล้วนะเจ้าคะแม่ใหญ่""แม่ใหญ่ขอบใจเจ้ามากนะ ก่อนจะกลับเจ้าแวะไปเยี่ยมท่านแม่ของเจ้าด้วยเล่า นางกำลังตั้งครรภ์ คงอยากจะพบหน้าเจ้า"หนิงเจียวพยักหน้า มารดาของนางตั้งครรภ์ได้สามเดือนกว่า ๆ แล้ว สร้างความดีใจแก่คนในจวนตระกูลหนิงไม่น้อยหนิงเจียวแวะมาเยี่ยมมารดาของตนเอง เอ่ยถามสารทุกข์สุกดิบกับนางอยู่ครึ่งค่อนวัน ก่อนจะกลับจวนตระกูลสวีตั้งแต่เกิดเรื่องในวันนั้นอาเหยาก็ติดนางเป็นอย่างมาก เขาหวาดกลัวกับการที่ต้องอยู่ห่างจากนาง เพราะกลัวว่าจะนางจะหายไปจากเขา หนิงเจียวต้องปลอบบุตรชายอยู่นานกว่าเขาจะหายงอแงท้องของนางเริ่มโตขึ้นจนเดินเหินไม่สะดวก สวีจิ้งเทียนเองก็ถูกปลดออกจากตำแหน่งท่านรองแม่ทัพเพราะละเลยจากหน้าที่เฝ้าระวังชายแดน แต่เขากลับไม่สนใจไยดีสิ่งใด นอกจากวัน ๆ เอาแต่ขลุกอยู่กับนาง"โอ๊ว์!!! ซี้ดดดด หนิงเจียวครางให้ข้าฟังเร็วเข้า!!! ข้าจวนจะถึงยอดเขาแล้ว อ่าส์!!!"ตั้งแต่สวีจิ้งเทียนออกจ

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 23 จุดจบของคนชั่วช้า

    เหยากวงและหนิงเจียว ถูกองค์หญิงหย่งชิงและองค์รัชทายาทมู่ฉีล้อมตัวเอาไว้จนหมดหนทางที่จะหนีรอด ทั้งสองหันหลังชนกัน คอยระแวดระวังความปลอดภัยให้แก่กันหย่งชิงปรายตามองหน้าท้องที่นูนใหญ่ของหนิงเจียวด้วยสายตาเกลียดชัง สตรีที่ควรมีสิทธิ์ให้กำเนิดบุตรของสวีจิ้งเทียน ควรจะมีเพียงแค่นางเท่านั้น"หนิงเจียว ข้าจำได้ว่า สถานที่แห่งนี้อยู่ใกล้กับหลุมฝังศพของพี่สาวเจ้า เช่นนั้น ให้ข้าส่งเจ้ากับลูกในท้อง ไปนอนเล่นกับพี่สาวของเจ้าดีหรือไม่?"หนิงเจียวส่งเสียงเฮอะในลำคอ นางจ้องมองหย่งชิงด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม หย่งชิงเองก็จ้องมองนางอย่างไม่ละสายตาเช่นกัน"เหตุใดจึงไม่ตอบเล่า? กลัวตายขึ้นมาแล้วหรือ? ไม่ต้องกลัวไป ข้าจะทำให้เจ้าตายเร็วที่สุด หลังจากนั้นข้าก็จะผ่าท้องของเจ้า ควักลูกของเจ้าออกมาโยนทิ้งเล่น ๆ ฮ่าาา ๆ ๆ ๆ""จิตใจของพระองค์ช่างต่ำตมจริง ๆ เพคะ"เพียะ!!!"กล้าดีอย่างไรมาพูดจาดูถูกข้า? ข้าคือองค์หญิงมีสถานะสูงส่งกว่าเจ้าหลายเท่านัก"หย่งชิงฟาดฝ่ามือลงไปที่ใบหน้าขาวนวลเนียนของหนิงเจียวจนเกิดรอยแดงขึ้นมาห้านิ้ว เพียะ!!!"นี่เจ้า!!!"หนิงเจียวเองก็ฟาดฝ่ามือไปที่ใบหน้าของหย่งชิงเช่นกัน นางอดทนได้

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 22 ความจริงที่ถูกซ่อนเอาไว้

    เป็นเวลาร่วมเดือนแล้วที่สวีจิ้งเทียนจากไปไกลถึงชายแดน เขาไม่ได้ส่งจดหมายมาหานางเลยแม้แต่ฉบับเดียว นางเองก็เข้าใจดี ด้วยหนทางที่ค่อนข้างลำบากและห่างไกล เขาคงจะไม่สะดวกเท่าใดนัก นางเองเชื่อใจสวีจิ้งเทียนอย่างที่สุด"ท่านแม่ วันนี้ท่านจะพาข้าไปซื้อของเล่นที่นอกจวนหรือไม่ขอรับ"หนิงเจียวมองอาเหยาที่พูดจาออดอ้อนนางอย่างรักใคร่เอ็นดู อาเหยาอยากออกไปเที่ยวเล่นด้านนอกจวน นางเองก็ต้องการจะออกไปหาซื้อผ้าอย่างดีเอามาไว้ทำเสื้อผ้าให้ลูก ๆ ได้สวมใส่ยามนี้นางท้องหกเดือนแล้ว ท้องนี้ค่อนข้างใหญ่โตไม่น้อย แต่หนิงเจียวเองก็ยังคงเดินไปเดินมาอยู่บ่อยครั้ง การเดินออกกำลังกายบ้างจะช่วยให้นางคลอดง่ายยิ่งขึ้น"ให้บ่าวไพร่ไปก็ได้ ไยเจ้าจะต้องไปเองเล่า ยิ่งท้องโตมิใช่น้อย"ฮูหยินผู้เฒ่าเอ่ยเตือนหนิงเจียวด้วยความห่วงใย"ไปเพียงครู่เดียวเจ้าค่ะท่านย่า ให้บ่าวไพร่ไปเลือกเองก็กลัวจะไม่ถูกใจเจ้าค่ะ""เอาเถิด พาคนไปคอยรับใช้หลาย ๆ คนเถิด มู่จิน เจ้าไปคอยดูแลฮูหยินน้อยกับคุณชายน้อยให้ดี""ขอรับฮูหยินผู้เฒ่า"อาเหยาค่อนข้างอารมณ์ดีและเบิกบานไม่น้อยที่จะได้ออกไปเที่ยวนอกจวน เขาชอบท่องเที่ยวและเรียนรู้เหมือนกับนางเป็นอ

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 21 กล้วยราดนมสด

    เพล้ง!!!"ไสหัวออกไปให้หมด!!!"องค์หญิงหย่งชิงอาละวาดด่าทอทุบตีนางกำนัลด้วยโทสะที่เดือดดาล นางเฝ้าวาดหวังว่าสวีจิ้งเทียนจะต้องตกเป็นสามีของนางเป็นแน่ แต่ทว่าเขากลับไปหาหนิงเจียว แล้วยังแต่งนางเข้าจวนอย่างใหญ่โต นางเกลียดชังสตรีหน้าหนาผู้นี้ยิ่งนัก เหตุใดมันจึงไม่ตกตายไปเสีย!!!"เจ้าอาละวาดไปก็ไม่ได้สิ่งใดขึ้นมา หักใจแล้วเตรียมตัวอภิเษกกับองค์ชายต่างแคว้นสักพระองค์เถิด"หย่งชิงปรายตามองมู่ฉี พี่ชายของตนเองด้วยสายตาขุ่นเคือง"ข้าไม่แต่ง ข้าจะแต่งกับสวีจิ้งเทียนเพียงผู้เดียว""แต่เขากลับไปใช้ชีวิตอยู่กับหนิงเจียวแล้ว""ท่านพี่ ท่านช่วยข้าอีกสักครั้งเถิด!!!""เพ่ยเพ่ย ข้าได้ยินมาว่าคู่หมั้นของท่านบัณฑิตเฟิ่ง ตกตายอย่างกะทันหัน เป็นฝีมือของเจ้าใช่หรือไม่?"หย่งชิงไม่เอ่ยสิ่งใด นางเพียงยกถ้วยชาร้อนขึ้นมาจิบอย่างอารมณ์ดี"เมื่อคืน ท่านบัณฑิตเฟิ่งช่างร้อนแรงมากเจ้าค่ะ""เพ่ยเพ่ย!!!""รู้แล้วจะถามทำไม!!! รู้แล้วจะจับข้าส่งทางการหรือ? ข้าเป็นถึงองค์หญิงนะเพคะ""เจ้ามันไม่ใช่คน!!!""แล้วท่านพี่เล่าเพคะ ดีนักหรือ? หลงรักคู่หมั้นของผู้อื่น""เพ่ยเพ่ย!!!""ท่านพี่ต้องช่วยข้า!!!"มู่ฉีไม่เอ่ยสิ่งใด

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 20 เข้าหอ 1-2

    สวีจิ้งเทียนจ้องมองใบหน้าเรียวงามของหนิงเจียวด้วยสายตาที่ร้อนแรง หนิงเจียวเองก็รู้ใจเขาเป็นอย่างยิ่ง นางจึงค่อย ๆ ปลดเปลื้องอาภรณ์บนร่างกายออกจนหมดด้วยท่าทีเย้ายวนพร้อมกับส่งสายตามองไปที่เขาอย่างเชิญชวนสวีจิ้งเทียนโอบกอดร่างบางระหงให้ล้มลงนอนไปบนเตียง แล้วจึงส่งลิ้นอุ่นร้อนบดเบียดแทรกซึมเข้าไปในริมฝีปากบางของนาง เกี่ยวกระหวัดลิ้นพัวพันกันไปมา ช่วงชิงความหวานจากริมฝีปากของกันและกันอย่างดูดดื่มเขาใช้ลิ้นโลมเลียไปตามใบหูขาวเนียนของนาง ก่อนจะจุมพิตเรื่อยลงมาที่ซอกคอ ขบเม้มจนคอบางระหงเกิดเป็นรอยแดงจ๊วบ จ๊วบ"อูยยยย ซี้ดดดดด!!!"สวีจิ้งเทียนใช้ลิ้นม้วนดูดเลียยอดจุกบัวสีชมพูที่บานชูช่อเต่งตึง ทำให้หนิงเจียวต้องแอ่นอกตอบรับด้วยความเสียวซ่าน สองมือหนาใหญ่เข้าไปกอบกุมบีบขยำเคล้นคลึงช่อดอกบัวงามอย่างเอาแต่ใจเหมือนจะใหญ่ขึ้นใช่หรือไม่!!!จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เคลื่อนใบหน้าลงมาบริเวณเนินสวาทที่มีเส้นไหมสีดำปกคลุม ก่อนจะใช้มือแยกเรียวขางามให้อ้าออกจนกว้าง เผยให้เห็นกลีบดอกไม้สีชมพูที่ผลิบานเล็กน้อย กำลังรอให้เขาเข้ามาสัมผัสนิ้วร้อนค่อย ๆ แหวกกลีบดอกไม้งามให้แยกบานออก แล้วจึงครอบริมฝีปากดูดดึงขบเม

  • ข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ   บทที่ 19 เข้าหอ 1-1

    สวีจิ้งเทียนกลับมาเก็บของที่เรือนของเขาทันที เขานำไปเพียงเสื้อผ้าสิ่งของที่จำเป็น และตั๋วเงินหลายหีบที่เขาหามาได้ด้วยตนเอง เขาจะไปใช้ชีวิตอยู่กับหนิงเจียวและลูกของเขา และจะไม่ยอมสูญเสียนางไปอีก"จิ้งเอ๋อร์""ท่านพ่อ"เสนาบดีสวีมองบุตรชายของตนเองด้วยสายตารักใคร่ แต่ไหนแต่ไรมา สวีจิ้งเทียนคือความหวังทั้งหมดของเขา เป็นบุตรชายเพียงคนเดียวที่จะสามารถสานต่อเจตนารมณ์ของเขาได้"เจ้าใจเย็น ๆ ก่อนเถิด พ่อเองได้ตักเตือนท่านย่ากับท่านแม่ของเจ้าไปแล้ว เรื่องนี้เป็นจวนตระกูลสวีที่ทำผิดต่อจวนตระกูลหนิง พ่อเองก็ไม่อาจนิ่งเฉยได้""ลูกจะแต่งงานกับหนิงเจียวเพียงผู้เดียวเท่านั้น ลูกจะไม่รับสตรีอื่นอีกแม้แต่คนเดียว หากท่านพ่อยังอยากเห็นหน้าลูก ยังอยากให้ลูกเจริญรอยตามสิ่งที่ท่านพ่อวาดหวังเอาไว้ ได้โปรดเข้าใจลูกด้วย""เอาเถิด พ่อจะยกจวนหลังใหญ่ฝั่งนั้นให้แก่เจ้า เจ้าจะได้สบายใจ ส่วนเรื่องแต่งงาน พ่อจะไปเจรจาสู่ขอหนิงเจียวอีกครั้ง เราจะสู่ขอนางอย่างยิ่งใหญ่และสมเกียรติ""ขอบพระคุณท่านพ่อขอรับ"สวีจิ้งเทียนหันไปมองจวนหลังใหญ่ฝั่งตรงข้ามที่เชื่อมต่อกับจวนตระกูลสวี เป็นสมบัติเก่าแก่ตกทอดมาหลายชั่วอายุคน เดิมที

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status