ความฝันที่ทรมาน

ซูเว่ยหรานที่ปวดท้องจากอาการระดูที่มามากกว่าปกติก็เพลียจนหมดแรง นางรู้ดีว่าร่างกายที่อวบอ้วนทำให้ฮอร์โมนผิดปกติ ร่างนี้จึงไม่มีระดูมาสองปีกว่าแล้ว ที่สำคัญตอนที่คลอดบุตรน้ำคาวปลายังไม่ทันหมดก็ออกมาโดนลม แถมยังต้องทำงานหนักอีก

หลี่จื่อหานนอนกอดนางไว้เพื่อให้ความอบอุ่น คนในอ้อมกอดกำลังฝันถึงสถานที่แห่งหนึ่ง เป็นจวนกว้างที่มีผู้คนมากมาย หญิงสาวกำลังตัดแต่งกิ่งไม้ยิ้มแย้มให้กับเด็กผู้หญิงอายุประมาณเจ็ดหรือแปดขวบ มีสาวใช้คอยเดินตาม ชายหนุ่มวัยไม่เกินสามสิบสวมชุดขุนนางลงจากรถม้าก็เดินมาอุ้มเด็กน้อยพร้อมกับเอ่ยถาม

"หรานเอ๋อร์... วันนี้ลูกเรียนอะไรบ้าง บอกพ่อมาสิ"

"ลูกเรียนมากมายเลยเจ้าค่ะ ท่านพ่อเจ้าคะ ลูกอยากดูเทศกาลโคมไฟ ให้ลูกไปนะเจ้าคะ"

"ท่านพี่ ลูกเราเป็นเด็กดีมาตลอด เช่นนั้นก็ทำตามใจนางสักครั้งดีไหมเจ้าคะ"

"อืม... ชุ่ยชุ่ย มาพาคุณหนูไปหน่อย"

สาวใช้มาพาตัวเด็กน้อยไป ชายหนุ่มพูดคุยบางอย่างกับหญิงสาวที่เด็กน้อยเรียกว่าท่านแม่ จากนั้นนางก็ยกแขนเสื้อขึ้นซับน้ำตา บ่าวไพร่เริ่มจัดข้าวของและโยกย้ายบางส่วน ในฝันซูเว่ยหรานเห็นเด็กน้อยเดินไปหยิบกระดาษออกมาหนึ่งแผ่นก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินมาหาแล้วเอ