บทที่19 เห่ยหงหายไป

ที่จวนเสนาบดีตอนนี้จ้าวอิงจางกำลังฟังรายงานจากลูกน้อง

"นางกำลังจะแต่งงานกับคนของสำนักพยักบินเหรอ"

"เจ้าค่ะ เห็นว่าสินสอนหลายสิบหาบมากเจ้าค่ะ"

จ้าวอิงจางนึกแค้นเพราะตั้งแต่วันนั้นนางก็ไม่สามารถออกจากจวนได้อีกเลยเพราะใบหน้านางยังมีรอยแผลเป็นถ้าจะออกไปต้องผัดแป้งให้หนาถึงจะมองรอยแผลเป็นไม่ค่อยเห็น แต่สตรีผู้นั้นกลับกำลังได้แต่งงานนางรู้สึกยอมไม่ได้

"ในเมื่อข้าไม่มีความสุขนางก็มีความสุขไม่ได้เช่นกัน"นางต้องแก้แค้นให้ได้ไม่งั้นมันเหมือนมีหนางแทงอยู่ข้างอก นางเลยเดินไปหาบิดา

"ท่านพ่อ ข้ามีเรื่องอยากให้ท่านช่วยเจ้าค่ะ"

"มีอะไรลูก หรืออยากได้ยาตัวไหนมารักษาใบหน้าเดี๋ยวพ่อจะสั่งการให้"

"ลูกอยากให้ท่านพ่อแก้แค้นให้เจ้าค่ะ"

"ใคร..หรือคนที่ทำให้ใบหน้าเจ้าเป็นแบบนี้"แต่เขาก็ตามสืบแล้วก็ไม่เจอคนที่น่าสงสัย

"ฉีเย่วหงเจ้าค่ะ มีหลีชิงอี่อีกคนลูกอยากได้ลิงเผือกของนาง"

"ฉีเย่วหงเป็นใครหรือพ่อไม่เคยได้ยิน"ชื่อนี้ไม่คุ้นเลย

"ก็คนที่มีเรื่องกับลูกในวันที่ลูกเกิดเรื่องไงเจ้าค่ะ เพราะนางทำให้ลูกต้องเป็นแบบนี้ ท่านพ่อคิดดูหน้าลูกเป็นแบบนี้แต่นางกำลังจะได้แต่งงาน ลูกยอมไม่ได้เจ้าค่ะนางต้องทุกข์แบบลูกสิ "

เส