Home / รักโบราณ / ข้าเป็นแค่สาวใช้ / ตอนที่ 3 — ของขวัญวันเกิด

Share

ตอนที่ 3 — ของขวัญวันเกิด

last update Last Updated: 2025-10-17 17:50:56

หลังจากหลี่จือหยาได้ดื่มเลือดของจิ้งจอกเก้าหาง พลังลมปราณของนางไต่ระดับขึ้นอย่างรวดเร็วถึง ระดับเงิน ความเร็วเช่นนี้ทั้งเมืองฟูฟงยังไม่มีผู้ใดเทียบ ในใจหลี่จือหยาตื่นเต้นยินดียิ่งนัก แต่ยังมิได้บอกกล่าวผู้ใด ตั้งใจจะเปิดเผยในวันเกิดของบิดา

นอกจากพลังลมปราณที่สูงขึ้น รูปลักษณ์ของหลี่จือหยาซึ่งเดิมน่ารักสดใส ก็เหมือนได้รับการขัดเงาให้แพรวพราวยิ่งขึ้น เลือดจิ้งจอกช่วยขับความงามตามแบบสตรีให้โดดเด่น สมฐานะคุณหนูตระกูลใหญ่ ผู้คนมองก็เห็นความสูงส่งเริ่มเปล่งประกาย

ช่วงนี้ เหมยหลิง มีน้ำหนักในใจของหลี่จือหยาเพิ่มขึ้นทุกวัน ทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ในเรือน ล้วนมอบให้เหมยหลิงเป็นผู้ตัดสินใจ

“พี่เหมยหลิง ช่วยข้าคิดหน่อยเถิด ข้าควรมอบสิ่งใดให้ท่านพ่อในวันเกิดปีนี้ดี”

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ในงานวันเกิดของ เสนาบดีหลี่จงหยาง หลี่จือหยามักมิได้เข้าร่วม อ้างว่าป่วยอยู่เสมอ เพราะอับอายที่ตนไม่อาจฝึกปราณได้ ยิ่งออกไปเจอผู้คน ก็ยิ่งตอกย้ำให้บิดาไม่ชอบหน้าตน ทว่าบัดนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป นางอยากทำให้ท่านพ่อประทับใจ

หลายวันมานี้นางครุ่นคิด ใคร่ครวญ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้

“บ่าวเห็นว่า…ทำยาอายุวัฒนะ ดีหรือไม่เจ้าคะ”

เวลานี้เหมยหลิงมีความถนัดเรื่อง ยาลูกกลอน มากที่สุด

หลี่จือหยากำลังจะโต้แย้ง ทว่าพอสบตาเหมยหลิงก็พลันเข้าใจ—ตลอดหลายวัน เหมยหลิงปรุงยาให้นางหลายเทียบ และเคยเปรยอยากขึ้นเขาตระกูลไปหาสมุนไพร

“ถ้าเช่นนั้น วันนี้เราจะขึ้นหาสมุนไพรบนหุบเขาของตระกูล เหมยรุ๋ย เจ้าไปเตรียมข้าวของ”

หลี่จือหยาไม่สั่งให้เหมยหลิงจัด เพราะตลอดหลายวันมานี้ เหมยหลิงเสียเลือดให้นางดื่มมากแล้ว

“เจ้าค่ะคุณหนู” เหมยรุ๋ยรับคำ หากในใจกลับขุ่นเคือง—คุณหนูดูเหมือนมีแต่เหมยหลิง แม้สีหน้าจะเปลี่ยนเพียงเล็กน้อย หลี่จือหยาก็สังเกตเห็น

“ข้าคงต้องเพิ่มสาวใช้ แม่นมหลู—รบกวนจัดคนให้ข้าเพิ่มสักสองสามคนเถิด”

เหมยรุ๋ยกับเหมยหลิงเป็นสาวใช้รุ่นเดียวกัน ทั้งสองย่อมสำคัญต่อหลี่จือหยา ทว่าเจ้านายก็คือเจ้านาย บ่าวก็คือบ่าว

“ได้เจ้าค่ะคุณหนู” แม่นมหลูเห็นด้วยกับคุณหนู—เรื่องเจ้านายโปรดใคร มิใช่สิ่งที่บ่าวจะออกความเห็นได้ เหมยรุ๋ยนับว่าโง่เขลานัก

เมื่อเตรียมข้าวของเสร็จ ขบวนของหลี่จือหยาก็ออกเดินทางขึ้นภูเขาตระกูลหลี่

สำหรับภูเขาลูกนี้ ในเนื้อหาเดิมเหมยหลิงจำได้ชัด—มี โสมหมื่นปี หายาก และ เห็ดหิมะ อีกไม่กี่วันจากนี้ หลี่เจินเจิน จะเป็นผู้ค้นพบและมอบให้หลี่จงหยาง ได้รับคำชมว่าเป็นผู้กตัญญูอย่างยิ่ง

ทว่ามีเหมยหลิงอยู่ด้วยแล้ว ของดีในนิยายเรื่องนี้—อย่าหวังว่าใครจะได้ไปง่าย ๆ

เดินขึ้นเพียงครู่ หลี่จือหยาก็พบทั้ง โสมหมื่นปี และ เห็ดหิมะ สมดังใจ

ด้าน ฮูหยินหลี่ ได้ข่าวแล้วเช่นกัน นางรู้ว่าหลี่จือหยาตั้งใจจะมอบเป็นของขวัญวันเกิดแก่ท่านนายท่าน ในน้ำเสียงยังพอมีความนับถืออยู่บ้าง ทว่าในใจกลับดูแคลน—พยายามไปเถิด อย่างไรก็ตาม สตรีที่ฝึกปราณไม่ได้ จะมีประโยชน์อันใดกันเล่า หากกล้าแสดงหน้าในงานวันเกิดของนายท่าน ข้าจะทำให้อับอายจนแทบอยากฆ่าตัวตายให้ดูเอง ของล้ำค่าอย่างเดียวจะชุบชื่อเสียงได้เพียงใดกันเชียว เดี๋ยวจะให้รู้ว่าหญิงสูงศักดิ์เขาทำกันอย่างไร

ฝ่ายเหมยหลิง ได้สูตรยาหลายตำรับจากการสนับสนุนของคุณหนู และศึกษาการปรุงมาพักใหญ่ การปรุงยาอายุวัฒนะ สำหรับนางจึงไม่ใช่เรื่องยาก เพียงผสมสมุนไพรตามส่วน แล้ว หยดเลือดจิ้งจอก ลงหนึ่งหยด ส่วนผสมทั้งหลายจะค่อย ๆ ผสานกันกลายเป็นยาที่ล้ำค่าเอง

“คุณหนู—ยาอายุวัฒนะ เสร็จเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ”

เหมยหลิงส่งเม็ดยาลูกกลอนให้คุณหนู เมื่อเปิดกล่อง กลิ่นยาผสานกลิ่นหอมเย็นของเห็ดหิมะอบอวลไปทั่วห้อง ให้ความรู้สึกสดชื่นมีพลัง เป็นยาเม็ดล้ำค่ายิ่ง หากนำไปมอบเป็นของขวัญวันเกิดแก่ท่านพ่อ สิ่งนี้ย่อมล้ำค่ากว่าสิ่งอื่นใด

หลี่จือหยาดีใจนัก—ในที่สุดก็มีวันนี้ วันที่นางจะได้ยืนเคียงข้าง และได้รับคำชมจากท่านพ่อ

“ขอบคุณพี่เหมยหลิงมาก”

“ข้าไม่รู้จะให้รางวัลสิ่งใด—พี่บอกมาเถิด หากให้ได้ ข้าย่อมหามาให้”

เมื่อบ่าวทำดี การให้รางวัลย่อมเหมาะสมที่สุด

“สิ่งที่คุณหนูเมตตาบ่าวมีมากล้นแล้ว บ่าวขอเพียง พักสักสองสามวัน ก็พอเจ้าค่ะ”

วันนี้เหมยหลิงตั้งใจแต่งใบหน้าให้ดูซีดจาง—นางต้องการเวลาว่างจริง ๆ

“เรื่องเล็กเพียงนี้ ถึงพี่ไม่ขอ ข้าก็อนุญาตเอง ดูสิ พี่ดูอ่อนเพลียยิ่งนัก อีกสองสามวันค่อยมาดูแลข้า ส่วนของรางวัล เดี๋ยวให้แม่นมหลูเตรียมให้”

ส่วนผสมของยานั้น คุณหนูไม่จำเป็นต้องรู้ละเอียด—ถือเป็น ความลับของผู้ปรุงยา การมีเลือดจิ้งจอกเก้าหางในตำรับยาควรปิดเป็นความลับยิ่งกว่า

สำหรับเผ่าจิ้งจอกเก้าหาง—เนื่องด้วยความพิเศษของเลือดที่ใช้ปรุงยาได้สารพัด นำมาซึ่งการล่อลวงและละโมบ ทำให้การดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์นี้ยิ่งยากลำบาก

พรุ่งนี้คือวันเกิดของเสนาบดีหลี่—ในเนื้อหาเดิม ตงซิงหยวน จะได้พบหลี่จือหยาในงาน จนเสนาบดีหลี่จงหยางเข้าใจว่าบุตรีแอบพบบุรุษนอกจวน เหตุการณ์นั้นทำให้สาวใช้คนสนิทถูกโบยตายทันที และหลี่จือหยาถูกถอนหมั้น

ทว่าเวลานี้ เนื้อหาได้เปลี่ยนไปแล้ว เหมยหลิงเมื่อได้รับอนุญาตให้พัก ก็รีบกลับห้อง—นอนพักทันที

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 35 ตราบชั่วนิรันดร์ 2

    หลังจากที่นางบาดเจ็บเพราะทำสงครามร่วมกับเผาปีศาจเป็นช่วงที่นางผ่านบ่วงกรรมรักและด่านเคราะห์ไปให้ได้ นางส่งจิตส่วนหนึ่งไปกำเนิดเป็นมนุษย์ที่อีกมิติ ความทรงจำปะปนจนเกิดเป็นนิยาย เมื่อกลับเข้ามาในร่างยังไม่สามารถฟื้นฟูจิตใจได้ โชคดีที่สวรรค์ยังเมตตาให้นางได้บำเพ็ญเพียรสร้างบุญกุศล จึงผ่านเคราะห์กรรมนี้อย่างไม่ยากลำบากนักเหมยหลิงเดินออกมาจากตำหนักสัจธรรมนางไม่ได้เข้าไปเอ่ยลาและกล่าวขอบคุณเทพอันเจียงหลง เพราะสิ่งเหล่านี้ล้วนต่างตอบแทนกัน นางรีบเดินทางไปยังป่าศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ของเผ่าพันธุ์จิ้งจอกของนางระหว่างทางสัตว์อสูรน้อยใหญ่ต่างออกมาต้อนรับการกลับมาของนางเหมยหลิงมายืนนิ่งอยู่หน้าเรือนของตนเอง มีเสียงบรรเลงพิณเบาๆ ออกมาจากในนั้น นางค่อยๆ เยื้องกายเข้าไป แม้นางจะห่างเขาเพียง 3 วัน แต่ความรู้สึกกลับยาวนาน แผ่นหลังบุรุษสั่นเทาเล็กน้อยเมื่อรับรู้การมาของใครบางคน ตงซิงหยวน รีบหันกายล่องลอยมาโอบกอดหญิงสาวแน่นทันที“ท่านสำเร็จเป็นเซียนแล้ว” เหมยหลิงเอ่ยยิ้มละมุนเช่นเดิม“เซียนน้อยเช่นข้า จะเทียบเท่าพลังราชาจิ้งจอกอย่างเจ้าได้อย่างไร น่าอายนัก”ระยะทางของตงซิงหยวนยังอีกยาวไกลเซียนจะมีอายุเร

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 35 ตราบชั่วนิรันดร์ 1

    ตอนที่ 35 ตราบชั่วนิรันดร์“ในที่สุดท่านก็กลับมา” เหมยหลิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงดีใจ เมื่อกลับมายังเรือนแล้วเห็นพี่สาวเหมยฮว่า“น่าจะหมื่นปีมาแล้วที่เจ้าไม่ดีเคยแสดงอาการดีใจที่ได้เจอข้า” เหมยฮว่าเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม“ท่านอย่าล้อข้าเล่นเลย ท่านบอกให้ข้ารอท่าน ข้าก็รออย่างตั้งใจนะเจ้าคะ”เหมยหลิงเอ่ยออดอ้อน ที่พึ่งของเธอตอนนี้มีเพียงพี่สาวคนงามเท่านั้น“ข้าไปที่สวรรค์ชั้น 9 มา แม้จะรีบเพียงใดเมื่อเทียบกับโลกมนุษย์ก็ผ่านไปหลายเดือน ข้ากลับมาคราวนี้เจ้าตัดสินใจได้แล้วกระมังว่าจะทำเยี่ยงไร”“ท่านพี่…ก่อนหน้าข้าได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับด่านกรรมของท่านเทพอันเจียงหลง แต่โชคดีที่ท่านไม่เอาความและท่านยังบอกว่าจะช่วยข้าฟื้นฟู่พลังจิต ให้ข้าติดตามกลับไปสวรรคชั้น 9”เหมยหลิงเอ่ยเล่าเรื่องราวบางส่วนก่อน“เจ้าคิดว่ากลับมาจะไม่ได้พบตงซิงหยวนใช่หรือไม่” แม้ไม่เล่าจนหมดเหมยฮว่าสามารถเดาเหตุการณ์ได้ไม่ยากเหมยหลิงพยักหน้ารับสีหน้าคล้ายคนสำนึกผิด“เจ้าจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ข้าจะพาตงซิงหยวนกลับเผ่าจิ้งจอกเก้าหางให้ท่านพ่อช่วยรับตงซิงหยวนเป็นศิษย์ เจ้าเป็นลูกรักอยู่แล้วเรื่องนี้น่าจะไม่มีปัญหาอะไร ส่วนเจ้าก็ตา

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 34 เตรียมกล่าวลา

    ตอนที่ 34 เตรียมกล่าวลาเหมยหลิงตั้งใจจะกลับตระกูลหลี่และไปเยี่ยมจือหยาการกลับมาตระกูลหลี่ในครั้งนี้นายท่านเสนาบดีหลี่สั่งให้ทุกคนออกไปต้อนรับอย่างพร้อมเพียงกัน เมื่อมาถึงเหมยหลิงจึงได้เจอผู้คนจำนวนมากเกือบหมดทั้งตระกูลเว้นเพียงแต่นายและฮูหญิงผู้เฒ่าเท่านั้น นางซึ้งใจร้องให้แบบไม่มีน้ำตาเมื่อรถม้าเคลื่อนมาจอดหน้าประตูจวน ทุกคนต่างคุกเข่าคำนับโดยมีเสนาบดีหลี่อยู่ด้านหน้ามีเพียงจือหยาที่ยืนเด่นเป็นสง่ายื่นข้างกัน เหมยหลิงจึงรีบสะบัดมือให้ทุกคนลุกขึ้น“เหมยหลิงคารวะท่านพ่อ” นางคารวะนายท่านเสนาบดีอย่างนอบน้อมไม่ได้ทำตัวหย่อหยิ่งองค์หญิงเหมยหลิงกลับมาคราวนี้ยิ่งงดงามหมดจดไร้ที่ติ งามล้ำเหนือหญิงงามใดใด ความงามนั้นทำให้หลายคนโดนสะกดไร้ปฏิกริยา เสนาบดีได้ยินเสียงใสของเหมยหลิงทำให้ตื่นจากพะวง รีบเอ่ย“ขอบพระทัยองค์หญิงที่ทรงให้เกียรติกระหม่อม” เสนบดีหลี่ทำความเคารพ เอ่ยยิ้มอย่างปรีดา มีบุตรบุญธรรมเช่นนี้ประเสริฐยิ่งนัก“น้องคารวะพี่หญิง” จือหย่ายิ้มแย้มดวงตาประกาย“จือหยากลายเป็นหญิงงามแล้ว” เหมยหลิงหันมายิ้มละมุมละไม นางไปไม่กี่เดือนทุกอย่างต่างเปลี่ยนแปลงไปมาก“เชิญองค์หญิงเข้าไ

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 33 จะไม่มีผู้ใดได้ปรนนิบัติท่านพี่อีก

    ตอนที่ 33 จะไม่มีผู้ใดได้ปรนนิบัติท่านพี่อีกภายในโถงเรือนกลาง เหล่าอนุและบุตรของตงซิงหยวนต่างมานั่งรอพร้อมเพียง นับคราวๆ อนุจะมีประมาณ 20 คน บุตรชาย 6 คนและบุตรสาว 3 คน แต่ละคนงดงามดั่งบุบผาแรกแย้ม เด็กๆ น่ารักน่าชังเมื่อเหมยหลิงเดินเข้ามา ทุกคนต่างลุกขึ้นคุกเข่าทำความเคารพนาง“ลุกขึ้นๆ ต่างเป็นคนในครอบครัวพิธีรีตอง เว้นได้ก็เว้นเถิด” เมื่อได้รับอนุญาตทุกคนต่างเดินนั่งลงประจำที่เหมยหลิงนั่งเด่นเป็นสง่า แม้จะมีท่าทีสบายแต่ยังคงงดงามสูงส่ง“หลังพิธีแต่งงาน ข้ารีบไปจัดการสวนเรียนรู้ที่ป่าศักดิ์สิทธิ์ ไม่ทันได้ทักทายทำความรู้จักต้องขออภัยทุกท่านด้วย”เอ่ยเสร็จ เหมยหลิงก็หันไปพยักหน้าให้บ่าวใช้คนสนิท ไม่นานบ่าวชายก็หาบหีบเข้ามา 10 กว่าหีบได้เมื่อเปิดออกก็มีเครื่องประดับและผ้าแพรเนื้อดีเต็มไปหมด และยังมีหีบเล็กๆ แยกมาต่างหากวางบนตั่งหน้าเหมยหลิง“อาจจะล่าช้าไปบ้าง วันนี้ข้าจึงอยากจะทำความรู้จักพี่สาวน้องสาวทุกท่าน” เหมยหลิงเอ่ยเสร็จก็ส่งยิ้มให้กับทุกคนแม้แต่ละคนจะมีท่าทีสงบเสงี่ยมแต่ยังคงระมัดระวังหรือจะกล่าวว่าหวาดระแวงแทนก็เหมาะสมเพราะหากฮูหยินเอกมีท่าทีกดขี่ข่มเหงหรือไล่พวกนางออกไ

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 32 เพราะใจหวาดระแวง

    ตอนที่ 32 เพราะใจหวาดระแวงเหมยหลิงกลับมาใช้ชีวิตปกติ ไร้กังวลไม่ได้สนใจท่านเทพสงครามที่กำลังรอเธอบนสวรรค์ชั้น 9 แม้แต่น้อย สิ่งเดียวที่เธอปรับเปลี่ยนคือ การช่วยเหลือคนส่งเดชทุกอย่างจะยืนอยู่บนความเป็นจริง ไม่ให้เกินความสามารถของมนุษย์บนโลกนี้นางสร้างสวนเรียนรู้การปลูกสมุนไพร่แถบภูเขาใกล้ป่าศักดิ์สิทธิ์ มีชาวบ้านมากมายเข้ามาสมัครเข้าฝึกเมื่อจบการฝึกตอนนี้มีชื่อเรียกหลังฝึกเสร็จว่าบัณฑิตเกษตรกรแม้จะผลิตบัณฑิตเกษตรออกไปแล้วจำนวนมาก ก็ยังมีผู้คนมากมายเข้ามาสมัคร เพราะใบประกาศจบการศึกษาจากแหล่งการเรียนรู้ของ องค์หญิงเหมยหลิง กลายเป็นใบเบิกทางให้ผู้คนได้รับการยอมรับจากสังคมเป็นจุดเล็กๆ ที่ดินแดนแห่งนี้เริ่มให้ความสำคัญกับความสามารถแทนชาติกำเนิด ทำให้ชาวบ้านมนุษย์ธรรมดาสามารถทำมาหากินเลี้ยงชีพ และไม่ต้องอยู่อย่างอดสู่และลำบากเช่นเคย“เจ้ากำลังจะทำอะไรต่อหรือ” ตงซิงหยวนโอบกอดเหมยหลิงจากด้านหลัง ชะโงกมองรายละเอียดสิ่งที่เหมยหลิงกำลังเขียนไว้เป็นข้อๆ“ข้าอยากจะสร้างแอ่งเก็บน้ำขนาดใหญ่ แต่มีเพียงแนวคิดเท่านั้น ตอนนี้ข้าว่างจึงลองร่างออกมาเป็นข้อๆ กลับเมืองฟูฟงไปแล้วจะเอาไปพูดคุยกับจือห

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 31 ไม่อาจจะบีบบังคับ

    ตอนที่ 31 ไม่อาจจะบีบบังคับเหมยหลิงและตงซิงหยวนใช้เวลาอยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลาทั้งวันและคืน แม้ช่วงเวลาที่หญิงสาวปรุงยา ตงซิงหยวนก็ไปเป็นลูกมือช่วยบดและผสม“ใครเป็นอาจารย์ผู้สอนเจ้าปรุงยาหรือ” ตงซิงหยวนเอ่ยถามขึ้นเพราะเรื่องนี้ค่อนข้างเกิดข้อกังขาในใจ เหมยหลิงมีความสามารถเป็นผู้ปรุงโอสถขั้นสูง ในเมื่อนางความจำขาดหายอาจจะเป็นได้ว่า จะได้รับการฝึกฝนใหม่ เขาเองก็อยากรู้จักอาจารย์ของนาง“ข้าอ่านจากตำราที่จือหยาหามาให้ อ่านและทำตามนั้นการปรุงและปรับเปลี่ยบเทียบยาข้าอ่านรอบเดียวก็เข้าใจอย่างถ่องแท้”เหมยหลิงตอบตามความจริงแต่ไม่เอ่ยบอกเรื่องเลือดของนางตงซิงหยวนพยักหน้าเข้าใจเหมยหลิงของเขาเป็นอัจฉริยะโดยแท้วันเวลาไม่เคยหยุดนิ่งมันยังทำหน้าที่ของตัวเองอย่างสม่ำเสมอเช่นเคยและความเร็วยังคงเท่าเดิม เมื่อเข้าสู่ค่ำคืนวันที่ 3 ตงซิงหยวนจัดโต๊ะอาหารริมสระน้ำพุร้อน ทุกอย่างยังคงพิถีพิถันและสวยสดงดงาม โคมไฟประดับประดา กลิ่นหอมของดอกไม้อบอวนละมุนละไม ครั้งนี้กลับบรรยากาศกลับหมองเศร้ากว่าที่เคย“ข้าคงต้องไปแล้ว ขอให้ท่านพี่ดูแลรักษาตัว”เหมยหลิงก็ตัดสินใจกล่าวคำเอ่ยลา ลุกขึ้นคำนับตงซิงหยวนเพียงแต่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status