LOGINShare
ตอนที่ 3 — ของขวัญวันเกิด
Last Updated:
2025-10-17 17:50:56หลังจากหลี่จือหยาได้ดื่มเลือดของจิ้งจอกเก้าหาง พลังลมปราณของนางไต่ระดับขึ้นอย่างรวดเร็วถึง ระดับเงิน ความเร็วเช่นนี้ทั้งเมืองฟูฟงยังไม่มีผู้ใดเทียบ ในใจหลี่จือหยาตื่นเต้นยินดียิ่งนัก แต่ยังมิได้บอกกล่าวผู้ใด ตั้งใจจะเปิดเผยในวันเกิดของบิดา
นอกจากพลังลมปราณที่สูงขึ้น รูปลักษณ์ของหลี่จือหยาซึ่งเดิมน่ารักสดใส ก็เหมือนได้รับการขัดเงาให้แพรวพราวยิ่งขึ้น เลือดจิ้งจอกช่วยขับความงามตามแบบสตรีให้โดดเด่น สมฐานะคุณหนูตระกูลใหญ่ ผู้คนมองก็เห็นความสูงส่งเริ่มเปล่งประกาย
ช่วงนี้ เหมยหลิง มีน้ำหนักในใจของหลี่จือหยาเพิ่มขึ้นทุกวัน ทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ในเรือน ล้วนมอบให้เหมยหลิงเป็นผู้ตัดสินใจ
“พี่เหมยหลิง ช่วยข้าคิดหน่อยเถิด ข้าควรมอบสิ่งใดให้ท่านพ่อในวันเกิดปีนี้ดี”
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ในงานวันเกิดของ เสนาบดีหลี่จงหยาง หลี่จือหยามักมิได้เข้าร่วม อ้างว่าป่วยอยู่เสมอ เพราะอับอายที่ตนไม่อาจฝึกปราณได้ ยิ่งออกไปเจอผู้คน ก็ยิ่งตอกย้ำให้บิดาไม่ชอบหน้าตน ทว่าบัดนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป นางอยากทำให้ท่านพ่อประทับใจ
หลายวันมานี้นางครุ่นคิด ใคร่ครวญ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้
“บ่าวเห็นว่า…ทำยาอายุวัฒนะ ดีหรือไม่เจ้าคะ”
หลี่จือหยากำลังจะโต้แย้ง ทว่าพอสบตาเหมยหลิงก็พลันเข้าใจ—ตลอดหลายวัน เหมยหลิงปรุงยาให้นางหลายเทียบ และเคยเปรยอยากขึ้นเขาตระกูลไปหาสมุนไพร
“ถ้าเช่นนั้น วันนี้เราจะขึ้นหาสมุนไพรบนหุบเขาของตระกูล เหมยรุ๋ย เจ้าไปเตรียมข้าวของ”
หลี่จือหยาไม่สั่งให้เหมยหลิงจัด เพราะตลอดหลายวันมานี้ เหมยหลิงเสียเลือดให้นางดื่มมากแล้ว
“เจ้าค่ะคุณหนู” เหมยรุ๋ยรับคำ หากในใจกลับขุ่นเคือง—คุณหนูดูเหมือนมีแต่เหมยหลิง แม้สีหน้าจะเปลี่ยนเพียงเล็กน้อย หลี่จือหยาก็สังเกตเห็น
“ข้าคงต้องเพิ่มสาวใช้ แม่นมหลู—รบกวนจัดคนให้ข้าเพิ่มสักสองสามคนเถิด”
เหมยรุ๋ยกับเหมยหลิงเป็นสาวใช้รุ่นเดียวกัน ทั้งสองย่อมสำคัญต่อหลี่จือหยา ทว่าเจ้านายก็คือเจ้านาย บ่าวก็คือบ่าว
“ได้เจ้าค่ะคุณหนู” แม่นมหลูเห็นด้วยกับคุณหนู—เรื่องเจ้านายโปรดใคร มิใช่สิ่งที่บ่าวจะออกความเห็นได้ เหมยรุ๋ยนับว่าโง่เขลานัก
เมื่อเตรียมข้าวของเสร็จ ขบวนของหลี่จือหยาก็ออกเดินทางขึ้นภูเขาตระกูลหลี่
สำหรับภูเขาลูกนี้ ในเนื้อหาเดิมเหมยหลิงจำได้ชัด—มี โสมหมื่นปี หายาก และ เห็ดหิมะ อีกไม่กี่วันจากนี้ หลี่เจินเจิน จะเป็นผู้ค้นพบและมอบให้หลี่จงหยาง ได้รับคำชมว่าเป็นผู้กตัญญูอย่างยิ่ง
ทว่ามีเหมยหลิงอยู่ด้วยแล้ว ของดีในนิยายเรื่องนี้—อย่าหวังว่าใครจะได้ไปง่าย ๆ
เดินขึ้นเพียงครู่ หลี่จือหยาก็พบทั้ง โสมหมื่นปี และ เห็ดหิมะ สมดังใจ
ด้าน ฮูหยินหลี่ ได้ข่าวแล้วเช่นกัน นางรู้ว่าหลี่จือหยาตั้งใจจะมอบเป็นของขวัญวันเกิดแก่ท่านนายท่าน ในน้ำเสียงยังพอมีความนับถืออยู่บ้าง ทว่าในใจกลับดูแคลน—พยายามไปเถิด อย่างไรก็ตาม สตรีที่ฝึกปราณไม่ได้ จะมีประโยชน์อันใดกันเล่า หากกล้าแสดงหน้าในงานวันเกิดของนายท่าน ข้าจะทำให้อับอายจนแทบอยากฆ่าตัวตายให้ดูเอง ของล้ำค่าอย่างเดียวจะชุบชื่อเสียงได้เพียงใดกันเชียว เดี๋ยวจะให้รู้ว่าหญิงสูงศักดิ์เขาทำกันอย่างไร
ฝ่ายเหมยหลิง ได้สูตรยาหลายตำรับจากการสนับสนุนของคุณหนู และศึกษาการปรุงมาพักใหญ่ การปรุงยาอายุวัฒนะ สำหรับนางจึงไม่ใช่เรื่องยาก เพียงผสมสมุนไพรตามส่วน แล้ว หยดเลือดจิ้งจอก ลงหนึ่งหยด ส่วนผสมทั้งหลายจะค่อย ๆ ผสานกันกลายเป็นยาที่ล้ำค่าเอง
“คุณหนู—ยาอายุวัฒนะ เสร็จเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ”
เหมยหลิงส่งเม็ดยาลูกกลอนให้คุณหนู เมื่อเปิดกล่อง กลิ่นยาผสานกลิ่นหอมเย็นของเห็ดหิมะอบอวลไปทั่วห้อง ให้ความรู้สึกสดชื่นมีพลัง เป็นยาเม็ดล้ำค่ายิ่ง หากนำไปมอบเป็นของขวัญวันเกิดแก่ท่านพ่อ สิ่งนี้ย่อมล้ำค่ากว่าสิ่งอื่นใด
หลี่จือหยาดีใจนัก—ในที่สุดก็มีวันนี้ วันที่นางจะได้ยืนเคียงข้าง และได้รับคำชมจากท่านพ่อ
“ขอบคุณพี่เหมยหลิงมาก”
เมื่อบ่าวทำดี การให้รางวัลย่อมเหมาะสมที่สุด
“สิ่งที่คุณหนูเมตตาบ่าวมีมากล้นแล้ว บ่าวขอเพียง พักสักสองสามวัน ก็พอเจ้าค่ะ”
วันนี้เหมยหลิงตั้งใจแต่งใบหน้าให้ดูซีดจาง—นางต้องการเวลาว่างจริง ๆ
“เรื่องเล็กเพียงนี้ ถึงพี่ไม่ขอ ข้าก็อนุญาตเอง ดูสิ พี่ดูอ่อนเพลียยิ่งนัก อีกสองสามวันค่อยมาดูแลข้า ส่วนของรางวัล เดี๋ยวให้แม่นมหลูเตรียมให้”
ส่วนผสมของยานั้น คุณหนูไม่จำเป็นต้องรู้ละเอียด—ถือเป็น ความลับของผู้ปรุงยา การมีเลือดจิ้งจอกเก้าหางในตำรับยาควรปิดเป็นความลับยิ่งกว่า
สำหรับเผ่าจิ้งจอกเก้าหาง—เนื่องด้วยความพิเศษของเลือดที่ใช้ปรุงยาได้สารพัด นำมาซึ่งการล่อลวงและละโมบ ทำให้การดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์นี้ยิ่งยากลำบาก
พรุ่งนี้คือวันเกิดของเสนาบดีหลี่—ในเนื้อหาเดิม ตงซิงหยวน จะได้พบหลี่จือหยาในงาน จนเสนาบดีหลี่จงหยางเข้าใจว่าบุตรีแอบพบบุรุษนอกจวน เหตุการณ์นั้นทำให้สาวใช้คนสนิทถูกโบยตายทันที และหลี่จือหยาถูกถอนหมั้น
ทว่าเวลานี้ เนื้อหาได้เปลี่ยนไปแล้ว เหมยหลิงเมื่อได้รับอนุญาตให้พัก ก็รีบกลับห้อง—นอนพักทันที
Latest chapter
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 4 มอบของขวัญ
ณ จวนตระกูลหลี่—งานวันคล้ายวันเกิด เสนาบดีฝ่ายซ้าย หลี่จงหยาง อายุครบ 35 ปีตระกูลน้อยใหญ่แห่งฟูฟงต่างมาร่วมงาน รถม้านับสิบเรียงต่อหน้าคฤหาสน์ การต้อนรับพิถีพิถันสมฐานะผู้มีเกียรติหน้าประตูใหญ่ ฮูหยินหลี่, คุณหนูใหญ่ หลี่จือหยา และ คุณหนูรอง หลี่เจินเจิน ยืนรับแขกหลายตระกูลคุ้นหน้าหลี่เจินเจิน เพราะได้ออกงานกับฮูหยินหลี่บ่อย ต่างจากหลี่จือหยา ที่มักปฏิเสธด้วยเหตุผลว่าไม่สบาย—จนคนในเมืองเชื่อกันว่าหล่อนอับอายที่ ฝึกพลังปราณไม่ได้ จึงหลีกเลี่ยงผู้คนทว่าครั้งนี้เมื่อได้ประจักษ์—ผู้คนกลับตะลึง คุณหนูใหญ่รูปโฉม งามแพรวพราว สูงส่ง ยืนเคียงหลี่เจินเจินแล้วยิ่งโดดเด่น หลี่จือหยาวัยเพียงสิบสี่รูปร่างอรชร นัยน์ตาใสระยับดุจดาว คิ้วโก่งเรียว ยิ้มละมุนให้ความรู้สึกน่าคบหา ตรงกันข้ามกับความงามเย็นชาของหลี่เจินเจิน ทำให้สายตาผู้คนเทไปทางคุณหนูใหญ่แทบทั้งสิ้นแม้แต่ ฮูหยินหลี่ กับ หลี่เจินเจิน เองก็ชะงัก—จากเด็กสาวเมื่อไม่กี่วันก่อน เหตุใดจึง เปล่งประกาย ถึงเพียงนี้ นางอดสงสัยไม่ได้ว่าต้องมีสิ่งใดเกิดขึ้นกับหลี่จือหยาแน่นอนขณะพินิจอยู่นั้น รถม้าตระกูลกู้—เสนาบดีฝ่ายขวา—ก็มาถึง ผู้มอบของขวัญคือ ฮู
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 3 — ของขวัญวันเกิด
หลังจากหลี่จือหยาได้ดื่มเลือดของจิ้งจอกเก้าหาง พลังลมปราณของนางไต่ระดับขึ้นอย่างรวดเร็วถึง ระดับเงิน ความเร็วเช่นนี้ทั้งเมืองฟูฟงยังไม่มีผู้ใดเทียบ ในใจหลี่จือหยาตื่นเต้นยินดียิ่งนัก แต่ยังมิได้บอกกล่าวผู้ใด ตั้งใจจะเปิดเผยในวันเกิดของบิดานอกจากพลังลมปราณที่สูงขึ้น รูปลักษณ์ของหลี่จือหยาซึ่งเดิมน่ารักสดใส ก็เหมือนได้รับการขัดเงาให้แพรวพราวยิ่งขึ้น เลือดจิ้งจอกช่วยขับความงามตามแบบสตรีให้โดดเด่น สมฐานะคุณหนูตระกูลใหญ่ ผู้คนมองก็เห็นความสูงส่งเริ่มเปล่งประกายช่วงนี้ เหมยหลิง มีน้ำหนักในใจของหลี่จือหยาเพิ่มขึ้นทุกวัน ทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ในเรือน ล้วนมอบให้เหมยหลิงเป็นผู้ตัดสินใจ“พี่เหมยหลิง ช่วยข้าคิดหน่อยเถิด ข้าควรมอบสิ่งใดให้ท่านพ่อในวันเกิดปีนี้ดี”ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ในงานวันเกิดของ เสนาบดีหลี่จงหยาง หลี่จือหยามักมิได้เข้าร่วม อ้างว่าป่วยอยู่เสมอ เพราะอับอายที่ตนไม่อาจฝึกปราณได้ ยิ่งออกไปเจอผู้คน ก็ยิ่งตอกย้ำให้บิดาไม่ชอบหน้าตน ทว่าบัดนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป นางอยากทำให้ท่านพ่อประทับใจหลายวันมานี้นางครุ่นคิด ใคร่ครวญ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้“บ่าวเห็นว่า…ทำยาอายุวัฒนะ ดีหรือไม่เจ้าคะ
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 2 ข้าลิขิตเอง
เหมยหลิงหลับยาวถึงยามเช้า เมื่อลืมตาขึ้นแล้วไม่เห็นเงาคุณชายตงซิงหยวน—ความขุ่นเคืองก็ผุดขึ้นทันที“บุรุษไร้คุณธรรมนัก” นางบ่นพึมพำ แต่พอเห็นแผ่นกระดาษสั้น ๆ บนโต๊ะ—รอข้ากลับมา—ริมฝีปากงามก็ยกยิ้มเย็น “คิดว่าข้าจะรออยู่กับที่กระนั้นหรือ…ก็ดี จะได้ลดความยุ่งยาก”นางกวาดสายตารอบเรือนรับรอง ตรวจดูว่ามิทิ้งร่องรอยใดไว้ก่อนจัดชายเสื้อให้เรียบ แล้วรีบย้อนกลับจวนหลี่—ในใจโล่งขึ้นที่อย่างน้อย คุณหนูหลี่จือหยา คงกลับเรือนเรียบร้อย และ “ฉากเคราะห์ร้าย” เมื่อคืนก็ถูกนางสับเปลี่ยนจนผ่านพ้นไปแล้วชีวิตแลกความบริสุทธิ์หรือ? สำหรับสาวยุคปัจจุบันอย่างเหมยหลิง—ชีวิตสำคัญกว่า นางตัดสินใจแล้วก็พร้อมยอมรับผลที่ตามมา โชคยังเข้าข้าง เพราะเผ่าจิ้งจอกสามารถ คุมการตั้งครรภ์ ได้ และยัง ปรับสภาพกายให้คืนความบริสุทธิ์ ได้ตามตำนานเผ่าตน—ข้อหลังนี่ทำเอานางพึงใจไม่น้อยเมื่อแทรกตัวกลับถึงเรือนคุณหนู—เสียงเหมยรุ๋ยก็มาก่อนตัว“คุณหนูเจ้าคะ พี่เหมยหลิงกลับมาแล้วค่ะ!”เหมยหลิงคุกเข่ายอบตัว “บ่าวคาราวะคุณหนูเจ้าค่ะ”“เมื่อคืนพี่หายไปที่ใดเล่า ข้ากับเหมยรุ๋ยตกใจแทบแย่” หลี่จือหยาน้ำเสียงเต็มไปด้วยห่วงใย มากกว่าความตำหนิ—ค
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 1 ทำหน้าที่แทน
ตอนที่ 1 ทำหน้าที่แทนคุณหนูหลี่จือหยา ตั้งใจหนีออกไปเที่ยวเทศกาลโคมไฟหลังจากทานมื้อเย็นเรียบร้อย หลี่จือหยาก็บอกแม่นมหลูว่าตัวเองจะพักผ่อนแล้ว แม่นมเห็นว่าวันนี้คุณหนูฝึกพลังลมปราณทั้งวันแต่ยังไม่คืบหน้า ท่าทางดูอ่อนเพลียและคงจะเสียใจไม่น้อย พักผ่อนแต่หัวค่ำหน่อยย่อมเป็นเรื่องดีเมื่อเห็นว่าคุณหนูเข้านอนเรียบร้อยจึงวางใจออกมากำชับ เหมยหลิงกับเหมยรุ๋ยให้ดูแลคุณหนูให้ดี“แม่นมไปแล้วใช่หรือไม่”พอแม่นมหลูเดินออกจากเรือนไป คุณหนูที่ควรจะนอนหลับพักผ่อนก็ตื่นขึ้นมาโดยที่ไม่มีท่าทีงัวเงียหรืออ่อนเพลียเช่นก่อนหน้านี้เมื่อได้รับการยืนยันว่าแม่นมหลูไปแล้ว หลี่จือหยารีบเป็นเปลี่ยนชุดเป็นสาวใช้ และเดินออกนอกประตูด้านข้างไปกับเหมยหลิงและเหมยรุ๋ยด้วยฐานะสาวใช้ขั้นหนึ่งคนสนิทของคุณหนูใหญ่คนเฝ้าประตูจึงไม่ถามให้มากความก็เปิดประตูให้ 3 สาวใช้ออกไปนอกเรือนโดยง่ายเทศกาลโคมไฟ เป็นเทศกาลที่มนุษย์ในเมืองฟูฟงที่จะออกมาล่ะเล่นทายปริศนาโคมไฟกัน โดยปกติสำหรับตระกูลใหญ่ไม่ได้ถือเทศกาลนี้เป็นสำคัญแต่จะอนุญาตให้สาวใช้และบ่าวไพร่ ออกมาเลี้ยงฉลองในเทศกาลได้เที่ยวเล่นสักพักหลี่จือหยาเริ่มเหนื่อย จึงชวนสาวใช้
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ทบทวนเนื้อหาในนิยาย
“หลี่จงหยาง... เสนาบดีฝ่ายซ้ายแห่งราชสำนัก บิดาของคุณหนูหลี่จือหยา”เหมยหลิงพึมพำกับตัวเอง พลางนั่งคุกเข่าอยู่ตรงมุมห้องเล็ก ๆ ที่เป็นที่พักของสาวใช้ในจวนหลี่เธอจำได้ชัด—ชายผู้นี้เป็นคนมีคุณธรรมสูงส่ง ได้รับตำแหน่งผู้นำตระกูลตั้งแต่อายุสามสิบ เพราะบรรลุพลังปราณถึงระดับทอง ขุนนางทั่วแผ่นดินต่างให้ความเคารพส่วน คุณหนูหลี่จือหยา ที่เธอรับใช้...บุตรสาวเพียงคนเดียวของจ้าวฮูหยินผู้ล่วงลับ สืบเชื้อสายเผ่าหงส์ หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู อ่อนโยนราวแสงแดดยามเช้า เป็นคู่หมั้นของ เซียวหลีหยวน คุณชายใหญ่ตระกูลเซียว เผ่ากิเลนผู้มีพลังเข้มข้นที่สุดในรุ่น“คุณหนูหลี่จือหยา... ผู้หญิงแสนดีที่ต้องตายเพราะถูกใส่ร้าย... และบ่าวคนสนิทของนาง—ก็คือข้า—จะถูกโบยตายตาม...”เหมยหลิงกัดริมฝีปากแน่น ความทรงจำจากนิยายผุดขึ้นทีละบรรทัดหลี่เจินเจิน – คุณหนูรองผู้สูงศักดิ์ น้องสาวร่วมบิดาต่างมารดา เย่อหยิ่ง เย็นชา และไม่เคยเห็นหัวพี่สาวหลี่เจิ้น – พี่ชายร่วมสายเลือดที่รักและปกป้องหลี่จือหยาที่สุด เป็นสหายสนิทกับเซียวหลีหยวนส่วน ตงซิงหยวน – คุณชายรองแห่งตระกูลตง เผ่านกฟีนิกซ์ ผู้ได้ชื่อว่างามที่สุดในแผ่นดินฟูฟง รักสน
You may also like
หวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น14.1K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน686.0K viewsทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์16.0K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์91.1K viewsหลงยุค80มาเป็นภรรยาชายพิการ
ปลายฝนต้นหนาว1.6K viewsนางร้ายขอพลิกบทบาท
Lovedee606 viewsพ่ายรักบุปผาพิษ
แซมมี่ซี3.5K viewsสามี ข้าหาได้เป็นสตรีโง่เขลา
น้ำพริกหวาน250 views
