เป็นเมียฉันสักที

หลังจากวันที่พีชมาหาเรื่องฉันที่คณะโดยมีณคุณมาช่วย กลายเป็นข่าวที่ใครหลายคนต่างก็ซุบซิบ แม้แต่เพจของมหาลัยยังโพสต์เรื่องของเรา

"ข่าวมึงนี่มีแต่คนติดตาม กูอยากจะตบอีคนที่มันบอกว่ามึงตั้งใจจับณคุณเพื่อประชดไอ้พีช" แจงมันพูดพรางอ่านคอมเมนท์ใต้โพสต์ของเพจมหาวิทยาลัยที่ลงข่าวอื้อฉาวนี้

"ใครจะพูดอะไรก็ช่างมันสิ กูไม่แคร์" ฉันไหวไหล่อย่างไม่สนใจ

"แล้วมึงกับณคุณนี่ยังไง คบกันยัง" พิ้งค์มันหันมาถามฉัน

"ก็ไม่ยังไง ไม่ได้คบ" ฉันก็ตอบไปตามความจริง ช่วงนี้ณคุณทำตัวติดฉันจนแทบจะเป็นปลิง แต่เราก็ไม่ได้คุยเรื่องสถานะอะไรกันเลย แม้ว่าณคุณจะลากฉันไปนอนที่คอนโดด้วยก็เถอะ

"แซ่บกันอีกป่ะมึง"

"แซ่บบ้านมึงสิ แค่นอนด้วยกันเฉยๆ"

"สมองมึงนี่คิดแต่เรื่องลามกว่ะอีจี้" แจงมันพูดแขวะอีจี้

"เออ ว่าแต่มหาวิทยาลัยหยุดหนึ่งสัปดาห์ พวกมึงจะไปเที่ยวที่ไหนกัน" พิ้งค์ถามพรางนั่งไถโทรศัพท์ไปเรื่อยเปื่อย

"กูจะไปบ้านย่าที่เชียงใหม่" บ้านย่าอีแจงนั้นอยู่ที่เชียงใหม่ ซึ่งช่วงที่มีวันหยุดมันก็กลับไปหาย่ามันอยู่บ่อยๆ บางครั้งพวกเราก็ยกทีมไปเที่ยวกันที่นั่นด้วย

"ไม่ได้ไปบ้านย่ามึงนานละ งั้นกูไปด้วย" ฉันตอบเพื่อนๆ ก่อนจะตอบไลน์ณคุณที่ตอนนี้กำลังมารับฉันไปกินข้าวกลางวัน

"เออ งั้นพวกกูไปด้วย มึงจองตั๋วเผื่อพวกกูด้วยนะอีแจง"

"เออ แล้วณคุณมึงมายังเนี่ย กูจะกลับไปนอนละ ง่วงฉิบหาย" อีแจงพูดพร้อมหาวออกมา เออ กูรู้แล้วว่ามึงง่วงมาก กูก็ง่วงเหมือนกันแหละค่ะ

"กำลังมา พวกมึงกลับก่อนเลยก็ได้" ฉันบอกก่อนจะโบกมือไล่

"ให้มันน้อยๆ หน่อยเถอะ มีผัวแล้วลืมเพื่อน" ก่อนจะแยกกันกลับไปยังมีหน้ามาแขวะฉันอยู่อีก ฉันแลบลิ้นใส่พร้อมกับโบกมือไล่ตามก้นพวกมันไปอย่างเหนือกว่า

"นี่เหรอ คนที่พี่ณคุณสนใจ ไม่เห็นจะสวยเลย" ฉันเงยหน้ามองคนที่มาใหม่ที่ทิ้งตัวนั่งลงตรงข้ามฉัน มองจากเสื้อที่ใส่อยู่ก็เป็นเด็กวิศวะ

"คนนี้แหละที่พี่ณคุณพาไปไหนมาไหนอยู่ตลอด"

"ไม่ทราบพูดถึงพี่เหรอคะ" ฉันเลิกสนใจโทรศัพท์ก่อนจะพูดกับคนตรงหน้า

"ใช่ค่ะ หนูพูดถึงพี่อยู่" หึ เด็กน้อยทั้งสามช่างกล้ามากนะที่มาเล่นกับฉัน แถมยังมาหาถึงที่อีกด้วย

"อ๋อ เห็นพูดถึงคนนู้นที คนนี้ทีพี่ก็คิดว่าพูดถึง... หมา" ฉันส่งยิ้มไปให้

"เหอะ พี่ณคุณไปยุ่งกับคนแบบมันได้ไง อีฟ้ามึงก็อ้อนพี่ณคุณให้ไปเลี้ยงข้าวสิ มึงอ้อนเป็นประจำอยู่แล้วนี่" ฉันเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าละ คนที่ชื่อฟ้านี่น่าจะเป็นน้องรหัสของณคุณ ส่วนที่ตามมาด้วยอีกสองคงจะเป็นเพื่อนรักสินะ

"ช่วงนี้พี่ณคุณสนใจกูที่ไหนล่ะ มึงดูสิเนี่ย"

"ขอโทษนะคะ ถ้าพวกน้องจะมาคุยกันแค่สองคนก็นั่งกันต่อไปนะคะ พอดีณคุณมารอรับพี่ที่หน้าตึกแล้ว ขอตัวนะคะ" ฉันยิ้มให้อย่างเหนือกว่าก่อนจะลุกเดินออกมาไม่สนใจเสียงพูดคุยตามหลัง

ปัง!

"เหอะ"

"เป็นอะไร"

ฉันส่งเสียงอย่างหงุดหงิดเมื่อเข้ามาในรถเรียบร้อยแล้ว โดยมีณคุณหันมาถามฉันก่อนจะขับรถออกไปจากหน้าคณะ ฉันมองเข้าไปใต้ตึกก็เห็นเด็กน้อยทั้งสามคนทำหน้าอย่างเคืองโกรธ

"วันหลังก็พาน้องฟ้าของนายไปกินข้าวบ้างนะ จะได้ไม่มีเวลามาเห่าคนอื่น" ฉันยกมือกอดอกมองไปนอกหน้าต่าง

"ฟ้า น้องรหัสฉันเหรอ เธอรู้จักได้ไง"

"เหอะ นายก็ไปถามพวกมันสิว่ามาหาฉันที่คณะทำไม" เพราะความหงุดหงิดทำให้ฉันขึ้นเสียงใส่ณคุณไป

"โอเค เดี๋ยวฉันเคลียร์เอง หายโกรธได้แล้ว" ณคุณยื่นมือมาทำท่าทางจะลูบหัวฉัน แต่ฉันเบี่ยงออก

"ใครบอกว่าฉันโกรธนาย อย่ามาหลงตัวเอง"

"อ๋อ ไม่ได้โกรธแต่หึงสินะ"

"อะ อะไร ใครหึงนายมั่วแล้ว"

"หึ ไม่หึงก็ไม่หึง แต่เธอหน้าแดงนะ"

"นี่!" ฉันหันไปมองณคุณตาขวาง ส่วนเขาก็หัวเราะอย่างชอบใจแล้วเลิกแกล้งไปในที่สุด

"วันหยุดยาวเธอไปไหน" คนข้างๆ หันมาถามฉัน

"ฉันเพิ่งรู้นะว่านายเป็นคนพูดมากขนาดนี้" ซึ่งขัดกับบุคลิกนิ่งๆ ของเขาไปเลยอะ

"เออน่า ตอบมาก่อน"

"ไปเชียงใหม่"

"ไปทำไม"

"เที่ยวไง ถามแปลกๆ" ฉันตอบออกไปพรางถอนหายใจ คุยกับเขามันเหนื่อยจริงๆ นะ เวลาอยู่กับฉันเขากลายเป็นคนพูดมากไปเลยอะ อยู่กับคนอื่นเขาเป็นแบบนี้ไหมนะ

"งั้นฉันไปด้วย"

"จะบ้าเหรอ นายจะตามฉันไปด้วยทำไม" ฉันหันไปถามคนข้างๆ อย่างตกใจ

"เธอไป ฉันก็ไปด้วยไง"

"ฉันไปเที่ยวบ้านย่าของเพื่อนฉัน นายจะตามติดฉันไปไม่ได้" ฉันอธิบายให้เขาเข้าใจ

"ไม่สน ฉันจะไป ฉันจะนอนกับเธอ" เขาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ตอนนี้เขาเหมือนเด็กที่เอาแต่ใจตัวเองมากค่ะ

"เฮ้อ เดี๋ยวฉันไปคุยกับเพื่อนก่อนแล้วจะบอกนายอีกทีว่าได้หรือไม่ได้" ฉันถอนหายใจอย่างยอมแพ้กับความดื้อด้านของณคุณ เขาคิดว่าตัวเองเป็นเด็กประถมหรือยังไงกัน

เมื่อมาถึงที่คอนโดของฉันณคุณก็ไม่ยอมกลับคอนโดของตัวเอง ยืนยันว่าจะนอนที่นี่อีก ซึ่งข้าวของ เสื้อผ้า เขาเตรียมมาพร้อมมาก ยิ่งไล่เขาก็ยิ่งหน้าด้าน

"นายจะมาเกาะติดฉันทำไมเนี่ยณคุณ" ฉันบ่นคนที่นอนหนุนตักฉันอยู่บนโซฟา

"มีปัญหาเหรอ" ณคุณละสายตาจากโทรศัพท์ตัวเองก่อนจะเลื่อนสายตาขึ้นมามองฉัน

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

"เออ ฉันรำคาญ" ฉันบอกก่อนจะหลบสายตามาจ้องโทรทัศน์แทน

"ปากกับใจไม่ตรงกัน"

"จะนอนก็นอนเฉยๆ ไป ฉันจะคุยกับเพื่อนก่อน" ฉันยีผมเขาจนยุ่งเหยิงไม่เป็นทรงด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะกดโทรศัพท์โทรหาแจงเพื่อคุยเรื่องณคุณ

"ฮัลโหลแจง เดี๋ยวมึงจองตั๋วเพิ่มให้กูอีกใบนึงนะ"

(จองให้ใครวะ) แจงมันถามอย่างสงสัย

"คนที่มึงรู้อยู่แหละ"

(อ๋อ ณคุณไปด้วยเหรอวะ)

"เออสิ จะตามไปให้ได้เลย" ฉันตอบก่อนจะมองคนที่นอนหนุ่นตักอย่างหมั่นไส้

(เออๆ งั้นเดี๋ยวกูเปิดห้องให้มึงกับณคุณนอนด้วยกันก็แล้วกัน) ฉันคงไม่ได้บอกสินะว่าย่าของมันเปิดรีสอร์ตอยู่ที่เชียงใหม่ด้วย 

"เออ ขอบใจมาก แล้วมาเก็บตังที่กูนะ" (โอ๊ยยย คนกันเอง ผัวเพื่อนก็เหมือนผัวกูแหละ)

"อีแจง!"

(กูหยอกเล่นเอง ทำเป็นหวงไปได้ แค่นี้แหละ) แจงมันหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจก่อนจะกดวางสายไป

"ฉันให้นายไปเชียงใหม่ด้วยก็ได้" ฉันพูดกับณคุณที่กำลังกดโทรศัพท์เล่นอยู่

"อ่ะ" จู่ๆ ณคุณก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน

"อะไร" ฉันถามอย่างงงๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มา

"กดโอนตังไปในบัญชีเธอ"

"จะบ้าเหรอ ไม่เอาด้วยหรอก" ฉันส่งโทรศัพท์คืนเขาไป

"งั้นฉันกดเองก็แล้วกัน เธอห้ามมาบ่นทีหลังนะ" ณคุณกดโทรศัพท์ก่อนจะมีข้อความเด้งเข้าที่เครื่องฉัน ฉันหยิบมาดูก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะณคุณโอนตังมาให้สองแสน

"นายโอนเงินมาทำไมตั้งสองแสน"

"รวย อยากเปย์เมีย" เขาบอกอย่างยิ้มๆ ก่อนจะพลิกตัวเอาหน้าซุกท้องฉัน

"ใครเมียนาย"

"ก็เธอนั่นแหละ ได้ฉันไปแล้ว จะมาทิ้งกันได้ไง" เขาพูดอู้อี้อยู่กับหน้าท้องของฉัน

"นายนั่นแหละที่ได้ฉัน"

"งั้นก็เป็นเมียฉันสักทีสิ"

"อย่ามาพูดเล่น ฉันไม่เล่นด้วยหรอกนะ" ฉันยกมือขึ้นกอดอก ณคุณลุกขึ้นนั่งก่อนจะจับใบหน้าฉันให้หันไปมองเขา

"ฉันไม่ได้พูดเล่นนะซินด์ พูดจริงๆ" เราสองคนจ้องมองตากัน แววตาของเขาไม่ได้บ่งบอกว่าพูดเล่นสักนิด แววตาเขาเอาจริงๆ ตามที่เขาได้บอกไว้

ณคุณโน้มใบหน้าเขามาใกล้ฉันมากขึ้นจนริมฝีปากเราสองคนแตะกัน ฉันจูบตอบกลับไปอย่างนุ่มนวล ณคุณบดคลึงริมฝีปากฉันจนพอใจแล้ว เขาก็ผละออก

"จูบตอบแบบนี้ถือว่าตอบตกลงเป็นแฟนแล้วนะ" ณคุณส่งยิ้มมาให้พร้อมกับเช็ดน้ำลายที่มุกปากของฉันให้ด้วย

"อือ" พอฉันตอบกลับไปณคุณก็ยิ้มกว้างมากกว่าเดิมหลายเท่า เมื่อคำตอบของฉันเป็นคำตอบที่เขาอยากได้ยิน