LOGINShare
บทที่12
Last Updated:
2025-07-18 11:15:43ปลายเสียงอึกๆ อักๆ ก่อนที่จะทันได้อ้าปากปะเหลาะด้วยคำหวาน ลูกสาวคนกลางผู้แสนดีกลับพูดสวนขึ้นมาว่า
“เพราะน้องเป็นลูกชังของแม่ใช่ไหมคะ ฮึก..แม่กับพ่อถึงไม่สนใจน้องเลย น้องจะเป็นจะตายแค่ไหนก็คงไม่สำคัญ”
“โธ่ ไม่ใช่แบบนั้นนะยัยน้อง แม่หมายความว่า..มีแค่น้องคนเดียวที่ช่วยพ่อกับแม่ได้..แม่..คือแม่”
“ฮึก..ขอโทษนะคะ จริงๆ แล้วน้องป่วยมาเป็นอาทิตย์แล้วค่ะ แต่น้องแค่ไม่โทรไปกวนพ่อกับแม่เฉยๆ”
“…”
“ยังดีมีแม่บ้านที่หอคอยซื้อข้าวมาให้...ไม่งั้นน้องคงเน่าตายคาห้องไปแล้ว” คำพูดโกหกเกินจริง จากคนที่ชีวิตแทบไม่เคยโกหกชวนให้กระดากปากไม่น้อย
ทว่าเมื่อนึกถึงสิ่งเลวร้ายที่จะเกิดในอนาคต หล่อนยอมโกหกเพื่อให้ตัวเองรอดดีกว่า
“เอ่อ ลูกเป็นหนักขนาดนั้นเลยเหรอ? งั้นแม่ไม่กวนแล้ว พักผ่อนเยอะๆ นะลูก”
“ค่ะแม่”
“แล้ว…เอ่อ..เรื่องเงินละลูก” อ้อมแอ้มถามเกรงใจ ขนิษฐาเบ้ปากใส่มือถือมือไม้สั่น
ขนาดนี้แล้วยังไม่วายมาทวงเงิน!!
ไอ้ครอบครัวเส็งเคร็ง..ไอ้ตระกูลปลิงดูดเลือดเอ๊ย
ทว่าหญิงสาวทำได้เพียงแต่เก็บคำด่าไว้ในใจ หล่อนอยากแก้แค้นคนที่ทำให้ชีวิตหล่อนต้องตกต่ำ เวลานี้เมื่อยังขาดเงินทอง และอำนาจ สิ่งที่หล่อนทำได้คือแสร้งอ่อนแอและประนีประนอม น้ำเสียงที่ใช้จึงค่อนข้างใสซื่อ
“น้องก็ว่าจะคุยกับแม่เรื่องเงินพอดีค่ะ น้องไม่ได้ทำงานเลย..เงินพาร์ตไทม์กับเงินกู้เรียนเดือนนี้คงไม่พอใช้ ถ้ายังไงแม่กับพ่อส่งเงินให้น้องก่อนได้ไหมคะ แล้วเดี๋ยวน้องหายดีไปทำงานได้..จะทยอยคืนให้”
“เฮ้ย อะไรกัน ก็ไหนป้าปุ๊กบอกว่ายัยสาพาหนูไปเอ่อ…” ประโยคท้ายอ้ำๆ อึ้งๆ จะพูดตรงๆ ก็คลับคล้ายจะแฉว่าตน ‘ขายลูก’ กิน
ในเมื่อยัยลูกสาวนอกไส้ยังเป็นวัวเป็นควายที่สนสะพายให้ใช้ทำมาหากินได้อยู่ ดังนั้นหล่อนยังไม่โง่พอที่จะพูดโต้งๆ
“ไปไหนคะ น้องป่วยอยู่ที่ห้องตลอด..หรือแม่คิดว่าน้องโกหกเหรอ?”
“ปะ..เปล่าคือ”
“แล้วสรุปเรื่องเงินว่ายังไงคะ เดือนนี้แม่กับพ่อพอจะเจียดเงินให้น้องหน่อยได้ไหม?” คนหน้าหวานยังจี้ขอเงินกลับ เล่นเอาแม่ตัวปลอมเริ่มหงุดหงิด สรรพนามที่ใช้จึงเปลี่ยนแปลงตามอารมณ์ไปด้วย
“น้องแกก็รู้ว่าแม่ขายข้าวแกงวันๆ ได้ตังไม่กี่บาทเอง แกไม่ช่วยแกยังมาไถแบบนี้นะเหรอ?”
“แต่น้องจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆ นะจ๊ะ”
“ไม่มีๆ กูไม่มีให้โว้ย” และก่อนที่ขนิษฐาจะทันตอบกลับสายก็ถูกตัดไป
คนหน้าหวานถึงกับหลุดหัวเราะ มือเรียวตัดสินใจโทรไปเตี๊ยมยัยสา เผื่อแม่ของหล่อนจะโทรไปเช็ก
ด้วยสถานการณ์ของเราทั้งคู่ที่โดนคำว่ากตัญญูกดทับ เพื่อนสมัยเด็กเองก็เข้าใจจึงรับปากว่าเรื่องที่รับงานเอ็นจะไม่บอกใคร
ยังดีในวันนั้นมีคนรู้ไม่เยอะ อีกทั้งระยะเวลาสัญญาที่ว่าสั้นเพียงแค่สามวัน
ชนชั้นที่ต่างกันประกอบกับสถานะในสังคมที่เขาเป็น
เราคงไม่ได้เจอกันอีก..อีกทั้งดีไม่ดีเขาอาจหลงลืมเมียในความลับได้อย่างง่ายดาย
ที่สำคัญนังสาลี่กับรรดาผีพนันทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ในบ้าน เมื่อขาดเงินย่อมมีโอกาสไปไถนังลูกกาฝากแทน
ความจริงที่ว่าเจ้าหล่อนไม่ใช่ลูกแท้ๆ อาจเกิดก่อนอาการป่วยของธารินกำเริบ
เมื่อจบปัญหาครอบครัวจอมปลอมได้ชั่วคราว ปัญหาต่อมาคือเรื่องเงิน ดวงตาคู่สวยก้มมองดูในมือถือพร้อมกับครุ่นคิด หล่อนพยายามทบทวนความทรงจำเรื่องราวในอดีตเผื่อจะมีประโยชน์ในการหาเงิน
เพราะถ้าจะดึงนังฆาตกรในชาติที่แล้วลงจาก 'ตำแหน่ง' ลูกรัก แค่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันย่อมไม่ได้ผล ขนาดชาติที่แล้วหล่อนยอมเสียสละร่างกายให้เจ้าหล่อนรอด..ผลลัพธ์ยังได้เป็นแค่ 'ลูกบุญธรรม' ท่านรัฐมนตรีโชคชัยหวงหน้าตาศักดิ์ศรีเป็นที่สุด
ดังนั้นหล่อนจะต้องหาหลักฐานว่าเด็กถูกสลับตัวจากความตั้งใจของใครบางคน
เพียงแต่หลักฐานที่ว่าผ่านมาร่วมยี่สิบปีอาจเลือนหายไปตามกาลเวลา ที่สำคัญไม่รู้ต้องใช้เงินมากแค่ไหนกว่าความจริงจะปรากฏ
อะไรที่ช่วยให้หาเงินได้เยอะ และเร็ว?
ลอตเตอรี่
จริงด้วย..เมื่อชาติที่แล้วหลังวันเกิด รางวัลที่หนึ่งรอบนั้นคือวันที่กับปีคริสต์ศักราชที่หล่อนเกิด
ที่หล่อนจำได้แม่นเพราะเพื่อนร่วมคณะทักมา
มือไวเท่าความคิด คนหน้าสวยโหลดappication สำหรับซื้อลอตเตอรี่ออนไลน์ มี่กี่อันหล่อนก็โหลดหมด ก่อนเสิร์ชหาเลขดังกล่าวได้เกือบสามสิบกว่าใบ โดยใช้เงินไปเพียงไม่กี่พัน
เหลือราวๆ อีกห้าวันก่อนหวยจะออก หล่อนยังมีเวลาเดินหาซื้อตามแผงได้อีก
เงินเท่านั้นที่จะทำให้หล่อนหลุดพ้น และกลับมาแก้แค้นครอบครัวจอมปลอมได้!!
Latest chapter
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่113 จบ
ณ ร้านบุฟเฟต์สุกี้ชื่อดังประจำเมืองชายหนุ่มผู้มานั่งรอจองคิวหน้าร้านถึงกับถอนหายใจเมื่อเห็นสองผัวเมียตัวยุ่งกำลังเดินจูงมือกันมาใบหน้าซื่อบื้อฉีกยิ้มกว้างทันทีที่เห็นเขา พลางรีบลากสามีวิ่งมายืนตรงหน้าพิทธิยะถอนหายใจอีกคำรบ..จริงอยู่เขาไม่ทันได้ทวงสัญญาเรื่องที่เจ้าหล่อนบอกว่าจะเลี้ยงข้าว แต่เป็นตัวเจ้าหล่อนเองที่พูดขึ้นมาก่อนบทสนทนาเมื่อนานมาแล้วราวกับดังข้างหู‘เธอจะโกหกไหม?’‘ชาติที่แล้วเราไม่เคยโกหก แต่ชาตินี้มีบ้าง’อืม..อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้โกหก..สายตาใต้แว่นใสจึงอ่อนโยนลงเล็กน้อย“มารอนานยังคะ?” เสียงหวานถามอย่างละอายใจ พลางคิดถึงตอนโดนคนตัวโตกระแทกในห้องน้ำก็แทบร้องไหนว่าจะทำเบาๆ แล้วจะรีบทำไง..ไอ้คนผิดสัญญาเอ๊ย!แถมยังบังคับหล่อนเปลี่ยนชุดเป็นชุดเดรสกระโปรงยาวคลุมข้อเท้าไปอีก “ไม่นาน..พึ่งมาเหมือนกัน” ชายใส่แว่นตอบ พลางยื่นบัตรคิวให้ ก่อนจะหันไปถามพี่ชาย“แล้วเฮียชินมาทำไม?”“ทำไมฉันจะมาไม่ได้..หรือนายมีอะไรในใจ?” คำตอบแสนจะเย็นชาของชินณธร พาให้น้องชายฝาแฝดอึ้งไป ก่อนจะถามตรงๆ“เฮียหึงผมกับน้อง?”“ปะ..เปล่า ใครหึงกัน”“อ้อ” คนกวนตีนรับคำในลำคอ พ่นลมหายใจหนักๆ อย่างหมั่น
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่112
ณ ห้วงกาลเวลาซาตานหนุ่มรูปงามกำลังนั่งหรี่ตางดงาม..ตรงหน้ามีวิญญาณมนุษย์วัยห้าสิบกว่ากำลังยืนสงบนิ่งรอรับคำสั่งน่าแปลกทั้งที่ต้องกลายเป็นข้าทาสตลอดกาล..ทำไมจิตวิญญาณตรงหน้าถึงได้ดูสะอาด..ใส..ปลดปลงได้ขนาดนั้นอนุมนุษย์ผู้อยู่ในสถานะกึ่งเทพกึ่งมารเริ่มรู้สึก ‘ขัดใจ’แต่ไม่เอ่ยคำพูดออกมา กลับเป็นเทพคิวปิคสหายสนิทที่เอ่ยขึ้นมาก่อนแน่ละ..มนุษย์ที่หาญกล้าทำสัญญากับซาตานนั้นนับนิ้วได้ซึ่งส่วนใหญ่ที่ทำไปก็เพราะโลภ นานๆ ทีจะเห็นคนทำสัญญาเพราะ ‘รัก’ อีกทั้ง 'รัก' ส่วนใหญ่ต้นต่อก็มักมาจาก ‘ราคะ’ทว่า..วิญญาณตรงหน้า..หาได้มีสารตั้งต้นจาก ‘ราคะ’ แต่เกิดจาก ‘ความรักอันบริสุทธิ์’ และ ‘ความรู้สึกผิด’“เจ้าไม่เสียใจเหรอ?” เทพเจ้าแห่งความรัก ตั้งคำถามขึ้น ใบหน้านั้นส่งยิ้มพลางส่ายไปมาเป็นเชิงปฏิเสธ“ไม่เสียใจเจ้าค่ะ ขอให้ลูกสาวมีความสุข..แม่อย่างดิฉันก็มีความสุขตามแล้ว”“เหอะ เจ้ากลับไปอยู่ใต้พิภพภูมิ..ข้าเรียกค่อยออกมา” ซาตานหนุ่มตัดบท น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหงุดหงิดวิญญาณผู้ทำสัญญาในรอบร้อยปีจึงเลือนหายออกจากห้วงกาลเวลา..ดวงตางดงามเหลือบมองเหยียดไปที่เพื่อนสนิท ผู้กำลังนั่งชมนกชมไม้..ราวกับฟ้
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่111
ณ โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังประจำเมืองร่างอรชรในชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนสีซีด ผมยาวสลวยถูกรวบอย่างง่ายๆ ใบหน้านวลลออปราศจากเครื่องสำอางเต็มไปด้วยความวิตกกังวล ข้างตัวมีชายหนุ่มหน้าตาดีวิ่งตามมาด้วย เสียงของคนหน้าหวานหอบเล็กน้อยเมื่อถามพยาบาลประจำตึก“คุณพยาบาลคะ? ห้อง 701 ไปทางไหนคะ?”นางพยาบาลในชุดขาวชี้ไปอีกด้านหนึ่งของทางเดิน ก่อนจะมองตามอย่างแปลกใจเล็กน้อย ด้วยตนไม่เคยเห็นญาติคนไข้คนนี้มาก่อน ครั้นจะห้ามหล่อนก็ยังจดจำชายหนุ่มหน้าหล่อ..หนึ่งในผู้ถือหุ้นใหญ่ของโรงพยาบาลได้อยู่ขนิษฐาวิ่งหอบมายืนอยู่ตรงหน้าห้องแล้วก็นิ่งไปน่าแปลกตอนที่รู้ความจริงว่าแม่แท้ๆ แลกวิญญาณของตนเองเพื่อแลกกับ ‘โอกาส’ ที่หล่อนจะได้กลับมาแก้ตัวอีกครั้ง ในใจหล่อนร้อนรนมาก ทว่าพอถึงจุดต้องพบหน้าจริงๆ หล่อนกลับ ‘รู้สึกกลัว’เหมือนชินณธรเองจะเข้าใจ มือใหญ่เปลี่ยนมากอบกุมมือเล็กแน่นเพื่อให้กำลังใจ“เข้าไปเถอะ ไม่ต้องกลัว..เฮียชินอยู่นี่แล้ว..จะอยู่ข้างๆ น้องไม่หายไปไหน” คนหน้าหวานพยักหน้ารับ ก่อนจะกลั้นใจเปิดประตูเข้าไปแม้ตามทางเดินของโรงพยาบาลจะมีกลิ่นฆ่าเชื้อ ทว่าภายในห้องสีขาวของผู้ป่วยกลิ่นยากับแรงกว่ามากร่างที
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่ 110
ในภาพเลือนของห้วงอนุสติสุดท้ายชายหนุ่มในชุดสูทดำ..ใบหน้าที่แสนจะงดงามในสามโลกกำลังแย้มยิ้มล่อลวงอยู่ตรงปลายเตียงความทรงจำในอดีตชาติคืนกลับมา..ภาพฝัน..หาใช่ ‘ฝัน’ มันคือกรงกรรมเคย ‘เกิดขึ้น’ ในหนึ่งชาติไม่มีผิดคุณหญิงธาวิตาจดจำได้หมดแล้ววันนั้นเป็นวันที่ลูกสาวแท้ๆ ส่งข้อความมาหา..แล้วเธอไม่ได้แม้แต่จะเปิดอ่านเธอเป็นแม่ที่โง่มาก..โง่ขนาดที่หน้ามืดตามัวเลี้ยงลูกคนอื่นทั้งที่ลูกตนเองตกระกำลำบากมายี่สิบกว่าปีทั้งยังโง่ที่บีบบังคับให้ลูกสาว ‘เสียสละ’ อวัยวะเพื่อต่ออายุให้ลูกคนอื่น แถมคนคนนั้นเป็นเหตุทำให้ลูกสาวเธอถึงแก่กรรมโง่ที่มีโอกาสได้ลูกสาวกลับคืนมา แต่ก็ละเลยทั้งความรู้สึก ทั้งการกระทำ..แม้แต่ข้อความที่เหมือนกับขอความช่วยเหลือครั้งสุดท้าย..เธอยังเมินไม่ยอมเปิด..เป็นเหตุให้เสียลูกสาวไปตลอดกาลเธอเป็นแม่ที่แย่มาก..ความทุกข์ยิ่งกว่ามหานทีอันกว้างใหญ่ พามนุษย์จ่อจมตกลงไปหาทางขึ้นแทบไม่ได้สูญเสียใดจะทุกข์เท่า..เสียลูกในคืนหนึ่งมีชายหนุ่มรูปงาม..งามเกินกว่าสามโลกปรากฏตัวขึ้นเขาไม่พูดอะไร..เพียงแต่พาเธอตกลงไปในภาพอดีต..อดีตของ ‘ลูกสาว’ตั้งแต่ตอนเกิดที่ถูกสลับตัวไป..เด็กน้อยค่อยๆ
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่109
ดังนั้นสำหรับขนิษฐาจึงไม่อาจคิดได้ว่าพ่อกับแม่ 'รัก' ตนกลับกันสำหรับคนรักแล้ว..เฮียชินแค่ปากหนัก..เขาไม่ยอมเล่าปัญหา..แล้วตัดสินไปเองว่าสิ่งที่ทำคือการปกป้อง ทว่าทั้งหมดที่ชายหนุ่มทำคือเขาไม่เชื่อใจหล่อนมากพอที่จะแชร์เรื่องราวลำบากใจ เพียงแต่สิ่งหนึ่งที่รับรู้ได้จากการกระทำของเขา คือเขาทำทุกอย่างเพราะ 'รัก'หล่อนจึงตีความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่เป็นเรื่อง ‘ผิดพลาด..ความไม่เข้าใจกัน’ มากกว่าแน่ล่ะ เมื่อเป็นแค่เรื่องผิดพลาด..มันย่อมแก้ไขได้จริงไหม?เรื่องของครอบครัวขนิษฐาไม่คิดว่ามันเป็นแค่เรื่องที่ผิดพลาด..การกระทำของทั้งสองครอบครัวต่างยึดเอาแต่ตัวเองเป็นหลัก ไม่มีใครคิดถึงหล่อนเลย..แม้แต่ชาตินี้ที่หล่อนพยายามให้ ‘โอกาส’ มารดาหลายครั้ง ทว่าผลลัพธ์ที่ได้รับก็ยังคงเจ็บปวดสีหน้าปลดปลงของขนิษฐา ส่งผลให้ปิ่นรักทอดถอนหายใจ..เรื่องที่รับปากคุณหญิงท่าน..เธอคงทำให้ไม่ได้แล้ว“อืม..เหมือนพี่จะเข้าใจนะ”ช่วงเวลาหลังจากนั้นครอบครัววรรณศิลป์เต็มไปด้วยบรรยากาศหมองเศร้าธารินเสียชีวิตเมื่อสามเดือนก่อน โดยมีนางสาลี่กับนายมานพมาหาเรื่องถึงบ้าน แต่ก็โดนอดีตรัฐมนตรีโชคชัยไล่ตะเพิดออกไป สองผัวยังไม่วายสา
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่108
ค่ำคืนงานเลี้ยงฉลองงานแต่งงาน แสงไฟวิบวับส่องประกายให้หนุ่มสาวบนเวทีโดดเด่นเหนือใครวันนี้ขนิษฐาอยู่ในชุดเจ้าสาวลายลูกไม้จากต่างประเทศตัวชุดถูกปักเลื่อมด้วยเพชรเล็กๆ เมื่อดูใกล้ๆ จะเห็นเป็นรูปหงส์ส่งเสริมราศีให้ผู้ใส่ดูมีสง่าราศี และดูแพงไปทั้งเนื้อทั้งตัว ใบหน้าสวยหวานอิ่มเอิบถูกแต่งแต้มด้วยสีสันหนากว่าปกติ ทว่ากลับดูเป็นธรรมชาติสมฝีมือช่างแต่งหน้าอันดับหนึ่งของประเทศ ริมฝีปากอิ่มแทบจะยกยิ้มตลอดเวลา หางตาโค้งลงให้ความรู้สึกน่าเอ็นดูเป็นที่สุดทว่าภายในใจหญิงสาวกลับเต็มไปด้วยความกังวลกลัวว่าตนจะทำพลาด ยังดีที่มือใหญ่คอยกุมตลอดทั้งงาน“ไม่ต้องกลัวนะ..ยังไงเฮียก็ไม่ทิ้งน้องไปไหนแน่นอน เฮียสัญญา”“อืม..น้องเชื่อ” คนตัวเล็กหันไปพยักหน้ารับ ดวงตายาวรีเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นคาดหวังไม่ต่างจากการณ์ก่อนบรรยากาศในงานจึงเต็มไปด้วยความชื่นมื่น โดยมีสายตาคมกริบของชายหนุ่มผู้ถูกเปิดตัวในฐานะน้องชายฝาแฝดกำลังหรี่ตามองภาพตรงหน้าด้วยสีหน้าอารมณ์ที่อ่านไม่ออก เมื่อเห็นพี่ชายกับคนรักยกมีดขึ้นมาตัดเค้กเขาถึงกับลอบพ่นหายใจโล่งอกออกมาอย่างน้อยชาตินี้เขาก็ไม่ต้องกลายมาเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวจำเป็นเหมือนช
You may also like
ขย้ำรักเลขา NC-20
C240.5K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก70.7K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ32.6K viewsแต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI39.1K viewsMy Ex. แฟนเก่าของฉันเป็นประธานบริษัท
light sky353 viewsวิศวะร้ายรัก
พลอยแพรวา10.0K viewsป่วนนักนะ รักซะเลย
เซ็นติเมตร60 viewsรีเทิร์นรักร้ายนายแฟนเก่า
ดอกอ้อลู่ลม1.6K views
