LOGINShare
บทที่7
Last Updated:
2025-06-17 11:54:11ร่างอรชรอ้อนแอ้นในชุดเดรสสีเรียบแน่นิ่งไป นายมานพถึงกับช็อก กว่าจะรู้ตัวว่าต้องดึงลูกสาวไฮโซก็สายไปเสียแล้ว
“อีบ้า ปล่อยกู…มึง..อีน้องมึงสมควรตาย มึงไม่ควรเกิดมา บนโลกนี้ไม่มีคนรักมึงหรอก” น้ำเสียงไร้สติกระแทกเข้าใจบุพการีแท้ๆ
ฆาตกร
คำนี้ลอยขึ้นมาในห้วงความคิดของคนทั้งคู่ ชวนให้ตัวแข็งทื่อ
“เหี้ยแล้วล่ะ อีสาลี่..ทำไงดี” ชายคนเดียวในห้องกล่าวด้วยน้ำเสียงกระวนกระวาย
ฉิบหายกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว!!
ยังดีเมียคู่ทุกข์คู่ยากยังมีสติกว่า
“ธารินหนูใจเย็นก่อนนะลูก ใจเย็น” เสียงแม่แท้ๆ แทรกเข้ามาในโสตประสาทพยายามประโลมปลอบ สติที่หลุดลอยไปด้วยฤทธิ์อิจฉาริษยาย้อนเริ่มกลับเข้ามา เนื้อตัวเริ่มสั่นด้วยความกลัว
ร่างลูกสาวตัวจริงนอนขดตัวจมกองเลือด ศีรษะถูกทุบจนแทบจำสภาพเดิมไม่ได้
“กรี๊ด กรี๊ด ฉันไม่ได้ฆ่าผู้หญิงคนนั้น ฮือออออ”
“ใจเย็นก่อนนะลูก ใจเย็นก่อนมีพ่อกับแม่..ทุกอย่างจะไม่เป็นไร”
“มีคนตายในบ้านจะไม่เป็นไรกับผีบ้านมึงสิ..อีสาลี่” คนเป็นผัวตะคอกเสียงร้อนใจ
ชีวิตแม้จะหาดีไม่ได้..ทว่าเรื่องฆ่าคนก็เกินกว่าที่จะมองว่าเป็นเรื่องปกติ
“พี่ใจเย็นก่อน”
“กูบอกพวกมึงสองตัวเลยนะ กูจะไม่ยอมติดคุกตอนแก่แน่!!” เท้าสะเอวข่มขู่สองแม่ลูก ในขณะที่นางสาลี่ลูบหลังปลอบลูกสาวผู้น่าสงสาร ที่ตอนนี้สติกำลังเตลิด
“แม่สาลี่จ๋า ช่วยรินด้วย ฮือออ รินไม่อยากติดคุก”
“แม่รู้ลูก..แม่ไม่ให้รินติดคุกแน่ๆ” สาลี่ยืนยันด้วยน้ำเสียงหนักแน่น หล่อนรักลูกทุกคน..ยิ่งลูกที่อยู่ห่างอกยิ่งรักเป็นพิเศษ นายมานพชักหนาวๆ ร้อนๆ เกรงว่านังเมียจะโยนความผิดมาให้ตน
“อีสาลี่ มึงหยุดความคิดชั่วๆ ของมึงไว้เลยนะ กูบอกเลยกูไม่ยอมติดคุกแทนอีลูกอกตัญญูแน่!!”
“พี่ฟังฉันก่อน อย่าพึ่งโวยวายได้ไหม”
“เออๆ มึงพูดมา”
“ในบ้านหลังนี้..มีฉัน” เสียงเล็กแหบแห้งชี้ที่ตนเองก่อนชี้ไปยังลูกกับผัว
“มีลูก และมีพี่”
“….”
“ถ้าพี่ไม่พูด ฉันไม่พูด…รินไม่พูด..ใครจะรู้ล่ะ” กล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นต่อ มานพมีท่าทีลังเลเล็กน้อย ดวงตาเจ้าเล่ห์กลอกกลิ้งไปมา
“มึงพูดง่าย”
“มันก็ไม่ยากไหมพี่”
“อีรินมันฆ่านังน้องตายเลยนะ” พูดไปก็ใจหาย ลูกสาวแสนดีตั้งแต่เกิดยันโตไม่เคยนำเรื่องเดือดร้อนมาให้..ไม่ว่าตนจะทำผิดแค่ไหนลูกก็มีแต่อภัยให้..ไม่เคยต่อว่า..ทั้งยังหาดิ้นรนแก้ปัญหาให้ทุกครั้ง
“อือ ฉันเห็นแล้ว”
“นี่..แกมีหัวใจบ้างไหมว่ะอีสาลี่”
“แล้วไง? มันไม่ใช่ลูกฉัน”
“แต่…”
“หรือพี่จะรับผิดชอบติดคุกแทนลูกริน” นังเมียผู้ไม่ต่างจากงูพิษเท้าสะเอวท้าทาย
แน่ล่ะ เขาไม่มีวันติดคุกเด็ดขาด
ผู้ชายเพียงคนเดียวในบ้านถึงกับทึ้งศีรษะด้วยความเครียด
“แล้ว..ศพนี่ล่ะ”
“ฝั่งที่สวนหลังบ้านก็จบล่ะไหมพี่?”
“มึงพูดง่าย..แล้วถ้ามีคนตามหามันล่ะ?” มานพไม่เห็นด้วย
“พี่ลืมอะไรไปอย่างนะ”
“อะไรวะ?”
“ครอบครัวนังนั่นก็เราไง ส่วนครอบครัวอีไฮโซไรนั่นมันไม่ยอมรับผู้หญิงขายตัวเข้าวงศ์ตระกูลมันหรอก” ดวงตาเจ้าเล่ห์กลอกกลิ้งไปมา
อีพวกผู้ลากมากดีหวงหน้าตายิ่งกว่าอะไร ยิ่งนังขนิษฐาเรียนก็ไม่จบ ทำตัวเหลวแหลกฝั่งนั้นยังไงก็ไม่มีทางยอมรับ
“แล้ว..ถ้ามีคนมาตาม”
“ก็บอกว่ามันหนีตามผู้ชายไปก็จบ..ไปพี่ ไปขุดหลุมหลังบ้านไว้ก่อน เอาลึกๆนะ ส่วนรินเอาผ้ามาห่มนังนี้ไว้ก่อน จะได้ช่วยกันขนไปฝัง”
ธารินร้องไห้พยักหน้ารับตัวสั่น ความหยิ่งผยองหายไปกับตา มารดาแท้ๆ สั่งให้ทำอะไรก็ทำ
น่าเศร้านัก อย่าพูดถึงความยุติธรรม…แม้แต่ยามตาย..ยังไม่มีแม้แต่พิธีกรรมที่สมควรได้รับ นี่หรือผลตอบแทนของหญิงสาวผู้ทุ่มเทให้กับครอบครัว?
Latest chapter
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่113 จบ
ณ ร้านบุฟเฟต์สุกี้ชื่อดังประจำเมืองชายหนุ่มผู้มานั่งรอจองคิวหน้าร้านถึงกับถอนหายใจเมื่อเห็นสองผัวเมียตัวยุ่งกำลังเดินจูงมือกันมาใบหน้าซื่อบื้อฉีกยิ้มกว้างทันทีที่เห็นเขา พลางรีบลากสามีวิ่งมายืนตรงหน้าพิทธิยะถอนหายใจอีกคำรบ..จริงอยู่เขาไม่ทันได้ทวงสัญญาเรื่องที่เจ้าหล่อนบอกว่าจะเลี้ยงข้าว แต่เป็นตัวเจ้าหล่อนเองที่พูดขึ้นมาก่อนบทสนทนาเมื่อนานมาแล้วราวกับดังข้างหู‘เธอจะโกหกไหม?’‘ชาติที่แล้วเราไม่เคยโกหก แต่ชาตินี้มีบ้าง’อืม..อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้โกหก..สายตาใต้แว่นใสจึงอ่อนโยนลงเล็กน้อย“มารอนานยังคะ?” เสียงหวานถามอย่างละอายใจ พลางคิดถึงตอนโดนคนตัวโตกระแทกในห้องน้ำก็แทบร้องไหนว่าจะทำเบาๆ แล้วจะรีบทำไง..ไอ้คนผิดสัญญาเอ๊ย!แถมยังบังคับหล่อนเปลี่ยนชุดเป็นชุดเดรสกระโปรงยาวคลุมข้อเท้าไปอีก “ไม่นาน..พึ่งมาเหมือนกัน” ชายใส่แว่นตอบ พลางยื่นบัตรคิวให้ ก่อนจะหันไปถามพี่ชาย“แล้วเฮียชินมาทำไม?”“ทำไมฉันจะมาไม่ได้..หรือนายมีอะไรในใจ?” คำตอบแสนจะเย็นชาของชินณธร พาให้น้องชายฝาแฝดอึ้งไป ก่อนจะถามตรงๆ“เฮียหึงผมกับน้อง?”“ปะ..เปล่า ใครหึงกัน”“อ้อ” คนกวนตีนรับคำในลำคอ พ่นลมหายใจหนักๆ อย่างหมั่น
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่112
ณ ห้วงกาลเวลาซาตานหนุ่มรูปงามกำลังนั่งหรี่ตางดงาม..ตรงหน้ามีวิญญาณมนุษย์วัยห้าสิบกว่ากำลังยืนสงบนิ่งรอรับคำสั่งน่าแปลกทั้งที่ต้องกลายเป็นข้าทาสตลอดกาล..ทำไมจิตวิญญาณตรงหน้าถึงได้ดูสะอาด..ใส..ปลดปลงได้ขนาดนั้นอนุมนุษย์ผู้อยู่ในสถานะกึ่งเทพกึ่งมารเริ่มรู้สึก ‘ขัดใจ’แต่ไม่เอ่ยคำพูดออกมา กลับเป็นเทพคิวปิคสหายสนิทที่เอ่ยขึ้นมาก่อนแน่ละ..มนุษย์ที่หาญกล้าทำสัญญากับซาตานนั้นนับนิ้วได้ซึ่งส่วนใหญ่ที่ทำไปก็เพราะโลภ นานๆ ทีจะเห็นคนทำสัญญาเพราะ ‘รัก’ อีกทั้ง 'รัก' ส่วนใหญ่ต้นต่อก็มักมาจาก ‘ราคะ’ทว่า..วิญญาณตรงหน้า..หาได้มีสารตั้งต้นจาก ‘ราคะ’ แต่เกิดจาก ‘ความรักอันบริสุทธิ์’ และ ‘ความรู้สึกผิด’“เจ้าไม่เสียใจเหรอ?” เทพเจ้าแห่งความรัก ตั้งคำถามขึ้น ใบหน้านั้นส่งยิ้มพลางส่ายไปมาเป็นเชิงปฏิเสธ“ไม่เสียใจเจ้าค่ะ ขอให้ลูกสาวมีความสุข..แม่อย่างดิฉันก็มีความสุขตามแล้ว”“เหอะ เจ้ากลับไปอยู่ใต้พิภพภูมิ..ข้าเรียกค่อยออกมา” ซาตานหนุ่มตัดบท น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหงุดหงิดวิญญาณผู้ทำสัญญาในรอบร้อยปีจึงเลือนหายออกจากห้วงกาลเวลา..ดวงตางดงามเหลือบมองเหยียดไปที่เพื่อนสนิท ผู้กำลังนั่งชมนกชมไม้..ราวกับฟ้
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่111
ณ โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังประจำเมืองร่างอรชรในชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนสีซีด ผมยาวสลวยถูกรวบอย่างง่ายๆ ใบหน้านวลลออปราศจากเครื่องสำอางเต็มไปด้วยความวิตกกังวล ข้างตัวมีชายหนุ่มหน้าตาดีวิ่งตามมาด้วย เสียงของคนหน้าหวานหอบเล็กน้อยเมื่อถามพยาบาลประจำตึก“คุณพยาบาลคะ? ห้อง 701 ไปทางไหนคะ?”นางพยาบาลในชุดขาวชี้ไปอีกด้านหนึ่งของทางเดิน ก่อนจะมองตามอย่างแปลกใจเล็กน้อย ด้วยตนไม่เคยเห็นญาติคนไข้คนนี้มาก่อน ครั้นจะห้ามหล่อนก็ยังจดจำชายหนุ่มหน้าหล่อ..หนึ่งในผู้ถือหุ้นใหญ่ของโรงพยาบาลได้อยู่ขนิษฐาวิ่งหอบมายืนอยู่ตรงหน้าห้องแล้วก็นิ่งไปน่าแปลกตอนที่รู้ความจริงว่าแม่แท้ๆ แลกวิญญาณของตนเองเพื่อแลกกับ ‘โอกาส’ ที่หล่อนจะได้กลับมาแก้ตัวอีกครั้ง ในใจหล่อนร้อนรนมาก ทว่าพอถึงจุดต้องพบหน้าจริงๆ หล่อนกลับ ‘รู้สึกกลัว’เหมือนชินณธรเองจะเข้าใจ มือใหญ่เปลี่ยนมากอบกุมมือเล็กแน่นเพื่อให้กำลังใจ“เข้าไปเถอะ ไม่ต้องกลัว..เฮียชินอยู่นี่แล้ว..จะอยู่ข้างๆ น้องไม่หายไปไหน” คนหน้าหวานพยักหน้ารับ ก่อนจะกลั้นใจเปิดประตูเข้าไปแม้ตามทางเดินของโรงพยาบาลจะมีกลิ่นฆ่าเชื้อ ทว่าภายในห้องสีขาวของผู้ป่วยกลิ่นยากับแรงกว่ามากร่างที
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่ 110
ในภาพเลือนของห้วงอนุสติสุดท้ายชายหนุ่มในชุดสูทดำ..ใบหน้าที่แสนจะงดงามในสามโลกกำลังแย้มยิ้มล่อลวงอยู่ตรงปลายเตียงความทรงจำในอดีตชาติคืนกลับมา..ภาพฝัน..หาใช่ ‘ฝัน’ มันคือกรงกรรมเคย ‘เกิดขึ้น’ ในหนึ่งชาติไม่มีผิดคุณหญิงธาวิตาจดจำได้หมดแล้ววันนั้นเป็นวันที่ลูกสาวแท้ๆ ส่งข้อความมาหา..แล้วเธอไม่ได้แม้แต่จะเปิดอ่านเธอเป็นแม่ที่โง่มาก..โง่ขนาดที่หน้ามืดตามัวเลี้ยงลูกคนอื่นทั้งที่ลูกตนเองตกระกำลำบากมายี่สิบกว่าปีทั้งยังโง่ที่บีบบังคับให้ลูกสาว ‘เสียสละ’ อวัยวะเพื่อต่ออายุให้ลูกคนอื่น แถมคนคนนั้นเป็นเหตุทำให้ลูกสาวเธอถึงแก่กรรมโง่ที่มีโอกาสได้ลูกสาวกลับคืนมา แต่ก็ละเลยทั้งความรู้สึก ทั้งการกระทำ..แม้แต่ข้อความที่เหมือนกับขอความช่วยเหลือครั้งสุดท้าย..เธอยังเมินไม่ยอมเปิด..เป็นเหตุให้เสียลูกสาวไปตลอดกาลเธอเป็นแม่ที่แย่มาก..ความทุกข์ยิ่งกว่ามหานทีอันกว้างใหญ่ พามนุษย์จ่อจมตกลงไปหาทางขึ้นแทบไม่ได้สูญเสียใดจะทุกข์เท่า..เสียลูกในคืนหนึ่งมีชายหนุ่มรูปงาม..งามเกินกว่าสามโลกปรากฏตัวขึ้นเขาไม่พูดอะไร..เพียงแต่พาเธอตกลงไปในภาพอดีต..อดีตของ ‘ลูกสาว’ตั้งแต่ตอนเกิดที่ถูกสลับตัวไป..เด็กน้อยค่อยๆ
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่109
ดังนั้นสำหรับขนิษฐาจึงไม่อาจคิดได้ว่าพ่อกับแม่ 'รัก' ตนกลับกันสำหรับคนรักแล้ว..เฮียชินแค่ปากหนัก..เขาไม่ยอมเล่าปัญหา..แล้วตัดสินไปเองว่าสิ่งที่ทำคือการปกป้อง ทว่าทั้งหมดที่ชายหนุ่มทำคือเขาไม่เชื่อใจหล่อนมากพอที่จะแชร์เรื่องราวลำบากใจ เพียงแต่สิ่งหนึ่งที่รับรู้ได้จากการกระทำของเขา คือเขาทำทุกอย่างเพราะ 'รัก'หล่อนจึงตีความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่เป็นเรื่อง ‘ผิดพลาด..ความไม่เข้าใจกัน’ มากกว่าแน่ล่ะ เมื่อเป็นแค่เรื่องผิดพลาด..มันย่อมแก้ไขได้จริงไหม?เรื่องของครอบครัวขนิษฐาไม่คิดว่ามันเป็นแค่เรื่องที่ผิดพลาด..การกระทำของทั้งสองครอบครัวต่างยึดเอาแต่ตัวเองเป็นหลัก ไม่มีใครคิดถึงหล่อนเลย..แม้แต่ชาตินี้ที่หล่อนพยายามให้ ‘โอกาส’ มารดาหลายครั้ง ทว่าผลลัพธ์ที่ได้รับก็ยังคงเจ็บปวดสีหน้าปลดปลงของขนิษฐา ส่งผลให้ปิ่นรักทอดถอนหายใจ..เรื่องที่รับปากคุณหญิงท่าน..เธอคงทำให้ไม่ได้แล้ว“อืม..เหมือนพี่จะเข้าใจนะ”ช่วงเวลาหลังจากนั้นครอบครัววรรณศิลป์เต็มไปด้วยบรรยากาศหมองเศร้าธารินเสียชีวิตเมื่อสามเดือนก่อน โดยมีนางสาลี่กับนายมานพมาหาเรื่องถึงบ้าน แต่ก็โดนอดีตรัฐมนตรีโชคชัยไล่ตะเพิดออกไป สองผัวยังไม่วายสา
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่108
ค่ำคืนงานเลี้ยงฉลองงานแต่งงาน แสงไฟวิบวับส่องประกายให้หนุ่มสาวบนเวทีโดดเด่นเหนือใครวันนี้ขนิษฐาอยู่ในชุดเจ้าสาวลายลูกไม้จากต่างประเทศตัวชุดถูกปักเลื่อมด้วยเพชรเล็กๆ เมื่อดูใกล้ๆ จะเห็นเป็นรูปหงส์ส่งเสริมราศีให้ผู้ใส่ดูมีสง่าราศี และดูแพงไปทั้งเนื้อทั้งตัว ใบหน้าสวยหวานอิ่มเอิบถูกแต่งแต้มด้วยสีสันหนากว่าปกติ ทว่ากลับดูเป็นธรรมชาติสมฝีมือช่างแต่งหน้าอันดับหนึ่งของประเทศ ริมฝีปากอิ่มแทบจะยกยิ้มตลอดเวลา หางตาโค้งลงให้ความรู้สึกน่าเอ็นดูเป็นที่สุดทว่าภายในใจหญิงสาวกลับเต็มไปด้วยความกังวลกลัวว่าตนจะทำพลาด ยังดีที่มือใหญ่คอยกุมตลอดทั้งงาน“ไม่ต้องกลัวนะ..ยังไงเฮียก็ไม่ทิ้งน้องไปไหนแน่นอน เฮียสัญญา”“อืม..น้องเชื่อ” คนตัวเล็กหันไปพยักหน้ารับ ดวงตายาวรีเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นคาดหวังไม่ต่างจากการณ์ก่อนบรรยากาศในงานจึงเต็มไปด้วยความชื่นมื่น โดยมีสายตาคมกริบของชายหนุ่มผู้ถูกเปิดตัวในฐานะน้องชายฝาแฝดกำลังหรี่ตามองภาพตรงหน้าด้วยสีหน้าอารมณ์ที่อ่านไม่ออก เมื่อเห็นพี่ชายกับคนรักยกมีดขึ้นมาตัดเค้กเขาถึงกับลอบพ่นหายใจโล่งอกออกมาอย่างน้อยชาตินี้เขาก็ไม่ต้องกลายมาเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวจำเป็นเหมือนช
You may also like
เรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C55.8K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน55.7K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์76.5K viewsเสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก70.1K viewsHot love เซ็ต..สุดเสียว
อักษรเติมฝัน134 viewsแผนร้ายแฝงรัก
Chocolate lily 61 viewsแค้นเสน่หา
ต้าวตังค์82 viewsสมสู่ประสานสองชีพไซร้
บุษบาหนึ่งหรัด202 views
