เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่7
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-17 11:54:11ร่างอรชรอ้อนแอ้นในชุดเดรสสีเรียบแน่นิ่งไป นายมานพถึงกับช็อก กว่าจะรู้ตัวว่าต้องดึงลูกสาวไฮโซก็สายไปเสียแล้ว
“อีบ้า ปล่อยกู…มึง..อีน้องมึงสมควรตาย มึงไม่ควรเกิดมา บนโลกนี้ไม่มีคนรักมึงหรอก” น้ำเสียงไร้สติกระแทกเข้าใจบุพการีแท้ๆ
ฆาตกร
คำนี้ลอยขึ้นมาในห้วงความคิดของคนทั้งคู่ ชวนให้ตัวแข็งทื่อ
“เหี้ยแล้วล่ะ อีสาลี่..ทำไงดี” ชายคนเดียวในห้องกล่าวด้วยน้ำเสียงกระวนกระวาย
ฉิบหายกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว!!
ยังดีเมียคู่ทุกข์คู่ยากยังมีสติกว่า
“ธารินหนูใจเย็นก่อนนะลูก ใจเย็น” เสียงแม่แท้ๆ แทรกเข้ามาในโสตประสาทพยายามประโลมปลอบ สติที่หลุดลอยไปด้วยฤทธิ์อิจฉาริษยาย้อนเริ่มกลับเข้ามา เนื้อตัวเริ่มสั่นด้วยความกลัว
ร่างลูกสาวตัวจริงนอนขดตัวจมกองเลือด ศีรษะถูกทุบจนแทบจำสภาพเดิมไม่ได้
“กรี๊ด กรี๊ด ฉันไม่ได้ฆ่าผู้หญิงคนนั้น ฮือออออ”
“ใจเย็นก่อนนะลูก ใจเย็นก่อนมีพ่อกับแม่..ทุกอย่างจะไม่เป็นไร”
“มีคนตายในบ้านจะไม่เป็นไรกับผีบ้านมึงสิ..อีสาลี่” คนเป็นผัวตะคอกเสียงร้อนใจ
ชีวิตแม้จะหาดีไม่ได้..ทว่าเรื่องฆ่าคนก็เกินกว่าที่จะมองว่าเป็นเรื่องปกติ
“พี่ใจเย็นก่อน”
“กูบอกพวกมึงสองตัวเลยนะ กูจะไม่ยอมติดคุกตอนแก่แน่!!” เท้าสะเอวข่มขู่สองแม่ลูก ในขณะที่นางสาลี่ลูบหลังปลอบลูกสาวผู้น่าสงสาร ที่ตอนนี้สติกำลังเตลิด
“แม่สาลี่จ๋า ช่วยรินด้วย ฮือออ รินไม่อยากติดคุก”
“แม่รู้ลูก..แม่ไม่ให้รินติดคุกแน่ๆ” สาลี่ยืนยันด้วยน้ำเสียงหนักแน่น หล่อนรักลูกทุกคน..ยิ่งลูกที่อยู่ห่างอกยิ่งรักเป็นพิเศษ นายมานพชักหนาวๆ ร้อนๆ เกรงว่านังเมียจะโยนความผิดมาให้ตน
“อีสาลี่ มึงหยุดความคิดชั่วๆ ของมึงไว้เลยนะ กูบอกเลยกูไม่ยอมติดคุกแทนอีลูกอกตัญญูแน่!!”
“พี่ฟังฉันก่อน อย่าพึ่งโวยวายได้ไหม”
“เออๆ มึงพูดมา”
“ในบ้านหลังนี้..มีฉัน” เสียงเล็กแหบแห้งชี้ที่ตนเองก่อนชี้ไปยังลูกกับผัว
“มีลูก และมีพี่”
“….”
“ถ้าพี่ไม่พูด ฉันไม่พูด…รินไม่พูด..ใครจะรู้ล่ะ” กล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นต่อ มานพมีท่าทีลังเลเล็กน้อย ดวงตาเจ้าเล่ห์กลอกกลิ้งไปมา
“มึงพูดง่าย”
“มันก็ไม่ยากไหมพี่”
“อีรินมันฆ่านังน้องตายเลยนะ” พูดไปก็ใจหาย ลูกสาวแสนดีตั้งแต่เกิดยันโตไม่เคยนำเรื่องเดือดร้อนมาให้..ไม่ว่าตนจะทำผิดแค่ไหนลูกก็มีแต่อภัยให้..ไม่เคยต่อว่า..ทั้งยังหาดิ้นรนแก้ปัญหาให้ทุกครั้ง
“อือ ฉันเห็นแล้ว”
“นี่..แกมีหัวใจบ้างไหมว่ะอีสาลี่”
“แล้วไง? มันไม่ใช่ลูกฉัน”
“แต่…”
“หรือพี่จะรับผิดชอบติดคุกแทนลูกริน” นังเมียผู้ไม่ต่างจากงูพิษเท้าสะเอวท้าทาย
แน่ล่ะ เขาไม่มีวันติดคุกเด็ดขาด
ผู้ชายเพียงคนเดียวในบ้านถึงกับทึ้งศีรษะด้วยความเครียด
“แล้ว..ศพนี่ล่ะ”
“ฝั่งที่สวนหลังบ้านก็จบล่ะไหมพี่?”
“มึงพูดง่าย..แล้วถ้ามีคนตามหามันล่ะ?” มานพไม่เห็นด้วย
“พี่ลืมอะไรไปอย่างนะ”
“อะไรวะ?”
“ครอบครัวนังนั่นก็เราไง ส่วนครอบครัวอีไฮโซไรนั่นมันไม่ยอมรับผู้หญิงขายตัวเข้าวงศ์ตระกูลมันหรอก” ดวงตาเจ้าเล่ห์กลอกกลิ้งไปมา
อีพวกผู้ลากมากดีหวงหน้าตายิ่งกว่าอะไร ยิ่งนังขนิษฐาเรียนก็ไม่จบ ทำตัวเหลวแหลกฝั่งนั้นยังไงก็ไม่มีทางยอมรับ
“แล้ว..ถ้ามีคนมาตาม”
“ก็บอกว่ามันหนีตามผู้ชายไปก็จบ..ไปพี่ ไปขุดหลุมหลังบ้านไว้ก่อน เอาลึกๆนะ ส่วนรินเอาผ้ามาห่มนังนี้ไว้ก่อน จะได้ช่วยกันขนไปฝัง”
ธารินร้องไห้พยักหน้ารับตัวสั่น ความหยิ่งผยองหายไปกับตา มารดาแท้ๆ สั่งให้ทำอะไรก็ทำ
น่าเศร้านัก อย่าพูดถึงความยุติธรรม…แม้แต่ยามตาย..ยังไม่มีแม้แต่พิธีกรรมที่สมควรได้รับ นี่หรือผลตอบแทนของหญิงสาวผู้ทุ่มเทให้กับครอบครัว?
บทล่าสุด
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่9
วันที่และเวลาบนมือถือบ่งบอกว่าหล่อนย้อนเวลามาในช่วงอายุยี่สิบ หรือหลังจากวันเกิดได้เพียงสามวันหล่อนจำได้ว่าในปีนั้นเพื่อส่งน้องสุดท้องเรียนพยาบาล มารดาจึงบีบบังคับให้หล่อนหาเงินจ่ายค่าเทอมน้องสาวแน่ละ รายได้จากงานพาร์ตไทม์นั้นเพียงพอกับแค่ค่าใช้จ่ายส่วนตัวของตัวเองเท่านั้น ไหนเลยจะมากพอที่จะส่งน้องเรียน อีกทั้งมหาวิทยาลัยที่นุชจรีเลือกดันเป็นมหาลัยเอกชนค่าเรียนแพงหูฉี่‘มันคือความฝันของยัยนุช ลูกเป็นพี่ก็ต้องช่วยพ่อกับแม่ส่งน้องสาวเรียนสิ’ แม่จอมปลอมเคยใช้ศีลธรรมจอมปลอมเพื่อกดดันให้ทำตาม ทั้งที่ในอดีตหล่อนเองก็เคยสอบติดมหาวิทยาลัยชั้นนำ..เพียงแต่ค่าแรกเข้าต้องออกก่อน บุพการีก็อ้างแต่ว่าไม่มีเงิน‘น้องก็เลือกเรียนมหาวิทยาลัยธรรมดาๆ สิ ม.C มันแพงเกินไป พ่อกับแม่ไม่มีปัญญาส่งหนูหรอก’คำที่ใช้ราวกับก้องในหัว วันนั้นหล่อนจึงเถียงแม่จอมปลอมไปว่า‘ทีน้องยังเรียนแค่มหาวิทยาลัยธรรมดาๆ เลย ทำไมไม่รอปีหน้าให้นุชสอบใหม่ แล้วก็…’‘เผ่ย..มันเหมือนกันที่ไหนล่ะ ทำไม? แกอิจฉาน้องมันที่จะได้เรียนดีๆ เหรอ? แกรู้ไหมถ้ายัยนุชสอบข้าราชการได้ ครอบครัวของเราก็จะมีหน้ามีตา..ตัวแกเองก็จะได้มีที่พึ่งพิงยามแก่
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่8
เฮือกหญิงสาวดิ้นรนสุดแรงเกิด ผวาลุกขึ้นนั่ง… ดวงตาคู่สวยคลอไปด้วยน้ำใสหยาดหยดจากปลายหางตา ร่างอรชรโทรมเหงื่อคล้ายกับความฝัน ทว่าใต้จิตสำนึกรับรู้โดยอัตโนมัติว่าทั้งหมดคือ 'ความจริง'มือเรียวสวยได้รูปกุมศีรษะ ก่อนจะยื่นมาตรงหน้าเพื่อหารอยเลือดจากการโดนทำร้ายน่าแปลก ความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งองคาพยพล้วนหายไปหมดสิ้น เหลือเพียงแค่อาการปวดหัวจากการพักผ่อนน้อยอย่างที่เคยเป็นบ่อยๆ เมื่อสมัยเรียน ขนิษฐากวาดตามองสถานที่โดยรอบเฟอร์นิเจอร์มีเพียงโต๊ะเครื่องแป้งเล็กๆ เตียงนอน ตู้เสื้อผ้าขนาดย่อม ประตูห้องน้ำทาสีเขียวหลุดลอก คล้ายจะคุ้นเคย และคล้ายจะไม่คุ้นเคยหอพักนักศึกษา?ใช่ที่นี่คือหอพักสมัยที่หล่อนเรียนมหาวิทยาลัย..มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?หล่อนจำได้ว่าก่อนอนุสติสุดท้ายหลุดออกไป..หล่อนกำลังโดนไฮโซสาวทำร้ายร่างกายถึงแก่ชีวิต และโดนครอบครัวจอมปลอมทำลายทุกอย่างที่หล่อนมีทำไมถึงมาโผล่ที่นี่ แทนที่จะเป็นโรงพยาบาล?คำถามผุดขึ้นมาในสมองไม่ได้หยุด ก่อนจะพุ่งตัวไปยังกระจกโต๊ะเครื่องแป้งด้วยความรู้สึกสับสนงงงวยภาพสะท้อนตรงหน้าคือหญิงสาวหน้าตาประณีต ปากคอคิ้วคางล้วนรับกันหมดจด และที่เด่นสุดไม
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่7
ร่างอรชรอ้อนแอ้นในชุดเดรสสีเรียบแน่นิ่งไป นายมานพถึงกับช็อก กว่าจะรู้ตัวว่าต้องดึงลูกสาวไฮโซก็สายไปเสียแล้ว“อีบ้า ปล่อยกู…มึง..อีน้องมึงสมควรตาย มึงไม่ควรเกิดมา บนโลกนี้ไม่มีคนรักมึงหรอก” น้ำเสียงไร้สติกระแทกเข้าใจบุพการีแท้ๆฆาตกรคำนี้ลอยขึ้นมาในห้วงความคิดของคนทั้งคู่ ชวนให้ตัวแข็งทื่อ“เหี้ยแล้วล่ะ อีสาลี่..ทำไงดี” ชายคนเดียวในห้องกล่าวด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายฉิบหายกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว!!ยังดีเมียคู่ทุกข์คู่ยากยังมีสติกว่า“ธารินหนูใจเย็นก่อนนะลูก ใจเย็น” เสียงแม่แท้ๆ แทรกเข้ามาในโสตประสาทพยายามประโลมปลอบ สติที่หลุดลอยไปด้วยฤทธิ์อิจฉาริษยาย้อนเริ่มกลับเข้ามา เนื้อตัวเริ่มสั่นด้วยความกลัวร่างลูกสาวตัวจริงนอนขดตัวจมกองเลือด ศีรษะถูกทุบจนแทบจำสภาพเดิมไม่ได้“กรี๊ด กรี๊ด ฉันไม่ได้ฆ่าผู้หญิงคนนั้น ฮือออออ”“ใจเย็นก่อนนะลูก ใจเย็นก่อนมีพ่อกับแม่..ทุกอย่างจะไม่เป็นไร”“มีคนตายในบ้านจะไม่เป็นไรกับผีบ้านมึงสิ..อีสาลี่” คนเป็นผัวตะคอกเสียงร้อนใจ ชีวิตแม้จะหาดีไม่ได้..ทว่าเรื่องฆ่าคนก็เกินกว่าที่จะมองว่าเป็นเรื่องปกติ“พี่ใจเย็นก่อน”“กูบอกพวกมึงสองตัวเลยนะ กูจะไม่ยอมติดคุกตอนแก่แน่!!” เท้
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่ 6
“อ้อ..แล้วฉันจะบอกให้เธอรู้ไว้อย่างนะ เผื่อเธอจะไม่รู้”“….”“ตระกูลวรรณศิลป์ไม่มีทางยอมรับ..ผู้หญิงที่เคย..” เสียงหวานกระซิบข้างหู ก่อนจะปรายตามองไล่ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า“ขายตัว..เข้าร่วมวงศ์ตระกูล”เพียะใบหน้าเล็กสะบัดตามแรงที่กระทำ สร้างความตกใจให้กับคนในครอบครัวเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะนางสาลี่ที่เห็นลูกสาวแท้ๆ ถูกตบ ส่วนผีพนันแก่รีบเข้าไปดึงลูกสาวตัวปลอมออกห่างทันที“หน๊อย อีลูกนอกคอก แกกล้าตบลูกฉัน” คนเป็นแม่ผู้เลี้ยงดูมาหลายปีกล่าว มือเหี่ยวย่นตามวัยเข้าไปประคองลูกสาวตัวจริง ก่อนจะฟาดหน้าลูกสาวตัวปลอมเพียะ“นี่แม่ตบน้องเหรอคะ?” คนหน้าสวยถามเสียงสั่น“เออ..มึงอยากทำร้ายลูกกูทำไมล่ะ!!”“ฮึก..แม่แม่งโคตรใจร้ายเลย ฮึก..ทำไมแม่ทำกับน้องแบบนี้”“แกมันไม่ใช่ลูกฉัน..เลิกเรียกฉันว่าแม่ได้แล้ว”ทั้งเรื่องจงใจสลับตัวเด็ก และอีกในหลายๆ เรื่องในชีวิตที่พาให้เธอถึงจุดที่ไม่สามารถแก้ไขได้ หญิงแก่ตรงหน้าราวหลุดออกมาจากนรกไม่มีผิดหล่อนเจ็บซ้ำ..เจ็บซาก...ทุกๆ อย่างที่ทำล้วนแต่ทำเพื่อพวกเขาทั้งนั้น แล้วดูซิหล่อนได้อะไรกลับมาดวงตาคู่สวยที่แดงช้ำอยู่แล้วบัดนี้แดงก่ำจนเห็นเส้นเลือดฝอยแตกสลายซ้ำไ
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่5
“ริน..แม่บอกหนูหลายครั้งแล้วนะ ให้เรียกพ่อกับแม่..มาคนมาคุณอะไร..ไม่รื่นหูเลยลูก” แม่สาลี่พยายามใช้น้ำเย็นปะเหลาะ พร้อมเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้“พอเถอะค่ะ ครอบครัวของหนูคือตระกูลวรรณศิลป์ หนูมีพ่อเป็นรัฐมนตรีคนสำคัญในรัฐบาล แม่หนูเองก็เป็นคุณหญิงตราตั้ง..หนูไม่มีวันนับพวกคุณเป็นครอบครัวเด็ดขาด!!”นายมานพผู้พ่อได้ยินถึงกับชี้นิ้วเต้นผ่าง“อกตัญญู นังสาลี่เอ็งดูมัน..ดูนังลูกเลวคนนี้”“เอาน่าๆ คุณก็ใจเย็นๆ ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จากับลูก”“นังสาลี่ มึงเข้าข้างใครกันแน่วะ มึงต้องเข้าข้างผัวมึงนี่” คำสรรพนามหยาบคายถูกพ่นออกมา นังสาลี่รีบป้องปากกระซิบขู่ข้างหู“พี่จะเอาไหมเงินเนี่ย” คำว่าเงินทรงอิทธิพลกับผีพนันเป็นอย่างมาก เพราะลูกคนกลางที่สามารถไถเงินได้ตลอดเวลา บัดนี้หมด ‘ความหวาน’ จนโดนไอ้เสี่ยไฮโซทิ้ง ไหนครอบครัวที่แท้จริงก็ไม่ยอมรับเป็นคนในตระกูล สภาพหรือก็ทรุดโทรมจากการบริจาคอวัยวะ ดีไม่ดีในอนาคตจะกลายเป็นภาระให้คนในบ้านแทนชายผู้ไม่ได้เรื่องพยายามสงบสติทำเสียงในลำคอเป็นเชิงรับคำ นึกโกรธลูกสาวผู้ร่ำรวยแต่ไม่คิดแบ่งปันให้คนในครอบครัว โดยลืมไปว่า ‘สันดาน’ บางอย่างก็ถ่ายทอดผ่าน DNA และไม่มีคนฉลาดท
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่ 4
“รินไม่เข้าใจโลกเลยลูก”“….”“ที่ครอบครัวหนูเขาไม่ว่าอะไร..ก็เพราะเขาไม่รู้ไงลูก..ว่าทั้งหมดเกิดจากการวางแผน..แล้วหนูไม่ใช่เหยื่อ”“….”“แต่กลับกัน…ถ้าพวกเขารู้ว่าหนูไม่ใช่เหยื่อ…เป็นเพียงไอ้อีที่มาแย่งทุกอย่างจากลูกแท้ๆ ยัยคุณหญิงอะไรนั่นจะยังรักลูกอยู่ไหม?”คำว่า ‘ทุกอย่าง’ ถูกเน้นคำ พาให้คนฟังและคนที่แอบฟังสะเทือนอารมณ์ได้ไม่ยาก“แล้วหนูอย่าลืมนะว่า คนที่ช่วยคุยให้ยัยน้องบริจาคตับก็คือพ่อกับแม่!!” ขนิษฐาถึงกลับตัวแข็งทื่อ ดวงตาคู่สวยร้าวราน..ทุกอย่างที่ได้รับฟังเหมือนกับตอกย้ำว่าหล่อนโง่มากแค่ไหน‘ลูก..แม่ขอร้องนะลูก ฮึก..ช่วยน้องรินด้วย..จริงอยู่ลูกทั้งสองไม่ใช่พี่น้องตามกันมา แต่น้องก็คือน้องของลูกนะ’ ความสัมพันธ์ที่ถูกยัดเยียดโดยที่เธอไม่ได้ร้องขอถูกหยิบยกขึ้นมา‘แล้วทำไม..แม่ไม่ให้ยัยนุช หรือพี่เชษฐช่วยละคะ?’‘เฮ้ย ได้ที่ไหนกัน ลูกก็รู้ยัยนุชกำลังเรียนพยาบาล ส่วนพี่ชายลูกปีหน้ามีสอบเข้าเป็นตำรวจ..มีแต่ลูกเท่านั้นที่ช่วยทุกคนได้..นะลูกนะ แม่ขอร้อง’‘….’‘แม่สัญญา..ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่แม่จะขอลูก’คำกล่าวอ้างว่า ‘ครั้งสุดท้าย’ ทำให้หล่อนใจอ่อน ทว่าการเสียสละครั้งสุดท้ายน
บางทีคุณอาจจะชอบ
ยั่ว
มังกรเล่นน้ำ67.9K views(ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE
ลำเจียก67.2K viewsHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์67.4K viewsยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn33.9K viewsธารนางครวญ
เฟยฮวา261 viewsสัมพันธ์ลับอาจารย์แสนร้าย
นามปากกาดาวเหนือ2.9K viewsOne Night Stand กลายเป็นแฟนได้ไง
แสนดาริกา949 viewsหน้าที่ของนางบำเรอ
baiboau-เนื้อนวล218 views
