Mag-log inShare
ตอนที่119ผู้ใช้มีศักยภาพสูง
Huling Na-update:
2025-11-24 22:02:29
Pinakabagong kabanata
ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง ตอนที่129ใจตรงกัน
หยางลู่ยกถาดชาเข้ามาด้วยท่าทางเย็นชาพยายามทำให้ตัวเองดูน่าเคารพ รอยยิ้มบนใบหน้าของนางเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด และความไม่พอใจที่เก็บซ่อนอยู่ลึกๆ เขาเดินเข้าไปใกล้โต๊ะที่เซิ่นเหยี่ยนและซูหว่านนั่งคุยกันอย่างออกรส และหยางลู่ก็มองเห็นว่าทั้งคู่ไม่ได้ใส่ใจหยางลู่แม้แต่น้อยราวกับเป็นอากาศธาตุในขณะที่หยางลู่วางถาดชาอย่างประณีตลงบนโต๊ะ หยางลู่พยายามกดความรู้สึกเจ็บแสบในอก กลับรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเพียงคนที่ถูกมองข้ามไปอย่างสิ้นเชิง“เซิ่นเหยี่ยนคะ” หยางลู่เอ่ยเสียงเรียบๆ“ข้าขอโทษที่มารบกวนแต่ท่านแม่ให้ข้านำชามาให้ทั้งสอง”แต่เซิ่นเหยี่ยนและซูหว่านก็ยังคงคุยกันอย่างออกรส ไม่หันมามองหรือแม้แต่หยุดการสนทนาแม้แต่ครึ่งวินาทีซูหว่านหัวเราะเบาๆ แล้วพูดอะไรบางอย่างกับเซิ่นเหยี่ยนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น ขณะที่เขายิ้มกลับให้อย่างอ่อนโยน หยางลู่มองภาพนั้นด้วยความเจ็บปวดที่ข่มเอาไว้ในใจ ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกเจ็บแบบนี้เมื่อเห็นเซิ่นเหยี่ยนยิ้มให้ซูหว่าน“ตามนั้น ข้าจะไปที่โรงเตี๊ยมในวันถัดไปเพื่อประเมินว่าต้องใช้ผ้าชนิดไหนเจำนวนเท่าไหร่ด้วยตัวเอง”“ขอบคุณมากๆ เลยค่ะคุณชาย”หยางลู่
ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง ตอนที่128เราสองคน
"เป็นสามเดือนที่นานมากๆ เลย" ซูหว่านพูดอย่างจริงใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและเข้าใจ "คุณชายว่างๆ แวะไปที่โรงเตี๊ยมเจียซินของข้าบ้างนะ หลายวันมานี้เสี่ยวเปารับอาหารเช้า ทุกวัน ข้าเองก็ไม่เคยถามไถ่ถึงสารทุกข์สุกดิบของคุณชายเลย"พูดเสียงเบา แต่ความหมายแฝงไปด้วยความห่วงใยและเหมือนจะบอกว่าซูหว่านคนนี้ยังเหมือนเดิมราวกับเวลาหยุดหมุนเซิ่นเหยี่ยนยิ้มให้กับคำพูดของซูหว่าน รอยยิ้มที่สะท้อนความเจ็บปวดและความคิดถึงที่ยังคงซ่อนอยู่ในใจ เมื่อพบกันอีกครั้ง เขากลับรู้สึกเหมือนกับว่าซูหว่านไม่เคยหายไปจากชีวิตเขาเลย"ข้าก็คงต้องไปที่นั่นสักวันแน่ๆ" เสิ่นเหยี่ยนพูดออกมาเบาๆ น้ำเสียงของเขาผ่อนคลายลงเล็กน้อย ซูหว่านยิ้มกว้างขึ้นอีกครั้ง ราวกับจะบอกเขาว่าทุกสิ่งทุกอย่างในตอนนี้กลับมาสมบูรณ์เหมือนเดิม "ดีเลยค่ะ แล้วข้าจะรอท่านที่โรงเตี๊ยมไปช่วยติชมการตกแต่งและการก่อสร้าง"และในช่วงเวลานั้น ทั้งสองคนได้ยิ้มให้กัน เพียงแค่รอยยิ้มและการสบตาที่ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย แต่ในใจของแต่ละคนกลับเต็มไปด้วยคำถามและความคิดที่ยังคงปิดบังอยู่"วันนี้มาถึงนี่" เซิ่นเหยี่ยนพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แม้จะพยายามให้ดูเหมือนเป็น
ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง ตอนที่127เธอจะสบายดีไหม
เมื่อทั้งสองคนเดินมาถึง ร้านหวงฝูเหอเต็มไปด้วยความเงียบสงบและกลิ่นหอมของชาและอาหารที่อบอวลในอากาศ เสิ่นเหยี่ยนก้าวเดินมั่นคงข้างๆ เซิ้งเจี๋ยที่คอยตามเขาไปในห้องรับแขกด้านใน ซูหว่านนั่งหันหลังให้กับประตู กำลังสนทนากับฮูหยินหวงด้วยท่าทางที่เป็นกันเอง รอยยิ้มบนใบหน้าของซูหว่านทำให้ฮูหยินหวงรู้สึกดีและผ่อนคลายบทสนทนาทั่วๆ ไปแต่น่าสนใจ ใบหน้ายิ้มแย้มและท่าทางที่คุยอย่างสนุกสนานทำให้บรรยากาศในห้องนี้เต็มไปด้วยความอบอุ่น ความอัธยาศัยดีของซูหว่านทำให้ฮูหยินหวงประทับใจไม่น้อยแต่เมื่อเสิ่นเหยี่ยนก้าวเข้ามาในห้องและเห็นแผ่นหลังของซูหว่าน ความรู้สึกหนึ่งที่เขาคิดว่าคงจะหายไปแล้วกลับโหมกระหน่ำขึ้นมาอีกครั้ง ใจของเขาหยุดเต้นชั่วขณะ รู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุน เมื่อเห็นแผ่นหลังที่เขาคุ้นเคยเหลือเกิน ทั้งหมดนั้นพามาให้เขานึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมา และทุกความรู้สึกที่เคยปะทุขึ้นในหัวใจในอดีต มันกลับมาท่วมท้นในตอนนี้ เขายืนนิ่งอยู่นาน ก่อนที่หัวใจจะกลับมาเต้นรัวอีกครั้ง"เซิ่นเหยี่ยนมาพอดี นี่แม่นางกง ลูกค้าคนสำคัญของเรา" ฮูหยินหวงหันมายิ้มและแนะนำเสียงดังพอให้ทั้งห้องได้ยิน ความเป็นกันเองของฮูหยินห
ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง ตอนที่126สามเดือนผ่าน
ค่ำลมอ่อนของฤดูใบไม้ผลิพัดผ่านเหมือนจะต้อนรับคนที่กลับมาอย่างงดงาม สามเดือนผ่านไป ซูหว่านก้าวลงจากรถลากอย่างสงบนิ่ง ฟางหลินหิ้วกระเป๋าถือใบใหญ่ตามติดราวเงาที่ซื่อสัตย์ ทั้งสองเดินตรงไปยัง หวงฝูเหอ ร้านผ้าชื่อดังที่สุดของเมือง ที่ปกติแล้วพวกคุณหนูตระกูลสูงศักดิ์เท่านั้นถึงจะกล้าเหยียบเข้ามาทันทีที่คนดูแลร้านเห็นซูหว่านก็รีบยิ้มจนตาหยี เดินเข้ามาต้อนรับทันที “เชิญๆๆๆ ขอรับ เชิญขอรับนายหญิง….”ก่อนที่เสียงนั้นจะพูดจบ หยางลู่ซึ่งยืนอยู่ด้านในทำทีเป็นสั่งนั่นนี่อยู่ก็หันกลับมามองด้วยสายตาเหยียดหยาม ทั้งท่าทางที่สวยงามประดุจดอกไม้ก็มีพิษแหลมคมซ่อนอยู่“อ้าว… ซูหว่าน” หยางลู่ยิ้มเย็น “มาถึงนี่ได้เชียวหรือ แต่ที่หวงฝูเหอขายแต่ผ้าราคาแพงนะเจ้าก็รู้นี่ ซูหว่านจะมีเงินพอหรือ หรือจะมาถามผ่อนผ้าเหมือนชาวบ้านร้านตลาด… หญิงม่ายลูกติด ที่เปิดร้านเล็กๆ จะมีปัญญาหรือไร”ฟางหลินกัดริมฝีปากแน่น แต่ซูหว่านกลับยิ้มอ่อนโยนราวกับลมอุ่นผ่านกลางฤดูหนาว สายตาสุขุมอย่างคนที่ไม่จำเป็นต้องตอบโต้ใครให้เสียเวลาซูหว่านหันไปยิ้มให้คนดูแลร้าน ไม่สนใจหยางลู่แม้แต่น้อย“ข้าต้องการผ้าเนื้อดีจำนวนมาก ใครที่ข้าควรคุยด้
ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง ตอนที่125เจ็บแปลบ
สองวันที่ผ่านมา เซิ่นเหยี่ยนได้ยินข่าวเกี่ยวกับซูหว่านที่กำลังยุ่งเกี่ยวกับการต่อเติมบ้านใหม่ และฟงหงเหยินก็เป็นผู้ดูแลงานทั้งหมดแทนซูหว่าน เขาได้ยินมาว่าฟงหงเหยินเข้ามาช่วยเหลือทุกเรื่อง ตั้งแต่การออกแบบบ้านจนถึงการจัดการวัสดุ และซูหว่านเองก็ยุ่งจนไม่อาจมีเวลาพักผ่อน เขานึกถึงซูหว่านทุกครั้งที่ได้ยินข่าวนี้ ความรู้สึกผิดในใจไม่ยอมหายไปแต่เขาก็ยังรู้สึกไม่ดีที่ไม่ได้ช่วยอะไรอย่างทมี่เคยทำมือของเซิ่นเหยี่ยนยื่นออกไปแล้วจับขอบรั้วไม้ของบ้านซูหว่าน ในหัวเต็มไปด้วยภาพของซูหว่านที่ทำอาหาร และภาพของบ้านที่พยายามทำให้สมบูรณ์แบบ เหมือนเขายืนอยู่ในโลกที่แปลกไปจากเดิม ทั้งที่เคยรู้จักกันดี“ข้าขอโทษที่ไม่อาจเป็นเซิ่นเหยี่ยนที่…สามารถพูดคุยกับเจ้าได้เหมือนแต่ก่อน…ไม่อาจคิดถึงเจ้าได้เหมือนแต่ก่อน…” เสียงของเขาดังก้องในหัว แม้ว่าจะไม่มีใครได้ยิน แต่เขารู้สึกเหมือนเสียงนั้นสะท้อนกลับมาที่ตัวเขาเอง เขาพูดประโยคนี้ออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเล็กน้อย ไม่เพียงแค่เพราะความหนาวเหน็บในอากาศ แต่ยังเป็นความรู้สึกผิดที่ไม่อาจทำให้ตัวเองเข้าไปใกล้ซูหว่านได้อีก“เราจะมีโอกาสได้พบกันอีกไหม เจ้าจะเกลียดข้าไหม”เมื
ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง ตอนที่124ข้ารู้
เสียงของท่านจ้าวบ้านหวงเซียวหยูดังก้องในหูของเซิ่นเหยี่ยนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา คำพูดที่แฝงความจริงจังนั้นไม่ได้ออกมาเพียงเพื่อให้คำแนะนำ แต่เพื่อชี้แนะเส้นทางที่เขาจะต้องเดิน"บุรุษล้วนกล้าทำ กล้ารับ" ท่านหวงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นแต่ไม่เครียดเกินไป "ต้องรับผลของการกระทำที่เกิดขึ้นมาเอง"เซิ่นเหยี่ยนยืนตรง หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เขาเข้าใจคำพูดของท่านพ่อดี แต่การที่ต้องรับผิดชอบบางสิ่งที่เกิดขึ้นแบบนี้ ก็ยังทำให้เขารู้สึกถึงน้ำหนักมหาศาลที่กำลังถาโถมเข้ามา"ขอรับ ลูกเข้าใจแล้ว" เซิ่นเหยี่ยนตอบเสียงเรียบ รู้ดีว่าไม่มีทางเลือกมากนักในสถานการณ์นี้ท่านหวงพยักหน้าแล้วพูดต่อไปด้วยความเคร่งขรึม "เช่นเดียวกับหญิงที่ดีก็ควรจะควรสงวนตัวรักษาตัวเองไว้ อย่าทำให้ผู้อื่นเข้าใจผิดหรือปล่อยตัวเกินงาม"เซิ่นเหยี่ยนขมวดคิ้วอย่างตั้งใจ เขารู้ว่าในคำพูดของท่านพ่อมีการแฝงประเด็นบางอย่างเกี่ยวกับการเลือกหญิงที่ควรคู่ คำพูดนี้ไม่ใช่แค่เรื่องของความรัก แต่ยังหมายถึงการเลือกคนที่จะเป็นคู่ชีวิต ที่ต้องมีความเหมาะสมอย่างลึกซึ้ง"หยางลู่ก็น่าเอ็นดูรู้จักเข้าหาผู้ใหญ่" ฮูหยินซือจูพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
Maaari mong magustuhan
ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค5.4K viewsเนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!
ฮาจิฮาจิ20.0K viewsซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค8.4K viewsผมทะลุมิติไปเป็นไอดอล (ก็ได้วะ)
เย็นย่ำรัตติกาล668 viewsระบบพยากรณ์สวรรค์กับคุณแม่ลูกแฝด
Huneybunch2.0K viewsซูเมี่ยวจิน
橙花2.5K viewsฉันเกิดใหม่เป็นเด็กถูกทอดทิ้งยุค 70
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค4.3K views
