Beranda / ระบบ / ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง / ตอนที่12 สวัสดี ผู้ใช้ใหม่

Share

ตอนที่12 สวัสดี ผู้ใช้ใหม่

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-05 13:47:10

ซูหว่านลงมือเก็บตำลึงหอบใหญ่ไว้ในอ้อมแขนเดินกลับบ้านทันที เมื่อมาถึงบ้านยัยป้าข้างบ้านชะเง้อชะแง้ตามประสาคนขี้เสือก

ซูหว่านเก็บฟักเขียวลูกโตไปวางไว้ในห้องครัว พลางหยิบมีดหั่นเปลือกบางๆของมันออก เผยให้เห็นเนื้อในที่เขียวสดใส ก่อนที่เสียงเบาๆจากในหัวจะดังขึ้นมา

ติ้ง……

เสียงดังก้องในหูของซูหว่าน พร้อมกับข้อความที่ปรากฏขึ้นในอากาศจางๆเป็นรูปจอสี่เหลี่ยมโปร่งแสง

"เช็คอินเป็นเวลาติดต่อกัน 3 วัน รับทันที 120 ฟองไข่ทองคำและเปิดใช้งานระบบแบบเต็มรูปแบบ ทั้งโต้ตอบและช่วยบริหารจัดการ"

"อะไรเนี่ย..." ซูหว่านหยุดมือที่กำลังหั่นฟักเขียว มองไปรอบๆตัวเองด้วยความงุนงง 

ทันใดนั้น เสียงหนุ่มหล่อแปลกประหลาดก็เอ่ยขึ้นจากในหัวของนาง ราวกับว่าเป็นเสียงที่ออกมาจากโทรศัพท์มือถือหรือระบบคอมพิวเตอร์ที่ปรากฎอยู่ในอากาศ

"ออนไลน์…ยินดีต้อนรับสู่ระบบครัววิเศษ ข้าน้อยเสี่ยวปังเรียกง่ายๆก็ขนมปัง ยินดีให้บริการ ถามอะไรก็ได้ในทันที….."

เสียงนี้มีความนุ่มนวลและคมชัด ราวกับเสียงพากษ์พระเอกในซีรีส์จีนสุดเท่ เสียงของมันเต็มไปด้วยความมั่นใจและความตื่นเต้นที่อยากจะช่วยเหลือ

ซูหว่านเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจึงพูดออกมาอย่างไม่แน่ใจ

“เสี่ยวปัง...เป็นใคร ระบบอะไร”

เสียงหนุ่มหล่อกลับมาตอบทันที ราวกับรู้คำถามก่อนที่ซูหว่านจะถามด้วยซ้ำ

"ข้าน้อยคือระบบครัววิเศษที่ถูกพัฒนาเพื่อช่วยผู้ใช้ในด้านการทำอาหารและการบริหารจัดการครัวของท่านในโลกนี้ ท่านจะสามารถปรุงอาหารและประสบผลสำเร็จ โดยระบบจะช่วยแนะนำวิธีปรุงอาหารและใช้สมุนไพรเพื่อสร้างเมนูที่มีประโยชน์ ข้าน้อยจะช่วยท่านในการคัดสรรวัตถุดิบที่ดีที่สุดเพื่อใช้ในการปรุงอาหาร  และมอบความรู้ด้านสมุนไพรและเครื่องปุรง และทำให้ทุกเมนูของท่านกลายเป็นอาหารชั้นเลิศศศศศศศศศศ แต๋นแตนนนนนนน"

ซูหว่านยิ้มออกมาบางๆท่าทางงุนงงจากความแปลกใหม่ที่เกิดขึ้น แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกตื่นเต้นไปด้วย 

"แปลกจริงๆมีแบบนี้ด้วยหรือ แต่ก็มีประโยชน์...แล้วไอ้ 120 ฟองไข่ทองคำก็ไม่น้อยนะ"

เสี่ยวปังตอบกลับมาอย่างกระตือรือร้นและมีพลังเต็มเปี่ยม 

"แน่นอน ท่านสามารถใช้ไข่ทองคำเหล่านี้เพื่อเพิ่มพลังในการปรุงอาหาร หรือแลกเปลี่ยนกับวัตถุดิบพิเศษเพื่อสร้างเมนูใหม่ๆได้ ข้าน้อยยังสามารถแนะนำวิธีจัดการครัวเพื่อให้ท่านทำงานได้เร็วขึ้นและลดความยุ่งยากในการหาอุปกรณ์ต่างๆแต่ไข่ทองคำทอดกินไม่ได้นะขอรับ"

ซูหว่านพยักหน้ายิ้มๆ เจ้าเสี่ยงปังรีบกล่าวต่อ

“ยิ่งทำครัวเลเวลยิ่งเพิ่ม ยิ่งเช็คอิน รายได้ยิ่งเพิ่ม เลเวลสามารถอัพสกิลวัตถุดิบและสินค้าในคลังระบบ ได้รับวัตถุดิยแรร์ไอเท็มและการรายได้ที่แทนที่ด้วยหน่วยของไข่ทองคำ ส่วนไข่ทองคำยังสามรถนำใช้แลกซื้อสินค้าในระบบได้ทันทีเลยขอรับ”

“ดีจัง มีแต่ได้กับได้สินะ เอาล่ะ ขอบใจนะเสี่ยวปัง งั้น...มาเริ่มต้นกันเลยไหม" 

ซูหว่านยิ้มอย่างมั่นใจแม้ว่าจะไม่แน่ใจว่าระบบนี้จะช่วยอะไรได้บ้างแต่การได้ยินเสียงของมันก็ทำให้รู้สึกเหมือนมีเพื่อนร่วมทางที่พร้อมจะช่วยเหลือ อีกอย่างเคยเห็นพวกนี้ในนิยายมาก่อน ดีจังที่ในชีวิตที่ลำบากแบบนี้ก็ยังมีตัวช่วยแบบนี้

"ข้าน้อยยินดีเสมอขอรับนายหญิง เริ่มต้นที่เมนูลดไข้ให้เด็กๆใช่ไหมขอรับ หากท่านต้องการเคล็ดลับหรือวิธีที่ดีที่สุด ข้าน้อยพร้อมแนะนำทันที"

เสียงของเสี่ยวปังดังก้องขึ้นในหูของซูหว่านและทำให้รู้สึกเหมือนพบพลังใหม่ในการช่วยเหลือเด็กๆ ที่กำลังป่วยอยู่ในตอนนี้

ในครัวไม้เก่าที่เต็มไปด้วยกลิ่นสมุนไพรและความเร่งรีบ ซูหว่านกำลังล้างฟักเขียวลูกใหญ่ที่พึ่งเก็บมา เสียงทุ้มหล่อกระชากใจดังขึ้นในหัวอีกครั้ง

“ท่านผู้ใช้ ฟักเขียวมีคุณสมบัติแก้ร้อนใน ลดไข้ ส่วนตำลึงนั้นดับพิษร้อนและช่วยเสริมกำลังเด็กเล็กได้อย่างดี หากนำสองอย่างมาปรุงรวมกันจะกลายเป็นเมนูลดไข้ชั้นยอด”

ซูหว่านชะงัก มือที่กำลังหั่นฟักเขียวหยุดค้าง นางเอียงศีรษะพลางยิ้มบางๆ “แล้วเมนูไหนดีเล่าเสี่ยวปัง ที่ทั้งกินง่ายและเด็กๆ จะยอมรับ”

เสียงหนุ่มคนนั้นหัวเราะเบาๆ แฝงความอบอุ่นราวกับกำลังเล่านิทานให้เด็กฟัง

“ข้าแนะนำ ซุปฟักเขียวตำลึงใสไก่ฉีก น้ำซุปใสแต่กลมกล่อม อ่อนโยนต่อกระเพาะเด็กๆ ใช้ฟักเขียวหั่นเต๋าเล็กๆเคี่ยวกับไก่ฉีกนุ่มๆ แล้วใส่ยอดตำลึงลงไปตอนท้ายเพื่อคงความสดกรอบ”

ภาพในหัวซูหว่านเหมือนเห็นชามซุปใสร้อนๆไอหอมกรุ่นลอยขึ้นมา นางถึงกับกลืนน้ำลายเบาๆ

“ฟังดูน่ากิน…แต่เครื่องปรุงเล่า ข้าไม่มีซุปกระดูกไก่หรือเครื่องเทศเลย”

เสียงทุ้มตอบทันทีด้วยความมั่นใจ

“ไม่เป็นไร ข้ามีวิธี ตอนนี้ท่านมีไข่ทองคำในระบบอยู่ 120 ฟอง สามารถใช้แลกวัตถุดิบชั้นดีได้ทันที เช่น ซุปกระดูกไก่เข้มข้น เครื่องปรุงพื้นฐานอย่างเกลือบริสุทธิ์จากเหมืองหิมะ และซีอิ๊วใสที่หมักด้วยถั่วเหลืองแท้ๆ”

ทันใดนั้นเบื้องหน้าซูหว่านมีหน้าต่างแสงโปร่งใสลอยขึ้น พร้อมรายการวัตถุดิบกับราคาที่ใช้ไข่ทองคำแลกเปลี่ยน

ซุปกระดูกไก่เข้มข้น – 10

ฟองเกลือบริสุทธิ์จากเหมืองหิมะ – 2 ฟอง

ซีอิ๊วใสหมักถั่วเหลืองแท้ – 5 ฟอง

ซูหว่านหัวเราะเบาๆพลางพึมพำ

“เหมือนตลาดเวทมนตร์เลยนะ เจ้าเสี่ยวปังนี่…น่าสนุกทีเดียว”

เสียงหนุ่มในหัวเอ่ยขึ้นอย่างภูมิใจ

“เพราะครัววิเศษ ไม่ใช่ครัวธรรมดา ท่านผู้ใช้เพียงคิด…อาหารชั้นยอดก็จะเกิดขึ้นเพื่อปกป้องผู้ที่ท่านรัก”

ซูหว่านยิ้มกว้างขึ้น นัยน์ตาทอแววมั่นใจ ก่อนเอ่ยเสียงหนักแน่น

“ตกลง เสี่ยวปัง ข้าใช้ไข่ทองคำแลกทั้งหมดนี่…คืนนี้เด็กๆ ต้องได้ซุปที่ดีที่สุด”

ติ้ง

เสียงระบบดังขึ้นอีกครั้ง ไอแสงกระพริบ วัตถุดิบหอมกรุ่นปรากฏบนโต๊ะไม้ตรงหน้าทันที กลิ่นซุปกระดูกไก่หอมหวลลอยมา ทำให้ซูหว่านมั่นใจว่าครั้งนี้…เด็กๆจะต้องฟื้นไข้แน่นอน

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง   ตอนที่146ความจริง

    เซิ่นเหยี่ยนเดินตามท่านหวงออกจากห้องทำงาน พวกเขาก้าวเข้ามาในห้องอาหารที่บรรยากาศเงียบสงบและหรูหรา ท่านหวงกลับไม่ใส่ใจอะไรมากนัก รีบตรงไปที่โต๊ะอาหารและเริ่มตักอาหารขึ้นมากินทันที เขาไม่สนใจสิ่งรอบตัว แต่สายตาของฉายหยาและหยางลู่ที่นั่งอยู่ใกล้ๆฉายหยาที่นั่งอยู่ข้างๆ หยางลู่ คิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความโกรธและไม่พอใจ แทบจะกลืนเลือดเข้าไปแล้ว จากการที่เห็นหยางลู่กำลังนั่งร้องไห้กระซิกๆ น้ำตาไหลอาบแก้มราวกับต้องการเรียกร้องความเห็นใจจากทุกคน ฉายหยาพยายามระงับความโกรธ"พอได้แล้ว" เซิ่นเหยี่ยนตัดบทเบาๆ แต่คำพูดของเขาดูเหมือนจะทำให้สถานการณ์ยิ่งตึงเครียดขึ้นไปอีก หยางลู่เช็ดน้ำตาแล้วทำหน้าเศร้า ฉายหยารีบพูดทันทีเหมือนคนที่ความอดทนน้อย"พี่เซิ่นเหยี่ยน... พี่ต้องพูดมาว่าหยางลู่นางมารนั่นโกหกว่านางมีอะไรกับพี่" ฉายหยากระชากเสียงถามทันที โดยไม่อาจระงับความว้าวุ่นในใจได้ เซิ่นหยี่ยนถอนหายใจ"ทำไม พี่เซิ่นเหยี่ยนทำไมไม่พูดอะไรเลย"ฉายหยามองไปที่หยางลู่ด้วยสายตาเกลียดชัง ใบหน้าของฉายหยาที่เคยดูหวานและใจดีตอนนี้เต็มไปด้วยความโกรธและความผิดหวังอย่างเห็นได้ชัดฮูหยินหวงลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะอาหารด้วยท่าท

  • ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง   ตอนที่145นางมาร

    ฉายหยาที่เต็มไปด้วยความโกรธและความคับแค้น เดินเข้าไปอย่างรวดเร็วแล้วฟาดมือเข้าใส่หยางลู่อย่างแรง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาด้วยความโกรธที่ไม่สามารถปิดบังได้"เจ้า เจ้านางจิ้งจอก เจ้าช่างร้ายกาจจริงๆ ยั่วยวนพี่เซิ่นเหยี่ยนทั้งๆ ที่เจ้าก็รู้ว่าพี่เซิ่นเหยี่ยนคือคนรักของข้า" น้ำเสียงของฉายหยาเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความคับแค้นที่ก่อตัวมานานฮูหยินหวงที่ยืนอยู่ข้างๆ เหมือนจะตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก ตาคมมองไปที่ฉายหยาที่ไม่ยั้งมือแล้วหันมองหยางลู่ที่ยืนนิ่งไม่ตอบโต้ แต่ไม่ได้ห้ามปรามการกระทำของฉายหยาเลยสักนิดเดียว เหมือนกำลังรอให้ความจริงทุกอย่างถูกเปิดเผยออกมาหยางลู่ที่รู้ดีถึงเกมที่ตัวเองกำลังเล่นอยู่ก็ไม่ยอมสู้ ทำเพียงนั่งนิ่งๆ แสดงให้เห็นว่าเป็นฝ่ายที่ถูกทำร้าย และให้ฮูหยินหวงเห็นถึงการกระทำที่หยาบคายของฉายหยา โดยที่หยางลู่ไม่ตอบโต้ แม้จะรู้สึกเจ็บปวดจากการตบตีของฉายหยา"คุณหนูเสิ่น อภัยให้ข้าเถอะ" หยางลู่พูดออกมาเบาๆ แต่น้ำเสียงกลับมีความเจ็บปวดซ่อนอยู่ "เจ้าตีข้าให้ตายพี่เซิ่นเหยี่ยนก็ไม่รักเจ้า... คุณชายหวงเขาพูดเองว่าไม่เคยมีใจให้เจ้าที่ต้องหมั้นกับเจ้าก็เพื่อการค้า..." พูดคำเหล

  • ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง   ตอนที่144ดูละคร

    “อาหารมีกลิ่นหอมทำไมถึงได้คลื่นเหียน” ท่านจ้าวบ้านหวงพูดขึ้นยิ้มๆฮูหยินหวงที่นั่งอยู่ข้างๆ รีบลุกขึ้นไปดูอย่างตกใจ พลางขมวดคิ้ว"เป็นอะไรของนางนะพี่หยางลู่เห้นดีดีอยู่นี่ อย่าบอกนะว่าตั้งครรภ์..." ฉายหยาอดไม่ได้ที่จะพยักหน้าและพูดเสียงเย้ยหยันออกมาเชิ่นหยี่ยนขมวดคิ้วแล้วพึมพำเบาๆ“ตั้งครรภ์อย่างนั้นหรือ”"ตั้งครรภ์ฮ่าๆ ข้าแค่ตั้งข้อสังเกตคงเป็นแค่การอาเจียนธรรมดาล่ะมั้ง อาจจะไม่สบายหรืออะไรบางอย่าง..." น้ำเสียงของฉายหยาแฝงไปด้วยความเยาะเย้ย แม้จะพูดออกไปด้วยท่าทางยิ้มๆ แต่มุมปากกลับมีรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความสะใจเล็กน้อยฮูหยินหวงยืนมองไปยังทางที่หยางลู่วิ่งออกไป คิ้วยังขมวดอยู่บ้าง จนกระทั่งสายตาเปลี่ยนไปและลอบมองฉายหยาแล้วถอนหายใจเงียบๆ เดินหลับเข้ามาในห้องพยักหน้าให้สาวใช้ไห้ดูแลหยางลู่“เจ้าไปดูแลคุณหนูเฉียว”"ท่านแม่... เกิดอะไรขึ้นขอรับ" เซิ่นเหยี่ยนถามด้วยน้ำเสียงที่ยังคงสงบ แต่สายตาของเขาไม่ได้ละไปจากหยางลู่ที่วิ่งออกไปข้างนอก"อย่าคิดมากเลยค่ะ พี่เซิ่นเหยี่ยน พี่หยางลู่ใครๆ ก็รู้ว่าตัวติดกับพี่เซิ่งเจี๋ยตลอดจะท้องก็ไม่แปลก" ฉายหยาพูดพร้อมกับยิ้มบางๆ และพยายามเปลี่ยนหัวข้อไปท

  • ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง   ตอนที่143หยางลู่

    บ้านหวงในช่วงเวลาหลังอาหารเย็นที่แสงไฟส่องสว่างอบอุ่น ทำให้บรรยากาศในบ้านดูนุ่มนวลและอบอุ่น หยางลู่ที่เดินเข้ามาด้วยท่าทางที่เรียบร้อยได้หิ้วเอาอาหารรสเลิศจากโรงเตี๊ยมไห่ถังมาที่บ้านหวง อาหารชั้นดีที่ถูกปรุงอย่างประณีตตามสั่ง"ท่านแม่" หยางลู่กล่าวทักทายฮูหยินหวงด้วยความนอบน้อม เสียงของเธออ่อนหวานและเคารพ"หิ้วอะไรมามากมายกัน" ฮูหยินหวงถามด้วยรอยยิ้มและแววตาเต็มไปด้วยความสงสัย"อาหารเย็นที่หยางลู่ให้พ่อครัวจากโรงเตี๊ยมไห่ถังปรุงขึ้นเพื่อนำมาที่นี่ค่ะ" หยางลู่กล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงมั่นใจและเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจที่ได้นำเสนอของดีให้กับฮูหยินฮูหยินหวงพยักหน้าขึ้นลง ราวกับเห็นด้วยและยิ้มอย่างพึงพอใจ "ดีจริงๆ เจ้าช่างใส่ใจเสียจริง""มีแต่ของดีดีและบำรุงกำลังเจ้าค่ะ โสมจากอินซอนที่เพิ่งนำเข้ามากับหอยเป๋าฮื้อจากทะเลจีนใต้ ทุกอย่างล้วนเป็นของชอบของเซิ่นเหยี่ยน" หยางลู่ตอบด้วยความภาคภูมิใจในอาหารที่เธอนำมา"เจ้าช่างใส่ใจเซิ่นเหยี่ยนเพียงนี้ นับว่าดีจริงๆ" ฮูหยินหวงกล่าวชมอย่างพึงพอใจ ท่าทางดูผ่อนคลายและเป็นกันเองหยางลู่ยิ้มหวานออกมา รอยยิ้มที่ดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ "ท่านแม่เจ้าข

  • ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง   ตอนที่142อืมมมนะ

    เช้าสดใสแสงแดดสาดส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่เข้าไปในโรงเตี๊ยมไห่ถัง ทำให้บรรยากาศในเช้าวันนี้ดูสดชื่น หยางลู่ในชุดกี่เพ้าสีเลือดนกที่ตัดเย็บอย่างประณีตเดินเข้ามาในโรงเตี๊ยม ท่าทางงามสง่าและมั่นใจในตัวเองไม่ต่างจากตอนที่เธอเคยเป็นภรรยาของเซิ่งเจี๋ย ควงพัดขนาดเล็กในมืออย่างอ่อนช้อยพ่อครัวของโรงเตี๊ยมไห่ถังที่เห็นหยางลู่เดินเข้ามาก็รีบวิ่งมารับอย่างนอบน้อม ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเคารพและยอมรับในตัวหยางลู่มากกว่าเซิ่งเจี๋ยด้วยซ้ำไป"นายหญิง ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงสินะขอรับ" พ่อครัวกล่าวออกไปอย่างเคารพหยางลู่หันมายิ้มเชิดหน้า สายตาของเธอส่องแววแห่งความมั่นใจ “แน่นอนสิ ฉันต้องหาทางจนได้สินะ ต่อไปคำว่านายหญิงก็ยังเรียกได้เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ เราจะทำให้โรงเตี๊ยมอื่นๆ ปิดตัวลงให้หมดดีไหม โรงเตี๊ยมไห่ถังของเราต้องรุ่งเรือง” เสียงของหยางลู่ดังไปทั่วห้อง หยางลู่รู้สึกถึงความยินดีและการควบคุมทุกอย่างในมือของตัวเองพ่อครัวของโรงเตี๊ยมไห่ถังยิ้มบางๆ เขารู้ดีว่าหยางลู่เป็นคนที่ตั้งใจทำทุกอย่างให้ดีที่สุด และเมื่อตัดสินใจแล้ว ทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามแผน ที่โรงเตี๊ยมไห่ถังยืนหยัดได้เพราะหยางลู่"ขอรั

  • ครัววิเศษของม่ามี๊ลูกสอง   ตอนที่141คำมั่น

    เซิ่นเหยี่ยนก้มลงมองมือที่เขากำอยู่ ทั้งสองมือหลอมรวมกันจนไม่สามารถแยกจากกันได้ เขารู้ดีว่าเขาต้องต่อสู้กับความรู้สึกของตัวเองต่อไป แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องการให้ซูหว่านรู้ว่าเขาจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะทำให้ซูหว่านรู้ว่าเขามีความรักให้มากมายแค่ไหน"ข้าจะทำให้เจ้ารู้ว่าเป็นไปได้" เซิ่นเหยี่ยนพูดต่อด้วยเสียงที่มั่นคง ขณะที่ยังคงจับมือซูหว่านไว้ไม่ปล่อยซูหว่านรู้สึกถึงความอบอุ่นจากมือของเขา และความรู้สึกที่พุ่งขึ้นมาในอกก็ค่อยๆ ทวีคูณขึ้น หลับตาลงชั่วครู่เพื่อเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆ ที่เกิดขึ้นในตอนนี้ไว้ในใจ รู้ดีว่าแม้จะมีอุปสรรคและความไม่แน่นอนอยู่ข้างหน้า แต่ตอนนี้ อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาพูดและการกระทำที่แสดงออกมา"ข้าจะรอ" ซูหว่านพึมพำอย่างเบาๆ ขณะที่ยิ้มบางๆ ให้กับเขาเซิ่นเหยี่ยนยิ้มตอบ ก่อนจะเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของซูหว่านเบาๆ ด้วยความอ่อนโยน "ไม่ต้องขอบคุณข้าเลย ซูหว่านข้าจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้บอกเจ้าว่าข้ารักเจ้ามากแค่ไหน" ซูหว่านก้มหน้าลงทันที ดวงตาหลบเลี่ยงไปจากเขา รู้สึกถึงความร้อนที่ผุดขึ้นมาในแก้มเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสจากเซิ่นเหยี่ยนที่จูบเบาๆ ที่หน้าผากของเธอ ความรู้สึกอ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status