บทที่ 3

“เราจูบกันได้ไหมคะ…”

คำพูดของมีญ่าทำให้คู่กรณีหนุ่มชะงักไปชั่วขณะ ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปดวงตาที่พร่าเลือนของเธอ ราวกับพยายามค้นหาความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคำพูดนั้น

“เธอรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?”

“ฉะ…ฉันร้อน ฉันไม่ไหว…” กลั้นใจพูดออกมา ร่างของเธออ่อนแรงลงเรื่อยๆ ขาทั้งสองแทบทรุด เธอเกาะแขนเขาไว้แน่นขึ้นเหมือนเป็นเส้นเชือกสุดท้ายที่ใช้พยุงให้รอดพ้นจากความทรมานนี้

ชายหนุ่มมองมีญ่าอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ เขาก้มลงจนใบหน้าของเขาอยู่ในระดับเดียวกับเธอ

“ถ้าฉันจูบเธอ ฉันจะได้อะไร?”

“ตะ…ต้องการอะไรฉันยกให้หมด แค่ตอนนี้ช่วยจูบฉันได้ไหม…”

เขายิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะกระชากคนตัวเล็กเข้ามาใกล้ มือหนาประคองท้ายทอยเธออย่างนุ่มนวล และริมฝีปากของเขาก็ประทับลงบนริมฝีปากของเธอ

ความรู้สึกเย็นเฉียบจากสัมผัสนั้นเหมือนน้ำที่ดับไฟในร่างกายของเธอ ตอนแรกเหมือนจะดีขึ้น ทว่าต่อมาเหมือนการจูบนี้จะสุมไฟราคะในร่างกายมีญ่าให้ระเบิดขึ้นจนยากยับยั้งชั่งใจ

“ถะ…ถ้าฉันต้องการมากกว่านี้ล่ะคะ” พอจูบถูกถอนออกเธอจึงขยับริมฝีปากที่แห้งผากเอ่ยถาม เธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้มาก่อน แต่ความต้องการที่เริ่มคุขึ้นมาสั่งให้เธอเรียกร้องมากกว่า ‘จูบ’

เซ็กซ์เป็นเรื่องปกติ

ถึงแม้เธอจะ…ไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลยก็ตาม

“มากกว่านี้ที่ว่าคืออะไร?”

“เซ็กซ์”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบจากหญิงสาวตรงหน้า ดวงตาคมกริบจ้องเธออย่างไม่ละสายตา สายตานั้นราวกับพยายามอ่านให้ทะลุถึงจิตใจที่ว้าวุ่นของเธอ

“เธอรู้ตัวใช่ไหมว่ากำลังพูดอะไร?”

เสียงของเขาต่ำลึกและเต็มไปด้วยน้ำเสียงที่แฝงความท้าทาย มีญ่ากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ความร้อนในร่างกายยังคงพลุ่งพล่านเหมือนเปลวไฟที่ไม่มีวันมอด

“ฉันรู้…” เธอตอบออกมาเบาๆ แววตาเต็มไปด้วยความเว้าวอน

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเบาๆ มุมปากยกขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ สายตาของเขาฉายแววสนุกอย่างปิดไม่มิด เขาก้มหน้าลงจนใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เธอมากพอให้เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของกันและกัน

“แน่ใจแล้วเหรอ?”

คำถามนั้นเหมือนคำเตือนที่แฝงไปด้วยความเยือกเย็นและความขบขัน เธอสะอึกไปชั่วขณะ ความอับอายไหลทะลักในใจ แต่ร่างกายของเธอตอนนี้มันทรยศต่อความคิดทุกอย่าง

“ฉันไม่สนว่าเป็นเพราะอะไร แต่ฉันต้องการ…เซ็กซ์”

คำพูดที่หลุดออกมาจากปากเธอทำให้ชายหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่รอยยิ้มเยาะจะกลับมาอีกครั้ง เขาเอียงคอเล็กน้อย มองเธอเหมือนกำลังชั่งน้ำหนักสถานการณ์

“ต้องการขนาดนั้นเลยเหรอหืม?” เขาพูดพร้อมกับจ้องมองเธอด้วยสายตาร้ายกาจ

“ค่ะ ฉะ…ฉันต้องการมัน” นาทีนี้ไม่สนห่าเหวอะไรแล้ว ก็แค่มีเซ็กซ์มันจะเป็นอะไร ร่างกายของเธอมันเรียกร้องสิ่งนั้นจากชายแปลกหน้าคนนี้

ชายแปลกดึงแขนมีญ่าให้เดินตามออกไป เสียงเพลงและแสงไฟจากผับค่อยๆ ห่างไกลออกไปเมื่อเขาก้าวไปยังทางออก

มีญ่าพยายามพูดบางอย่าง แต่เสียงของเธอขาดหายไปในลำคอ ฤทธิ์ยาที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายเหมือนยิ่งทำให้ทุกอย่างชัดเจนขึ้น

เขาพาเธอมาถึงรถสปอร์ตคันหรูสีดำสนิท เขาวางร่างของเธอลงที่เบาะโดยไม่พูดอะไร จากนั้นก้าวขึ้นนั่งในตำแหน่งคนขับ

“จะพาฉันไปไหน…” เธอถามเสียงแผ่ว ขณะมองเขาที่สตาร์ทรถ

“ที่ที่จะไม่มีใครรบกวนเราสองคน”

คำตอบของเขาชวนให้หัวใจเธอเต้นรัวเร็ว ความสับสนและความหวาดหวั่นปะปนกันในใจ แต่เธอกลับไม่สามารถปฏิเสธได้ ร่างกายของเธอเรียกร้องในสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน พอขึ้นมาบนรถเธอตัดสินใจส่งข้อความบอกเพื่อนสนิทว่า ‘ขอตัวกลับก่อน เมามาก’ โดยไม่ลืมโอนเงินค่าเครื่องดื่มให้ธารน้ำเอาไว้จ่ายแทนตัวเอง

อยากอยู่ต่อแต่ร่างกายฟ้องว่าไม่ไหว…

สิ่งเดียวที่เธอต้องการตอนนี้ก็คือ…เซ็กซ์

ทำไมถึงต้องการมากขนาดนี้นะ

เธอหันไปมองชายแปลกหน้าที่ขับรถสปอร์ตคันหรู ขับรถแบบนี้รู้เลยว่ามีฐานะไม่ใช่น้อย นาฬิกาเรือนนั้นประดับอยู่ข้อมือที่กำลังบังคับพวงมาลัยรถเรือนเดียวราคาหลักสิบล้าน

รวยไม่เบาเลยนะ…

พยายามเพ่งมองเสี้ยวหน้าของเขาให้ดีแต่กลับไม่เป็นผล มองเขาได้อย่างเลือนรางเช่นเคย

“นายชื่ออะไร”

“ฉันไม่นิยมบอกชื่อใครที่เจอกันในผับ”

มีญ่าไม่ถามต่อ แต่พูดประโยคใหม่ขึ้นมาแทน

“ใกล้ถึงรึยัง”

“ใจร้อนจังแหะ”

“ฉันแค่…เริ่มไม่ไหว”

“หึ…” ชายแปลกหน้ากรีดยิ้มมุมปาก สายตาเหลือบมองเรียวขาอ่อนที่โผล่พ้นกระโปรงออกมาอย่างลุกวาวและใจสั่น เขาเห็นผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่อยู่โซนวีไอพีแล้ว ไม่รู้ไปทำอีท่าไหนให้โดนวางยาได้

ไม่ใช่ยาธรรมดา แต่เป็นยา…ปลุกเซ็กซ์