บทที่ 17 ผิดสัญญา

“นายท่านรองไม่ได้ตามคุณไป เขาก็แค่ห่วงว่าวิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดจะสร้างปัญหาให้คุณ เพราะงั้นเขาจึงส่งใครบางคนไปคุ้มครองคุณอย่างลับ ๆ แต่ไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องนี้แล้วตอนนี้ เพราะนายท่านรองไม่อยากเสียเวลาใด ๆ กับคุณในอนาคตอีกแล้ว”

ลูคัสยื่นสัญญา ผลักมันใส่อกของชาร์ล็อตขณะที่เขากำลังพูด

“นี่เป็นสัญญาก่อนสมรสที่คุณเซ็นเมื่อตอนบ่ายวานนี้ ข้อแรกของสัญญาระบุว่าคุณไม่ได้รับอนุญาตให้เกี่ยวข้องกับแฟนเก่า นายท่านรองไม่ได้ทำผิดต่อคุณ ถูกไหม?”

ชาร์ล็อตมองไปที่ข้อแรกของสัญญาอย่างงุนงง

บ่ายวานนี้ เธอได้ตรวจทานสัญญาก่อนที่จะเซ็นมัน ตามสัญญาแล้ว ถ้าเธอละเมิดเงื่อนไขใด ๆ แซคคารีก็สิทธิ์ที่จะยกเลิกการแต่งงาน

ไม่ว่าเหตุผลใด ๆ ที่เธอได้พบกับไบรสัน เธอได้ละเมิดข้อแรกของสัญญาแล้ว และแซคคารีก็ไม่ได้ทำอะไรผิดต่อเธอเลย!

“ผมทำงานกับนายท่านรองมาหลายปี และสาวสวยนับไม่ถ้วนได้เสแสร้งเข้ามาเพื่อจะแต่งงานกับนายท่านรอง ผมไม่เคยเห็นเขาให้โอกาสหล่อนพวกนั้นเลย คุณเป็นคนเดียวที่เขาได้ให้โอกาส ตามที่ผมเข้าใจเรื่องนายท่านรองนะ เขาจะไม่ให้โอกาสคุณเป็นครั้งที่สาม เพราะงั้น ตอนนี้คุณควรระวังตัวเองไว้จะดีกว่านะ”

“เฮ้อ!”

ลูคัสหันหลังไปอย่างน่าเศร้า

ชาร์ล็อตรีบคว้าเขาไว้ “พวกคุณเข้าใจผิดแล้ว แซคคารีบอกกับฉันว่าเขาจะมาที่ศาลากลางในวันนี้ แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน? ฉันอยากจะอธิบายเรื่องนี้ต่อหน้าเขา”

ลูคัสบีบต่างหูขนาดใหญ่ของเขาอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “นี่คุณผู้หญิงครับ ยอมซะเถอะ นายท่านรองไม่หันกลับหลังแล้ว ไม่ใช่แค่คุณนะ แม้กระทั่ง คุณลาร์สันจะสำคัญมากสำหรับเขา หล่อนทำให้เขาผิดหวัง เพราะงั้นนายท่านรองจะไม่...อะแฮ่ม! อะแฮ่ม!”

ลูคัสโทษตัวเองที่พูดบางเรื่องที่ไม่ควรพูด ดังนั้นเขาจึงตบหน้าตัวเอง

“ยังไงก็เถอะ แค่เผชิญหน้ากับความจริงซะ นี่คือจุดจบสำหรับคุณกับนายท่านรอง”

หัวใจของชาร์ล็อตรู้สึกตายจากข้างใน แต่แซคคารีคือคนเดียวทีจะช่วยพ่อของเธอได้ ดังนั้นหล่อนจึงไม่ยอมแพ้

หล่อนจับลูคัสไว้พร้อมกับพูดว่า “ถ้าแซคคารีปฏิเสธที่จะเจอฉัน ฉันโทรหาเขาก็ได้และฉันจะอธิบายเรื่องนี้กับเขาส่วนตัวทางโทรศัพท์”

ไม่คิดไม่ฝันว่า ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ คนที่สังคมชั้นสูงในเมืองต้องการมากที่สุด เป็นคนที่ยากจะจัดการด้วย เมื่อลูคัสเห็นความบอบบางและหน้าเศร้าที่หล่อนเป็น เขาไม่กล้าที่จะผลักหล่อนออกไปโดยใช้กำลัง ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่อธิบายอย่างอดทน

“คุณครับ คุณอาจจะเคยได้ยินถึงความเลือดเย็นของนายท่านรอง ใช่ไหม? เขาตัดสินใจที่จะขีดเส้นกั้นระหว่างคุณ ไม่ว่าคุณจะอธิบายเท่าไหร่ มันก็ไม่มีประโยชน์ ผมช่วยคุณไม่ได้ เพราะงั้น ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะนะ ผมขอร้อง”

ไม่ใช่แค่ชาร์ล็อตจะไม่ปล่อยไป หล่อนจับลูคัสไว้แน่นกว่าเดิมแทน “งั้นให้เบอร์โทรศัพท์ของ

แซคคารีกับฉันสิ แล้วฉันจะโทรหาเขาด้วยตัวเอง”

“แต่…”

ลูคัสรู้สึกเหมือนจะร้องไห้

“ตอนนี้ก็บอกฉันมาสิ คำอธิบายของเธอคืออะไร?”

ทันใดนั้นเองก็ได้ยินเสียงที่ฟังดูดึงดูดมากเสียงหนึ่ง

มันดูเหมือนกับสายลมที่พัดผ่านจากยอดเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ มันจาง ๆ ชัดเจนและน่าใจหาย ใครก็คงจะจำมันได้ไปตลอดชีวิตหลังจากที่ได้ยิน โดยที่เสียงนั้นเป็นของแซคคารี คอนเนอร์

ชาร์ล็อตตามเสียงไปและได้เห็นแซคคารีที่กำลังเดินออกจากโรลส์รอยซ์ที่หรูหราไม่ไกลออกไป

เขาสวมสูทสีดำที่ดูสดราวของใหม่ และทรงผมเรียบร้อย เขาทั้งบริสุทธิ์และทรงเสน่ห์ราวกับหยกชิ้นหนึ่ง

ขณะที่ชาร์ล็อตมองไปที่เขา ทั้นใดนั้นเธอก็มีภาพลวงตาราวกับเธอกำลังฝันอยู่ เธอลืมสถานการณ์ปัจจุบันของตัวเองขณะที่ต้องไปที่เขาอย่างเหม่อลอย

“ไม่ใช่ว่าเธอกำลังกวนลูคัสให้โทรหาฉันหรอกเหรอ? ตอนนี้ฉันก็อยู่นี่แล้วไง เธอมีอะไรจะพูดงั้นเหรอ?”

ชาร์ล็อตได้ยินถึงเสียงที่เย็นชาของเขาและรู้สึกถึงลมหายใจที่อบอุ่นบนหน้าผากของเธอ

หล่อนรู้ตัวทันทีว่าแซคคารีกำลังยืนอยู่ต่อหน้าเธอแล้ว เธอก้มหน้าลงเพื่อเลี่ยงสายตาของเขา และหน้าของเธอก็แดง

“เหตุผลที่ฉันไปเจอกับไบรสันก็เพื่อจบทุกอย่างกับเขา ฉันจะไม่มีปฏิสัมพันธ์ทุกรูปแบบในอนาคตกับเขาอีกแล้ว”