บทที่ 18 ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตาม

ท่าทีของแซคคารีเฉยเมย คิ้วของเขาที่ดูเหมือนกับภาพวาดน้ำหมึกยกขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาพูดว่า “ฉันรู้”

ชาร์ล็อตได้ยินเสียงสั่นในใจของเธอ

“ในเมื่อนายรู้แล้ว ทำไมนายถึงทำแบบนี้กับฉันล่ะ?”

แซคคารีพูดอย่างเฉยเมยว่า “ก็เพราะข้อแรกของสัญญาไง อ่านมันสิ”

ลูคัสได้ให้สัญญากับชาร์ล็อตไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงหยิบมันขึ้นมา หาข้อแรกและอ่านมันออกมาเสียงดังว่า “ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตาม เธอได้รับอนุญาตให้เจอกับแฟนเก่า ถ้าเธอต้องเจอ เธอต้องได้รับคำอนุญาตจากแซคคารี คอนเนอร์”

“อ่านสามคำแรกอีกครั้งสิ ทีละคำเลย”

แซคคารีสั่งเธออย่างเมินเฉย เหมือนกับโองการจากราชาที่มิอาจขัดขืนได้

ชาร์ล็อตรู้สึกเหมือนกับถูกเขาควบคุม “ไม่ว่า กรณี ใด ๆ ก็ตาม!”

จากนั้นแซคคารีพูดว่า “แล้ว ทำไมเธอถึงถามฉันอีกว่าทำไม?”

ชาร์ล็อตพูดไม่ออกไปชั่วครู่

แซคคารีพูดถูก และเธอเถียงเขาไม่ได้

ในตอนนั้น แซคคารียื่นร่มสีขาวให้กับเธอ

ชาร์ล็อตจับคันร่มอย่างไม่ตั้งใจและมองไปที่เขาอย่างงุนงง “นายกำลังพยายามจะทำอะไร?”

“ฉันกำลังปกป้องผิวของเธอไง” ขณะที่แซคคารีก้มลงมองไปที่ใบหน้าที่สวยและเรียบเนียนของเธอ ปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายอย่างเจ้าเล่ห์

“ฉันได้ยินว่าวิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดชอบผู้หญิงที่ละเอียดละออ สวย และอ่อนโยน ดูแลผิวของเธอให้ดี ไม่อย่างนั้น ถ้าผิวเธอเป็นสีแทน แม้แต่วิกเตอร์คงไม่อยากได้เธอ”

อะไรนะ?!

ชาร์ล็อตเริ่มสงสัยกับชีวิตตัวเองและสัญญาก่อนการแต่งงานร่วงลงบนพื้นขณะที่มือของเธอสั่นเครือ

แซคคารีไม่หันมามองเธอแม้แต่น้อย เขาหันหลังไปอย่างเฉยเมยและเดินกลับไปที่รถของเขา

ทำไมชาร์ล็อตจะต้องมาห่วงเก็บสัญญาขึ้นมากันล่ะ? หล่อนไล่ตามแซคคารีอย่างเร่งรีบ

“แซคคารี รอก่อน! ขอเวลาฉันอีกหน่อย…”

บูม!

แซคคารีซัดปิดประตูรถกันกระสุนสีดำลง และชาร์ล็อตได้ถูกทิ้งให้ยืนอยู่ด้านนอกรถ

เครื่องยนต์ของรถติดขึ้นและเขาเร่งเครื่องผ่านตัวของชาร์ล็อตไป ทิ้งให้เธออยู่เบื้องหลังในกลุ่มควันของท่อไอเสีย

ขณะที่เธอมองไปที่รถที่ไกลและไกลห่างออกไป ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา

ทั้งหมดคือความผิดของเธอ!

เธอคงจะช่วยพ่อได้ถ้าเธอได้แต่งงานกับแซคคารี คอนเนอร์!

แค่อีกก้าวเดียวเท่านั้น!

ทำไมเธอถึงได้ผิดสัญญาเพียงแค่จะจบเรื่องทุกอย่างกับไบรสัน?

เธอเป็นคนที่ได้ฆ่าพ่อของตัวเองไปแล้ว!

ถ้าเธอไม่ยืนกรานที่จะอยู่กับไบรสันทั้ง ๆ ที่พ่อคัดค้าน พ่อของเธอคงจะไม่ได้รับผลกระทบจากแผนของไบรสัน ตอนนี้ เธออาจะเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อถูกทำร้ายเพราะเธอไปเจอกับไบรสัน ทั้งหมดก็เพราะเธอควบคุมตัวเองไม่ได้

ถ้าพ่อของเธอต้องติดคุกเพราะความผิดพลาดโง่ ๆ ของเธอ เธอคงจะเสียใจกับเรื่องนั้นไปตลอดชีวิต!

“คุณชาร์ล็อต บางทีนี่คือตั้งใจของพระเจ้า ดูสิ แม้แต่พระเจ้าเองยังไม่อยากให้คุณอยู่กับ

แซคคารี คอนเนอร์ กลับไปและคิดถึงทางอื่นกันเถอะครับ”

อัลเฟรดมาอยู่ข้าง ๆ ชาร์ล็อตโดยที่เธอไม่รู้ตัว

ชาร์ล็อตกลั้นน้ำตาและพูดว่า “ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเองค่ะ นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับพระเจ้าเลย”

“คุณชาร์ล็อตครับ คุณวุ่น ๆ หลังจากที่คลอดลูกเพราะคุณซิมม่อน คุณทำดีที่สุดแล้วครับ เพราะงั้นอย่าโทษตัวเองเลย” เมื่ออัลเฟรดเห็นท่าทีของชาร์ล็อต เขารู้สึกเสียใจกับเธอจากก้นบึ้งของหัวใจ

ชาร์ล็อตส่ายหน้า “ถ้าฉันพยายามอย่างดีที่สุด มันคงจะไม่จบลงแบบนี้ ฉันมันเห็นแก่ตัวเกินไป ฉันทำตามความรู้สึกของตัวเองและไปเจอกับไบรสันในช่วงเวลาสำคัญนี้ ฉันมันไร้ค่าจริง ๆ… ฉันทำให้พ่อผิดหวัง…”

ชาร์ล็อตกลั้นน้ำตาไม่ไหวอีกต่อไป มันจึงเริ่มพร่างพรูลงมา

“เฮ้อ! คุณชาร์ล็อต แซคคารีได้ติดสินใจไปแล้ว คุณจะทำอะไรได้อีก?”

ชาร์ล็อตปาดน้ำตา มีนัยของความดื้อรั้นตรงมุมปากที่สั่นเครือของเธอ

“ฉันเป็นคนที่สร้างโศกนาฏกรรมครั้งนี้ เพราะงั้นฉันจะรับผิดชอบมันเอง แซคคารีได้ตัดสินใจที่จะตัดทุกอย่างกับฉัน เขาจะไม่ขอให้คนของเขาปกป้องพ่ออีกแล้ว เพราะงั้นคุณควรรีบกลับไปที่โรงพยาบาลเพื่อปกป้องเขา”

“เฮ้อ! คุณชาร์ล็อต เราอย่ายั่วโมโหคนอย่างแซคคารีเลย เพราะงั้นคุณอย่าไปเจอเขาหรือทำอะไรที่บ้าบิ่นจะดีกว่า”

ชาร์ล็อตไม่ตอบ

แม้ว่าอัลเฟรดจะห่วงเรื่องเธอ เขายังคงจากไปเพื่อปกป้องวอลเตอร์ ซิมม่อนส์

ในตอนนั้น ลูคัสเก็บสัญญาที่ชาร์ล็อตได้ทิ้งลงบนพื้นก่อนหน้านี้ขึ้นมาและเตรียมพร้อมจะออกไป ชาร์ล็อตหยุดเขาและพูดว่า “ฉันมีบางอย่างจะถามคุณค่ะ”