LOGINShare
บทที่ 3.2
Last Updated:
2025-09-13 03:12:31@ห้องน้ำ
"เฮ้อ ค่อยยังชั่วหน่อย" ตอนนี้ท้องน้อยของฉันกลับมาปลอดโปร่งอีกครั้งเมื่อได้ปลดทุกข์ออกไป ซึ่งตอนนี้ฉันก็พร้อมกลับไปทำงานต่อแล้ว ตึก ตึก ตึก..... ตอนนี้ฉันกำลังเดินกลับเข้าไปในร้านหลังจากทำธุระเสร็จ แต่ทว่าตรงที่จะต้องเดินผ่านกลับมีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังกอดจูบ และ ซุกไซ้กันอย่างเร่าร้อน เป็นเรื่องชินตาที่มักจะมีพวกหนุ่มสาวมาแอบจู๋จี๋กอดจูบลูบคล่ำกันในที่ลับตา ตอนแรกที่เห็นฉันก็ตกใจอยู่ไม่น้อย แต่พอนาน ๆ เข้าก็เริ่มชินเสียแล้ว ยิ่งได้เห็นสารคดีสัตว์โลกที่ซอกตึกเมื่อไม่กี่วันก่อน ภาพตรงหน้าที่ได้เห็นตอนนี้กลับดูเบ ๆ ไปเลยสำหรับฉันในตอนนี้ ตึก ตึก ตึก..... ถึงจะรู้สึกเสียมารยาทที่จะต้องเดินฝ่าไปในขณะที่ชายหญิงคู่นั้นกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกัน แต่ทว่าจะทำยังไงได้ เพราะมันเป็นทางผ่านเพียงทางเดียวที่ฉันจะสามารถไปได้นี่นา ยังไงก็ขอขัดจังหวะหน่อยนะ "เอ่อ ขอโทษนะคะ" "จะเป็นอะไรไหม ถ้าจะขอทางผ่านหน่อย....." ตาเถรยายชีขี่แพะ! ฉันเกือบจะหลุดอุทานออกไปเมื่อครู่ด้วยความตกใจ เมื่อเห็นว่าชายหญิงที่ผละออกจากกันเมื่อครู่เป็นใครบางคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดี เอาอีกแล้วพริ้งพลอย คร่าวนี้แกดันอยู่ในสถานการณ์ที่หนีไปไหนไม่ได้ซะแล้ว ฮืออออ ฉันอยากจะร้องไห้ (︸~︸) ห้านาทีต่อมา "พลอยนี่ทำงานหลายที่จังเลยนะครับ(^_^)" พี่เวคินในลุคสุดฮอทวันนี้เอ่ยถามฉันด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบด้วยท่าทางสุดแบดบอย "ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ(^_^ ;)" ฉันได้แต่ยิ้มแหย ๆ ส่งไปให้คนที่สูงกว่าตรงหน้า ความสูงของฉันเมื่อเทียบกับเขาแล้ว หน้าผากของฉันอยู่แค่ระดับหน้าอกของเขาเท่านั้นเอง ไม่รู้จะสูงไปไหน ไม่รู้หรอว่าคนที่แหงนหน้าคุยด้วยมันปวดคอนะ "พลอยใส่ชุดนี้แล้วสวยดีนะครับ" พี่เวคินเอ่ย ก่อนที่สายตาคมของเขาจะกวาดตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เล่นเอาขนลุกซู่ไปหมด "ขะ ขอบคุณที่ชมนะคะ" "พีคิน เดี๋ยวพลอยคงต้องขอตัวกลับไปทำงานก่อนนะคะ พอดีหายมานานแล้ว" ไป ฉันต้องรีบพาตัวเองออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด ก่อนที่จะถูกดึงเข้าไปพัวพันธ์กับเรื่องยุ่งเหยิงอีก ทว่าในขณะที่ฉันกำลังจะเดินหนี จู่ ๆ เสียงพี่เวคินที่ยืนอยู่ที่ด้านหลังก็ดังขึ้น "พลอย" "เมื่อกี้เห็นแล้วใช่ไหม" คำพูดของพี่เวคินทำเอาขาฉันแข็งจนขยับไปไหนไม่ได้ ก่อนที่เขาจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน ซึ่งมันใกล้มาก ใกล้มากซะจนฉันได้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากตัวเขาเลยทีเดียว "พะ พลอยไม่เห็นอะไรเลยนะคะพี่คิน(^_^ ;)" แถไป แถไปให้สุดพริ้งพลอย ในเมื่อเราไม่ยอมรับซะอย่าง ยังไงเขาก็ทำอะไรเราไม่ได้ "โกหก" พี่คินเอ่ยเสียงเข้มขึ้นในขณะย่อตัวลงมาให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับฉัน "อึก!" บอกว่าไม่เห็น ก็ไม่เห็นสิโว้ย! จะมาคาดคั้นทำพรืนิ ฮือออ ใครก็ได้มาพาฉันออกไปจากสถานการณ์ตอนนี้ที "ที่ซอกตึกก็เห็นใช่ไหม ทั้งที่ร้านกาแฟ แล้วก็เมื่อกี้" พี่เวคินยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันมากกว่าเดิมจนปลายจมูกของเขามาชนแก้มฉัน ซึ่งนั่นมันทำเอาฉันสั่นสะท้านไปทั้งตัว "อึก!" ฉันได้แต่กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ด้วยความกดดัน ที่เขารู้อยู่แล้วว่าฉันเห็นมันทั้งหมด เขานี่มันคลาสโนว่าตัวพ่อจริง ๆ แค่เห็นสามครั้งนี้ ผู้หญิงก็ยังไม่ซ้ำหน้ากันเลย ขอโทษที่เคยว่าเธอนะฟ้าใส แต่พวกเธอนี่ช่างเหมาะสมกันจริง ๆ เลย "พะ พลอยไม่บอกใครหรอกค่ะพี่คิน" “พูดปากเปล่าหรอ?” “คะ?” “พี่จะเชื่อใจเธอได้ยัง ว่าเธอจะไม่พูดออกไป(^_^)” “พะ พลอยสัญญาเลยค่ะพี่คิน อึก!” ฉันหลับตาแน่นด้วยความหวานกลัว เพราะไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรกับฉันบ้าง "ทำไมถึงทำท่าเหมือนกลัวพี่แบบนั้นล่ะ" "พี่ไม่ได้จะทำอะไรพลอยสักหน่อย พลอยไปทำงานต่อเถอะครับ(^_^)" พี่คินผละตัวออกห่างไป ก่อนจะเอามือสองข้างล้วงกระเป๋าตัวเองด้วยท่าทางสุดเท่ห์ "พลอยไปทำงานก่อนนะคะ" เอ่ยจบ ฉันก็รีบวิ่งหนีมาทันที หัวใจตอนนี้ยังเต้นแรงด้วยความกลัวอยู่เลย
Latest chapter
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 49 ENDING
บทที่ 49ENDING........................................ปึก ปึก ปึกพับ พับ พับ“อ๊ะ อื้ออ พี่คินช้า ๆ ..... แฮ่ก” ฉันเอ่ยบอกพี่คินเสียงกระเส่า เพื่อให้เขาขยับสะโพกช้าลงหน่อย ตอนนี้ฉันถูกร่างสูงของพี่คินกักตัวเอาไว้บนโต๊ะทำงานราคาแพงของเขา ไม่รู้ทำไมจู่ ๆ ก็เกิดอารมณ์หื่นกามขึ้นมากะทันหัน ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนก็เล่นงานฉันจนแทบจะมาทำงานไม่ไหวแท้ ๆ“อยากกินนม” พี่คินที่เหมือนจะสติหลุดเอ่ยพึมพำในขณะที่มือก็บีบเคล้นหน้าอกฉันไม่หยุดปึก ปึก ปึกพับ พับ พับ“พี่คินอย่า.....อึก อื้อ” ฉันพยายามปัดป้องมือหนาของพี่คินที่พยายามจะแกะกระดุมเสื้อของฉัน พี่คินจะรู้ตัวบ้างไหมเนี่ยว่าเขาทำให้ฉันถูกนินทาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ความสัมพันธ์ร้าย ที่เริ่มต้นแบบลับ ๆ ของเรา ตอนนี้มันไม่ใช่ความลับอีกต่อไป เพราะพี่คินแสดงออกอย่างชัดเจนต่อหน้าของทุก ๆ คน ว่าฉันคือคนรักของเขา จนตอนนี้เหล่าเพื่อนร่วมฝึกงานบางคนก็เรียกฉันว่า ว่าที่คุณนายสนามบินไปแล้วปึก ปึก ปึกพับ พับ พับ“ชอบจังเลย.....ถุงน่องสีเนื้อ” พี่คินเอ่ยด้วยน้ำเสียงแสนโรคจิต บ่งบอกว่าเขาพึงพอใจมากแค่ไหนในยามที่ลูบไล้มือไปบนถุงน่องที่ขาดวิ่น ซึ่งก็เป็นฝีมือเข
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 48 การหน่วงเหนี่ยวที่เต็มใจ NC18+
บทที่ 48การหน่วงเหนี่ยวที่เต็มใจ NC18+........................................สวบ สาบ“อย่าเอาแต่เขยิบหนีพี่สิครับพลอย” พี่คินเอ่ยเสียงกระเส่า ก่อนจะใช้มือจับล็อกสะโพกของฉันเอาไว้เพื่อไม่ให้ฉันขยับหนีไปไหนได้สวบ สาบ“อึกก พี่คิน”“พลอยร้อนค่ะ แฮ่ก ๆ”“พี่เร่งแอร์ให้แล้วยังร้อนอยู่หรอครับ”สวบ สาบกึด!“อึก อื้ออ พะ พี่ก็รู้ว่าพลอยไม่ได้หมายถึงแอร์” ฉันใช้มือผลักหน้าอกของพี่คินเบา ๆ ก่อนจะชะโงกหน้ามองไปที่บริเวณกลางกายของตัวเองที่มีอะไรบางอย่างที่ทั้งใหญ่ทั้งร้อนสอดเข้าออกไม่หยุดเป็นจังหวะ พอมองมุมนี้แล้วมันช่างดูลามกจริง ๆ แต่สิ่งที่ลามกยิ่งกว่าก็คงเป็นคนตรงหน้า ตอนนี้สีหน้าของพี่คินเหมือนคนโรคจิตไม่มีผิดเลยสวบ สาบปึก ปึก ปึก“แฮ่ก.....พลอยมองหน้าพี่สิครับ” พี่คินเอ่ยเสียงกระเส่า ก่อนจะใช้มือจับใบหน้าของฉันเอาไว้ ส่วนเอวของเขาก็ยังคงขยับไปมาไม่หยุดเป็นจังหวะเนิบช้าสวบ สาบปึก ปึก ปึก“อึก ๆ แฮ่ก ๆ” ตอนนี้หัวของฉันมันขาวโพลนไปหมด ยิ่งพี่คินขยับช้าฉันก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงความใหญ่โตของเขาอย่างชัดเจน ไหนจะการที่เขาชอบกระแทกเข้ามาจนสุดความยาวแล้วคาทิ้งเอาไว้ครู่หนึ่งอีก มันทำเอาฉันทรมา
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 47 ครอบครัวเพียงคนเดียว
บทที่ 47ครอบครัวเพียงคนเดียว........................................“พวกคุณจะไม่มีทางได้เงินสักบาทเดียว”เสียงของใครบางคนที่ไม่ได้อยู่ในวงสนทนาดังขึ้น ทำเอาคนทั้งโต๊ะหันไปมองเป็นตาเดียว“พลอย.....” พี่คินตาโตทันทีเมื่อเห็นว่าฉันปรากฏตัวขึ้นกลางวงสนทนา“นี่คือสาเหตุที่พี่เบี้ยวนัดพลอยหรอคะ”“เพื่อมาเจอคนน่ารังเกียจพวกนี้เนี่ยนะ”ฉันเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะกวาดตามองเหล่าคนหน้าเงินที่ไม่คุ้นหน้าคุ้นตาที่นั่งอยู่บนโต๊ะด้วยสายตาเย็นชา“แกกล้าเรียกพวกฉันว่าคนน่ารังเกียจหรอ นี่พ่อ แม่ แล้วก็น้องของแกนะ!”“ฉันไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ น้องยิ่งไม่มี”“ครอบครัวของฉันมีแค่เขาคนเดียว” ฉันเอ่ย ก่อนจะชี้นิ้วไปที่พี่คิน ซึ่งพอเขาได้ยินแบบนั้น ใบหน้าหล่อที่แสนคุ้นเคยก็พลันฉีกยิ้มกว้างออกมา“อย่ามาอวดดีนะ เลือดในตัวของแกมันก็มาจากพวกฉันทั้งนั้น”“ฉันลำบากแค่ไหนกว่าจะคลอดแกออกมา แกจะมาเนรคุณฉันไม่ได้!”“คลอดลูกออกมาเพื่อขายกินงั้นหรอ”“นี่พวกคุณทำฟาร์มค้าสัตว์หรือไง?” ฉันแสยะยิ้มมุมปาก ถึงจะรู้ว่าไม่ควรพูดกับผู้ให้กำเนิดแบบนี้ แต่ตอนนี้ฉันเหลืออดแล้วจริง ๆ สำหรับคนพวกนี้ไม่คู่ควรให้ฉันถวิลหาเลยจริง ๆ“นังพลอย!
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 46 คนเดียวในใจ
บทที่ 46คนเดียวในใจ........................................“ (^_^) ”ใบหน้าหล่อของเวคินเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มในขณะที่กำลังขับรถเข้ามาในสนามบิน การมีอยู่ของพริ้งพลอยนั้นเพียงพอทำให้เขาสุขใจได้แล้ว แต่ทว่าใบหน้าที่เปื้อนยิ้มกลับคงอยู่ได้ไม่นาน เมื่อหางตาดันไปเหลือบเห็นบางเข้า“จิ๊!” เวคินจิ๊ปากออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิด เมื่อเห็นว่าบุคคลเจ้าปัญหากำลังยืนออกันอยู่ที่ลานจอดรถ ซึ่งคนเหล่านั้นก็คือ พ่อกับแม่ของพริ้งพลอย ส่วนอีกคนก็คือน้องสาวฝาแฝดของพริ้งพลอยนั่นเอง“เงินก็โอนให้แล้วมาทำอะไรกันอีก”เอี๊ยด!รถหรูจอดลงตรงหน้าของคนทั้งสาม ก่อนที่เวคินจะลดกระจกลงจ้องมองทั้งสามคนด้วยสายตาคมกริบบ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจมาก ๆ“มาทำอะไรที่นี่ครับ” เวคินเอ่ยเสียงเข้ม ตอนนี้ใจเขารู้สึกร้อนรนเล็กน้อยเพราะกลัวพริ้งพลอยจะเห็นคนทั้งสาม“คือพวกเรามีเรื่องจะรบกวนคุณสักหน่อยน่ะค่ะ (^_^) ” หญิงวัยกลางคนเอ่ย เธอยิ้มให้เวคินด้วยท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาว ก่อนจะดึงแขนลูกสาวของตัวเองมายืนข้าง ๆ และทำการแนะนำเสร็จสรรพ“นี่ลูกแพรวค่ะ พอดีน้องกำลังหาที่ฝึกงานอยู่ เลยอยากจะถามว่าคุณสามารถรับน้องแพรวเข้าฝึกงานที่นี่ได้ไหมคะ” หญ
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 45 คนเห็นแก่ตัว
บทที่ 45คนเห็นแก่ตัว........................................“ตั้งใจทำงานนะครับ (^_^) ”พี่คินเอ่ยบอกฉันเสียงหวาน โดยที่มือของเขาก็ยกขึ้นขยี้ผมของฉันไปด้วยท่าทางเอ็นดู“หยุดขยี้ผมพลอยได้แล้วค่ะ มันยุ่งหมดแล้วเนี่ย”ฉันอ้อมแอ้มเอ่ย ไม่ใช่ว่าไม่ชอบที่เขาทำแบบนี้หรอกนะ แต่ว่ามันเขินต่างหาก ตอนนี้หน้าของฉันมันร้อนไปหมดแล้ว ยิ่งพี่คินทำตัวอ่อนโยนใส่ หัวใจของฉันก็ยิ่งเต้นแรง แต่ที่เป็นแบบนี้จะโทษว่าฉันใจง่ายไม่ได้นะ ก็ใครใช้ให้ผู้ชายคนนี้หน้าตาดีเกินไป อ่อนโยน และ ทะนุถนอมฉันเกินไปกันล่ะ จะโทษก็ต้องโทษพี่คินนั่นแหละ ทุกอย่างมันเป็นเพราะเขาคนเดียวเลย (-///////-)“วันนี้พี่ไปทำงานข้างนอก พลอยอยู่นี่ก็เป็นเด็กดีนะครับ”“ห้ามดื้อ ห้ามซน ห้ามมอง หรือ ไปใกล้ชิดผู้ชายคนอื่นรู้ไหม”“ทำเหมือนพลอยเป็นเด็ก ๆ ไปได้” ฉันเอียงแก้มหนีริมฝีปากพี่คินที่กำลังซุกไซ้อยู่เล็กน้อยด้วยความเขินอาย ทำไมเขาถึงขยันทำให้ฉันใจสั่นจริง ๆ เลยเนี่ย“ที่พี่ทำแบบนี้ไม่ใช่เพราะเห็นพลอยเป็นเด็กสักหน่อย”“แต่ที่ทำแบบนี้เพราะพี่รักต่างหาก”ตึกตัก ตึกตักสิ้นคำบอกรักแสนหวานของพี่คิน หัวใจของฉันก็พลันสั่นระรัวขึ้นมาอีกครั้ง“พี
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 44 อ่อนใจ หรือ ใจอ่อน
บทที่ 44อ่อนใจ หรือ ใจอ่อน........................................สวบ สาบจุ้บ ๆ จุ้บ“พะ พี่คิน.....หยุดได้แล้ว”ฉันเอ่ยในขณะพยายามใช้มือดันหน้าอกของพี่คินที่เอาแต่โถมตัวเข้าใส่และซุกไซ้ซอกคอฉันไม่หยุด ตอนนี้เราอยู่กันบนเตียงของฉัน เนื่องจากไม่ว่าอย่างไรฉันก็ไม่ยอมตามเขาขึ้นรถไปที่คอนโด เพราะอย่างนั้นคนหน้ามึนจึงถือวิสาสะจะเข้ามาในห้องฉันให้ได้ และ หลังจากเข้ามาในห้องเขาก็ผลักฉันล้มลงบนเตียงทันที“ไม้เบสบอลพี่อยู่ไหนนะ (^_^) ”“พี่คิน!” ฉันขมวดคิ้วใส่พี่คินทันทีเมื่อเขาเอาแต่ข่มขู่ฉันไม่เลิก“อย่ามาโมโหใส่พี่เพราะคนอื่นนะพริ้งพลอย”“อะไรพี่ก็ยอมได้ ยกเว้นเรื่องนี้เท่านั้นที่พี่ไม่ยอม”“สำหรับพลอยที่หนึ่งต้องเป็นพี่เท่านั้น” พี่คินเอ่ยเสียงเรียบแต่ทว่ากลับแฝงไปด้วยความกดดัน“....................”ความกดดันของพี่คินทำเอาฉันได้แต่นิ่งพูดอะไรไม่ออกแผล็บ!“อื้ออ”“เข้าใจไหม” พี่คินเลียแก้มของฉัน ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเข้มราวกับจะเร่งเร้าให้ฉันตอบ“ถ้ายังไม่เข้าใจละก็.....”“พะ เพชรเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงค่ะ (>_”ฉันรีบเอ่ยเมื่อเห็นว่าพี่คินเหลือบมองไปที่ไม้เบสบอลที่วางอยู่บนพื้นห้อง ให้ตา
You may also like
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว257.6K viewsบ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ฉี แม่น้ำสายเก่า154.7K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์75.7K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน304.7K viewsเจ้าจันทร์ของภาคิน
ภรณ์ภิชา552 viewsBad Love of Cold รักร้ายของนายเย็นชา
Lazy./เลซี่.99 viewsกลแค้นซ่อนรัก
Hawaii79 viewsแกล้งร้ายเพราะหัวใจแอบรัก
dexnarak1.5K views
