LOGINShare
บทที่ 5 มีความลับร่วมกัน
Last Updated:
2025-09-13 03:14:24บทที่ 5
มีความลับร่วมกัน ........................................ “ต้องมีผลประโยชน์ร่วมกันคืออะไร แล้วต้องมีความลับร่วมกันหมายถึงอะไรคะ" ฉันถามถึงสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นข้อเสนอที่พี่เวคินหยิบยกมาให้ เพราะต้องการหาทางออก "อืม.....ผลประโยชน์ร่วมกันก็คือ พวกเรามีสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ต้องการเหมือนกัน และ สิ่งนั่นให้ประโยชน์แก่เราทั้งคู่ แต่พี่ว่าข้อนี้น่าจะไม่ตรงกับพวกเราเลย เพราะดูพลอยจะไม่เคยต้องการอะไรจากพี่เลยสักอย่าง" "แต่ข้อสอง พี่ว่าอันนี้เราน่าจะมีร่วมกันได้ก็คือความลับ เป็นความลับระหว่างเราที่เก็บซ่อนเอาไว้ไม่ให้ใครรู้ ความน่าอายที่บอกใครไม่ได้ เพราะถ้าพูดออกไปก็คงจะไม่ดี....." พี่เวคินเอ่ย ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นจากโซฟาฝั่งตรงข้าม และเดินย่างสามขุมเข้ามาหาฉัน และ ในที่สุดเขาก็ใช้แขนทั้งสองข้างกักฉันเอาไว้กับโซฟา ฟึบ "เป็นข้อเสนอที่ดีนะว่าไหมครับ(^_^)" "ไม่ดีค่ะ ไม่ว่ายังไงพลอยก็ดูเสียเปรียบ ทำไมพลอยต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยในเมื่อพลอยไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้เลย" "พลอยบอกไปแล้วว่าจะไม่พูดเรื่องของพี่ พลอยก็จะไม่พูด ส่วนพี่จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่พี่เลยค่ะ" โมโหแล้วนะ! ไอ้ข้อเสนอเห็นแก่ตัวแบบนั้นมันคืออะไรกัน ฉันไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นเด็ดขาด ไร้สาระชะมัดเลย หมับ! ในขณะที่ฉันพยายามจะลุกจากโซฟา จู่ ๆ มือหนาของพี่เวคินก็จับฉันให้นั่งลงที่เดิมอีกครั้ง "ตั้งแต่ที่พลอยเห็น ก็ถือว่าพลอยเข้ามายุ่งในเรื่องนี้แล้ว" "พี่ไม่เชื่อคำพูดคนที่ปราศจากหลักฐานยืนยันหรอก พลอยกับฟ้าใสเป็นเพื่อนกัน ถ้าเกิดพลอยเอาไปบอกฟ้าใสพี่ก็แย่สิครับ" ฮึ่ย! ไอ้สองคนนี้มันยังไงกันนะพวกเธอสองคนก็พอกันนั่นแหละ ทำไมถึงวุ่นวายกับฉันจัง พริ้งพลอยปวดหัวโว้ย ไปนั่งจับเข่าคุยกันเองนู่นไป เดี๋ยวปั๊ดพาไปออกรายการโหนกระสวยซะเลยนี่ จุ้บ! เอ๊ะ เสียงอะไร? จ้วบ! เอ๊ะ ทั้งเสียง ทั้งสัมผัสนุ่มนิ่มที่ปาก? จุ้บ! จ้วบ.....จุ้บ ตาเถร! ตอนนี้ไอ้พี่เวคินมันกำลังจูบปากฉัน จุ้บ! จ้วบ.....จุ้บ "อึก! อื้ออ" ปล่อยนะไอ้คนบ้า มาชิงเฟิร์สคิสของฉันไปได้ยังไง ฮือออ ปึก! ๆ ๆ ฉันพยายามใช้สองมือทั้งทุบ ทั้งผลักคนตรงหน้า แต่ทว่าเขากลับไม่ยอมผละออกไปเลยสักนิดเดียว แถมยังเอาแต่สอดลิ้นเข้ามาในปากของฉันเหมือนปลาหมึกอีกต่างหาก จุ้บ! จ้วบ.....จุ้บ ฟุบ! ดวงตาของฉันต้องเบิกโพลงอีกครั้งเมื่อพี่เวคินกดฉันให้นอนราบไปกับโซฟา แถมยังพยายามจะดันขาทั้งสองข้างของฉันให้แยกออกจากกัน กรี๊ด!!!! จะทำอะไรฉันกันแน่เนี่ย ปึก! ๆ ๆ งับ! เมื่อไม่ว่าจะทุบตียังไงเขาก็ไม่ยอมผละออกไป ฉันก็ตัดสินใจกัดลิ้นของเขาที่ซุกซนอยู่ในปากฉันอย่างแรง ซึ่งในที่สุดผลของการสู้สุดใจ ฉันก็ได้เป็นฝ่ายชนะ ผลัก! ฉันใช้จังหวะที่เขาเผลอผงะเพราะถูกกัดลิ้นรีบผลักเขาออกให้ห่างตัวทันที ก่อนจะรีบหยิบกระเป๋าและวิ่งออกมาจากห้องเขาราวกับหนีตาย ตึก! ๆ ๆ ใช้รีบกดปิดลิฟต์ทันทีด้วยความหวาดกลัว และ เมื่อจ้องมองตัวเองจากเงาสะท้อนของลิฟต์ก็พบว่าตัวเองผมเผ้ายุ่งเหยิง ส่วนเสื้อนักศึกษาของฉันก็ถูกแกะกระดุมออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ "ฮึก! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย" ฉันยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาตัวเองราวกับเด็กน้อย รู้สึกเจ็บใจเหลือเกินที่ถูกกระทำแบบนี้จากคนที่เคยไว้ใจ ด้านเวคิน ร่างสูงที่ยืนอยู่หน้ากระจกแลบลิ้นออกมาดู ก่อนจะพบว่ามีรอยฟันที่พริ้งพลอยทิ้งเอาไว้ปรากฏอยู่ ซึ่งแทนที่จะกรุ่นโกรธที่เธอทำให้เขาต้องเจ็บตัว แต่ทว่าใบหน้าหล่อกลับคลี่รอยยิ้มบาง ๆ ขึ้นมาบนใบหน้า ก่อนที่รอยยิ้มนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์เหมือนคนโรคจิตแทน "พริ้งพลอย เธอหนีพี่ไม่พ้นหรอก(^_^)"
Latest chapter
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 49 ENDING
บทที่ 49ENDING........................................ปึก ปึก ปึกพับ พับ พับ“อ๊ะ อื้ออ พี่คินช้า ๆ ..... แฮ่ก” ฉันเอ่ยบอกพี่คินเสียงกระเส่า เพื่อให้เขาขยับสะโพกช้าลงหน่อย ตอนนี้ฉันถูกร่างสูงของพี่คินกักตัวเอาไว้บนโต๊ะทำงานราคาแพงของเขา ไม่รู้ทำไมจู่ ๆ ก็เกิดอารมณ์หื่นกามขึ้นมากะทันหัน ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนก็เล่นงานฉันจนแทบจะมาทำงานไม่ไหวแท้ ๆ“อยากกินนม” พี่คินที่เหมือนจะสติหลุดเอ่ยพึมพำในขณะที่มือก็บีบเคล้นหน้าอกฉันไม่หยุดปึก ปึก ปึกพับ พับ พับ“พี่คินอย่า.....อึก อื้อ” ฉันพยายามปัดป้องมือหนาของพี่คินที่พยายามจะแกะกระดุมเสื้อของฉัน พี่คินจะรู้ตัวบ้างไหมเนี่ยว่าเขาทำให้ฉันถูกนินทาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ความสัมพันธ์ร้าย ที่เริ่มต้นแบบลับ ๆ ของเรา ตอนนี้มันไม่ใช่ความลับอีกต่อไป เพราะพี่คินแสดงออกอย่างชัดเจนต่อหน้าของทุก ๆ คน ว่าฉันคือคนรักของเขา จนตอนนี้เหล่าเพื่อนร่วมฝึกงานบางคนก็เรียกฉันว่า ว่าที่คุณนายสนามบินไปแล้วปึก ปึก ปึกพับ พับ พับ“ชอบจังเลย.....ถุงน่องสีเนื้อ” พี่คินเอ่ยด้วยน้ำเสียงแสนโรคจิต บ่งบอกว่าเขาพึงพอใจมากแค่ไหนในยามที่ลูบไล้มือไปบนถุงน่องที่ขาดวิ่น ซึ่งก็เป็นฝีมือเข
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 48 การหน่วงเหนี่ยวที่เต็มใจ NC18+
บทที่ 48การหน่วงเหนี่ยวที่เต็มใจ NC18+........................................สวบ สาบ“อย่าเอาแต่เขยิบหนีพี่สิครับพลอย” พี่คินเอ่ยเสียงกระเส่า ก่อนจะใช้มือจับล็อกสะโพกของฉันเอาไว้เพื่อไม่ให้ฉันขยับหนีไปไหนได้สวบ สาบ“อึกก พี่คิน”“พลอยร้อนค่ะ แฮ่ก ๆ”“พี่เร่งแอร์ให้แล้วยังร้อนอยู่หรอครับ”สวบ สาบกึด!“อึก อื้ออ พะ พี่ก็รู้ว่าพลอยไม่ได้หมายถึงแอร์” ฉันใช้มือผลักหน้าอกของพี่คินเบา ๆ ก่อนจะชะโงกหน้ามองไปที่บริเวณกลางกายของตัวเองที่มีอะไรบางอย่างที่ทั้งใหญ่ทั้งร้อนสอดเข้าออกไม่หยุดเป็นจังหวะ พอมองมุมนี้แล้วมันช่างดูลามกจริง ๆ แต่สิ่งที่ลามกยิ่งกว่าก็คงเป็นคนตรงหน้า ตอนนี้สีหน้าของพี่คินเหมือนคนโรคจิตไม่มีผิดเลยสวบ สาบปึก ปึก ปึก“แฮ่ก.....พลอยมองหน้าพี่สิครับ” พี่คินเอ่ยเสียงกระเส่า ก่อนจะใช้มือจับใบหน้าของฉันเอาไว้ ส่วนเอวของเขาก็ยังคงขยับไปมาไม่หยุดเป็นจังหวะเนิบช้าสวบ สาบปึก ปึก ปึก“อึก ๆ แฮ่ก ๆ” ตอนนี้หัวของฉันมันขาวโพลนไปหมด ยิ่งพี่คินขยับช้าฉันก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงความใหญ่โตของเขาอย่างชัดเจน ไหนจะการที่เขาชอบกระแทกเข้ามาจนสุดความยาวแล้วคาทิ้งเอาไว้ครู่หนึ่งอีก มันทำเอาฉันทรมา
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 47 ครอบครัวเพียงคนเดียว
บทที่ 47ครอบครัวเพียงคนเดียว........................................“พวกคุณจะไม่มีทางได้เงินสักบาทเดียว”เสียงของใครบางคนที่ไม่ได้อยู่ในวงสนทนาดังขึ้น ทำเอาคนทั้งโต๊ะหันไปมองเป็นตาเดียว“พลอย.....” พี่คินตาโตทันทีเมื่อเห็นว่าฉันปรากฏตัวขึ้นกลางวงสนทนา“นี่คือสาเหตุที่พี่เบี้ยวนัดพลอยหรอคะ”“เพื่อมาเจอคนน่ารังเกียจพวกนี้เนี่ยนะ”ฉันเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะกวาดตามองเหล่าคนหน้าเงินที่ไม่คุ้นหน้าคุ้นตาที่นั่งอยู่บนโต๊ะด้วยสายตาเย็นชา“แกกล้าเรียกพวกฉันว่าคนน่ารังเกียจหรอ นี่พ่อ แม่ แล้วก็น้องของแกนะ!”“ฉันไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ น้องยิ่งไม่มี”“ครอบครัวของฉันมีแค่เขาคนเดียว” ฉันเอ่ย ก่อนจะชี้นิ้วไปที่พี่คิน ซึ่งพอเขาได้ยินแบบนั้น ใบหน้าหล่อที่แสนคุ้นเคยก็พลันฉีกยิ้มกว้างออกมา“อย่ามาอวดดีนะ เลือดในตัวของแกมันก็มาจากพวกฉันทั้งนั้น”“ฉันลำบากแค่ไหนกว่าจะคลอดแกออกมา แกจะมาเนรคุณฉันไม่ได้!”“คลอดลูกออกมาเพื่อขายกินงั้นหรอ”“นี่พวกคุณทำฟาร์มค้าสัตว์หรือไง?” ฉันแสยะยิ้มมุมปาก ถึงจะรู้ว่าไม่ควรพูดกับผู้ให้กำเนิดแบบนี้ แต่ตอนนี้ฉันเหลืออดแล้วจริง ๆ สำหรับคนพวกนี้ไม่คู่ควรให้ฉันถวิลหาเลยจริง ๆ“นังพลอย!
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 46 คนเดียวในใจ
บทที่ 46คนเดียวในใจ........................................“ (^_^) ”ใบหน้าหล่อของเวคินเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มในขณะที่กำลังขับรถเข้ามาในสนามบิน การมีอยู่ของพริ้งพลอยนั้นเพียงพอทำให้เขาสุขใจได้แล้ว แต่ทว่าใบหน้าที่เปื้อนยิ้มกลับคงอยู่ได้ไม่นาน เมื่อหางตาดันไปเหลือบเห็นบางเข้า“จิ๊!” เวคินจิ๊ปากออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิด เมื่อเห็นว่าบุคคลเจ้าปัญหากำลังยืนออกันอยู่ที่ลานจอดรถ ซึ่งคนเหล่านั้นก็คือ พ่อกับแม่ของพริ้งพลอย ส่วนอีกคนก็คือน้องสาวฝาแฝดของพริ้งพลอยนั่นเอง“เงินก็โอนให้แล้วมาทำอะไรกันอีก”เอี๊ยด!รถหรูจอดลงตรงหน้าของคนทั้งสาม ก่อนที่เวคินจะลดกระจกลงจ้องมองทั้งสามคนด้วยสายตาคมกริบบ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจมาก ๆ“มาทำอะไรที่นี่ครับ” เวคินเอ่ยเสียงเข้ม ตอนนี้ใจเขารู้สึกร้อนรนเล็กน้อยเพราะกลัวพริ้งพลอยจะเห็นคนทั้งสาม“คือพวกเรามีเรื่องจะรบกวนคุณสักหน่อยน่ะค่ะ (^_^) ” หญิงวัยกลางคนเอ่ย เธอยิ้มให้เวคินด้วยท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาว ก่อนจะดึงแขนลูกสาวของตัวเองมายืนข้าง ๆ และทำการแนะนำเสร็จสรรพ“นี่ลูกแพรวค่ะ พอดีน้องกำลังหาที่ฝึกงานอยู่ เลยอยากจะถามว่าคุณสามารถรับน้องแพรวเข้าฝึกงานที่นี่ได้ไหมคะ” หญ
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 45 คนเห็นแก่ตัว
บทที่ 45คนเห็นแก่ตัว........................................“ตั้งใจทำงานนะครับ (^_^) ”พี่คินเอ่ยบอกฉันเสียงหวาน โดยที่มือของเขาก็ยกขึ้นขยี้ผมของฉันไปด้วยท่าทางเอ็นดู“หยุดขยี้ผมพลอยได้แล้วค่ะ มันยุ่งหมดแล้วเนี่ย”ฉันอ้อมแอ้มเอ่ย ไม่ใช่ว่าไม่ชอบที่เขาทำแบบนี้หรอกนะ แต่ว่ามันเขินต่างหาก ตอนนี้หน้าของฉันมันร้อนไปหมดแล้ว ยิ่งพี่คินทำตัวอ่อนโยนใส่ หัวใจของฉันก็ยิ่งเต้นแรง แต่ที่เป็นแบบนี้จะโทษว่าฉันใจง่ายไม่ได้นะ ก็ใครใช้ให้ผู้ชายคนนี้หน้าตาดีเกินไป อ่อนโยน และ ทะนุถนอมฉันเกินไปกันล่ะ จะโทษก็ต้องโทษพี่คินนั่นแหละ ทุกอย่างมันเป็นเพราะเขาคนเดียวเลย (-///////-)“วันนี้พี่ไปทำงานข้างนอก พลอยอยู่นี่ก็เป็นเด็กดีนะครับ”“ห้ามดื้อ ห้ามซน ห้ามมอง หรือ ไปใกล้ชิดผู้ชายคนอื่นรู้ไหม”“ทำเหมือนพลอยเป็นเด็ก ๆ ไปได้” ฉันเอียงแก้มหนีริมฝีปากพี่คินที่กำลังซุกไซ้อยู่เล็กน้อยด้วยความเขินอาย ทำไมเขาถึงขยันทำให้ฉันใจสั่นจริง ๆ เลยเนี่ย“ที่พี่ทำแบบนี้ไม่ใช่เพราะเห็นพลอยเป็นเด็กสักหน่อย”“แต่ที่ทำแบบนี้เพราะพี่รักต่างหาก”ตึกตัก ตึกตักสิ้นคำบอกรักแสนหวานของพี่คิน หัวใจของฉันก็พลันสั่นระรัวขึ้นมาอีกครั้ง“พี
ความสัมพันธ์ร้าย ห้ามบอกให้ใครรู้ บทที่ 44 อ่อนใจ หรือ ใจอ่อน
บทที่ 44อ่อนใจ หรือ ใจอ่อน........................................สวบ สาบจุ้บ ๆ จุ้บ“พะ พี่คิน.....หยุดได้แล้ว”ฉันเอ่ยในขณะพยายามใช้มือดันหน้าอกของพี่คินที่เอาแต่โถมตัวเข้าใส่และซุกไซ้ซอกคอฉันไม่หยุด ตอนนี้เราอยู่กันบนเตียงของฉัน เนื่องจากไม่ว่าอย่างไรฉันก็ไม่ยอมตามเขาขึ้นรถไปที่คอนโด เพราะอย่างนั้นคนหน้ามึนจึงถือวิสาสะจะเข้ามาในห้องฉันให้ได้ และ หลังจากเข้ามาในห้องเขาก็ผลักฉันล้มลงบนเตียงทันที“ไม้เบสบอลพี่อยู่ไหนนะ (^_^) ”“พี่คิน!” ฉันขมวดคิ้วใส่พี่คินทันทีเมื่อเขาเอาแต่ข่มขู่ฉันไม่เลิก“อย่ามาโมโหใส่พี่เพราะคนอื่นนะพริ้งพลอย”“อะไรพี่ก็ยอมได้ ยกเว้นเรื่องนี้เท่านั้นที่พี่ไม่ยอม”“สำหรับพลอยที่หนึ่งต้องเป็นพี่เท่านั้น” พี่คินเอ่ยเสียงเรียบแต่ทว่ากลับแฝงไปด้วยความกดดัน“....................”ความกดดันของพี่คินทำเอาฉันได้แต่นิ่งพูดอะไรไม่ออกแผล็บ!“อื้ออ”“เข้าใจไหม” พี่คินเลียแก้มของฉัน ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเข้มราวกับจะเร่งเร้าให้ฉันตอบ“ถ้ายังไม่เข้าใจละก็.....”“พะ เพชรเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงค่ะ (>_”ฉันรีบเอ่ยเมื่อเห็นว่าพี่คินเหลือบมองไปที่ไม้เบสบอลที่วางอยู่บนพื้นห้อง ให้ตา
You may also like
คลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์94.4K viewsล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ98.1K viewsท่านประธานร้อนเร่า (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น30.0K viewsคุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ
หรงหรงจื่ออี57.3K viewsรักเมื่อสอด
ละอองอาย/มันม่วง/ทะเลดาว34 viewsสามีตัวหอม
ที่รักของพระจันทร์466 viewsยามลมรักพัดหวนมา
Lovedee225 viewsเคียงรัก เธียรวัฒน์
โอชิม่อน425 views
