ตอนที่ 5 มือไว

 เมื่อได้เวลาเลิกงานหญิงสาวจึงรีบไปซื้อเสื้อผ้าคนสูงวัยกับจินทันที ที่ห้างสรรพสินค้าแถวๆ ที่ทำงานของจินนั่นเอง

ฝนแก้วเดินไปได้สักพัก ก็ต้องหยุดชะงักฝีเท้าทำให้จินที่เดินตามหลังมาชนเธอเข้าจังๆ จนฝนแก้วเองเซไปโดนคนข้างหน้า จนคนตรงหน้าต้องรีบคว้าเธอไว้ได้ทันก่อนที่ฝนแก้วจะล้มหน้าคว่ำลงกับพื้นไปซะก่อน

“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวที่ถูกชายหนุ่มตรงหน้าจับมือไม่ปล่อยค่อยๆ ดึงมือของตัวเองออกอย่างเบาๆ

“ขอโทษครับ” ชายหนุ่มตาหวาน ยิ้มเขินอาย

“ฉันต้องขอโทษคุณซันด้วยนะคะ เกือบจะทำคุณล้มไปด้วยเลย ถ้าไม่ได้คุณจับไว้ฉันกับยัยจินต้องเจ็บตัวแน่ๆ ะ” หญิงสาวยิ้มหวานเพราะเธอเขินนิดหน่อย ที่ทำตัวซุ่มซ่ามต่อหน้าผู้ชายที่เธอเพิ่งแต่งหน้าไปเมื่อตอนกลางวัน

“เอ๊ะ คุณเองเหรอคะ” จินพูดขึ้น

“โอ๊ะ คุณ ผมจำได้แล้ว เพื่อนของคุณเป็นยังไงบ้างครับ” เขาพูดพร้อมกับเอามือจับศีรษะของตัวเอง เป็นการบอกใบ้ด้วยท่าทางให้อีกฝ่ายได้รับรู้

“นี่ไงคะ ฝนแก้วคนที่คุณช่วยรับกระถางไว้ รู้จักกันแล้วนี่คะ” จินชี้มาทางฝนแก้วแต่หญิงสาวกลับทำหน้าสงสัย

“อ๋อ วันนั้นผมเห็นหน้าไม่ชัดครับแล้วอีกอย่างตอนนั้นก็รีบด้วย ไม่คิดว่าจะเป็นฝนแก้ว” เขายิ้มอย่างพอใจที่ได้ช่วยเธอเอาไว้

“คุณเองเหรอคะคุณซันที่ช่วยฉันเอาไว้ ขอบคุณมากๆ นะคะ” 

“ไม่เป็นไรเลยครับ สบายมาก” เขาย่นจมูกใส่ฝนแก้ว ทำท่าทางน่ารักจนสองสาวถึงกับยิ้มแก้มแทบปริ แบบนี้หรือเปล่าที่เขาเรียกว่าเป็นผู้ชายที่น่ารัก

“แล้วคุณฝนแก้วกับ…” เขาพูดเว้นวรรคไว้

“จินค่ะ” เจ้าของชื่อตอบ

“กับคุณจินจะไปไหนกันครับ”

“มาซื้อเสื้อผ้าชอปปิ้งนิดหน่อยค่ะ” ฝนแก้วเอ่ย

“งั้นเราไปหาอะไรทานดีไหมครับ สะดวกกันไหมครับ”

“อืม ได้ค่ะ ฉันจะได้เลี้ยงข้าวตอบแทนที่คุณช่วยฉันไว้ด้วย” 

“จะดีเหรอครับ ผมเต็มใจช่วยนะครับ”

“ดีสิคะ ฉันเต็มใจด้วยค่ะ ไปนะคะ” ฝนแก้วคะยั้นคะยอเพราะถ้าไม่ได้เขา ป่านนี้เธอคงนอนยังไม่ฟื้นหรือไม่ก็ไปยมโลกแล้ว

ที่ร้านอาหารริมแม่น้ำในยามค่ำคืนที่มีไฟสลัวๆ

ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์กล่าวทักทายเจ้าของร้านอย่างเป็นกันเองและดูสนิทสนม

“ไง วะราม วันนี้พาใครมากินข้าวล่ะ” เจ้าของร้านเอ่ยกระซิบเบาๆ พลางก้มศีรษะทักทายหญิงสาวที่แต่งตัวสุดเอ็กซ์ที่กำลังควงแขนเพื่อนสนิทของเขาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของจนเนื้อนุ่มสองเต้าแนบกับต้นแขนแข็งแรงของรามสูรที่ยิ้มทำท่ายักไหล่ยียวนเขาอยู่

“เบาๆ หน่อยนะโว้ยเจ้าราม เบาๆ ลงบ้าง” เขายังคงแซวรามไม่หยุด

“เงียบไปเลยไอ้ไร…อัน” รามสูรพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินโอบเอวของหญิงสาวที่พามาด้วยไปนั่งอีกมุมหนึ่งของร้านอาหาร เพราะว่าเพื่อนของเขาเพิ่งเปิดร้านนี้ได้ไม่ถึงเดือนเขาจึงมาดูเพื่อนของเขาสักหน่อย เพราะโอกาสที่จะได้เจอไรอันนั้นช่วงนี้น้อยมากเนื่องจากเขาต้องบินไปต่างประเทศบ่อยๆ จึงทำให้ไม่ค่อยได้มีเวลาดื่มกันสักเท่าไหร่นัก

ในด้านของฝนแก้วกับจินและนั้น พวกเขาทั้งสามต่างคุยกันถูกคอเป็นอย่างมาก อาจเป็นเพราะซันเองเป็นผู้ชายที่ไม่ถือตัวและถ่อมตัวด้วยซ้ำจึงทำให้เข้ากับทั้งสองสาวง่ายมากๆ

“คุณซันนี่เป็นคนตลกจังนะคะ ดูแล้วน่าจะมีแฟนคลับเยอะน่าดู ฉันขอสมัครเป็นแฟนคลับของคุณอีกคนนะคะ” จินหญิงสาวเอ่ยพลางหัวเราะชอบใจ

“ถ้างั้นคุณก็เป็นแฟนคลับคนแรกของผมแล้วครับ ผู้กำกับบอกว่าผมแสดงละครได้เป็นธรรมชาติมาก แข็งเป็นหินเชียว ฮ่าๆ” ซันยังไม่หยุดปล่อยมุกใส่สาวๆ เมื่อเห็นว่าสาวๆ ต่างชอบใจในมุกตลกของเขา

“คุณก็พูดไป ฉันไปเข้าห้องน้ำดีกว่า ยัยจินเดี๋ยวฉันมานะ” ฝนแก้วลุกขึ้น

“ให้ไปเป็นเพื่อนไหม” จินถาม

“ไม่เป็นไรแค่นี้เอง เธออยู่กินต่อเถอะ” ฝนแก้วจึงเดินมาอีกทางเข้าไปด้านในทำให้เห็นว่าที่นี่คนมาทานอาหารเยอะมาก อาจจะเป็นเพราะร้านเพิ่งเปิดใหม่ด้วยก็เป็นได้

ในขณะที่ฝนแก้วกำลังเดินไปห้องน้ำนั้นก็พบกับชายที่เธอคุ้นหน้าเหมือนกับว่าเคยเจอที่ไหนมาก่อน และเขากำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงบริเวณที่ทางร้านจัดไว้ให้ข้างๆ กับห้องน้ำชายและหญิง ควันบุหรี่ถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากหนานั้นจนควันโขมงไปทั่ว หญิงสาวได้เห็นถึงกับย่นจมูกใส่เล็กน้อยเมื่อเห็นควันบุหรี่ก็แทบทำให้เธอหายใจไม่ค่อยออก

ฝนแก้วหลบตาของเขาที่กำลังมองจ้องเธออยู่พร้อมกับเขาทำกำลังขยี้บุหรี่ลงในที่ทิ้งและเดินเข้ามาหาเธอ แต่หญิงสาวก็รีบเดินหลบเข้าไปในห้องน้ำทันที

คนบ้า! หนีอยู่ที่บ้านแล้วยังมาเจอที่นี่อีก หญิงสาวบ่นในใจ

“สวัสดีครับ จำผมได้ไหมผมรามสูรที่อยู่ข้างบ้านคุณไงครับ ว่าแต่คุณยังไม่บอกเลยว่าชื่ออะไร” เขาดักรอเธอตรงหน้าห้องน้ำราวกับโรคจิตอย่างไงอย่างนั้นเลย 

“ค่ะ จำได้ค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวไม่ตอบเพราะเธอไม่อยากรู้จักเขาเลย ถึงแม้ว่าหน้าของเขาจะหล่อจนเธอใจเต้น แต่ช่วยไม่ได้เขาอยากชื่อรามสูรที่แปลว่ายักษ์เองทำไมล่ะ

“ดูเหมือนคุณจะไม่ชอบหน้าของผมสักเท่าไหร่” เขาจับข้อมือของเธอจนหญิงสาวต้องหันมามองเขา ชายหนุ่มที่เห็นหน้าของหญิงสาวบึ้งตึงใส่ก็รีบยกมือขึ้นหัวราวกับผู้ร้ายมอบตัว

“ขอโทษครับ มือไวไปหน่อย” ฝนแก้วเห็นเช่นนั้นก็แอบค้อนให้เขาเบาๆ จนชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นสูง สงสัยจะเล่นยากแฮะสาวสวยข้างบ้านคนนี้

หน้าหล่อ มือไว ใจเร็วสิบแรงแมวนะพ่อรามสูรรรร ขอขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ 

อย่าลืมกดเข้าชั้นนะครับ อ้อนๆๆ