บทที่ 59 เสิร์ฟความหวาน NC

เสียงเคาะประตูทำให้ร่างบางที่นอนร้องห่มร้องไห้ต้องรีบพาตัวเองไปเปิดประตูให้กับชายหนุ่มที่รออยู่ “พี่เจค”

นาเดียโผเข้ากอดรอบเอวหนาทันที แรงสั่นไหวทำให้เจคอปรู้ว่าเด็กน้อยกำลังเสียใจมากแค่ไหน แต่มันก็เป็นแค่บทเรียนชีวิตบทหนึ่งเท่านั้น สักวันเธอก็จะผ่านมันไปได้เอง

“หยุดร้องได้แล้ว พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าพี่ไม่อยากเห็นเราร้องไห้” ฝ่ามือเดียวกันที่เคยทำร้ายผู้หญิงมานักต่อนัก แต่มันกลับนุ่มนวลได้ขนาดนี้เมื่อต้องปฏิบัติกับผู้หญิงตรงหน้า

นาเดียเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้อีกฝ่ายเช็ดคราบน้ำตาออกจากพวงแก้ม

“ว๊ายยยยยย!” จู่ๆตัวเธอก็ลอยล่องขึ้นจากพื้น มือเล็กรีบคว้ารอบลำคอ เธอเหมือนลูกลิงเกาะพ่อลิงไม่มีผิด เจคอปอุ้มนาเดียเดินมานั่งลงบนเตียง อยู่ในท่าคร่อมกันไว้แบบนี้ ใบหน้าทั้งสองใกล้ชิดกันเพียงแค่ปลายจมูก ครั้นร่างบางพยายามจะเลื่อนตัวลงจากตัก แต่ก็ถูกมือหนารั้งเอาไว้ กระโปรงเดรสทรงเอเลิกขึ้นมาจนแทบจะเห็นแพนตี้ตัวน้อยอยู่แล้ว บางครั้งก็เหมือนเขาจงใจดันสะโพกเข้าหาเธอ อย่างเช่นในตอนนี้

“อื้ออออออ คนทะลึ่ง อย่าแกล้ง...” ร่างบางขบริมฝีปากเพื่อระงับอาการซ่านสยิวเมื่อสิ่งนูนแข็งเบื้องล่างถูกบดเข้าหากลีบกุหลาบงาม แม้จะปรามเขาไปหนึ่งที แต่เขาก็ยังไม่หยุดแกล้งเธอ

“พอแล้วค่ะ” ทันทีที่เงยหน้า ปากร้อนก็รีบประกบเข้ากับปากบางในจังหวะที่เธอกำลังพูด ลิ้นเรียวรีบสอดแทรกเข้าไปในโพรงปาก ออกแรงรั้งร่างบางให้แนบชิด

“อื้ม ที่รัก...” เสียงละเมอแสดงความพึงพอใจกับจูบแสนหวานที่ได้รับ จากที่คิดเพียงว่าจะทำให้เธอผ่อนคลาย ตอนนี้เบื้องล่างกลับถูกปลุกเสียง่ายๆ แก่นกายค่อยๆขยายขนาดคับแน่นอยู่ในกางเกง เมื่อไม่ได้ปลดปล่อยให้เป็นอิสระ มันก็เริ่มประท้วงด้วยอาการปวดหนึบหนับจนร่างสูงต้องขบกรามเพื่อระงับความเจ็บปวด

“อ่ะ!! เดี๋ยวสิ เอาอีกแล้วเหรอคะ” นาเดียร้องประท้วง

“อื้ม ขอเอาอีกนะ ตัวเดียนุ่มนิ่ม น่ากินไปหมดเลย จุ๊บบบ”

ซิบตรงสะโพกถูกรูดลงพร้อมชุดเดรสสีแดงหลุดร่วงจากเรือนร่าง บลาเซียถูกปลดตามอย่างรวดเร็ว ทันทีที่สองเต้างามปรากฏแก่สายตา ไม่ทันได้ยกแขนขึ้นปิดบัง ปากหนาก็ตรงเข้าครอบครอง

“ซี๊ดดด คะ...คนบ้า” นิ้วเรียวจิกลงบนบ่า แอ่นอกให้คนหื่นกระหายได้ดูดเม้มอย่างเต็มที่ เจคอปดูดเลียเต้างามเหมือนเด็กกำลังหิวนม สองมือสอบเข้าที่สะโพกกลมพร้อมกับกระเด้งท่อนเนื้อเข้าหาร่องรักเปียกชุ่ม ร่างบางหูอื้อตาลาย ถูกอารมณ์ราคะครอบงำจิตใจอีกครั้ง

มือเล็กเลื่อนลงมาช่วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตจนไปถึงเข็มขัดกางเกง สี่มือช่วยกันถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกายพัลวัน เมื่อไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม ร่างเพรียวบางก็เลื่อนตัวลงมานั่งกลางหว่างขาของคนใต้ร่าง มองเขาด้วยสายตาหยาดเยิ้มจนร่างสูงเป็นฝ่ายสะท้าน

“จะทำ...อ่ะ!” เจคอปถูกผลักให้นอนพิงไปกับหัวเตียง หัวใจเขาเต้นโครมคราม อดตื่นเต้นไปกับลีลาไร้เดียงสาแต่ทว่าเร้าร้อนของนาเดียไม่ได้ อยากจะรู้เหมือนกันว่าแม่กวางน้อยของเขาคิดจะทำอะไรกันแน่

สายตาร้อนรุ่มกวาดมองตั้งแต่ใบหน้า ไล่ลงมาที่ปากหนาทรงพลังที่มักจะดูดกลืนวิญญาณเธอไปเสมอๆ แผงอกและหน้าท้องล้ำสวยงาม สมกับเป็นชายชาตรีของเขา แล้วสายตาก็จับจ้องไปยังความเป็นชายอันทรงพลัง เธอรู้ว่าเขาชอบแบบไหน ชอบให้ทำแบบไหน และเธอจะให้รางวัลเขา...

มือเล็กเอื้อมไปสัมผัสส่วนหัวบานสีชมพูเบาๆ ทั้งที่สายตายังสบตากับคนตัวโตอยู่ เจคอปนิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อจุดยุทธศาสตร์ถูกจู่โจม เขาพอใจยิ่งกว่าพอใจ ยัยตัวเล็กของเขาเซ็กซี่เหลือเกิน

เจคอปปล่อยให้ร่างบางสำรวจอาวุธร้ายไปเรื่อยๆจนกว่าเธอจะพอใจ บางจังหวะที่ปลายนิ้วสะกิดถูกจุดกระสัน ใบหน้าหล่อเหลาก็อดนิ่วหน้าด้วยความเสียวซ่านไม่ได้ ยิ่งถ้าเขาหลุดเสียงคราง สีหน้าของเธอก็พลอยสยิวตามไปด้วย

ผมพอใจแล้ว แค่ได้เห็นเธอพยายามขนาดนี้ ผมก็พอใจมากแล้ว

“อ๊ะ!! ไม่เอาค่ะพี่เจค เอามือออกไป” นาเดียรีบหุบขาเมื่อถูกนิ้วมือของเขาจู่โจม เธอรู้สึกอับอายที่ความลับของตนเองถูกเปิดเผย เขารู้จนได้ว่าเธอก็ต้องการเขามากเช่นกัน

“เxยนเหรอที่รัก” ไม่พูดเปล่า มือหนายังชอนไชเข้าหากลีบกุหลาบเปียกชุ่มจนลู่เข้าหากัน

“อ๊าา พี่เจค พอแล้วว ซี๊ดด” มือไม้ที่เคยกอบกุมอยู่บนท่อนเนื้อ บัดนี้ปลดปล่อยทุกอย่างจนหมดสิ้น แขนเล็กเปลี่ยนมาโอบรอบลำคอ ซุกใบหน้าเข้ากับบ่าเพราะกลัวเขาจะเห็นแววตาของเธอ

“ไม่ต้องอายหรอกน๊าา ไหนบอกพี่สิว่ารู้สึกยังไง” เสียงกระเส่ากระซิบติดใบหู ยิ่งเห็นเธอร่อนสะโพกหนี เขาก็ยิ่งตวัดเขี่ยเม็ดติ่งเร็วขึ้น

ในหัวของนาเดียขาวโพลนไปหมด จากที่เคยร่อนสะโพกหนี ตอนนี้กลับพยายามกดสะโพกเข้าหาแท่งร้อนที่ตั้งตรงอยู่เบื้องล่าง เหมือนชายหนุ่มจะรู้ เขาปล่อยให้คนตัวเล็กได้ทำตามใจชอบ

นาเดียลืมความอายไปจนหมดสิ้น เธอกดสะโพกเข้าหาแท่งร้อน “อ๊อยยย พี่เจค...” ร่างบางหอบแฮกเพราะความมโหฬารของเขาไม่สามารถทะลวงเข้ามาได้สุด

“ลงมาอีก!” เขาสั่งอย่างเอาแต่ใจ

“อ๊ายยพี่เจค มันแน่น อื้อออ ไปหมด” ร่างบางหูอื้อตาลาย พยายามแล้วพยายามเล่า แต่มันก็ยังลงไปไม่ถึงสุดโคนเสียที

“หึ่มมมมม ยัยตัวร้าย” สุดท้ายเจคอปก็ทนไม่ไหว จำต้องเป็นฝ่ายเสยสะโพกส่งท่อนลำเข้าไปจนสุดความยาว เสียงร้องประสานดังลั่น เจคอปผลักหญิงสาวให้เอนหงายไปบนเตียง จับสองขาฉีกอ้าออกจากกัน ก่อนจะเร่งเอวสอบสาวเข้าสาวออกด้วยจังหวะหนักหน่วง

“ซี๊ด ตอดดีจริงๆ” เขาขบฟันกรอดเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบรัดภายใน เธอยังผลิตน้ำออกมาได้อีกเรื่อยๆ

เจคอปปรับเปลี่ยนท่าทางโดยการยกร่างบางให้นั่งพิงไปกับหัวเตียง ประโคมจูบนุ่มนวลแต่ทว่าแสนวาบหวามจนคนตัวเล็กสะท้าน เบื้องล่างก็เริ่มโถมจังหวะเข้าใส่เรื่อยๆ

“อ๊าาา พี่เจค เดียไม่ไหวแล้ว ซี๊ด เสียวจัง อึ๊! อ๊ะๆ” ร่างบางครางกระเส่าฟังไม่ได้ศัพท์ เนื้อนุ่มบีบตัวรุนแรงเมื่อถูกจู่โจมจุดเสียวซ้ำๆรัวๆ

“อ๊าาาา เมียพี่ ตอดพี่อีก อึ๊กก พร้อมกันนะ” เขาเองก็ปวดหนึบจนไม่อาจทนได้อีก

“ซี๊ดดดดดดดด/กรี๊ดดดดดดดดด อ๊าาาา”

เสียงสวรรค์ประสานขึ้นพร้อมกัน ต่างฝ่ายต่างปลดปล่อยตัวตนใส่กันและกันอย่างเต็มที่ ไม่ว่าจะร่วมรักกันกี่ที ทำกันไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่ทั้งคู่ก็เหมือนจะไม่รู้จักพอเลยจริงๆ

เจคอปหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ ไม่รู้ทำไมเขาถึงได้รู้สึกรักผู้หญิงคนนี้เหลือเกิน ยิ่งได้รู้ว่าเธอดีแค่ไหน ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองแค่ไหน เขาก็ยิ่งหลงรักเธอ หลงจนหัวปักหัวปำ

นาเดียอดมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อไคลไม่ได้ ขนาดเขาตัวเปียกชุ่มจนผมเพ้าเสียทรงขนาดนี้ เขาก็ยังดูหล่อเหลาไม่น้อยลงไปสักนิด แม้จะดูมีร่องรอยตามอายุบ้าง แต่พละกำลังก็ยังอึดทนเหมือนคนหนุ่มแน่นวัยสามสิบต้นๆไม่มีผิด

“มองหน้าพี่แบบนี้ เดี๋ยวก็มีเรื่องหรอก” เจคอปทำสายตากรุ่มกริ้ม จนร่างเล็กต้องตีแขนกำราบ

“หนูถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ” นาเดียพยายามเบี่ยงหน้าหลบจมูกซุกซนที่เที่ยวดุนดันไปจนทั่วใบหน้าเธอ ไม่รู้ว่าเขารู้จักคำว่าอายบ้างรึป่าว ถึงได้ชอบทำอะไรที่ทำให้หน้าร้อนแบบนี้นักก็ไม่รู้

“ถามมาสิ” เขาพูดทั้งที่ยังไม่หยุดคลอเคลีย

ไม่รู้ทำไมร่างกายยัยตัวเล็กมันถึงได้หอมหวน ชวนให้หลงใหลขนาดนี้ เนื้อตัวก็นุ่มนิ่ม น่าจับไปหมดทุกส่วน❤️

“อื้มม คุยกันก่อนสิคะ” สาวน้อยเริ่มเกิดอารมณ์อีกแล้ว ก็เขาเล่นจูบไปทั่วตัวเธอแบบนี้ จะให้เธอมีสมาธิจดจ่ออยู่กับคำถามได้ยังไงกัน

“พี่ก็รอฟังอยู่ ถามมาสิ จุ๊บ!!” ยิ่งปรามก็เหมือนยิ่งยุ

“อ๊าาาา พี่เจค อย่าแกล้งสิ หนูซีเรียสนะ” พูดไปแบบนั้น แต่ก็เผลอขยุ้มผมเขาด้วยความซ่านเสียว ทำไงได้.. ก็มันรู้สึกดีจริงๆนี่น๊า ❤️

“อ๊ะๆ โอเค ไหน มีอะไรจะถาม” เขายอมหยุดจนได้

“หนูอยากรู้ว่า...พี่เจค เอ่อ... ระ รักหนูตรงไหนเหรอคะ” ถามแล้วก็เอาแต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตาอีกฝ่าย

“หึหึ ถามอะไรเป็นเด็กๆไปได้” คนตัวโตหัวเราะในลำคอ ก่อนจะปฏิบัติภารกิจลิ้มลองยัยตัวเล็กต่อ เขาจับแขนที่ปกปิดหน้าอกให้กางออก ก่อนจะส่งลิ้นเข้าไปทักทายยอดบัวงามอีกครั้ง คราวนี้เขายิ่งละเลงลิ้นโดยไม่เกรงใจร่างบาง

“อุ้ย ซี๊ดด พี่เจคอ่ะ อื้มมม เดียอยากรู้จริงๆนะ” เสียท่าให้กับเขาอีกแล้ว เธอกำลังจะติดกับดักสวาทของเขาอีกแล้ว

เบื้องล่างที่เคยอ่อนตัวเริ่มขยายขนาดดันร่องนุ่มนิ่ม ไม่รู้ว่าเธอหรือเขากันแน่ที่จุดติดง่ายเหลือเกิน

“พี่เจคคะ ถ้าสมมติ อื้มมม ถ้าสมมติวันนั้นเป็นญาดา พี่เจคมีอะไรกับญาดา... วะวันนี้ อ๊าา วันนี้พี่จะรักมันไหม” เธอพูดตะกุกตะกักไม่เป็นคำ แต่เจคอปก็พอจะเข้าใจความคิดของเธอ

เขาวางหญิงสาวลงกับเตียง ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าหาช่องสวาทน่าดูชม เป่าลมหายใจร้อนรดตรงร่องรัก ทำให้นาเดียสติเตลิด ลืมความสงสัยไปจนหมดสิ้น

“อย่าคิดอะไรไร้สาระน๊าา ถ้าผู้หญิงในวันนั้นไม่ใช่เดีย พี่ก็ไม่มีวันรักได้หรอก รู้ไหม พี่เห็นเดียตั้งแต่ที่ผับวันนั้นแล้ว ตั้งแต่ที่เดียนั่งอยู่คนเดียว จนเดียเดินไปเข้าห้องน้ำ พี่ไม่เคยละสายตาจากเดียได้เลย ไม่มีผู้หญิงคนอื่นอยู่ในสายตาพี่เลยสักคน”

ลิ้นหนาแตะถูกปุ่มกระสันแผ่วเบา แต่สร้างความเสียวรุนแรงจนร่างเล็กต้องขยุ้มผมหนาเต็มฝ่ามือ

เขาขี้โกงอีกแล้ว...

ชอบพูดให้เธอดีใจอยู่เรื่อย....

เขารู้ใจเธอ รู้ทันความคิดเธอตลอด....

คนบ้า....❤️

“พี่รักเดียก็เพราะความดีของเดีย พี่รักเดียก็เพราะผู้หญิงคนนั้นคือเดีย ถ้าไม่ใช่เดีย... พี่ก็ไม่มีวันรักหรอก”

“พี่เจค อ๊ะ!!! ช้า... อ๊ายยย อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆ พี่เจค...”

ทำซึ้งได้เพียงไม่กี่วินาที ร่างบางก็ยอมปล่อยให้ตัวเองตกลงสู่ไฟราคะอีกครั้ง นี่เขาไม่รู้จักพอเลยหรือไงนะ หรือเป็นตัวเราเองที่ไม่เคยคิดจะห้ามใจ