Share

บทที่ 100

Author: หรงหรงจื่ออี
แกร้ง!

เสียงมีดผ่าตัดหล่นลงพื้นดังขึ้นอย่างชัดเจน

แพทย์วิสัญญีที่กำลังจะฉีดยาก็ชะงักทันที!

หัวหน้าเจียงขมวดคิ้ว มองไปยังผู้ช่วยคนที่หนึ่ง “เธอเป็นอะไรไป?”

ผู้ช่วยคนที่หนึ่งทำหน้าไร้เดียงสา “ไม่ใช่ฉันนะคะ นี่มัน...”

ทันใดนั้นแพทย์วิสัญญีก็ดึงเข็มฉีดยาออก “แผ่นดินไหว!”

เสิ่นชิงซูเบิกตาโพลงขึ้นทันที......

ไฟผ่าตัดเหนือศีรษะกะพริบติด ๆ ดับ ๆ เธอรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย เตียงผ่าตัดใต้ร่างกำลังสั่นไหว!

ในวินาทีต่อมา เสียงสัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้นทั่วทั้งโรงพยาบาล!

“หยุดการผ่าตัด! อพยพไปทางหนีไฟเร็วเข้า...”

เสิ่นชิงซูงุนงงไปหมด ถูกเฉียวซิงเจียและแพทย์วิสัญญีประคองลงจากเตียงผ่าตัด

ประตูห้องผ่าตัดเปิดออก ทางเดินเต็มไปด้วยผู้ป่วยและบุคลากรทางการแพทย์ สถานการณ์วุ่นวายอยู่พักหนึ่ง

เวินจิ่งซีเห็นพวกเธอออกมาก็รีบเข้าไปหา

“เป็นยังไงบ้าง? ผ่าตัดไปหรือยัง?”

“ออกไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน!” เฉียวซิงเจียพูดพร้อมกับประคองเสิ่นชิงซู

เวินจิ่งซีพยักหน้า ร่างสูงใหญ่ของเขาคอยป้องกันพวกเธอขณะเดินไปยังทางหนีไฟ...

โชคดีที่แผ่นดินไหวหยุดลงอย่างรวดเร็ว

ในขณะนี้ ทั้งทางหนีไฟและทางเดินต่างเต็มไปด้วยผู้คน

ถึงแ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Kul Thiprak
ได้แต่รอ เป็น 10 วันละนะ
goodnovel comment avatar
Phapassorn S Horcharoen
รออ่านต่อค่ะ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 510

    เขาถึงขั้นนึกถึงคำพูดที่เสิ่นชิงซูเคยพูดกับเขา[ฟู่ซือเหยียน กระทั่งว่าลูกสาวกำลังโกรธคุณหรือกำลังอ้อนคุณ คุณก็ยังแยกไม่ออก]ดังนั้นตอนนี้ลูกสาวกำลังอ้อนเขาอยู่สินะฟู่ซือเหยียนไม่แน่ใจแต่เขาต้องลองทำความเข้าใจนี่คือสิ่งที่เขาซึ่งเป็นพ่อควรกระทำฟู่ซือเหยียนมองเด็กน้อยเปราะบางน่ารัก เสียงอ่อนโยน “ลูกรัก พ่ออยากกอดหนู ได้ไหมจ๊ะ?”เสี่ยวอันหนิงกะพริบตาปริบ พ่อไม่รู้จักเอาใจเด็กสักนิดจริง ๆ!แต่ไม่เป็นไร พ่อของเธอ เธอจะสอนก็แล้วกัน!“พ่อคะ ถ้าพ่ออยากกอดหนู พ่อควรชมว่าหนูน่ารักก่อนค่ะ”ฟู่ซือเหยียนลดตัวรับคำสั่งสอน “ลูกน่ารักจริง ๆ ให้พ่อกอดหน่อยได้ไหม?”“ได้ค่ะ!”เสี่ยวอันหนิงกางสองแขนออกอย่างใจกว้างสุด ๆในดวงตาดำขลับของฟู่ซือเหยียนมีแววดีใจปราดผ่าน กลับมีความสับสนว่านี่ก็คือ ‘การเอาใจ’ เหรอเขายื่นมือออกไปอุ้มลูกสาวมาเสี่ยวอันหนิงนั่งอยู่บนตักของพ่อ ปลายจมูกฟุดฟิด ๆ เหมือนว่าตัวพ่อจะมีกลิ่นยาจีนอยู่จาง ๆ?คลินิกแพทย์แผนจีนของบ้านอาจิ้นต้องต้มยาให้ผู้ป่วยทุกวัน กลิ่นนี้เหมือนอยู่บ้าง?“พ่อกำลังกินยาจีนอยู่เหรอคะ?”ฟู่ซือเหยียนไม่นึกว่าจมูกของลูกสาวจะไวอย่างนี้ เขาใจเ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 509

    เสี่ยวเนี่ยนอันเอาแต่บอกว่าพ่อเสียงเพราะมาก ทำจนเธออยากฟังเหลือเกิน!เสิ่นชิงซูมองความคิดของเด็กน้อยออก จึงหัวเราะพูด “งั้นเดี๋ยวลูกก็ลองถามพ่อดูนะ ถ้าพ่อไม่ว่างค่อยโทรหาแม่?”“ได้ค่ะ!” เสี่ยวเนี่ยนอันหยุดชะงัก ขมวดคิ้วเล็ก ๆ พูด “แม่คะ มีเรื่องหนึ่งหนูรู้สึกแปลกมากเลย!”“อะไรเหรอจ๊ะ?”“ตอนเย็นพ่อเล่นบันไดลื่นเป็นเพื่อนเรา พ่ออุ้มหนูขึ้นบันไดเลื่อน อุ้มกี่ทีหนูจำไม่ได้แล้ว...แล้วจู่ ๆ พ่อก็ไอ หนูเห็นท่าทางเขาดูทรมานมากเลย?”เสิ่นชิงซูชะงักงันคำพูดนี้ของลูกสาวทำให้เธอนึกถึงคำพูดที่เวินจิ่งซีบอกกับเธอตอนเย็นหรือว่าร่างกายของฟู่ซือเหยียนจะมีปัญหาจริง ๆ?“เสี่ยวอันหนิงกำลังคุยกับแม่เหรอ?”เสียงผู้ชายทุ้มต่ำแว่วมาจากโทรศัพท์เสิ่นชิงซูได้สติ“พ่อคะ หนูกำลังคุยโทรศัพท์กับแม่อยู่ค่ะ” เสี่ยวอันหนิงชูสมาร์ตวอทช์ “พ่อจะคุยกับแม่ไหมคะ?”ฟู่ซือเหยียนนิ่งไป มองสมาร์ตตวอทช์ที่ยื่นมาตรงหน้า เขาลังเลชั่ววูบหนึ่งแต่เสิ่นชิงซูที่อยู่ปลายเสียงก็เงียบไปแล้วบรรยากาศตึงเครียดในพริบตาผู้ใหญ่ทั้งสองคนเงียบ เสี่ยวอันหนิงขมวดคิ้ว “พ่อคะ พ่อเป็นผู้ชาย ครูของเราบอกว่าผู้ชายต้องเป็นสุภาพบุรุษนะ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 508

    “พ่อ...”“เสี่ยวอันหนิง!”เสี่ยวเนี่ยนอันเดินมาจูงมือน้องสาว“เสี่ยวเนี่ยนอัน เธอว่าพ่อป่วยหรือเปล่า?”เสี่ยวเนี่ยนอันไม่ได้มองฟู่ซือเหยียน แต่ให้ร่างเล็ก ๆ ของตัวเองบังวิสัยทัศน์ของเสี่ยวอันหนิง“เสี่ยวอันหนิง ฉันมีของเล่นใหม่สนุกมากเลย ฉันจะพาเธอไปดูดีไหม?”“ของเล่นใหม่เหรอ?” เสี่ยวอันหนิงดวงตาลุกวาว ถูกของเล่นดึงดูดความสนใจไปทันที “ฉันจะดู ๆ!”เสี่ยวเนี่ยนอันจูงมือเธอเดินเข้าไปในบ้านยามราตรี เสียงไอของผู้ชายค่อย ๆ เพลาลงผ้าเช็ดหน้าในมือเปื้อนเลือดฟู่ซือเหยียนโยนผ้าเช็ดหน้าลงถังขยะ ก่อนจะหมุนตัวเดินเข้าไปในบ้านเขาเดินอย่างเร่งรีบตรงไปถึงห้องนอนและเข้าห้องน้ำไปเปิดก๊อกน้ำที่อ่างล้างหน้าบ้วนปากจากน้ำสีแดงฉานค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีชมพูอ่อน กลิ่นคาวเลือดในโพรงปากจางหายไปทีละน้อย ลมหายใจเร็ว ค่อย ๆ ผ่อนคลายลงเสียงน้ำซ่า ๆ หยุดเขาเงยหน้ามองตัวเองในกระจกสีหน้าขาวซีด รอบดวงตาคล้ำเล็กน้อยระยะนี้ผอมซูบไปมาก องคาพยพจึงดูเย็นแข็งมากขึ้นทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสั่นซ่งหลานอินโทรมาฟู่ซือเหยียนปัดหน้าจอฟัง เสียงกวนของซ่งหลานอินดังขึ้นจากอีกฝั่ง“เสน่ห์ของฉันไม่

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 507

    เด็กทั้งสองนั่งอยู่ในรถโบกมือพูดบ๊ายบายกับเสิ่นชิงซูและเวินจิ่งซี ใบหน้าเล็ก ๆ ประดับรอยยิ้มไร้เดียงสาน่ารักเสิ่นชิงซูโบกมือกับพวกเขาฟู่ซือเหยียนเปิดประตูคนขับ เงยหน้ามองเสิ่นชิงซูทีหนึ่ง เม้มริมฝีปากบาง ครู่หนึ่งแล้วจึงพูด “ไปแล้วนะ”เสิ่นชิงซูไม่ได้มองเขาฟู่ซือเหยียนหลุบตาก้มตัวลงนั่งในรถรถเมย์บัคสตาร์ตเครื่องยนต์ หมุนพวงมาลัยแล้วเคลื่อนตัวออกไปกระทั่งท้ายรถลับหายไปในราตรี เสิ่นชิงซูจึงค่อย ๆ หลับตาลง หายใจเข้าลึก ๆ และผ่อนออกหนัก ๆเวินจิ่งซีมองเธออย่างกังวล “ยังโอเคไหม?”เสิ่นชิงซูลืมตาขึ้น ส่ายหน้าเบา ๆ “ยังไงก็ต้องชิน”วันก่อนเธอนัดจิตแพทย์เธอพูดคุยกับจิตแพทย์มากมายจิตแพทย์บอกว่า “ถ้าคุณมาหาฉันในฐานะ ‘ตัวคุณเอง’ ฉันบอกได้อย่างมั่นใจเลยว่า สาวน้อย บนโลกนี้ไม่มีใครที่คู่ควรให้คุณต้องทนทุกข์หรือฝืนใจนอกจากคุณหรอก คุณต้องรู้จักเข้าข้างตัวเองบ้าง แต่ถ้าคุณมาหาฉันในฐานะ ‘แม่’ ฉันจะบอกคุณว่า คุณแม่คะ คุณต้องเรียนรู้ที่จะ ‘ปรับสมดุลกับตัวเอง’ กระบวนการนี้ไม่มีใครช่วยคุณได้ เพราะนี่คือบทเรียนเฉพาะของแม่ทุกคน”เสิ่นชิงซูไม่เข้าใจ เธอถามจิตแพทย์ “ฉันมักกังวลว่าลูกจะได้รับ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 506

    เวินจิ่งซีผลักประตูเดินเข้ามา “อาซู”เสิ่นชิงซูหันไปเห็นเวินจิ่งซีมีสีหน้าแปลก ๆ จึงถาม “มีอะไรเหรอคะ?”“ความจริงผมมีเรื่องหนึ่งอยากบอกคุณมาตลอด”เสิ่นชิงซูวางเสื้อผ้าตัวสุดท้ายลงในกระเป๋าเดินทางแล้วรูปซิป จึงหันไปมองทางเวินจิ่งซีอีกครั้ง “เรื่องอะไรคะ?”“วันนั้นที่คุณไข้ขึ้นนอนโรงพยาบาล ผมไปหาหมอฉินแล้วได้ยินเขาคุยโทรศัพท์โดยบังเอิญ”เวินจิ่งซีหยุดแล้วจึงพูดต่อ “ตอนนั้นผมได้ยินไม่ชัด แต่ผมได้ยินหมอฉินพูดอะไรว่า ‘ถ้านายตายแล้วเธอพาลูกแต่งงานใหม่ล่ะ’”เสิ่นชิงซูขมวดคิ้ว “คุณคิดว่าคนที่เขาคุยด้วยคือฟู่ซือเหยียนเหรอคะ?”“ผมสงสัยอย่างนี้ ตอนนั้นผมถามหมอฉิน แต่เขาไม่ยอมรับ บอกว่าเป็นเพื่อนอีกคนทะเลาะกับเมียจะหย่า”เสิ่นชิงซูใบหน้าราบเรียบ “หมอฉินพูดอย่างนั้นแล้ว งั้นก็เป็นตามนั้นแหละค่ะ”เวินจิ่งซีขมวดคิ้ว “คุณเชื่อเหรอ?”“ไม่เชื่อแล้วจะทำอะไรได้คะ?” เสิ่นชิงซูเสียงเฉยเมย “คุณคงไม่คิดว่าฉันจะห่วงฟู่ซือเหยียนหรอกนะคะ?”“คุณไม่สนใจฟู่ซือเหยียนสักนิดแล้วจริง ๆ เหรอ?”“ตอนนี้เราเลี้ยงลูกร่วมกันอย่างสันติได้ก็เป็นผลลัพธ์ที่ดีมากแล้ว” เสิ่นชิงซูมองเวินจิ่งซี สายตาเรียบเฉย “เสี่ยวเวิน

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 505

    ในห้องรับแขก บรรยากาศสองฝั่งขั้วฟู่ซือเหยียนนั่งอยู่บนโซฟาเดี่ยว ส่วนฉินเยี่ยนเฉิงกับเวินจิ่งซีนั่งอยู่ด้วยกันเวินจิ่งซีไม่แม้แต่จะชงชาให้ โยนให้ฉินเยี่ยนเฉิงไปบริการเองฉินเยี่ยนเฉิงชงชาอย่างขยันขันแข็ง ไม่กล้าต่อต้านแม้แต่น้อยส่วนเฉียวซิงเจียอุ้มเสี่ยวซิงเฉินอยู่ นั่งอยู่บนโซฟาเดี่ยวตรงข้ามกับฟู่ซือเหยียน ดวงตาอัลมอนด์เจือรังสีสังหารจ้องฟู่ซือเหยียนฟู่ซือเหยียนใบหน้าสุขุม ราวกับหุ่นยนต์ให้เฉียวซิงเจียโจมตีด้วยสายตาตามสบายเสี่ยวอันหนิงกับเสี่ยวเนี่ยนอันนั่งอยู่ข้างเฉียวซิงเจียสองฝั่ง“น้าซิงซิง เขาเป็นน้องชายหรือว่าน้องสาวคะ?” เสี่ยวอันหนิงถามด้วยความสงสัยเฉียวซิงเจียก้มหน้ามองเสี่ยวอันหนิง เด็กน้อยน่ารักจริง ๆ วันนี้เธออิจฉาเสิ่นชิงซูเป็นรอบที่ล้านแล้ว ยิ้มหวานพูด “นี่น้องชายนะจ๊ะ”“อื้อ!” เสี่ยวอันหนิงดวงตาสดใส “ถ้ารวมกับเสี่ยวเนี่ยนอัน หนูก็มีน้องชายสองคนแล้วใช่ไหมคะ?”เฉียวซิงเจียรู้สึกน่ารักกับท่าทางของเธอ “ใช่แล้ว เสี่ยวอันหนิงเป็นพี่ใหญ่ ต่อไปเสี่ยวซิงเฉินกับเสี่ยวเนี่ยนอันอยู่ในความดูแลของหนูแล้วนะ”เสี่ยวอันหนิงดีใจลิงโลด “ดีค่ะ ๆ วันจันทร์ต้องไปบอกเสี่ยวฮวา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status