Home / โรแมนติก / คุณภรรยามาเฟีย / บทที่ 14 ติดเมียไม่ไหว

Share

บทที่ 14 ติดเมียไม่ไหว

last update Last Updated: 2025-12-13 22:43:55

โซฟี่ปรับน้ำเสียงให้เป็นโทนอ่อนหวานแทบไม่ทัน เธอวางมีดที่หั่นผักอยู่ลง จับพลิกคว่ำหน้าจอมือถือลงกับพื้นเคาน์เตอร์ ก่อนจะหมุนตัวหันไปมองชายหนุ่ม

“ทำไมคุณตื่นเช้าจังคะ”

“ทำไมเธอพูดคำหยาบ ยังไม่ตอบฉันเลยนะ”

“เอ่อ.. พอดี ฉันอยากลองพูดดูบ้างน่ะค่ะ อยากรู้ว่าถ้าตัวเองพูดจะเป็นยังไง”

“แต่เหมือนเธอคุยกับใครนะ”

“คือ.. ฉันคุยกับ AI ค่ะ บรีฟไว้ว่าให้ช่วยต่อบท”

“..อะไรจะขนาดนั้น”

“ถ้าคุณไม่เชื่อ ลองคุยดูก็ได้นะคะ”

[เอ๊าอิฟี่ มึงจะให้กู-] เมย์พูดตกใจเข้าสาย แต่ยังไม่ทันเอ่ยจบประโยคก็ต้องชะงักไปก่อน เมื่อได้ยินเสียงชายหนุ่มคุยกับตนโดยตรง

“ฮัลโหล”

[อ้าวเฮ้ยย สวัสดีมนุษย์ใหม่ มึงเป็นใครเนี่ย]

เชสขมวดคิ้วเข้มเมื่อได้ยิน ก่อนจะนำหูฟังออกจากหูแล้วส่งคืนให้หญิงสาว

“แอปฯ อะไร AI คุยโทรศัพท์ได้ด้วย” เขาถามโซฟี่

“พูดไปคุณก็ไม่รู้จักหรอกค่ะ” เธอตอบพลางอมยิ้มให้เขา รับหูฟังมาใส่กลับคืนดังเดิมด้วยท่าทีสงบนิ่ง ทำตัวให้เป็นปกติที่สุด

“วางสายไปเถอะ อย่าไปหัดทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเธอเลย เธอเป็นเธอแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะไปฝึกพูดทำไมคำหยาบ”

โซฟี่กดวางสายผ่านหูฟัง จากนั้นก็ถอดมันออก

“ก็จริงค่ะ ฉันลองพูดแล้วมันไม่เข้ากับฉัน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณภรรยามาเฟีย   บทที่ 19 จุดอ่อนโซฟี่

    “พี่ฟี่รู้ไหม ตอนที่เฟียไปตามสามีพี่ให้กลับมาดูแลพี่อะ สามีพี่เขาหม้อเฟียด้วย ทั้ง ๆ ที่ก็รู้นะว่าเฟียคือแฟนหลานตัวเอง คนอะไรไม่รู้จักระงับตัณหาเลย”โซฟี่ได้ฟังแล้วก็ชำเลืองมองไปทางห้องครัวซึ่งคนที่น้องสาวเอ่ยถึงอยู่ในนั้น สายตาเธอดูขุ่นเคืองไม่น้อย เขากล้าทำแบบนี้กับน้องสาวของภรรยาแล้วก็แฟนหลานแท้ ๆ ของตัวเองได้ยังไง ไม่รู้สึกละอายใจอะไรบ้างเลยเหรอ“แล้วเขาก็บอกเฟียด้วยนะ ว่าจะเอาปืนเป่ากบาลเฟีย ถึงเป็นน้องสาวเมียก็จะไม่เว้น เพราะเฟียขู่ว่าจะไปเรียนยิงปืนมายิงเขา ถ้าเขายังไม่สนใจดูแลพี่ฟี่อยู่แบบนี้”โซฟี่กำหมัดที่อยู่ข้างลำตัวแน่นทันที เธอรักน้องสาวเธอยิ่งกว่าอะไร เขาทำเธอเธอไม่ว่า แต่อย่ามาทำน้องสาวเธอ เธอไม่มีวันยอมแน่ ข้ามศพเธอไปก่อนเถอะ“ดูสามีพี่สิ เหอะ คิดว่ามีอำนาจ เป็นมาเฟียแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอ แย่มาก เฟียไม่อยากให้พี่ฟี่คบอยู่กับเขานานเลย อยากให้หย่ากันไว ๆ คนนิสัยไม่ดี เดี๋ยวทำพี่สาวเฟียเสียคนหมด”“เฟียก็รู้ ว่าพี่ไม่คล้อยตามเขาง่าย ๆ หรอก”“เฟียรู้ว่าจริง ๆ พี่เป็นคนยังไงค่ะ แต่เฟียก็กลัวอยู่ดี เพราะผู้ชายคนนั้นก็ดูร้ายใช่เล่น โดยเฉพาะกับผู้หญิง คำพูดคำจาเนี่ยนะ-”โซฟี่จ

  • คุณภรรยามาเฟีย   บทที่ 18 ใครหวง ไม่มี๊!

    หลังจากเชสวางโซฟี่ลงนอนบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอย่างเบามือแล้ว เขาก็นั่งตามไปที่เก้าอี้นวมข้าง ๆ มองเธออยู่อย่างนั้น“ไม่สบายอยู่ยังจะลุกไปหามันอีก เมินมันไปก็ได้ จะไปสนใจทำไม คนรู้จักก็ไม่ใช่ ดูซิเป็นลมอีกเลยเนี่ย”“ไอ้สันดานนั่นก็ช่างกล้า ทรงติ๋มซะขนาดนั้นยังจะมาชวนเมียกูโม้คค__ เหอะ เมียกูคงเอามึงหรอก”บ่นพึมพำคนเดียวไม่นานก็เห็นว่าโซฟี่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เชสจึงกระตือรือร้นรีบย้ายตัวไปนั่งข้าง ๆ กายเธอ ริมโซฟาทันที“โซฟี่”“คุณเชส..”“อย่าเพิ่งลุก นอนไปงี้ก่อน พักผ่อนนะ” บอกพลางนำมือข้างหนึ่งลูบกระหม่อมบางไปมาเบา ๆ“คุณนั่งดี ๆ ไหมคะ นั่งตรงนี้พื้นที่มันน้อย เดี๋ยวตกไปนะ”“ตกก็ไม่เป็นไร ฉันอยากนั่งข้าง ๆ ดูแลเมียฉัน”“…”“ทีหลังถ้าไอ้แว่นนั่นมันมาหาอีก ไม่ต้องออกไปหามันแล้วนะ รู้ไหม”“ทำไมคะ..”“มันมองเธอตาลุกวาวซะขนาดนั้น ดูก็รู้ว่ามันสนใจเธอ”“..แล้วทำไมคะ”“เอ๊า ก็เธอเป็นเมียฉันไง จะไปให้ความหวังผู้ชายคนอื่นอีกได้ไง”“ได้สิคะ ก็คุณเป็นคนบอกเอง เราไม่ได้รักกัน ถ้ามีคนอื่น ไม่ว่าจะทางกายหรือทางใจ ก็ไม่ถือว่าเป็นการนอกกายนอกใจ”“…” เชสถึงกับเงียบไป เขาเคยพูดจริง ๆ แต่เมื่อกี้กลับลืมมันไป

  • คุณภรรยามาเฟีย   บทที่ 17 หวงเมีย

    ผู้เป็นสามีประคองภรรยาให้ลุกขึ้นนั่งอย่างทะนุถนอม ตั้งแต่รู้เรื่องว่าเธออาการหนักกว่าเมื่อเช้า สายตาแสดงออกถึงความเป็นห่วงไม่หายไปจากดวงตาเขาเลย กระทั่งตอนนี้“นั่งได้ใช่ไหม ไหวไหมโซฟี่”หญิงสาวพยักหน้าหงึก ๆ ตอบด้วยรอยยิ้มบาง ๆ คนได้คำตอบจึงยิ้มตามแล้วนำมือมาลูบศีรษะเธอ จากนั้นก็ตักอาหารป้อนให้ต่อชายหนุ่มมองปากของคนตัวเล็กขณะยื่นช้อนไปทางเธอพลางอ้าปากขึ้น เชิงบอกให้โซฟี่เปิดปากรับอาหารเข้าไปเธออมยิ้มขำเล็กน้อย ก้มหน้าหลบไม่ให้เขาเห็นปฏิกิริยาของตน“ขำอะไรโซฟี่ กินสิ” เชสหลุดยิ้มตามเธอแล้วถามด้วยความเอ็นดู“คุณอ้าปากทำไมคะ” พูดไปก็พยายามกลั้นขำไป“อ้อ.. มันเป็นไปเองน่ะ สงสัยเพื่ออรรถรส”“หึ”“ดีใจที่เธอยิ้มได้นะ หายป่วยไว ๆ รู้ไหม”โซฟี่ยิ้มให้เขาพลางพยักหน้าเบา ๆ“ค่ะ ฉันจะหายไว ๆ”“ดีมาก มา อ้ามม”คนตัวเล็กยิ้มขำเล็กน้อย ก่อนจะอ้าปากรับอาหารที่ชายหนุ่มป้อนเข้ามา“หึ เธอนี่เคี้ยวละเอียดดีจริง ๆ ดีแล้ว กระเพาะจะได้ไม่ทำงานหนัก”“ฉันได้รับการอบรม สอนให้เคี้ยวอาหารให้ละเอียดมาตั้งแต่เด็กน่ะค่ะ”“ไม่น่าล่ะ วันนั้นที่กินข้าวด้วยกันเธอถึงเคี้ยวละเอียด แถมยังอิ่มเร็ว”โซฟี่อมยิ้มขณะใช้ฟัน

  • คุณภรรยามาเฟีย   บทที่ 16 สามีประสาอะไร

    ปัง ปัง ปัง!!เสียงยิงปืนดังลั่นสนามติดต่อกันหลายนัด กลางเป้าปืนซึ่งเป็นจุดที่ยิงโดนยากที่สุดเป็นรูพรุนอัดเต็มไปด้วยลูกกระสุนที่เชสลั่นไกไป“แม่งเอ๊ย!! ทำไมมันน่ารำคาญขนาดนี้วะ!”“วันนี้นายไม่ดื่มแก้เซ็งเหรอครับ” มือขวาของเชสถามด้วยความเกรงกลัวเล็กน้อย“ถ้ากูแดกกูจะมายิงเป้าเหี้ยนี่อยู่ไหม!! ถามห่าอะไรดูบ้าง!!”“ขอโทษครับนาย” พูดพลางก้มหน้า ก้าวถอยไปด้านหลัง กลับไปยืนที่เดิม“เมียกูดูท่าไม่ชอบกลิ่นเหล้า กูไม่อยากให้มีกลิ่นติดตัวกูกลับไป ช่วงนี้ต้องเอาใจเมีย” พูดแล้วก็ตั้งปืนจ่อปลายกระบอกไปทางเป้าใหม่ เตรียมจะยิงต่อปัง ปัง ปัง!!โชนและโซเฟียซึ่งเพิ่งมาถึงที่นี่ เดินเข้ามาใกล้บริเวณที่เชสอยู่ เห็นเขากำลังยิงปืนก็หยุดยืนมอง หลบกันอยู่หลังกำแพงโชนโทรศัพท์ถามปู่ของตน ให้ช่วยดูให้หน่อยว่าตอนนี้เชสอยู่ที่ไหน ปู่ซึ่งรักหลานคนเดียวของตนตอนนี้ที่สุดจึงหาคำตอบให้อย่างรวดเร็ว คู่ชายหญิงถึงได้มาถึงที่นี่กันได้“ผมหาผู้หญิงมาบำเรอนายแก้ขัดให้ไหมครับ เห็นว่าเมียนายจืดชืด ไม่น่าตื่นเต้นเลย นายคงจะเบื่อ หิวอยากจะกินแต่สาว ๆ สวย ๆ”พลั่ก!!เชสหันมาตวัดปืนในมือฟาดเข้าแก้มของลูกน้องอีกคนซึ่งเป็นคนพูดปร

  • คุณภรรยามาเฟีย   บทที่ 15 ไม่เป็นดั่งใจ

    แสงแดดยามเช้าเริ่มคลี่คลุมไปทั่วถนนขนาดเล็ก กลิ่นข้าวสวยหอมกรุ่นลอยปะปนกับอากาศบริสุทธิ์ทั่วบริเวณ ทั้งยังมีเสียงนกกระจิบร้องให้บรรยากาศอยู่บนสายไฟคนตัวเล็กในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขายาวคลุมถึงข้อเท้าสีครีมยืนอยู่ข้างโต๊ะไม้หน้าบ้าน มือเธอประคองถาดใส่ข้าวสวยและถุงร้อนบรรจุอาหารที่เพิ่งประกอบเสร็จด้วยตนเอง มีคนตัวใหญ่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนพับจนถึงข้อศอกกับกางเกงสแล็คสีดำยืนอยู่ข้าง ๆ ท่าทางของเขาดูไม่คุ้นชินนัก แต่กลับตั้งใจจนคนมองต้องแอบยิ้ม“ชุดนี้คุณตั้งใจเปลี่ยนมาเพื่อตักบาตรโดยเฉพาะเลยเหรอคะ” หญิงสาวถามเขา“ใช่ ฉันไม่รู้จะต้องใส่ยังไง ก็เลยเอาที่ดูดีไว้ก่อน นี่เสื้อสีขาวตัวเดียวที่มีเลยนะ ปกติฉันใส่แต่สีดำ”โซฟี่อมยิ้มกว้างกว่าเดิมเมื่อได้ฟังคำตอบ เหมือนจะแค่ทำเอาใจเธอ แต่เขาก็ใส่ใจกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้พระสงฆ์สามรูปเดินเรียงแถวเข้ามาจากปากซอย หญิงสาวจึงก้มศีรษะลงรอ เชสเห็นแล้วก็ก้มตามอย่างเงอะงะ เนื่องจากไม่เคยเข้าวัดทำบุญมาก่อนเลยในชีวิต และไม่เคยก้มหน้าให้ใคร แต่นี่มาตักบาตรครั้งแรกกับภรรยาคนสวย เธอคล่องแคล่วเรื่องนี้ เขาจึงเลือกที่จะทำตามเธอ“เดี๋ยวคุณตั้งจิตให้ดี

  • คุณภรรยามาเฟีย   บทที่ 14 ติดเมียไม่ไหว

    โซฟี่ปรับน้ำเสียงให้เป็นโทนอ่อนหวานแทบไม่ทัน เธอวางมีดที่หั่นผักอยู่ลง จับพลิกคว่ำหน้าจอมือถือลงกับพื้นเคาน์เตอร์ ก่อนจะหมุนตัวหันไปมองชายหนุ่ม“ทำไมคุณตื่นเช้าจังคะ”“ทำไมเธอพูดคำหยาบ ยังไม่ตอบฉันเลยนะ”“เอ่อ.. พอดี ฉันอยากลองพูดดูบ้างน่ะค่ะ อยากรู้ว่าถ้าตัวเองพูดจะเป็นยังไง”“แต่เหมือนเธอคุยกับใครนะ”“คือ.. ฉันคุยกับ AI ค่ะ บรีฟไว้ว่าให้ช่วยต่อบท”“..อะไรจะขนาดนั้น”“ถ้าคุณไม่เชื่อ ลองคุยดูก็ได้นะคะ”[เอ๊าอิฟี่ มึงจะให้กู-] เมย์พูดตกใจเข้าสาย แต่ยังไม่ทันเอ่ยจบประโยคก็ต้องชะงักไปก่อน เมื่อได้ยินเสียงชายหนุ่มคุยกับตนโดยตรง“ฮัลโหล”[อ้าวเฮ้ยย สวัสดีมนุษย์ใหม่ มึงเป็นใครเนี่ย]เชสขมวดคิ้วเข้มเมื่อได้ยิน ก่อนจะนำหูฟังออกจากหูแล้วส่งคืนให้หญิงสาว“แอปฯ อะไร AI คุยโทรศัพท์ได้ด้วย” เขาถามโซฟี่“พูดไปคุณก็ไม่รู้จักหรอกค่ะ” เธอตอบพลางอมยิ้มให้เขา รับหูฟังมาใส่กลับคืนดังเดิมด้วยท่าทีสงบนิ่ง ทำตัวให้เป็นปกติที่สุด“วางสายไปเถอะ อย่าไปหัดทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเธอเลย เธอเป็นเธอแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะไปฝึกพูดทำไมคำหยาบ”โซฟี่กดวางสายผ่านหูฟัง จากนั้นก็ถอดมันออก“ก็จริงค่ะ ฉันลองพูดแล้วมันไม่เข้ากับฉัน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status