เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 8 ดูแลเมีย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-12-10 21:55:59“เดินไหวไหม” เชสเงยหน้าถามโซฟี่
“ไหวค่ะ..” “แสดงว่าไม่ไหว” สิ้นเสียงแล้วเขาก็ยืนขึ้น ก่อนจะช้อนร่างบางอุ้มในท่าเจ้าสาว “ว้าย! คุณเชสคะ ฉันเดินไหวจริง ๆ นะคะ ไม่ต้องอุ้มก็ได้” “ภาพเสร็จเร็วสุดเมื่อไหร่” เขาไม่คุยกับเธอ แต่คุยกับช่างภาพแทน “ภายในเที่ยงวันพรุ่งนี้ค่ะคุณเชส” “ภายในเที่ยงคืนนี้” บอกจบก็เดินออกไปจากบริเวณนี้ทันที ปล่อยให้ช่างภาพและทีมงานคนอื่น ๆ ต่างอึ้ง ตระหนกกับคำพูดที่เปรียบเสมือนคำสั่งของเขา “เอาอีกแล้วนะคะ ทำไมคุณชอบทำอะไรตามใจจัง สั่งแบบนั้นถ้าเขารีบทำแล้วงานออกมาไม่สวยถูกใจคุณ คุณจะทำยังไงคะ” โซฟี่เอ่ยขณะอยู่บนหน้าแขนแกร่ง “ถ่ายกับเธอใหม่มั้ง” “..ฉันไม่ถ่ายแล้วค่ะ” “ดื้อเหรอ” “ฉันไม่ใช่เด็กนะคะ มาดื้ออะไรกัน” “เธอเด็กกว่าฉันตั้ง 7 ปี” “..ไปสืบเกี่ยวกับฉันมาหมดแล้วเหรอคะ” “ก็นิดหน่อย” “…” “เรื่องถ่ายใหม่ ฉันไม่ถ่ายหรอก ภาพพวกเรามันสวยอยู่แล้ว ดูแค่ภาพดิบบนจอเมื่อกี้ก็เกินจะบรรยาย แค่ช่างเขาต้องไปแต่งภาพเพิ่มนิดหน่อย ซึ่งเวลาถึงเที่ยงคืนนี้ฉันก็ว่ามันไม่น้อยไปด้วยซ้ำ เพราะภาพเราสวยอยู่แล้ว และเราถ่ายกันไปแค่ไม่กี่ภาพ” “…” “หรือเธอว่าไม่จริง” “ก็จริงค่ะ.. แต่เมื่อกี้ฉันเห็นแค่รูปเดียวเอง ยังไม่ทันได้เห็นรูปอื่นเลย” “สำออยก่อน” “คุณเชสคะ” “อย่าคิดได้ใจที่ฉันช่วยดูเท้าให้เธอเมื่อกี้นะ ฉันแค่ทำเป็นเป็นห่วงตามหน้าที่สามีให้คนในสตูเห็นเท่านั้น ไม่ได้รู้สึกอย่างที่แสดงเมื่อกี้เลยสักนิด” “..ค่ะ” ทำเป็นอวดดีไป เธอรู้ว่าเขาชอบคนสวย ตอนนี้เธอทั้งสวย ทั้งแต่งหน้าแต่งตัวด้วย เขาเลยหวั่นไหวกว่าปกติ เขาน่ะห่วงเธอจริง แต่ทำเป็นเข้ม เธอถึงได้แกล้งทำเป็นเจ็บให้เขาตกใจเพื่อเอาคืนคำพูดข่มของเขา อยากดัดหลังผู้ชายแบบนี้ให้หักไปเลย หมั่นไส้ “ฉันพาเธอกลับบ้านเลยนะ” เชสเอ่ยบอกเมื่อเดินมาถึงรถสปอร์ตคันหรูของตนแล้ว “บ้านฉันเหรอคะ” โซฟี่ถามด้วยท่าทีตื่นเต้นดีใจ คิดว่าจะได้กลับไปเจอบิดามารดาของตน “บ้านเรา” “…” คนตัวเล็กหุบยิ้มลงทันที เชสเห็นจึงหยักยิ้มแล้วส่ายหน้าเบา ๆ ถึงจะพยศไปหน่อย แต่โซฟี่ก็น่ารักในบางมุม เธอเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหามากจริง ๆ เวลาผ่านไป รถสี่ล้อคันหรูมาหยุดจอดหน้าบ้านเรือนหอ โซฟี่ปลดเข็มขัดนิรภัยจะลงจากรถ แต่เชสพูดห้ามก่อน “อย่าเพิ่งลง” หญิงสาวชะงักหยุดตัวแล้วหันมามองชายหนุ่ม เชสไม่พูดอะไรต่อแล้วลงจากรถ เดินอ้อมไปเปิดประตูฝั่งที่โซฟี่นั่ง จากนั้นก็อุ้มเธอออกมาในท่าเดียวกับก่อนหน้านี้ “ฉันเดินเองก็ได้นะคะคุณเชส” “ชักช้า ฉันขี้เกียจรอ” “แล้วคุณจะรอทำไมคะ นี่เราก็ถึงบ้านกันแล้ว ต่างคนต่างใช้ชีวิตไปสิคะ” เขาไม่เอ่ยคำใดตอบเธอ ได้แต่เดินอุ้มหญิงสาวเข้าบ้านไปอย่างนั้น “หมาป่ากับเสือ อยู่ด้วยกันได้เหรอคะ” โซฟี่ถามขึ้นหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ระหว่างทางที่เขาเดิน “อะไร” “ก็รอยสักคุณน่ะค่ะ ที่อกเป็นหมาป่า ที่แขนเป็นเสือ” “พูดไปเรื่อยนะเธอเนี่ย มันก็แค่รอยสัก มาอยู่ด้วยกันอะไร” “ทำไมถึงสักสองลายนี้เหรอคะ” “ก็มันดูดุดัน เป็นนักล่า เหมือนฉัน” “..คุณเหรอดุดัน” เธอเอ่ยเบา ๆ “อะไรนะ” “เปล่าค่ะ แล้วทำไมคุณไม่สักสิงโตล่ะคะ” “แผงคอเยอะไป รก” “ก็เอาตัวเมียสิคะ ไม่มีแผงคอ” “ฉันเป็นผู้ชาย จะสักตัวเมียทำไม” “สิงโตตัวเมียเป็นคนล่านะคะ ตัวผู้รอกินอย่างเดียว” “รู้ แต่ฉันยึดเพศ ไม่ได้ยึดบทบาท” “…” ชายหนุ่มเดินมาถึงโซฟาในห้องนั่งเล่นพอดี เขาจึงวางคนตัวเล็กลงไปให้นั่งบนเครื่องเรือนดังกล่าว “อย่าเพิ่งลุกไปไหนนะ เดี๋ยวฉันมา” “ทำไมเหรอคะ คุณจะไปไหน” “นั่งไป ไม่ต้องถาม” “…” เธอนั่งเงียบมองสามีหนุ่มเดินไป ทันทีที่เขาลับสายตาแล้ว ความในใจของหญิงสาวก็พรั่งพรูออกมา “จอมบงการ นายมันเหมือนสิงโตตัวผู้ไม่มีผิด วัน ๆ ไม่ทำอะไร เอาแต่กร่าง ทำตัวใหญ่แสดงอำนาจ อาหารไม่หาทำเอง ต้องให้เมียอย่างฉันทำให้กิน” ว่าจบก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะหันหน้าไปอีกทางแล้วกอดอก พยายามสงบสติอารมณ์ตนเอง “ทำไมคนที่ฉันแต่งงานด้วยต้องเป็นคนแบบนายนี่ คนแบบที่ฉันเกลียดที่สุด เจ้าชู้ ทำตัวไม่ให้เกียรติผู้หญิง เอาแต่ใจ ในหัวมีแต่เรื่องใต้สะดือ น่ารำคาญ” โซฟี่พ่นลมออกมาทางปากเพื่อระบาย ใบหน้าสวยบึ้งตึง คิ้วขดเข้าหากันเล็กน้อย สีหน้าแสดงความไม่พอใจตามความคิด ไม่นานเชสก็เดินกลับมา โซฟี่ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาแล้วจึงปรับอารมณ์และสีหน้าให้ดูเป็นปกติ ไม่เหวี่ยงไม่วีนอย่างก่อนหน้า เธอหันไปมองเขา และเห็นว่าชายหนุ่มถือกะละมังขนาดกลางมาด้วย เชสนั่งยองวางสิ่งที่ถืออยู่ลงบนพื้นเบื้องหน้าหญิงสาว “ฉันเอาน้ำอุ่นมาให้เธอแช่เท้า ใส่ส้นสูงไว้จะได้ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ ลดอาการปวดเมื่อยได้” “…” การกระทำอันอ่อนโยน ดูใส่ใจของเขานี้ ทำเอาเธออยากลบคำพูดที่แอบว่าเขาเมื่อกี้ไปเลย เชสเห็นหญิงสาวยังนั่งนิ่ง จึงจะจับเท้าเธอวางเข้ามาในกะละมังเอง แต่โซฟี่ก็ยื้อเท้าตนเองไว้ก่อน “ไม่เป็นไรค่ะคุณเชส เดี๋ยวฉันใส่เองค่ะ” บอกแล้วก็ใส่เท้าเข้าไปในกะละมังช้า ๆ ทีละข้าง “เป็นไง สบายไหม” เชสเงยหน้าถามเธอด้วยรอยยิ้มบาง ๆ โซฟี่พยักหน้าเบา ๆ พร้อมอมยิ้ม ถึงความจริงเธอจะใส่ส้นสูงได้คล่อง เดินถนัด แค่แกล้งว่าใส่ไม่เก่งให้เขาเห็น แต่เธอก็แอบเมื่อยเท้าอยู่เล็กน้อย พอได้แช่เท้าแบบนี้แล้ว รู้สึกดีมากเลย หญิงสาวกระดกปลายเท้าขึ้นลงเพื่อบริหารเท้า งอสลับเหยียดนิ้วเท้าเป็นระยะ นั่งให้ความอุ่นนวดเท้าให้ด้วยความสบายใจ เชสเห็นคนตัวเล็กดูพึงใจแล้วก็ยิ้มเอ็นดูเธอบาง ๆ “โซฟี่” เขาเอ่ยหลังจากที่ไม่มีบทสนทนาใดกันมาพักหนึ่ง “คะ” “เธออยากให้ฉันใส่แหวนแต่งงานเหรอ” “…” “ตอนดูรูปเมื่อกี้ มันมีรูปหนึ่ง เธอมองแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายฉัน” “คุณจะใส่หรือไม่ใส่มันก็เป็นสิทธิ์ของคุณค่ะ ฉันเข้าใจว่าเราไม่ได้อยากแต่งงานกันจริง ๆ คุณก็คงไม่อยากให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองมีเจ้าของที่ไม่ได้เลือกมาเองอย่างฉัน” เชสฟังแล้วก็เปลี่ยนสายตาไปมองแหวนแต่งงานบนนิ้วมือของหญิงสาว “แต่เธอยังใส่” “ก็ฉันไม่ได้มีผู้ชายคนอื่นให้อยากให้เขาเห็นว่าฉันไม่มีเจ้าของหนิคะ” “…” “แต่ฉันถอดก็ได้ค่ะ” พูดพลันจับถอดแหวนเพชรเม็ดงามออกจากนิ้วนาง ทำเอาเชสเห็นแล้วรู้สึกใจหายเล็กน้อย เขายังถอดลับหลังเธอ แต่เธอถอดต่อหน้าต่อตาเขาขนาดนี้ ไม่เห็นใจสามีที่ตัวเองไม่รักคนนี้จริง ๆ สินะ “เดี๋ยวมันจะหมองก่อนเราหย่ากัน เผื่อคุณอยากเอาแหวนนี้ไปขอผู้หญิงที่คุณชอบจริง ๆ หลังจากเราแยกย้ายกัน” “ฉันไม่ได้จนขนาดต้องใช้แหวนที่ผ่านมือผู้หญิงคนอื่นมาแล้ว มาใส่ให้เมียฉันซ้ำ” “..ค่ะ ขอโทษที่ดูถูกคุณนะคะ” “ฉันก็ไม่ได้บอกว่าเธอดูถูกฉันซะหน่อย” “…” “แหวนนี้ฉันจูบให้เธอไปแล้ว ฉันไม่อยากเอาไปจูบให้ผู้หญิงคนอื่นอีก” “…” ตกลงนี่เขาจะดีหรือจะร้าย “เอาเท้ามานี่มา เดี๋ยวฉันนวดให้” “ไม่เป็นไรค่ะคุณเชส” “เลิกปฏิเสธ เลิกเกรงใจ ฉันเป็นสามีเธอ ไม่ใช่คนอื่น ถ้าไม่ให้ฉันดูแลภรรยาตัวเอง จะให้หมาที่ไหนดูแล” “…” เชสจับเท้าข้างหนึ่งของหญิงสาวขึ้นมาวางบนหน้าตักตน จากนั้นก็บีบนวดเท้าให้เธอเบา ๆ “อย่างน้อยคุณน่าจะรอให้เท้าฉันแห้งก่อนนะคะ แบบนี้กางเกงคุณเปียกน้ำหมดสิ” “เดี๋ยวก็ถอดอยู่แล้ว” “…” อย่าหลงกล เขาก็แค่ทำเป็นอ่อนโยนให้เธอหวั่นไหว โซฟี่ “เป็นไง ฝีมือฉันพอจะเป็นหมอนวดได้หรือเปล่า” “..ไม่รู้สิคะ ฉันไม่เคยใช้บริการหมอนวดมาก่อน” “หึ” เชสยกยิ้มขำ โซฟี่จึงยิ้มตาม ทั้งสองต่างหัวเราะในลำคอกันเบา ๆ ไม่มีบทสนทนาใดต่อจากนั้น Rrr~ เสียงสั่นแจ้งเตือนของโทรศัพท์เชสดังขึ้น เขาจึงนำมือข้างหนึ่งเช็ดกับกางเกงเพื่อให้น้ำบนเท้าหญิงสาวออกจากมือ แล้วล้วงหยิบมือถือออกมาดู เมื่อเห็นว่าเป็นใครที่ทักมาก็กระตุกยิ้มเบา ๆ เขาเหลือบตามองโซฟี่ และเห็นว่าหญิงสาวยังคงก้มหน้าเล่นมือถืออยู่เช่นก่อนหน้า ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไรกับเธอ แล้วพิมพ์ตอบแชตไป BadBitchPh: วันนี้อยากได้ภาพอะไรมั้ยคะคุณซี ZWallet: อะไรก็ได้ คุณจัดมาให้ผมได้เลย BadBitchPh: งั้น.. คืนนี้ฉันจะให้คุณดูแมวที่ห้องฉันนะคะ ZWallet: เอาสิ ผมอยากเลี้ยงแมวพอดี ชายหนุ่มอมยิ้มกับหน้าจอ ก่อนจะเงยหน้ามองเจ้าของเท้าบนตักตนอีกครั้ง ทว่ายังไม่ทันพูดอะไรกับเธอ มือถือก็สั่นดังอีกรอบ ครั้งนี้โซฟี่ละสายตาจากโทรศัพท์มามองเขา นึกสงสัยว่าทำไมเธอส่งข้อความหาคุณซีทีไร โทรศัพท์เขาแจ้งเตือนทุกที “คุณคุยกับใครเหรอคะคุณเชส” “สีแดงหรือสีดำ” “คะ” “เลือกมา” “..สีแดงค่ะ” “โอเค” . . BadBitchPh: อยากดูชุดสีแดงหรือสีดำคะ Read ZWallet: ผมขอสีแดง นายนี่.. คือคุณซีเหรอ โปรดติดตามตอนต่อไป..
บทล่าสุด
คุณภรรยามาเฟีย บทที่ 12 ชักจะชอบแล้ว NC+++❤️🔥🔥🔥🔥
“อ๊ะ! คุณจะพาฉันไปไหนคะ” โซฟี่ถามเสียงแผ่วด้วยใบหน้าเหยเกจากความกระสัน เมื่อเชสจับตนให้ลุกนั่งขึ้น ทำให้แท่งร้อนแทงลึกเข้าในช่องทางมากกว่าเดิมโดยปริยาย“เปลี่ยนที่บ้าง เบื่อบนเตียงแล้ว” บอกแล้วก็ลงจากที่นอนไป รอให้คนตัวเล็กตามมา ทว่าไม่รอให้เธอลงมายืนพื้นเองก็ชิงอุ้มร่างบางขึ้นในท่าอุ้มแตงก่อน“อ๊ะ! คุณเชส~”“จุกเหรอหืม?”“ถามมาได้ คุณอุ้มฉันแล้วลูกชายคุณก็แทงเข้ามาในของฉันพอดีเป๊ะเลยนะคะ”“พูดหน้ามุ่ยเชียว ไม่ชอบเหรอ”“ก็.. ชอบค่ะ แต่ว่ามันจุกง่ะ”“หึ โดนเอาแล้วอ้อนน่าดูนะ ทำอะไรก็น่ารักไปหมด”“…” เขากำลังหลงเธอมากเลยสินะ จะแพ้ภัยตัวเองแล้วหรือเปล่า หึเชสยกยิ้มมุมปากข้างหนึ่ง ก่อนจะหมุนตัวเดินไปพร้อมกับยกคนบนกายขึ้นสลับปล่อยลง ให้ร่องสาวกลืนกินความเป็นชายเข้าออกต่อเนื่อง ดุ้นเอ็นใหญ่ที่ผลุบโผล่พ้นจากปากทางแคบเล็กเคลือบน้ำเมือกใสไม่แห้งไป“คุณจะพาฉัน- อ๊ะ ไปไหนคะ”“ระเบียง”“เดี๋ยวก่อนได้ไหมคะ อ๊ะ..อ๊ะ ขอไปตรงประตูห้องน้ำก่อน”“ห้องน้ำ? ไปทำไม”“ไม่ต้องเข้าข้างในค่ะ แค่ประตูด้านนอกพอ อ๊ะ พอดี.. ฉันอยากเห็นประตูสั่นเพราะเราสองคนขยับใส่กันน่ะค่ะ”“หึ แอบแซ่บนะเธอเนี่ย”“แหะ ไม่หรอกค่ะ
คุณภรรยามาเฟีย บทที่ 11 ผัวเมียโดยสมบูรณ์ NC+++❤️🔥🔥🔥
กลางกลีบกุหลาบสีหวานกำลังถูกลิ้นร้อนเลียละเลียดอย่างเพลินปาก ติ่งเกสรสีแดงสดเคลือบเต็มไปด้วยน้ำสีใสลากยาวไปถึงปากช่องทางสงวน ซึ่งชุ่มแฉะด้วยน้ำเมือกจากความปรารถนาของหญิงสาวที่หลั่งไหลล้นออกมาจากร่องคับแคบโซฟี่นำมือข้างหนึ่งปิดปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียงแห่งความกระสันที่ดังอยู่ในลำคอไม่ขาด ส่วนมืออีกข้างก็กำขยำที่นอนแน่น เกร็งร่างกายไปทั้งตัวเมื่อดุ้นลิ้นของเชสมอบความรัญจวนใจให้เธอดีเหลือเกินชายหนุ่มเห็นหญิงสาวอดทนได้เก่งมากก็ยิ่งอยากท้าทายความสามารถของเธอ เขาใช้นิ้วหัวแม่มือบดขยี้ปุ่มกระสันหมุนวนไปมาถี่เร็วเพื่อให้เจ้าตัวรู้สึกอ่อนไหวมากขึ้น พลางแทงลิ้นแทรกเข้าไปในความแคบเล็ก ตวัดมันควงสว่านจนน้ำหล่อลื่นท่วมล้นปากทางร่องสาวคลุมนองเต็มลิ้นของเขาโซฟี่เสียวเกินห้ามใจ เธอยกเอวร่อนหาปากชายหนุ่มอย่างอดไม่ได้ เมื่อเชสระรัวปลายลิ้นสะกิดเม็ดคริสตัลสีหวานเร็วแรง เธอก็รีบนำมือที่กำลังปิดปากย้ายไปกำจับผ้าปูที่นอนเช่นอีกข้าง เกร็งจนตัวลอยอย่างที่ไม่เคยเป็น“อ๊ะ! คุณเชสคะ~”นี่แหละที่เขาต้องการ พอได้ยินเสียงของโซฟี่อย่างนั้นแล้วเชสก็จัดการใช้นิ้วแทงเข้าไปชักเข้าออกเร็วรัวในร่องนุ่มลื่น เพิ่มจำนวนนิ
คุณภรรยามาเฟีย บทที่ 10 ไม่อยากให้เป็นของใครอีก NC++❤️🔥🔥
เชสจับพลิกตัวร่างบางให้มาอยู่ในตำแหน่งสลับกับตนโดยไม่ได้ผละปากออก เขาจับประคองกรอบหน้าสวยแล้วตั้งใจงับกลืนกินเนื้อเยลลี่รสหวานของหญิงสาวราวกับคนกระหาย ทั้งสองจูบสนองกันอย่างเร่าร้อน โซฟี่ค่อย ๆ ยกมือจับลูบท้ายทอยเขาไปมาเบา ๆเพียงครู่เดียวชายหนุ่มก็ถอนจูบออก เขามองใบหน้าหวานของภรรยาสาวด้วยแววตาหลงใหล แม้ตอนนี้ดวงหน้าเธอจะไร้เครื่องสำอางใดแต่งแต้มเขานำมือไปดึงยางมัดผมของเธอ ที่ตอนนี้มัดทรงหางม้าต่ำอยู่ ให้เส้นยางคลายออกจนผมสีน้ำตาลอ่อนสยายสวยงาม เสริมให้ใบหน้าจิ้มลิ้มน่ามองยิ่งขึ้น“เธอสวยมากเลยโซฟี่”หญิงสาวไม่ได้พูดอะไรตอบเขาไปแล้วยื่นหน้าเข้าประกบปากชายหนุ่ม แสดงฤทธิ์ของยาที่ไม่อยากเว้นช่วงสนองความต้องการนานขณะโดนเธอจับจูบ เชสก็จะปลดกระดุมเสื้อตัวเองถอดออก ทว่าโซฟี่กลับพูดขึ้นก่อน“ไปทำในห้องคุณกันนะคะ”“ทำตรงนี้ก็ได้ ฉันสามารถ”“ไม่เอาค่ะ มันส่วนรวมเกินไป ถึงจะไม่มีใครคนอื่นอยู่กับเรา ฉันก็เขินอยู่ดี..”“โอเค ฉันตามใจเธอ” สิ้นเสียงก็ช้อนตัวหญิงสาวอุ้มขึ้นในท่าเจ้าหญิง พาเดินไปยังจุดหมายที่เธอต้องการอย่างรวดเร็วประตูห้องของชายหนุ่มถูกเปิดออก ขณะที่เชสกำลังยื่นหน้าจูบปากดูดดื่มกับ
คุณภรรยามาเฟีย บทที่ 9 อยากฟีเจอริ่ง
เมื่อดูแลเท้าภรรยาเสร็จแล้ว เชสก็พาเธอไปส่งที่หน้าห้อง เนื่องจากโซฟี่ขอเขาว่าไม่ต้องเข้าไปส่งถึงข้างในก่อนจะแยกย้ายกัน เชสก็บอกว่าตนจะออกไปข้างนอก“ไปไหนเหรอคะ”“เพื่อนชวนไปผับน่ะ”“อ้อ..”“หึ ฉันจะกลับมา แต่เธอไม่ต้องรอนะ นอนไปเลย”“แล้วอาหารเย็นล่ะคะ”“เธอทำกินของเธอเองเลย นี่เดี๋ยวฉันจะไปแล้ว”“โอเคค่ะ งั้นขับรถดี ๆ นะคะ”“แสดงความรักแบบภรรยาหน่อยสิ”“คะ”เขาหันแก้มข้างหนึ่งยื่นไปหาหญิงสาวพลันพองแก้มเล็กน้อย บอกเป็นนัยว่าให้เธอหอมแก้มตนโซฟี่มองแล้วก็ยืนนิ่ง ไม่ได้ทำตามอย่างที่เขาต้องการ“เร็วสิ ฟอดหนึ่งเร็ว”“ทำไมฉันต้องทำด้วยคะ ฉันไม่ได้อยากสูดกลิ่นคุณเข้าจมูกสักหน่อย”เชสถอยหน้าออกไปมองใบหน้าหวาน สีหน้าเรียบเฉยลง“ดื้อจริง ๆ”“…”“งั้นฉันทำเอง” เขาบอกจบก็ยื่นหน้าสูดกลิ่นที่แก้มของโซฟี่อย่างรวดเร็ว เธอจึงเบิกตาโพลงเล็กน้อยด้วยความตกใจ“คุณเชส” เอ่ยพลางยกมือจับแก้มที่โดนหอมของตน“อ่าห์ กลิ่นเมียหอมชื่นใจ”“คุณนี่เอาแต่ใจตัวเองจริง ๆ นะคะ”“เอาแต่เธอด้วย เตรียมตัวดี ๆ นะ”“…”“ไปนะครับคุณภรรยา” บอกจบก็ขยิบตาให้เธอไปหนึ่งข้างพลางยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากบ้านไปในที่สุดโซ
คุณภรรยามาเฟีย บทที่ 8 ดูแลเมีย
“เดินไหวไหม” เชสเงยหน้าถามโซฟี่“ไหวค่ะ..”“แสดงว่าไม่ไหว” สิ้นเสียงแล้วเขาก็ยืนขึ้น ก่อนจะช้อนร่างบางอุ้มในท่าเจ้าสาว“ว้าย! คุณเชสคะ ฉันเดินไหวจริง ๆ นะคะ ไม่ต้องอุ้มก็ได้”“ภาพเสร็จเร็วสุดเมื่อไหร่” เขาไม่คุยกับเธอ แต่คุยกับช่างภาพแทน“ภายในเที่ยงวันพรุ่งนี้ค่ะคุณเชส”“ภายในเที่ยงคืนนี้” บอกจบก็เดินออกไปจากบริเวณนี้ทันที ปล่อยให้ช่างภาพและทีมงานคนอื่น ๆ ต่างอึ้ง ตระหนกกับคำพูดที่เปรียบเสมือนคำสั่งของเขา“เอาอีกแล้วนะคะ ทำไมคุณชอบทำอะไรตามใจจัง สั่งแบบนั้นถ้าเขารีบทำแล้วงานออกมาไม่สวยถูกใจคุณ คุณจะทำยังไงคะ” โซฟี่เอ่ยขณะอยู่บนหน้าแขนแกร่ง“ถ่ายกับเธอใหม่มั้ง”“..ฉันไม่ถ่ายแล้วค่ะ”“ดื้อเหรอ”“ฉันไม่ใช่เด็กนะคะ มาดื้ออะไรกัน”“เธอเด็กกว่าฉันตั้ง 7 ปี”“..ไปสืบเกี่ยวกับฉันมาหมดแล้วเหรอคะ”“ก็นิดหน่อย”“…”“เรื่องถ่ายใหม่ ฉันไม่ถ่ายหรอก ภาพพวกเรามันสวยอยู่แล้ว ดูแค่ภาพดิบบนจอเมื่อกี้ก็เกินจะบรรยาย แค่ช่างเขาต้องไปแต่งภาพเพิ่มนิดหน่อย ซึ่งเวลาถึงเที่ยงคืนนี้ฉันก็ว่ามันไม่น้อยไปด้วยซ้ำ เพราะภาพเราสวยอยู่แล้ว และเราถ่ายกันไปแค่ไม่กี่ภาพ”“…”“หรือเธอว่าไม่จริง”“ก็จริงค่ะ.. แต่เมื่อกี้ฉัน
คุณภรรยามาเฟีย บทที่ 7 รูปติดฝาบ้าน
“ขออนุญาตนะคะ รองเท้าค่ะคุณผู้หญิง” เสียงหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้น ทั้งโซฟี่และเชสต่างหันไปมอง โซฟี่เห็นพนักงานคนนั้นวางรองเท้าดังกล่าวลงพื้น ทำท่าจะเปลี่ยนสวมมันให้เธอ จึงรีบย่อตัวลงห้ามพนักงานนั้นไว้ก่อน“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันใส่เองก็ได้ ขอบคุณนะคะ” พูดจบแล้วก็จะทำตามที่บอก แต่เชสกลับนั่งยองลงมาจับมือเธอห้ามไว้“เดี๋ยวฉันใส่ให้”“ไม่เป็นไรค่ะคุณเชส คุณเป็นมาเฟีย เป็นคนน่าเกรงขามในสายตาคนอื่น มาใส่รองเท้าที่เป็นของต่ำให้ฉัน คนอื่นจะมองไม่ดีนะคะ”“ฉันใส่รองเท้าให้เมียฉัน ใครมันมองว่าไม่ดีฉันจะเอาเลือดหัวมันออกมา” เขาตอบเสียงดัง ให้คนโดยรอบได้ยินด้วย“…”“ลุกขึ้นไปยืนดี ๆ จะได้ยกเท้าให้ฉันได้”หญิงสาวยอมทำตามที่เขาบอก สายตายังคงมองชายหนุ่มอยู่ตลอด เธอไม่คิดจริง ๆ ว่าคนอย่างเขาจะยอมลดตัวมายุ่งกับเท้าของเธอแบบนี้ ตั้งแต่ที่ทำทีหวงเธอกับผู้ชายคนอื่นเมื่อกี้แล้ว ไหนจะที่จูบแหวนแล้วพูดจาสุภาพแปลกหูกับเธออีกสามีเธอนี่เป็นอาหวังแน่ ๆ ทำดีให้เธอตายใจ เธอจะได้ยอมมีอะไรด้วย พอเธอท้อง เขาก็จะได้อิสระ ไม่เหลียวตามองเธออีก..ถ้าเป็นอย่างที่เธอคิดนี้จริง ก่อนจะถึงตอนที่เขาตั้งใจไว้ เธอจะทำให้เขาแพ้ภัย
บางทีคุณอาจจะชอบ
ลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข58.9K viewsท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา141.6K viewsรักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี
ในน้ำมีปลา43.3K viewsพลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol34.9K viewsทาสรักคุณหมอ
ญาณิน46 viewsพรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1
เอลยา75 viewsเกิดมาร่าน NC20+
Beefy Cat4.8K viewsเล่ห์รักร้ายเดียงสา
สิรี&EVAVY340 views
