บทที่ 140

สมัยที่เขาออกจากตระกูล แดร์ริลนั้นอาศัยอยู่ในหมู่บ้านพักหนึ่ง และเรียนการว่ายน้ำด้วยตัวเอง ดังนั้นท่าว่ายน้ำของเขาจึงดูประหลาด

"ฮ่าฮ่า ดูลูกเขยลินกันสิ เขาว่ายท่าลูกหมาเหรอ?"

"โอ้ ท่าลูกหมา นั่นมันตลกชะมัด!"

หญิงสาวบางคนเริ่มหัวเราะคิดคัก

ลิลี่กัดริมฝีปากอย่างโมโหเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะจากที่หาด เมื่อเธอมองดูท่าว่ายน้ำของแดร์ริล เธอจึงรู้สึกว่ามันตลกเช่นกัน

มันชัดเจนว่าแดร์ริลไม่เคยได้รับการสอนว่ายน้ำระดับมืออาชีพมาก่อน แต่เขากลับมีความมั่นใจ แม้ว่าเขาจะไม่ช้า แต่ความเร็วของเขาไม่สามารถชนะการแข่งได้แน่ ถ้าไม่ได้อันดับหนึ่ง ก็เท่ากับแพ้เดิมพัน

เธอควรเชื่อในเขาไหม? เงินหนึ่งพันล้านเชียวนะ!

ถ้าพวกเธอแพ้ ตระกูลลินดันจะต้องจ่ายพันล้านบาท อะไรจะเกิดหลังจากนั้น? บางทีเธออาจจะเสียตำแหน่งผู้นำตระกูลด้วย

เมื่อคิดถึงเรื่องพวกนั้น ลิลี่เริ่มกังวล เธอพยายามอย่างที่สุดเพื่อเพิ่มความเร็ว ยังไงก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะชนะ

ทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง

"นั่นอะไร?"

"โอ้ตายแล้ว นั่นมันฉลาม? ทำไมถึงมีครีบเทาอยู่ในน้ำ?"

"ฉลาม! ฉลาม! กลับมา! ว่ายกลับมาเร็ว!"

ทั้งสิบผู้กำลังขมักเขม้นว่า