Share

ตอนที 2 อุบัติเหตุ

Penulis: PR Star Ploy
last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-11 16:15:02

      หลังแต่งงาน อัยยะได้พยายามที่จะระงับอารมณ์ของเธอไม่ให้อาละวาด ผ่านไปได้แค่ครึ่งปี ความอดทนของเธอก็ถึงขีดจำกัด เธอเริ่มหวาดระแวงในตัวชายหนุ่มมากขึ้น เพราะตั้งแต่เธอแต่งงานกับเขา เขาไม่ยอมนอนกับเธอและไม่ยอมแตะต้องตัวเธอเลยสักครั้ง และจะพูดกับเธอเฉพาะเมื่อจำเป็นเท่านั้น เธอได้แต่คิดว่าเขายังคงรักผู้หญิงคนนั้น และนั้นเธอจะไม่ยอมเป็นอันขาด ถึงแม้ว่าเขาจะกลับบ้านตรงเวลา และพาเธอไปร่วมรับประทานอาหารกับพ่อของเธอในวันหยุดสุดสัปดาห์

      หลังจากนั้น เธอก็เริ่มไปอาละวาดหญิงสาวทุกคนที่เข้าใกล้สามีของเธอ โดยเฉพาะอดีตแฟนเก่าของชายหนุ่มที่ยังคงทำงานในบริษัทของสามีเธอ เขาไม่ยอมไล่ยัยนั้นออก แถมยังปกป้องหล่อนตลอดเวลาเมื่อเธอไปอาละวาด นับวันอัยยะเริ่มอาละวาดหนักขึ้นเรื่อย ๆ มันทำให้พวกเขาเริ่มทะเลาะกัน จากที่ชายหนุ่มกลับบ้านตรงเวลา กลายเป็นว่าเขาเริ่มจะไม่ค่อยกลับมานอนบ้าน ยกเว้นเมื่อเธอเริ่มขู่เขา เขาถึงจะกลับ แต่ชายหนุ่มก็ยังคงมารับเธอไปทานอาหารกับพ่อของเธอเมื่อถึงเวลา และหลังจากนั้นเขาก็แค่มาส่งและจากเธอไป

      นี้ก็ผ่านมาจะเกือบ 2 ปีแล้ว นับวันชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธอก็ยิ่งเย็นชาใส่เธอ พวกเขาแทบจะไม่ได้เจอกัน ยกเว้นว่าเขาจะมารับเธอไปทานข้าวกับพ่อของเธอเท่านั้น ในที่สุดเธอก็ถึงขีดสุดของความอดทน ดังนั้นการมาของเธอในวันนี้ จึงมาเพื่อจัดการกับยัยผู้หญิงที่เธอคิดว่าหล่อนจะมาแย่งสามีของเธอไป

      "เพี้ยะ!"

      ฝ่ามือของเธอฟาดเข้าไปเต็มหน้าของหญิงสาวที่กำลังเดินบริเวณห้องโถงทางเข้าบริษัท หญิงสาวที่ถูกกระทำอย่างไม่ทันตั้งตัวบวกกับอาการตกใจที่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันกับตัวเองขึ้น จึงไม่ทันป้องกันอะไรทั้งนั้น คอเรียวยาวของเธอก็ถูกมืออันทรงพลังบีบเข้ามาอย่างแรง เสียงหญิงสาวที่กำลังบีบคอเธอพูดตะคอกใส่หน้าของเธอ

      "นี้มันยังน้อยไป กับการที่แกคิดจะแย่งสามีคนอื่น ฉันจะทำให้แกตาย ๆ ไปจากโลกนี้ซะ!!!"

      "ยะ ยะ ยะ ทำฉะ ฉะ ฉะ ... ชะ ชะ ชะ ..."

      เสียงหญิงสาวที่ถูกบีบคอจนแหบแห้ง เสียงเธอเริ่มขาดหาย ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้แบบเต็มแรง เธอพยายามแกะมือของคนที่กำลังจะฆ่าเธอ

      ใช่แล้วละ การมาของอัยยะในวันนี้ คือ .... (ฉันจะทำให้แกหายไปจากโลกนี้ซะ ไปตายซะ นังผู้หญิงแพศยา) เสียงในหัวของอัยยะดังก้อง พร้อมกับมือที่บีบไปที่คอของหญิงสาวอย่างแรง

      "ฮา ฮา ฮา ไปตายซะ!!!" เสียงหัวเราะของอัยยะดังออกมาอย่างลืมตัว

      ก่อนที่หญิงสาวที่ถูกบีบคอจะสิ้นลมหายใจ มือใหญ่และหนา บวกกับพลังที่ส่งผ่านมา แกะไปที่มือของผู้ที่ก่อเหตุ และผลักหญิงสาวที่เป็นตัวต้นเหตุจนเธอล้มลงก้นกระแทกพื้น (ปั๊บ!!!) เธอร้องเสียงหลง และตะโกน

      "โอ๊ย!!! ใครทำฉัน!!!" ก่อนเงยหน้าขึ้นมองที่มาของการกระทำนั้น

      "อะ อะ อะ ลี!!" ชายหนุ่มที่มาถึงผลักเธอทันที พร้อมกับดึงหญิงสาวที่กำลังจะถูกผู้หญิงบ้าคนนี้ฆ่าตายมาไว้ด้านหลังของเขา เขาถามเธอ

      "คุณคิดจะทำอะไร!!!?" หญิงสาวที่ยังคงนั่งอยู่กับพื้น พูดอะไรไม่ออก และพยายามจะยืนขึ้น แต่ถูกเขาผลักลงกับพื้นอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ยืนขึ้นได้ พร้อมพูดออกมาแบบไม่สำนึกผิด

      "อ๊ะ โอ๊ย!!! ลี คุณทำกับฉันอยากนี้ไม่ได้นะ ฉัน ฉัน จะฆ่ามัน มันคิดจะแย่งคุณไปจากฉัน" เธอต่อว่าชายหนุ่มที่ทำกับเธอ แต่เขากลับไม่สนใจเธอเลย

      สิ่งที่หญิงสาวพูดออกมา มันทำให้ชายหนุ่มที่รู้สึกกับเธอไม่ดีมาตลอดมันเป็นระยะเวลาเกือบจะ 2 ปีแล้ว ความอดทนที่เขาอดกลั้นมันหมดไปโดยสิ้นเชิง

      "แคก...แคก" เสียงไอจากหญิงสาวที่เพิ่งถูกช่วยจากการบีบคอดังขึ้น หลังจากได้รับการช่วยเหลือ เธอเอามือลูบคอของตัวเอง

      "ไม่เป็นไรมากใช่ไหม" เสียงชายหนุ่มถามอาการหญิงสาว

      เมื่อเธอได้ยินเสียงชายหนุ่ม เธอก็เงยหน้าขึ้นมอง เขาคือ !!

      เธอเห็นเขาแล้วก็ได้แต่ยิ้ม แต่อาการเจ็บที่คอยังคงอยู่ และเสียงของเธอยังไม่กลับมาเป็นปกติ จึงตอบแบบไม่เต็มเสียง

      "มะ ไม่ เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะที่มาช่วยเรา" ชายหนุ่มไม่ได้ตอบเธอกลับ เขาหันไปบอกกับพนักงานที่กำลังมุงดูเหตุการณ์

      "คุณ!! มานี้!!" ชายหนุ่มเรียกพนักงานอีกคนที่กำลังอึ้งกับเหตุการณ์

      "ค่ะ!!?" เสียงพนักงานหญิงตอบรับเป็นเชิงว่าเรียกเธอใช่ไหม

      "ผมเรียกคนนั้นล่ะ มานี้ พาเธอไปห้องพยาบาล" เขาชี้และเรียกตัวพนักงานหญิงที่อยู่ใกล้เพื่อให้นำหญิงสาวที่ได้รับบาดเจ็บไปที่ห้องพยาบาล และดูแลเธอ

      "คุณอัยย์! ผมหมดความอดทนกับผู้หญิงอย่างคุณแล้ว! คุณมันแก้ไขนิสัยตัวเองไม่ได้จริง ๆ มากับผม!! เราต้องคุยกัน"

      จากนั้นเขาก็ลากหญิงสาวที่เป็นตัวต้นเหตุออกจากพื้นที่ทันที นี้ถือเป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มจับข้อมือของเธอ

      เธอมองดูการกระทำของเขา แต่มันไม่ใช่การจับเพื่อความเสน่หา เขาจับเธอแน่นจนเธอเจ็บ และเธอก็ไม่ยอมให้ทำเขาอย่างนี้กับนี้เช่นกัน

      "ฉัน ฉัน ทำไม? ปล่อยฉันนะ! ฉันจะไปจัดการกับยัยผู้หญิงคนนั้น!! มะ มะ มันคิดจะแย่งคุณไปจากฉัน!!!"

      ชายหนุ่มไม่ฟังเสียงเธอ และเขายังคงลากเธอออกจากบริษัทของเขา ก่อนที่จะพ้นหน้าประตูบริษัท เขาบอกกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดที่อยู่ด้านหน้าประตู

      "ผมขอให้พวกคุณรู้ว่าต่อไปนี้ ห้ามให้ผู้หญิงคนนี้เขามาที่บริษัทของเราอีกเป็นอันขาด!!!" ลีอองออกคำสั่ง

      "ครับท่านประธาน" เสียงตอบรับจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอด

      "มะ มัน มันหมายความว่ายังไง? ไม่ให้ฉันมาทีนี้อีก? นี้ลี ฉันเป็นภรรยาของคุณนะ!! คุณจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้นะ!! ปล่อยฉัน ปล่อยฉันนะ!!!" เธอได้ยินก็หน้าเสียทันที แต่ชายหนุ่มไม่ฟังที่เธอพูด พร้อมกับดึงเธอให้เดินตามเขาไปที่รถ

      "กรี๊ดดดดด!!! อ๊ากกกกก!!!" เสียงกรีดร้องของเธอดังออกมาทันที

      ชายหนุ่มจับเธอยัดเข้าไปยังเบาะหลังของรถทันที เธอพยายามออกจากรถ

      "ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันนนนน!!!" เขารู้ว่าอัยยะจะไม่ยอมกลับกับเขาแต่โดยดี เขาจึงเตรียมตัวมาเพื่อการนี้แล้ว

      เธอถูกเขาใช้เชือกที่เตรียมไว้แล้ว มัดที่มือของเธอ และขาของเธอทันที จากนั้นเขาก็เดินไปขึ้นรถและขับมันออกไป เขาไม่พูดอะไรทั้งนั้น แต่หญิงสาวที่ถูกเขากระทำกรี๊ดลั่นอยู่ภายในรถ

      "กรี๊ดดดดด!!! อ๊ากกกกก!!!" ชายหนุ่มไม่สนใจ และขับรถออกไป

      ที่จริงแล้ว อัยยะกะจะเอาผู้หญิงที่เธอเกลียดให้ตาย ๆ คามือของเธอไปจริง ๆ ดีที่คนในบริษัทโทรแจ้งไปยังชายหนุ่ม และเขาก็มาช่วยเธอได้ทันเวลา

      แต่จะอย่างไรละ ก็อยากมายุ่งกับสามีฉันทำไมละ แค่นี้ยังมันน้อยไป เป็นแค่แฟนเก่าก็ควรหัดเจียมเนื้อเจียมตัวและออกจากชีวิตของเราไปซะ

      .....

      คืนนี้ช่างเป็นคืนที่โดดเดี่ยวแน่แท้ บรรยากาศที่ปกคลุมไปด้วยสายฝนที่กำลังตกกระหน่ำลงมาชวนให้เศร้าใจ ในคืนนี้เธอยังถูกชายคนที่เธอรักจับมัดมือมัดเท้ายัดเข้ารถ และยังบอกให้เธอไปตาย เพียงเพราะเธอไปทำร้ายแฟนเก่าของเขา รวมถึงผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้เขา ใช่เธอจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนได้เข้าใกล้เขา เสียงแตรรถดังขึ้นอย่างดัง

      (ปี๊นนนนนนน....)

      ในขณะที่มือของเธอทุบพวงมาลัย เธอเผลอทุบถูกไปแตรรถ เสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหัน มันทำให้เธอตกใจเช่นกัน เธอก้มมองมือตัวเองอย่างลืมตัว พอเธอเงยหน้าขึ้นจากพวงมาลัย เธอก็เจอกับเสาของสะพานลอยที่อยู่ตรงเกาะกลางถนนเข้าอย่างจัง เธอหักพวงมาลัยเพื่อหลบมันแต่เธอก็ชนเข้ากับเกาะกลาง เฉียดเสาสะพานพอดี

      "โครม!!!" เสียงรถยนต์ที่กระแทกกับเกาะกลางถนน รถของเธอเหินข้ามเกาะกลางถนนหลังชน มันพลิกตัวหงายท้องตกลงอีกฟากของถนนข้างขอบของเกาะกลาง สภาพรถของเธอหลังจากที่แตะกับพื้นถนน มันยุบตัว

      ตัวรถถูกกระแทก ล้อชี้ฟ้า ถุงลมนิรภัยทำงานเธอติดอยู่กับเบาะคนขับเพราะเธอขาดเข็มขัดนิรภัย เสียงของเธอดังออกจากลำคอเบาๆ "แคก...แคก...อะ อะ อะ ช่วย......" จากนั้นเธอก็หมดสติลงทันที ก่อนหมดสติ เธอคิดถึงแต่เขา (ลี ... ฉันขอโทษ)

      รถที่สัญจรไปมาต่างหยุดเมื่อเห็นอุบัติเหตุ และเริ่มให้การช่วยเหลือผู้ประสบเหตุทันที

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • คุณสามีฉันพร้อมที่จะหย่าแล้วนะ   ตอนที่ 122 เส้นทางของเรา (จบ)

    ลีอองไม่รอช้า ดึงร่างของเธอเข้ามาในอ้อมกอด พร้อมมอบจูบที่ละมุนให้กับเธออีกครั้ง เขาจูบเธอเพียงอึดใจเดียวเท่านั้น เพราะนี้ยังต้องทำหน้าที่รับแขกอยู่ "ผมขอขอบคุณคนที่สำคัญกับผมที่ทำให้ผมมีวันนี้ ขอบคุณ คุณเจสัน พ่อตาของผมที่ท่านเอ็นดูผมเหมือนลูกแท้ๆ ของท่านมาโดยตลอดและยังมอบลูกสาวเพียงคนเดียวของท่านให้ผู้ดูแล ที่ตอนนี้เธอกลายมาเป็นภรรยาที่น่ารักของผม ขอบคุณคุณพ่อกับคุณแม่มากๆ ที่สร้างโอกาสให้กับผมได้พบกับเธอคนนี้" ประโยคหลังลีอองหันไปมองพ่อกับแม่ของเขา เขาพูดจริงที่ท่านทั้งสองบังคับให้เขาแต่งงานกับอัยยะ หากเขาไม่ตกลงในตอนนั้น เขาก็ไม่รู้จะได้รู้จักเธอคนนี้หรือเปล่า "และที่สำคัญ ขอบคุณเธอคนนี้ ...." ลีอองจับมือของอัยยะขึ้นมาจูบ มองไปที่ใบหน้าสวยของเธอที่ตอนนี้ทั้งคู่ยืนจ้องตากัน "ที่เธอยอมเป็นคู่ชีวิตของผม และไม่ยอมที่จะหย่ากับผมแล้ว" พูดเสร็จเขาก็ดึงร่างอัยยะเขามาไว้ในอ้อมกอด และหอมแก้มเธอไปฟอดใหญ่ๆ เสียงตบมือของแขกภายในงานดังสนั่น ถึงคิวของอัยยะที่ต้องพูดบ้างแล้ว "ดิฉันขอบคุณทุกท่านที่เป็นเกียรติมาร่วมฉลองงานครบรอบของเราทั้งสองในวันนี้ เรื่องร

  • คุณสามีฉันพร้อมที่จะหย่าแล้วนะ   ตอนที่ 121 เส้นทางที่มีผมและคุณ

    วันเปิดร้านของอัยยะเป็นไปอย่างราบรื่น อัยยะจ้างลูกน้อง 3 คน และผู้จัดการร้าน ส่วนเธอจะเป็นคนตรวจสอบวัตถุโบราณด้วยตนเอง โดยใช้นามแฝงเดิมของไอรดา "ทุกท่านค่ะ ... " อัยยะที่ส่งเสียงเรียกแขกที่เข้าร่วมงานในวันนี้ "ทางร้านดวงจันทร์มีเรื่องสำคัญจะแจ้งให้ทุกท่านได้ทราบ" อัยยะมองไปยังแขกที่ตอนนี้ตั้งใจฟังที่เธอพูด "ทางร้านเราได้รับการตอบรับจากคุณพระจันทร์เสี้ยว เธอจะกลับมาเป็นที่ปรึกษาของทางร้านเราอีกครั้ง โดยทางคุณพระจันทร์เสี้ยวจะเป็นคนตรวจสอบวัตถุในเบื้องต้น ว่าวัตถุชิ้นนั้นเป็นของจริงหรือของเลียนแบบ หรือการตั้งชื่อวัตถุที่ยังไม่มีชื่อและมอบความหมายที่มีคุณค่าให้กับวัตถุนั้นๆ หากลูกค้าท่านใดสนใจก็สามารถว่าจ้างทางเราได้นะคะ" อัยยะที่พูดถึงจุดเด่นของทางร้าน แขกที่รู้จักชื่อเสียงของพระจันทร์เสี้ยวต่างก็มีเสียงฮือฮาออกมา และต่างก็แสดงความยินดีที่พระจันทร์เสี้ยวจะกลับมารับงานอีกครั้ง เพราะนี้จะ 3 เดือนแล้วที่พระจันทร์เสี้ยวไม่รับงาน งานของร้านดวงจันทร์ก็ลดลงเกือบครึ่งเช่นกัน ก่อนวันเปิดร้านอาทิตย์หนึ่ง อัยยะบอกคุณยายนาน่าว่าไม่ต้องบอกใครถึงการเสียชีวิตของพระจ

  • คุณสามีฉันพร้อมที่จะหย่าแล้วนะ   ตอนที่ 120 ช่วงเวลาดีๆ

    ลีอองที่กำลังเตรียมตัวกลับบ้าน จู่ๆ เสียโทรศัพท์ก็ดังขึ้น "ครับคุณพ่อ ....จัดการเรียบร้อยแล้วครับ .... ครับ ....เย็นนี้คุณพ่อจะมาทานข้าวกับเราที่บ้านหรือเปล่าครับ" ลีอองที่กำลังสนทนากับพ่อตา "ไม่ล่ะ พรุ่งนี้พ่อมีประชุมตอนเช้า เอาไว้วันหยุดสุดสัปดาห์ที่จะถึงนี้ดีกว่า อีกอย่างพ่อไม่อยากรบกวนพวกเราสองคน อุตส่าห์ปรับความเข้าใจกันได้" เสียงเจสันพ่อตาดังออกมาจากปลายสาย "ครับคุณพ่อ ... ครับสวัสดีครับ " ลีอองกล่าวลาพ่อตาของเขา และเดินทางกลับบ้าน ตัดภาพไปที่เจสันที่อยู่ที่บ้านตัวเอง เจสันพ่อตา ที่ยิ้มแก้มปริหลังจากที่วางโทรศัพท์จากลูกเขย สถานการณ์ที่ส่งผลต่อบริษัทเรื่องที่เขานอกใจจากภรรยา ก็ได้รับการคลี่คลาย และเขายังจัดการได้ดีในเรื่องของแฟนเก่า เจสันรู้ว่าลีอองนั้นไม่ใช่ผู้ชายใจร้าย เขาย่อมเปลี่ยนแปลงลูกสาวของเขาได้อย่างแน่นอน ตอนนี้ลูกเขยของเขาหนีไปไหนไม่รอดแล้ว เวลาผ่านไปไหวเหมือนโกหก นี้ก็ผ่านมาอีกเดือน ร้านดวงจันทร์ สาขาเมือง S ได้ฤกษ์เปิดร้าน มันเป็นต้นเดือนธันวาคม ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ดีทีเดียว อัยยะที่ยืนอยู่ทางเข้าร้าน วันนี้เธอแต่ง

  • คุณสามีฉันพร้อมที่จะหย่าแล้วนะ   ตอนที่ 119 บทปฏิบัติการรัก 3

    ระหว่างกลับบ้านก่อนเขาตัวเมือง P "เราไม่กลับบ้านหรือคะ" อัยยะถาม เมื่อรถวิ่งเข้าสูงกลางเมือง แทนที่จะไปแถบชานเมือง "ผมต้องมาเก็บเสื้อผ้า" ลีอองบอกเธอถึงจุดประสงค์ที่มาที่นี่ วันนี้เขาพาเธอมาที่คอนโด "อือ ... ค่ะ" อัยยะรับทราบ เธอยังไม่เคยเข้าไปในคอนโดของเขาเลย วันนั้นที่มาเอารถเธอก็ไม่ได้ขึ้นไปกับเขา ทั้งคู่ที่เดินเข้ามาภายในห้อง หลังจากที่ประตูที่ปิดลง ลีอองที่เดินมาเปิดไฟ เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง ไม่บอกอะไรเธอว่าเธอต้องนั่งรอเขาที่ไหนในตอนที่เขาเก็บเสื้อผ้า เขาก็ดึงร่างบางของเธอเข้ามาในอ้อมกอดทันที พร้อมกับประกบไปที่ปากกระจับของเธออย่างโหยหา อัยยะที่ไม่ทันตั้งตัว ไม่รู้สามีของเธอจะเริ่มเร็วขนาดนี้ ก็ทำตาโตมองสบตาที่ตอนนี้ดวงตาของเขาปิดลงตามอารมณ์ของเขาแล้ว มือของเขาที่ปลดกระดุมเสื้อของเธอมันก็รวดเร็วพอกันกับปากของเขา การบดขยี้ปากบางของเธอด้วยปากของเขามันช่างเร้าอารมณ์เธอได้เร็วจริงๆ ปลายลิ้นของเขาที่ดันตัวเองเข้าไปลิ้มรสหวานจากปากของเธอ และดูดดื่มความชุ่มฉ่ำในโพรงปากมันช่างกระตุ้นอารมณ์ของเขาจริงๆ "อืมมมม ..." เสียงครางเบาๆ จากอัยยะที

  • คุณสามีฉันพร้อมที่จะหย่าแล้วนะ   ตอนที่ 118 บทปฏิบัติการรัก 1

    เช้าวันถัดมา อัยยะและลีอองกล่าวลา พ่อกับแม่ของเขา และเดินทางเข้าเมือง S ทั้งคู่ไปเยี่ยมคุณยายนาน่า และอยู่คุยกับท่านในช่วงเช้า "หนูอัยย์ไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ ค่ะคุณยาย" อัยยะที่ยืนยันกับคุณยายนาน่าเรื่องสุขภาพของเธอ เพราะคุณยายยังคงเป็นห่วงเธอในเรื่องนี้ "ถึงจะหายดีแล้ว เราก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ รู้ไหม" คุณยายกล่าวเสริม "ค่ะคุณยาย" อัยยะรับคำ "มีคุณลีอยู่ เขาไม่ปล่อยให้หนูอัยย์เป็นอะไรไปหรอกค่ะ" อัยยะหันไปมองหน้าสามีที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอ "ครับคุณยาย ผมไม่ยอมให้คุณอัยย์เป็นอะไรไปแน่นอนครับ ไม่งั้นผมจะอยู่กับใคร" ลีอองเสริมความมั่นใจให้คุณยาย "และไหนจะเจ้าตัวเล็กที่เรายังไม่มีอีก ผมต้องดูแลเธอเป็นพิเศษเลยล่ะครับ คุณยายจะได้อุ้มเหลนเร็วๆ ไงครับ" ลีอองที่หันไปพูดกับอัยยะอย่างหน้าตาย หญิงสาวที่เริ่มหน้าแดงจากคำพูดของเขาก็บิดไปที่ต้นขาของเขาเบาๆ ลีอองที่ทำเป็นเจ็บ แต่ก็อมยิ้มตอบเธอกลับมา เป็นเชิงว่าผมยอมแล้วคราบ... "ยายเห็นเราทั้งคู่รักกันอย่างนี้ ยายก็หมดห่วง และเรื่องเหลนพวกเราทั้งคู่ต้องรีบๆ เลยนะ ยายแก่แล้วอยากอุ้มเหลนแล้วด้วย

  • คุณสามีฉันพร้อมที่จะหย่าแล้วนะ   ตอนที่ 117 เคลียร์ใจ 3

    ช่วงอาหารค่ำที่บ้านลีออง "หนูอัยยะทานเยอะๆ นะลูก" แม่สามีตักอาหารให้เธอ "ขอบคุณค่ะ" อัยยะกล่าวขอบคุณ "แม่เห็นลูกๆ รักใคร่กันอย่างนี้ แม่ก็มีความสุข แม่อยากจะเห็นหลานๆ แล้วล่ะ หวังจากพี่แกคงอีกนาน" แม่ของลีอองที่พูดถึงลูกชายคนโต ที่ทำยังไงก็ไม่ยอมแต่งงานสักที "ได้ครับแม่ ... ผมจะทำหลานคนแรกให้แม่กับพ่อไม่เกินปลายปีนี้แน่นอนครับ" ผู้ชายหน้าตายคนนี้ พูดเรื่องแบบนี้ออกมาแบบไม่อายใครก็เป็น แถมอมยิ้มให้อัยยะด้วยสายตาที่หน้าตีจริงๆ "ดี ดี ดี พ่อก็อยากที่จะอุ้มหลานเร็วๆ แล้ว แกต้องตั้งใจ เข้าใจไหมเจ้าลี อย่าให้เสียชื่อตระกูลของเราล่ะ" พ่อปู่เสริมทับ ยิ่งทำให้อัยยะรู้สึกเขินจนกินอาหารไม่ลง เธอเกือบจะสำลักอาหารเข้าให้ด้วย หลังทานอาหารเย็นเสร็จอัยยะกับแม่ย่าก็พากันเก็บจานไปล้าง และเธอก็เข้าห้องเพื่อเตรียมที่นอน ส่วนลีอองที่หลังทานอาหารเสร็จก็เข้าไปนั่งคุยกับพ่อที่ระเบียบบ้าน "พ่อครับ ... ผมมีเรื่องรบกวนหน่อยครับ" "ว่ามา ... มีเรื่องอะไร" "เรื่องจิมมี่ครับ ... ผมต้องการที่จะย้ายเธอกลับมายังสำนักงานใหญ่ของเราที่นี่ ... พอจะมีตำแหน่ง

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status