ตอนที่ 7 เราเลิกกันเถอะ

      ที่จริงแล้วลีออง ใจอ่อนตั้งแต่ที่เจสัน พูดให้เขาช่วยเปลี่ยนแปลงลูกสาวของเขาแล้วละ แต่เขาก็ต้องกลับไปทบทวนสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ให้ดีก่อน ไม่อย่างนั้น เขาอาจจะถูกมองว่าเป็นผู้ชายที่เห็นแก่เงิน เพียงเพราะผลประโยชน์ที่ชายที่มีอำนาจด้านการเงินคนนี้มอบให้เขา ซึ่งมันเป็นจำนวนที่มากพอสมควร มันคือหุ้นที่เกินครึ่งของกิจการเลยก็ว่าได้

      สำหรับเจสันแล้วนั้น เขารู้ว่าชายหนุ่มที่เขาเลือกนั้นไม่ผิดแน่นอน ผู้ชายคนนี้อาจจะสามารถเปลี่ยนแปลงลูกสาวของเขาก็ได้ เขาหวังกับอยู่ลึก ๆ แต่ก็ไม่ได้คาดหวังมากนัก และหากมันไม่สามารถเป็นไปได้อย่างที่คาดหวัง ผู้ชายคนนี้ก็ยังคงจะดูแลลูกสาวของเขาต่อไปได้ และไม่อาจจะละทิ้งไปได้ หากวันข้างหน้าเขาไม่อยู่ ซึ่งนั้นคือแผนของผู้เป็นพ่อที่ควรทำ

      ..... เย็นของวันเดียวกัน ลีอองได้โทรนัดแฟนสาวของเขา หรือเธอก็คือ จิมมี่ ที่เป็นพนักงานในบริษัทของเขานั้นเอง เขานัดเธอให้พบกันที่ร้านกาแฟคาเฟ่แห่งหนึ่งใกล้กับบริษัท การนัดครั้งนี้ของเขาเพื่อเป็นการบอกเลิกความสัมพันธ์ เพราะเขาต้องแต่งงานกับอัยยะ

      จิมมี่ไม่เข้าใจว่าทำไมลีอองถึงต้องยอมฝ่ายนั้น เขาต้องถูกบังคับให้แต่งงานอย่างแน่นอน ถึงแม้ชายหนุ่มจะบอกเธอว่าเขาไม่ได้ถูกบังคับ ถึงมันจะเป็นข้อสัญญาระหว่างธุรกิจ แต่การแต่งงานครั้งนี้เขาบอกว่าเขาเต็มใจ ซึ่งเธอไม่เชื่อ (เขาไม่ได้เต็มใจ เขาถูกบังคับ)

      สิ่งที่เธอคิด มันคือหน้าที่ของเขา มันต้องเป็นหน้าที่ของเขาอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าเขาจะยังคงรักเธอ แต่ถ้าให้เลือกเขาก็เลือกครอบครัวและบริษัท หากเขาไม่ตกลงบริษัทของเขาจะล้มละลาย และเธอก็คือหนึ่งในนั้นที่จะตกงาน ลีอองไม่ได้บอกถึงเหตุผลอื่น หรือเรื่องที่เขาคุยและตกลงกับเจสัน เขาไม่ต้องการให้จิมมี่รอเขา หากเขาคิดจะเลิก ถึงแม้จะยังคงรักเธออยู่เขาก็อยากให้เธอเจอคนที่คู่ควรกับเธอ และรักเธอเช่นกัน

      ลีอองยังก็บอกกับเธอว่า การแต่งงานครั้งนี้ ถึงแม้จะเป็นข้อตกลงที่เหมือนจะบังคับเขา แต่เขาก็เป็นคนตัดสินใจและสมัครใจด้วยตัวเอง เขายังขอให้เธอไม่ต้องเสียเวลากับเขาอีก ตอนแรกเธอทำงานในแผนกที่อยู่ภายใต้การดูแลของเขา หลังจากที่เขาบอกเลิกเธอ เขาก็ย้ายเธอมาอยู่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัทแทน นั้นแสดงว่าเขาตัดสินใจเลิกกับเธออย่างแน่นอน

      จิมมี่ เมื่อรู้ว่าลีอองมาพบครั้งนี้เพื่อบอกเลิกรากับเธอ เธอก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไร และรู้สึกเจ็บในอกไปหมด เธอแทบไม่อยากจะเชื่อว่านี้คือจุดจบของความรักของเธอ แต่เธอก็ต้องยอมรับมัน เพราะนั้นไม่ใช่แค่อนาคตของชายหนุ่มที่เธอรักเท่านั้น แต่เพื่อนร่วมงานของเธอทุกคนก็จะพลอยโดยหางเลขไปด้วย

      ถึงแม้ระหว่างพวกเขาจะคบกันแบบแฟนมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย นี้ก็เกือบจะ 5 ปีแล้ว แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ค่อยจะหวือหวาเหมือนคู่รักคนอื่น ๆ เพราะเธอนั้นถือเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก ส่วนลีอองก็เป็นลูกผู้ชายมากจนเกินไป เขาจะให้เกียรติเธอเสมอ ไม่ล่วงเกินเธอเลย ดังนั้นความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงเหมือนจะไม่ค่อยพัฒนาเหมือนคู่รักคนอื่น ๆ มากสุดของทั้งคู่มีแค่จับมือ ขนาดหอมแก้ม นาน ๆ ครั้งเขาถึงจะกล้าทำมัน อย่าว่าแต่จูบเลย