Se connecterShare
ตอนที่110
Dernière mise à jour:
2025-12-16 19:51:09ครึ่งชั่วยามต่อมา
ร่างสูงที่ยืนกอดอกนิ่ง มองไปยังแนวป่าห่างจากถนนหลักไปพอสมควร ได้ถอนหายใจหนัก ๆ เมื่อคนสนิทก้าวมายืนอยู่เบื่องหลัง มันคงยากที่จะระงับเรื่องที่จะเกิดได้แล้ว"ส่งข่าวไปให้ท่านลุง รนพวกนี้ลงมือแล้ว หากวันนี้มิใชาข้าอยู่ตรงนี้ ยากนักจะบอกได้ ว่าจะเกิดสิ่งใดกับนาง"ชายหนุ่มสั่งกาากับคนสนิท เรื่องนี้นับว่าตึงเครียดไม่น้อย สำหรับผู้เป็นนาย ด้วยมันเกี่ยวพันหลายทาง"ครั้งนี้สกุลหรู ทำเรื่องใหญ่เกินตัวไปแล้วขอรับ"องครักษ์หนุ่ม เอ่ยกับผู้เป็นนาย ถึงหนึ่งในผู้ร่วมขบวนการ ที่ลงมือกับพระชายา และดูท่าพระขายาเองก็คงไม่นิ่งเฉย เพราะคนของนางบาดเจ็บ"เรื่องนี้มู่เสวี่ยนางย่อมสะสางเอง หน้าท่ของข้า เพียงเป็นกำลังหนุนให้แก่นาง คืนนี้อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นอีก เตรียมคนของเราให้พร้อม"อ๋องหนุ่มมั่นใจว่าต้องมีอีกระรอก จากคนของน้องชายและบุตรชายสกุลหยาง ต้องลงมือเพื่อช่วงชิงภรรยาของเขา เหอะ! ไม่เจียมตนนัก สิ่งใดที่เป็นของเขา ใครหน้าไหนก็อย่ามาคาดหวังจะช่วงชิง"ขอรับ แต่เราจะทำเยี่ยงไร ต่อท่านอ๋องน้อยดีขอรับ"องครักษ์หนุ่มเอ่ยถามด้วยความกังวล เพราะจะอย
Latest chapter
คุณหนูบอบบางเยี่ยงข้าจะสังหารผู้ใดได้ ตอนที่110
ครึ่งชั่วยามต่อมาร่างสูงที่ยืนกอดอกนิ่ง มองไปยังแนวป่าห่างจากถนนหลักไปพอสมควร ได้ถอนหายใจหนัก ๆ เมื่อคนสนิทก้าวมายืนอยู่เบื่องหลัง มันคงยากที่จะระงับเรื่องที่จะเกิดได้แล้ว"ส่งข่าวไปให้ท่านลุง รนพวกนี้ลงมือแล้ว หากวันนี้มิใชาข้าอยู่ตรงนี้ ยากนักจะบอกได้ ว่าจะเกิดสิ่งใดกับนาง"ชายหนุ่มสั่งกาากับคนสนิท เรื่องนี้นับว่าตึงเครียดไม่น้อย สำหรับผู้เป็นนาย ด้วยมันเกี่ยวพันหลายทาง"ครั้งนี้สกุลหรู ทำเรื่องใหญ่เกินตัวไปแล้วขอรับ"องครักษ์หนุ่ม เอ่ยกับผู้เป็นนาย ถึงหนึ่งในผู้ร่วมขบวนการ ที่ลงมือกับพระชายา และดูท่าพระขายาเองก็คงไม่นิ่งเฉย เพราะคนของนางบาดเจ็บ"เรื่องนี้มู่เสวี่ยนางย่อมสะสางเอง หน้าท่ของข้า เพียงเป็นกำลังหนุนให้แก่นาง คืนนี้อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นอีก เตรียมคนของเราให้พร้อม"อ๋องหนุ่มมั่นใจว่าต้องมีอีกระรอก จากคนของน้องชายและบุตรชายสกุลหยาง ต้องลงมือเพื่อช่วงชิงภรรยาของเขา เหอะ! ไม่เจียมตนนัก สิ่งใดที่เป็นของเขา ใครหน้าไหนก็อย่ามาคาดหวังจะช่วงชิง"ขอรับ แต่เราจะทำเยี่ยงไร ต่อท่านอ๋องน้อยดีขอรับ"องครักษ์หนุ่มเอ่ยถามด้วยความกังวล เพราะจะอย
คุณหนูบอบบางเยี่ยงข้าจะสังหารผู้ใดได้ ตอนที่109 คำถามในใจ
“เสวียนเอ๋อร์ เจ้าช่วยเผาเข็มให้ข้าเดี๋ยวนี้” แต่ก่อนที่หลินเสวียนจะพูดสิ่งใดต่อ คำสั่งของผู้เป็นอาจารย์ก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน เด็กหนุ่มไม่คิดรีรอ เขารีบวิ่งไปที่รถม้า นำเตาอุ่นชาออกมา แล้วจัดการนำเข็มเงินออกมา เผาไฟให้มันร้อน การฝังเข็มเช่นนี้ นั่นหมายความว่าร่างกายของพี่เถาเถา ได้รับพิษหรือเส้นลมปราณเกิดบาดเจ็บรุนแรง เกาจูมีสีหน้าเคร่งเครียด นักฆ่าพวกนี้มีฝีมือระดับสูง ทว่าเถาเถา ที่มีช่วงวันนั้นของสตรี ต้องใช้พลังไปมาก ทำให้เส้นลมปราณบาดเจ็บหนัก แต่ที่น่ากลัวคือถ้าทำให้นางตื่นขึ้นไม่ได้ในสองชั่วยาม นางอาจไม่มีดอกาสได้ตื่นขึ้นมาได้เลย นางได้รับบาดเจ็บภายในมาก่อนหน้า ซึ่งเรื่องนี้มิได้บอกแก่ผู้เป็นนาย สิ่งที่เขาทำได้คือปลุกนางให้ตื่นขึ้นมาให้ได้เท่านั้น “คุณหนู คนที่ส่งมามิใช่คนของท่านกั๋วกงขอรับ” ฉู่เฟยรีบเข้ามารายงาน เมื่อรู้ที่ไปที่มาของคนร้าย ซึ่งครั้งนี้นับว่าโชคดีนัก ที่จิ้งอ๋องอยู่ร่วมในคณะ แม้ยังไม่เผยตัวตนก็ตามที “ส่งสาสน์ให้ทางนั้น ส่งของขวัญไป ข้ามักตอบแทนน้ำใจของผู้อื่นเสมอ ถ้าเถาเถาเป็นอันใดไป ข้าจะมอบให้มากกว่านี้อีกหลายเท่า”
คุณหนูบอบบางเยี่ยงข้าจะสังหารผู้ใดได้ ตอนที่108 สายตาของเจ้า
ทางด้านถนนหลัก ชายสวมหน้ากาก ยืนอยู่เหนือร่างของคนที่หมายเอาชีวิตเขา แววตาที่มองคนใต้ฝ่าเท้า ไร้ซึ่งความเห็นใจหรือเมตตาใด ๆ ทว่ามันล้วนเต็มไปด้วยความเย็นชา จนคนที่กำลังหายใจรวยริน ต้องพิจารณาสายตานั้นอีกครั้ง ไม่นะ! เป็นเขาไปได้อย่างไร ชายผู้ไม่ใส่ใจใคร กลับมายืนอยู่ตรงนี้เพื่อนาง... “ไยไม่ทำให้ได้อย่างปากเจ้าว่าเล่า เอาชีวิตข้า และหัวของนาง” น้ำเสียงที่เย็นเยียบ เอ่ยออกมาด้วยความเนิบช้า สำหรับเขาแล้วสวะเหล่านี้ มีค่าอันใดให้เขาต้องเสียเวลา หากไม่เพราะเขาอยู่ตรงนี้ ในฐานะขององครักษ์ มันไม่มีความจำเป็นเลยสักนิด ที่ต้องลงมือด้วยตนเอง “ทะ...เอ่อ...” ถงเมิ่งชี อยากที่จะเรียกคนตรงหน้า ด้วยตัวตนจริงยิ่งนัก แต่เพราะเขายังไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดเผยตัวตน จึงไม่อาจที่จะเอ่ยปากออกมาได้ “เจ้าอาการไม่น่าจะไหวนะ” ชายสวมหน้ากากเอ่ยกับองครักษ์หนุ่ม ด้วยสภาพของถงเมิ่งชี มันย่ำแย่ไม่น้อยเลย แต่ก็ต้องยอมรับใจนักสู้ขององครักษ์หนุ่ม ที่ไม่ว่าอย่างไร ก็ทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี “เจ้าอยากตาย! ทำไมไม่บอกข้าแต่แรก ข้าจะได้ไม่เสียเวลาช่วยเจ้า”
คุณหนูบอบบางเยี่ยงข้าจะสังหารผู้ใดได้ ตอนที่107 เจ็บแค้นนัก
“ทำไมหรือ หน้าข้ามีสิ่งใดเปื้อนหรือไม่”หญิงสาวยกมือขึ้น แตะที่ใบหน้าเบา ๆ ทว่าสายตาของนางนั้น มันคือความเย็นเยียบของพยัคฆ์ร้าย ที่กำลังจงใจเล่นกับเหยื่อ“จับนางกลับไปให้ท่านหัวหน้าซะ!”หนึ่งในสาวชายชุดดำ ที่ยังคงรอดชีวิต จากน้ำมือสาวใช้ ตะโกนสั่งเสียงเข้ม โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าตอนนี้ สหายของตนเองกำลังตกที่นั่งลำบาก ฟึ่บ! และในพริบตา เพียงพัดในมือถูกสะบัดออกไป ลมหายใจของชายชุดดำ ก็พลันหยุดลง และภาพนั้นก็ชัดต่อสายตา ของคนที่ควบม้ากลับมา โดยมีเด็กหนุ่มนั่งอยู่ด้านหน้าโม่เชี่ยหาน แสร้งไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น คงเพราะแบบนี้ที่ท่านอ๋อง ไม่ยินดีจะยกเลิกการแต่งงาน เพราะพระชายาคือสิ่งล้ำค่า เกินกว่าที่ใคร ๆ จะทันคาดคิด ว่านางจะมีอีกด้านที่น่าหวั่นเกรง“พี่หญิงมิได้โหดร้ายนะขอรับ”หลินเสวียนรีบแก้ต่างให้คนเป็นพี่ เพราะสิ่งที่น่ากลัวกว่าอาวุธ ก็คงเป็นจิตใจของผู้คน เรื่องนี้ทั้งพ่อแม่บุญธรรม และท่านพี่ทั้งสอง มักจะบอกแก่เขาอยู่เสมอ เขากลัวว่าถ้าคนจวนอ๋องเห็นอีกด้านของนาง จะคิดทำร้ายนางเอาได้“ข้าน้อยได้เห็นสิ่งใดขอรับ”โม่เชี่ยหาน ตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ไม่แปลกใจเลยที่พระชายาจะรักน้องชายมาก เพราะคุ
คุณหนูบอบบางเยี่ยงข้าจะสังหารผู้ใดได้ ตอนที่106 มิได้บอบบาง
“พี่หญิง อย่าตามมาขอรับ” หลินเสวียน หันกลับไปเห็นพี่สาวพุ่งตามมาติด ๆ ความเป็นห่วงพุ่งขึ้นมาภายในใจ นางอาจถูกทำร้ายในจังหวะนี้ก็เป็นได้ เขามันช่างไรสามารถนัก แค่ขี่ม้ายังควบคุมเอาไว้ไม่อยู่ แล้วเขาจะปกป้องผู้ใดได้ ไหนจะพี่สาวของเขา ที่กำลังวิ่งออกมาพบอันตราย เพราะตัวเขาเอง “ปิดตาม้าเอาไว้!” หลินมู่เสวี่ย ตะโกนไล่หลังน้องชายไปอย่างสุดเสียง เพื่อให้น้องชายหยุดม้าให้ได้ ก่อนที่มันจะพาเตลิดไปจนเกิดอันตราย หลินเสวียน ฉุกคิดขึ้นมาได้ถึงคำสอนของพี่ชาย ตอนที่พี่ใหญ่สอนเขาขี่ม้า เด็กหนุ่มตวัดชายเสื้อ ให้ปิดดวงตาของข้างของม้า โดยที่ตัวเขาแนบกายไปกับแผงคอของมัน พร้อมกับทำเสียงปลอบโยนมัน เพื่อให้มันสงบลง ทว่าทางด้านของหลินมู่เสวี่ย กลับต้องหยุดลงอย่างกะทันหัน เมื่อมีเงาร่างในชุดดำ กว่าห้าคน พุ่งมาขวางหน้าเอาไว้ หญิงสาวไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย ดวงตาของนางยังคงมองเลยไปยังน้องชาย ด้วยความห่วงใยเช่นเดิม สำหรับนางแล้วคนทั้งห้าก็เพียงฝุ่นผงเท่านั้น จะมากฝีมือแค่ไหน นางก็ไม่คดที่จะละเว้นแต่แรกอยู่แล้ว เห็นทีนางคงต้องเร่งเข้าเมืองหลวง เพื่อมอบของขวัญให้สกุลกั๋วกงเส
คุณหนูบอบบางเยี่ยงข้าจะสังหารผู้ใดได้ ตอนที่105 เขามาแล้ว
“นางคือของข้า”ชายคนเดิมชี้ตรงไปที่ว่าที่พระชายาจิ้งอ๋อง ด้วยแววตาของนักล่า ที่พบเหยื่ออันโอชะ โดยที่เขาไม่รู้เลย ว่าคนที่กำลังจะกลายเป็นเหยื่อ คือตัวเขาเอง“กำแหง!”โม่เชี่ยหาน ตวาดเสียงกร้าว เมื่อเห็นสายตาของนักฆ่า ที่มองไปยังนายหญิงของเขา มันช่างเป็นแววตาของเดรัจฉานอย่างแท้จริง“ฮ่า ๆ ไม่คิดว่าวันนี้จะได้พบกันซึ่งหน้า กับยอดองครักษ์จวนจิ้งอ๋อง โม่เชี่ยหาน ชายผุ้เป็นดั่งแขนขาของลู่หย่งไท้”“สามหาว! เจ้ากล้าเอ่ยนามท่านอ๋องเยี่ยงนั้นได้อย่างไร”“ที่นี่มันเป็นบ้านป่าโม่เชี่ยหาน เจ้าจะมาเอากฎเกณฑ์ใดต่อการเอ่ยชื่อ และต่อให้เขามายืนอยู่ตรงนี้ ข้าก็จะยังคงเรียกเช่นเดิม”“เจ้า!”ทว่าก่อนที่โม่เชี่ยหานจะได้เอ่ยสิ่งใดออกมาอีก ชายสวมหน้ากากครึ่งท่อน ได้เดินมาแตะที่ไหล่ของเขาเบา ๆ เพื่อให้สงบลงเสีย สายตาที่เต็มไปด้วยประกายสนุกสนาน มองไปยังคนพูด ก่อนเรียวปากจะคลี่ออกน้อย ๆ ซึ่งนั่นเป็นการกระตุ้นความไม่พอใจของชายชุดดำ แม้ใบหน้าครึ่งบนจะถูกปิดทับ แต่ก็ยังคงเห็นสายตา บวกรอยยิ้มเมื่อครู่นั่นอีก มันทำให้โทสะในกายพลุ่งพล่านยิ่งนัก“หึ ๆ เจ้าอยากได้หัวพระชายาหรือ แค่รอยยิ้มของข้า เจ้ายังมีโทสะ แล้วแบบนี
Vous vous intéresseriez aussi à
ยาจกยอดมารดา
ไห่ถาง41.2K Vuesวังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี
ทองประกาย159.3K Vuesหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น19.3K Vuesหลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ238.7K Vuesชาตินี้ข้าไม่ขอเป็นสตรีตัวแทน
ชงเมิ่ง8.3K Vuesดรุณีกลางใจอ๋อง
ซูเมิ่ง 淑梦2.2K Vuesบุปผาเคียงบัลลังก์รบ
กวีดาบเดียว/คำพราย87 Vuesเพียงนางที่ข้าจะรัก
ชวี่เหว่ย11.6K Vues
