ตอนที่ 13 : บ้านใหม่ 1/1

ตอนที่

[8]

บ้านใหม่

 หญิงชราสองคนชะงักมือที่กำลังทำบางอย่างลง สายตาทอดมองไปยังต้นเสียงด้วยความสงสัยก่อนจะพบกับสตรีสองคนที่อยู่ในอาภรณ์สีเข้มปกปิดร่างกายมิดชิด และทันทีที่สตรีที่เป็นผู้เอ่ยเสียงเรียกพวกนางในตอนแรกถอดหมวกม่านแพรที่ปิดบังใบหน้าออก ทันใดนั้นหญิงชราทั้งสองก็พบว่าบริเวณนี้คล้ายมีเหล่ามวลบุปผชาติแข่งกันเบิกบานชูช่ออย่างคึกคัก ทั้งที่ที่นี่ไม่มีบุปผาที่ว่าแม้แต่ดอกเดียว

 ช่างงดงามยิ่ง 

 แม้ว่าช่วงชีวิตจะเคยได้พบเจอกับสตรีงดงามมามากมายหลายคนแต่สตรีตรงหน้าล้วนแตกต่างโดยสิ้นเชิง ทว่าเมื่อคิดได้ว่าสตรีผู้งดงามมาทำอันใดที่เรือนห่างไกลผู้คนเช่นนี้ ความระแวดระวังก็เกิดขึ้นโดยทันที อีกฝ่ายมีจุดประสงค์อันใดกันแน่ 

 จื่อหรานรู้ว่าทั้งสองกำลังคิดสิ่งใดจึงถือวิสาสะก้าวข้ามเขตประตูเรือนเข้าไปเพื่อเข้าไปแนะนำตัวกับทั้งคู่ทันที 

 “ท่านยายทั้งสอง ข้ามีนามว่าจื่อหรานส่วนนี่คือบ่าวของข้านามว่าอ้ายมี่….” เมื่อครู่นางเห็นว่าประตูเรือนของพวกเขาปิดไม่สนิทเท่าใดจึงสามารถมองเห็นได้ว่าในเรือนนี้มีสตรีสองคนกำลังก้ม ๆ เงย ๆ ทำบางอย่างอยู่และเรือนหลังนี้ช่างตรงความต้องการของนางเหลือเกิน พื้นที่ก็มีพอสมควร แม้ภายนอกและตัวเรือนจะทรุดโทรมมากแล้วก็ตาม แต่หลายอย่างดู ๆ แล้วมันเหมาะกับสิ่งที่นางต้องการทำมากจริง ๆ 

 “ท่านยายกำลังจะปลูกผักหรือเจ้าคะ ให้ข้าช่วยดีหรือไม่” 

 “เจ้าปลูกผักเป็นหรือ” เป็นท่านยายผู้หนึ่งที่ดูมีรัศมีบางอย่างที่ไม่ธรรมดาเอ่ยถามขึ้น

 “เป็นเจ้าค่ะ” ทันใดนั้นนางก็พบรอยยิ้มอันสดใสของท่านยายทั้งสอง ราวกับพบแสงสว่างบางอย่าง

 “เช่นนั้นเจ้าสอนข้าได้หรือไม่ ข้าปลูกอย่างไรก็ไม่ขึ้น” 

 “ได้เจ้าค่ะ แต่อันดับแรกเราต้องเตรียมดินให้เหมาะสมก่อน” คิดแล้วจึงได้หมุนกายออกจากเรือนไปพร้อมกับอ้ายมี่โดยไม่ได้กล่าวสิ่งใดอีก หญิงชราทั้งสองได้แต่งุนงงสงสัยเหตุใดกล่าวเพียงเท่านั้นแล้วก็รีบออกไปเล่า

 ทว่าเวลาผ่านไปไม่นาน หญิงชราก็พบว่าสตรีอายุน้อยทั้งสองกลับมาแล้วพร้อมกับในมือถือบางอย่างมาด้วย ซึ่งมันส่งกลิ่นเหม็นไม่น้อย 

 “นั่นเจ้าเอาอันใดมาด้วย” 

 “นี่คือมูลสัตว์หลายอย่างเจ้าค่ะ หากเอามาหมักไว้เพียงเจ็ดวันก็สามารถกลายเป็นปุ๋ยชั้นดีปลูกอะไรก็ขึ้น ทั้งยังงามมากเจ้าค่ะ” 

 “วิเศษถึงเพียงนั้น!! ว่าแต่เจ็ดวันเลยหรือ” ใบหน้าที่ดีใจเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นเสียดายอย่างฉับพลัน

 “เจ้าค่ะ ระหว่างนี้เราก็มากำจัดวัชพืชและเตรียมดินเอาไว้สำหรับปลูกผัก พอใกล้วันปลูกก็ค่อยแช่เมล็ดพันธุ์ผักเอาไว้เพื่อช่วยให้มันงอกดีขึ้นเจ้าค่ะ” 

 หลังจากฟังดูแล้วพบว่ามันมีหลายขั้นตอนเหลือเกิน พวกตนทำกันสองคนจะรอดหรือไม่ หญิงชราคิดแล้วก็มองหน้ากัน พลางสงสัยคุณหนูจากบ้านใดกันทั้งงดงามและมีความรู้ด้านการปลูกพืชถึงเพียงนี้ 

 ด้านจื่อหรานนั้นกล่าวแล้วก็ไม่รอช้ารีบจับอุปกรณ์แล้วพาอ้ายมี่ไปแผ้วถางหญ้าให้สบายตาและพรวนดินให้เป็นกองที่สูงขึ้นเหมาะสำหรับการเพาะปลูกทันที สองหญิงชราเบิกตากว้างขึ้น ไม่คิดว่าจื่อหรานนอกจากพูดอธิบายแล้วจะลงมือทำด้วย

อ้ายมี่ที่ไม่เคยทำเช่นนี้ก็ได้แต่ทำอย่างเก้ ๆ กัง ๆ พลางมองวิธีการจากนายสาวไปด้วย ยามที่อยู่เรือนตระกูลฉีแม้จะต้องทำอาหารกินเองแต่ก็ไม่เคยต้องปลูกผักกินเองเช่นนี้ ยามนี้จึงได้หยิบจับไม่ถนัดนัก หากแต่ไม่นานก็เริ่มคุ้นชิน

 เมื่อกำจัดวัชพืชและเตรียมดินเสร็จ จากนั้นก็เป็นงานที่หลายคนได้แต่เบือนหน้าหนี เพราะเป็นการทำปุ๋ยมูลสัตว์ที่หญิงสาวว่าในตอนแรก หากแต่หญิงสาวโฉมสะคราญกลับมีใบหน้าเรียบเฉยยามที่ต้องใช้อุปกรณ์ในการผสมมูลสัตว์น้ำและเศษใบไม้เข้าด้วยกัน ก่อนจะหาบางอย่างมาคลุมเอาไว้ซึ่งก็เป็นใบไม้ใบหญ้าแถวนั้น หมักเอาไว้เพียงแค่เจ็ดวันปุ๋ยหมักที่ทรงประสิทธิภาพก็สามารถใช้งานได้แล้ว

 เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยามการเตรียมดินสำหรับการปลูกผักและการทำปุ๋ยหมักก็เสร็จสิ้นโดยฝีมือของสตรีอายุน้อยทั้งสองคน ยามนี้ทั้งสองมีเหงื่อผุดพรายขึ้นเต็มหน้าผาก หนึ่งในหญิงชราเห็นดังนั้นจึงได้รีบไปเตรียมน้ำชามาให้ทั้งสองดื่มแก้กระหาย

 “ขอบคุณเจ้าค่ะท่านยาย” จื่อหรานยิ้มอ่อนโยนแล้วผงกศีรษะขอบคุณหลังจากดื่มชาเสร็จแล้ว จากนั้นจึงได้เอ่ยถามสตรีชราทั้งสอง 

“ท่านยายหิวหรือยังเจ้าคะ เดี๋ยวข้าจะไปทำอาหารให้กินเจ้าค่ะ” 

 “เจ้าทำอาหารเป็นด้วยหรือ” นอกจากแผ้วถางหญ้าเตรียมดินแล้ว ยังทำอาหารเป็นด้วยหรือ พวกนางชักอยากจะรู้จริง ๆ แล้วว่าอีกฝ่ายเป็นคุณหนูบ้านใด 

 “เช่นนั้นท่านยายรอสักครู่นะเจ้าคะ” ไม่ทันจะได้ถามสิ่งใดหญิงสาวก็เอ่ยขึ้นแล้วรีบเดินเข้าไปในเรือนหลังเล็กทันที หญิงชราทั้งสองจะห้ามเอาไว้ก็ไม่ทันเสียแล้ว มือเรียวขาวเมื่อเปิดประตูเข้าไปด้านในก็แปลกใจเล็กน้อย ด้านนอกแม้จะทรุดโทรมแต่ด้านในนั้นกลับสะอาดสะอ้านเป็นระเบียบ แต่ที่นางสงสัยคือเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่ดูเหมือนไม่ใช่สิ่งที่ชาวบ้านธรรมดาจะใช้กัน หากแต่นางเก็บความสงสัยลงไปและเดินไปยังส่วนของห้องครัว