ฉือหว่านนั่งอยู่บนโซฟานานมาก ก่อนจะลุกขึ้น แล้วออกไปโรงพยาบาลเรื่องลูกเธอยังต้องคิด แต่ตอนนี้เธอต้องไปพบฉือเจียวก่อนครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉือหว่านก็มาถึงห้องผู้ป่วย VIP ของฉือเจียว พบกับฉือเจียวฉือเจียวแย้มริมฝีปาก “ฉือหว่าน เธอมาถึงเร็วกว่าที่คิดนะ”ฉือหว่านมองดูใบหน้าซีดเซียวของฉือเจียว “หัวใจเธอแย่ลงเรื่อยๆ ถ้าเป็นลมอีกครั้ง อาจถึงขั้นชีวิตตกอยู่ในอันตราย ดังนั้น ฉันจะมาเยี่ยมเธอสักครั้งก็ดี”ฉือเจียว “……” ฉือหว่าน!ฉือเจียวเข้าใจทันทีว่าทำไมอาการหัวใจของตัวเองถึงได้แย่ลง คงเป็นเพราะโดนฉือหว่านทำให้โกรธแน่ๆฉือเจียวปรับอารมณ์ “ฉือหว่าน เรื่องนี้เธอไม่ต้องห่วงหรอก ซือหานหาหัวใจที่เข้ากันได้กับฉันเจอแล้ว เขาจะช่วยฉันเอง”ฉือหว่านเลิกคิ้วเล็กน้อย “หาเจอแล้วก็ใช่ว่าจะได้ ถ้าเจ้าของเขาไม่ยอมก็ผิดกฎหมาย”ฉือเจียว “……”ตอนนั้นเอง หลี่หลันพูดขึ้นมา “คนนั้นต้องยอมแน่นอน”ฉือหว่านหันไปมองรอยยิ้มบนหน้าหลี่หลัน แล้วถามว่า “คนนั้นคือคุณเหรอ งั้นก็ยินดีด้วยนะ คุณคงยินดีจะมอบหัวใจให้ฉือเจียวแน่นอน”หลี่หลัน “……” ฉือหว่านนี่มันป่าเถื่อนเกินไปแล้ว!ฉือเจียวโกรธจนแทบคลั่ง “ฉือหว่าน เธอไม่
ฉือหว่านเรียกฮั่วซือหานออกไปข้างนอก บอกว่ามีเรื่องจะพูดด้วยฉือเจียวรีบโวยวายทันที เธอคว้าแขนล่ำของฮั่วซือหานไว้ “ฉือหว่าน มีอะไรก็พูดตรงนี้เลยสิ”ฉือเจียวไม่ยอมให้ฮั่วซือหานออกไปฉือหว่านมองทั้งสองคน ตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์ เรื่องนี้ทำไมต้องให้เธอแบกอยู่คนเดียว ปล่อยให้ฮั่วซือหานกับฉือเจียวหวานชื่นกันอยู่ได้ ไม่มีทาง เธอจะต้องบอกเรื่องนี้ให้ฮั่วซือหานรู้ฉือหว่านกล่าว “ฉือเจียว เรื่องนี้ไม่สะดวกจะบอกเธอ ฉันมีเรื่องจะคุยกับประธานฮั่วเท่านั้น ประธานฮั่ว ฉันจะรอข้างนอก”พูดจบฉือหว่านก็ออกไปฉือเจียวดึงฮั่วซือหานไว้ “ซือหาน ห้ามไป!”ฮั่วซือหานสะบัดแขนออก “ฉันจะออกไปสักครู่”เขาก้าวออกจากห้องไปฉือเจียวโกรธจัด “ซือหาน!”…………ฮั่วซือหานมาถึงระเบียงทางเดิน ฉือหว่านกำลังยืนรออยู่ข้างหน้าฮั่วซือหานเดินเข้าไปหา “มีอะไร”ฉือหว่านมองเขา “อืม มีเรื่อง”ฮั่วซือหาน “ว่ามา”ฉือหว่านคิดอยู่ครู่หนึ่ง ไม่รู้จะพูดยังไงดีฮั่วซือหาน “ทำไมเงียบไปอีกล่ะ”ฉือหว่าน “ประธานฮั่ว คุณเคยคิดอยากเป็นพ่อคนบ้างไหม”ฮั่วซือหานชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด ไม่คิดว่าเธอจะถามเรื่องนี้ “ทำไมถามแบบนี้”ฉือหว่า
ฮั่วซือหานมองฉือเจียว “เธอรู้เรื่องหัวใจที่เข้ากันได้แล้วเหรอ”ฉือเจียวตอบรับอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ ฉันรู้แล้ว หัวใจของฉือหว่านสามารถเข้ากันกับฉันได้ ซือหาน ทำไมคุณไม่บอกฉัน”ฮั่วซือหานย้อนถาม “บอกเธอไป แล้วไงต่อ”ฉือเจียวพูดอย่างเป็นเรื่องธรรมดา “แล้วคุณก็หาวิธีให้ฉือหว่านช่วยฉันสิ”ฮั่วซือหานเงียบไปฉือเจียวพูดต่อ “ซือหาน หรือว่าคุณไม่อยากช่วยฉันเหรอ ระหว่างฉันกับฉือหว่าน คุณยังลังเลอีกเหรอ ตอนนี้ฉือหว่านถึงขั้นทำให้คุณลังเลได้แล้วเหรอ”ฮั่วซือหานมองฉือเจียว “ฉือหว่านไม่ได้”สีหน้าของฉือเจียวซีดเผือดทันทีเขากล้าพูดว่า ฉือหว่านไม่ได้“แล้วฉันล่ะ ซือหาน คุณจะทิ้งฉันจริงๆ เหรอ คุณลืมคำสัญญาที่ให้ฉันแล้วเหรอ คุณทำเย็นชากับฉันยังไม่พอ ตอนนี้ถึงกับจะปล่อยให้ฉันตายอย่างนั้นเหรอ”ฮั่วซือหานพูดเสียงต่ำ “ฉันให้คนหาต่อแล้ว ฉือหว่านไม่ได้ แต่ฉันจะช่วยเธอ”พูดจบ ฮั่วซือหานก็เดินออกจากห้องไป“ซือหาน กลับมานะ!”ฉือเจียวโกรธจนแทบบ้า ฮั่วซือหานปฏิเสธเธอ!สุดท้ายแล้ว ฮั่วซือหานก็แค่เสียดายฉือหว่าน!ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฮั่วซือหานคงจะตกลงไปแล้วไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ฮั่วซือหานเริ่มเปลี่ยนไป
ฉือหว่านพบว่าสามีของเธอ ฮั่วซือหานกำลังนอกใจ เขานอกใจไปหานักศึกษาหญิงคนหนึ่ง วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน ฉือหว่านตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารหนึ่งโต๊ะ แต่ในตอนนั้นเอง "ติ๊ง" เสียงดังขึ้นมา โทรศัพท์มือถือของฮั่วซือหานที่ลืมไว้ที่บ้านดังขึ้น ฉือหว่านจึงเห็นข้อความที่นักศึกษาหญิงส่งมา [ตอนเอาเค้กออกมาชนเข้าไปจนเจ็บเลย ฮือๆๆ] ข้างล่างแนบภาพเซลฟี่มาด้วย ภาพนั้นไม่ได้เผยให้เห็นหน้า มีเพียงแต่ขาเท่านั้นที่ปรากฏในรูป ในภาพนั้น เด็กสาวสวมถุงเท้าสีขาวยาวดึงสูง รองเท้าหนังหัวกลมสีดำ กระโปรงนักศึกษาสีฟ้าขาวถูกดันขึ้น เผยให้เห็นเรียวขาที่เรียบเนียนและงดงาม หัวเข่าที่ขาวเนียนมีรอยแดงจากการกระแทก ผิวพรรณที่อ่อนเยาว์สดใสของเด็กสาวประกอบกับข้อความที่ออดอ้อน ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ต้องห้ามที่ยากจะต้านทาน ได้ยินว่าประธานบริษัทที่ประสบความสำเร็จ มักจะชอบเลือกเมียน้อยแนวนี้ ฉือหว่านกำโทรศัพท์ไว้แน่นจนปลายนิ้วซีดขาว ติ๊งนักศึกษาหญิงส่งข้อความมาอีกครั้ง [ประธานฮั่ว เจอกันที่โรงแรมหยุนถิงนะคะ คืนนี้ฉันจะฉลองวันเกิดให้คุณ~] วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน และเมียน้อยของเขาจะจัดงานฉลองวันเกิดใ
ฉือหว่านมองเขากลับเช่นกัน น้ำเสียงเบาแต่มั่นคง “เราหย่ากันเถอะ ฮั่วซือหาน คุณชอบของขวัญวันเกิดชิ้นนี้ไหม?” ฮั่วซือหานมองเธอด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง “เพราะแค่ฉันไม่ได้ฉลองวันเกิดกับคุณ คุณถึงคิดจะหย่างั้นเหรอ?” ฉือหว่าน “ฉือเจียวกลับมาแล้วใช่ไหม?” เมื่อได้ยินชื่อฉือเจียว ฮั่วซือหานยกมุมปากบางๆ อย่างเย้ยหยัน เขาหัวเราะเบาๆ เขาก้าวขาเรียวยาวเข้าหาเธอทีละก้าว “คุณหึงฉือเจียวงั้นเหรอ?” ในฐานะนักธุรกิจอายุน้อยที่ถูกขนานนามว่าเป็นเทพเจ้าแห่งการค้า ฮั่วซือหานมีออร่าที่เกิดจากอำนาจ ความมั่งคั่ง และสถานะ เขาก้าวเข้ามาใกล้จนฉือหว่านเผลอก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว แผ่นหลังอ่อนบางของเธอสัมผัสถึงความเย็น เธอชนเข้ากับกำแพง ในตอนนั้นเอง ทัศนวิสัยของเธอก็มืดลง ฮั่วซือหานพุ่งเข้าหา ร่างกายเขาประชิดเธอเต็มที่ มือข้างหนึ่งยันกำแพงไว้ข้างตัวเธอ ขังเธอไว้ระหว่างอกแข็งแกร่งของเขาและผนัง ฮั่วซือหานก้มเปลือกตาหล่อเหลา มองเธอด้วยสายตาเย็นชา มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “คนทั้งไห่เฉิงรู้ว่าคนที่ฉันจะแต่งงานด้วยคือฉือเจียว คุณไม่รู้เรื่องนี้ตอนที่พยายามทุกวิถีทางเพื่อแต่งงานแทนน้องเธอมาเป็นคุณนายฮั่วเ
ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบางจนกลายเป็นเส้นโค้งเย็นชา “ฉือหว่าน กลับมาที่นี่เดี๋ยวนี้!” ฉือหว่านหัวเราะเบาๆ “คุณสั่งให้ฉันกลับมา ฉันก็ต้องกลับงั้นเหรอ? เราหย่ากันแล้ว ใครจะมาทำตามใจคุณอีกล่ะ!” ฮั่วซือหานกัดฟันแน่น “เรื่องเหตุผลการหย่า ฉันจะให้เธอโอกาสเขียนใหม่อีกครั้ง!” ฉือหว่านยิ้มกว้างขึ้น “ฉันเขียนผิดตรงไหนเหรอ ฮั่วซือหาน? คุณฟื้นมาได้ครึ่งปีแล้วใช่ไหม แต่ครึ่งปีนี้คุณไม่เคยจับมือฉันเลย คุณเป็นเจ้าชายนิทรามาสามปี ถึงแม้ตอนนี้ทุกระบบในร่างกายของคุณจะดูปกติดี แต่ฉันสงสัยอย่างมีเหตุผลว่าคุณมีปัญหาเรื่องสมรรถภาพทางเพศ คุณไม่ไหวแล้ว! รีบไปหาหมอแผนจีนดูสิ สิ่งที่ฉันขออวยพรให้คุณเป็นของขวัญหย่าคือ ขอให้คุณกลับมาฟิตสมชายไวๆ!” ฮั่วซือหาน “……” เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาเต้นตุบๆ ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าหาญเกินไปแล้ว! “ฉือหว่าน สักวันฉันจะทำให้เธอรู้ว่าฉันเก่งแค่ไหน!” “เสียใจด้วย คุณไม่มีโอกาสนั้นแล้ว!” “ฉือหว่าน!” เสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ดังขึ้น สายโทรศัพท์ถูกตัดไป ในขณะที่ฮั่วซือหานโกรธจัดจนยังไม่ได้ระบายออก เขาก็ได้ยินเสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ของสายที่ถูกตัดไป เขา “……” ฉือหว่าน!!! ...ฉือ
ฉือหว่านมาแล้วหลังจากการช้อปปิ้งที่ห้าง ซูเสี่ยวฝูก็พาฉือหว่านตรงมายังบาร์ 1996 และคืนนี้เธอจะจัดปาร์ตี้ฉลองชีวิตโสดให้กับฉือหว่านที่นี่ฉือหว่านไม่คิดว่าจะมาพบกับฮั่วซือหานและพวกเขาที่นี่ และเธอก็ได้ยินการเยาะเย้ยจากพวกเขาฉือหว่านรู้จักคนในห้องวีไอพีรวมถึงกู้เป่ยเฉิน พวกเขาเล่นในวงเดียวกับฮั่วซือหาน กู้เป่ยเฉินยังเป็นเพื่อนสนิทของฮั่วซือหาน ตอนที่ฮั่วซือหานและฉือเจียวคบกันอย่างร้อนแรง พวกเขาทุกคนชอบฉือเจียว และกู้เป่ยเฉินยังเรียกฉือเจียวว่า “พี่สะใภ้”สามปีที่ผ่านมา ฉือหว่านไม่สามารถเข้ากลุ่มของพวกเขาได้ และพวกเขาทุกคนไม่เคยให้ความเคารพเธอด้วยซ้ำแท็กที่พวกเขาแปะให้เธอมีแค่ว่า “ตัวสำรองแต่งงานแทน” “ลูกเป็ดขี้เหร่” “สาวบ้านนอก”...ถ้าผู้ชายไม่รักคุณ เพื่อนของเขาก็จะไม่ให้ความเคารพคุณเช่นกันซูเสี่ยวฝูโกรธจนแทบระเบิด เธอจึงยกแขนเสื้อขึ้นและอยากจะเข้าไปทำร้ายพวกเขา “ฉันจะไปฉีกปากพวกนี้ให้แหลก!”ฉือหว่านจับแขนของซูเสี่ยวฝูไว้ “เสี่ยวฝู พอเถอะ! หย่ากันแล้ว ไม่ต้องไปเสียเวลาใส่ใจกับพวกนี้!”เห็นท่าทางเย็นชาของฉือหว่าน ซูเสี่ยวฝูจึงฝืนอดกลั้นอารมณ์เอาไว้ และในตอนนั้นสายตาจากคนในบาร์ก็เริ่ม
ฉือหว่านขมวดคิ้ว “ฉันทำอะไรผิดงั้นเหรอ?” ฮั่วซือหานกัดฟันพูด “ใครใช้ให้เธอแต่งตัวแรดแบบนี้?” อะไรนะ? แรด? “ฮั่วซือหาน คุณพูดให้ชัดเจนหน่อยสิ!” ฮั่วซือหานก้มตามองกระโปรงสั้นของเธอ “ต้นขาของเธอจะโผล่หมดอยู่แล้ว เธออยากให้คนอื่นมองขาเธอมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” กระโปรงที่ฉือหว่านใส่อยู่นั้นสั้นจริงๆ และเป็นตัวที่ซูเสี่ยวฝูเลือกให้ คำพูดของซูเสี่ยวฝูคือ “หวานหว่านของฉันแค่ไม่โชว์ขา ดูสิว่าฉือเจียวจะกล้าอวดอะไร คืนนี้ให้ทุกคนได้เห็นกันว่าใครคือเจ้าของเรียวขาคู่สวยที่สุดในไห่เฉิง” ฉือหว่านเลิกคิ้วเรียวงามขึ้นเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าประธานฮั่วจะมองขาฉันแล้วนะ” ฮั่วซือหานชะงักไป ฉือหว่านพิงกำแพงด้วยท่าทางที่งดงามและดูเฉื่อยชา เธอยกขาขวาขึ้นช้าๆ ปลายเท้าสวมรองเท้าส้นสูงประดับคริสตัลของเธอไล้ไปที่ข้อเท้าของเขา ผู้ชายในกางเกงสแลคสีดำ โชว์เรียวขายาวทรงพลังของเขา ดูสง่างามและเย็นชาในแบบที่ยากจะหักห้ามใจ ปลายเท้าขาวเนียนของฉือหว่านไล้จากข้อเท้าของเขาขึ้นไปอย่างเชื่องช้า ลูบไล้ที่น่องของเขาอย่างชวนให้หลงใหล นี่คือการยั่วยวน และการท้าทาย ฮั่วซือหานมองเธอด้วยสายตาเย
ฮั่วซือหานมองฉือเจียว “เธอรู้เรื่องหัวใจที่เข้ากันได้แล้วเหรอ”ฉือเจียวตอบรับอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ ฉันรู้แล้ว หัวใจของฉือหว่านสามารถเข้ากันกับฉันได้ ซือหาน ทำไมคุณไม่บอกฉัน”ฮั่วซือหานย้อนถาม “บอกเธอไป แล้วไงต่อ”ฉือเจียวพูดอย่างเป็นเรื่องธรรมดา “แล้วคุณก็หาวิธีให้ฉือหว่านช่วยฉันสิ”ฮั่วซือหานเงียบไปฉือเจียวพูดต่อ “ซือหาน หรือว่าคุณไม่อยากช่วยฉันเหรอ ระหว่างฉันกับฉือหว่าน คุณยังลังเลอีกเหรอ ตอนนี้ฉือหว่านถึงขั้นทำให้คุณลังเลได้แล้วเหรอ”ฮั่วซือหานมองฉือเจียว “ฉือหว่านไม่ได้”สีหน้าของฉือเจียวซีดเผือดทันทีเขากล้าพูดว่า ฉือหว่านไม่ได้“แล้วฉันล่ะ ซือหาน คุณจะทิ้งฉันจริงๆ เหรอ คุณลืมคำสัญญาที่ให้ฉันแล้วเหรอ คุณทำเย็นชากับฉันยังไม่พอ ตอนนี้ถึงกับจะปล่อยให้ฉันตายอย่างนั้นเหรอ”ฮั่วซือหานพูดเสียงต่ำ “ฉันให้คนหาต่อแล้ว ฉือหว่านไม่ได้ แต่ฉันจะช่วยเธอ”พูดจบ ฮั่วซือหานก็เดินออกจากห้องไป“ซือหาน กลับมานะ!”ฉือเจียวโกรธจนแทบบ้า ฮั่วซือหานปฏิเสธเธอ!สุดท้ายแล้ว ฮั่วซือหานก็แค่เสียดายฉือหว่าน!ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฮั่วซือหานคงจะตกลงไปแล้วไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ฮั่วซือหานเริ่มเปลี่ยนไป
ฉือหว่านเรียกฮั่วซือหานออกไปข้างนอก บอกว่ามีเรื่องจะพูดด้วยฉือเจียวรีบโวยวายทันที เธอคว้าแขนล่ำของฮั่วซือหานไว้ “ฉือหว่าน มีอะไรก็พูดตรงนี้เลยสิ”ฉือเจียวไม่ยอมให้ฮั่วซือหานออกไปฉือหว่านมองทั้งสองคน ตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์ เรื่องนี้ทำไมต้องให้เธอแบกอยู่คนเดียว ปล่อยให้ฮั่วซือหานกับฉือเจียวหวานชื่นกันอยู่ได้ ไม่มีทาง เธอจะต้องบอกเรื่องนี้ให้ฮั่วซือหานรู้ฉือหว่านกล่าว “ฉือเจียว เรื่องนี้ไม่สะดวกจะบอกเธอ ฉันมีเรื่องจะคุยกับประธานฮั่วเท่านั้น ประธานฮั่ว ฉันจะรอข้างนอก”พูดจบฉือหว่านก็ออกไปฉือเจียวดึงฮั่วซือหานไว้ “ซือหาน ห้ามไป!”ฮั่วซือหานสะบัดแขนออก “ฉันจะออกไปสักครู่”เขาก้าวออกจากห้องไปฉือเจียวโกรธจัด “ซือหาน!”…………ฮั่วซือหานมาถึงระเบียงทางเดิน ฉือหว่านกำลังยืนรออยู่ข้างหน้าฮั่วซือหานเดินเข้าไปหา “มีอะไร”ฉือหว่านมองเขา “อืม มีเรื่อง”ฮั่วซือหาน “ว่ามา”ฉือหว่านคิดอยู่ครู่หนึ่ง ไม่รู้จะพูดยังไงดีฮั่วซือหาน “ทำไมเงียบไปอีกล่ะ”ฉือหว่าน “ประธานฮั่ว คุณเคยคิดอยากเป็นพ่อคนบ้างไหม”ฮั่วซือหานชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด ไม่คิดว่าเธอจะถามเรื่องนี้ “ทำไมถามแบบนี้”ฉือหว่า
ฉือหว่านนั่งอยู่บนโซฟานานมาก ก่อนจะลุกขึ้น แล้วออกไปโรงพยาบาลเรื่องลูกเธอยังต้องคิด แต่ตอนนี้เธอต้องไปพบฉือเจียวก่อนครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉือหว่านก็มาถึงห้องผู้ป่วย VIP ของฉือเจียว พบกับฉือเจียวฉือเจียวแย้มริมฝีปาก “ฉือหว่าน เธอมาถึงเร็วกว่าที่คิดนะ”ฉือหว่านมองดูใบหน้าซีดเซียวของฉือเจียว “หัวใจเธอแย่ลงเรื่อยๆ ถ้าเป็นลมอีกครั้ง อาจถึงขั้นชีวิตตกอยู่ในอันตราย ดังนั้น ฉันจะมาเยี่ยมเธอสักครั้งก็ดี”ฉือเจียว “……” ฉือหว่าน!ฉือเจียวเข้าใจทันทีว่าทำไมอาการหัวใจของตัวเองถึงได้แย่ลง คงเป็นเพราะโดนฉือหว่านทำให้โกรธแน่ๆฉือเจียวปรับอารมณ์ “ฉือหว่าน เรื่องนี้เธอไม่ต้องห่วงหรอก ซือหานหาหัวใจที่เข้ากันได้กับฉันเจอแล้ว เขาจะช่วยฉันเอง”ฉือหว่านเลิกคิ้วเล็กน้อย “หาเจอแล้วก็ใช่ว่าจะได้ ถ้าเจ้าของเขาไม่ยอมก็ผิดกฎหมาย”ฉือเจียว “……”ตอนนั้นเอง หลี่หลันพูดขึ้นมา “คนนั้นต้องยอมแน่นอน”ฉือหว่านหันไปมองรอยยิ้มบนหน้าหลี่หลัน แล้วถามว่า “คนนั้นคือคุณเหรอ งั้นก็ยินดีด้วยนะ คุณคงยินดีจะมอบหัวใจให้ฉือเจียวแน่นอน”หลี่หลัน “……” ฉือหว่านนี่มันป่าเถื่อนเกินไปแล้ว!ฉือเจียวโกรธจนแทบคลั่ง “ฉือหว่าน เธอไม่
เสียงเรียกเข้ามือถือดังอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะมีคนรับสาย เสียงใสของฉือหว่านดังขึ้น “ฮัลโหล”ฉือเจียวหัวเราะเบาๆ ตอนนี้ฉือหว่านยังไม่รู้อะไรทั้งนั้น แค่คิดถึงจุดจบของเธอ ฉือเจียวก็รู้สึกสะใจขึ้นมา“ฉือหว่าน ฉันโทรมาขอบคุณเธอ ขอบคุณที่ช่วยพวกเราจับตัวเทพ C ปลอมได้ ตอนนี้เรากำลังเร่งติดตามเงินที่ตระกูลฉือลงทุนไปอยู่ ถึงจะเอาคืนมาไม่ได้ทั้งหมด แต่ก็ต้องขอบคุณเธอที่ช่วย”ตอนนี้ฉือหว่านอยู่ที่ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ ช่วงนี้เธอแทบไม่ได้ออกจากห้อง เอาแต่หลับตลอดฉือหว่านรู้สึกว่าตัวเองช่วงนี้ง่วงนอนผิดปกติ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรได้ยินฉือเจียวพูดขอบคุณ ฉือหว่านเลิกคิ้วเรียวยาวขึ้นเล็กน้อย “ฉือเจียว เราไม่ต้องพูดอ้อมค้อมกันหรอก มีอะไรก็ว่ามาตรงๆ เลย”ฉือเจียวจะมาขอบคุณเธอ? พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันตกหรือไง เธอไม่มีวันเชื่อหรอกฉือเจียวหัวเราะเบาๆ “ฉือหว่าน วันนี้ฉันเจ็บหัวใจจนเป็นลม ถูกส่งเข้าโรงพยาบาล ยังไงเราก็เป็นพี่น้องกัน เธอมาเยี่ยมฉันหน่อยได้ไหม”ฉือหว่าน “ฉันไปดูเธอแล้วโรคเธอจะหายเหรอ งั้นจะมีหมอไว้ทำไม”ฉือเจียว “……” ปากคมชะมัด เธออยากฉีกปากฉือหว่านให้ขาดนักแต่ฉือเจียวกดกลั้นความโ
บนใบหน้าหล่อเหลาสง่างามของฮั่วซือหานไม่เผยอารมณ์ใดๆ เขาเอ่ยเสียงเรียบ “ยังไม่เจอ”หลี่หลันเร่งเร้า “ประธานฮั่ว เรื่องนี้ต้องรีบแล้วนะคะ อาการของเจียวเจียวรอไม่ได้จริงๆ”ฉือไห่ผิงเสริมทันที “ใช่ครับประธานฮั่ว ครั้งนี้เจียวเจียวยังช่วยไว้ทัน แต่ถ้าคราวหน้าช่วยไม่ทันขึ้นมา แล้วเจียวเจียวของเราจะทำยังไงดีล่ะครับ”ฮั่วซือหานกล่าว “ผมรู้ดี”ขณะนั้น เสียงเรียกเข้ามือถือดังขึ้นฮั่วซือหานหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ฉันออกไปรับสายก่อน”ฮั่วซือหานเดินออกไปฉือเจียวมองตามแผ่นหลังของฮั่วซือหานที่จากไป ใบหน้าเต็มไปด้วยความครุ่นคิดขณะนั้นเอง เลขาจ้าวเข้ามา “คุณฉือ เรื่องการเข้าพักโรงพยาบาลผมจัดการให้เรียบร้อยแล้ว คุณพักรักษาตัวได้เลยครับ”พูดจบเลขาจ้าวก็ทำท่าจะออกไปแต่ฉือเจียวร้องเรียกเขาไว้ “เลขาจ้าว ขอคุยด้วย”เลขาจ้าวหยุดฝีเท้า เอ่ยด้วยความสุภาพ “คุณฉือ มีอะไรเพิ่มเติมเหรอครับ”ฉือเจียวกล่าว “เลขาจ้าว เรื่องเมื่อกี้ ฉันรู้อยู่แล้ว ซือหานบอกฉันหมดแล้ว”เลขาจ้าวชะงัก เขาไม่คิดว่าประธานจะสั่งปิดเรื่อง แต่ตัวเองกลับโดนใส่ร้ายว่าบอกไปแล้วดูเหมือนประธานกับคุณฉือเจียวจะเป็นรักแท้จริงๆ“คุณฉือ
เซียวอี้รู้ว่าฉือหว่านมีความสัมพันธ์กับพ่อแน่นแฟ้นเพียงใด พ่อรักฉือหว่านมาก นั่นเป็นช่วงเวลาความสุขที่หายากในชีวิตของฉือหว่านตอนนี้ได้รับการยืนยันแล้วว่าพ่อถูกคนในตระกูลฉือวางยาพิษ ในฐานะลูกสาว ฉือหว่านย่อมต้องแก้แค้นให้พ่อเซียวอี้พยักหน้า “หวานหว่าน ฉันจะอยู่ข้างเธอตลอดไป”…………ฮั่วซือหานรีบมาถึงโรงพยาบาล เดินตรงไปยังห้องผู้ป่วย VIPฉือเจียวเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง เธอสวมชุดผู้ป่วยลายทางสีน้ำเงินขาว นั่งอยู่บนเตียง มีฉือไห่ผิงและหลี่หลันอยู่ข้างๆแม้ว่าฮั่วซือหานจะเย็นชากับฉือเจียว แต่ฉือเจียวก็ยังเป็นเด็กผู้หญิงของเขา เขาจึงไม่อาจปล่อยปละละเลยได้ รีบมาทันทีที่ทราบข่าว“ฉือเจียว เธอเป็นยังไงบ้าง” ฮั่วซือหานนั่งลงข้างเตียงถามด้วยความห่วงใยฉือเจียวจับมือฮั่วซือหานไว้ “ซือหาน ฉันรู้สึกเจ็บหัวใจ”หลี่หลันรีบพูดขึ้น “ประธานฮั่ว คราวนี้เจียวเจียวปวดหัวใจจนเป็นลมไป หมอมาตรวจแล้วแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ ก่อนหน้านี้เทพ C ที่เราหาได้ก็เป็นของปลอม ตอนนี้มีแต่เทพ C ตัวจริงเท่านั้นที่ช่วยเจียวเจียวได้ ประธานฮั่วหาตัวเทพ C เจอหรือยังคะ”ฮั่วซือหานส่ายหน้า “ตอนนี้ยังไม่เจอ”ฉือไห่ผิงกล่าวด้วยค
ฮั่วซือหานมองตามทิศทางที่ฉือหว่านหายตัวไป เรื่องทั้งหมดมันง่ายขนาดนั้นจริงหรือ?อาจจะใช่ขณะที่เขายังครุ่นคิด เสียงริงโทนโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นมาอย่างกะทันหันฮั่วซือหานกดรับสาย ปลายสายเป็นเสียงหลี่หลันที่ตื่นตระหนก “ประธานฮั่ว ไม่ดีแล้วค่ะ เจียวเจียวเกิดอาการหัวใจผิดปกติ อยู่ๆ ก็เป็นลมหมดสติ ตอนนี้กำลังถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลด่วนค่ะ!”ฮั่วซือหานวางสายทันที จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไปอย่างรวดเร็ว……ขณะเดียวกัน ภายในห้องทดลองขององค์กรถงเหรินถัง ฉือหว่านมัดผมยาวดำสนิทเป็นหางม้าเรียบร้อย แล้วสวมเสื้อกาวน์สีขาวสะอาด “ฉันจะเริ่มตรวจสอบอัฐิของพ่อเดี๋ยวนี้”เซียวอี้ “หวานหว่าน เธอสงสัยมาตลอดว่าการตายของพ่อเธอมีเงื่อนงำ เธอสงสัยว่าคนในตระกูลฉือเป็นคนลงมือ?”ฉือหว่านพยักหน้า “ใช่”“แต่ยังไงซะ พ่อเธอก็เป็นคนตระกูลฉือนะ แม้แต่เสือยังไม่กินลูกตัวเอง แล้วพวกเขาจะโหดเหี้ยมได้ยังไง?”ฉือหว่านคิดสักครู่แล้วเอ่ย “พี่จำได้ไหม ตอนที่เราสืบประวัติมาก่อนหน้านี้ มีข้อมูลว่าคุณนายใหญ่ฉือแต่งงานตั้งสามปีถึงจะมีลูก ทั้งกินยาสมุนไพร ทั้งทำทุกวิถีทาง... แล้วถึงจะมีพ่อของฉัน”เซียวอี้พยักหน้า “จำได้ แล้วไ
เรื่องนี้ย้อนกลับไปที่ชาติกำเนิดของฉือหว่าน ... ตอนนี้ มีเพียงฉือไห่ผิงกับคุณนายใหญ่ฉือเท่านั้นที่รู้ความจริง เมื่อก่อนยังมีฉือเจี้ยนกั๋วอีกคน แต่เขาต้องสังเวยชีวิตเพราะเรื่องนี้ฉือไห่ผิงรีบเอ่ยเตือน “แม่ หยุดพูดเถอะ”คุณนายใหญ่ฉือก็รู้ว่านี่เป็นเรื่องใหญ่โตนัก เธอจึงรีบปิดปากทันทีเดิมทีหลี่หลันยังตั้งใจเงี่ยหูฟัง หวังว่าจะได้ล้วงความลับอะไรสักอย่าง แต่เมื่อเห็นพวกเขาเงียบไป หลี่หลันก็อดผิดหวังไม่ได้ขณะเดียวกัน ฉือเจียวกับฉือถังก็ยังรุมล้อมเทพ C ตัวปลอมต่อ “ไอ้สิบแปดมงกุฎ เอาเงินเราคืนมาเดี๋ยวนี้!”“กล้ามาหลอกเอาเงินตระกูลฉือเหรอ หาเรื่องตายชัดๆ!”พวกเธอระบายความโกรธใส่เทพ C ตัวปลอมอย่างเต็มที่ตลอดสองวันที่ผ่านมา ตระกูลฉือตกอยู่ในสภาพเหมือนผ่านนรกมาอย่างแท้จริง ทั้งหมดก็เพราะคนตรงหน้า!คุณนายใหญ่ฉือพูดขึ้นเสียงแข็ง “ตอนนี้เทพ C ตัวปลอมก็จับได้แล้ว รีบเอาเงินเราคืนมาซะทีเถอะ!”ฉือไห่ผิงกับฉือเหว่ยเย่พยักหน้า “ครับ!”อีกด้านหนึ่ง รถโรลส์รอยซ์ยังจอดอยู่อย่างเงียบๆ ข้างถนนเลขาจ้าวเหลือบมองฉากที่เกิดขึ้น แล้วเอ่ยด้วยความตกใจ “ท่านประธาน คุณฉือหว่านดันหาเทพ C ตัวปลอมเจอก่อนเร
หลี่หลันรีบเอ่ยขึ้นทันที “ฉือหว่าน เธอไปหาตัวเทพ C ตัวปลอมได้ยังไง?”ฉือหว่านยกยิ้มบางๆ ดวงตาใสระยิบระยับ “เรื่องนั้นขอไม่เปิดเผยนะ ตอนนี้ฉันจะเอาอัฐิพ่อฉันคืนแล้ว”คุณนายใหญ่ฉือรีบขวางหน้าฉือหว่านไว้ “ฉือหว่าน เธอทำอย่างนี้ไม่ได้…”ฉือหว่านหันไปมองคุณนายใหญ่ฉืออย่างเย็นชา “คุณนายใหญ่ฉือ อยากเล่นตุกติกเหรอ? ถ้าเธอผิดสัญญา ฉันก็ไม่ส่งตัวเทพ C ตัวปลอมให้ เงินของพวกเธอ อย่าหวังว่าจะได้คืนแม้แต่สตางค์เดียว!”คุณนายใหญ่ฉือรู้สึกหวั่นใจเล็กน้อย รีบพูดแก้ตัว “ฉือหว่าน ฉันสัญญาแล้วก็ไม่มีทางผิดคำพูดหรอก แค่…วันนี้มันไม่ใช่วันดีเท่านั้นเอง เราค่อยเลือกวันดีแล้วค่อยเอากระดูกไปได้ไหม?”ฉือหว่านมองตรงไปที่เธอ “สำหรับฉัน วันไหนก็เป็นวันดี เพราะวันนี้ ฉันมารับพ่อกลับบ้าน”พูดจบ ฉือหว่านเบี่ยงตัวหลบคุณนายใหญ่ฉือ แล้วก้าวยาวตรงไปยังคฤหาสน์ตระกูลฉือแม้คฤหาสน์จะถูกปิดผนึกด้วยป้ายอายัดสีขาว แต่ฉือหว่านยื่นมือไปลอกป้ายออกอย่างไม่ลังเล ก่อนจะผลักประตูเอี๊ยด ประตูเก่าแก่ค่อยๆ เปิดออก ฉือหว่านเดินเข้าไปทันทีฉือหว่านมุ่งหน้าไปยังศาลเจ้าประจำตระกูลฉือ ที่นั่นมีป้ายวิญญาณตั้งเรียงรายเต็มไปหมด ล้วนเป