Share

คุณอาเถื่อน
คุณอาเถื่อน
Auteur: กาสะลอง

ตอนที่ 1

last update Dernière mise à jour: 2025-02-25 20:29:10

เซตนี้ประกอบด้วย คุณอาเถื่อนและคุณอาน่าหม่ำ

ผู้เขียน : กาสะลอง

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

……….

นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา

ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์

ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง

*เราเตือนท่านแล้ว*

สงวน​ลิขสิทธิ์​ตาม​พระ​ราช​บัญญัติ พ.ศ.2537

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น

คุณอาเถื่อน

เมื่อเดินทางมาถึงศาลาวัดแห่งหนึ่ง ‘ลูกแก้ว’ สาวน้อยในวัยใกล้แตะยี่สิบ รู้สึกตัวเบาหวิว ในสมองของหล่อนโหวงๆ ใจหาย มือไม้อ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง ก้าวลงมาจากรถตู้พร้อมกับความรู้สึกสูญเสียที่ยากจะบรรยาย

“ฮือๆ… คุณพ่อคะ… คุณพ่อทิ้งแก้วไปกะทันหันแบบนี้แก้วจะอยู่กับใครคะ… ฮือๆ”

สาวน้อยร้องไห้จนตาแดงก่ำ เดินตรงไปยังโลงซึ่งฉาบเอาไว้ด้วยสีทองอร่าม สลักเสลาเป็นลวดลายเครือเถาและประจำยามวิจิตรบรรจง รอบๆ โลงศพประดับประดาไว้ด้วยดวงไฟเล็กๆ หลากสีสัน กระพริบพราวไปกับดอกกุหลาบสีขาว ประดับประดาเอาไว้อย่างสวยงาม เคียงขนาบด้วยพวงหรีดมากมาย ตั้งเรียงรายออกไปทั้งซ้ายขวา

มีพวงหรีดดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่ สะดุดตาของลูกแก้วเข้าอย่างจัง ตั้งไว้บริเวณด้านหน้าสุด ที่มุมด้านล่างคาดเฉียงไว้ด้วยตัวอักษรสีขาวบนพื้นสีดำ มีข้อความเขียนเอาไว้ชัดเจนว่าพลตรี ‘เถื่อนทิศ’ นายตำรวจผู้เป็นเจ้าภาพของงานสวดพระอภิธรรมในคืนนี้

เถื่อนทิศยืนมองอยู่ห่างๆ รู้สึกสงสารหญิงสาวขึ้นมาจับใจ ‘ดาบยิ้ม’ พ่อของหล่อนเป็นลูกน้องของเขาที่ต้องมาจบชีวิตเพราะความผิดพลาดในการวางแผนจับกุมขบวนการยาเสพติดรายใหญ่

“แก้ว… ”

เถื่อนทิศเดินเข้ามาหา เรียกชื่อหล่อน หญิงสาวหันมายกมือไหว้  

“ไม่ต้องร้องไห้นะลูก… ต่อไปอาจะเป็นคนดูแลหนูเอง”

หนุ่มใหญ่ ตัวใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาสะดุดตา กล่าวกับสาวน้อยที่ยังตกอยู่ในอาการเศร้าโศกไม่คลาย ด้วยก่อนตาย ดาบยิ้มบิดาของหล่อนได้สั่งเสียเอาไว้ ฝากให้เถื่อนทิศช่วยดูแลลูกสาวของเขาต่อไป เพราะว่าตอนนี้ลูกแก้วไม่มีญาติที่ไหน

“ขอบคุณค่ะคุณอา… ฮือๆ”

หญิงสาวโผเข้ากอดร่างกำยำเอาไว้แน่น แนบใบหน้าซุกอกกว้างในเครื่องแบบสีกากีสุดองอาจของนายตำรวจหนุ่มใหญ่

“คนดี… ไม่ต้องร้องไห้”

หนุ่มใหญ่โอบกอดร่างเล็ก ลูบหลังปลอบประโลมด้วยความสงสารลูกกำพร้าจับใจ ด้วยตอนนี้ลูกแก้วไม่มีทั้งพ่อและแม่

“หนูไม่คิดว่าคุณพ่อจะจากไปเร็วแบบนี้”

พูดแล้วน้ำตาของลูกแก้วก็ไหลออกมาอีก แม้ตอนนี้อยากจะกอดร่างไร้วิญญาณของผู้เป็นบิดาสักแค่ไหน หากก็ทำได้เพียงก้มกราบด้วยธูปดอกเดียวในมือซึ่งสั่นน้อยๆ

ลูกแก้วไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าการได้เจอหน้าดาบยิ้มผู้เป็นบิดาเมื่อวานเย็น… จะเป็นครั้งสุดท้ายของการพบกัน 

“อย่าร้องไห้เลยนะ คุณพ่อของหนูไปดีแล้ว… อาสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไปให้ดีที่สุด”

อีกสามเดือนต่อมา

เถื่อนทิศตัดสินใจเกษียณตัวเองออกมาจากอาชีพตำรวจที่ทำด้วยความรักมาตลอดหลายปี ด้วยไม่อาจทนอยู่กับฝันร้ายที่มักจะผุดเข้ามาหลอกหลอน รบกวนจิตใจเขาอยู่เสมอทั้งในยามหลับนอน

เขายังไม่ลืมภาพเหตุการณ์ในครั้งนั้น วันที่ตำรวจชั้นผู้น้อยหลายรายต้องมาเสียชีวิตลงเพราะการวางแผนจับกุมพ่อค้ายาเสพติดระดับชาติที่เกิดความผิดพลาด

ตำรวจเหล่านั้นมีลูกเมียให้ต้องดูแล แม้ว่าทางการจะช่วยเหลือเยียวยาด้วยการเลื่อนชั้นยศให้ผู้เสียชีวิต แต่ก็ไม่อาจลบล้างรอยแผลในใจของเถื่อนทิศ ในฐานะผู้สั่งการจู่โจม ด้วยประเมินศักยภาพของคนร้ายต่ำเกินไป หารู้ไม่ว่าพวกมันมีอาวุธสงครามราวกับคลังแสง สาดกระสุนตอบโต้ตำรวจจนเกิดการสูญเสียอย่างที่เห็น

ภายหลังอำลาจากชีวิตตำรวจ เถื่อนทิศตัดสินใจมาซื้อที่ดินหลายไร่ในจังหวัดเชียงรายเพื่อทำไร่กาแฟ

แม้ว่าทุกวันนี้เขาสามารถใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ ได้อย่างสุขสบายไปทั้งชาติด้วยเงินบำนาญโดยไม่ต้องทำงาน แต่เถื่อนทิศก็เลือกที่จะย้ายบ้านไปอยู่เชียงราย เขาอยากหนีอดีตเก่าๆ ออกไปให้พ้นจากความทรงจำเก่าๆ อยากมีบั้นปลายชีวิตเงียบสงบอยู่กับป่าเขาลำเนาไพร

สามเดือนที่ผ่านมา หลังจากเรื่องเศร้าๆ ในชีวิตได้ผ่านพ้นไปแล้ว สภาพจิตใจของเถื่อนทิศฟื้นฟูได้รวดเร็วมาก เช่นเดียวกับลูกแก้ว สาวน้อยที่ต้องมาอยู่ในความดูแลของเขา

ในเวลาต่อมา

“ป้าคำหล้าคะ… วันนี้อาเถื่อนยังไม่ลงมาหรือคะ”

ลูกแก้วเหลือบตามองขึ้นไปยังหน้าต่างห้องนอนที่อยู่ชั้นสองของบ้าน เอ่ยถามกับ ‘ป้าคำหล้า’ แม่บ้านวัยเกือบหกสิบปีที่เถื่อนทิศจ้างมาทำงานบ้านพร้อมกับ ‘ลุงหนาน’ ผู้เป็นสามีของหล่อน มีหน้าที่ดูแลงานสวนและคนงานในไร่กาแฟ ลุงหนานเป็นคนซื่อสัตย์ ทำงานขยันขันแข็งจนเถื่อนทิศไว้ใจให้เป็นหัวหน้าคนงานในไร่กาแฟ

“อ๋อ… วันนี้พ่อเลี้ยงออกไปไร่ตั้งแต่เช้าแล้วค่ะหนูแก้ว”

ป้าคำหล้าวางมือจากงานตรงหน้าชั่วขณะเพื่อหันมาตอบหญิงสาว

ผู้คนในไร่พากันเรียกเถื่อนทิศว่า ‘พ่อเลี้ยง’ เหมือนคำเรียกขานผู้เป็นนายของคนเหนือ ลูกแก้วก็พลอยเรียกตามไปด้วย

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Latest chapter

  • คุณอาเถื่อน   ตอนที่ 49

    ฟ้าใสกัดฟัน เนื้อตัวบิดเร่าทรมาน มือไม้ทั้งสองข้างขยุ้มขยำผืนเสื่อเสียงดังแกรกกรากจนยับย่นอยู่ในอุ้งมือ เมื่อปลายลิ้นของสามีระรัวเลียเข้าใส่ความเป็นสาว บางครั้งก็ดูดแรงราวจะกลืนกินกลีบดอกไม้ที่กำลังชุ่มชื้นด้วยหยาดน้ำผึ้งเยิ้ม“คุณอาทรมานฟ้า... ฮื่อๆ”หญิงสาวครางกระเส่า ทรวงอกขยับยกขึ้นจากพื้นด้วยความรู้สึกดื่มด่ำรัญจวน สะโพกลอยร่อนขึ้นรับปากและลิ้นของคุณอาจนบั้นท้ายไม่แตะพื้น“สู้ลิ้นดีเหลือเกินเมียจ๋า... สาวน้อยของอายอดเยี่ยมที่สุด”เสียงรำพึงรำพันด้วยความลุ่มหลง“ได้โปรดเถอะคุณอา... ให้ฟ้าเถอะนะคะ อย่าทรมานกันแบบนี้ ฟ้าทนไม่ไหวแล้ว”หญิงสาววิงวอนเสียงสั่น ขณะปลายลิ้นของสามีใจร้ายยังคงรุกรานต่อเนื่อง ทรมานความเป็นสาวของเธอไม่หยุด“ได้เลยจ๊ะ... ”เขากลอกตาหวานเยิ้มขึ้นมองใบหน้าบิดเบ้ของภรรยา รู้ว่าเธอกำลังโหยหาการเติมเต็มจากเขาจนเนื้อตัวระริกสั่นร่างสูงใหญ่รีบกระเสือกเข้าหาร่างน้อยๆ เต็มแรง ท่อนขาเรียวยาวทั้งสองของเธอถูกยกง้างขึ้นไปโอบรัดอยู่ที่บั้นเอวหนาของเขา“คุณอาเบาๆ นะคะ”คนที่ยังไม่คุ้นเคยกับความใหญ่โตของสามีเสียที ร้องอุทธรณ์เสียงอ่อน ขณะร่างกายหนาหนักกำลังโน้มไปข้างหน้า แก่

  • คุณอาเถื่อน   ตอนที่ 48

    หนวดเคราระคายของคุณอาที่ถากทิ่มลงบนผิวเนื้ออ่อนๆ สร้างความแปลบปลาบวาบแล่นไปทั้งร่าง นายหัวช่างเชี่ยวชาญในการเล้าโลม เรื่องนี้ฟ้าใสรู้ดีกว่าใคร“อ๊อยย... สยิวค่ะ” การกระทำของเขาทำให้ทุกตารางนิ้วภายในร่างกายของหญิงสาวล้วนเป็นจุดออ่นไหวได้ทั้งสิ้น ตั้งแต่เรือนผมที่เขาพรมจูบ เรื่อยลงมาถึงหน้าผาก จูบย้ำๆ ที่พวงแก้มละมุน ข้างซอกคอหอมกรุ่นและติ่งหูกำลังโดนริมฝีปากร้อนผ่าวเลียเล็มอย่างหิวกระหาย “วันนี้ขออาจัดหนัก... หนูจะได้ท้องซะที” คนอยากมีลูกกระซิบบอกข้างใบหู ครู่ต่อมาก็เบียดสะโพกเข้าหา กึ่งกลางกายแนบเน้นเข้าหากันจนหญิงสาวรู้สึกได้ถึงความขึงขังทรงพลังของแก่นกายที่เบียดผ่านเนื้อผ้าจนแลเห็นเป็นรูปเป็นลำอลังการ “อุ๊ย... ใหญ่อ่ะ” เธอเอานิ้วจิ้มลงบนตัวตนร้อนผ่าวของเขาแบบหวาดๆ“มันกำลังคิดถึงฟ้าน่ะสิ”เขาคว้ามือของเธอไปลูบไล้ความเป็นชายที่นูนแน่นอยู่ภายใต้แนวซิปตรงหน้าขาของตัวเอง “ฟ้ากลัวคนมาเห็นค่ะ... กลับไปทำที่ห้องนอนไม่ดีกว่าหรือคะคุณอา”หญิงสาวต่อรองเสียงอ่อน ด้วยรู้ดีว่าสามีคนนี้เร่าร้อนแค่ไหน ถ้าขืนปล่อยให้เขาปลุกเร้าเธอต่อไป มีหวังได้ร่

  • คุณอาเถื่อน   ตอนที่ 47

    ภายหลังงานวิวาห์ซึ่งจัดขึ้นอย่างสมหน้าสมตา ฟ้าใสก็มาใช้ชีวิตร่วมกับนายหัวอยู่ที่สวนปาล์มของเขา“คุณอาจะไปไหนคะ”ฟ้าใสร้องเรียกสามี เมื่อเห็นว่าคนตัวใหญ่คว้าหมวกปีกขึ้นสวมศีรษะ ทำท่าว่าจะออกไปข้างนอก“ไปดูงานในสวนปาล์มจ้ะเมียจ๋า”เขาหันมาหวานใส่ทั้งน้ำเสียงและแววตา หอมแก้มเธอเบาๆ เมื่อฟ้าใสเดินเข้ามาใกล้ในระยะเอื้อมกอด“วันนี้เป็นวันหยุดนะคะ... พักสักวันไม่ดีหรือคะ”สาวน้อยทำเสียงออดอ้อน มือเรียวไล้ลูบไปตามแผงอกกว้าง“งั้นเราถือโอกาสไปปิกนิกกันในสวนปาล์มดีมั้ยจ๊ะเมียจ๋า วันนี้ไม่มีคนเข้ามาทำงานหรอกจ้ะ บรรยายกาศเงียบเชียบดีจัง รับรองว่าโรแมนติกอย่าบอกใครเชียว”เขาทำตาเล็กตาน้อย เพียงเท่านั้นฟ้าใสก็รู้แล้วว่านายหัวกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่ เขาคงอยากเล่นจ้ำจี่ในสวนปาล์มกับเธออย่างแน่นอน“จะดีหรือคะคุณอา” “ไม่มีอะไรดีกว่านี้อีกแล้ว... เดี๋ยวเราเอาเสื่อไปปูนอนกันสองคน... นึกแล้วตื่นเต้นดีนะ”นายหัวตอบเบาๆ ราวกับกลัวว่าใครจะผ่านมาได้ยินเข้า แค่มองตาเขาหญิงสาวก็รู้ได้ในทันทีว่าสามีกำลังคิดหื่น“ไปนะ... ”คนตัวโตสำเสียงรบเร้าราวกับเด็กๆ ซึ่งก็ได้ผล “ก็ได้ค่ะ... งั้นฟ้าจะไปสั่งใ

  • คุณอาเถื่อน   ตอนที่ 46

    “หนูฟ้าเลี้ยงง่ายครับ... แรกๆ ก็ดื้อบ้าง ยังติดนิสัยคุณหนูเอาแต่ใจ แต่ตอนนี้ป้าเอียดช่วยสอนงานให้หลายอย่าง ระยะหลังๆ มานี้เข้าไปช่วยงานในครัวบ่อยๆ จนทำอาหารเก่งแล้วนะครับ”ที่นายหัวพูดก็ไม่ผิด วันหลังๆ มานี้หญิงสาวเริ่มเข้าไปเรียนรู้งานในครัวจากป้าเอียด เหมือนรู้ว่าเธอควรฝึกทำอาหารเพื่อจะได้ดูแลเขาต่อไปในอนาคต ทุกวันนี้เมนูไหนที่นายหัวโปรดปราน ฟ้าใสสามารถทำได้หมด อีกทั้งฝีมือทำอาหารของเธอก็ไม่เป็นรองใคร ขนาดป้าเอียดยังเอ่ยปากชมบ่อยๆ ว่าฟ้าใสมีพรสวรรค์ในเรื่องการทำอาหารอย่างเหลือเชื่อ“นี่ลูกพ่อเปลี่ยนไปขนาดนี้เชียวหรือ”นายบุญชัยมองลูกสาวด้วยแววตาฉงน สีหน้าพึงพอใจที่ได้รู้ว่าสวนปาล์มของนายหัวเมฆสามารถเปลี่ยนแปลงลูกสาวของตนไปในทางที่ดี“ก็แน่ละสิคะคุณพ่อ... ฟ้าชอบที่นี่ค่ะ อยากอยู่ที่นี่ตลอดไปได้มั้ยคะ”หญิงสาวเปรยขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ เธอแทบรอเวลาไม่ไหวหลังจากที่นายหัวรับปากว่าจะหาจังหวะดีๆ เพื่อเอ่ยปากสู่ขอเธอกับบิดามารดา“ไม่กลับคงไม่ได้... อยู่นานแล้ว เกรงใจนายหัวเค้าบ้างสิ มากินนอนอยู่บ้านเค้านานเป็นเดือนแล้วนะ”นายบุญชัยกล่าวยิ้มๆ แกล้งว่าให้ลูกสาว นายหัวเมฆฟังยิ้มๆ ยังไม่ได้พูดอะไ

  • คุณอาเถื่อน   ตอนที่ 45

    “แต่มันครบกำหนดเวลาที่พ่อของฟ้าสั่งเอาไว้”นายหัวตอบด้วยสีหน้าหนักใจ“ไม่กลับนะคะ... ยังไงฟ้าก็ไม่กลับ ฟ้าอยากอยู่กับคุณอาตลอดไป”หญิงสาวออกอาการดื้อดึงขั้นมาทันที เธอตรงรี่เข้ากอดร่างสูงใหญ่โดยไม่เกรงกลัวว่าใครจะมาเห็น“อย่าเป็นคนดื้อดึงแบบนี้สิจ๊ะคนดีของอา”เขาโอบกอดเธอด้วยความรักและลุ่มหลงไม่ต่างกัน“คุณอาไม่รักฟ้าหรือคะ”ฟ้าใสทำหน้าออดอ้อน“รักสิจ๊ะ... ถ้าเลือกได้อาไม่อยากให้ฟ้าไปไหนทั้งนั้น อยากให้หนูอยู่กับอาตลอดไป ตอนนี้อาคงต้องทำอะไรสักอย่าง... ”นายหัวพูดคล้ายรำพึง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยอาการครุ่นคิด ด้วยรู้ว่าตัวเองคงทรมานใจไม่น้อย ถ้าจะต้องแยกกับสาวน้อยคนนี้ ด้วยความรักและความผูกพันในทุกวันนี้ได้พัฒนาขึ้นอีกหลายเท่าทวี นับจากมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งถึงขั้นได้เสียกันที่น้ำตกในครั้งนั้น ก็ยังมีอีกหลายๆ ครั้งต่อมา เพราะว่าตอนดึกๆ ฟ้าใสจะแอบเข้าไปนอนร่วมห้องกับเขาทุกคืนแรกๆ เขาก็ห้ามเธอ ด้วยคำนึงถึงความเหมาะสมหลายๆ ประการ แต่สุดท้ายเขาก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ต่อความต้องการของตัวเอง ทุกครั้งที่หญิงสาวเข้ามาใกล้ก็ไม่ต่างอะไรกับการเอาน้ำมันมาราดรดลงบนกองไฟ ส่งผลให้เพลิงสวาทระหว่างเธอกับเขา

  • คุณอาเถื่อน   ตอนที่ 44

    “อร่อยเหลือเกินสาวน้อยของอา”เสียงของหนุ่มใหญ่บอกความคลั่งไคล้ใหลหลง ในชีวิตของเขาเคยผ่านผู้หญิงมามากก็จริง แต่ยังไม่เคยมีใครทำให้เขาแทบคลั่งเหมือนอย่างที่กำลังรู้สึกกับเธอคนนี้“ฟ้าแน่นเหลือเกินค่ะคุณอา... มันวาบหวิวไปหมดแล้ว ได้โปรด... ”เสียงเรียกร้องเต็มไปด้วยจริตมารยา ขณะซอกหลืบลึกเร้นในกายสาวกำลังรูดรัดกลืนกินตัวตนของเขาเข้าไปลึกสุดแก่น“ก็ฟ้าน่ากินจนอาทนไม่ไหว... ป้อนอาหน่อยสิจ๊ะคนดี”สายตาจับอยู่ที่เต้าทรวงหนั่นแน่นเมื่อได้ยินเสียงเรียกร้อง และเห็นว่าเขาพึงพอใจกับพุ่มทรวงสวยของเธอ ฟ้าใสก็บีบหนั่นเนื้อนุ่มนิ่ม ป้อนเข้าปากของเขาตามที่คุณอาต้องการ“อูยย... ”เขาดูดแรงราวจะกลืนกินเข้าไปในอุ้งปาก หญิงสาวมองดูยอดทรวงของตัวเองกำลังถูกตักตวงอย่างหิวกระหาย“ฟ้าสวยเหลือเกิน”มือใหญ่ทาบลงบนเต้าทรวง บีบขยำสลับดูดเลียจนปลายปทุมชุ่มไปด้วยน้ำลาย ฟ้าใสแอ่นอกยั่วยวน ด้วยนาทีนั้นร่างกายของเธอกำลังร่ำร้องหาการรุกรานจากริมฝีปากและปลายลิ้นของเขา ขณะที่แก่นกายของคุณอายังสนิทแน่นเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายของเธอ ในตอนใกล้ค่ำที่กลิ่นกระดังงาหอมกรุ่นไปทั่วอาณาบริเวณของน้ำตก ภายใต้พุ่มใบหนาทึบ ร่

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status