Share

ตอนที่3.

ตอนที่3.

“อ๊ะๆ อย่าตบหน้าฉันเชียว ฉันไม่ใช่สุภาพบุรุษนักหรอกนะ หากเธอตบฉัน ฉันก็อาจจะทำอะไรเธอมากกว่าจูบในห้องรับรองนี้เลยก็ได้นะ”

ราฟาเอลยกนิ้วชี้ขึ้นส่ายไปมาตรงหน้าหญิงสาวที่กำลังจะเงื้อมือตวัดลงบนแก้มขาวๆ ของเขาด้วยโทสะ

“แก ไอ้..” แทนฤทัยพูดไม่ออกเหมือนหายใจไม่ทั่วท้องในขณะเดียวกันก็ร้อนรุ่มด้วยความโกรธและอารมณ์บางอย่างที่ตีตื้นขึ้นมา หญิงสาวมองเขาด้วยประกายตากร้าวอย่างสับสนน้ำใสๆ คลอดวงตางามจวนเจียนจะร่วงแหล่มิร่วงแหล่

“หึหึ.. หน้าตาก็สวย ปากก็หวานดี แต่คำพูดนี่ต้องปรับปรุงนะครับ.. หมดธุระฉันแล้ว ไปละ อ้อ.. หากติดใจจูบของฉันก็ไปหาฉันได้เสมอนะจ๊ะคนสวย..”

เสียงหัวเราะยียวนดังก้องไปทั้งห้องและเหมือนว่ามันดังอึกทึกอยู่ในหัวของเธอ จนเมื่อร่างสูงลับตาไปแทนฤทัยก็กรีดร้องด้วยความเจ็บใจ

“กรี๊ดดดดดด.. ไอ้บ้า ไอ้คนทุเรศ..”

หญิงสาวกระทืบเท้ากรีดร้องด้วยความเจ็บใจ น้ำตาใสๆ ไหลอาบแก้มไม่ใช่เพราะเธอเสียใจอะไรนักแต่เจ็บใจเสียมากกว่าที่โดนลบเหลี่ยมถึงถิ่น และที่สำคัญเขาบังอาจขโมยจุมพิตแรกของเธอไป... 

แทนฤทัยหน้าหงิกเมื่อบิดาเรียกเข้าไปพบเพื่อบอกว่าเธอจะต้องทำงานร่วมกับราฟาเอลในโปรเจ็คใหม่ของบริษัทและลูกค้าก็เลือกเธอกับราฟาเอลให้ทำงานชิ้นนี้ซึ่งแน่นอนว่าค่าตอบแทนมันมากเกินกว่าที่เธอจะปฏิเสธเพียงเพราะไม่ชอบหน้าอีกฝ่าย

ขืนเธอถอนตัวก็เท่ากับว่ายอมแพ้อีตานั่นน่ะสิ หญิงสาวคิดอย่างฉุนๆ ขณะเดินไปที่รถของตนแต่เมื่อเดินมาถึงรถก็ต้องตาโตด้วยความฉุนเฉียวหนักกว่าเดิม

“นี่นาย อย่ามายืนพิงรถฉัน ออกมาห่างๆ เลย เดี๋ยวความชั่วร้ายของนายมันจะมาติดรถฉันและสีมันจะถลอก...”

แทนฤทัยถลามาที่รถเมื่อพบว่าหนุ่มผมทองยืนพิงรถของเธอด้วยท่าทางแสนสบาย ท่าทางราว เจ้าชายอสูรจอมเจ้าเล่ห์ ของเขานี่เธอเกลียดที่สุดเลย...

“คุณผู้หญิงครับ แค่พิงแค่นี้สีไม่ถลอกหรอกครับ แต่ถ้ายืนทำอย่างอื่น ก็ไม่แน่..”

“คนลามก..”

หญิงสาวหน้าแดงก่ำขึงตามองเขาแถบถลน แล้วภาพที่เขาจูบเธอในวันนั้นก็แวบเข้าในหัว แทนฤทัยเชิดหน้าขึ้นแล้วพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุดทั้งที่ในใจเต้นรัว

“อะไร ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย มาว่าฉันลามกเธอนี่กำลังคิดมิดีมิร้ายกับฉันรึเปล่า” ราฟาเอลยิ้มยียวนพลางหลิ่วตาให้เธอยิ่งทำให้เธอพลุ่งพล่าน

“อ๊ายยยย อีตาบ้า นายสิ คิดอะไรลามก ถอยไป..” 

“หึหึ หน้าแดงๆ แบบนี้คิดถึงจูบฉันล่ะสิ” ชายหนุ่มยังคงไม่เลิกกวนประสาทไม่เลิก แทนฤทัยกระทืบเท้าเร่าๆ อยากจะกระโจนมาข่วนหน้าหล่อๆ นั่นนัก

“นาย ไอ้คนทุเรศ ฉันอยากจะ..”

“เอ๊า.. จะไปกันรึยังฉันรออยู่นะเนี่ย” แทนฤทัยอ้าปากพะงาบๆ จะต่อว่าเขาแต่ราฟาเอลกลับพูดไปอีกเรื่องหน้าตาเฉย

“จะไปไหนไม่ทราบ นายมาทางไหนก็ไปทางนั้นเลย”  

“จะให้ฉันขับรถให้หรือจะขับเอง แต่ว่าท่าทางเหมือนคนขาดสติแบบนี้มาฉันขับให้เอง...”

เขาไม่สนใจคำพูดเธอด้วยซ้ำพอพูดจบเขาก็คว้ากุญแจจากมือเธอไปทันทีซึ่งแทนฤทัยก็ได้แต่ยืนอึ้งตามเขาไม่ทัน   

“นะ นี่ นาย..”

“พูดมากจริง เข้ามาได้แล้วจะยืนโชว์หุ่นแห้งๆ ให้ใครดู”

แทนที่เธอจะเป็นฝ่ายต่อว่าเขากลายเป็นว่าเธอถูกเขาว่าเสียอย่างนั้น แทนฤทัยอ้าปากจะคัดค้านราฟาเอลตวัดสายตามองเหมือนรำคาญแล้วรั้งให้เธอเข้าไปนั่งในรถอย่างง่ายดายโดยที่เธอไม่ทันได้พูดอะไรได้แต่มองเขาอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ

แทนฤทัยเคืองจัดจนไม่สามารถประมวลผลคำพูดจะมาต่อว่าได้ทันการกระทำของเขานั่นเอง ส่วนราฟาเอลก็ทำตัวเหมือนเจ้าของรถ เอื้อมมือไปเปิดเพลงจากเครื่องเสียงชั้นดีเบาๆ ด้วยความสบายอกสบายใจซ้ำยังผิวปากร้องคลอเพลงไปด้วย

“เป็นไง เสียงฉันเพราะจนอึ้งไปเลยล่ะสิ”

“ทุเรศ ฉันกำลังรำคาญย่ะ แล้วก็กรุณาจอดรถแล้วก็ลงไปจากรถฉันเสียด้วย..”

จริงๆ แล้วเสียงของราฟาเอลเพราะมากเลยล่ะแต่เธอจะไม่ชมเขาแน่นอน

“อ๊ะๆ เรายังมีสัญญากันอยู่นะครับ เหลือเวลาอีกตั้งสามวัน”

“สัญญาบ้าบออะไรฉันไม่รับรู้ นายตกลงกับคุณพ่อเองก็ไปทวงเอากับท่านสิไม่เกี่ยวกับฉันเลยสักนิด”

“แน่ใจเหรอว่าจะให้ฉันทำแบบนั้น..”

คราวนี้น้ำเสียงเขาจริงจังทำให้คนตัวเล็กสะบัดหน้าหนีอย่างเจ็บใจเพราะเธอรู้ดีว่าถึงอย่างไรก็ต้องทำงานร่วมกับเขาอยู่ดี

“เอาน่า ไหนๆ เราก็ลงเรือลำเดียวกันแล้ว”

“เชอะ ลงเรือลำเดียวกัน ฉันว่านายมันเป็นโจรสลัดที่ลักพาตัวโฉมงามอย่างฉันลงเรือมาด้วยเสียมากกว่า”

“แต่สุดท้าย โฉมงามกับโจรสลัดก็ลงเอยด้วยการรักกันและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนะครับ..”

ราฟาเอลยิ้มกว้าง รอยยิ้มของเขาทำให้แทนฤทัยตาพร่าไปอยู่ไม่น้อยแล้วก็ต้องรีบตีสีหน้าเริดๆ เชิดๆ ไว้ข่มใจไม่ให้หวั่นไหวกับรอยยิ้มของโจรสลัดรูปงามอย่างราฟาเอล..

“แหวะ.. โฉมงามอย่างฉันไม่มีทางลงเอยกับจอมโจรสลัดเจ้าเล่ห์หน้าด้านหน้าทนอย่างนายแน่นอน...”  

ราฟาเอลไม่พูดว่ากระไรแต่ขับรถคันเล็กของเธอไปยังบริษัทของตนหน้าตาเฉยซึ่งแทนฤทัยจำต้องไปพร้อมกับเขาเมื่อเจอสีหน้าและแววตาจริงจังเอางานเอาการของเขา เธอต้องมาช่วยเขาดูการออกแบบและเจียระไนพลอยที่จะทำเครื่องประดับให้กับลูกค้าของราฟาเอลที่ต้องการตราประจำตระกูลที่งดงามอลังการ และตอนนี้บิดาของเธอกับราฟาเอลคือหุ้นส่วนกัน... ทำไมเธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะ แทนฤทัยคิดอย่างขุ่นใจ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คู่แค้นแสนเสน่หา   ตอนที่48. อวสาน

    ตอนที่48. บทส่งท้าย อวสาน ราฟาเอลพูดเสียงพร่ามือใหญ่นำมือเล็กมายังตัวตนของเขาแล้วรั้งใบหน้าสวยเข้ามาใกล้เพื่อบดจูบเร่าร้อนในขณะที่มืออีกข้างกำลังขยับนำจังหวะแก่มือน้อยซึ่งกอบกุมแก่นกายใหญ่โตของเขาอยู่แทนฤทัยขยับมือช้าๆ พรมจูบหวานๆ มาตามกรามแกร่งเรื่อยมายังอกกว้างที่ยอดอกของเขากำลังหดเกร็งเป็นไตลิ้นเล็กของเธอจึงไล้เลียมันอย่างหยอกเย้าจนราฟาเอลครางกระเส่าราวคนใกล้ขาดใจ แต่แทนฤทัยตั้งใจจะทำให้เขาครางหนักยิ่งกว่านี้ แล้วหญิงสาวก็อ้าปากครอบครองแก่นกายในมือของตนช้าๆ ราฟาเอลสะดุ้งน้อยๆ แอ่นสะโพกเข้าหาปากสาวช้าๆ ด้วยความเสียวซ่านรัญจวนสุดใจ“ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า เก่งเหลือเกินทูนหัว”ชายหนุ่มสูดปากครางกระเส่าแอ่นกายเข้าหาปากสาวอย่างเร่าร้อนก่อนจะเคลื่อนกายออกจากปากสาวชุ่มฉ่ำอย่างแสนเสียดายแต่เพราะเขาอยากจะยืดเวลาแห่งความเร้ารัญจวนนี้ออกไปให้นานที่สุด“แทมมี่ก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ แทมมี่คิดถึงปากของพี่ราฟเหมือนกัน..” หญิงสาวกระซิบเสียงพร่าขณะขยับสะโพกสาวเข้ามาใกล้ใบหน้าหล่อเหลา ราฟาเอลไม่รอช

  • คู่แค้นแสนเสน่หา   ตอนที่47.

    ตอนที่47.“อืมมม.. นั่นสินะ ก็แม่สาวหัวดื้อคนนั้นน่ากินนี่นา พี่ราฟก็เลยต้องอ่อยให้เธออยากกินพี่ราฟบ่อยๆ”“บ้า.. เขาไม่ได้อยากกินพี่ราฟสักหน่อยพี่ราฟหลอกล่อเขาต่างหาก”“หึหึ พอพี่ราฟหลอกล่อให้เธออยากกินพี่ราฟแล้วก็หลงกลตกหลุมรักเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น ตอนแรกแค่อยากเอาชนะ ไปๆ มาๆ ก็อยากจะ เอาเธอ ขึ้นมาจริงๆ” ราฟาเอลพูดเสียงพร่าสองแง่สองง่ามแทนฤทัยหน้าแดงก่ำกับคำพูดของสามี“ก่อนหน้าที่จะได้เจอเธอแบบจริงจังแนบชิดพี่ราฟฝันร้ายเกี่ยวกับลินดามาเสมอ ภาพที่เห็นเธอนอนจมกองเลือดแดงฉาน ภาพที่ตัวเองวิ่งหนีคนร้ายอย่างขี้ขลาดก็ตามหลอกหลอนมาตลอดหลายปี และพี่ก็เฝ้าโทษตัวเองว่าเพราะความขี้ขลาดของพี่จึงทำให้เธอถูกข่มขืนฆ่าอย่างทารุณ..”น้ำเสียงของราฟาเอลที่พูดถึงเหตุการณ์ในอดีตนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดไม่น้อย แทนฤทัยเลื่อนมือเล็กขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาอย่างปลอบโยน“หากพี่ราฟเจ็บปวดที่จะพูดถึงเธอก็ไม่ต้องพูดต่อก็ได้นะคะ แทมมี่รู้เรื่องของเธอแล้ว&rdquo

  • คู่แค้นแสนเสน่หา   ตอนที่46.

    ตอนที่46.แทนฤทัยเดินไปเดินมาอยู่ในห้องนอนใหญ่ของตนด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดกับราฟาเอลอย่างไรดีเพราะรู้ว่าตัวเองผิดเต็มๆ ที่หุนหันโกรธเขาไม่ถามให้รู้เรื่องแล้วยังทำตัวเป็นเด็กๆ อีก“จะเริ่มต้นยังไงดีเนี่ย โอ้ย.. แทมมี่นะแทมมี่ เธอนี่มันสวยใสไร้สติจริงๆ เลย..”หญิงสาวเดินไปล้มตัวลงบนเตียงแล้วหลับตาลงอย่างคิดไม่ตก“เอาล่ะ เป็นไงเป็นกัน ก็เราผิดเองนี่นะ”เมื่อตัดสินใจแล้วแทนฤทัยก็ค่อยๆ แง้มประตูออกไปเยี่ยมหน้ามองหาสามีของตนที่เธอเห็นเขาแวบๆ อยู่เมื่อครู่อยู่ในห้องนั่งเล่น แต่เพราะยังขัดเขินที่จะต้องงอนง้อเขาเธอจึงวิ่งเข้าห้องตัวเองมาเสียก่อน“ไปไหนของเขานะ เมื่อกี้ยังเห็นอยู่เลย”หญิงสาวเดินไป หาเขาที่ห้องนั่งเล่นก็ไม่เห็นเขาแล้วและทั้งบ้านเงียบกริบคนรับใช้ก็ไม่มีสักคนที่จะอยู่ให้ถาม“อ้าว ไปไหนกันหมดเนี่ย..”หญิงสาวบ่นกับตัวเองเบาๆ แล้วก็เดินไปรอบบ้านก็พบว่าพวกคนรับใช้กลับเรือนหมดส่วนคนที่พักอยู่บนเรือนใ

  • คู่แค้นแสนเสน่หา   ตอนที่45.

    ตอนที่45.ราฟาเอลหัวเสียอย่างที่สุดเมื่อเป็นวันที่สามแล้วที่เขายังไม่รู้สาเหตุที่ภรรยาคนสวยมึนตึงด้วยแล้ว เขางงตั้งแต่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าข้างกายว่างเปล่า ยังดีที่เธอทิ้งโน้ตไว้ให้เขาว่าขอตัวกลับก่อนไม่อย่างนั้นเขาคงเดือดเนื้อร้อนใจกลัวว่าเธอจะเป็นอันตรายอะไร แต่เมื่อเขาตามเธอกลับมาที่บ้านแทนฤทัยก็มึนตึงเย็นชาใส่เขาแล้วก็บอกว่าจะขอหย่ากับเขาทั้งที่ก่อนจะกลับมาเธอกับเขาร่วมรักกันอย่างเร่าร้อนครั้นเขาจะทำอะไรที่เอาแต่ใจอย่างที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ราฟาเอลก็ไม่กล้า ตอนนี้ไม่ว่าเมียจ๋าจะทำอะไรพูดอะไรเขาก็เชื่อฟังและไม่กล้าขัดขืนไม่กล้าทำให้เธอไม่พอใจแต่ตอนนี้ราฟาเอลอยากรู้เหลือเกินว่าตนทำอะไรให้เมียรักไม่พอใจ ซึ่งความมึนตึงของแทนฤทัยที่มีต่อเขาโดยไม่รู้สาเหตุก็เดือดร้อนพี่เขยต้องออกมาช่วยเหลืออย่างมืดแปดด้านพอๆ กัน เพราะธามรู้ดีว่าหากแทนฤทัยโกรธหรือเกิดดื้อดึงขึ้นมาจริงๆ ละก็ ก็ยากที่จะงอนง้อได้ง่ายๆ“นายต้องช่วยฉันนะ ไม่อย่างนั้นฉันอกแตกตายแน่ๆ ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าทำอะไรผิดทำไมแทมมี่จะขอหย่ากับฉัน นายต้องช่วยฉันนะธาม” ราฟาเอลฟูม

  • คู่แค้นแสนเสน่หา   ตอนที่44.

    ตอนที่44.“อ๊า.. เมียจ๋า ดีเหลือเกิน อู้ววว อย่างนั้นล่ะ โอว...”ราฟาเอลครางระงมกับลีลาปากระเรื่อที่กำลังสนุกสนานกับการดื่มกินกายชายอย่างเอร็ดอร่อย แต่เขายอมให้เธอเป็นผู้กุมเกมได้ไม่นานก็ถอนแก่นกายออกจากโพรงปากนุ่มหญิงสาวจำต้องปล่อยกายแกร่งออกจากาปกอย่างแสนเสียดาย“น่ากินเหลือเกินเมียจ๋า..”ราฟาเอลเคลื่อนกายลงต่ำพร้อมกับเกี่ยวผ้าชิ้นน้อยออกให้พ้นทางจับแยกเรียวขาเสลาออกกว้างกลีบดอกไม้ฉ่ำพราวก็แย้มเปลือยเปล่ากลีบส่งกลิ่นหอมแรงชวนมึนเมา“อ๊ะ อ๊า พี่ราฟขา.. อ๊า โอ้ว..”เสียงหวานครางพลิ้วเมื่อลิ้นร้อนรุ่มแตะยอดเกสรสาวเบาๆ แล้วปาดไล้ดูดเลียไปทั่วกลีบดอกไม้งามอย่างหลงใหล มือบางดึงทึ้งแล้วก็กดให้ใบหน้าหล่อเหลาแนบชิดกลีบกายของตนพร้อมทั้งเรียวขางามแยกออกจากกันกว้างขึ้นเพื่อให้เขาเข้ามาชิดมากขึ้นสะโพกมนก็ส่ายพลิ้วด้วยความซ่านกระสัน ก่อนจะครางอย่างสุขสมเมื่อพุ่งทะยายไปสู่แดนสีรุ้งพร่างพราว ราฟาเอลยันกายขึ้นรวบเรียวขาเสลาทั้งรอบเอวสอบ จดจ่อแก่นกายแกร่งที่พรั่งพร้อมเข้าหากลีบดอกไม้งามช้าๆ

  • คู่แค้นแสนเสน่หา   ตอนที่43.

    ตอนที่43.“ว้า.. แย่จังแทมมี่อุตส่าห์อยากว่ายน้ำออกกำลังกายบ้างหลังจากที่นอนซมมาหลายวัน..”หญิงสาวพูดเสียงแผ่วพร่าอย่างจงใจแล้วค่อยๆ หย่อนสะโพกนั่งลงบนเตียงผ้าใบแสนสวยริมสระว่ายน้ำซึ่งอยู่บนชั้นสองของบ้านที่มีความเป็นส่วนตัวเงียบสงบและสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์เขียวขจีของขุนเขาได้ในมุมกว้างและเธอก็ชอบมุมนี้ของบ้านมากที่สุด เพราะทำให้เธอรู้สึกสดชื่นผ่อนคลาย“อะ เอ่อ ถ้าแทมมี่อยากอาบแดดเดี๋ยวพี่ทาครีมกันแดดให้นะจ๊ะ”เร็วปานสายฟ้าไม่ถึงนาทีร่างสูงของราฟาเอลมานั่งแหมะอยู่ข้างๆ เตียงผ้าใบตัวสวยด้วยแววตาพราวพราย แทนฤทัยทำเป็นไม่ใส่ใจแววตาวาวๆ ของสามียื่นครีมกันแดดให้เขา แดดอ่อนๆ ยามสายไม่ได้ร้อนนักแต่ทำไมเธอถึงได้รู้สึกร้อนรุ่มเสียเหลือเกินแทนฤทัยคิดในใจด้วยความวาบหวาม ร่างระหงสั่นน้อยๆ เมื่อร่างแกร่งมานั่งซ้อนด้านหลังแล้วฝ่ามือร้อนๆ ก็ลูบไล้ครีมกันแดดลงบนไหล่บอบบางช้าๆ ปลายจมูกโด่งก็กดลงที่ลำคอระหงมือไม้ก็เริ่มไล้วนไปยังทรวงอกอิ่มภายใต้ผ้าชิ้นชิ้นเล็ก“อย่าซนสิคะ แทมมี่จะอาบแดดนะคะ&

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status