บทที่ 8

ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง น้องชายของสวีอู่ก็ตายซึ่งมันทำให้เขารู้สึกโกรธแค้น ข่าวแพร่สะพัดไปทั่วทั้งเมืองเซี่ยชวนรวมไปถึงมณฑลทั้งสาม!

โลกใต้ดินแห่งมณฑลทั้งสามราวกับเกิดแผ่นดินไหวไปชั่วขณะ!

กองกำลังชุดเทาที่ได้ระดมพลเอาไว้เกือบหมดแล้วมุ่งหน้าสู่เมืองเซี่ยชวน!

ยามดึกดื่นเที่ยงคืน

ณ บ้านของหัวหน้าทีมหลิวประจำหน่วยลาดตระเวนเมืองเซี่ยชวน

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!

เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องปลุกให้เขาตื่นจากหลับใหล หัวหน้าทีมหลิวรับสายอย่างหมดความอดทน "มีเรื่องอะไร!"

"หัวหน้าทีมหลิว... เกิดเรื่องแล้วครับ! ผมไม่รู้ว่าใครมันตาไร้แววฆ่าน้องชายของสวีอู่ตาย! ผมได้ยินมาว่าตายอนาถเชียวล่ะ แถมยังได้ยินเสียงแผดร้องดังไปทั่วทั้งย่านอีกต่างหาก!"

ศีรษะของหัวหน้าทีมหลิวส่งเสียงอื้ออึง!

เขาหายง่วงเป็นปลิดทิ้งขึ้นมาทันที!

เขากระโดดผลุงจากเตียงลงสู่พื้นทันที จากนั้นก็ดวงตาเบิกกว้างแล้วถามว่า "เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ใครมันเป็นคนทำ! รนหาที่ตายแล้วใช่ไหม?"

"ผมก็ไม่รู้หรอกครับ! ในมณฑลทั้งสามยังจะมีใครกล้าแตะต้องน้องชายของเขาอีก ผมล่ะสงสัยจริง ๆ เชียว!"

"ใครมันจะไม่รู้บ้างว่าสมัยก่อนต้าหู่ผู้เป็นน้องชายได้ช่วยชีวิตของสวีอู่เอาไว้หลายครั้งหลายครา? สายสัมพันธ์ระหว่างสองพี่น้องแข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าทองคำ การแตะต้องต้าหู่ก็เท่ากับแตะต้องสุสานบรรพชนของสวีอู่! วันนี้ถึงกับมีคนกล้าแตะต้องขึ้นมาจริง ๆ!"

"คนผู้นี้ไม่กลัวตาย มิหนำซ้ำยังอยากก่อปัญหาให้กับพวกเราด้วย! ผมได้ยินมาว่าสวีอู่ถึงกับเรียกให้สี่ราชันย์สวรรค์กลับมาด้วยล่ะ!"

"อะไรนะ!"

หัวหน้าทีมหลิวรู้สึกตื่นตกใจมากเสียจนรีบเอ่ยขึ้นมาว่า "คุณรีบไปเรียกทุกคนเดี๋ยวนี้เลย! ผมอยากจัดประชุมฉุกเฉิน! เดี๋ยวนี้เลย!"

"ครับ!"

หลังจากวางสายแล้ว หัวหน้าทีมหลิวก็นั่งลงบนเตียง แผ่นหลังชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อเย็น ๆ...

ภรรยาร่วมเรียงเคียงหมอนลืมตาขึ้นมองเขาที่เป็นแบบนี้ จากนั้นเธอก็เอ่ยถามเสียงเบาว่า "เฒ่าหลิว คุณเป็นอะไรหรือเปล่า? มีคดีใหญ่งั้นเหรอ?"

หัวหน้าทีมหลิวพูดเสียงสั่น "ใหญ่สิ! ออกจะใหญ่เกินไปด้วยซ้ำ!"

ภรรยากลอกตาด้วยความไม่พอใจ "จะใหญ่สักแค่ไหนกันเชียว? ถึงขนาดฟ้าถล่มเลยไหมเล่า?"

"น่ากลัวยิ่งกว่าฟ้าถล่มเสียอีก... น้องชายของสวีอู่ตายแล้วน่ะสิ!"

"อะไรนะ?!" ภรรยาลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ

ในตอนนั้นเอง

ณ ห้องชั้นบนสุดของสตาร์ ไนท์คลับ

ชายผู้มีชื่อเสียงแห่งเมืองเซี่ยชวนที่มีสมญานามว่าบอสโหวกำลังผลัดกันดื่มกับสาว ๆ อยู่ในห้องด้วยความสำราญใจ เขามีความสุขมากทีเดียว!

ยามที่อารมณ์พุ่งทะยานสูงขึ้น ชายหนุ่มที่อยู่นอกประตูก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าหม่นคล้ำ "บอสครับ เกิดเรื่องแล้ว... น้องชายของสวีอู่ตายแล้วครับ..."

บอสโหวรู้สึกตื่นตระหนกเสียจนผลักหญิงสาวข้างกายออกไป "แกว่ายังไงนะ? ต้าหู่ตายแล้วงั้นเหรอ?"

"มันตายแล้วกลายเป็นก้อนเนื้อเละ ๆ จากนั้นก็ถูกส่งมาไว้หน้าบ้านของสวีอู่..."

บอสโหวพลันหัวเราะขึ้นมาทันที "ตายซะได้ก็ดี! พับผ่าสิ! สวีอู่ทั้งโอหังบังอาจและไม่เห็นกฎหมายอยู่ในสายตา! นับว่ากรรมตามสนองแล้ว!"

แต่ชายหนุ่มกลับเอ่ยเสียงแผ่วเบาอย่างไม่ยินดีว่า "บอสครับ เมื่อสามปีก่อนคุณกับสวีอู่แย่งชิงเขตแดนกัน มันตัดนิ้วของคุณไปสองนิ้วและคุณก็แทงมันไปหนึ่งแผล ตอนนี้สวีอู่คิดหาทางแก้แค้น พวกเราเคยมีเรื่องกับมันมาก่อน ควรจะระวังสักหน่อยหรือเปล่า?"

คำพูดประโยคนี้เตือนให้บอสโหวนึกขึ้นมาได้...

สีหน้าของเขาหม่นคล้ำเพราะรู้ดีแก่ใจว่าตนเองย่อมไม่ใช่คู่มือของสวีอู่! ตอนนี้สวีอู่กำลังหมกมุ่นอยู่กับการแก้แค้น ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ อีกฝ่ายนับเป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของเขาเลยก็ว่าได้!

"ไปกันเถอะ! หนีออกนอกประเทศกันเดี๋ยวนี้เลย! จองเที่ยวบินให้ฉันด้วยล่ะ!"

"ให้ตายสิวะ! ไอ้โง่นั่นทำแบบนี้อีกแล้ว! ฉันต้องหนีไปซ่อนตัวก่อน!"

บอสโหวสวมเสื้อผ้าแล้วเดินสบถออกไป...

เมื่อผู้จัดการที่อยู่ตรงประตูเห็นอีกฝ่ายรีบออกมาจากห้อง เขาก็รีบถามพร้อมยิ้มให้ว่า "บอสโหว คุณมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ล่ะ? น้อง ๆ บริการไม่ดีเหรอครับ? ถ้าไม่ชอบใจล่ะก็ เดี๋ยวผมจะไปเปลี่ยนชุดใหม่มาให้คุณเดี๋ยวนี้แหละ..."

บอสโหวมองเขาด้วยสายตาเย็นชา "แกจะไปทำไม? พอดีเกิดแผ่นดินไหวขึ้นในเมืองเซี่ยชวน! ฉันจะหนีไปซ่อนตัวก่อน!"

ถนนปาจิ่ว ณ เมืองหนึ่งทางทิศตะวันออกของเซี่ยชวน

ตอนนี้มีเสียงร้องตะโกนเข่นฆ่าดังขึ้นบนถนนไม่หยุดหย่อน! การต่อสู้อันแสนดุเดือดได้อุบัติขึ้นแล้ว!

ทั้งสองฝ่ายต่างใช้ดาบเข้าห้ำหั่น! ช่างเป็นภาพที่ชวนสะพรึงนัก!

ในยามนี้เอง คนร่างสูงใหญ่ก็ต่อสู้แหวกฝูงชนออกมา! คนผู้นี้มีแผ่นหลังที่แสนแข็งแกร่ง! มีดใหญ่ทั้งสองเล่มที่ถือเอาไว้เต็มไปด้วยเลือด! ราวกับปีศาจมารร้ายที่มาสู่ผืนพิภพ!

คนผู้นี้เป็นหนึ่งในสี่ราชันย์สวรรค์ที่อยู่ภายใต้สำนักของสวีอู่ เฮยหลางราชันย์สวรรค์แห่งบูรพาทิศ!

ทันทีที่เขาปรากฏตัวขึ้น อีกฝ่ายก็ดูเหมือนจะสูญเสียพลังกดดันไปทันที จากนั้นแววตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!

"ฮะ...เฮยหลางมาแล้ว! หนีเร็ว! หนีเร็วเข้า!"

แค่เฮยหลางยืนอยู่ตรงนั้นก็ทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัวแล้ว...

ไม่นานเหล่าศัตรูก็หายไปราวกับสายน้ำ เฮยหลางมองพวกเขาหนีไป แววตาคลุ้มคลั่งของเขาแปรเปลี่ยนเป็นไม่ไยดี...

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!

ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือก็พลันดังขึ้นมา เฮยหลางหยิบขึ้นมาแล้วเห็นว่าเป็นสายจากขวางเสอ

พวกเขาคือสี่ราชันย์สวรรค์ที่คอยคุ้มครองสวีอู่และแผ่ขยายอาณาเขตออกไปทั้งสี่ทิศ พวกเขาไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว เมื่อพวกเขาได้รับสายจากขวางเสอ เฮยหลางก็ยกยิ้มมุมปากแล้วรีบรับสายทันที "ขวางเสอ! ไม่เจอกันตั้งนานเลยนะ! "

"เฮยหลาง รีบกลับมาที่เซี่ยชวนเร็วเข้า! เกิดเรื่องแล้ว!" ขวางเสอเอ่ยเสียงแผ่วเบา

เฮยหลางตื่นตกใจ "มีเรื่องอะไรงั้นรึ? เกิดเรื่องขึ้นกับนายท่านอู่เหรอ?"

"น้องชายของนายท่านอู่ตายแล้วน่ะสิ! นายท่านอู่เลยพาลคลุ้มคลั่งใหญ่เลย!"

"ไอ้พวกรนหาที่ตาย!!"

เฮยหลางร้องตะโกนอย่างโกรธจัด! พลังชั่วร้ายทั่วร่างพลันปะทุขึ้นมาทันที "ใครมันบังอาจแตะต้องน้องชายของนายท่านอู่! ฉันจะสับมันให้เป็นชิ้น ๆ เลย!"

"นอกจากนั้น นายท่านอู่ก็สั่งให้พวกเรากลับมาให้หมด ราชันย์ทิศประจิมกับราชันย์ทิศอุดรรีบกลับไปแล้ว ฉันเลยต้องโทรมาบอกนายให้วางทุกอย่างที่กำลังทำอยู่แล้วกลับเมืองเซี่ยชวนทันทียังไงล่ะ!"

"ฉันคิดว่าคราวนี้เมืองเซี่ยชวนคงจะเกิดการเปลี่ยนขั้วอำนาจหมดหน้ากระดานเลยล่ะ!"