“อา...ขนาดตรงนี้ยังหอม” แดนสรวงตั้งใจกดใบหน้าลงตรงเนินเนื้ออูมเร้นลับ หนวดแข็งๆ ของเขาทิ่มแทงทะลุชั้นในตัวจิ๋วสัมผัสถูกไปกับความบอบบางของวัยสาว
มือของเธอที่ผลักไสเขาไม่มีแรงพอจะหยุดยั้งอันตรายที่กำลังคืบคลานครอบงำอยู่ทุกขณะ ริมฝีปากหนาค่อยๆ จูบตรงขอบแพนตี้แล้วกัดลากร่นลงมาจนแพเส้นไหมบางๆ โผล่พ้นให้เห็น ใจของเขาเต้นแรงพอๆ กับจังหวะการหายใจที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ สองมือใหญ่จับมั่นตรงต้นขากึ่งสะโพกผายแล้วยกขึ้นสูงในขณะที่ฝากฝังใบหน้าซุกลงระหว่างใจกลางของเธอ มาเรียมหวีดร้องเสียงหลง...สองขายกขึ้นหนีบศีรษะของเขา แต่เหมือนเป็นการอำนวยให้ชายหนุ่มสามารถสัมผัสสู่ระหว่างขาได้ง่ายดายยิ่งขึ้น ลิ้นสากอุ่นชิ้นลากผ่านผิวผ้าลงมาถึงร่องเนื้อ ซุกตวัดละเลงเลียส่วนนั้นจนเปียกชื้น... “อย่า!” “อืม...แค่ลิ้นยังสั่นขนาดนี้ ถ้าเป็นดุ้นใหญ่ๆ ของฉันเธอคงดิ้นพล่านเพราะความเสียวสินะมาเรียม หึ หึ” กลิ่นกรุ่นของวัยแรกสาวอบอวลลสะกดให้ภมรหนุ่มลุ่มหลง เขาตวัดลิ้นคายความชื้นพร่างพรมปรนเปรอซอกเนื้อนุ่มบอบบางนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเปียกฉ่ำ เธอเกร็งตัวแข็งทื่อ มือที่ผลักไสจิกกำผมดกหนาของเขา น้ำตายิ่งจะไหลปริ่มพร้อมเสียงสะอื้นเบาๆ ยังกระซิกซ้อนเป็นระยะ ความอัปยศอดสูที่สุดของชีวิตลูกผู้หญิงก็คือการถูกข่มเหงขืนใจ และแม้จะเติบโตในต่างประเทศ ถูกหล่อหลอมจากสังคมฝรั่งแต่เธอก็ยังซึมซับวิถีชีวิตแบบไทยๆ จากคนรอบข้าง เรื่องความสัมพันธ์สำหรับเธอจึงไม่ใช่แค่ความสนุกชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น แต่มันสำคัญ...หากจะสูญเสียความสาวให้ใครสักคน อย่างน้อยๆ ก็ควรเป็นคนที่เธอมอบใจและเต็มใจ มาเรียมในนามนี้หมดสิ้นเรี่ยวแรงสมประดี หมดกำลังจะต่อต้านผู้มีกำลังเหนือกว่าได้แต่นอนตัวเกร็งหายใจหอบให้เขาจู่โจมตามแต่ใจ มือใหญ่ของเขาถ่างขาสองข้างของเธอให้อ้ากว้างขึ้น ลิ้นร้ายชอนไชเลียตรงโคนขาแล้วเสือกสอดแหวกขอบชั้นในเข้าหาผิวเนื้อซ่อนเร้น “อืม...” กลีบเนื้ออวบสัมผัสกับเรียวลิ้นชื้น เจ้าของร่างนั้นสะดุ้งเล็กน้อยแต่แดนสรวงกดตรงต้นขาเอาไว้ไม่ให้เธอดิ้นได้มากนัก จุดพึงสงวนไว้สั่นระริกกับสัมผัสแรกเมื่อลิ้นสากแตะต้อง ใบหน้าคมกร้านดุนดันสำรวจแก่นแท้ของร่องสวาทซึ่งแฉะชื้นปริ่มเปร่อให้เขาได้ดื่มด่ำอย่างเต็มที่ไม่บ่อยนักหรอกที่จะมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขากระหายถึงกับยอมสยบแทบกลางระหว่างขาได้เช่นนี้ แต่มาเรียมช่างงดงามทุกกระเบียดนิ้ว
เธอหอมกรุ่นเหมือนกุหลาบแรกแย้มในยามรุ่งอรุณ สด สะอาด และเย้ายวนท้าทาย หากเธอไม่ใช่ศัตรูเขาอาจเสน่หาในตัวเธอจนถอนตัวไม่ขึ้น ได้สักพัก... “อา...มาเรียม เธอยังปิดสนิทจริงๆ ด้วย อืม...” ซอกกลีบสวาทเต้นเร่าขับคายความชื้นไม่วางวายเพราะถูกกระตุ้นดุนดันถี่ยิบ แดนสรวงจรดโคนลิ้นตรงรอยแยกด้านบนพาดลากผ่านปุ่มเนื้อกระสันสาวแล้วตวัดสะกิดกดเน้นเหมือนกำลังได้กลืนกินของหวาน หนวดเคราที่ประดับไว้ในใบหน้าครูดลากสร้างความระคายให้เนื้ออ่อนไม่น้อย หยาดทิพย์พร่างพราวรสชาติเลิศล้ำเกินจะหักห้ามใจไม่ให้ดื่มกิน เธอหยัดแอ่นตัวในบางครั้งพยายามหนี แต่...มันกลับเหมือนเป็นการอำนวยความสะดวกให้แก่เขา แดนสรวงลากลิ้นสากระรัวไปตามซอกบอบบางอุ่นชื้น เผลอดันรุกเข้าสู่โพรงสวาทแล้วก็ต้องครางฮือในลำคอกับความคับแน่นรัดกระตุกเขาอยู่ตลอดเวลา หญิงสาวอ่อนระทวยเพราะสิ้นแรงสมประดี อีกทั้งยังถูกกระตุ้นให้ความรู้สึกสับสนปั่นป่วนไปหมด ร่างใหญ่ผละออกด้วยความรีบเร่งเมื่อเห็นว่าเธอหยุดดิ้นรนปัดป้อง เสื้อยืดตัวใหญ่หลุดหายไปจากร่างบึกบึนโชว์แผงอกและหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและแพขนเป็นระเบียบ มาเรียมมองภาพนั้นแล้วปิดเปลือกตาขับไล่หยาดน้ำตาไหลรินเป็นทางอาบขมับ เธอคงหนีความอดสูครั้งนี้ไม่ได้แล้วจริงๆ เธอกัดริมฝีปากที่ช้ำบวมซ้ำระบายความเครียดและกดดันในใจ และคิดการณ์บางอย่างเพื่อจะได้หลุดพ้นจากขุมนรกอันดำมืดหลังจากนี้... “อืม...อยู่ในป่านานๆ ได้เธอมาแก้ขัดก็พอได้หายเสี้ยนสักหน่อย ฉันคงติดใจความสดของเธอไปสักพักใหญ่ๆ แหละมาเรียม เพราะฉันเปลี่ยนใจไม่อยากให้ใครมาเอาเธอแบบที่ฉันกำลังทำจนกว่า...ฉันจะเบื่อ” เสียงกระเส่ากระท่อนกระแท่นค่อยๆ ใกล้เข้ามาจนริมฝีปากหยักหนาทาบลงบนทรวงอกอวบหยุ่นอีกครั้ง “อ๊า!! ฉัน...เจ็บ...” เธอครางหอบด้วยความเจ็บปวดในยามที่คมฟันกดกัดก้อนเนื้อนุ่มอย่างเมามัน ดูดกลืนแล้วดึงเม้นเสียงดังแข่งกับเสียงครางด้วยความพึงพอใจของเขา มือใหญ่สอดเข้าใต้เข่าแล้วยกขึ้นทั้งสองข้าง กดร่างเปลือยกำยำที่ปราศจากเสื้อผ้าของตนเองเข้าหาระหว่างขาด้วยความพิศวาส กดแนบแล้วถูไถระบายความใคร่ที่กำลังเดือดพล่านอยู่ในกาย แรงชายขยับเน้นไม่อาทร ลำรักแข็งขึงของเขาครูดไปกับเนินเนื้อแบบบางซ้ำๆ มือข้างหนึ่งลูบไล้มาแหวกชั้นในตัวน้อยแล้วดันลำสวาทสู่เนื้อแท้พึงสงวน เสียงทุ้มครางระงมในขณะที่อมดูดเต้าอวบสลับข้างไปมาด้วยความกักขฬะเมามันในอารมณ์ มาเรียมขัดขืนใจเต้นระทึกเมื่อความเป็นสาวถูกคุกคามหนักหน่วง ชายหนุ่มกดลำรักสู่ร่องสวาทอุ่นชื้นของเธอแล้วถูไถเนื้อแนบเนื้อ เธอไม่เคยถูกชายใดกล้ำกรายถึงขั้นนี้มาก่อน อีกทั้งเขายังไม่ใช่คนรู้จักหรือมีความรู้สึกดีงามต่อกัน เธอจึงไม่ต่างอะไรกับการถูกขืนใจให้ตายทั้งเป็น แดนสรวงกดลำสวาทที่พร้อมพรั่งสอดใส่เข้าหาความล้ำลึกในกายเธอ เพียงกดหน่วงเข้าไปเล็กน้อยชายหนุ่มก็สัมผัสได้ถึงความสดใหม่ที่รัดส่วนหัวของเขาจนแน่น เธอยังพยายามดิ้นแต่เขาก็ใช้แรงกดตรึงเอาไว้ “บอกลาความบริสุทธิ์ของเธอได้เลยมาเรียม อา...” “กรี๊ด!!” ร่างเล็กกรีดร้องพร้อมน้ำตาที่พรั่งพรู ริมฝีปากสั่นระริกใบหน้าแหงนหงายรองรับความเจ็บปวดในขณะที่สะเอวสอบกดหนักหน่วงลงบนตัวเธอ ลำสวาทของบุรุษเพศขนาดไม่ธรรมดาจมลึกแทรกความคับแน่นจนเกือบมิดด้าม ตัวเขาเองก็หอบฮักไม่ต่างกัน พลางพร่ำพรรณนาไม่เป็นสรรพด้วยความเสียวซ่านไปทั้งกาย “ดีใจไหมที่ได้ผัวคนแรกกลางป่ากลางดง หืม มีไม่กี่คนหรอกที่ได้เปิดบริสุทธิ์ในบรรยากาศแบบนี้ อา...เสียวจริงๆ รัดซะแน่นจนแทบหายใจไม่ออกเลย” ชายหนุ่มกล่าวเสียงกระเส่าในขณะที่หยุดการเคลื่อนไหวเพื่อทำความคุ้นเคยกับความสดใหม่ที่กำลังลิ้มลอง “เจ็บ...ฉันเจ็บ...” เธอเอ่ยเสียงสั่นแผ่วเบา ความร้าวระบมตรงส่วนพึงสงวนไว้ทำให้เจ็บชาไปทั้งร่าง ขาสองข้างที่ถูกเขายกขนาบข้างลำตัวเกร็งค้างกระตุก หญิงสาวกรีดร้องอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มเหนือร่างเริ่มขยับ เขากระแทกกระทั้นเข้าออกหนักหน่วงแต่ไม่เร็วนักในครั้งแรก ลำสวาทเสียดสีกับเนื้ออ่อนแสนบอบบางจนเธอเจ็บแสบไปหมด แดนสรวงผละใบหน้าออกจากทรวงอกอวบเด้งตรงหน้า เขาปล่อยเสียงครางระงมราวกับสัตว์ในป่านั้นเพราะความรัญจวนในเสน่หา หยาดทิพย์ในกายเธอขับคายออกมาอำนวยแต่การสอดเสียบให้คล่องตัวมากขึ้น กระนั้นโพรงสวาทของเธอก็ยังรัดแกนกายของเขาไม่ได้ผ่อนคลาย เขากำลังควบคุมความบ้าคลั่งในตัวไม่ได้ ความกระหายกำลังบัญชาให้เขากระหน่ำใส่โดยไม่สนเลยว่าร่างเล็กที่กำลังโยกคลอนนั้นเจ็บปวดมากมายแค่ไหน “อา...เสียวไปหมดเลยมาเรียม อูว...” ความสดใหม่ของมาเรียมครอบงำให้เขาเป็นเหมือนเดรัจฉานตัวหนึ่งที่ต้องการเพียงสมสู่และปลดปล่อย คนใต้ร่างจับจิกแขนเขาจนเล็บฝังเข้าไปในเนื้อแต่เขากลับไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย สะเอวสอบยังคงกระเด้าซอยถี่ยิบ กะซวกสอดใส่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า หนักหน่วงและรุนแรงขึ้นทุกขณะจิต หญิงสาวหายใจไม่ทันกับจังหวะที่กระหน่ำหนักเข้าหาอย่างไม่บันยะบันยัง เสียงเนื้อระหว่างขากระแทกดังรัวเร็วและทุกครั้งเธอเหมือนกำลังถูกคมหอกคมดาบแหลมคมทิ่มแทงให้บาดเจ็บสาหัส เจ็บระบมไปทั้งตัว “ซี๊ด...เธอนี่มันเอามันจริงๆ เลยมาเรียม” คำผรุสวาทยังหลุดออกมาด้วยความใคร่ สองมือที่สอดอยู่ใต้เข่าล้วงดันขึ้นไปขยำเต้าสล้าง ทำให้ลำตัวของเธอยกโย้ขึ้นสูงจากพื้น รองรับจังหวะสอดเสียบของเขาได้แนบแน่นยิ่งขึ้น ร่างใหญ่เกร็งจนเส้นเลือดปูดนูน เหงื่อกาฬผุดพรายจนชื้นไปทั้งตัว ความเสียวซ่านกำลังไหลวนอยู่ในกระแสเลือด ใบหน้ากร้านก้มลงประกบริมฝีปากกับเธอในจังหวะสุดท้ายนั้น มือที่ขยำทรวงอกเผลอบีบสุดแรง สะเอวสอบกดลึกจ้วงล้ำจนลำเนื้อจมหายเข้าสู่ความสาว ก่อนจะปลดปล่อยความใคร่ออกมาจนหมดสิ้น ของเหลวขาวขุ่นทะลักล้นออกมาจากส่วนที่เชื่อมต่อแนบแน่นกันอยู่ ร่างสองร่างยังคงสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว แดนสรวงครางฮือในลำคอในขณะที่ยังจูบดูดกลีบปากบวมเจ่อใต้ร่าง เวลานิ่งงันไปหลายวินาทีก่อนที่ชายหนุ่มจะถอนจูบแล้วฟุบลงบนร่างแน่นิ่งของมาเรียม ความเสียวซ่านยังคืบคลานอยู่ในตัวเขาไม่ได้ผ่อนคลาย แต่หญิงสาวหมดสติไปแล้วและเขาไม่ชอบของเล่นที่ดิ้นไม่ได้เสียด้วย “หึ...แค่นี้ไม่ตายหรอกมาเรียม” เขาถอดถอนลำสวาทออกจากตัวเธอทั้งที่ยังหอบเหนื่อยไม่สร่าง ชายหนุ่มเป่าลมหายใจทางปากแล้วก้มดูหลักฐานความใคร่ของตนเอง โลหิตที่เจือปนออกมากับน้ำรักของเขาเป็นหลักฐานยืนยันได้อย่างดี ว่าเขา...คือคนแรกที่ได้ตีตราเป็นเจ้าของมาเรียม“อา...ขนาดตรงนี้ยังหอม” แดนสรวงตั้งใจกดใบหน้าลงตรงเนินเนื้ออูมเร้นลับ หนวดแข็งๆ ของเขาทิ่มแทงทะลุชั้นในตัวจิ๋วสัมผัสถูกไปกับความบอบบางของวัยสาว มือของเธอที่ผลักไสเขาไม่มีแรงพอจะหยุดยั้งอันตรายที่กำลังคืบคลานครอบงำอยู่ทุกขณะ ริมฝีปากหนาค่อยๆ จูบตรงขอบแพนตี้แล้วกัดลากร่นลงมาจนแพเส้นไหมบางๆ โผล่พ้นให้เห็น ใจของเขาเต้นแรงพอๆ กับจังหวะการหายใจที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ สองมือใหญ่จับมั่นตรงต้นขากึ่งสะโพกผายแล้วยกขึ้นสูงในขณะที่ฝากฝังใบหน้าซุกลงระหว่างใจกลางของเธอมาเรียมหวีดร้องเสียงหลง...สองขายกขึ้นหนีบศีรษะของเขา แต่เหมือนเป็นการอำนวยให้ชายหนุ่มสามารถสัมผัสสู่ระหว่างขาได้ง่ายดายยิ่งขึ้น ลิ้นสากอุ่นชิ้นลากผ่านผิวผ้าลงมาถึงร่องเนื้อ ซุกตวัดละเลงเลียส่วนนั้นจนเปียกชื้น...“อย่า!”“อืม...แค่ลิ้นยังสั่นขนาดนี้ ถ้าเป็นดุ้นใหญ่ๆ ของฉันเธอคงดิ้นพล่านเพราะความเสียวสินะมาเรียม หึ หึ” กลิ่นกรุ่นของวัยแรกสาวอบอวลลสะกดให้ภมรหนุ่มลุ่มหลง เขาตวัดลิ้นคายความชื้นพร่างพรมปรนเปรอซอกเนื้อนุ่มบอบบางนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเปียกฉ่ำ เธอเกร็งตัวแข็งทื่อ มือที่ผลักไสจิกกำผมดกหนาของเขา น้ำตายิ่งจะไหลปริ่มพร้อมเสียงสะ
“โอ๊ย!” คมฟันขบลงบนทรวงอกด้านซ้ายจนร่างเล็กสะดุ้ง เต้าอวบอีกข้างถูกขยำขยี้จนเนื้อแน่นเล็ดรอดออกมาตามร่องนิ้ว ยอดถันสีชมพูเข้มประดับอยู่เหนือปานสีชมพูอ่อนโผล่พ้นชูชันอยู่ระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วกลางของเขา มาเรียมแหงนเงยหน้าร้องครางเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด “อืม...ผู้ชายที่เคยเอาเธอ คงทำให้ไม่ถึงใจสินะ ถึงได้สั่นเหมือนไม่เคยขนาดนี้ ไม่เป็นไรมาเรียม ฉันสาบานว่าเธอจะได้เรียนรู้รสชาติอย่างถึงใจแน่” ชายหนุ่มกล่าวเสียงเครือ สรีระอันสะโอดสะองของเหยื่อช่วยกระตุ้นกำหนัดต่ำช้าได้ไม่ยาก อันที่จริง...เขาเป็นผู้ชาย เรื่องแบบนี้มันก็แค่การปลดปล่อย มีแค่ความรู้สึกต้องการก็เพียงพอแล้วไม่จำเป็นต้องมีความรู้สึกใดๆ นอกจากความใคร่กระหาย ยิ่งเป็นมาเรียมคนนี้เขาแทบจะอดใจรอความย่อยยับของเธอแทบไม่ไหว “อย่า...อย่าทำแบบนี้”“อยากให้ทำแบบไหน ท่าไหนก็บอกสิ อืม...” เสียงทุ้มครางฮือในลำคอเมื่ออุ้งปากงาบงับสัมผัสกับเนื้ออุ่นนุ่มตรงทรวงเต้า เขาขบกัดบ้าคลั่งย่ามใจ ลากลิ้นสำรวจด้วยความตะกละตะกลาม มืออีกข้างละจากการพันธนาการ ปล่อยสองมือเล็กให้เป็นอิสระเธอกำหมัดทุบตีเขาทั้งหวีดร้องดีดดิ้นขัดขืน แต่ชายหนุ่มกล
“ว้าย! ฉันเจ็บนะไอ้บ้า!!” ปลายกระบอกปืนนั้นสะกิดตรงสาบเสื้อสีขาวที่บัดนี้เปื้อนรอยคราบสกปรกเต็มไปหมด ร่องกระดุมถูกสะกิดจนแยกห่างหลุดลุ่ยทีละเม็ด หญิงสาวได้แต่ก้มมองความอัปยศของตัวเองด้วยอาการสั่นเทา หากโดนลิงตัวนั้นกัดตายไปเสียคงดีกว่า“เธอยังต้องเจ็บอีกเยอะ...มาเรียม”“นี่มันกลางป่า...แกอย่าทำอะไรบ้าๆ นะ” เธอประท้วงเสียงสั่น ปลายกระบอกปืนเลื่อนขึ้นมาตรงเนินอกขาวผ่อง แล้วกดลึกจนจมเนื้อแล้วลากลงมาจนผิวสล้างเป็นรอยแดงช้ำ หญิงสาวขยับถอยหลังหลบเลี่ยงการคุกคามแต่เขากลับกระตุกปืนทำให้เธอกลัวจนชะงักและนิ่งอยู่อย่างนั้น ลมหายใจแรงกระตุ้นให้ทรวงอกกระเพิ่มเป็นจังหวะ“กรี๊ด! นี่แก!”“สวย...ไม่หยอก” ดวงตาเข้มวาววับพร้อมรอยยิ้มแขยะร้าย เมื่อบราตัวสวยถูกเขาใช้ปลายปืนเซาะเข้าตรงร่องแล้วกระชากทิ้งจนอกอวบสะพรั่งไร้ซึ่งพันธนาการ เธอรีบใช้มือกอดปกปิดเอาไว้ แต่มันก็ไม่พ้นจากสายตาของเขาอยู่ดีชายหนุ่มเดินเข้าหาร่างเล็กที่นั่งกอดตัวเองซ่อนความสาวที่เปลือยเปล่า เขานั่งยองตรงหน้าของเธอวางปืนลงแล้วไม่รีรอที่จะโน้มใบหน้าเขาหากลิ่นหอมอันเย้ายวนจากผิวกายสาว ลมหายใจอุ่นร้อนกระทบต้นคอขาวสะอาดของเธอ มาเรียมเบี
“กูจะให้แม่นี่หนี...แล้วพวกมึงก็ไล่จับมาให้กู จับไม่ได้ก็ปล่อย แต่ถ้าจับกลับมาได้ กูให้ต่อจากกูครบทุกคน” “ฮ่า ๆ ๆ” กลุ่มชายฉกรรจ์ที่คาดว่าคงเป็นลูกน้องหัวเราะร่วนถูกใจ แต่คนตัวเล็กกลับยืนสั่นแล้วสั่นอีก เธอกลั้นหายใจและแทบไม่กล้ากระดิกเพราะความกลัว “ไปสิ....ไปให้ไกลที่สุด อีกห้านาที ฉันจะตามไปเล่นซ่อนแอบเธอ” ใบหน้าเหี้ยมเกรียมแสยะยิ้มเหมือนรู้มั่นใจเหลือเกินว่าทุกอย่างตกอยู่ในการควบคุมของเขาโดยไม่มีทางผิดพลาด มือใหญ่ผลักไปตรงหัวไหล่มนของหญิงสาว เธอเหลือบมองปราดแล้วหันไปสำรวจเส้นทางพร้อมแลบลิ้นเลียริมฝีปากขบคิด หากเธอไม่รอด...ก็จะต้องตกนรกทั้งเป็นโดยเงื้อมมือของพวกคนใจทรามเหล่านี้ “!” ริมฝีปากบางเฉียบเม้มเข้าหากันแต่ไม่นึกลังเล เธอรีบกระโจนลงบันไดแล้วสาวเท้าวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตท่ามกลางสายตาและเสียงหัวเราะที่ดังตามหลัง เสียงนั้นหลอกหลอนให้เธอกลัวจนสติกระเจิดกระเจิง มุ่งหน้าสู่ป่ารกทึบที่ไม่คุ้นเคย แม้อาจมีอันตรายรออยู่ข้างหน้าแต่ก็คงน้อยกว่าเดรัจฉานในร่างคนเหล่านั้น “คุณแดน...ถ้าแม่ฝรั่งนั่นหนีหายเข้าป่าไปจะทำยังไงครับ กว่าจะจับตัวมาได้ดักรออยู่ตั้งหลายวัน” เจ้าของชื่อเล
“ที่นี่ที่ไหนกัน...” สายตาหวาดหวั่นกวาดมองไปรอบๆ พลางดิ้นพรวดหลังจากรู้สึกตัวและพบว่าตัวเองถูกมัดมือมัดเท้าอย่างแน่นหนา และนอนอยู่บนพื้นกระดานในสถานที่อันไม่คุ้นเคยความหวาดกลัวเกาะกินถึงขั้วหัวใจ ความเจ็บปวดตามเนื้อตัวลามระบมจนต้องสกัดกลั้นลมหายใจเพื่อบรรเทาในบางครั้ง เธอหายใจแรง และพยายามขยับไปสำรวจความผิดปกติที่ตัวเองกำลังเผชิญโดยไม่รู้ที่มาที่ไปย้อนนึกกลับไปก็จำได้เพียงว่าเธอไปซื้อของในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งตามปกติ และเอาของมาเก็บไว้กระโปรงหลังรถจากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบลง ราวกับว่าความทรงจำถูกตัดตอนไปอย่างน่าพิศวง “ช่วยด้วยค่ะ...ช่วยด้วย!!” เสียงของเธอแหบแห้งแต่ก็ยังพยายามตะโกนขอความช่วยเหลือ สายตาสั่นไหวมองไปรอบๆ ห้องสี่เหลี่ยมที่ตัวเองถูกขังเอาไว้ ซึ่งมันถูกสร้างขึ้นด้วยไม้ไผ่ หญิงสาวรู้ได้โดยสัญชาตญาณ ว่าเธอไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่ดีแน่นอนมันเกิดอะไรขึ้น...นั่นคือสิ่งที่หัวใจตั้งคำถามและแม้จะทบทวนเท่าไหร่ก็ไม่อาจหาคำตอบได้ปัง! ใบหน้าตื่นตระหนกหันขวับมาตามเสียงประตูที่ถูกผลักเปิดเข้ามาอย่างไม่เบาแรง จนบานประตูซึ่งทำจากไม้ใฝ่นั้น กระแทกเข้ากับฝาผนังร่างใหญ่กำยำใช้ผ้า